Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32015D2433

    Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/2433 z dnia 18 grudnia 2015 r. zmieniająca decyzję wykonawczą 2014/709/UE w odniesieniu do środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich (notyfikowana jako dokument nr C(2015) 9168) (Tekst mający znaczenie dla EOG)

    Dz.U. L 334 z 22.12.2015, p. 46–60 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    Legal status of the document No longer in force, Date of end of validity: 21/04/2021

    ELI: http://data.europa.eu/eli/dec_impl/2015/2433/oj

    22.12.2015   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    L 334/46


    DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2015/2433

    z dnia 18 grudnia 2015 r.

    zmieniająca decyzję wykonawczą 2014/709/UE w odniesieniu do środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich

    (notyfikowana jako dokument nr C(2015) 9168)

    (Tekst mający znaczenie dla EOG)

    KOMISJA EUROPEJSKA,

    uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

    uwzględniając dyrektywę Rady 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (1), w szczególności jej art. 9 ust. 4,

    uwzględniając dyrektywę Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych i zootechnicznych mających zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (2), w szczególności jej art. 10 ust. 4,

    uwzględniając dyrektywę Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy o wymaganiach zdrowotnych dla zwierząt regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (3), w szczególności jej art. 4 ust. 3,

    a także mając na uwadze, co następuje:

    (1)

    W decyzji wykonawczej Komisji 2014/709/UE (4) ustanawia się środki kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w państwach członkowskich lub na ich obszarach wymienionych w załączniku do wspomnianej decyzji („zainteresowane państwa członkowskie”). Środki te obejmują zakazy wysyłania świń, ich nasienia, komórek jajowych i zarodków, wieprzowiny, surowych wieprzowych wyrobów mięsnych, wieprzowych produktów mięsnych oraz wszelkich innych produktów zawierających wieprzowinę, a także przesyłek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego ze świń z niektórych obszarów zainteresowanych państw członkowskich („towary”). W załączniku wyznaczono i wymieniono te obszary w celu uwzględnienia poziomu ryzyka na podstawie sytuacji epidemiologicznej w zainteresowanych państwach członkowskich.

    (2)

    Aby dostosować środki kontroli w zakresie zdrowia zwierząt ustanowione w decyzji wykonawczej 2014/709/UE do rozwoju sytuacji epidemiologicznej na różnych obszarach zainteresowanych państw członkowskich oraz uwzględnić różne poziomy ryzyka zależnie od typu towarów, należy przewidzieć pewne odstępstwa dla niektórych typów towarów pochodzących z obszarów wymienionych w różnych częściach załącznika do wspomnianej decyzji wykonawczej. Odstępstwa te powinny także być zgodne ze środkami zmniejszającymi ryzyko w przypadku przywozu w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń, wskazanymi w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (5). We wspomnianej decyzji wykonawczej należy również opisać dodatkowe środki ochronne i wymogi dotyczące zdrowia zwierząt mające zastosowanie, gdy takich odstępstw udzielono.

    (3)

    Zakaz wysyłki żywej trzody chlewnej z obszarów wymienionych w części III załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE jest szczególnie rygorystyczny i w związku z tym może prowadzić do problemów logistycznych i związanych z dobrostanem zwierząt, gdy ubój trzody chlewnej w odpowiednich obszarach nie jest możliwy, w szczególności ze względu na brak odpowiedniej rzeźni lub ograniczone możliwości ubojowe w odpowiednich obszarach wymienionych w tym załączniku część III w tym samym państwie członkowskim albo na terytorium innego państwa członkowskiego wymienionego w załączniku.

    (4)

    Przemieszczanie żywych świń przeznaczonych do natychmiastowego uboju stwarza mniejsze ryzyko niż inne rodzaje przemieszczania żywych świń, pod warunkiem że stosuje się środki zmniejszające ryzyko. Jest zatem właściwe, aby – w przypadku wystąpienia okoliczności opisanych w motywie 3 – zainteresowane państwa członkowskie mogły wyjątkowo przyznawać odstępstwa w odniesieniu do wysyłki żywych świń z obszarów wymienionych w załączniku część III do natychmiastowego uboju do rzeźni znajdującej się poza tym obszarem w tym samym państwie członkowskim lub na terytorium innego państwa członkowskiego wymienionego w załączniku, pod warunkiem zastosowania środków ograniczających ryzyko, aby nie wpływać ujemnie na zwalczanie choroby.

    (5)

    Pod względem ryzyka rozprzestrzenienia się afrykańskiego pomoru świń przemieszczanie różnych towarów pochodzących od świń stwarza różne poziomy ryzyka. Z zasady przemieszczanie nasienia świń z obszarów objętych ograniczeniami stwarza znaczące ryzyko pod względem narażenia i konsekwencji. Zastosowanie dodatkowych środków ograniczających ryzyko, takich jak badania i zwiększone bezpieczeństwo biologiczne, może jednak pozwolić na odstępstwa w przypadku nasienia pozyskanego w obszarach wymienionych w częściach II i III załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. Należy zatem odpowiednio zmienić art. 9 wspomnianej decyzji wykonawczej.

    (6)

    Odstępstwa dotyczące wysyłki niektórych żywych świń z obszarów wymienionych w częściach II i III załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE na inne obszary wymienione w załączniku część II lub III innego państwa członkowskiego o podobnym statusie choroby są uzasadnione, pod warunkiem że stosowane są szczególne środki ograniczające ryzyko. Elastyczność oferowana przez te nowe środki jest istotna do zapewnienia właściwego wdrażania środków w perspektywie średnio- i długoterminowej. Wymaga to ustanowienia bezpiecznej procedury odrębnego przesyłania pod ścisłym nadzorem właściwych władz państwa członkowskiego tranzytu i przeznaczenia. Należy zatem odpowiednio zmienić art. 3 i 4 wspomnianej decyzji wykonawczej.

    (7)

    Jako dodatkowy środek ograniczający ryzyko należy wprowadzić procedurę odrębnego przesyłania w celu odizolowania zwierząt pochodzących z obszarów o wyższym poziomie ryzyka pod względem afrykańskiego pomoru świń. Dlatego należy doprecyzować i określić warunki wysyłki, tranzytu i dostaw żywych świń.

    (8)

    Odstępstwa przewidziane w decyzji wykonawczej 2014/709/UE w odniesieniu do wysyłki żywych świń i nasienia między obszarami o porównywalnym ryzyku pod względem afrykańskiego pomoru świń powinny obowiązywać wyłącznie po ich zatwierdzeniu przez właściwe organy państw członkowskich tranzytu i przeznaczenia przed takim przemieszczeniem.

    (9)

    Dyrektywa Rady 64/432/EWG (6) stanowi, że przemieszczaniu żywych zwierząt towarzyszyć muszą świadectwa zdrowia. Jeżeli odstępstwa od zakazu wysyłania żywych świń z obszarów wymienionych w załączniku do decyzji wykonawczej 2014/709/UE mają zastosowanie do żywych świń przeznaczonych do handlu wewnątrzunijnego, te świadectwa zdrowia powinny zawierać odniesienie do tej decyzji wykonawczej, aby zapewnić, by zawierały właściwe i dokładne informacje dotyczące zdrowia.

    (10)

    Okres stosowania środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt przewidziany w decyzji wykonawczej 2014/709/UE powinien uwzględniać epidemiologię afrykańskiego pomoru świń oraz warunki odzyskania statusu obszaru wolnego od choroby w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń zgodnie z Kodeksem zdrowia zwierząt lądowych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt. Okres stosowania decyzji wykonawczej 2014/709/UE należy zatem przedłużyć do dnia 31 grudnia 2019 r.

    (11)

    Kilka przypadków afrykańskiego pomoru świń u dzików w Estonii i na Łotwie występuje w obszarach wymienionych w częściach II i III załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE. Przypadki te występują w pobliżu obszarów wymienionych w tym załączniku część I.

    (12)

    Afrykański pomór świń nigdy nie został odnotowany na większości obszarów północnych w Polsce obecnie wymienionych w części II załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE.

    (13)

    Zmiany obecnej sytuacji epidemiologicznej w Unii w zakresie afrykańskiego pomoru świń należy uwzględnić w ocenie ryzyka związanego z sytuacją w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do tej choroby w Estonii, na Łotwie i w Polsce. Aby skoncentrować środki kontroli w zakresie zdrowia zwierząt i zapobiegać dalszemu rozprzestrzenianiu się afrykańskiego pomoru świń, a także aby zapobiegać niepotrzebnym zakłóceniom w handlu wewnątrz Unii oraz unikać nieuzasadnionych barier handlowych ze strony państw trzecich, należy zmienić unijny wykaz obszarów podlegających środkom kontroli w zakresie zdrowia zwierząt określony w częściach I i II załącznika do decyzji wykonawczej 2014/709/UE, tak aby uwzględnić w nim obecną sytuację w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do tej choroby w tych trzech państwach członkowskich.

    (14)

    Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

    PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

    Artykuł 1

    W decyzji wykonawczej 2014/709/UE wprowadza się następujące zmiany:

    1)

    w art. 3 wprowadza się następujące zmiany:

    a)

    formuła wprowadzająca otrzymuje brzmienie:

    „Na zasadzie odstępstwa od zakazu przewidzianego w art. 2 lit. a) zainteresowane państwa członkowskie mogą zezwolić na wysyłkę żywych świń z gospodarstwa znajdującego się na obszarach wymienionych w załączniku część II do innych obszarów na terytorium tego samego państwa członkowskiego lub obszarów wymienionych w załączniku część II lub III innego państwa członkowskiego, pod warunkiem że:”;

    b)

    dodaje się pkt 4 w brzmieniu:

    „4)

    do wysyłki żywych świń do obszarów wymienionych w załączniku część II lub III w innych państwach członkowskich zastosowanie mają następujące dodatkowe wymogi:

    a)

    świnie spełniają wszelkie inne stosowne gwarancje zdrowia zwierząt w oparciu o pozytywne wyniki oceny ryzyka środków przeciwko rozprzestrzenianiu się afrykańskiego pomoru świń, wymagane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia i zatwierdzone przez właściwy organ państwa członkowskiego tranzytu oraz właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia przed przemieszczeniem tych zwierząt;

    b)

    państwo członkowskie pochodzenia bezzwłocznie informuje Komisję i inne państwa członkowskie o gwarancjach zdrowia zwierząt oraz o zatwierdzeniu przez właściwe organy, o którym mowa w lit. a);

    c)

    ustanowiona jest procedura odrębnego przesyłania zgodna z art. 16a pod kontrolą właściwych organów państw członkowskich pochodzenia, tranzytu i przeznaczenia w celu zapewnienia, by zwierzęta przemieszczane zgodnie z dodatkowymi wymogami przewidzianymi w lit. a) były przewożone w sposób bezpieczny i nie były następnie przemieszczane do innego państwa członkowskiego;

    d)

    w odniesieniu do żywych świń, które spełniają dodatkowe wymagania pkt 4 niniejszego artykułu, do odpowiedniego świadectwa zdrowia dla świń, o którym mowa w art. 5 ust. 1 dyrektywy 64/432/EWG, dodaje się następujące uzupełniające sformułowanie:

    »Świnie zgodne z art. 3 decyzji wykonawczej Komisji 2014/709/UE.«”;

    2)

    dodaje się art. 3a w brzmieniu:

    „Artykuł 3a

    Odstępstwo od zakazu wysyłania żywych świń z obszarów wymienionych w załączniku część III

    Na zasadzie odstępstwa od zakazu przewidzianego w art. 2 lit. a) zainteresowane państwa członkowskie mogą zezwolić na wysyłkę żywych świń z obszarów wymienionych w załączniku część III do innych obszarów wymienionych w części II na terytorium tego samego państwa członkowskiego lub do innych obszarów wymienionych w załączniku część II lub III innego państwa członkowskiego, pod warunkiem że:

    1)

    świnie pochodzą z gospodarstwa o odpowiednim poziomie bezpieczeństwa biologicznego zatwierdzonego przez właściwy organ, gospodarstwo jest pod nadzorem właściwego organu, a świnie te spełniają wymogi określone w art. 3 pkt 1 oraz pkt 2 albo 3;

    2)

    świnie znajdują się w środku obszaru o promieniu co najmniej trzech kilometrów, w którym wszystkie zwierzęta w gospodarstwach spełniają wymogi określone w art. 3 pkt 1 oraz w pkt 2 albo 3;

    3)

    właściwy organ gospodarstwa wysyłki musi w odpowiednim czasie poinformować właściwy organ gospodarstwa przeznaczenia o zamiarze wysłania świń, a właściwy organ gospodarstwa przeznaczenia musi poinformować właściwy organ gospodarstwa wysyłki o nadejściu przesyłki świń;

    4)

    przewóz świń wewnątrz obszarów znajdujących się poza obszarami wymienionymi w załączniku część III oraz przez obszary znajdujące się poza obszarami wymienionymi w załączniku część III musi odbywać się określonymi z góry trasami przewozu, a pojazdy używane do transportu świń muszą być czyszczone, w razie potrzeby poddawane dezynsekcji i dezynfekcji jak najszybciej po rozładunku;

    5)

    do wysyłki żywych świń do obszarów wymienionych w załączniku część II lub III w innych państwach członkowskich zastosowanie mają następujące dodatkowe wymogi:

    a)

    świnie spełniają wszelkie inne stosowne gwarancje zdrowia zwierząt w oparciu o pozytywne wyniki oceny ryzyka środków przeciwko rozprzestrzenianiu się afrykańskiego pomoru świń, wymagane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia i zatwierdzone przez właściwy organ państwa członkowskiego tranzytu oraz właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia przed przemieszczeniem tych zwierząt;

    b)

    państwo członkowskie pochodzenia bezzwłocznie informuje Komisję i inne państwa członkowskie o gwarancjach zdrowia zwierząt oraz o zatwierdzeniu przez właściwe organy, o którym mowa w lit. a), oraz zatwierdza wykaz gospodarstw, które spełniają gwarancje zdrowia zwierząt;

    c)

    ustanowiona jest procedura odrębnego przesyłania zgodna z art. 16a pod kontrolą właściwych organów państw członkowskich pochodzenia, tranzytu i przeznaczenia w celu zapewnienia, by zwierzęta przemieszczane zgodnie z dodatkowymi wymogami przewidzianymi w lit. a) były przewożone w sposób bezpieczny i nie były następnie przemieszczane do innego państwa członkowskiego;

    d)

    w odniesieniu do żywych świń, które spełniają wszystkie warunki niniejszego artykułu, do odpowiedniego świadectwa zdrowia dla świń, o którym mowa w art. 5 ust. 1 dyrektywy 64/432/EWG, dodaje się następujące uzupełniające sformułowanie:

    »Świnie zgodne z art. 3a decyzji wykonawczej Komisji 2014/709/UE.«”;

    3)

    w art. 4 wprowadza się następujące zmiany:

    a)

    formuła wprowadzająca otrzymuje brzmienie:

    „Na zasadzie odstępstwa od zakazów przewidzianych w art. 2 lit. a) i c) zainteresowane państwa członkowskie mogą zezwolić na wysyłkę do natychmiastowego uboju żywych świń z obszarów wymienionych w załączniku część III do innych obszarów na terytorium tego samego państwa członkowskiego lub obszarów wymienionych w załączniku część II lub III innego państwa członkowskiego, w przypadku gdy istnieją ograniczenia logistyczne dotyczące możliwości ubojowych w rzeźniach zatwierdzonych przez właściwy organ zgodnie z art. 12 znajdujących się na obszarach wymienionych w załączniku część III, pod warunkiem że:”

    b)

    dodaje się pkt 10 w brzmieniu:

    „10)

    do wysyłki żywych świń do obszarów wymienionych w załączniku część II lub III w innych państwach członkowskich zastosowanie mają następujące dodatkowe wymogi:

    a)

    świnie spełniają wszelkie inne stosowne gwarancje zdrowia zwierząt w oparciu o pozytywne wyniki oceny ryzyka środków przeciwko rozprzestrzenianiu się afrykańskiego pomoru świń, wymagane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia i zatwierdzone przez właściwy organ państwa członkowskiego tranzytu oraz właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia przed przemieszczeniem tych zwierząt;

    b)

    państwo członkowskie pochodzenia bezzwłocznie informuje Komisję i inne państwa członkowskie o gwarancjach zdrowia zwierząt oraz o zatwierdzeniu przez właściwe organy, o którym mowa w lit. a), oraz zatwierdza wykaz gospodarstw spełniających gwarancje zdrowia zwierząt;

    c)

    ustanowiona jest procedura odrębnego przesyłania zgodna z art. 16a pod kontrolą właściwych organów państw członkowskich pochodzenia, tranzytu i przeznaczenia w celu zapewnienia, by zwierzęta przemieszczane zgodnie z dodatkowymi wymogami przewidzianymi w lit. a) były przewożone w sposób bezpieczny i nie były następnie przemieszczane do innego państwa członkowskiego;

    d)

    w odniesieniu do żywych świń, które spełniają wszystkie warunki niniejszego artykułu, do odpowiedniego świadectwa zdrowia dla świń, o którym mowa w art. 5 ust. 1 dyrektywy 64/432/EWG, dodaje się następujące uzupełniające sformułowanie:

    »Świnie zgodne z art. 4 decyzji wykonawczej Komisji 2014/709/UE.«”;

    4)

    art. 8 ust. 1 formuła wprowadzająca otrzymuje brzmienie:

    „1.   Nie naruszając przepisów art. 3, 3a i 4, zainteresowane państwa członkowskie zapewniają, aby żywe świnie nie były wysyłane z ich terytoriów do innych państw członkowskich i państw trzecich, chyba że te żywe świnie pochodzą z:”;

    5)

    art. 9 otrzymuje brzmienie:

    „Artykuł 9

    Zakaz wysyłania do innych państw członkowskich i państw trzecich przesyłek nasienia, komórek jajowych i zarodków pobranych od świń z obszarów wymienionych w załączniku

    1.   Zainteresowane państwo członkowskie zapewnia, aby z jego terytorium nie wysyłano do innych państw członkowskich ani do państw trzecich przesyłek zawierających następujące towary:

    a)

    nasienie trzody chlewnej, chyba że nasienie to zostało pobrane od knurów dawców trzymanych w zatwierdzonym punkcie pobierania nasienia, o którym mowa w art. 3 lit. a) dyrektywy Rady 90/429/EWG (7), położonym poza obszarami wymienionymi w częściach II, III i IV załącznika do niniejszej decyzji;

    b)

    komórki jajowe i zarodki trzody chlewnej, chyba że te komórki jajowe i zarodki pochodzą od samic świń trzymanych w gospodarstwach zgodnych z art. 8 ust. 2 i położonych poza obszarami wymienionymi w załączniku część II, III i IV, a zarodki uzyskane metodą in vivo zostały poczęte w wyniku sztucznego unasienniania lub zarodki uzyskane metodą in vitro zostały poczęte w wyniku zapłodnienia nasieniem spełniającym warunki określone w lit. a) niniejszego ustępu.

    2.   Na zasadzie odstępstwa od zakazu przewidzianego w niniejszym artykule ust. 1 lit. a) oraz w art. 2 lit. b) zainteresowane państwa członkowskie mogą zezwolić na wysyłanie przesyłek nasienia trzody chlewnej, pod warunkiem że nasienie to pobrano od knurów dawców utrzymywanych w punkcie pobierania nasienia zatwierdzonym zgodnie z art. 3 lit. a) dyrektywy 90/429/EWG, z zastosowaniem wszystkich odpowiednich norm bezpieczeństwa biologicznego w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń, zlokalizowanym na obszarach wymienionych w częściach II i III załącznika do niniejszej decyzji, do obszarów wymienionych w załączniku część II lub III tego samego państwa członkowskiego lub innego państwa członkowskiego, pod warunkiem że:

    a)

    przesyłki nasienia trzody chlewnej spełniają wszelkie inne stosowne gwarancje zdrowia zwierząt w oparciu o pozytywne wyniki oceny ryzyka środków przeciwko rozprzestrzenianiu się afrykańskiego pomoru świń, wymagane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia i zatwierdzone przez właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia przed wysyłką danej przesyłki nasienia;

    b)

    państwo członkowskie pochodzenia bezzwłocznie informuje Komisję i inne państwa członkowskie o gwarancjach zdrowia zwierząt, o których mowa w lit. a);

    c)

    knury dawcy spełniają wymogi określone w art. 3 pkt 1 oraz pkt 2 albo 3;

    d)

    knury dawcy zostały poddane z negatywnym wynikiem indywidualnemu badaniu identyfikacji czynnika chorobotwórczego przeprowadzonemu w ciągu pięciu dni przed dniem pobrania nasienia do wysyłki, a kopia wyników badania jest załączona do świadectwa zdrowia zwierząt towarzyszącego przesyłce nasienia;

    e)

    do odpowiednich świadectw zdrowia zwierząt, o których mowa w art. 6 ust. 1 dyrektywy 90/429/EWG, dodaje się dodatkowe poświadczenie w brzmieniu:

    »Nasienie trzody chlewnej zgodne z art. 9 decyzji wykonawczej Komisji 2014/709/UE z dnia 9 października 2014 r. w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich i uchylającej decyzję wykonawczą 2014/178/UE.«;

    (7)  Dyrektywa Rady 90/429/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. ustanawiająca warunki sanitarne odnośnie do zwierząt mające zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym nasieniem bydła i trzody chlewnej oraz w przywozie (Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 62).”;"

    6)

    dodaje się art. 16a w brzmieniu:

    „Artykuł 16a

    Procedura odrębnego przesyłania

    Właściwy organ zapewnia, by procedura odrębnego przesyłania spełniała następujące wymogi:

    1)

    każdy samochód ciężarowy i inne pojazdy, które są używane do przewozu żywych świń, zostały:

    a)

    indywidualnie zarejestrowane przez właściwy organ państwa członkowskiego wysyłki do celów transportu żywych świń z zastosowaniem procedury odrębnego przesyłania;

    b)

    zaplombowane przez urzędowego lekarza weterynarii po załadunku; wyłącznie urzędnik właściwego organu może złamać plombę i zastąpić ją nową; każdy załadunek lub zastąpienie plomby muszą zostać zgłoszone właściwemu organowi;

    2)

    transport odbywa się:

    a)

    bezpośrednio, bez zatrzymywania;

    b)

    trasą zatwierdzoną przez właściwy organ;

    3)

    urzędowy lekarz weterynarii odpowiedzialny za gospodarstwo przeznaczenia musi potwierdzić każde przybycie właściwemu organowi miejsca pochodzenia;

    4)

    po wyładowaniu żywych świń samochód ciężarowy lub pojazd oraz wszelkie inne urządzenia używane przy transporcie tych świń są oczyszczane i dezynfekowane w całości na zamkniętym obszarze miejsca przeznaczenia pod nadzorem urzędowego lekarza weterynarii. Zastosowanie ma art. 12 lit. a) dyrektywy 2002/60/WE;

    5)

    przed pierwszą wysyłką z obszarów wymienionych w załączniku część III właściwy organ miejsca pochodzenia zapewnia istnienie koniecznych uzgodnień z odpowiednimi organami w rozumieniu lit. c) załącznika VI do dyrektywy 2002/60/WE w celu zapewnienia planu awaryjnego, systemu hierarchii służbowej i pełnej współpracy służb w przypadku wypadków podczas transportu, poważnej awarii samochodu ciężarowego lub innego pojazdu lub jakichkolwiek oszukańczych działań operatora. Operatorzy samochodów ciężarowych niezwłocznie powiadamiają właściwy organ o każdym wypadku lub poważnej awarii samochodu ciężarowego lub pojazdu.”;

    7)

    w art. 21 datę „31 grudnia 2018 r.” zastępuje się datą „31 grudnia 2019 r.”;

    8)

    załącznik zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszej decyzji.

    Artykuł 2

    Adresaci

    Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

    Sporządzono w Brukseli dnia 18 grudnia 2015 r.

    W imieniu Komisji

    Vytenis ANDRIUKAITIS

    Członek Komisji


    (1)  Dz.U. L 395 z 30.12.1989, s. 13.

    (2)  Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 29.

    (3)  Dz.U. L 18 z 23.1.2003, s. 11.

    (4)  Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 9 października 2014 r. w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do afrykańskiego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich i uchylająca decyzję wykonawczą 2014/178/UE (Dz.U. L 295 z 11.10.2014, s. 63).

    (5)  Kodeks zdrowia zwierząt lądowych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (http://www.oie.int/international-standard-setting/terrestrial-code/access-online/).

    (6)  Dyrektywa Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną (Dz.U. 121 z 29.7.1964, s. 1977/64).


    ZAŁĄCZNIK

    „ZAŁĄCZNIK

    CZĘŚĆ I

    1.   Estonia

    Następujące obszary Estonii:

    linn Keila,

    linn Kunda,

    linn Loksa,

    linn Maardu,

    linn Mustvee,

    linn Pärnu,

    linn Saue,

    linn Tallinn,

    maakond Läänemaa,

    część valdu Kuusalu położona na północ od drogi 1 (E20),

    vald Are,

    vald Audru,

    vald Halinga,

    vald Haljala,

    vald Harku,

    vald Jõelähtme,

    vald Keila,

    vald Kernu,

    vald Kiili,

    vald Koonga,

    vald Lavassaare,

    vald Nissi,

    vald Padise,

    vald Paikuse,

    vald Raasiku,

    vald Rae,

    vald Rägavere,

    vald Saku,

    vald Saue,

    vald Sauga,

    vald Sindi,

    vald Sõmeru,

    vald Tootsi,

    vald Tori,

    vald Tõstamaa,

    vald Varbla,

    vald Vasalemma,

    vald Vihula,

    vald Viimsi,

    vald Viru-Nigula.

    2.   Łotwa

    Następujące obszary Łotwy:

    w novads Ogres – pagasti Suntažu i Ogresgala,

    novads Ādažu,

    novads Amatas,

    novads Carnikavas,

    novads Garkalnes,

    novads Ikšķiles,

    novads Inčukalna,

    novads Jaunjelgavas,

    novads Ķeguma,

    novads Līgatnes,

    novads Mālpils,

    novads Neretas,

    novads Ropažu,

    novads Salas,

    novads Siguldas,

    novads Vecumnieku,

    novads Viesītes.

    3.   Litwa

    Następujące obszary Litwy:

    w rajono savivaldybė Jurbarkas – seniūnija Raudonės, Veliuonos, Seredžiaus i Juodaičių,

    w rajono savivaldybė Pakruojis – seniūnija Klovainių, Rozalimo i Pakruojo,

    w rajono savivaldybė Panevežys – seniūnija Krekenavos, Upytės, Naujamiesčio i Smilgių,

    w rajono savivaldybė Raseiniai – seniūnija Ariogalos, Ariogalos miestas, Betygalos, Pagojukų i Šiluvos,

    w rajono savivaldybė Šakiai – seniūnija Plokščių, Kriūkų, Lekėčių, Lukšių, Griškabūdžio, Barzdų, Žvirgždaičių, Sintautų, Kudirkos Naumiesčio, Slavikų, Šakių,

    rajono savivaldybė Pasvalys,

    rajono savivaldybė Vilkaviškis,

    rajono savivaldybė Radviliškis,

    savivaldybė Kalvarija,

    savivaldybė Kazlų Rūda,

    savivaldybė Marijampolė.

    4.   Polska

    Następujące obszary Polski:

    w województwie podlaskim:

    gminy Augustów z miastem Augustów, Nowinka, Płaska, Sztabin i Bargłów Kościelny w powiecie augustowskim,

    gminy Choroszcz, Juchnowiec Kościelny, Suraż, Turośń Kościelna, Tykocin, Łapy, Poświętne, Zawady, Dobrzyniewo Duże oraz część gminy Zabłudów (południowo-zachodnia część gminy ograniczona drogą nr 19 i – na jej przedłużeniu – drogą nr 685) w powiecie białostockim,

    gminy Czyże, Hajnówka z miastem Hajnówka, Dubicze Cerkiewne, Kleszczele i Czeremcha w powiecie hajnowskim,

    gminy Grodzisk, Dziadkowice i Milejczyce w powiecie siemiatyckim,

    gminy Kobylin-Borzymy, Kulesze Kościelne, Sokoły, Wysokie Mazowieckie z miastem Wysokie Mazowieckie, Nowe Piekuty, Szepietowo, Klukowo i Ciechanowiec w powiecie wysokomazowieckim,

    powiat sejneński,

    gminy Rutka-Tartak, Szypliszki, Suwałki, Raczki w powiecie suwalskim,

    gmina Rutki w powiecie zambrowskim,

    gminy Suchowola i Korycin w powiecie sokólskim,

    powiat bielski,

    powiat miasta Białystok,

    powiat miasta Suwałki,

    powiat moniecki.

    CZĘŚĆ II

    1.   Estonia

    Następujące obszary Estonii:

    linn Kallaste,

    linn Rakvere,

    linn Tartu,

    linn Vändra,

    linn Viljandi,

    maakond Ida-Virumaa,

    maakond Põlvamaa,

    maakond Raplamaa,

    część valdu Kuusalu położona na południe od drogi 1 (E20),

    część valdu Palamuse położona na wschód od linii kolejowej Tallinn-Tartu,

    część valdu Pärsti położona na zachód od drogi 24126,

    część valdu Suure-Jaani położona na zachód od drogi 49,

    część valdu Tabivere położona na wschód od linii kolejowej Tallinn-Tartu,

    część valdu Tamsalu położona na północny wschód od linii kolejowej Tallinn-Tartu,

    część valdu Tartu położona na wschód od linii kolejowej Tallinn-Tartu,

    część valdu Viiratsi położona na zachód od linii wyznaczonej przez zachodnią część drogi 92 do skrzyżowania z drogą 155, następnie wzdłuż drogi 155 do skrzyżowania z drogą 24156, potem wzdłuż drogi 24156 do jej przecięcia z rzeką Verilaske, a następnie wzdłuż rzeki Verilaske do południowej granicy valdu,

    vald Abja,

    vald Aegviidu,

    vald Alatskivi,

    vald Anija,

    vald Häädemeeste,

    vald Haaslava,

    vald Halliste,

    vald Kadrina,

    vald Kambja,

    vald Karksi,

    vald Kasepää,

    vald Kõpu,

    vald Kose,

    vald Kõue,

    vald Laekvere,

    vald Luunja,

    vald Mäksa,

    vald Meeksi,

    vald Pala,

    vald Peipsiääre,

    vald Piirissaare,

    vald Rakvere,

    vald Saarde,

    vald Saare,

    vald Surju,

    vald Tahkuranna,

    vald Tapa,

    vald Vändra,

    vald Vara,

    vald Vinni,

    vald Võnnu.

    2.   Łotwa

    Następujące obszary Łotwy:

    novads Krimuldas,

    w novads Limbažu – pagasti Skultes, Vidridžu, Limbažu i Umurgas,

    w novads Ogres – pagasti Krapes, Ķeipenes, Lauberes, Madlienas, Mazozolu, Menģeles i Taurupes,

    novads Priekuļu,

    w novads Salacgrīvas – pagasts Liepupes,

    novads Aizkraukles,

    novads Aknīstes,

    novads Alūksnes,

    novads Apes,

    novads Baltinavas,

    novads Balvi,

    novads Cēsu,

    novads Cesvaines,

    novads Ērgļu,

    novads Gulbenes,

    novads Ilūkstes,

    novads Jaunpiepalgas,

    novads Jēkabpils,

    novads Kocēnu,

    novads Kokneses,

    novads Krustpils,

    novads Lielvārdes,

    novads Līvānu,

    novads Lubānas,

    novads Madonas,

    novads Pārgaujas,

    novads Pļaviņu,

    novads Raunas,

    novads Rugāju,

    novads Saulkrastu,

    novads Sējas,

    novads Skrīveru,

    novads Smiltenes,

    novads Varakļānu,

    novads Vecpiebalgas,

    novads Viļakas,

    republikas pilsēta Jēkabpils,

    republikas pilsēta Valmiera.

    3.   Litwa

    Następujące obszary Litwy:

    w rajono savivaldybė Anykščiai – seniūnija Andrioniškis, Anykščiai, Debeikiai, Kavarskas, Kurkliai, Skiemonys, Traupis, Troškūnai oraz część Svėdasai położona na południe od drogi nr 118,

    w rajono savivaldybė Jonava – seniūnija Šilų, Bukonių oraz, w Žeimių seniūnija – kaimas Biliuškiai, Drobiškiai, Normainiai II, Normainėliai, Juškonys, Pauliukai, Mitėniškiai, Zofijauka, Naujokai,

    w rajono savivaldybė Kaišiadorys – seniūnija Kaišiadorių apylinkės, Kruonio, Nemaitonių, Paparčių, Žąslių, Žiežmarių, Žiežmarių apylinkės oraz część seniūnija Rumšiškių położona na południe od drogi N. A1,

    w rajono savivaldybė Kaunas – seniūnija Akademijos, Alšėnų, Babtų, Batniavos, Čekiškės, Domeikavos, Ežerėlio, Garliavos, Garliavos apylinkių, Kačerginės, Kulautuvos, Linksmakalnio, Raudondvario, Ringaudų, Rokų, Samylų, Taurakiemio, Užliedžių, Vilkijos, Vilkijos apylinkių i Zapyškio,

    w rajono savivaldybė Kėdainiai – seniūnija Josvainių, Pernaravos, Krakių, Dotnuvos, Gudžiūnų, Surviliškio, Vilainių, Truskavos, Šėtos, Kėdainių miesto,

    w rajono savivaldybė Panevėžys – the seniūnija Karsakiškio, Miežiškių, Paįstrio, Panevėžio, Ramygalos, Raguvos, Vadoklių i Velžio,

    w rajono savivaldybė Šalčininkai – seniūnija Jašiūnų, Turgelių, Akmenynės, Šalčininkų, Gerviškių, Butrimonių, Eišiškių, Poškonių, Dieveniškių,

    w rajono savivaldybė Varėna – seniūnija Kaniavos, Marcinkonių, Merkinės,

    miesto savivaldybė of Alytus,

    miesto savivaldybė Kaišiadorys,

    miesto savivaldybė Kaunas,

    miesto savivaldybė Panevėžys,

    miesto savivaldybė Vilnius,

    rajono savivaldybė Alytus,

    rajono savivaldybė Biržai,

    rajono savivaldybė Druskininkai,

    rajono savivaldybė Lazdijai,

    rajono savivaldybė Prienai,

    rajono savivaldybė Širvintos,

    rajono savivaldybė Ukmergė,

    rajono savivaldybė Vilnius,

    savivaldybė Birštonas,

    savivaldybė Elektrėnai.

    4.   Polska

    Następujące obszary Polski:

    w województwie podlaskim:

    gminy Czarna Białostocka, Supraśl, Wasilków i część gminy Zabłudów (północno-wschodnia część gminy ograniczona drogą nr 19 i – na jej przedłużeniu – drogą nr 685) w powiecie białostockim,

    gminy Dąbrowa Białostocka, Janów, Nowy Dwór i Sidra w powiecie sokólskim,

    gmina Lipsk w powiecie augustowskim,

    gminy Narew, Narewka i Białowieża w powiecie hajnowskim.

    CZĘŚĆ III

    1.   Estonia

    Następujące obszary Estonii:

    linn Elva,

    linn Jõgeva,

    linn Põltsamaa,

    linn Võhma,

    maakond Järvamaa,

    maakond Valgamaa,

    maakond Võrumaa,

    część valdu Palamuse położona na zachód od linii kolejowej Tallinn-Tartu,

    część valdu Pärsti położona na wschód od drogi 24126,

    część valdu Suure-Jaani położona na wschód od drogi 49,

    część valdu Tabivere położona na zachód od linii kolejowej Tallinn-Tartu,

    część valdu Tamsalu położona na południowy zachód od linii kolejowej Tallinn-Tartu,

    część valdu Tartu położona na zachód od linii kolejowej Tallinn-Tartu,

    część valdu Viiratsi położona na wschód od linii wyznaczonej przez zachodnią część drogi 92 do skrzyżowania z drogą 155, następnie wzdłuż drogi 155 do skrzyżowania z drogą 24156, potem wzdłuż drogi 24156 do jej przecięcia z rzeką Verilaske, a następnie wzdłuż rzeki Verilaske do południowej granicy valdu,

    vald Jõgeva,

    vald Kolga-Jaani,

    vald Konguta,

    vald Kõo,

    vald Laeva,

    vald Nõo,

    vald Paistu,

    vald Pajusi,

    vald Põltsamaa,

    vald Puhja,

    vald Puurmani,

    vald Rakke,

    vald Rannu,

    vald Rõngu,

    vald Saarepeedi,

    vald Tähtvere,

    vald Tarvastu,

    vald Torma,

    vald Ülenurme,

    vald Väike-Maarja.

    2.   Łotwa

    Następujące obszary Łotwy:

    w novads Limbažu – pagasti Viļķenes, Pāles i Katvaru,

    w novads Salacgrīvas – pagasti Ainažu i Salacgrīvas,

    novads Aglonas,

    novads Alojas,

    novads Beverīinas,

    novads Burtnieku,

    novads Ciblas,

    novads Dagdas,

    novads Daugavpils,

    novads Kārsavas,

    novads Krāslavas,

    novads Ludzas,

    novads Mazsalacas,

    novads Naukšēnu,

    novads Preiļu,

    novads Rēzeknes,

    novads Riebiņu,

    novads Rūjienas,

    novads Strenču,

    novads Valkas,

    novads Vārkavas,

    novads Viļānu,

    novads Zilupes,

    republikas pilsēta Daugavpils,

    republikas pilsēta Rēzekne.

    3.   Litwa

    Następujące obszary Litwy:

    w rajono savivaldybė Anykščiai – seniūnija Viešintos oraz część seniūnija Svėdasai położona na północ od drogi nr 118,

    w rajono savivaldybė Jonava – seniūnija Upninkų, Ruklos, Dumsių, Užusalių, Kulvos oraz, w seniūnija Žeimiai – kaimas Akliai, Akmeniai, Barsukinė, Blauzdžiai, Gireliai, Jagėlava, Juljanava, Kuigaliai, Liepkalniai, Martyniškiai, Milašiškiai, Mimaliai, Naujasodis, Normainiai I, Paduobiai, Palankesiai, Pamelnytėlė, Pėdžiai, Skrynės, Svalkeniai, Terespolis, Varpėnai, Žeimių gst., Žieveliškiai i Žeimių miestelis,

    w rajono savivaldybė Kaišiadorys – seniūnija Palomenės, Pravieniškių oraz część seniūnija Rumšiškių położona na północ od drogi N. A1,

    w rajono savivaldybė Kaunas – seniūnija Vandžiogalos, Lapių, Karmėlavos i Neveronių,

    w rajono savivaldybė Kėdainiai – seniūnija Pelėdnagių,

    w rajono savivaldybė Šalčininkai – seniūnija Baltosios Vokės, Pabarės, Dainavos, Kalesninkų,

    w rajono savivaldybė Varėna – seniūnija Valkininkų, Jakėnų, Matuizų, Varėnos, Vydenių,

    miesto savivaldybė Jonava,

    rajono savivaldybė Ignalina,

    rajono savivaldybė Kupiškis,

    rajono savivaldybė Moletai,

    rajono savivaldybė Rokiškis,

    rajono savivaldybė Švencionys,

    rajono savivaldybė Trakai,

    rajono savivaldybė Utena,

    rajono savivaldybė Zarasai,

    savivaldybe Visaginas.

    4.   Polska

    Następujące obszary Polski:

    w województwie podlaskim:

    gminy Gródek i Michałowo w powiecie białostockim,

    gminy Krynki, Kuźnica, Sokółka i Szudziałowo w powiecie sokólskim.

    CZĘŚĆ IV

    Włochy

    Następujące obszary Włoch:

    wszystkie regiony Sardynii.”


    Top