Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32019R0473

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/473 z dnia 19 marca 2019 r. w sprawie Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa (tekst jednolity)

PE/79/2018/REV/1

Dz.U. L 83 z 25.3.2019, p. 18–37 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

Legal status of the document In force: This act has been changed. Current consolidated version: 09/01/2024

ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2019/473/oj

25.3.2019   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 83/18


ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2019/473

z dnia 19 marca 2019 r.

w sprawie Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa

(tekst jednolity)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 768/2005 (3) zostało kilkakrotnie znacząco zmienione (4). Dla zachowania przejrzystości i zrozumiałości należy je ujednolicić.

(2)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (5) wymaga od państw członkowskich zapewnienia skutecznej kontroli, inspekcji i egzekwowania zasad wspólnej polityki rybołówstwa oraz podejmowania w tym celu współpracy ze sobą oraz z państwami trzecimi.

(3)

W celu wypełnienia tych zobowiązań konieczne jest, aby państwa członkowskie koordynowały swoje działania w zakresie kontroli i inspekcji na swoich terytoriach lądowych oraz na wodach unijnych i międzynarodowych zgodnie z prawem międzynarodowym, a w szczególności z zobowiązaniami Unii w ramach regionalnych organizacji rybołówstwa oraz wynikającymi z umów z państwami trzecimi.

(4)

Żaden system inspekcji nie może być opłacalny bez zapewnienia inspekcji lądowych. Z tego też powodu terytoria lądowe powinny być objęte wspólnymi planami rozmieszczenia.

(5)

Współpraca taka powinna, poprzez koordynację operacyjną działań w zakresie kontroli i inspekcji, przyczynić się do zrównoważonej eksploatacji żywych zasobów wodnych, jak również do zapewnienia równych szans sektora rybołówstwa zaangażowanego w proces eksploatacji, tym samym ograniczając liczbę przypadków zakłócenia konkurencji.

(6)

Skuteczna kontrola i inspekcja połowów uważana jest za niezbędną do zwalczania nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów.

(7)

Bez uszczerbku dla obowiązków państw członkowskich wynikających z rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, istnieje potrzeba, aby organ Unii odpowiedzialny za kwestie techniczne i administracyjne zorganizował współpracę i koordynację pomiędzy państwami członkowskimi w odniesieniu do kontroli i inspekcji połowów.

(8)

Europejska Agencja Kontroli Rybołówstwa (zwana dalej „Agencją”) powinna mieć możliwość wspierania jednolitego wdrażania systemu kontroli wspólnej polityki rybołówstwa, zapewnienia organizacji współpracy operacyjnej, udzielania pomocy państwom członkowskim oraz powołania jednostki kryzysowej, w przypadkach kiedy stwierdzono poważne zagrożenie dla wspólnej polityki rybołówstwa. Powinna ona również mieć możliwość zapewnienia sobie niezbędnego sprzętu, aby realizować wspólne plany rozmieszczenia oraz współpracować przy realizacji zintegrowanej polityki morskiej UE.

(9)

Konieczne jest, aby Agencja mogła, na wniosek Komisji, udzielać pomocy Unii i państwom członkowskim w zakresie ich stosunków z państwami trzecimi lub regionalnymi organizacjami rybołówstwa, a także aby mogła współpracować z ich właściwymi organami w ramach międzynarodowych zobowiązań Unii.

(10)

Ponadto istnieje potrzeba działania na rzecz skutecznego stosowania unijnych procedur inspekcji. Agencja mogłaby z czasem stać się źródłem odniesienia dla pomocy naukowej i technicznej w dziedzinie kontroli i inspekcji połowów.

(11)

Dla osiągnięcia celów wspólnej polityki rybołówstwa, które polegają na zapewnieniu zrównoważonej eksploatacji żywych zasobów wodnych w kontekście zrównoważonego rozwoju, Unia przyjmuje środki dotyczące ochrony, zarządzania i eksploatacji żywych zasobów wodnych.

(12)

W celu zapewnienia właściwego egzekwowania tych środków konieczne jest rozmieszczenie przez państwa członkowskie odpowiednich środków kontroli i egzekwowania. W celu uzyskania większej skuteczności i efektywności takiej kontroli i egzekwowania właściwe jest, aby Komisja, zgodnie z procedurą określoną w art. 47 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 i wspólnie z zainteresowanymi państwami członkowskimi, przyjęła indywidualne programy kontroli i inspekcji.

(13)

Koordynowanie przez Agencję współpracy operacyjnej pomiędzy państwami członkowskimi powinno być podejmowane na podstawie wspólnych planów rozmieszczenia, które organizują użycie dostępnych środków kontroli i inspekcji należących do zainteresowanych państw członkowskich, w celu nadania skuteczności programom kontroli i inspekcji. Działania w zakresie kontroli i inspekcji połowów podejmowane przez państwa członkowskie powinny być prowadzone zgodnie ze wspólnymi kryteriami, priorytetami, kryteriami referencyjnymi i procedurami odnoszącymi się do działań w zakresie kontroli i inspekcji podejmowanych na podstawie takich programów.

(14)

Przyjęcie programu kontroli i inspekcji zobowiązuje państwa członkowskie do skutecznego zapewnienia zasobów niezbędnych do realizacji programu. Konieczne jest, aby państwa członkowskie bezzwłocznie powiadamiały Agencję o środkach kontroli i inspekcji, za pomocą których mają zamiar wykonać wszelkie programy tego typu. Przepisy wspólnych planów rozmieszczenia nie powinny powodować zaistnienia dodatkowych zobowiązań dotyczących kontroli, inspekcji i egzekwowania lub związanych z udostępnianiem niezbędnych w tym kontekście zasobów.

(15)

Wspólny plan rozmieszczenia powinien zostać sporządzony przez Agencję jedynie w przypadku, gdy jest on przewidziany w programie prac.

(16)

Program prac powinien zostać przyjęty przez Zarząd, który zapewnia osiągnięcie wystarczającego konsensusu, w tym w zakresie dopasowania zadań przeznaczonych dla Agencji w programie prac oraz zasobów, którymi Agencja dysponuje, na podstawie informacji dostarczonych przez państwa członkowskie.

(17)

Kluczowym zadaniem dyrektora zarządzającego powinno być zapewnienie w drodze konsultacji z członkami Zarządu i państwami członkowskimi, aby dążeniom zawartym w programie prac na każdy rok odpowiadały wystarczające zasoby udostępnione Agencji przez państwa członkowskie w celu wykonania programu prac.

(18)

Dyrektor zarządzający powinien w szczególności opracować szczegółowe wspólne plany rozmieszczenia, korzystając z zasobów, o których powiadomiły państwa członkowskie, w celu wykonania każdego programu kontroli i inspekcji, a także przestrzegając zasad i celów określonych w indywidualnych programach kontroli i inspekcji, na których oparty jest wspólny plan rozmieszczenia, jak również innych odpowiednich zasad, takich jak zasady dotyczące inspektorów unijnych.

(19)

W tym kontekście konieczne jest, aby dyrektor zarządzający zarządzał terminami w taki sposób, aby dać państwom członkowskim wystarczająco dużo czasu na przedstawienie ich komentarzy bazujących na ich operacyjnej wiedzy fachowej, nie wykraczając jednak poza ramy planu prac Agencji oraz terminy przewidziane w niniejszym rozporządzeniu. Konieczne jest, aby dyrektor zarządzający uwzględniał udział zainteresowanych państw członkowskich w łowiskach objętych każdym planem. W celu zapewnienia skutecznej i terminowej koordynacji działań wspólnej kontroli i inspekcji konieczne jest opracowanie procedury, która umożliwi podjęcie decyzji dotyczącej przyjęcia wspólnych planów, w przypadku gdy zainteresowane państwa członkowskie nie mogą osiągnąć porozumienia.

(20)

Procedura opracowywania i przyjmowania wspólnych planów rozmieszczenia dotyczących wód pozaunijnych powinna być podobna do procedury dotyczącej wód unijnych. Podstawą dla takich wspólnych planów rozmieszczenia powinien być program międzynarodowej kontroli i inspekcji stosujący międzynarodowe zobowiązania dotyczące kontroli i inspekcji wiążące Unię.

(21)

W celu realizacji wspólnych planów rozmieszczenia zainteresowane państwa członkowskie powinny zgromadzić i rozmieścić środki kontroli i inspekcji, które zaangażowały w celu wykonania takich planów. Agencja powinna ocenić, czy dostępne środki kontroli i inspekcji są wystarczające oraz, w stosownych przypadkach, poinformować zainteresowane państwa członkowskie oraz Komisję, że środki te nie są wystarczające do wykonania zadań wymaganych przez program kontroli i inspekcji.

(22)

Podczas gdy państwa członkowskie powinny przestrzegać własnych zobowiązań dotyczących inspekcji i kontroli, w szczególności zobowiązań wynikających z indywidualnego programu kontroli i inspekcji przyjętego na podstawie rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, Agencja nie powinna posiadać uprawnień do nakładania na podstawie wspólnych planów rozmieszczenia dodatkowych zobowiązań ani do stosowania sankcji względem państw członkowskich.

(23)

Agencja powinna dokonywać okresowych przeglądów skuteczności wspólnych planów rozmieszczenia.

(24)

Właściwe jest zapewnienie możliwości przyjęcia specjalnych zasad wykonawczych dotyczących przyjmowania i zatwierdzania wspólnych planów rozmieszczenia. Skorzystanie z takiej możliwości może okazać się użyteczne, gdy Agencja rozpocznie już swoją działalność oraz jeżeli dyrektor zarządzający uzna, że zasady takie powinny zostać określone w prawie Unii.

(25)

Agencja powinna być uprawniona, w przypadku gdy zwrócono się o to do niej, do świadczenia usług kontraktowych dotyczących środków kontroli i inspekcji do wykorzystania przez zainteresowane państwa członkowskie w związku ze wspólnym rozmieszczaniem.

(26)

W celu wypełnienia zadań Agencji Komisja, państwa członkowskie oraz Agencja powinny prowadzić wymianę istotnych informacji dotyczących kontroli i inspekcji poprzez sieć informacyjną.

(27)

Status i struktura Agencji powinny odpowiadać obiektywnemu charakterowi wyników, które ma ona za zadanie osiągać, oraz powinny pozwolić Agencji na sprawowanie jej funkcji w bliskiej współpracy z państwami członkowskimi oraz z Komisją. W konsekwencji Agencji powinno przyznać się autonomię prawną, finansową i administracyjną, przy jednoczesnym zachowaniu bliskich związków z instytucjami Unii oraz państwami członkowskimi. W tym celu konieczne i właściwe jest, aby Agencja była organem Unii posiadającym osobowość prawną i wykonującym uprawnienia nałożone na nią przez niniejsze rozporządzenie.

(28)

W odniesieniu do odpowiedzialności umownej Agencji, która podlega prawu właściwemu dla umów zawieranych przez Agencję, właściwy do orzekania powinien być Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, zgodnie z klauzulą arbitrażową zawartą w danej umowie. Trybunał Sprawiedliwości powinien być również właściwy do orzekania w sporach o odszkodowanie za szkody wynikające z odpowiedzialności pozaumownej Agencji, zgodnie z zasadami ogólnymi wspólnymi dla praw państw członkowskich.

(29)

Komisja i państwa członkowskie powinny mieć swoich przedstawicieli w Zarządzie, którzy byliby odpowiedzialni za zapewnienie prawidłowego i skutecznego funkcjonowania Agencji.

(30)

Biorąc pod uwagę fakt, że Agencja ma wypełniać zobowiązania Unii oraz, na wniosek Komisji, nawiązywać współpracę z państwami trzecimi oraz regionalnymi organizacjami rybołówstwa w ramach zobowiązań międzynarodowych Unii, właściwe jest, aby prezes Zarządu był wybierany spośród przedstawicieli Komisji.

(31)

Ustalenia dotyczące głosowania na forum Zarządu powinny uwzględniać interesy państw członkowskich i Komisji dotyczące skutecznego funkcjonowania Agencji.

(32)

Powinna zostać utworzona Rada Doradcza w celu doradzania dyrektorowi zarządzającemu oraz w celu zapewnienia ścisłej współpracy z zainteresowanymi stronami.

(33)

Właściwe jest zapewnienie uczestnictwa bez prawa do głosowania przedstawiciela Rady Doradczej w obradach Zarządu.

(34)

Konieczne jest określenie procedury mianowania i odwoływania dyrektora zarządzającego Agencji, jak również zasad określających sprawowanie przez niego funkcji.

(35)

W celu promowania przejrzystego funkcjonowania Agencji powinno mieć wobec niej zastosowanie bez ograniczeń rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (6).

(36)

W interesie ochrony prywatności osób, w odniesieniu do niniejszego rozporządzenia powinno mieć zastosowanie rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 (7).

(37)

W celu zagwarantowania funkcjonalnej autonomii i niezależności Agencji należy przyznać jej autonomiczny budżet, którego dochody pochodzą z wkładu Unii, jak również z opłat za usługi kontraktowe świadczone przez Agencję. Procedura budżetowa Unii powinna mieć zastosowanie w zakresie dotyczącym wkładu Unii i innych dotacji, którymi obciążany jest budżet ogólny Unii Europejskiej. Rewizja ksiąg powinna być przeprowadzana przez Trybunał Obrachunkowy.

(38)

W celu zwalczania nadużyć finansowych, korupcji i innych działań niezgodnych z prawem w odniesieniu do Agencji powinny mieć zastosowanie bez żadnych ograniczeń przepisy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 (8); Agencja powinna przystąpić do porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 25 maja 1999 r. zawartego pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej i Komisją Wspólnot Europejskich, dotyczącego dochodzeń wewnętrznych prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) (9).

(39)

Środki niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (10),

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

CEL I DEFINICJE

Artykuł 1

Cel

Niniejsze rozporządzenie ustanawia przepisy dotyczące Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa (zwanej dalej „Agencją”), której celem jest organizowanie operacyjnej koordynacji działań w zakresie kontroli i inspekcji połowów prowadzonych przez państwa członkowskie oraz wspomaganie współpracy tych państw członkowskich w zgodzie z zasadami wspólnej polityki rybołówstwa w celu zapewnienia jej skutecznego i jednolitego stosowania.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie następujące definicje:

a)

„kontrola i inspekcja” oznaczają wszelkie środki podejmowane przez państwa członkowskie, w szczególności na podstawie art. 5, 11, 71, 91 i 117 oraz tytułu VII rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 (11), w celu dokonania kontroli i inspekcji działalności połowowej objętej zakresem wspólnej polityki rybołówstwa, w tym działania w zakresie nadzoru i monitorowania, takie jak satelitarne systemy monitorowania ruchu statków i działania w ramach systemów obserwacji;

b)

„środki kontroli i inspekcji” oznaczają statki, samoloty, pojazdy i inne zasoby materialne służące do prowadzenia nadzoru, jak również inspektorów, obserwatorów i inne zasoby ludzkie wykorzystywane przez państwa członkowskie do prowadzenia kontroli i inspekcji;

c)

„wspólny plan rozmieszczenia” oznacza plan przedstawiający ustalenia operacyjne dotyczące rozmieszczenia dostępnych środków kontroli i inspekcji;

d)

„międzynarodowy program kontroli i inspekcji” oznacza program określający cele, wspólne priorytety i procedury dotyczące działań w zakresie kontroli i inspekcji wspierający wypełnianie międzynarodowych zobowiązań Unii dotyczących kontroli i inspekcji;

e)

„indywidualny program kontroli i inspekcji” oznacza program określający cele, wspólne priorytety i procedury dotyczące działań w zakresie kontroli i inspekcji, ustanowiony zgodnie z art. 95 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009;

f)

„rybołówstwo” oznacza działalność połowową określoną w art. 4 ust. 1 pkt 28) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

g)

„inspektorzy unijni” oznaczają inspektorów umieszczonych w wykazie, o którym mowa w art. 79 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

ROZDZIAŁ II

MISJA I ZADANIA AGENCJI

Artykuł 3

Misja

Misją Agencji jest:

a)

koordynacja prowadzonych przez państwa członkowskie kontroli i inspekcji związanych z zobowiązaniami Unii w zakresie kontroli i inspekcji;

b)

koordynacja rozmieszczenia krajowych środków kontroli i inspekcji gromadzonych przez zainteresowane państwa członkowskie zgodnie z niniejszym rozporządzeniem;

c)

pomoc państwom członkowskim w informowaniu Komisji i stron trzecich o działalności połowowej i działaniach w zakresie kontroli i inspekcji;

d)

w zakresie kompetencji Agencji, pomoc państwom członkowskim w wypełnianiu zadań i zobowiązań wynikających z zasad wspólnej polityki rybołówstwa;

e)

pomoc państwom członkowskim i Komisji w harmonizowaniu stosowania wspólnej polityki rybołówstwa w całej Unii;

f)

uczestnictwo w pracach państw członkowskich i Komisji dotyczących badań i rozwoju technik kontroli i inspekcji;

g)

uczestnictwo w działaniach koordynacyjnych związanych ze szkoleniem inspektorów i wymianą doświadczeń między państwami członkowskimi;

h)

koordynacja działań mających na celu zwalczanie połowów nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych („NNN”) zgodnie z przepisami Unii;

i)

pomoc w jednolitym wdrażaniu systemu kontroli wspólnej polityki rybołówstwa, w tym w szczególności:

zorganizowanie koordynacji operacyjnej działań w zakresie kontroli prowadzonych przez państwa członkowskie w celu realizacji indywidualnych programów kontroli i inspekcji, programów kontroli dotyczących połowów NNN oraz międzynarodowych programów kontroli i inspekcji,

inspekcji koniecznych do wypełnienia działań Agencji zgodnie z art. 19;

j)

współpraca z Europejską Agencją Straży Granicznej i Przybrzeżnej ustanowioną rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1624 (12) oraz Europejską Agencją Bezpieczeństwa Morskiego ustanowioną rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1406/2002 (13), z każdą z nich w ramach jej odpowiedniego mandatu, w celu wsparcia organów krajowych pełniących funkcje straży przybrzeżnej, zgodnie z art. 8 niniejszego rozporządzenia, poprzez zapewnienie usług, informacji, wyposażenia i szkoleń oraz koordynację operacji wielofunkcyjnych.

Artykuł 4

Zadania odnoszące się do międzynarodowych zobowiązań Unii dotyczących kontroli i inspekcji

1.   Na wniosek Komisji Agencja:

a)

udziela wsparcia Unii i państwom członkowskim w ich stosunkach z państwami trzecimi i regionalnymi organizacjami rybołówstwa, których członkiem jest Unia;

b)

współpracuje z właściwymi organami międzynarodowych regionalnych organizacji rybołówstwa w odniesieniu do zobowiązań Unii dotyczących kontroli i inspekcji, w ramach ustaleń roboczych podjętych z takimi właściwymi organami.

2.   Na wniosek Komisji Agencja może współpracować z właściwymi organami państw trzecich w sprawach dotyczących kontroli i inspekcji, w ramach umów zawartych pomiędzy Unią i tymi państwami trzecimi.

3.   Agencja może, w zakresie swoich kompetencji, wykonywać, w imieniu państw członkowskich, zadania w ramach umów międzynarodowych w dziedzinie rybołówstwa, których stroną jest Unia.

Artykuł 5

Zadania odnoszące się do koordynacji operacyjnej

1.   Koordynacja operacyjna prowadzona przez Agencję obejmuje kontrolę wszystkich działań wchodzących w zakres wspólnej polityki rybołówstwa.

2.   Do celów koordynacji operacyjnej Agencja opracowuje wspólne plany rozmieszczenia oraz organizuje operacyjną koordynację kontroli i inspekcji prowadzonych przez państwa członkowskie zgodnie z rozdziałem III.

3.   W celu poprawy koordynacji między państwami członkowskimi Agencja może ustanawiać plany operacyjne z danymi państwami członkowskimi i koordynować ich realizację.

Artykuł 6

Świadczenie usług kontraktowych na rzecz państw członkowskich

Na wniosek państw członkowskich Agencja może świadczyć na rzecz tych państw usługi kontraktowe dotyczące kontroli i inspekcji w powiązaniu z ich zobowiązaniami dotyczącymi rybołówstwa na wodach unijnych lub międzynarodowych, w tym usługi takie, jak czarterowanie, obsługa i obsada personalna platform kontrolnych i inspekcyjnych oraz zapewnianie obserwatorów dla wspólnych operacji prowadzonych przez zainteresowane państwa członkowskie.

Artykuł 7

Wsparcie Komisji i państw członkowskich

Agencja wspiera Komisję i państwa członkowskie w zapewnianiu wysokiego poziomu jednolitego i skutecznego wypełniania ich obowiązków wynikających z przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, w tym w zwalczaniu połowów NNN, oraz wspiera je w ich stosunkach z państwami trzecimi. Agencja w szczególności:

a)

określa i opracowuje podstawowy program nauczania na potrzeby szkolenia instruktorów z inspektoratów rybołówstwa państw członkowskich oraz zapewnia dodatkowe kursy i seminaria szkoleniowe tym urzędnikom oraz pozostałemu personelowi zaangażowanemu w działania w zakresie kontroli i inspekcji;

b)

określa i opracowuje podstawowy program nauczania na potrzeby szkolenia inspektorów unijnych przed ich pierwszym rozmieszczeniem oraz regularnie zapewnia tym urzędnikom dodatkowe uaktualnione szkolenia i seminaria;

c)

na wniosek państw członkowskich zajmuje się wspólnym udzielaniem zamówień publicznych na zakup towarów i usług związanych z działaniami w zakresie kontroli i inspekcji prowadzonymi przez państwa członkowskie, jak również przygotowuje i koordynuje realizację przez państwa członkowskie wspólnych projektów pilotażowych;

d)

opracowuje wspólne procedury operacyjne dotyczące wspólnych działań w zakresie kontroli i inspekcji prowadzonych przez dwa państwa członkowskie lub większą ich liczbę;

e)

opracowuje kryteria dotyczące wymiany środków kontroli i inspekcji pomiędzy państwami członkowskimi oraz pomiędzy państwami członkowskimi a państwami trzecimi, a także kryteria dotyczące zapewniania takich środków przez państwa członkowskie;

f)

przeprowadza analizę ryzyka na podstawie danych dotyczących połowów, wyładunków i nakładu połowowego oraz analizę ryzyka dotyczącą nieraportowanych wyładunków, zawierającą w szczególności porównanie danych dotyczących połowów i przywozu z danymi dotyczącymi wywozu i spożycia krajowego;

g)

opracowuje, na wniosek Komisji lub państw członkowskich, wspólne metody i procedury w zakresie inspekcji;

h)

pomaga państwom członkowskim, na ich wniosek, wypełniać ich obowiązki unijne i międzynarodowe, w tym obowiązki w zakresie zwalczania połowów NNN, a także obowiązki wynikające z członkostwa w regionalnych organizacjach ds. zarządzania rybołówstwem;

i)

wspiera i koordynuje rozwój jednolitych metod zarządzania ryzykiem w dziedzinach podlegających jej kompetencjom;

j)

koordynuje i wspiera współpracę między państwami członkowskimi i wspólne normy w zakresie rozwoju planów kontroli wyrywkowych określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1224/2009.

Artykuł 8

Współpraca europejska w zakresie funkcji straży przybrzeżnej

1.   Agencja, we współpracy z Europejską Agencją Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz Europejską Agencją Bezpieczeństwa Morskiego, wspiera organy krajowe pełniące funkcje straży przybrzeżnej na poziomie krajowym i unijnym oraz, w stosownych przypadkach, na poziomie międzynarodowym, poprzez:

a)

udostępnianie, łączenie i analizę informacji dostępnych w systemach zgłaszania statków i innych systemach informacyjnych prowadzonych przez te agencje lub im udostępnianych, zgodnie z ich odpowiednimi podstawami prawnymi i z zastrzeżeniem prawa własności państw członkowskich dotyczącego danych;

b)

świadczenie usług w zakresie nadzoru i łączności opartych na najnowszej technologii, w tym infrastrukturze kosmicznej i naziemnej oraz czujnikach umieszczonych na wszelkiego rodzaju platformach;

c)

budowanie potencjału przez opracowywanie wytycznych i zaleceń oraz ustanawianie najlepszych praktyk, a także organizowanie szkoleń i wymiany pracowników;

d)

wzmacnianie wymiany informacji i współpracy w zakresie funkcji straży przybrzeżnej, w tym przez analizowanie wyzwań operacyjnych i zagrożeń pojawiających się na obszarach morskich;

e)

udostępnianie potencjałów przez planowanie i realizację operacji wielofunkcyjnych oraz przez udostępnianie aktywów i innych zdolności w zakresie, w jakim działania te są koordynowane przez te agencje i przeprowadzane za zgodą właściwych organów zainteresowanych państw członkowskich.

2.   Konkretne formy współpracy w zakresie funkcji straży przybrzeżnej między Agencją, Europejską Agencją Straży Granicznej i Przybrzeżnej i Europejską Agencją Bezpieczeństwa Morskiego są określane w porozumieniu roboczym zgodnie z przyznanymi im mandatami oraz zasadami finansowymi mającymi zastosowanie do tych agencji. Takie porozumienie podlega zatwierdzeniu przez Zarząd Agencji, zarząd Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej i Radę Administracyjną Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego.

3.   Komisja, w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi, Agencją, Europejską Agencją Straży Granicznej i Przybrzeżnej i Europejską Agencją Bezpieczeństwa Morskiego, udostępnia praktyczny podręcznik dotyczący współpracy europejskiej w zakresie funkcji straży przybrzeżnej. Podręcznik ten zawiera wskazówki, zalecenia i najlepsze praktyki w zakresie wymiany informacji. Komisja przyjmuje podręcznik w formie zalecenia.

ROZDZIAŁ III

KOORDYNACJA OPERACYJNA

Artykuł 9

Wykonywanie obowiązków Unii związanych z kontrolą i inspekcją

1.   Agencja koordynuje na wniosek Komisji – poprzez opracowywanie wspólnych planów rozmieszczenia – działania związane z kontrolą i inspekcją prowadzone przez państwa członkowskie na podstawie międzynarodowych programów kontroli i inspekcji.

2.   Agencja może nabywać, wynajmować lub czarterować sprzęt niezbędny do realizacji wspólnych planów rozmieszczenia, o których mowa w ust. 1.

Artykuł 10

Realizacja indywidualnych programów kontroli i inspekcji

1.   Poprzez wspólne plany rozmieszczenia Agencja koordynuje realizację indywidualnych programów kontroli i inspekcji ustanowionych zgodnie z art. 95 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

2.   Agencja może nabywać, wynajmować lub czarterować sprzęt niezbędny do realizacji wspólnych planów rozmieszczenia, o których mowa w ust. 1.

Artykuł 11

Treść wspólnych planów rozmieszczenia

Każdy wspólny plan rozmieszczenia:

a)

spełnia wymagania odpowiedniego programu kontroli i inspekcji;

b)

stosuje kryteria, kryteria referencyjne, priorytety i wspólne procedury inspekcji określone przez Komisję w programach kontroli i inspekcji;

c)

ma na celu dopasowanie istniejących krajowych środków kontroli i inspekcji, o których powiadomiono zgodnie z art. 12 ust. 2, do potrzeb oraz zorganizowanie rozmieszczenia tych środków;

d)

organizuje wykorzystanie zasobów ludzkich i materialnych w odniesieniu do okresów i stref, w których środki te mają być rozmieszczone, w tym działanie zespołów inspektorów unijnych pochodzących z więcej niż jednego państwa członkowskiego;

e)

uwzględnia istniejące zobowiązania zainteresowanych państw członkowskich w odniesieniu do innych wspólnych planów rozmieszczenia, a także wszelkie swoiste ograniczenia regionalne lub lokalne;

f)

określa warunki, zgodnie z którymi środki kontroli i inspekcji danego państwa członkowskiego mogą wkraczać na wody podlegające zwierzchnictwu i jurysdykcji innego państwa członkowskiego.

Artykuł 12

Powiadamianie o środkach kontroli i inspekcji

1.   Każdego roku przed dniem 15 października państwa członkowskie powiadamiają Agencję o środkach kontroli i inspekcji, które pozostają do ich dyspozycji do celów prowadzenia kontroli i inspekcji w roku następnym.

2.   Każde państwo członkowskie powiadamia Agencję o środkach, za pomocą których zamierza wykonać międzynarodowy program kontroli i inspekcji lub indywidualny program kontroli i inspekcji, który dotyczy tego państwa członkowskiego, nie później niż w terminie jednego miesiąca od powiadomienia państw członkowskich o decyzji ustanawiającej taki program.

Artykuł 13

Procedura dotycząca przyjmowania wspólnych planów rozmieszczenia

1.   Na podstawie powiadomień, o których mowa w art. 12 ust. 2, oraz w terminie trzech miesięcy od otrzymania takich powiadomień dyrektor zarządzający Agencji ustanawia w konsultacji z zainteresowanymi państwami członkowskimi projekt wspólnego planu rozmieszczenia.

2.   Projekt wspólnego planu rozmieszczenia określa środki kontroli i inspekcji możliwe do zgromadzenia w celu realizacji programu kontroli i inspekcji, którego dotyczy plan, na podstawie zainteresowania zainteresowanych państw członkowskich odpowiednim łowiskiem.

Zainteresowanie państwa członkowskiego łowiskiem jest szacowane na podstawie następujących kryteriów, których względna waga zależy od swoistych cech każdego planu:

a)

względny obszar wód podlegających zwierzchnictwu lub jurysdykcji danego państwa członkowskiego, który objęty jest działaniem danego wspólnego planu rozmieszczenia, jeżeli taki obszar istnieje;

b)

ilość ryb wyładowanych na terytorium państwa członkowskiego w danym okresie referencyjnym stanowiąca odsetek całkowitej wielkości wyładunków ryb pochodzących z łowiska, którego dotyczy dany wspólny plan rozmieszczenia;

c)

względna liczba unijnych statków rybackich pływających pod banderą danego państwa członkowskiego (moc silnika i tonaż brutto), które biorą udział w połowach na łowisku, którego dotyczy dany wspólny plan rozmieszczenia, w stosunku do całkowitej ilości statków, które biorą udział w połowach na tym łowisku;

d)

względna wielkość przydziału kontyngentu danego państwa członkowskiego lub, w przypadku braku kontyngentu, wielkości połowu danego państwa członkowskiego na tym łowisku w danym okresie referencyjnym.

3.   Jeżeli w trakcie przygotowywania projektu wspólnego planu rozmieszczenia oczywiste jest, że dostępne środki kontroli i inspekcji są niewystarczające do spełnienia wymagań odpowiedniego programu kontroli i inspekcji, dyrektor zarządzający bezzwłocznie powiadamia o tym fakcie zainteresowane państwa członkowskie oraz Komisję.

4.   Dyrektor zarządzający powiadamia o projekcie wspólnego planu rozmieszczenia zainteresowane państwa członkowskie oraz Komisję. Jeżeli w terminie piętnastu dni roboczych od takiego powiadomienia państwa członkowskie lub Komisja nie zgłoszą zastrzeżeń, dyrektor zarządzający przyjmuje plan.

5.   Jeżeli jedno lub większa liczba zainteresowanych państw członkowskich lub Komisja zgłoszą zastrzeżenie, dyrektor zarządzający przekazuje sprawę Komisji. Komisja może dokonać niezbędnych dostosowań w planie i przyjąć go zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 47 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

6.   Każdy wspólny plan rozmieszczenia podlega rocznemu przeglądowi dokonywanemu przez Agencję w konsultacji z zainteresowanymi państwami członkowskimi w celu uwzględnienia każdego nowego programu kontroli i inspekcji, któremu podlegają zainteresowane państwa członkowskie, oraz uwzględnienia wszelkich priorytetów określonych przez Komisję w programach kontroli i inspekcji.

Artykuł 14

Realizacja wspólnych planów rozmieszczenia

1.   Wspólne działania w zakresie kontroli i inspekcji są przeprowadzane na podstawie wspólnych planów rozmieszczenia.

2.   Państwa członkowskie, których dotyczy wspólny plan rozmieszczenia:

a)

udostępniają środki kontroli i inspekcji przewidziane do realizacji wspólnego planu rozmieszczenia;

b)

wyznaczają jeden krajowy punkt kontaktowy/koordynatora posiadającego wystarczające uprawnienia, aby móc reagować w terminie na wnioski Agencji dotyczące realizacji wspólnego planu rozmieszczenia oraz powiadamiać o tym Agencję;

c)

rozmieszczają swoje zgromadzone środki kontroli i inspekcji zgodnie ze wspólnym planem rozmieszczenia oraz wymaganiami, o których mowa w ust. 4;

d)

zapewniają Agencji internetowy dostęp do informacji niezbędnych do realizacji wspólnego planu rozmieszczenia;

e)

współpracują z Agencją przy realizacji wspólnego planu rozmieszczenia;

f)

zapewniają, by wszelkie środki kontroli i inspekcji wyznaczone do realizacji unijnego wspólnego planu rozmieszczenia prowadziły swoją działalność zgodnie z zasadami wspólnej polityki rybołówstwa.

3.   Bez uszczerbku dla zobowiązań państw członkowskich w ramach wspólnego planu rozmieszczenia ustanowionego na podstawie art. 13, dowodzenie i kontrola nad środkami kontroli i inspekcji, które zostały zaangażowane do realizacji wspólnego planu rozmieszczenia, pozostają w sferze odpowiedzialności właściwych organów krajowych zgodnie z prawem krajowym.

4.   Dyrektor zarządzający może określić wymagania dotyczące realizacji wspólnego planu rozmieszczenia przyjętego na podstawie art. 13. Wymagania takie nie wykraczają poza granice określone tym planem.

Artykuł 15

Ocena wspólnych planów rozmieszczenia

Agencja przeprowadza roczną ocenę skuteczności każdego ze wspólnych planów rozmieszczenia, jak również, na podstawie dostępnych danych, analizę występowania ryzyka prowadzenia działalności połowowej niezgodnie z mającymi zastosowanie środkami kontrolnymi. Wyniki przeprowadzanych ocen są bezzwłocznie przekazywane Parlamentowi Europejskiemu, Komisji i państwom członkowskim.

Artykuł 16

Łowiska niepodlegające programom kontroli i inspekcji

Dwa lub większa liczba państw członkowskich mogą zwrócić się do Agencji z wnioskiem o koordynowanie rozmieszczenia ich środków kontroli i inspekcji w odniesieniu do łowiska lub obszaru, który nie podlega programowi kontroli i inspekcji. Koordynacja taka odbywa się zgodnie z kryteriami kontroli i inspekcji oraz priorytetami uzgodnionymi pomiędzy zainteresowanymi państwami członkowskimi.

Artykuł 17

Sieć informacyjna

1.   Komisja, Agencja oraz właściwe organy państw członkowskich wymieniają istotne, dostępne im informacje dotyczące wspólnych działań w zakresie kontroli i inspekcji prowadzonych na wodach unijnych i międzynarodowych.

2.   Każdy właściwy organ krajowy podejmuje środki zgodnie z odpowiednimi przepisami prawnymi Unii w celu zapewnienia odpowiedniej poufności informacji otrzymywanych przez ten organ na podstawie ust. 1 niniejszego artykułu, zgodnie z art. 112 i 113 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

Artykuł 18

Szczegółowe zasady

Szczegółowe zasady dotyczące wprowadzania w życie niniejszego rozdziału mogą zostać przyjęte zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 47 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

Zasady te mogą obejmować w szczególności procedury odnoszące się do przygotowywania i przyjmowania projektów wspólnych planów rozmieszczenia.

ROZDZIAŁ IV

KOMPETENCJE AGENCJI

Artykuł 19

Wyznaczanie urzędników Agencji na inspektorów unijnych

Urzędnicy Agencji mogą zostać wyznaczeni, na wodach międzynarodowych, na inspektorów unijnych zgodnie z art. 79 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

Artykuł 20

Środki Agencji

Agencja w miarę potrzeb:

a)

wydaje podręczniki dotyczące zharmonizowanych norm w zakresie inspekcji;

b)

opracowuje wytyczne określające najlepsze praktyki w zakresie kontroli wspólnej polityki rybołówstwa, w tym w odniesieniu do szkolenia urzędników prowadzących kontrole, i regularnie aktualizuje te wytyczne;

c)

zapewnia Komisji wsparcie techniczne i administracyjne niezbędne do wykonywania jej zadań.

Artykuł 21

Współpraca

1.   Państwa członkowskie i Komisja współpracują z Agencją i zapewniają jej pomoc niezbędną do wykonywania jej zadań.

2.   Uwzględniając różnice pomiędzy systemami prawnymi poszczególnych państw członkowskich, Agencja ułatwia współpracę pomiędzy państwami członkowskimi oraz między państwami członkowskimi a Komisją przy opracowywaniu zharmonizowanych norm w zakresie kontroli zgodnie z prawodawstwem unijnym oraz z uwzględnieniem najlepszych praktyk w państwach członkowskich, a także uzgodnionych norm międzynarodowych.

Artykuł 22

Jednostka kryzysowa

1.   Jeżeli Komisja, z własnej inicjatywy lub na wniosek co najmniej dwóch państw członkowskich, stwierdzi występowanie sytuacji stanowiącej bezpośrednie, pośrednie lub potencjalne poważne ryzyko dla wspólnej polityki rybołówstwa i jeżeli temu ryzyku nie można zapobiec ani go wyeliminować lub zmniejszyć za pomocą istniejących środków ani nie można nim w odpowiedni sposób zarządzać, Agencja jest o tym natychmiast powiadamiana.

2.   Po otrzymaniu powiadomienia Komisji lub z własnej inicjatywy Agencja tworzy natychmiast jednostkę kryzysową i informuje o tym Komisję.

Artykuł 23

Zadania jednostki kryzysowej

1.   Utworzona przez Agencję jednostka kryzysowa odpowiada za gromadzenie i ocenę wszelkich stosownych informacji oraz identyfikowanie dostępnych możliwości w celu zapobieżenia, wyeliminowania lub zmniejszenia ryzyka dla wspólnej polityki rybołówstwa w sposób możliwie jak najbardziej skuteczny i szybki.

2.   Jednostka kryzysowa może żądać pomocy od każdego organu publicznego lub osoby prywatnej, której kompetencje uznałaby za niezbędne do skutecznego zareagowania w sytuacji nadzwyczajnej.

3.   Agencja zapewnia niezbędną koordynację, aby umożliwić odpowiednią reakcję we właściwym czasie.

4.   W stosownym przypadku jednostka kryzysowa informuje opinię publiczną o występującym ryzyku i o podjętych środkach.

Artykuł 24

Wieloletni program prac

1.   W wieloletnim programie prac Agencji ustanawia się jej cele ogólne, uprawnienia, zadania, wskaźniki wykonania i priorytety każdego działania Agencji na okres pięciu lat. Przedmiotowy plan obejmuje przedstawienie planu w zakresie polityki kadrowej i oceny środków budżetowych, jakie należy przeznaczyć na realizację celów ustalonych na ten pięcioletni okres.

2.   Wieloletni program prac przedstawia się zgodnie z opracowanymi przez Komisję systemem i metodami zarządzania kosztami działań. Zostaje on przyjęty przez zarząd.

3.   Program prac, o którym mowa w art. 32 ust. 2 lit. c), nawiązuje do wieloletniego programu prac. Wskazuje on wyraźnie nowe elementy, zmiany lub skreślenia w stosunku do programu prac z roku poprzedniego oraz postępy dokonane w realizacji priorytetów i celów ogólnych wieloletniego programu prac.

Artykuł 25

Współpraca w zakresie gospodarki morskiej

Agencja przyczynia się do realizacji zintegrowanej polityki morskiej UE, w szczególności zawiera umowy administracyjne z innymi organami w sprawach objętych zakresem niniejszego rozporządzenia po ich zatwierdzeniu przez zarząd. Dyrektor zarządzający informuje o nich Komisję i państwa członkowskie na wczesnym etapie negocjacji.

Artykuł 26

Przepisy szczegółowe

Przepisy szczegółowe dotyczące wykonania niniejszego rozdziału są przyjmowane zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 47 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

Przepisy te mogą w szczególności dotyczyć opracowania planów reagowania w sytuacji nadzwyczajnej, ustanowienia jednostki kryzysowej oraz procedur praktycznych, które należy stosować.

ROZDZIAŁ V

STRUKTURA WEWNĘTRZNA I FUNKCJONOWANIE

Artykuł 27

Status prawny i siedziba

1.   Agencja jest organem Unii i posiada osobowość prawną.

2.   W każdym z państw członkowskich Agencja posiada zdolność prawną w najszerszym zakresie przyznanym osobom prawnym przez ustawodawstwa krajowe. Może ona, w szczególności, nabywać lub zbywać ruchomości i nieruchomości oraz być stroną postępowań sądowych.

3.   Agencję reprezentuje dyrektor zarządzający.

4.   Siedzibą Agencji jest Vigo, Hiszpania.

Artykuł 28

Personel

1.   W odniesieniu do personelu Agencji zastosowanie mają Regulamin pracowniczy urzędników oraz warunki zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej, określone w rozporządzeniu Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 (14) oraz zasady przyjęte wspólnie przez instytucje Unii Europejskiej dla celów stosowania tego regulaminu pracowniczego oraz warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej. Zarząd w porozumieniu z Komisją przyjmuje niezbędne szczegółowe zasady stosowania powyższych przepisów.

2.   Bez uszczerbku dla art. 39, uprawnienia przyznane organowi powołującemu na podstawie regulaminu pracowniczego oraz warunków zatrudnienia innych pracowników są wykonywane przez Agencję w odniesieniu do jej własnego personelu.

3.   Personel Agencji składa się z urzędników mianowanych lub oddelegowanych tymczasowo przez Komisję oraz z innych pracowników zatrudnionych przez Agencję niezbędnych dla wykonywania jej zadań.

Agencja może również zatrudniać urzędników tymczasowo oddelegowanych przez państwa członkowskie.

Artykuł 29

Przywileje i immunitety

Do Agencji ma zastosowanie Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej.

Artykuł 30

Odpowiedzialność

1.   Odpowiedzialność umowna Agencji podlega prawu właściwemu dla danej umowy.

2.   Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest właściwy do orzekania na mocy klauzuli arbitrażowej zamieszczonej w umowie zawartej przez Agencję.

3.   W odniesieniu do odpowiedzialności pozaumownej Agencja jest zobowiązana naprawić, na zasadach ogólnych, wspólnych dla praw państw członkowskich, szkody wyrządzone przez nią lub jej pracowników przy wykonywaniu ich funkcji. Trybunał Sprawiedliwości jest właściwy do orzekania w każdym sporze dotyczącym odszkodowań za takie szkody.

4.   Odpowiedzialność osobistą pracowników wobec Agencji regulują przepisy ustanowione w regulaminie pracowniczym lub warunkach zatrudnienia mających do nich zastosowanie.

Artykuł 31

Języki

1.   Do Agencji mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Rady nr 1 (15).

2.   Usługi tłumaczeniowe niezbędne dla funkcjonowania Agencji świadczy Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej.

Artykuł 32

Powołanie Zarządu i jego uprawnienia

1.   Agencja posiada Zarząd.

2.   Zarząd:

a)

mianuje i odwołuje dyrektora zarządzającego zgodnie z art. 39;

b)

przyjmuje do dnia 30 kwietnia każdego roku sprawozdanie ogólne Agencji za poprzedni rok i przedkłada je Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji, Trybunałowi Obrachunkowemu i państwom członkowskim. Sprawozdanie podawane jest do wiadomości publicznej;

c)

przyjmuje do dnia 31 października każdego roku, uwzględniając przy tym opinię Komisji i państw członkowskich, program prac Agencji na nadchodzący rok oraz przedkłada ten program Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji i państwom członkowskim.

Program prac zawiera priorytety Agencji. Przyznaje on priorytet obowiązkom Agencji odnoszącym się do programów kontroli i nadzoru. Zostaje on przyjęty bez naruszenia rocznej procedury budżetowej Unii. W przypadku wyrażenia przez Komisję w terminie 30 dni od daty przyjęcia programu prac sprzeciwu względem tego programu Zarząd dokonuje ponownego przeglądu programu i przyjmuje go z ewentualnymi zmianami w drugim czytaniu w terminie dwóch miesięcy;

d)

przyjmuje budżet końcowy Agencji przed rozpoczęciem roku budżetowego, dostosowując go, w razie potrzeby, do wkładu Unii i wszelkich innych dochodów Agencji;

e)

wykonuje swoje obowiązki w odniesieniu do budżetu Agencji zgodnie z art. 44, 45 i 47;

f)

sprawuje nadzór dyscyplinarny nad dyrektorem zarządzającym;

g)

określa swój regulamin wewnętrzny, który może przewidywać w razie potrzeby stworzenie podkomitetów Zarządu;

h)

przyjmuje procedury niezbędne do wykonywania przez Agencję jej zadań.

Artykuł 33

Skład Zarządu

1.   Zarząd składa się z przedstawicieli państw członkowskich i sześciu przedstawicieli Komisji. Każde państwo członkowskie jest uprawnione do mianowania jednego członka. Państwa członkowskie i Komisja mianują po jednym zastępcy każdego członka Zarządu w celu reprezentowania członka Zarządu pod jego nieobecność.

2.   Członkowie Zarządu mianowani są na podstawie posiadanego przez nich istotnego doświadczenia i wiedzy fachowej z zakresu kontroli i inspekcji połowów.

3.   Mandat każdego członka wynosi pięć lat od dnia mianowania. Mandat jest odnawialny.

Artykuł 34

Przewodniczenie Zarządowi

1.   Zarząd wybiera prezesa spośród przedstawicieli Komisji. Zarząd wybiera wiceprezesa spośród swoich członków. Wiceprezes automatycznie zastępuje prezesa, w przypadku gdy nie może wykonywać on swoich obowiązków.

2.   Mandaty prezesa i wiceprezesa wynoszą trzy lata i kończą się wraz z ustaniem członkostwa w Zarządzie. Mandaty te są jednokrotnie odnawialne.

Artykuł 35

Posiedzenia

1.   Posiedzenia Zarządu są zwoływane przez jego prezesa. Porządek obrad jest określany przez prezesa z uwzględnieniem propozycji składanych przez członków Zarządu oraz dyrektora zarządzającego Agencji.

2.   Dyrektor zarządzający i przedstawiciel mianowany przez Radę Doradczą biorą udział w obradach Zarządu bez prawa głosu.

3.   Zarząd odbywa posiedzenia zwyczajne co najmniej raz w roku. Dodatkowo Zarząd odbywa posiedzenia z inicjatywy prezesa lub na wniosek Komisji lub jednej trzeciej państw członkowskich reprezentowanych w Zarządzie.

4.   W przypadku wystąpienia kwestii poufnej lub konfliktu interesów Zarząd może zdecydować się na omówienie poszczególnych punktów porządku obrad z wyłączeniem obecności przedstawicieli mianowanych przez Radę Doradczą. Szczegółowe zasady dotyczące stosowania tego przepisu mogą zostać określone w regulaminie wewnętrznym.

5.   Zarząd może zaprosić do wzięcia udziału w posiedzeniach w charakterze obserwatora każdą osobę, której opinią może być zainteresowany.

6.   Członkowie Zarządu mogą zgodnie z przepisami regulaminu wewnętrznego korzystać z pomocy doradców lub ekspertów.

7.   Sekretariat Zarządu zapewnia Agencja.

Artykuł 36

Głosowanie

1.   Zarząd podejmuje decyzje absolutną większością głosów.

2.   Każdy członek ma jeden głos. W przypadku nieobecności członka, uprawnionym do wykonywania jego prawa głosu jest jego zastępca.

3.   Regulamin wewnętrzny określa bardziej szczegółowe przepisy dotyczące głosowania, w szczególności warunki działania przez członka w imieniu innego członka, jak również, w odpowiednich przypadkach, wymagania dotyczące kworum.

Artykuł 37

Deklaracja interesów

Członkowie Zarządu składają deklaracje interesów, wskazujące zarówno na brak jakichkolwiek interesów, które mogłyby podważać ich niezawisłość, jak również na jakiekolwiek bezpośrednie lub pośrednie interesy, które mogłyby być uważane za podważające ich niezawisłość. Deklaracje te są składane co roku na piśmie lub w każdym przypadku, gdy może zaistnieć konflikt interesów w odniesieniu do punktów porządku obrad. W tym ostatnim przypadku dany członek nie jest uprawniony do głosowania nad takimi punktami porządku obrad.

Artykuł 38

Obowiązki i uprawnienia dyrektora zarządzającego

1.   Agencja jest zarządzana przez dyrektora zarządzającego. Bez uszczerbku dla właściwych kompetencji Komisji i Zarządu, dyrektor zarządzający nie zwraca się o instrukcje ani nie przyjmuje instrukcji od żadnego rządu ani żadnego innego organu.

2.   Dyrektor zarządzający w trakcie wykonywania swoich zadań stosuje zasady wspólnej polityki rybołówstwa.

3.   Dyrektor zarządzający ma następujące obowiązki i uprawnienia:

a)

przygotowuje projekt programu prac i przedkłada go Zarządowi po konsultacjach z Komisją i państwami członkowskimi. Podejmuje on kroki konieczne do realizacji programu prac w granicach określonych niniejszym rozporządzeniem, przepisami wykonawczymi do niego oraz wszelkimi mającymi zastosowanie przepisami prawa;

b)

podejmuje wszelkie konieczne kroki, w tym obejmujące przyjęcie wewnętrznych instrukcji administracyjnych oraz publikowanie obwieszczeń, w celu zapewnienia organizacji i funkcjonowania Agencji zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia;

c)

podejmuje wszelkie konieczne kroki, w tym przyjęcie decyzji dotyczących odpowiedzialności Agencji zgodnie z rozdziałami II i III, w tym czarterowania i działania środków kontroli i inspekcji oraz działania sieci informacyjnej;

d)

ustosunkowuje się do wniosków Komisji oraz do wniosków o udzielenie wsparcia składanych przez państwo członkowskie zgodnie z art. 6, 7 i 16;

e)

organizuje skuteczny system monitorowania w celu porównania osiągnięć Agencji z jej celami operacyjnymi. Na podstawie tego porównania dyrektor zarządzający przygotowuje każdego roku projekt sprawozdania ogólnego i przedkłada go Zarządowi. Dyrektor zarządzający ustanawia procedury przeprowadzania regularnych ocen, spełniające uznane normy zawodowe;

f)

wykonuje, w odniesieniu do personelu, uprawnienia określone w art. 28 ust. 2;

g)

sporządza preliminarz dochodów i wydatków Agencji zgodnie z art. 44 oraz wykonuje budżet zgodnie z art. 45.

4.   Dyrektor zarządzający odpowiada za swoje działania przed Zarządem.

Artykuł 39

Mianowanie i odwołanie dyrektora zarządzającego

1.   Dyrektor zarządzający jest mianowany przez Zarząd na podstawie jego kwalifikacji merytorycznych i udokumentowanego odpowiedniego doświadczenia w dziedzinie wspólnej polityki rybołówstwa oraz kontroli i inspekcji połowów, będąc wybranym spośród co najmniej dwóch kandydatów zaproponowanych przez Komisję po przeprowadzeniu procedury wyboru następującej po publikacji ogłoszenia o wolnym stanowisku w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej oraz publicznego wezwania do wyrażenia zainteresowania w innych źródłach.

2.   Zarząd jest uprawniony do odwołania dyrektora zarządzającego. Zarząd rozważa tę kwestię na wniosek Komisji lub jednej trzeciej swoich członków.

3.   Zarząd podejmuje decyzje, o których mowa w ust. 1 i 2, większością dwóch trzecich głosów swoich członków.

4.   Mandat dyrektora zarządzającego wynosi pięć lat. Mandat ten może być przedłużony jeden raz na kolejne pięć lat na wniosek Komisji, a przedłużenie to z jest zatwierdzane większością dwóch trzecich głosów członków Zarządu.

Artykuł 40

Rada Doradcza

1.   W skład Rady Doradczej wchodzą przedstawiciele komitetów doradczych przewidzianych w art. 43 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, w liczbie jednego przedstawiciela wyznaczonego przez każdy komitet doradczy. Przedstawiciele mogą być zastępowani przez zastępców mianowanych w tym samym czasie.

2.   Członkowie Rady Doradczej nie mogą jednocześnie pełnić funkcji członków Zarządu.

Rada Doradcza wyznacza jednego ze swoich członków do wzięcia udziału w obradach Zarządu bez prawa głosu.

3.   Na wniosek dyrektora zarządzającego Rada Doradcza służy mu radą w zakresie wykonywania jego obowiązków zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

4.   Radzie Doradczej przewodniczy dyrektor zarządzający. Rada zbiera się, na zaproszenie przewodniczącego, nie rzadziej niż raz do roku.

5.   Agencja zapewnia Radzie Doradczej niezbędne wsparcie logistyczne oraz udostępnia sekretariat na jej posiedzenia.

6.   Członkowie Zarządu mogą uczestniczyć w posiedzeniach Rady Doradczej.

Artykuł 41

Przejrzystość i komunikacja

1.   Do dokumentów będących w posiadaniu Agencji ma zastosowanie rozporządzenie (WE) nr 1049/2001.

2.   W terminie sześciu miesięcy od daty pierwszego posiedzenia Zarząd przyjmuje praktyczne ustalenia dotyczące wykonywania rozporządzenia (WE) nr 1049/2001.

3.   Agencja może z własnej inicjatywy udostępniać informacje w dziedzinach objętych misją Agencji. Agencja zapewnia w szczególności, aby opinii publicznej oraz każdej zainteresowanej stronie w krótkim czasie podawane były obiektywne, wiarygodne i łatwo zrozumiałe informacje dotyczące pracy Agencji.

4.   Zarząd określa niezbędne zasady wewnętrzne dotyczące stosowania ust. 3.

5.   Decyzje podjęte przez Agencję zgodnie z art. 8 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 mogą być powodem złożenia skargi do Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich lub stanowić przedmiot postępowania przed Trybunałem Sprawiedliwości zgodnie z art. 228 i 263 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE).

6.   Informacje zgromadzone przez Komisję i Agencję zgodnie z niniejszym rozporządzeniem podlegają rozporządzeniu (UE) 2018/1725.

Artykuł 42

Poufność

1.   Członkowie Zarządu, dyrektor zarządzający i członkowie personelu Agencji, również po zaprzestaniu pełnienia swoich obowiązków, podlegają wymaganiom dotyczącym poufności zgodnie z art. 339 TFUE.

2.   Zarząd przedstawia wewnętrzne zasady dotyczące praktycznych uzgodnień związanych ze stosowaniem wymagań dotyczących poufności, o których mowa w ust. 1.

Artykuł 43

Dostęp do informacji

1.   Komisja ma pełny dostęp do wszelkich informacji zgromadzonych przez Agencję. Agencja dostarcza Komisji na jej wniosek oraz w formie określonej przez Komisję wszelkich informacji oraz ocenę dotyczącą tych informacji.

2.   Państwa członkowskie, których dotyczy konkretne działanie Agencji, mają dostęp do informacji zgromadzonych przez Agencję w związku z takim działaniem na warunkach, które mogą być ustanowione zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 47 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

ROZDZIAŁ VI

PRZEPISY FINANSOWE

Artykuł 44

Budżet

1.   Dochody Agencji składają się z:

a)

wkładu Unii zapisanego w budżecie ogólnym Unii Europejskiej (dział Komisji);

b)

opłat za usługi świadczone przez Agencję na rzecz państw członkowskich zgodnie z art. 6;

c)

opłat za publikacje, szkolenia lub wszelkie inne usługi świadczone przez Agencję.

2.   Wydatki Agencji pokrywają koszty personelu, koszty administracyjne, koszty infrastruktury i koszty operacyjne.

3.   Dyrektor zarządzający sporządza projekt bilansu przewidywanych dochodów i wydatków Agencji na kolejny rok budżetowy oraz przekazuje ten projekt Zarządowi wraz z projektem planu wykonawczego.

4.   Dochody i wydatki równoważą się.

5.   Każdego roku Zarząd, na podstawie projektu bilansu przewidywanych dochodów i wydatków, sporządza bilans przewidywanych dochodów i wydatków Agencji na kolejny rok budżetowy.

6.   Bilans, o którym mowa ust. 5, zawierający projekt planu wykonawczego, jest przedkładany Komisji przez Zarząd wraz z tymczasowym programem prac najpóźniej do dnia 31 marca.

7.   Bilans jest przedkładany przez Komisję Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (zwanym dalej „władzą budżetową”) wraz ze wstępnym projektem budżetu ogólnego Unii Europejskiej.

8.   Na podstawie bilansu Komisja wprowadza do wstępnego projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej liczby szacunkowe, które uzna za konieczne dla realizacji planu wykonawczego, jak również wielkość dotacji, którymi obciążony zostanie budżet ogólny, który Komisja przedkłada władzy budżetowej zgodnie z art. 314 TFUE.

9.   Władza budżetowa zezwala na przydział środków na dotację dla Agencji. Władza budżetowa przyjmuje plan wykonawczy dla Agencji.

10.   Budżet zostaje przyjęty przez Zarząd. Staje się on budżetem ostatecznym po ostatecznym przyjęciu budżetu ogólnego Unii Europejskiej. W odpowiednich przypadkach budżet jest stosownie korygowany.

11.   Zarząd, tak szybko jak to możliwe, powiadamia władzę budżetową o zamiarze realizacji każdego projektu, który może mieć znaczące implikacje finansowe dla finansowania budżetu, w szczególności wszelkich projektów odnoszących się do nieruchomości, takich jak wynajem lub zakup budynków. Zarząd informuje Komisję o takich przypadkach.

12.   Jeżeli oddział władzy budżetowej powiadamia o zamiarze wydania opinii, przedkłada opinię Zarządowi w terminie sześciu tygodni od daty powiadomienia o projekcie.

Artykuł 45

Wykonanie i kontrola budżetu

1.   Dyrektor zarządzający wykonuje budżet Agencji.

2.   Najpóźniej do dnia 1 marca następującego po każdym roku budżetowym księgowy Agencji przekazuje wstępne sprawozdanie finansowe księgowemu Komisji wraz ze sprawozdaniem dotyczącym zarządzania budżetem i finansami za dany rok budżetowy. Księgowy Komisji dokonuje konsolidacji wstępnych sprawozdań finansowych instytucji i zdecentralizowanych organów zgodnie z art. 245 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (16) (zwanego dalej „rozporządzeniem finansowym”).

3.   Najpóźniej do dnia 31 marca następującego po każdym roku budżetowym księgowy Komisji przedkłada wstępne sprawozdanie finansowe Agencji Trybunałowi Obrachunkowemu, wraz ze sprawozdaniem dotyczącym zarządzania budżetem i finansami za dany rok budżetowy. Sprawozdanie dotyczące zarządzania budżetem i finansami za dany rok budżetowy przedkładane jest również Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

4.   Po otrzymaniu uwag Trybunału Obrachunkowego dotyczących wstępnego sprawozdania finansowego Agencji, zgodnie z art. 246 rozporządzenia finansowego, dyrektor zarządzający sporządza na własną odpowiedzialność końcowe sprawozdanie finansowe Agencji i przedkłada je Zarządowi w celu uzyskania jego opinii.

5.   Zarząd wydaje opinię dotyczącą końcowego sprawozdania finansowego Agencji.

6.   Najpóźniej do dnia 1 lipca następnego roku dyrektor zarządzający przedkłada końcowe sprawozdanie finansowe wraz z opinią Zarządu Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu.

7.   Końcowe sprawozdanie finansowe jest publikowane.

8.   Agencja ustanawia stanowisko wewnętrznego audytora, który działa zgodnie z odpowiednimi normami międzynarodowymi.

9.   Dyrektor zarządzający przekazuje Trybunałowi Obrachunkowemu odpowiedź na uwagi Trybunału najpóźniej do dnia 30 września. Dyrektor zarządzający przesyła tę odpowiedź również Zarządowi.

10.   Dyrektor zarządzający przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, na jego wniosek, wszelkie informacje niezbędne do sprawnego zastosowania procedury udzielenia absolutorium za dany rok budżetowy, zgodnie z art. 261 ust. 3 rozporządzenia finansowego.

11.   Przed dniem 30 kwietnia drugiego z kolei roku Parlament Europejski na zalecenie Rady udziela dyrektorowi zarządzającemu Agencji absolutorium w związku z wykonaniem budżetu za dany rok.

Artykuł 46

Zwalczanie nadużyć finansowych

1.   W celu zwalczania nadużyć finansowych, korupcji i innych działań niezgodnych z prawem w odniesieniu do Agencji mają zastosowanie bez ograniczeń przepisy rozporządzenia (UE, Euratom) nr 883/2013.

2.   Agencja przystępuje do porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 25 maja 1999 r. dotyczącego dochodzeń wewnętrznych prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz bezzwłocznie wydaje odpowiednie przepisy dla całego swojego personelu.

3.   Decyzje dotyczące finansowania oraz porozumienia wykonawcze, a także wynikające z nich dokumenty wyraźnie zastrzegają, że Trybunał Obrachunkowy i OLAF mogą, w razie potrzeby, przeprowadzać na miejscu kontrole wśród odbiorców funduszy Agencji oraz urzędników odpowiedzialnych za ich przyznawanie.

Artykuł 47

Przepisy finansowe

Zarząd, po uzyskaniu zgody Komisji oraz opinii Trybunału Obrachunkowego, przyjmuje zasady finansowe Agencji. Zasady te nie mogą odbiegać od rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1271/2013 (17), chyba że jest to szczególnie wymagane dla działania Agencji i odbywa się za uprzednią zgodą Komisji.

ROZDZIAŁ VII

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł 48

Ocena

1.   W terminie pięciu lat od daty rozpoczęcia przez Agencję wykonywania swoich obowiązków, a następnie co pięć lat Zarząd zleca przeprowadzenie niezależnej zewnętrznej oceny wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia. Komisja udostępnia Agencji wszelkie informacje, które Agencja uzna za istotne dla przeprowadzenia oceny.

2.   Każda ocena określa wpływ wywierany przez niniejsze rozporządzenie, użyteczność, znaczenie i skuteczność Agencji i jej praktyk roboczych oraz zakres, w jakim Agencja przyczynia się do osiągania wysokiego poziomu zgodności z zasadami określonymi w ramach wspólnej polityki rybołówstwa. Zarząd określa konkretny zakres uprawnień w porozumieniu z Komisją po odbyciu konsultacji z zainteresowanymi stronami.

3.   Zarząd otrzymuje ocenę i wydaje Komisji zalecenia dotyczące zmian dotyczących niniejszego rozporządzenia, Agencji i jej praktyk roboczych. Zarówno wnioski z oceny, jak i zalecenia przedkładane są przez Komisję Parlamentowi Europejskiemu i Radzie oraz podawane do wiadomości publicznej.

Artykuł 49

Uchylenie

Rozporządzenie (WE) nr 768/2005 traci moc.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z tabelą korelacji znajdującą się w załączniku II.

Artykuł 50

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 19 marca 2019 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

A. TAJANI

Przewodniczący

W imieniu Rady

G. CIAMBA

Przewodniczący


(1)  Dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym.

(2)  Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 13 lutego 2019 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 5 marca 2019 r.

(3)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 768/2005 z dnia 26 kwietnia 2005 r. ustanawiające Europejską Agencję Kontroli Rybołówstwa oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2847/93 ustanawiające system kontroli mający zastosowanie do wspólnej polityki rybołówstwa (Dz.U. L 128 z 21.5.2005, s. 1).

(4)  Zob. załącznik I.

(5)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).

(6)  Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43).

(7)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).

(8)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 z dnia 11 września 2013 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1074/1999 (Dz.U. L 248 z 18.9.2013, s. 1).

(9)  Dz.U. L 136 z 31.5.1999, s. 15.

(10)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

(11)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1).

(12)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1624 z dnia 14 września 2016 r. w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej, zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego (UE) 2016/399 oraz uchylające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 863/2007, rozporządzenie Rady (WE) nr 2007/2004 i decyzję Rady 2005/267/WE (Dz.U. L 251 z 16.9.2016, s. 1).

(13)  Rozporządzenie (WE) nr 1406/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiające Europejską Agencję Bezpieczeństwa Morskiego (Dz.U. L 208 z 5.8.2002, s. 1).

(14)  Dz.U. L 56 z 4.3.1968, s. 1.

(15)  Rozporządzenie Rady nr 1 z dnia 15 kwietnia 1958 r. w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (Dz.U. 17 z 6.10.1958, s. 385/58).

(16)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1).

(17)  Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1271/2013 z dnia 30 września 2013 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów, o których mowa w art. 208 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 (Dz.U. L 328 z 7.12.2013, s. 42).


ZAŁĄCZNIK I

Uchylone rozporządzenie i wykaz jego kolejnych zmian

Rozporządzenie Rady (WE) nr 768/2005

(Dz.U. L 128 z 21.5.2005, s. 1).

 

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009

(Dz.U. L 343 z 22.11.2009, s. 1).

Tylko art. 120

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1626

(Dz.U. L 251 z 16.9.2016, s. 80).

 


ZAŁĄCZNIK II

Tabela korelacji

Rozporządzenie (WE) nr 768/2005

Niniejsze rozporządzenie

art. 1–7

art. 1–7

art. 7a

art. 8

art. 8

art. 9

art. 9

art. 10

art. 10

art. 11

art. 11

art. 12

art. 12

art. 13

art. 13

art. 14

art. 14

art. 15

art. 15

art. 16

art. 16

art. 17

art. 17

art. 18

art. 17a

art. 19

art. 17b

art. 20

art. 17c

art. 21

art. 17d

art. 22

art. 17e

art. 23

art. 17f

art. 24

art. 17g

art. 25

art. 17h

art. 26

art. 18

art. 27

art. 19

art. 28

art. 20

art. 29

art. 21

art. 30

art. 22

art. 31

art. 23

art. 32

art. 24

art. 33

art. 25

art. 34

art. 26

art. 35

art. 27

art. 36

art. 28

art. 37

art. 29

art. 38

art. 30

art. 39

art. 31

art. 40

art. 32

art. 41

art. 33

art. 42

art. 34

art. 43

art. 35

art. 44

art. 36

art. 45

art. 37

art. 46

art. 38

art. 47

art. 39

art. 48

art. 40

art. 41

art. 49

art. 42

art. 50

Załącznik I

Załącznik II


Top