1.   Zabrania się lądowania na terytorium Unii, startu z terytorium Unii lub przelotu nad terytorium Unii wszelkim statkom powietrznym eksploatowanym przez rosyjskich przewoźników lotniczych, w tym jako przewoźnikowi marketingowemu w ramach porozumień dotyczących wspólnej obsługi połączeń lub dotyczących dzielenia pojemności statku powietrznego, lub wszelkim zarejestrowanym w Rosji statkom powietrznym lub niezarejestrowanym w Rosji statkom powietrznym, które są własnością lub są czarterowane lub w inny sposób kontrolowane przez rosyjską osobę prawną lub fizyczną.

2.   Ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku lądowania awaryjnego lub przelotu awaryjnego.

3.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 właściwe organy mogą wyrazić zgodę na lądowanie statku powietrznego na terytorium Unii, start z niego lub przelot nad tym terytorium, pod warunkiem że te właściwe organy wcześniej stwierdziły, że takie lądowanie, start lub przelot są konieczne ze względów humanitarnych lub dowolnych innych względów zgodnych z celami niniejszego rozporządzenia.

4.   Państwo lub państwa członkowskie informują pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu udzielonym na podstawie ust. 3 w terminie dwóch tygodni od udzielenia zezwolenia.

1.   Menedżer sieci wyznaczony przez Komisję na podstawie jej decyzji wykonawczej (UE) 2019/709 wspiera Komisję i państwa członkowskie w zapewnianiu wykonania i przestrzegania art. 3d. Menedżer sieci w szczególności odrzuca wszystkie plany lotu złożone przez operatorów statków powietrznych wskazujące na zamiar prowadzenia działań nad terytorium Unii, które to działania stanowią naruszenie niniejszego rozporządzenia lub innych obowiązujących środków bezpieczeństwa i ochrony, tak aby pilot nie mógł wykonywać lotów.

2.   Menedżer sieci regularnie dostarcza Komisji i państwom członkowskim, w oparciu o analizę planów lotu, sprawozdania z wykonania art. 3d.”;