This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 32007R0643
Council Regulation (EC) No 643/2007 of 11 June 2007 amending Regulation (EC) No 41/2007 as concerns the recovery plan for bluefin tuna recommended by the International Commission for the Conservation of Atlantic Tunas
Rozporządzenie Rady (WE) nr 643/2007 z dnia 11 czerwca 2007 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 41/2007 w odniesieniu do zalecanego przez Międzynarodową Komisję ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego planu odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego
Rozporządzenie Rady (WE) nr 643/2007 z dnia 11 czerwca 2007 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 41/2007 w odniesieniu do zalecanego przez Międzynarodową Komisję ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego planu odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego
Dz.U. L 151 z 13.6.2007, p. 1–16
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
In force
13.6.2007 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 151/1 |
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 643/2007
z dnia 11 czerwca 2007 r.
zmieniające rozporządzenie (WE) nr 41/2007 w odniesieniu do zalecanego przez Międzynarodową Komisję ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego planu odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (1), w szczególności jego art. 20,
uwzględniając wniosek Komisji,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzenie (WE) nr 41/2007 (2) ustala wielkości dopuszczalnych połowów na 2007 r. i związane z nimi warunki dla pewnych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach, na których wymagane są ograniczenia połowowe. |
(2) |
Od dnia 14 listopada 1997 r. Wspólnota jest stroną Międzynarodowej konwencji o ochronie tuńczyka atlantyckiego (3). |
(3) |
Na dorocznym posiedzeniu Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) w listopadzie 2006 r. przyjęto zalecenie 2006[05] dotyczące ustanowienia piętnastoletniego planu odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym. |
(4) |
Na mocy rozporządzenia (WE) nr 41/2007 wielkości dopuszczalnych połowów i związane z nimi warunki dla tuńczyka błękitnopłetwego ustalono tymczasowo w oczekiwaniu na porozumienie dotyczące ostatecznego rozdziału tych zasobów na mocy konwencji ICCAT. |
(5) |
W celu odbudowy zasobów plan ICCAT w zakresie odbudowy zasobów przewiduje stopniowe zmniejszenie poziomu całkowitego dopuszczalnego połowu (TAC) w latach 2007–2010, ograniczenie połowów na określonych obszarach i w określonych okresach, nową minimalną wielkość tuńczyka błękitnopłetwego, środki dotyczące rybołówstwa sportowego i rekreacyjnego, a także środki kontrolne oraz wprowadzenie Systemu Wspólnej Międzynarodowej Kontroli ICCAT w celu zagwarantowania skuteczności planu odbudowy zasobów. W celu wniesienia wkładu do ochrony tuńczyka błękitnopłetwego należy wprowadzić środki specjalne od roku 2007 w oczekiwaniu na przyjęcie rozporządzenia Rady wprowadzającego wieloletnie środki na rzecz odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego. |
(6) |
Połowy tuńczyka błękitnopłetwego przez wspólnotowe statki rybackie rozpoczęły się w lutym 2007 r., należało więc wprowadzić ustalane przez ICCAT środki w zakresie zarządzania i kontroli tych połowów od lutego 2007 r., a nie od dnia 13 czerwca 2007 r., zgodnie z zaleceniem ICCAT 2006[05] w celu zapewnienia zgodności z planem odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego. |
(7) |
Środki przyjęte na mocy niniejszego rozporządzenia, wyłącznie do celów ich finansowania, są uznawane za plan odbudowy w rozumieniu art. 5 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002. |
(8) |
Rozporządzenie (WE) nr 41/2007 powinno zatem zostać odpowiednio zmienione, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W rozporządzeniu (WE) nr 41/2007 wprowadza się następujące zmiany:
1) |
dodaje się rozdział Xa w brzmieniu: „ROZDZIAŁ Xa ŚRODKI SPECJALNE W ODNIESIENIU DO TUŃCZYKA BŁĘKITNOPŁETWEGO WE WSCHODNIM ATLANTYKU I W MORZU ŚRÓDZIEMNYM SEKCJA 1 Środki w Zakresie Zarządzania Artykuł 80a Zakres zastosowania Niniejszy rozdział określa ogólne zasady stosowania przez Wspólnotę środków specjalnych w odniesieniu do zasobów tuńczyka błękitnopłetwego (Thunnus thynnus) zalecanych przez Międzynarodową Komisję ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT). Ma on zastosowanie do tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym. Artykuł 80b Definicje Do celów niniejszego rozdziału stosuje się następujące definicje:
Artykuł 80c Kwoty 1. Każde państwo członkowskie może przydzielić przysługującą mu kwotę tuńczyka błękitnopłetwego swoim statkom rybackim i tonarom, które mają pozwolenie na prowadzenie czynnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego. 2. Prywatne uzgodnienia handlowe między obywatelami państwa członkowskiego i CPC, zmierzające do wykorzystania statku rybackiego pływającego pod banderą tego państwa członkowskiego do połowów w ramach kwoty tuńczyka przysługującej CPC, zawiera się wyłącznie za zezwoleniem zainteresowanego państwa członkowskiego, które informuje o tym Komisję. Artykuł 80d Wspólne operacje połowowe 1. Wszelkie wspólne operacje połowowe dotyczące tuńczyka błękitnopłetwego z udziałem statków pływających pod banderą państwa członkowskiego lub kilku państw członkowskich są dozwolone wyłącznie po wyrażeniu zgody przez zainteresowane państwo członkowskie lub państwa członkowskie bandery. 2. W momencie składania wniosku o zezwolenie każde państwo członkowskie podejmuje środki konieczne do uzyskania od swojego statku rybackiego uczestniczącego we wspólnej operacji połowowej szczegółowych informacji dotyczących czasu trwania wspólnej operacji, tożsamości biorących w niej udział operatorów oraz klucza przydziału dokonanych połowów pomiędzy statki. 3. Każde państwo członkowskie przekazuje Komisji informacje, o których mowa w ust. 2. Komisja niezwłocznie przekazuje te informacje do Sekretariatu ICCAT. SEKCJA 2 Środki Techniczne Artykuł 80e Sezon zamknięty dla połowów W drodze odstępstwa od przepisu określonego w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 520/2007 (4):
Artykuł 80f Stosowanie samolotów W drodze odstępstwa od przepisu określonego w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 520/2007, zakazuje się stosowania samolotów lub śmigłowców do lokalizowania tuńczyka błękitnopłetwego na obszarze konwencji. Artykuł 80g Minimalna wielkość 1. W drodze odstępstwa od art. 8 i załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 520/2007, ze skutkiem najpóźniej od dnia 30 czerwca 2007 r. minimalną wielkość tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym ustala się na 30 kg lub 115 cm. 2. W drodze odstępstwa od ust. 1 i bez uszczerbku dla art. 80i, ze skutkiem najpóźniej od dnia 30 czerwca 2007 r. minimalna wielkość tuńczyka błękitnopłetwego (Thunnus thynnus) wynosząca 8 kg lub 75 cm ma zastosowanie do następujących tuńczyków błękitnopłetwych:
3. Dodatkowe warunki szczegółowe dla tuńczyka błękitnopłetwego złowionego we wschodnim Atlantyku przez statki do połowu tuńczyków wędami ręcznymi, statki do połowu wędami holowanymi i trawlery do połowów pelagicznych określono w części I załącznika XVIa. Artykuł 80h Plan pobierania próbek tuńczyka błękitnopłetwego 1. W drodze odstępstwa od przepisów określonych w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 520/2007, każde państwo członkowskie opracowuje program pobierania próbek w celu określenia struktury długościowej złowionego tuńczyka błękitnopłetwego. 2. Pobieranie próbek w celu oceny wielkości przeprowadza się na 100 sztukach na każde 100 ton żywych ryb albo na próbce stanowiącej 10 % całkowitej liczby ryb umieszczonych w sadzu. Próbkę wielkościową pobiera się na podstawie długości lub wagi podczas odłowu w miejscu hodowli oraz z ryb padłych w trakcie transportu, zgodnie z metodą przyjętą przez ICCAT w odniesieniu do zgłaszania danych w ramach zadania II. 3. Opracowuje się uzupełniające metody pobierania próbek dotyczące ryb hodowanych dłużej niż rok. 4. Próbki pobierane są losowo w czasie odłowu i obejmują wszystkie sadze. Dane dotyczące próbek pobranych w roku 2007 r. przekazuje się do ICCAT do dnia 31 maja 2008 r. Artykuł 80i Przyłów 1. Wszystkim statkom rybackim, poławiającym czynnie lub niepoławiającym czynnie tuńczyka błękitnopłetwego, zezwala się na przyłów w maksymalnej wysokości 8 % tuńczyka błękitnopłetwego o wadze 10–30 kg. 2. Wartość procentową określoną w ust. 1 oblicza się na podstawie całkowitego przyłowu wyrażonego w liczbie ryb przypadającej na wyładunek całkowitych połowów tuńczyka błękitnopłetwego tych statków albo na podstawie ekwiwalentu wagi wyrażonego w procentach. 3. Przyłów musi być odliczony z kwoty państwa członkowskiego bandery. Zakazuje się odrzutów martwych ryb z przyłowów; odrzuty te odlicza się z kwoty państwa członkowskiego bandery. 4. Do wyładunków przyłowu tuńczyka błękitnopłetwego stosuje się art. 80n oraz 80p ust. 3. Artykuł 80j Rybołówstwo rekreacyjne 1. W ramach rybołówstwa rekreacyjnego zabrania się połowu, trzymania na pokładzie, przeładunku i wyładunku więcej niż jednego osobnika tuńczyka błękitnopłetwego w ciągu danego rejsu morskiego. 2. Zabrania się wprowadzania do obrotu tuńczyka błękitnopłetwego złowionego w ramach rybołówstwa rekreacyjnego, chyba że służy to celom charytatywnym. 3. Każde państwo członkowskie odnotowuje dane dotyczące połowów w ramach rybołówstwa rekreacyjnego i przekazuje te dane Komisji. Komisja przekazuje te informacje Stałemu Komitetowi ICCAT ds. Badań Naukowych i Statystyki. 4. Każde państwo członkowskie podejmuje niezbędne środki gwarantujące w jak największym stopniu wypuszczanie żywcem tuńczyka błękitnopłetwego, a zwłaszcza młodych osobników, w ramach rybołówstwa rekreacyjnego. Artykuł 80k Rybołówstwo sportowe 1. Każde państwo członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu regulacji rybołówstwa sportowego, zwłaszcza za pomocą zezwoleń na połowy. 2. Zabrania się wprowadzania do obrotu tuńczyka błękitnopłetwego złowionego w ramach rybackich zawodów sportowych, chyba że służy to celom charytatywnym. 3. Każde państwo członkowskie odnotowuje dane dotyczące połowów w ramach rybołówstwa sportowego i przekazuje te dane Komisji. Komisja przekazuje te informacje Stałemu Komitetowi ICCAT ds. Badań Naukowych i Statystyki. 4. Każde państwo członkowskie podejmuje niezbędne środki gwarantujące w jak największym stopniu wypuszczanie żywcem tuńczyka błękitnopłetwego, a zwłaszcza młodych osobników, w ramach rybołówstwa sportowego. SEKCJA 3 Środki Kontrolne Artykuł 80l Rejestr statków upoważnionych do czynnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego 1. Do dnia 14 czerwca 2007 r. każde państwo członkowskie prześle Komisji drogą elektroniczną wykaz wszystkich statków rybackich pływających pod jego banderą, które upoważniono do czynnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym poprzez wydanie specjalnego zezwolenia połowowego. 2. Przed dniem 15 czerwca 2007 r. Komisja prześle te informacje Sekretariatowi Wykonawczemu ICCAT, tak aby statki te wprowadzono do prowadzonego przez ICCAT rejestru statków upoważnionych do połowów tuńczyka błękitnopłetwego. 3. Wspólnotowe statki rybackie, których dotyczy ten artykuł, a które nie są wprowadzone do rejestru ICCAT, nie mogą poławiać, trzymać na pokładzie, dokonywać przeładunku, transportu, transferu ani wyładunku tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym. 4. Artykuł 8a ust. 2, 4, 6, 7 i 8 rozporządzenia (WE) nr 1936/2001 stosuje się mutatis mutandis. Artykuł 80m Rejestr tonarów upoważnionych do połowów tuńczyka błękitnopłetwego 1. Do dnia 14 czerwca 2007 r. każde państwo członkowskie prześle Komisji drogą elektroniczną wykaz swoich tonarów upoważnionych do połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym poprzez wydanie specjalnego zezwolenia połowowego. Wykaz zawiera nazwy tonarów i numer rejestracyjny. 2. Przed dniem 15 czerwca 2007 r. Komisja prześle wykaz Sekretariatowi Wykonawczemu ICCAT, tak aby tonary te wprowadzono do prowadzonego przez ICCAT rejestru tonarów upoważnionych do połowów tuńczyka błękitnopłetwego. 3. Wspólnotowe tonary niewprowadzone do rejestru ICCAT nie mogą poławiać, trzymać, dokonywać przeładunku ani wyładunku tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym. 4. Artykuł 8a ust. 2, 4, 6, 7 i 8 rozporządzenia (WE) nr 1936/2001 stosuje się mutatis mutandis. Artykuł 80n Wyznaczone porty 1. Zabrania się wyładunku lub przeładunku ze statków, o których mowa w art. 80l, wszelkich ilości tuńczyka błękitnopłetwego złowionego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym w miejscach innych niż porty wyznaczone przez CPC i państwa członkowskie. 2. Państwa członkowskie wyznaczają miejsce wykorzystywane do wyładunków lub miejsce w pobliżu brzegu (wyznaczone porty), gdzie zezwala się na operacje wyładunku lub przeładunku tuńczyka błękitnopłetwego. 3. Państwa członkowskie przekażą Komisji listę wyznaczonych portów do dnia 14 czerwca 2007 r. Komisja przesyła tę informację do Sekretariatu Wykonawczego ICCAT przed dniem 15 czerwca 2007 r. Wszelkie późniejsze zmiany w wykazie co najmniej 15 dni przed wejściem zmiany w życie są zgłaszane Komisji w celu przekazania do Sekretariatu Wykonawczego ICCAT. Artykuł 80o Przeładunek 1. W drodze odstępstwa od art. 11 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, zabrania się przeładunku tuńczyka błękitnopłetwego na morzu we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym, z wyjątkiem dużych statków łowiących tuńczyka błękitnopłetwego taklami oceanicznymi, prowadzących działania zgodnie z wydanym przez ICCAT zaleceniem 2005[06] ustanawiającym program przeładunków dla dużych statków rybackich łowiących tuńczyka błękitnopłetwego taklami oceanicznymi, ze zmianami. 2. Przed wejściem do dowolnego portu, co najmniej 48 godzin przed przewidywaną godziną przybycia, kapitan statku, na który dokonuje się przeładunku (statku dokonującego połowów lub statku przetwórni), lub jego przedstawiciel przekazuje właściwym organom państwa członkowskiego, z którego portu chce skorzystać, następujące informacje:
3. Statkom rybackim dokonującym połowów nie zezwala się na przeładunek, chyba że uzyskały wcześniej zezwolenie od swojego państwa bandery. 4. Przed rozpoczęciem przeładunku kapitan statku dokonującego połowów informuje swoje państwo bandery o:
5. Właściwy organ państwa członkowskiego, w którego porcie dokonywany jest przeładunek, przeprowadza kontrolę statku, na który dokonuje się przeładunku, w momencie przybycia i sprawdza towar oraz dokumentację dotyczącą operacji przeładunku. 6. Właściwy organ państwa członkowskiego, w którego porcie dokonywany jest przeładunek, wysyła w ciągu 48 godzin po zakończeniu przeładunku protokół przeładunku do organu państwa bandery statku dokonującego połowów. 7. Kapitan statku wspólnotowego, o którym mowa w art. 80l, wypełnia deklarację przeładunkową ICCAT i przekazuje ją właściwym organom państwa członkowskiego, pod którego banderą pływa. Deklarację przekazuje się nie później niż 15 dni po dacie przeładunku w porcie, zgodnie ze wzorem przedstawionym w części III załącznika XVIa. Artykuł 80p Wymogi ewidencyjne 1. Oprócz przestrzegania wymogów art. 6 i 8 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, kapitan wspólnotowego statku rybackiego, o którym mowa w art. 80l, wprowadza w stosownych przypadkach do dziennika połowowego informacje wymienione w części II załącznika XVIa. 2. Kapitan statku wspólnotowego, o którym mowa w art. 80l, biorący udział we wspólnej operacji połowowej, wprowadza do dziennika połowowego dodatkowe informacje:
3. Jeżeli statek dokonujący połowów biorący udział we wspólnej operacji połowowej deklaruje ilość tuńczyka błękitnopłetwego złowionego przy użyciu swoich narzędzi połowowych, kapitan statku zaznacza, dla każdego połowu, w odniesieniu do którego(-ych) statku(-ów) i państwa (państw) bandery liczy się kwotę połowów. 4. W drodze odstępstwa od przepisów art. 7 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, co najmniej na 4 godziny przed przewidywaną godziną przybycia do portu kapitan statku wspólnotowego, o którym mowa w art. 80l niniejszego rozporządzenia, lub jego przedstawiciel przekazują właściwemu organowi państwa członkowskiego (w tym państwa członkowskiego bandery) lub CPC, z których portów lub urządzeń wyładunkowych zamierzają skorzystać, następujące informacje:
5. W przypadku wyładunku w wyznaczonym porcie państwa członkowskiego odpowiedni organ tego państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie bandery przesyła w ciągu 48 godzin od zakończenia wyładunku protokół z wyładunku organowi bandery statku. Artykuł 80q Kontrola w porcie lub w miejscu hodowli 1. Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki gwarantujące przeprowadzanie kontroli w porcie w stosunku do wszystkich statków figurujących w prowadzonym przez ICCAT rejestrze statków upoważnionych do połowów tuńczyka błękitnopłetwego, wchodzących do wyznaczonego portu w celu wyładunku lub przeładunku tuńczyka błękitnopłetwego złowionego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym. 2. Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki zmierzające do kontroli hodowli tuńczyków w sadzach, w miejscach gdzie odbywa się tucz lub hodowla pod ich jurysdykcją. 3. Jeżeli miejsca tuczu lub hodowli są położone na pełnym morzu, do państw członkowskich, w których siedzibę mają osoby fizyczne i prawne odpowiedzialne za tucz lub hodowlę, stosuje się mutatis mutandis przepisy ust. 2. Artykuł 80r Raporty połowowe 1. Kapitan statku rybackiego dokonującego połowów, o których mowa w art. 80l, przesyła właściwym organom swoich państw członkowskich bandery »raport połowowy« określający ilości tuńczyka błękitnopłetwego złowionego przez ich statki, włącznie z operacjami połowowymi o wyniku zerowym. 2. Raport przekazuje się po raz pierwszy najpóźniej pod koniec okresu dziesięciu dni po wejściu na obszar wschodniego Atlantyku lub Morza Śródziemnego lub po rozpoczęciu rejsu połowowego. W przypadku wspólnych operacji połowowych kapitan statku dokonującego połowów wskazuje dla każdego połowu statek lub statki, dla którego (których) odlicza się połowy z kwoty państwa (państw) bandery. 3. Od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia kapitan statku rybackiego przekazuje co 5 dni raport dotyczący ilości tuńczyka błękitnopłetwego, włącznie z operacjami połowowymi o wyniku zerowym. 4. Każde państwo członkowskie przekazuje otrzymane raporty połowowe drogą elektroniczną lub w inny sposób Komisji. Komisja niezwłocznie przekazuje te informacje do Sekretariatu ICCAT. 5. Do piętnastego dnia każdego miesiąca państwa członkowskie informują Komisję w formie umożliwiającej komputerowe odczytanie o ilościach tuńczyka błękitnopłetwego złowionego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym, które zostały w poprzednim miesiącu wyładowane, przeładowane, umieszczone w tonarach lub umieszczone w sadzach przez statki pływające pod ich banderami. Artykuł 80s Kontrole krzyżowe 1. Państwa członkowskie sprawdzają, w tym przy użyciu danych VMS (satelitarnego systemu monitorowania statków), przedkładanie dzienników połowowych i odpowiednie informacje odnotowane w dziennikach połowowych swoich statków, w dokumentacji transferowej/przeładunkowej i dokumentacji połowowej. 2. Państwa członkowskie prowadzą administracyjne kontrole krzyżowe wszystkich wyładunków, wszystkich przeładunków lub hodowli w sadzach, porównując ilości w podziale na gatunki podane w dziennikach połowowych statków lub ilości w podziale na gatunki podane w deklaracji przeładunkowej oraz ilości podane w deklaracji wyładunkowej lub deklaracji dotyczącej hodowli w sadzach z wszelkimi innymi odpowiednimi dokumentami, takimi jak faktura lub dokumenty sprzedaży. Artykuł 80t Umieszczanie w sadzach 1. Państwo członkowskie, którego jurysdykcji podlega miejsce tuczu lub hodowli tuńczyka błękitnopłetwego, w ciągu tygodnia po zakończeniu umieszczania w sadzach przedkłada raport z umieszczania w sadzach, zatwierdzony przez obserwatora, państwu członkowskiemu lub CPC, którego (której) statki złowiły tuńczyka, oraz Komisji. Komisja niezwłocznie przekazuje te informacje do Sekretariatu ICCAT. Raport ten zawiera informacje ujęte w deklaracji umieszczania w sadzach, o której mowa w art. 4b rozporządzenia (WE) nr 1936/2001. 2. Jeżeli miejsca tuczu lub hodowli są położone na pełnym morzu, do państw członkowskich, w których siedzibę mają osoby fizyczne lub prawne odpowiedzialne za miejsca tuczu lub hodowli, stosuje się mutatis mutandis przepisy ust. 1. 3. Przed dokonaniem jakiegokolwiek transferu właściwy organ państwa członkowskiego, w którym znajduje się miejsce tuczu lub hodowli, informuje państwo członkowskie bandery lub CPC bandery statku dokonującego połowów o transferze do sadzów ilości złowionych przez statki rybackie pływające pod jego banderą. Państwo członkowskie bandery statku dokonującego połowów zwraca się do właściwego organu państwa członkowskiego, w którym prowadzony jest tucz lub hodowla, o przejęcie połowów i wypuszczenie ryb do morza, jeżeli po otrzymaniu tej informacji uzna, że:
4. Kapitan wspólnotowego statku rybackiego wypełnia deklarację transferu ICCAT i przekazuje ją państwu członkowskiemu bandery lub CPC bandery nie później niż 15 dni po dacie transferu na holowniki lub do sadzów, zgodnie ze wzorem przedstawionym w części III załącznika XVIa. Deklaracja transferu towarzyszy rybom podlegającym transferowi podczas transportu do sadzów. Artykuł 80u Działania tonarów 1. Po zakończeniu każdej operacji połowowej w tonarach odnotowuje się połowy i przekazuje się w raporcie połowowym drogą elektroniczną lub w inny sposób właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym znajduje się tonar, w ciągu 48 godzin po zakończeniu każdej operacji połowowej. 2. Każde państwo członkowskie przekazuje otrzymane raporty połowowe drogą elektroniczną Komisji. Komisja niezwłocznie przekazuje te informacje Sekretariatowi ICCAT. Artykuł 80v Program działalności obserwatorów 1. Każde państwo członkowskie zapewnia obecność obserwatorów na swoich statkach rybackich o długości większej niż 15 m, co najmniej w stosunku do:
Zadania obserwatorów polegają w szczególności na:
Ponadto obserwator prowadzi pracę naukowo-badawczą, taką jak gromadzenie danych w ramach zadania II określonych przez ICCAT, jeżeli wymaga tego ICCAT, na podstawie instrukcji Stałego Komitetu ICCAT ds. Badań Naukowych i Statystyki. 2. Każde państwo członkowskie, którego jurysdykcji podlega miejsce tuczu lub hodowli tuńczyka błękitnopłetwego, zapewnia obecność obserwatorów podczas wszystkich operacji transferu tuńczyka błękitnopłetwego do sadzów i wszystkich odłowów ryb z miejsca hodowli. Zadania obserwatorów polegają w szczególności na:
Artykuł 80w Finansowanie Środki specjalne w odniesieniu do tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym, wyłącznie do celów ich finansowania, uznaje się za plan odbudowy w rozumieniu art. 5 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 i kwalifikują się na mocy art. 21 lit. a) pkt i) rozporządzenia (WE) nr 1198/2006 z dnia 27 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rybackiego (5). Artykuł 80x Środki rynkowe 1. Zabrania się handlu wspólnotowego, wyładunków, przywozu, wywozu, umieszczania w sadzach w celach tuczu lub hodowli, ponownego wywozu i przeładunków gatunków tuńczyka błękitnopłetwego pochodzących ze wschodniego Atlantyku i z Morza Śródziemnego, którym nie towarzyszy dokładna, pełna i zatwierdzona dokumentacja wymagana na mocy niniejszego rozdziału. 2. Zabrania się handlu wspólnotowego, przywozu, wyładunków, umieszczania w sadzach w celach tuczu lub hodowli, wywozu, ponownego wywozu i przeładunków tuńczyka błękitnopłetwego (Thunnus thynnus) pochodzącego ze wschodniego Atlantyku i z Morza Śródziemnego złowionego przez statki rybackie, których państwo bandery nie posiada kwoty, limitu połowowego ani przydziału nakładu połowowego w odniesieniu do tuńczyka błękitnopłetwego pochodzącego ze wschodniego Atlantyku i z Morza Śródziemnego, na mocy środków w zakresie zarządzania i ochronnych ICCAT, albo kiedy możliwości połowowe państwa bandery są wyczerpane. 3. Zabrania się handlu wspólnotowego, przywozu, wyładunków, przetwarzania i wywozu tuńczyka błękitnopłetwego z miejsc tuczu lub hodowli, które nie spełniają wymogów zalecenia 2006[07] ICCAT dotyczącego hodowli tuńczyka błękitnopłetwego. Artykuł 80y Współczynniki przeliczeniowe Do obliczania ekwiwalentu wagi przetworzonego tuńczyka błękitnopłetwego stosuje się współczynniki przeliczeniowe przyjęte przez Stały Komitet ICCAT ds. Badań Naukowych i Statystyki. Artykuł 80z System Wspólnej Międzynarodowej Kontroli ICCAT 1. We Wspólnocie stosuje się System Wspólnej Międzynarodowej Kontroli ICCAT przyjęty przez ICCAT na jej czwartym zwykłym posiedzeniu (Madryt, listopad 1975 r.). Treść zasad systemu zamieszczono w części IV załącznika XVIa. 2. Państwa członkowskie, których statki rybackie są upoważnione do prowadzenia połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym, wyznaczają inspektorów do prowadzenia inspekcji na morzu. 3. Komisja lub mianowany przez nią organ może wyznaczyć inspektorów wspólnotowych na potrzeby systemu. 4. Komisja lub mianowany przez nią organ koordynuje działania w zakresie nadzoru i kontroli w imieniu Wspólnoty. W porozumieniu z zainteresowanymi państwami członkowskimi Komisja może sporządzić w tym celu programy wspólnych kontroli, które umożliwią Wspólnocie wywiązanie się z zobowiązań podjętych w ramach systemu. Państwa członkowskie, których statki prowadzą połowy tuńczyka błękitnopłetwego, przyjmują środki konieczne dla ułatwienia realizacji tych programów, szczególnie w odniesieniu do wymaganych zasobów ludzkich i materialnych oraz odnośnie do okresów i stref wykorzystywania tych zasobów. 5. Państwa członkowskie poinformują Komisję do dnia 14 czerwca 2007 r. o nazwiskach inspektorów i nazwach statków inspekcyjnych, których (które) zamierzają wyznaczyć na potrzeby systemu w roku następnym. Korzystając z tych informacji, Komisja we współpracy z państwami członkowskimi opracuje plan uczestnictwa Wspólnoty w systemie w 2007 r.; plan ten prześle do Sekretariatu ICCAT i do państw członkowskich.”. |
2) |
w załączniku I D wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia; |
3) |
tekst załącznika II do niniejszego rozporządzenia dodaje się jako załącznik XVIa. |
Artykuł 2
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 11 czerwca 2007 r.
W imieniu Rady
H. SEEHOFER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 358 z 31.12.2002, str. 59.
(2) Dz.U. L 15 z 20.1.2007, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 444/2007 (Dz.U. L 106 z 24.4.2007, str. 22).
(3) Dz.U. L 162 z 18.6.1986, str. 33.
(4) Dz.U. L 123 z 12.5.2007, str. 3.
(5) Dz.U. L 223 z 15.8.2006, str. 1.
ZAŁĄCZNIK I
W załączniku I D do rozporządzenia (WE) nr 41/2007 pozycja dotycząca tuńczyka błękitnopłetwego w strefie Oceanu Atlantyckiego na wschód od 45° długości geograficznej zachodniej i w Morzu Śródziemnym otrzymuje brzmienie:
|
|
|||||||
„Cypr |
154,68 |
|
||||||
Grecja |
287,23 |
|
||||||
Hiszpania |
5 568,21 |
|
||||||
Francja |
5 493,65 |
|
||||||
Włochy |
4 336,31 |
|
||||||
Malta |
355,59 |
|
||||||
Portugalia |
523,88 |
|
||||||
Wszystkie państwa członkowskie |
60 (1) |
|
||||||
WE |
16 779,55 |
|
||||||
TAC |
29 500 |
|
(1) Z wyjątkiem Cypru, Grecji, Hiszpanii, Francji, Włoch, Malty i Portugalii oraz wyłącznie jako przyłów.”
ZAŁĄCZNIK II
W rozporządzeniu (WE) nr 41/2007 dodaje się załącznik XVIa w brzmieniu:
„ZAŁĄCZNIK XVIa
Plan odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego opracowany przez ICCAT
Część I
Warunki specjalne stosowane do połowów statkami do połowu wędami ręcznymi, statkami do połowu wędami holowanymi i trawlerami do połowów pelagicznych we wschodnim Atlantyku
1. |
Każde państwo członkowskie ogranicza maksymalną liczbę statków do połowu wędami ręcznymi i statków do połowu wędami holowanymi upoważnionych do prowadzenia połowów tuńczyka błękitnopłetwego do liczby statków uczestniczących w połowach ukierunkowanych tuńczyka błękitnopłetwego w 2006 r. |
2. |
Każde państwo członkowskie ogranicza maksymalną liczbę trawlerów do połowów pelagicznych upoważnionych do poławiania tuńczyka błękitnopłetwego jako przyłowu. |
3. |
Do dnia 30 czerwca 2007 r. państwa członkowskie przedkładają Komisji liczbę statków rybackich ustaloną zgodnie z pkt 1 i 2. Komisja niezwłocznie przekazuje te informacje do Sekretariatu ICCAT. |
4. |
|
5. |
Nie więcej niż 10 % wspólnotowej kwoty tuńczyka błękitnopłetwego przydziela się upoważnionym statkom, o których mowa w pkt 1 i 2, przy czym maksymalnie 200 ton tuńczyka błękitnopłetwego o wadze nie mniejszej niż 6,4 kg lub mierzących 70 cm poławiają statki do połowu tuńczyków wędami ręcznymi o całkowitej długości mniejszej niż 17 m. |
6. |
Nie można przydzielić więcej niż 2 % wspólnotowej kwoty tuńczyka błękitnopłetwego tradycyjnemu łodziowemu rybołówstwu przybrzeżnemu ukierunkowanemu na świeże ryby. |
7. |
|
8. |
W drodze odstępstwa od przepisów art. 7 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, co najmniej na 4 godziny przed przewidywaną godziną przybycia do portu kapitan statku wspólnotowego, o którym mowa w pkt 1 i 2, lub jego przedstawiciele muszą przekazać właściwemu organowi państwa członkowskiego (w tym właściwemu organowi swojego państwa bandery) lub CPC, z których portów lub urządzeń wyładunkowych zamierzają skorzystać, następujące informacje:
|
9. |
Każde państwo członkowskie wprowadza system sprawozdawczości połowowej gwarantującej skuteczne monitorowanie wykorzystywania kwoty każdego statku. |
10. |
Połowów tuńczyka błękitnopłetwego nie wolno wystawiać do sprzedaży detalicznej konsumentowi końcowemu bez względu na metodę wprowadzania na rynek, chyba że odpowiednie oznakowanie lub etykietowanie wskazuje:
|
11. |
Od dnia 1 lipca 2007 r. państwa członkowskie, których statki do połowu tuńczyków wędami ręcznymi są upoważnione do poławiania tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku, wprowadzą następujące wymogi dotyczące przywieszek ogonowych:
|
Część II
Specyfikacja dzienników połowowych:
Minimalne wymogi dotyczące dzienników połowowych:
1. |
Strony dziennika połowowego są numerowane. |
2. |
Dziennik połowowy uzupełnia się codziennie (do północy) lub przed przybyciem do portu. |
3. |
Dziennik połowowy wypełnia się w przypadku inspekcji na morzu. |
4. |
W dzienniku połowowym należy pozostawić jedną kopię każdej strony. |
5. |
Dzienniki połowowe przechowuje się na pokładzie w celu objęcia ewidencją jednego roku działalności. |
Minimalne wymogi dotyczące standardowych informacji w dziennikach połowowych:
1. |
Nazwisko i adres kapitana. |
2. |
Daty i porty wyjścia, daty i porty wejścia. |
3. |
Nazwa statku, numer rejestracyjny, numer ICCAT i numer IMO (jeżeli jest dostępny). W przypadku wspólnych operacji połowowych – nazwy, numery rejestracyjne, numery ICCAT i numery IMO (jeżeli są dostępne) wszystkich statków biorących udział w operacji. |
4. |
Narzędzia połowowe:
|
5. |
Działania prowadzone na morzu – (co najmniej) jedna linijka na dzień rejsu, określająca:
|
6. |
Identyfikacja gatunku:
|
7. |
Podpis kapitana. |
8. |
Podpis obserwatora (jeśli dotyczy). |
9. |
Metody pomiaru wagi: szacowanie, ważenie na pokładzie. |
10. |
W dziennikach połowowych stosuje się równoważnik żywej wagi ryb i określa się współczynniki przeliczeniowe zastosowane do oceny. |
Minimalne wymogi dotyczące informacji w przypadku wyładunku, przeładunku/transferu:
1. |
Daty i port wyładunku/przeładunku/transferu. |
2. |
Produkty
|
3. |
Podpis kapitana lub armatora. |
Część III
Deklaracja transferu/przeładunkowa ICCAT
W przypadku transferu żywych ryb należy wskazać liczbę jednostek i żywą wagę
Obowiązki w przypadku transferu/przeładunku:
1. |
Oryginał deklaracji transferu/przeładunkowej należy przekazać statkowi, na który dokonuje się przeładunku/holownikowi/statkowi przetwórni/statkowi transportowemu. |
2. |
Odpowiedni statek rybacki zachowuje kopię deklaracji transferu/przeładunkowej. |
3. |
Dalsze operacje transferu lub przeładunku podlegają zezwoleniu odpowiedniej umawiającej się strony, która zezwoliła na działalność statku. |
4. |
Statek, na który dokonuje się przeładunku ryb, przechowuje oryginał deklaracji transferu/przeładunkowej do momentu dopłynięcia do hodowli lub miejsca wyładunku. |
5. |
Operacje transferu lub przeładunku odnotowuje się w dzienniku połowowym każdego statku biorącego udział w operacji. |
Część IV
System wspólnej międzynarodowej kontroli ICCAT
Na czwartym zwykłym posiedzeniu (Madryt, listopad 1975 r.) ICCAT uzgodniła, że:
Na mocy art. IX ust. 3 konwencji Komisja ICCAT zaleca ustanowienie następujących ustaleń międzynarodowej kontroli poza wodami podlegającymi jurysdykcji krajowej w celu zagwarantowania stosowania konwencji i obowiązujących na jej mocy środków:
1. |
Kontrole prowadzą inspektorzy służb kontroli rybołówstwa podlegających rządom umawiających się stron. Nazwiska inspektorów mianowanych w tym celu przez ich rządy zgłasza się Komisji. |
2. |
Statki, na pokładzie których znajdują się inspektorzy, wywieszają specjalną flagę lub proporczyk zatwierdzony przez Komisję ICCAT, w celu zasygnalizowania, że inspektor realizuje zadania w ramach międzynarodowej inspekcji. Nazwy wykorzystywanych w ten sposób statków, które mogą być specjalnymi statkami inspekcyjnymi albo statkami rybackimi, zgłasza się jak najszybciej ICCAT. |
3. |
Każdy inspektor posiada przy sobie dokument identyfikacyjny wystawiony przez organy państwa bandery w formie zatwierdzonej przez ICCAT, wydany inspektorowi z chwilą jego wyznaczenia i stwierdzający, że inspektor jest upoważniony do prowadzenia działań w ramach zasad zatwierdzonych przez ICCAT. |
4. |
Z uwzględnieniem zasad uzgodnionych na mocy pkt 9 statek prowadzący połowy tuńczyka lub tuńczykopodobnych na obszarze konwencji poza wodami podlegającymi jurysdykcji krajowej zatrzymuje się po otrzymaniu odpowiedniego sygnału zgodnie z Międzynarodowym Kodem Sygnałowym od statku, na którego pokładzie znajduje się inspektor, chyba że statek prowadzi akurat działania połowowe i w takim przypadku statek zatrzymuje się bezzwłocznie po zakończeniu takich działań. Kapitan (2) statku udziela zezwolenia na wejście na pokład inspektorowi, któremu może towarzyszyć świadek. Kapitan umożliwia inspektorowi skontrolowanie połowu lub narzędzi oraz wszelkiej odpowiedniej dokumentacji w sposób, który inspektor uzna za konieczny do sprawdzenia przestrzegania obowiązujących zaleceń ICCAT odnośnie do państwa bandery danego statku, a inspektor może zwrócić się o wszelkie niezbędne wyjaśnienia. |
5. |
Przy wchodzeniu na pokład inspektor przedstawia dokument opisany w pkt 3. Kontrole na statku prowadzi się w sposób ograniczający do minimum ingerencje i niedogodności oraz zapobiegający pogorszeniu jakości ryb. Inspektor ogranicza swoje działania do ustalenia faktów związanych z przestrzeganiem obowiązujących zaleceń ICCAT odnośnie do państwa bandery danego statku. Podczas prowadzenia kontroli inspektor może zwrócić się do kapitana o wszelką niezbędną pomoc. Inspektor sporządza sprawozdanie z inspekcji w formie zatwierdzonej przez ICCAT. Inspektor podpisuje sprawozdanie w obecności kapitana statku, który ma prawo dodać do sprawozdania wszelkie uwagi, jakie uzna za odpowiednie i które musi podpisać. Kopie sprawozdania przekazuje się kapitanowi statku oraz rządowi, któremu podlega inspektor i który przekazuje kopie właściwym organom państwa bandery statku oraz ICCAT. W przypadku stwierdzenia jakiegokolwiek naruszenia zaleceń inspektor powinien również, w miarę możliwości, powiadomić właściwe organy państwa bandery, zgłoszone ICCAT, oraz każdy statek inspekcyjny państwa bandery znajdujący się w pobliżu. |
6. |
Państwo bandery statku traktuje utrudnianie działań inspektorowi lub niewypełnianie jego poleceń podobnie jak utrudnianie działań inspektorowi tego państwa lub niewypełnianie jego poleceń. |
7. |
Inspektor wypełnia swoje obowiązki zgodnie z zasadami określonymi w zaleceniu, lecz podlega kontroli operacyjnej władz krajowych i jest wobec nich odpowiedzialny. |
8. |
Rządy umawiających się stron biorą pod uwagę sprawozdania zagranicznych inspektorów i podejmują w związku z tym działania na podobnej zasadzie, zgodnie z ustawodawstwem krajowym, jak w przypadku sprawozdań inspektorów krajowych. Przepisy niniejszego punktu nie nakładają na rząd umawiającej się strony obowiązku nadawania większej wartości dowodowej sprawozdaniu zagranicznego inspektora, niż wartość, jaką miałoby to sprawozdanie w kraju inspektora. Rządy umawiających się stron współpracują w celu ułatwienia postępowania sądowego lub innego rodzaju postępowania będącego skutkiem sprawozdania inspektora w ramach niniejszych ustaleń. |
9. |
|
10. |
|
11. |
Inspektor umieszcza znak identyfikacyjny zatwierdzony przez ICCAT na każdym skontrolowanym narzędziu połowowym, które jest niezgodne z zaleceniami ICCAT w odniesieniu do państwa bandery danego statku, i odnotowuje to w swoim sprawozdaniu. |
12. |
Inspektor może sfotografować narzędzia w sposób dokumentujący te cechy, które jego zdaniem są niezgodne z obowiązującymi przepisami; w takim przypadku fotografowane obiekty należy wymienić w sprawozdaniu, a do kopii sprawozdania przeznaczonej dla państwa bandery należy dołączyć kopie tych zdjęć. |
13. |
Inspektor jest upoważniony, z zastrzeżeniem wszelkich ograniczeń nakładanych przez ICCAT, do skontrolowania właściwości połowów i do ustalenia, czy przestrzegane są zalecenia ICCAT. Inspektor jak najszybciej zgłasza swoje ustalenia organom państwa bandery kontrolowanego statku. (Sprawozdanie dwuletnie 1974–75, część II). |
Uwagi
Ustalono, że zawiesza się datę wejścia w życie Systemu Międzynarodowej Kontroli do momentu ustalenia jej przez ICCAT.
Proporczyk ICCAT:
”
(1) Dz.U. L 5 z 9.1.2004, str. 25.
(2) Kapitan oznacza osobę odpowiadającą za statek.