3.3.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 58/43

(1)

Załącznik XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 zawiera między innymi ograniczenia wprowadzone wcześniej dyrektywą Rady 76/769/EWG (2).

(2)

Dyrektywą 2005/69/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (3) zakazano wprowadzania do obrotu i stosowania olejów-zmiękczaczy do produkcji opon lub części opon, jeśli zawierają więcej niż 1 mg/kg benzo[a]pirenu (BaP) lub więcej niż 10 mg/kg sumy ośmiu wymienionych wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (WWA). Ograniczenie to jest obecnie określone w pozycji 50 kolumna 2 pkt 1 załącznika XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

(3)

W momencie przyjmowania tego ograniczenia nie były dostępne żadne zharmonizowane metody badawcze określania specyficznych stężeń ośmiu wymienionych WWA w olejach-zmiękczaczach. W związku z tym w ograniczeniu tym jest mowa o metodzie analitycznej IP 346:1998 (4), stosowanej przez przemysł naftowy do określania stężenia ekstraktu wielopierścieniowych związków aromatycznych (WZA), jako o pośredniej metodzie określania zgodności ze stężeniami granicznymi określonymi dla BaP i dla sumy wszystkich wymienionych WWA.

(4)

Metoda analityczna IP 346:1998 nie jest specyficzna dla ośmiu wymienionych WWA. Ponadto powszechnie uznaje się, że zakres tej metody jest ograniczony do nieprzepracowanych smarowych olejów bazowych niezawierających asfaltenu i posiadających nie więcej niż 5 % części składowych o temperaturze wrzenia poniżej 300 °C. Dla próbek niespełniających tych wymagań metoda ta może być nieodpowiednia.

(5)

Zgodnie z dyrektywą 2005/69/WE w dniu 3 lipca 2007 r. Komisja wydała Europejskiemu Komitetowi Normalizacyjnemu (CEN) zlecenie normalizacji w celu opracowania bardziej szczegółowej metody.

(6)

Nowa metoda standardowa została przyjęta i opublikowana przez CEN jako EN 16143:2013 (Przetwory naftowe – Oznaczanie zawartości benzo(a)pirenu (BaP) i wybranych wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (WWA) w olejach-zmiękczaczach – Procedura z zastosowaniem podwójnego oczyszczania techniką LC i analizy GC/MS).

(7)

Komisja uważa, że biorąc pod uwagę fakt, iż ta nowa norma stanowi specyficzną metodę analityczną do analizy odpowiednich WWA w olejach-zmiękczaczach i nie posiada wad poprzedniej metody, należy zastąpić odniesienie do metody IP 346:1998 nową normą EN 16143:2013 jako metodą referencyjną do określania zgodności olejów-zmiękczaczy z ograniczeniem ustanowionym w pozycji 50 kolumna 2 pkt 1 załącznika XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

(8)

Nieformalne konsultacje przeprowadzone z państwami członkowskimi oraz przedstawicielami odpowiednich zainteresowanych stowarzyszeń wykazały, że w przypadku olejów-zmiękczaczy występuje ogólnie dobra korelacja między wynikami metody IP 346:1998 i metodami analizy z wykorzystaniem chromatografii gazowej, które opierają się na tych samych zasadach co nowa metoda CEN, przy pomiarze indywidualnych rakotwórczych WWA. Podmioty gospodarcze wskazały, że zastąpienie IP 346:1998 nową metodą CEN nie powinno mieć wpływu na zgodność olejów-zmiękczaczy. Ocenia się jednak, że nowa metoda analityczna jest bardziej złożona i kosztowna w stosowaniu niż IP 346:1998.

(9)

Należy przyznać okres przejściowy trwający 18 miesięcy, podczas którego do określania zgodności z tym ograniczeniem można będzie alternatywnie stosować zarówno starą, jak i nową metodę analityczną. Ten okres przejściowy powinien umożliwić laboratoriom przygotowanie się oraz uzyskanie niezbędnego doświadczenia w stosowaniu nowej metody analitycznej. Powinien on również ułatwić określanie zgodności olejów-zmiękczaczy już wprowadzonych do obrotu przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

(10)

Komisja zakończyła ponowną ocenę środków przewidzianych w pozycji 51 załącznika XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 w odniesieniu do substancji: ftalan bis(2-etyloheksylu) (DEHP), ftalan dibutylu (DBP) oraz ftalan benzylu-butylu (BBP) zgodnie z pkt 3 wspomnianej pozycji. Ponowna ocena została rozpoczęta w dniu 4 września 2009 r. wnioskiem Komisji do Europejskiej Agencji Chemikaliów (ECHA) o przegląd nowych dostępnych informacji naukowych i o ocenę, czy istnieją dowody, które uzasadniałyby ponowną analizę istniejącego ograniczenia. Przekazując informacje Komisji w marcu 2010 r., ECHA wskazała, że należy rozważyć ocenę odnośnej dokumentacji rejestracyjnej REACH. Komisja poprosiła zatem ECHA o podjęcie zaproponowanego działania. W kwietniu 2011 r. Królestwo Danii rozpoczęło jednak procedurę wprowadzania ograniczeń dotyczących obecności wymienionych ftalanów w artykułach do stosowania w pomieszczeniach i artykułach, które mogą wejść w bezpośredni kontakt ze skórą lub błoną śluzową, w ramach której rozpatrywano między innymi dokumentację rejestracyjną. Zgodnie z informacjami z dnia 9 sierpnia 2014 r. (5), kończąc procedurę wprowadzania ograniczeń, Komisja nie zaproponowała zmiany załącznika XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006. Ponadto w drodze rozporządzenia Komisji (UE) nr 143/2011 (6) Komisja włączyła wymienione ftalany do załącznika XIV do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006. W związku z tym, na podstawie art. 69 ust. 2 wspomnianego rozporządzenia, po dacie ostatecznej ECHA ma obowiązek rozważyć, czy wykorzystanie wymienionych ftalanów w artykułach stwarza ryzyko dla zdrowia człowieka lub dla środowiska, które nie jest w adekwatny sposób kontrolowane. W związku z tym dalszy przegląd środków dotyczących ograniczenia wymienionych ftalanów nie został uznany za niezbędny i należy zatem skreślić wspomniany punkt ze wspomnianej pozycji.

(11)

W styczniu 2014 r. Komisja zakończyła ponowną ocenę środków przewidzianych w pozycji 52 załącznika XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 w odniesieniu do substancji: ftalan diizononylu (DINP), ftalan di-izodecylu (DIDP) oraz ftalan di-n-oktylu (DNOP) zgodnie z pkt 3 wspomnianej pozycji. Ponowna ocena została rozpoczęta w dniu 4 września 2009 r. wnioskiem Komisji do ECHA o przegląd nowych dostępnych informacji naukowych i o ocenę, czy istnieją dowody, które uzasadniałyby ponowną analizę istniejącego ograniczenia. Dostępne informacje zostały następnie uzupełnione o informacje z dokumentacji rejestracyjnej otrzymanej przed terminem rejestracji w 2010 r. ECHA przedstawiła następnie projekt sprawozdania z przeglądu Komitetowi ds. Oceny Ryzyka (RAC) w celu przeprowadzenia szczegółowej oceny. Komitet przyjął opinię na ten temat w marcu 2013 r., a ostateczne sprawozdanie ECHA zostało przekazane Komisji w sierpniu 2013 r. Na podstawie sprawozdania ECHA Komisja postanowiła nie proponować żadnych zmian do przepisów pkt 52 załącznika XVII oraz uznać ponowną ocenę zgodnie z pkt 3 wspomnianej pozycji za zakończoną. Wnioski Komisji w sprawie ponownej oceny zostały podane do publicznej wiadomości (7). W związku z tym należy skreślić pkt 3 tej pozycji.

(12)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1907/2006.

(13)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na mocy art. 133 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006,