This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 02013R1316-20180802
Regulation (EU) No 1316/2013 of the European Parliament and of the Council of 11 December 2013 establishing the Connecting Europe Facility, amending Regulation (EU) No 913/2010 and repealing Regulations (EC) No 680/2007 and (EC) No 67/2010 (Text with EEA relevance)
Consolidated text: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1316/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiające instrument Łącząc Europę , zmieniające rozporządzenie (UE) nr 913/2010 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 680/2007 i (WE) nr 67/2010 (Tekst mający znaczenie dla EOG)
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1316/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiające instrument Łącząc Europę , zmieniające rozporządzenie (UE) nr 913/2010 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 680/2007 i (WE) nr 67/2010 (Tekst mający znaczenie dla EOG)
No longer in force
)
02013R1316 — PL — 02.08.2018 — 005.001
Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 1316/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiające instrument „Łącząc Europę”, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 913/2010 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 680/2007 i (WE) nr 67/2010 (Tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz.U. L 348 z 20.12.2013, s. 129) |
zmienione przez:
|
|
Dziennik Urzędowy |
||
nr |
strona |
data |
||
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) NR 275/2014 z dnia 7 stycznia 2014 r. |
L 80 |
1 |
19.3.2014 |
|
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2015/1017 z dnia 25 czerwca 2015 r. |
L 169 |
1 |
1.7.2015 |
|
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2017/1953 z dnia 25 października 2017 r. |
L 286 |
1 |
1.11.2017 |
|
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2017/2396 z dnia 13 grudnia 2017 r. |
L 345 |
34 |
27.12.2017 |
|
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. |
L 193 |
1 |
30.7.2018 |
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 1316/2013
z dnia 11 grudnia 2013 r.
ustanawiające instrument „Łącząc Europę”, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 913/2010 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 680/2007 i (WE) nr 67/2010
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
TYTUŁ I
PRZEPISY WSPÓLNE
ROZDZIAŁ I
Instrument „łącząc europę”
Artykuł 1
Przedmiot
Niniejsze rozporządzenie ustanawia instrument „Łącząc Europę”, który określa warunki, metody i procedury udzielania unijnej pomocy finansowej na rzecz sieci transeuropejskich w celu wspierania projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania w sektorach transportu, telekomunikacji i energii oraz w celu wykorzystania potencjalnych synergii między tymi sektorami. Ustanawia ono także podział zasobów, które mają zostać udostępnione w ramach wieloletnich ram finansowych na lata 2014–2020.
Artykuł 2
Definicje
Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:
1) „projekt będący przedmiotem wspólnego zainteresowania” oznacza projekt określony w rozporządzeniu (UE) nr 1315/2013, rozporządzeniu (UE) nr 347/2013 lub rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 283/2014 ( 1 );
2) „odcinek transgraniczny” oznacza, w sektorze transportu, odcinek, który zapewnia ciągłość projektu będącego przedmiotem wspólnego zainteresowania między najbliższymi węzłami miejskimi po obu stronach granicy między dwoma państwami członkowskimi lub między państwem członkowskim a państwem sąsiadującym;
3) „państwo sąsiadujące” oznacza państwo objęte zakresem europejskiej polityki sąsiedztwa, w tym partnerstwem strategicznym, polityką rozszerzenia, oraz należące do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu;
4) „państwo trzecie” oznacza każde państwo sąsiadujące lub każde inne państwo, z którym Unia może współpracować na rzecz osiągnięcia celów niniejszego rozporządzenia;
5) „roboty” oznaczają zakup, dostawę i rozmieszczenie części składowych, systemów i usług, w tym oprogramowania, realizację związanych z projektem prac rozwojowych, budowlanych i instalacyjnych, odbiór instalacji oraz uruchomienie projektu;
6) „prace studyjne” oznaczają działania niezbędne do przygotowania realizacji projektu, takie jak analizy przygotowawcze, tworzenie map infrastruktury, studia wykonalności, analizy oceniające, testy i analizy zatwierdzające, w tym w formie oprogramowania, oraz wszelkie inne środki wsparcia technicznego, w tym wstępne działania zmierzające do zdefiniowania i opracowania projektu oraz podjęcia decyzji o jego finansowaniu, takie jak rozpoznanie danego terenu i przygotowanie pakietu finansowego;
7) „działania wspierające program” oznaczają, na poziomie instrumentu „Łącząc Europę”, wszystkie środki towarzyszące niezbędne do jego realizacji oraz realizacji szczegółowych wytycznych odnoszących się do poszczególnych sektorów, takie jak świadczenie usług, w szczególności pomoc techniczna, w tym na rzecz wykorzystania instrumentów finansowych, a także analizy przygotowawcze, studia wykonalności, czynności związane z koordynacją, monitorowaniem, konsultowaniem się z zainteresowanymi stronami, kontrolą, audytem i oceną, które są bezpośrednio wymagane do zarządzania instrumentem „Łącząc Europę” oraz realizacji jego celów. Działania wspierające program obejmują w szczególności prace studyjne, spotkania, tworzenie map infrastruktury, informacje, działania w zakresie rozpowszechniania informacji, komunikacji i podnoszenia świadomości, wydatki związane z narzędziami IT i sieciami skupiające się na wymianie informacji na temat instrumentu „Łącząc Europę”, wraz ze wszystkimi pozostałymi wydatkami ponoszonymi przez Komisję na pomoc techniczną i administracyjną, która może być niezbędna do celów zarządzania instrumentem „Łącząc Europę” lub wdrożenia szczegółowych wytycznych odnoszących się do poszczególnych sektorów. Działania wspierające program obejmują także działalność wymaganą do celów ułatwienia przygotowania projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, w szczególności w państwach członkowskich kwalifikujących się do finansowania z Funduszu Spójności, tak aby otrzymać finansowanie na mocy niniejszego rozporządzenia lub na rynku finansowym. Działania wspierające program obejmują również, w stosownych przypadkach, koszty agencji wykonawczej, której Komisja powierzyła realizację określonych części instrumentu „Łącząc Europę” („agencja wykonawcza”);
8) „działanie” oznacza każdą działalność, która została uznana za finansowo i technicznie niezależną, ma określone ramy czasowe i jest niezbędna do realizacji projektu będącego przedmiotem wspólnego zainteresowania;
9) „koszty kwalifikowalne” mają takie samo znaczenie jak w rozporządzeniu (UE, Euratom) nr 966/2012;
10) „beneficjent” oznacza państwo członkowskie, organizację międzynarodową, przedsiębiorstwo państwowe lub prywatne, bądź podmiot państwowy lub prywatny, wybrane do otrzymania unijnej pomocy finansowej na mocy niniejszego rozporządzenia oraz zgodnie z ustaleniami określonymi w odpowiednim programie prac, o którym mowa w art. 17;
11) „instytucja wdrażająca” oznacza przedsiębiorstwo publiczne lub prywatne, bądź podmiot publiczny lub prywatny, wyznaczone do realizacji danego działania przez beneficjenta, będącego państwem członkowskim lub organizacją międzynarodową. Beneficjent wyznacza instytucję wdrażającą na własną odpowiedzialność oraz, jeżeli wymagane jest udzielenie zamówienia, zgodnie z mającymi zastosowanie unijnymi i krajowymi przepisami w zakresie zamówień publicznych;
12) „sieć kompleksowa” oznacza infrastrukturę transportową określoną zgodnie z rozdziałem II rozporządzenia (UE) nr 1315/2013;
13) „sieć bazowa” oznacza infrastrukturę transportową określoną zgodnie z rozdziałem III rozporządzenia (UE) 1315/2013;
14) „korytarze sieci bazowej” oznaczają instrument ułatwiający skoordynowane wdrażanie sieci bazowej, zgodnie z rozdziałem IV rozporządzenia (UE) nr 1315/2013 oraz wymieniony w części I załącznika I do niniejszego rozporządzenia;
15) „wąskie gardło” w sektorze transportu oznacza barierę fizyczną, techniczną lub funkcjonalną skutkującą przerwaniem systemu, co z kolei wpływa na ciągłość przepływów dalekobieżnych lub transgranicznych, która może zostać przezwyciężona poprzez stworzenie nowej infrastruktury lub gruntowną modernizację istniejącej infrastruktury, które mogłoby skutkować znaczącymi udoskonaleniami pozwalającymi na wyeliminowanie ograniczeń powodowanych przez wąskie gardło;
16) „priorytet” oznacza wszelkie priorytetowe korytarze energii elektrycznej, priorytetowe korytarze gazowe lub priorytetowe obszary tematyczne wskazane w rozporządzeniu (UE) nr 347/2013;
17) „aplikacje telematyczne” oznaczają aplikacje zdefiniowane w rozporządzeniu (UE) nr 1315/2013;
18) „infrastruktura energetyczna” oznacza infrastrukturę zdefiniowaną w rozporządzeniu (UE) 347/2013;
19) „synergia między sektorami” oznacza istnienie podobnych lub wzajemnie się uzupełniających działań prowadzonych w co najmniej dwóch spośród sektorów: transportu, telekomunikacji i energii, które to działania mogą umożliwiać optymalizację kosztów lub wyników dzięki wspólnemu wykorzystaniu zasobów finansowych, technicznych lub ludzkich;
20) „sieć odizolowana” oznacza sieć kolejową państwa członkowskiego lub jej część, zdefiniowane w rozporządzeniu (UE) nr 1315/2013.
Artykuł 3
Cele ogólne
Instrument „Łącząc Europę” umożliwia przygotowanie i realizację projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania w ramach polityki w zakresie transeuropejskich sieci w sektorach transportu, telekomunikacji i energii. W szczególności instrument „Łącząc Europę” wspiera realizację tych projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, które służą opracowaniu i budowie nowej infrastruktury i usług lub modernizacji istniejącej infrastruktury i usług, w sektorach transportu, telekomunikacji i energii. W sektorze transportu priorytet nadawany jest brakującym połączeniom. Instrument „Łącząc Europę” przyczynia się także do wspierania projektów o europejskiej wartości dodanej i znaczących korzyściach społecznych, które nie otrzymują odpowiedniego finansowania z rynku. Do sektorów transportu, telekomunikacji i energii stosuje się następujące cele ogólne:
a) przyczynianie się, zgodnie ze strategią „Europa 2020”, do inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu poprzez tworzenie nowoczesnych i wysoce efektywnych sieci transeuropejskich uwzględniających oczekiwane przyszłe przepływy ruchu, przynosząc tym samym korzyści dla całej Unii pod względem poprawy konkurencyjności na rynku światowym oraz spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej w ramach rynku wewnętrznego, a także tworząc otoczenie bardziej sprzyjające inwestycjom prywatnym, publicznym lub publiczno-prywatnym przy połączeniu instrumentów finansowych z bezpośrednim wsparciem unijnym w przypadku projektów, które mogłyby skorzystać z takiego połączenia instrumentów, oraz przy odpowiednim wykorzystaniu synergii między sektorami.
Poziom realizacji tego celu ocenia się na podstawie wielkości udziału inwestycji prywatnych, publicznych lub w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego w projektach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, w szczególności na podstawie wielkości udziału inwestycji prywatnych w projektach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania realizowanych poprzez instrumenty finansowe w ramach niniejszego rozporządzenia. Szczególny nacisk kładzie się na efektywne wykorzystywanie inwestycji publicznych;
b) umożliwia Unii osiągnięcie do 2020 r. poziomów docelowych w zakresie zrównoważonego rozwoju, w tym zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych o co najmniej 20 % w porównaniu z poziomem z 1990 r. i zwiększenia efektywności energetycznej o 20 %, a także podniesienia udziału energii ze źródeł odnawialnych do 20 %, co przyczyni się do osiągnięcia średnio- i długoterminowych celów Unii w zakresie dekarbonizacji, przy jednoczesnym zapewnieniu większej solidarności między państwami członkowskimi.
Artykuł 4
Szczegółowe cele sektorowe
1. Bez uszczerbku dla celów ogólnych określonych w art. 3 instrument „Łącząc Europę” przyczynia się do realizacji szczegółowych celów sektorowych, o których mowa w ust. 2, 3 i 4 niniejszego artykułu:
2. W sektorze transportu, w ramach instrumentu „Łącząc Europę” wspiera się projekty będące przedmiotem wspólnego zainteresowania określone w art. 7 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1315/2013, służące realizacji poniższych celów szczegółowo opisanych w art. 4 tego rozporządzenia:
a) usunięcie wąskich gardeł, zwiększenie interoperacyjności kolei, uzupełnienie brakujących połączeń oraz, w szczególności, modernizacja odcinków transgranicznych. Poziom realizacji tego celu mierzony jest na podstawie:
(i) liczby nowych lub zmodernizowanych połączeń transgranicznych;
(ii) liczby kilometrów linii kolejowych dostosowanych do europejskiego standardu nominalnej szerokości torów i wyposażonych w ERTMS;
(iii) liczby usuniętych wąskich gardeł i zapewnionych odcinków o zwiększonej przepustowości na trasach transportowych dla wszystkich rodzajów transportu, które otrzymały finansowanie w ramach instrumentu „Łącząc Europę”;
(iv) długości sieci śródlądowych dróg wodnych w podziale na kategorie w Unii; oraz
(v) długości sieci kolejowej w Unii, zmodernizowanej zgodnie z wymogami określonymi w art. 39 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1315/2013;
b) zapewnienie zrównoważonych i efektywnych systemów transportowych w długim okresie, z myślą o przygotowaniu się na oczekiwane przyszłe przepływy transportowe, jak również o umożliwieniu dekarbonizacji wszystkich rodzajów transportu przez przejście na innowacyjne, niskoemisyjne i energooszczędne technologie transportowe przy zoptymalizowaniu bezpieczeństwa. Poziom realizacji tego celu mierzy się na podstawie:
(i) liczby punktów zaopatrzenia w paliwa alternatywne dla pojazdów wykorzystujących sieć bazową TEN-T do transportu drogowego w Unii;
(ii) liczby portów śródlądowych i morskich sieci bazowej TEN-T wyposażonych w punkty zaopatrzenia w paliwa alternatywne w Unii; oraz
(iii) zmniejszenia liczby ofiar na sieci drogowej w Unii;
c) optymalizacja integracji i wzajemnych połączeń poszczególnych rodzajów transportu oraz zwiększenie interoperacyjności usług transportowych, przy zapewnieniu dostępności infrastruktur transportowych. Poziom realizacji tego celu mierzony jest na podstawie:
(i) liczby multimodalnych platform logistycznych, w tym portów śródlądowych i morskich oraz portów lotniczych, połączonych z siecią kolejową;
(ii) liczby zmodernizowanych terminali kolejowo-drogowych, a także liczby zmodernizowanych lub nowych połączeń między portami za pośrednictwem autostrad morskich;
(iii) liczby kilometrów śródlądowych dróg wodnych wyposażonych w RIS; oraz
(iv) poziomu rozprzestrzenienia systemu SESAR, VTMIS i ITS w sektorze drogowym.
Wskaźniki, o których mowa w niniejszym ustępie, nie mają zastosowania do państw członkowskich, które nie mają sieci kolejowej lub śródlądowej sieci dróg wodnych.
Wskaźniki te nie stanowią kryteriów selekcji lub kwalifikowalności działań do wsparcia z instrumentu „Łącząc Europę”.
Orientacyjne wartości procentowe odzwierciedlające udział łącznych zasobów budżetowych, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. a), które mają zostać przydzielone na każdy z trzech szczegółowych celów transportowych, określono w części IV załącznika I do niniejszego rozporządzenia. Komisja nie może modyfikować tych orientacyjnych wartości procentowych o więcej niż 5 punktów procentowych.
3. W sektorze energii, w ramach instrumentu „Łącząc Europę” wspiera się projekty będące przedmiotem wspólnego zainteresowania służące realizacji jednego lub większej liczby poniższych celów:
a) zwiększenie konkurencyjności przez promowanie dalszej integracji rynku wewnętrznego energii oraz transgranicznej interoperacyjności sieci elektroenergetycznych i gazowych. Poziom realizacji tego celu mierzony jest ex post na podstawie:
(i) liczby projektów faktycznie łączących sieci państw członkowskich i eliminujących wewnętrzne ograniczenia;
(ii) zmniejszenia lub eliminacji izolacji energetycznej państw członkowskich;
(iii) odsetka transgranicznego przesyłu energii elektrycznej w stosunku do zainstalowanej zdolności generowania energii elektrycznej w danym państwie członkowskim;
(iv) konwergencji cen na rynku gazu lub energii elektrycznej zainteresowanych państw członkowskich; oraz
(v) odsetka największego zapotrzebowania szczytowego w dwóch zainteresowanych państwach członkowskich objętego połączeniem międzysystemowym w zakresie dwustronnego przepływu gazu;
b) zapewnienie Unii większego bezpieczeństwa dostaw energii.
Poziom realizacji tego celu mierzony jest ex post na podstawie:
(i) liczby projektów umożliwiających dywersyfikację źródeł zaopatrzenia, kontrahentów dostarczających i tras przesyłowych;
(ii) liczby projektów zwiększających zdolność magazynowania;
(iii) odporności systemu przy uwzględnieniu liczby zakłóceń dostaw i ich trwania;
(iv) wielkości ograniczenia produkcji energii ze źródeł odnawialnych, którego udało się uniknąć;
(v) połączenia rynków izolowanych z bardziej zróżnicowanymi źródłami zaopatrzenia;
(vi) optymalnego wykorzystania elementów infrastruktury energetycznej;
c) przyczynienie się do zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska, między innymi poprzez włączenie energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych do sieci przesyłowej oraz poprzez rozwój inteligentnych sieci energetycznych i sieci przesyłowych dwutlenku węgla.
Poziom realizacji tego celu mierzony jest ex post na podstawie:
(i) wielkości energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych przesłanej od miejsc wytworzenia do dużych centrów jej zużycia i miejsc magazynowania;
(ii) wielkości unikniętego ograniczenia produkcji energii ze źródeł odnawialnych;
(iii) liczby zrealizowanych projektów inteligentnych sieci, które skorzystały z instrumentu „Łącząc Europę”, oraz spowodowanej przez nie zmiany popytu;
(iv) wielkości emisji dwutlenku węgla niewyemitowanych dzięki projektom korzystającym z instrumentu „Łącząc Europę”.
Wskaźniki, o których mowa w niniejszym ustępie, służą pomiarowi ex post realizacji celów i nie stanowią kryteriów selekcji lub kwalifikowalności działań do wsparcia z instrumentu „Łącząc Europę”.
Warunki kwalifikowalności do unijnej pomocy finansowej dotyczące projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania określone są w art. 14 rozporządzenia (UE) nr 347/2013, natomiast kryteria selekcji projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania określone są w art. 4 tego rozporządzenia.
4. W sektorze telekomunikacji w ramach instrumentu „Łącząc Europę” wspiera się działania służące realizacji celów określonych w rozporządzeniu (UE) nr 283/2014.
Artykuł 5
Budżet
1. Pulę środków finansowych na realizację instrumentu „Łącząc Europę” na lata 2014–2020 ustala się na 30 192 259 000 EUR według cen bieżących. Kwota ta podlega podziałowi w następujący sposób:
a) sektor transportu: 24 050 582 000 EUR, z czego kwota 11 305 500 000 EUR zostaje przesunięta z Funduszu Spójności na wydatki zgodnie z niniejszym rozporządzeniem wyłącznie w państwach członkowskich kwalifikujących się do otrzymania finansowania z Funduszu Spójności;
b) sektor telekomunikacji: 1 066 602 000 EUR;
c) sektor energii: 5 075 075 000 EUR.
Kwoty te nie wpływają na stosowanie mechanizmu elastyczności przewidzianego w rozporządzeniu Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 ( 2 ).
2. Pula środków finansowych na realizację instrumentu „Łącząc Europę” obejmuje wydatki dotyczące:
a) działań przyczyniających się do realizacji projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania oraz działań wspierających program, przewidzianych w art. 7;
b) działań wspierających program składających się z wydatków w zakresie pomocy technicznej i administracyjnej poniesionych przez Komisję na zarządzanie instrumentem „Łącząc Europę”, w tym wydatków niezbędnych do zapewnienia przejścia między instrumentem „Łącząc Europę” a środkami przyjętymi na podstawie rozporządzenia (WE) nr 680/2007, w wysokości do 1 % puli środków finansowych; do tego pułapu zalicza się koszty agencji wykonawczej.
3. W następstwie oceny śródokresowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, Parlament Europejski i Rada mogą na wniosek Komisji przenosić środki między sektorami transportu, telekomunikacji i energii w ramach przydzielonych kwot zgodnie z ust. 1, z wyjątkiem kwoty 11 305 500 000 EUR przeniesionych z Funduszu Spójności na finansowanie projektów w sektorze transportu w państwach członkowskich kwalifikujących się do korzystania z Funduszu Spójności.
4. Roczne środki zatwierdzane są przez Parlament Europejski i Radę w granicach wieloletnich ram finansowych na lata 2014-2020.
ROZDZIAŁ II
Formy finansowania i przepisy finansowe
Artykuł 6
Formy wsparcia finansowego
1. Instrument „Łącząc Europę” jest realizowany za pomocą jednej formy lub większej liczby form pomocy finansowej określonych rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 966/2012, w szczególności dotacji, zamówień i instrumentów finansowych.
2. Do celów niniejszego rozporządzenia, w programach prac, o których mowa w art. 17, ustanawia się formy pomocy finansowej, w szczególności dotacje, zamówienia i instrumenty finansowe.
3. Komisja może powierzyć, z zastrzeżeniem oceny kosztów i korzyści, częściową realizację instrumentu „Łącząc Europę” podmiotom, o których mowa w art. 58 ust. 1 lit. a) i w art. 62 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012, w szczególności agencji wykonawczej, dostosowując to do wymogów instrumentu „Łącząc Europę” w zakresie optymalnego zarządzania i efektywności w odniesieniu do sektorów transportu, telekomunikacji i energii. Komisja może powierzyć także częściową realizację instrumentu „Łącząc Europę” podmiotom, o których mowa w art. 58 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012.
Artykuł 7
Kwalifikowalność i warunki pomocy finansowej
1. Jedynie działania przyczyniające się do realizacji projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania zgodnie z rozporządzeniami (UE) nr 1315/2013, (UE) nr 347/2013 oraz (UE) nr 283/2014, a także działania wspierające program kwalifikują się do otrzymania wsparcia w postaci unijnej pomocy finansowej, w szczególności w formie dotacji, zamówień i instrumentów finansowych.
2. W sektorze transportu jedynie działania służące realizacji projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1315/2013 oraz działania wspierające program kwalifikują się do otrzymania wsparcia w postaci unijnej pomocy finansowej w formie zamówień i instrumentów finansowych na podstawie niniejszego rozporządzenia. Jedynie poniższe działania kwalifikują się do otrzymania unijnej pomocy finansowej w formie dotacji na podstawie niniejszego rozporządzenia:
a) działania służące realizacji sieci bazowej zgodnie z rozdziałem III rozporządzenia (UE) nr 1315/2013, w tym rozprzestrzenianiu nowych technologii i rozwiązań innowacyjnych zgodnie z art. 33 tego rozporządzenia, oraz projekty i horyzontalne priorytety określone w części I załącznika I do niniejszego rozporządzenia;
b) działania służące realizacji sieci kompleksowej zgodnie z rozdziałem II rozporządzenia (UE) nr 1315/2013, w przypadku gdy takie działania przyczyniają się do uzupełnienia brakujących połączeń, ułatwiania transgranicznych przepływów ruchu lub usuwania wąskich gardeł oraz gdy działania te przyczyniają się także do rozwoju sieci bazowej lub łączą wzajemnie korytarze sieci bazowej lub gdy takie działania przyczyniają się do rozmieszczenia ERTMS na głównych trasach kolejowych korytarzy towarowych zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (UE) nr 913/2010, do pułapu w wysokości 5 % puli środków finansowych na transport, zgodnie z art. 5 niniejszego rozporządzenia;
c) prace studyjne dotyczące projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania określonych w art. 8 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (UE) nr 1315/2013;
d) prace studyjne dotyczące priorytetowych projektów transgranicznych określonych w załączniku III do decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 661/2010/UE ( 3 );
e) działania wspierające projekty będące przedmiotem wspólnego zainteresowania, zgodnie z art. 8 ust. 1 lit. a), d) i e) rozporządzenia (UE) nr 1315/2013;
f) działania wdrażające infrastrukturę transportową w węzłach sieci bazowej, w tym węzłach miejskich, określoną w art. 41 rozporządzenia (UE) nr 1315/2013;
g) działania wspierające systemy aplikacji telematycznych zgodnie z art. 31 rozporządzenia (UE) nr 1315/2013;
h) działania wspierające usługi w zakresie transportu towarowego zgodnie z art. 32 rozporządzenia (UE) nr 1315/2013;
i) działania służące ograniczeniu hałasu powodowanego przez kolejowy transport towarowy, w tym poprzez modernizację obecnie używanego taboru, w porozumieniu między innymi z przemysłem kolejowym;
j) działania wspierające program;
k) działania służące realizacji bezpiecznej infrastruktury zgodnie z art. 34 rozporządzenia (UE) nr 1315/2013;
l) działania wspierające autostrady morskie zgodnie z art. 21 rozporządzenia (UE) nr 1315/2013.
Działania związane z transportem obejmujące odcinek transgraniczny lub część takiego odcinka kwalifikują się do otrzymania unijnej pomocy finansowej tylko jeżeli między zainteresowanymi państwami członkowskimi lub między państwami członkowskimi a zainteresowanymi państwami trzecimi została zawarta pisemna umowa w sprawie ukończenia odcinka transgranicznego.
3. W sektorze energii wszystkie działania służące realizacji tych projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, które odnoszą się do korytarzy priorytetowych i obszarów, o których mowa w części II załącznika I do niniejszego rozporządzenia, oraz spełniają warunki określone w art. 14 rozporządzenia (UE) nr 347/2013, a także działania wspierające program, kwalifikują się do otrzymania unijnej pomocy finansowej w formie instrumentów finansowych, zamówień i dotacji na podstawie niniejszego rozporządzenia.
Aby umożliwić najefektywniejsze wykorzystanie budżetu unijnego w celu wzmocnienia efektu mnożnikowego unijnej pomocy finansowej, Komisja zapewnia w pierwszej kolejności pomoc finansową w formie instrumentów finansowych, z zastrzeżeniem przyjęcia przez rynek oraz przy jednoczesnym przestrzeganiu pułapów dotyczących wykorzystania instrumentów finansowych zgodnie z art. 14 ust. 2 i art. 21 ust. 4.
4. W sektorze telekomunikacji wszystkie działania służące realizacji projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania oraz działania wspierające program określone w rozporządzeniu (UE) nr 283/2014 oraz spełniające kryteria kwalifikowalności lub warunki określone zgodnie z tym rozporządzeniem kwalifikują się do otrzymania unijnej pomocy finansowej na mocy niniejszego rozporządzenia, w następujący sposób:
a) usługi ogólne, platformy usług podstawowych i działania wspierające program są finansowane za pomocą dotacji lub zamówień;
b) działania w zakresie sieci szerokopasmowych są finansowane za pomocą instrumentów finansowych;
c) działania w zakresie zapewniania w ośrodkach lokalnego życia społecznego lokalnej łączności bezprzewodowej, która jest świadczona bezpłatnie i na niedyskryminujących warunkach, są finansowane za pomocą dotacji lub przez inne formy pomocy finansowej, z wyłączeniem instrumentów finansowych.
5. Działania charakteryzujące się synergią między sektorami przyczyniające się do realizacji projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania kwalifikujących się na podstawie co najmniej dwóch rozporządzeń, o których mowa w art. 2 ust. 1, kwalifikują się do otrzymania pomocy finansowej na podstawie niniejszego rozporządzenia do celów wielosektorowych zaproszeń do składania wniosków, o których mowa w art. 17 ust. 7, tylko jeżeli elementy takiego działania i koszty z nim związane mogą zostać wyraźnie rozdzielone na sektory w rozumieniu ust. 2, 3 i 4 niniejszego artykułu.
ROZDZIAŁ III
Dotacje
Artykuł 8
Formy dotacji i koszty kwalifikowalne
1. Dotacje przyznane na podstawie niniejszego rozporządzenia mogą przyjmować jakąkolwiek formę określoną w rozporządzeniu (UE, Euratom) nr 966/2012.
Programy prac, o których mowa w art. 17 niniejszego rozporządzenia, określają formy dotacji, które mogą być wykorzystywane do finansowania odnośnych działań.
2. Bez uszczerbku dla rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012 wydatki na działania wynikające z projektów ujętych w pierwszym wieloletnim i rocznym programie prac mogą być kwalifikowalne od dnia 1 stycznia 2014 r.
3. Kwalifikowalne mogą być jedynie wydatki poniesione w państwach członkowskich, z wyjątkiem projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania dotyczących terytorium jednego lub większej liczby państw trzecich, w przypadku gdy działanie jest niezbędne do realizacji celów danego projektu.
4. Koszty urządzeń i infrastruktury traktowane jako wydatki kapitałowe beneficjenta mogą być kwalifikowalne w całości.
5. Kwalifikowalne mogą być wydatki na prace studyjne związane z ochroną środowiska i dostosowaniem się do odpowiednich przepisów prawa unijnego.
6. Wydatki związane z nabyciem gruntów nie są kosztem kwalifikowalnym, z wyjątkiem środków przeniesionych z Funduszu Spójności w sektorze transportu zgodnie z rozporządzeniem ustanawiającym wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiającym przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego i Funduszu Spójności.
7. Koszty kwalifikowalne obejmują podatek od wartości dodanej (VAT) zgodnie z art. 126 ust. 3 lit. c) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012.
W odniesieniu do kwoty 11 305 500 000 EUR przeniesionej z Funduszu Spójności z przeznaczeniem na wydanie w państwach członkowskich kwalifikujących się do korzystania z Funduszu Spójności, zasadami kwalifikowalności dotyczącymi VAT są zasady mające zastosowanie do Funduszu Spójności, o których mowa w rozporządzeniu ustanawiającym wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiającym przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego i Funduszu Spójności.
8. Zasady dotyczące kwalifikowalności kosztów ponoszonych przez beneficjentów stosuje się odpowiednio do kosztów ponoszonych przez instytucje wdrażające.
Artykuł 9
Warunki udziału
1. Wnioski są składane przez jedno państwo członkowskie lub większą ich liczbę lub – w porozumieniu z zainteresowanymi państwami członkowskimi – przez organizacje międzynarodowe, wspólne przedsiębiorstwa, przedsiębiorstwa publiczne lub prywatne bądź podmioty publiczne lub prywatne mające siedzibę w państwach członkowskich.
1a. W przypadkach uzasadnionych potrzebą uniknięcia nadmiernego obciążenia administracyjnego, w szczególności w przypadku dotacji o niskiej wartości w rozumieniu art. 185 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 1268/2012, państwa członkowskie, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, mogą wyrazić zgodę na daną kategorię wniosków w ramach programów prac przyjętych zgodnie z art. 17 niniejszego rozporządzenia, bez wskazania poszczególnych wnioskodawców. Taka zgoda znosi potrzebę indywidualnego zatwierdzania przez państwa członkowskie każdego wniosku.
2. Wnioski mogą być składane przez podmioty, które nie mają osobowości prawnej zgodnie z mającym zastosowanie prawem krajowym, pod warunkiem że ich przedstawiciele mają zdolność do zaciągania zobowiązań prawnych w ich imieniu i udzielania gwarancji co do ochrony finansowych interesów Unii równoważnych gwarancjom udzielanym przez osoby prawne.
3. Wnioski osób fizycznych nie kwalifikują się.
4. W razie konieczności, dla potrzeb realizacji celów danego projektu będącego przedmiotem wspólnego zainteresowania oraz w przypadku gdy udział jest należycie uzasadniony państwa trzecie i podmioty mające siedzibę w państwach trzecich mogą uczestniczyć w działaniach służących realizacji projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania.
Nie mogą one uzyskać pomocy finansowej na podstawie niniejszego rozporządzenia, z wyjątkiem przypadków, gdy jest to niezbędne do realizacji celów danego projektu będącego przedmiotem wspólnego zainteresowania.
5. Wieloletnie i roczne programy prac, o których mowa w art. 17, mogą zawierać dodatkowe, szczegółowe zasady składania wniosków.
Artykuł 10
Stawki finansowania
1. Z wyjątkiem tych przypadków, o których mowa w rozporządzeniu (UE, Euratom) nr 966/2012, wnioski wybiera się w drodze zaproszenia do składania wniosków w oparciu o programy prac, o których mowa w art. 17 niniejszego rozporządzenia.
2. W sektorze transportu kwota unijnej pomocy finansowej nie może przekraczać:
a) w odniesieniu do dotacji na prace studyjne – 50 % kwalifikowalnych kosztów;
b) w odniesieniu do dotacji na roboty:
(i) w odniesieniu do sieci kolejowych i drogowych w przypadku państw członkowskich niemających sieci kolejowej na swoim terytorium lub w przypadku państwa członkowskiego, lub jego części, z siecią odizolowaną bez dalekobieżnego kolejowego transportu towarowego – 20 % kwalifikowalnych kosztów; stawka finansowania może zostać podniesiona do maksimum 30 % dla działań związanych z eliminacją wąskich gardeł i do 40 % dla działań związanych z odcinkami transgranicznymi i działań poprawiających interoperacyjność kolei;
(ii) w odniesieniu do śródlądowych dróg wodnych: 20 % kwalifikowalnych kosztów; stawka finansowania może zostać podniesiona do maksimum 40 % dla działań związanych z eliminacją wąskich gardeł i do maksimum 40 % dla działań związanych z odcinkami transgranicznymi;
(iii) w odniesieniu do śródlądowego transportu, połączeń z multimodalnymi platformami logistycznymi i ich rozwoju, w tym połączeń z portami śródlądowymi i morskimi oraz portami lotniczymi, a także rozwoju portów: 20 % kwalifikowalnych kosztów;
(iv) w odniesieniu do działań służących ograniczeniu hałasu powodowanego przez kolejowy transport towarowy, w tym poprzez modernizację istniejącego taboru: 20 % kwalifikowalnych kosztów, do wysokości połączonego pułapu wynoszącego 1 % zasobów budżetowych, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. a);
(v) w odniesieniu do lepszego dostępu do infrastruktury transportowej dla osób niepełnosprawnych: 30 % kwalifikowalnych kosztów robót adaptacyjnych, które nie mogą przekraczać w żadnym wypadku 10 % całkowitych kwalifikowalnych kosztów robót;
(vi) w odniesieniu do działań wspierających nowe technologie i innowacje we wszystkich rodzajach transportu – 20 % kwalifikowalnych kosztów;
(vii) w odniesieniu do działań wspierających transgraniczne odcinki dróg – 10 % kwalifikowalnych kosztów;
c) w odniesieniu do dotacji na systemy i usługi aplikacji telematycznych:
(i) w odniesieniu do naziemnych elementów ERTMS, systemu SESAR, RIS i VTMIS – 50 % kwalifikowalnych kosztów;
(ii) w odniesieniu do naziemnych elementów ITS dla sektora drogowego – 20 % kwalifikowalnych kosztów;
(iii) w odniesieniu do pokładowych elementów ERTMS – 50 % kwalifikowalnych kosztów;
(iv) w odniesieniu do pokładowych elementów systemu SESAR, RIS, VTMIS i ITS dla sektora drogowego – 20 % kwalifikowalnych kosztów, do wysokości połączonego pułapu wynoszącego 5 % zasobów budżetowych, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. a);
(v) w odniesieniu do działań wspierających rozwój autostrad morskich – 30 % kwalifikowalnych kosztów.
Komisja stworzy warunki sprzyjające rozwojowi projektów obejmujących autostrady morskie z państwami trzecimi;
(vi) w odniesieniu do systemów aplikacji telematycznych, innych niż te wymienione w ppkt (i)–(iv), usług transportu towarowego i bezpiecznych miejsc parkingowych w ramach drogowej sieci bazowej – 20 % kwalifikowalnych kosztów.
3. W sektorze energii wartość unijnej pomocy finansowej nie może przekraczać 50 % kwalifikowalnych kosztów prac studyjnych lub robót. Stawki finansowania mogą zostać podniesione do maksymalnie 75 % dla działań, które w oparciu o dowody, o których mowa w art. 14 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 347/2013, zapewniają wysoki poziom regionalnego lub ogólnounijnego bezpieczeństwa dostaw, zwiększają poziom solidarności w Unii lub obejmują wysoce innowacyjne rozwiązania.
4. W sektorze telekomunikacji kwota unijnej pomocy finansowej nie może przekraczać:
a) w odniesieniu do działań w zakresie usług ogólnych – 75 % kwalifikowalnych kosztów;
b) w odniesieniu do działań horyzontalnych, w tym tworzenia map infrastruktury, programów twinningowych i pomocy technicznej – 75 % kwalifikowalnych kosztów.
Platformy usług podstawowych są zasadniczo finansowane poprzez zamówienia. W wyjątkowych przypadkach mogą być one finansowane za pomocą dotacji pokrywającej do 100 % kwalifikowalnych kosztów, bez uszczerbku dla zasady współfinansowania.
Działania w zakresie zapewniania w ośrodkach lokalnego życia społecznego lokalnej łączności bezprzewodowej, która jest świadczona bezpłatnie i na niedyskryminujących warunkach, są finansowane poprzez unijną pomoc finansową pokrywającą do 100 % kosztów kwalifikowalnych, bez uszczerbku dla zasady współfinansowania.
5. Stawki finansowania mogą zostać podniesione o maksymalnie 10 punktów procentowych w stosunku do wartości procentowych określonych w ust. 2, 3 i 4 w odniesieniu do działań, w których występuje efekt synergii między co najmniej dwoma sektorami objętymi instrumentem „Łącząc Europę”. Możliwość podniesienia stawek finansowania nie ma zastosowania do stawek finansowania, o których mowa w art. 11.
6. Kwota pomocy finansowej przydzielanej na wybrane działania jest dostosowywana w oparciu o analizę kosztów i korzyści dla każdego projektu, dostępność unijnych zasobów budżetowych oraz konieczność maksymalnego zwiększenia efektu dźwigni finansowania unijnego.
Artykuł 11
Specjalne zaproszenia do składania wniosków o środki przeniesione z Funduszu Spójności w sektorze transportu
1. W odniesieniu do kwoty 11 305 500 000 EUR przeniesionej z Funduszu Spójności z przeznaczeniem na wydanie wyłącznie w państwach członkowskich kwalifikujących się do korzystania z Funduszu Spójności, ogłaszane są specjalne zaproszenia dotyczące projektów związanych z realizacją sieci bazowej lub projektów i horyzontalnych priorytetów określonych w części I załącznika I wyłącznie w państwach członkowskich kwalifikujących się do korzystania z Funduszu Spójności.
2. Przepisy mające zastosowanie do sektora transportu na podstawie niniejszego rozporządzenia stosuje się do takich specjalnych zaproszeń do składania wniosków. Do dnia 31 grudnia 2016 r. wybór projektów kwalifikujących się do finansowania odbywa się z zachowaniem krajowych przydziałów z Funduszu Spójności. Ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2017 r. środki przekazane na instrument „Łącząc Europę”, których nie przewidziano na realizację projektu w dziedzinie infrastruktury transportowej, zostaną przekazane wszystkim państwom członkowskim kwalifikującym się do otrzymania środków z Funduszu Spójności na sfinansowanie projektów w dziedzinie infrastruktury transportowej zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.
3. Aby wesprzeć państwa członkowskie kwalifikujące się do otrzymania środków z Funduszu Spójności, które mogą doświadczać trudności w opracowaniu projektów o odpowiednim stopniu zaawansowania i o odpowiedniej jakości oraz przynoszących wystarczającą wartość dodaną dla Unii, szczególną uwagę należy zwrócić na działania wspierające program, których celem jest wzmocnienie zdolności instytucjonalnej oraz skuteczności administracji publicznej i usług publicznych związanych z opracowywaniem i realizacją projektów wymienionych w części I załącznika I. Aby zapewnić najwyższą możliwą absorpcję tych przeniesionych środków we wszystkich państwach członkowskich kwalifikujących się do otrzymania środków z Funduszu Spójności, Komisja może organizować dodatkowe zaproszenia do składania wniosków.
4. Kwota 11 305 500 000 EUR przeniesiona z Funduszu Spójności może być wykorzystywana na przyznawanie zasobów budżetowych na instrumenty finansowe na podstawie niniejszego rozporządzenia jedynie od dnia 1 stycznia 2017 r. Od tego dnia kwota 11 305 500 000 EUR przeniesiona z Funduszu Spójności może być wykorzystywana na przyznawanie zasobów budżetowych na projekty, w związku z którymi podmioty, którym powierza się zadania, zawarły już umowy.
5. Niezależnie od art. 10 oraz w odniesieniu do kwoty 11 305 500 000 EUR przeniesionej z Funduszu Spójności z przeznaczeniem na wydanie wyłącznie w państwach członkowskich kwalifikujących się do korzystania z Funduszu Spójności, maksymalnymi stawkami finansowania są stawki mające zastosowanie do Funduszu Spójności, o których mowa w rozporządzeniu ustanawiającym wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego i Funduszu Spójności, dla następujących działań:
a) działania w odniesieniu do dotacji na prace studyjne;
b) działania w odniesieniu do dotacji na roboty:
(i) koleje i śródlądowe drogi wodne;
(ii) działania wspierające budowę odcinków transgranicznych, a w przypadku państw członkowskich niemających sieci kolejowej – sieć drogową TEN-T;
(iii) działania na rzecz śródlądowego transportu, połączeń z multimodalnymi platformami logistycznymi i ich rozwoju, w tym połączeń ze śródlądowymi i morskimi portami oraz portami lotniczymi, w tym automatycznych urządzeń do zmiany rozstawu kół, oraz rozwoju portów, w tym potencjału w zakresie łamania pokrywy lodowej, a także punktów wzajemnych połączeń, ze szczególnym uwzględnieniem połączeń kolejowych, z wyjątkiem przypadków, gdy państwo członkowskie nie ma sieci kolejowej;
c) działania w odniesieniu do dotacji na systemy i usługi aplikacji telematycznych:
(i) ERTMS, RIS; VTMIS, system SESAR i ITS dla sektora drogowego;
(ii) inne systemy aplikacji telematycznych;
(iii) działania wspierające rozwój autostrad morskich;
d) działania w odniesieniu do dotacji na działania wspierające nowe technologie i innowacje we wszystkich rodzajach transportu.
Artykuł 12
Anulowanie, zmniejszenie, zawieszenie i wstrzymanie dotacji
1. Komisja anuluje, z wyjątkiem należycie uzasadnionych przypadków, pomoc finansową przyznaną na prace studyjne, których realizacji nie rozpoczęto w ciągu jednego roku od daty rozpoczęcia ustalonej w warunkach regulujących przyznanie pomocy lub w ciągu dwóch lat od tej daty w przypadku wszystkich innych działań kwalifikujących się do pomocy finansowej na podstawie niniejszego rozporządzenia.
2. Komisja może zawiesić, zmniejszyć, odebrać lub wstrzymać pomoc finansową zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu (UE, Euratom) nr 966/2012 lub w wyniku oceny postępów w realizacji projektu, zwłaszcza w przypadku poważnych opóźnień w realizacji działania.
3. Komisja może zażądać całkowitego lub częściowego zwrotu przyznanej pomocy finansowej, jeżeli w terminie dwóch lat od daty zakończenia realizacji ustalonej w warunkach regulujących przyznanie pomocy realizacja działania korzystającego z pomocy finansowej nie została zakończona.
4. Przed podjęciem którejkolwiek z decyzji przewidzianych w ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu Komisja kompleksowo analizuje sprawę w koordynacji z podmiotami, o których mowa w art. 6 ust. 3, oraz konsultuje się z odnośnymi beneficjentami, aby umożliwić im przedstawienie uwag w rozsądnym terminie. Po przeprowadzeniu oceny śródokresowej Komisja powiadamia Parlament Europejski i Radę o wszystkich decyzjach podjętych podczas corocznego zatwierdzania programów prac na podstawie art. 17.
ROZDZIAŁ IV
Zamówienia
Artykuł 13
Zamówienia
1. Procedury zamówień publicznych przeprowadzane przez Komisję lub przez jeden z podmiotów, o których mowa w art. 6 ust. 3, w imieniu własnym lub wspólnie z państwami członkowskimi, mogą:
a) przewidywać szczegółowe warunki, takie jak miejsce wykonywania zleconych zadań, w przypadku, gdy takie warunki są należycie uzasadnione koniecznością realizacji celów działań oraz pod warunkiem, że warunki te nie naruszają unijnych i krajowych zasad regulujących zamówienia publiczne;
b) zezwalać na udzielenie większej liczby zamówień w ramach tej samej procedury („zakupy u wielu dostawców”).
2. W należycie uzasadnionych przypadkach oraz w przypadku gdy wymaga tego realizacja działań, ust. 1 może mieć również zastosowanie do procedur udzielania zamówień przeprowadzanych przez beneficjentów dotacji.
ROZDZIAŁ V
Instrumenty finansowe
Artykuł 14
Rodzaje instrumentów finansowych
1. Instrumenty finansowe określone zgodnie z tytułem VIII rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012 mogą być stosowane w celu ułatwienia dostępu do finansowania podmiotom prowadzącym działania służące realizacji projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, zgodnie z rozporządzeniami (UE) nr 1315/2013, (UE) nr 347/2013 i (UE) nr 283/2014, a także realizacji ich celów. Te instrumenty finansowe opierają się na ocenach ex ante niedoskonałości rynku lub przypadków charakteryzujących się niewystarczającym poziomem inwestycji oraz potrzeb inwestycyjnych. Główne warunki, zasady i procedury dotyczące każdego instrumentu finansowego określono w części III załącznika I do niniejszego rozporządzenia.
2. Ogólny wkład z budżetu unijnego w instrumenty finansowe nie może przekraczać 8,4 % całkowitej puli środków finansowych instrumentu „Łącząc Europę”, o której mowa w art. 5 ust. 1.
3. Wszystkie instrumenty finansowe ustanowione na podstawie rozporządzenia (WE) nr 680/2007 oraz instrumenty oparte na podziale ryzyka dla obligacji projektowych ustanowione decyzją nr 1639/2006/WE mogą być, w stosownych przypadkach i z zastrzeżeniem uprzedniej oceny, łączone razem z instrumentami stworzonymi na podstawie niniejszego rozporządzenia.
Połączenie obligacji projektowych podlega okresowemu sprawozdaniu, które należy sporządzić w drugiej połowie 2013 r., określonemu zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 680/2007 i decyzją 1639/2006/WE. Inicjatywa na rzecz obligacji projektowych rozpoczyna się stopniowo w ramach pułapu wynoszącego 230 000 000 EUR w latach 2014 i 2015. Pełna realizacja inicjatywy będzie przedmiotem niezależnej pełnej oceny skali, którą należy dokonać w 2015 r., przewidzianej w rozporządzeniu (WE) nr 680/2007 i decyzji nr 1639/2006/WE. Na podstawie tej oceny i przy uwzględnieniu wszystkich opcji Komisja rozważa zaproponowanie odpowiednich zmian regulacyjnych, w tym również zmian ustawodawczych, zwłaszcza jeżeli przewidywane przyjęcie przez rynek nie spełnia oczekiwań lub jeżeli pojawią się wystarczające alternatywne źródła długoterminowego finansowania dłużnego.
4. Wykorzystywane mogą być następujące instrumenty finansowe:
a) instrumenty kapitałowe, takie jak fundusze inwestycyjne zapewniające kapitał ryzyka dla działań służących realizacji projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania;
b) pożyczki lub gwarancje ułatwiane poprzez instrumenty oparte na podziale ryzyka, w tym mechanizm wspierający jakość kredytową obligacji projektowych, wspierające indywidualne projekty lub portfele projektów, wyemitowane przez instytucję finansową na jej własne zasoby z wkładem finansowym Unii w zasilenie lub przydział kapitału.
5. W drodze odstępstwa od art. 140 ust. 6 akapity drugi i trzeci rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012, dochody i spłaty z instrumentów finansowych ustanowionych na mocy niniejszego rozporządzenia i z instrumentów finansowych ustanowionych na mocy rozporządzenia (WE) nr 680/2007, które zostały połączone z instrumentami finansowymi ustanowionymi na mocy niniejszego rozporządzenia zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu, do maksymalnej wysokości 125 000 000 EUR, stanowią wewnętrzne dochody przeznaczone na określony cel w rozumieniu art. 21 ust. 4 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012 dla Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego im Rady (UE) 2015/1017q ( 4 ).
6. W drodze odstępstwa od art. 140 ust. 6 akapity drugi i trzeci rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012, dochody i spłaty z Europejskiego Funduszu na rzecz Energii, Zmiany Klimatu i Infrastruktury 2020 („fundusz Marguerite”), ustanowionego zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 680/2007, do maksymalnej wysokości 25 000 000 EUR, stanowią wewnętrzne dochody przeznaczone na określony cel w rozumieniu art. 21 ust. 4 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012 dla Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych ustanowionego rozporządzeniem (UE) 2015/1017.
Artykuł 15
Warunki przyznawania pomocy finansowej w postaci instrumentów finansowych
1. Działania wspierane za pomocą instrumentów finansowych są wybierane na podstawie stopnia zaawansowania projektu i służą dywersyfikacji sektorowej zgodnie z art. 3 i 4, a także równowadze geograficznej w państwach członkowskich. Działania te:
a) stanowią europejską wartość dodaną;
b) przyczyniają się do osiągnięcia celów strategii „Europa 2020”;
c) przynoszą efekt dźwigni w odniesieniu do wsparcia unijnego, tj. służą uruchomieniu globalnej inwestycji przekraczającej wielkość wkładu Unii zgodnie z wcześniej określonymi wskaźnikami.
2. Unia, każde państwo członkowskie oraz pozostali inwestorzy mogą zapewnić dodatkową pomoc finansową w odniesieniu do środków uzyskanych dzięki instrumentom finansowym, pod warunkiem że Komisja wyrazi zgodę na wszelkie zmiany kryteriów kwalifikowalności działań lub strategii inwestycyjnej instrumentu, która może okazać się konieczna do wniesienia dodatkowego wkładu.
3. Instrumenty finansowe służą zwiększeniu efektu mnożnikowego unijnych wydatków poprzez przyciągnięcie dodatkowych zasobów ze strony prywatnych inwestorów. Mogą one generować zyski na akceptowalnym poziome, aby sprostać oczekiwaniom pozostałych partnerów lub inwestorów, mając jednocześnie na celu zachowanie wartości aktywów przekazanych z budżetu unijnego.
4. Instrumenty finansowe w ramach niniejszego rozporządzenia mogą być łączone z dotacjami finansowanymi z budżetu unijnego.
5. Komisja może ustanawiać dodatkowe warunki w programach prac, o których mowa w art. 17, zgodnie ze szczególnymi potrzebami sektorów transportu, telekomunikacji i energii.
Artykuł 16
Działania w państwach trzecich
Działania w państwach trzecich mogą być wspierane za pomocą instrumentów finansowych, jeżeli działania te są konieczne do realizacji projektu będącego przedmiotem wspólnego zainteresowania.
ROZDZIAŁ Va
Łączenie
Artykuł 16a
Instrumenty łączone w ramach instrumentu „Łącząc Europę”
1. Instrumenty łączone w ramach instrumentu „Łącząc Europę” zgodnie z art. 159 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 ( 5 ) można ustanawiać na mocy niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do jednego sektora objętego instrumentem „Łącząc Europę” lub większej ich liczby. Wszystkie działania przyczyniające się do realizacji projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania są kwalifikowalne do utrzymania pomocy finansowej poprzez operacje łączone.
2. Instrumenty łączone w ramach instrumentu „Łącząc Europę” wdraża się zgodnie z art. 6 ust. 3.
3. Ogólny wkład z budżetu Unii w instrumenty łączone w ramach instrumentu „Łącząc Europę” nie może przekraczać 10 % całkowitej puli środków finansowych instrumentu „Łącząc Europę”, o której mowa w art. 5 ust. 1.
Oprócz progu określonego w akapicie pierwszym, w sektorze transportu ogólny wkład z budżetu Unii w instrumenty łączone w ramach instrumentu „Łącząc Europę” nie może przekraczać 500 000 000 EUR.
Jeżeli 10 % całkowitej puli środków finansowych na realizację instrumentu „Łącząc Europę””, o której mowa w art. 5 ust. 1, nie zostanie wykorzystane w pełni na instrumenty łączone w ramach instrumentu „Łącząc Europę” lub instrumenty finansowe, pozostała kwota jest udostępniana i przenoszona do tej puli środków finansowych.
4. Kwoty 11 305 500 000 EUR przeniesionej z Funduszu Spójności, o której mowa w art. 5 ust. 1 lit. a), nie można wykorzystywać na przyznawanie zasobów budżetowych na instrumenty łączone w ramach instrumentu „Łącząc Europę”.
5. Wsparcie udzielane w ramach instrumentów łączonych w ramach instrumentu „Łącząc Europę” w postaci dotacji i instrumentów finansowych musi spełniać warunki kwalifikowalności i pomocy finansowej określone w art. 7. Kwotę pomocy finansowej, która ma zostać przyznana operacjom łączonym wspieranym przez instrumenty łączone w ramach instrumentu „Łącząc Europę”, dostosowuje się w oparciu o analizę kosztów i korzyści, dostępność zasobów z budżetu Unii oraz potrzebę maksymalnego zwiększenia efektu dźwigni finansowania unijnego. Żadna przyznana dotacja nie może przekraczać stawek finansowania określonych w art. 10.
6. Komisja, we współpracy z Europejskim Bankiem Inwestycyjnym (EBI), bada możliwość systematycznego udzielania przez EBI gwarancji z tytułu pierwszej straty za pośrednictwem instrumentów łączonych w ramach instrumentu „Łącząc Europę”, aby umożliwić i ułatwić stosowanie zasady dodatkowości oraz udział współinwestorów prywatnych w sektorze transportu.
7. Unia, państwa członkowskie lub inni inwestorzy mogą wnosić wkłady do instrumentów łączonych w ramach instrumentu „Łącząc Europę”, pod warunkiem że Komisja wyrazi zgodę na ustalenia dotyczące kryteriów kwalifikowalności operacji łączonych lub strategii inwestycyjnej instrumentu łączonego w ramach instrumentu »Łącząc Europę, jakie mogą być konieczne ze względu na dodatkowy wkład, oraz w celu spełnienia wymogów niniejszego rozporządzenia przy realizacji projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania. Te dodatkowe zasoby są wdrażane przez Komisję zgodnie z art. 6 ust. 3.
8. Operacje łączone wspierane za pomocą instrumentów łączonych w ramach instrumentu „Łącząc Europę” są wybierane na podstawie stopnia zaawansowania projektu i służą zapewnieniu dywersyfikacji sektorowej zgodnie z art. 3 i 4, a także równowagi geograficznej w państwach członkowskich. Muszą one:
a) stanowić europejską wartość dodaną;
b) przyczyniać się do osiągnięcia celów strategii „Europa 2020”;
c) przyczyniać się, w miarę możliwości, do łagodzenia zmiany klimatu i przystosowywania się do niej.
9. Instrumenty łączone w ramach instrumentu »Łącząc Europę udostępnia się, a operacje łączone wybiera w oparciu o kryteria selekcji i udzielania zamówień, ustanowionych w wieloletnich i rocznych programach prac przyjętych na podstawie art. 17.
10. Operacje łączone w państwach trzecich mogą być wspierane przez instrumenty łączone w ramach instrumentu „Łącząc Europę”, jeżeli działania te są niezbędne do wdrożenia projektu będącego przedmiotem wspólnego zainteresowania.
ROZDZIAŁ VI
Programowanie, realizacja i kontrola
Artykuł 17
Wieloletnie lub roczne programy prac
1. Komisja przyjmuje, w drodze aktów wykonawczych, wieloletnie i roczne programy prac dla każdego z sektorów: transportu, telekomunikacji i energii. Komisja może także przyjąć wieloletnie i roczne programy prac obejmujące więcej niż jeden sektor. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 25 ust. 2.
2. Komisja dokonuje przeglądu wieloletnich programów prac przynajmniej w połowie okresu. W razie konieczności poddaje przeglądowi wieloletni program prac w drodze aktu wykonawczego. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 25 ust. 2.
3. Komisja przyjmuje wieloletnie programy prac w sektorze transportu w odniesieniu do projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania wymienionych w części I załącznika I.
Pula środków finansowych musi mieścić się w przedziale 80–95 % zasobów budżetowych, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. a).
Projekty wyszczególnione w części I załącznika I nie są wiążące dla państw członkowskich w odniesieniu do ich decyzji dotyczących programowania. Decyzja o realizacji tych projektów należy do kompetencji państw członkowskich i zależy od zdolności publicznego finansowania oraz od ich społeczno-ekonomicznej wykonalności zgodnie z art. 7 rozporządzenia (UE) nr 1315/2013.
4. Komisja przyjmuje roczne programy prac w sektorach transportu, telekomunikacji i energii w odniesieniu do projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania nieujętych w wieloletnich programach prac.
5. Komisja, przyjmując wieloletnie i sektorowe roczne programy prac, ustanawia kryteria selekcji i udzielania zamówień zgodne z celami i priorytetami określonymi w art. 3 i 4 niniejszego rozporządzenia oraz w rozporządzeniach (UE) nr 1315/2013, (UE) nr 347/2013 i (UE) nr 283/2014. Przy określaniu kryteriów udzielania zamówień Komisja uwzględnia ogólne wytyczne określone w części V załącznika I do niniejszego rozporządzenia.
6. W sektorze energii w pierwszych dwóch rocznych programach prac na zasadzie priorytetu rozważa się projekty będące przedmiotem wspólnego zainteresowania i powiązane działania służące zakończeniu izolacji energetycznej i wyeliminowaniu wąskich gardeł w energetyce, zmierzając w kierunku urzeczywistnienia rynku wewnętrznego energii.
7. Programy prac podlegają koordynacji w celu wykorzystania synergii między sektorami transportu, energii i telekomunikacji, w szczególności w takich obszarach jak inteligentne sieci energetyczne, mobilność elektryczna, inteligentne i zrównoważone systemy transportowe, wspólne prawa dostępu lub łączenie elementów infrastruktury. Komisja organizuje co najmniej jedno wielosektorowe zaproszenie do składania wniosków w odniesieniu do działań kwalifikujących się na podstawie art. 7 ust. 5 z wykorzystaniem środków finansowych przydzielonych poszczególnym sektorom proporcjonalnie do względnego udziału każdego sektora w kwalifikowalnych kosztach działań wybranych do finansowania w ramach instrumentu „Łącząc Europę”.
Artykuł 18
Przyznawanie pomocy finansowej Unii
1. Każdorazowo po zaproszeniu do składania wniosków na podstawie wieloletnich lub rocznych programów prac, o których mowa w art. 17, Komisja, stanowiąc zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 25, podejmuje decyzję w sprawie kwoty pomocy finansowej, która zostanie przyznana wybranym projektom lub ich częściom. Komisja określa warunki i metody realizacji projektów.
2. Komisja informuje beneficjentów i zainteresowane państwa członkowskie o każdej przyznanej pomocy finansowej.
Artykuł 19
Transze roczne
Komisja może podzielić zobowiązania budżetowe na transze roczne. W takim wypadku przeznacza poszczególne transze roczne, uwzględniając postęp prac nad realizacją działań otrzymujących pomoc finansową, ich przewidywane potrzeby oraz dostępność zasobów budżetowych.
Komisja informuje beneficjentów dotacji, zainteresowane państwa członkowskie i, w stosownych przypadkach w odniesieniu do instrumentów finansowych, zainteresowane instytucje finansowe o orientacyjnym harmonogramie zobowiązań dotyczących poszczególnych transz rocznych.
Artykuł 20
Przeniesienie środków na kolejny rok
Środki, które nie zostały wykorzystane do końca roku budżetowego, na który zostały zapisane, zostają przeniesione zgodnie z rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 966/2012.
Artykuł 21
Akty delegowane
1. Z zastrzeżeniem zgody zainteresowanego(-ych) państwa (państw) członkowskiego(-ich) przewidzianej w art. 172 akapit drugi TFUE, Komisja jest upoważniona do przyjmowania zgodnie z art. 26 niniejszego rozporządzenia aktów delegowanych dotyczących zmiany części I załącznika I do niniejszego rozporządzenia w celu uwzględnienia zmieniających się priorytetów dotyczących finansowania w sieciach transeuropejskich oraz zmian odnoszących się do projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania określonych w rozporządzeniu (UE) nr 1315/2013. Przy zmianie części I załącznika I do niniejszego rozporządzenia Komisja zapewnia, aby:
a) projekty będące przedmiotem wspólnego zainteresowania zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1315/2013 mogły zostać zrealizowane w całości lub częściowo w wieloletnich ramach finansowych na lata 2014–2020;
b) zmiany były zgodne z kryteriami kwalifikowalności określonymi w art. 7 niniejszego rozporządzenia;
c) w odniesieniu do części I załącznika I do niniejszego rozporządzenia – wszystkie odcinki obejmowały projekty infrastrukturalne, których realizacja będzie wymagała ich zawarcia w wieloletnim programie prac na mocy art. 17 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, bez zmiany przebiegu korytarzy sieci bazowej.
2. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 26 niniejszego rozporządzenia w celu zmiany głównych warunków, zasad i procedur określonych w części III załącznika I do niniejszego rozporządzenia regulujących wkład Unii w poszczególne instrumenty finansowe ustanowione w ramach dotyczących długu lub ramach dotyczących kapitału określonych w części III załącznika I do niniejszego rozporządzenia zgodnie z wynikami sprawozdania okresowego i pełnej niezależnej oceny fazy pilotażowej inicjatywy na rzecz obligacji projektowych w ramach strategii „Europa 2020” ustanowionej na mocy decyzji nr 1639/2006/WE oraz rozporządzenia (WE) nr 680/2007, oraz w celu uwzględnienia zmieniających się warunków rynkowych z myślą o zoptymalizowaniu ich projektowania i wdrożeniu instrumentów finansowych w ramach niniejszego rozporządzenia.
Przy zmianie części III załącznika I do niniejszego rozporządzenia w przypadkach przewidzianych w akapicie pierwszym Komisja zapewnia w każdej chwili, aby:
a) zmiany były wprowadzane zgodnie z wymogami ustanowionymi w rozporządzeniu (UE, Euratom) nr 966/2012, w tym z oceną ex ante, o której mowa w jego art. 140 ust. 2 lit. f); oraz
b) zmiany były ograniczone do:
(i) zmiany progu podporządkowanego finansowania dłużnego, o którym mowa w pkt I.1 lit. a) i I.1 lit. b) części III załącznika I do niniejszego rozporządzenia, tak aby dążyć do dywersyfikacji sektorowej i równowagi geograficznej w państwach członkowskich zgodnie z art. 15;
(ii) zmiany progu uprzywilejowanego finansowania dłużnego, o którym mowa w pkt I.1 lit. a) części III załącznika I do niniejszego rozporządzenia, tak aby dążyć do dywersyfikacji sektorowej i równowagi geograficznej w państwach członkowskich zgodnie z art. 15;
(iii) łączenia z innymi źródłami finansowania, o czym mowa w pkt I.3 i II.3 części III załącznika I;
(iv) wyboru podmiotów, którym powierza się zadania, o czym mowa w pkt I.4 i II.4 części III załącznika I; oraz
(v) ustalania cen, podziału ryzyka i dochodów, o czym mowa w pkt I.6 i II.6 części III załącznika I.
3. W sektorze transportu oraz w ramach ogólnych wytycznych określonych w art. 3 i szczegółowych celów sektorowych, o których mowa w art. 4 ust. 2, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 26 określających szczegółowo priorytety w zakresie finansowania, które mają być odzwierciedlone w programach prac, o których mowa w art. 17, na okres obowiązywania instrumentu „Łącząc Europę” w odniesieniu do działań kwalifikujących się na mocy art. 7 ust. 2. Komisja przyjmie akt delegowany do dnia 22 grudnia 2014 r.
4. Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 26 aktów delegowanych w celu podniesienia pułapu określonego w art. 14 ust. 2 do 10 %, pod warunkiem że:
(i) ocena fazy pilotażowej inicjatywy w zakresie obligacji projektowych przeprowadzona w 2015 r. jest pozytywna; oraz
(ii) upowszechnienie się instrumentów finansowych przekroczy 6,5 % pod względem zobowiązań umownych w zakresie projektów.
5. W przypadku gdy konieczne okaże się zmodyfikowanie przydziału na dany szczegółowy cel transportowy o więcej niż 5 punktów procentowych, Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 26 aktów delegowanych w celu zmiany orientacyjnych wartości procentowych określonych w części IV załącznika I.
6. Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 26 aktów delegowanych w celu zmiany wykazu ogólnych wytycznych w części V załącznika I, które mają być uwzględniane przy ustalaniu kryteriów udzielania zamówień, aby odzwierciedlić ocenę śródokresową niniejszego rozporządzenia lub wnioski wyciągnięte z jego wykonania. Dokonuje się tego w sposób zgodny z odpowiednimi wytycznymi sektorowymi.
Artykuł 22
Obowiązki beneficjentów i państw członkowskich
W ramach swoich odpowiednich kompetencji oraz bez uszczerbku dla obowiązków spoczywających na beneficjentach zgodnie z warunkami dotyczącymi dotacji, beneficjenci i państwa członkowskie dokładają wszelkich starań w celu realizacji projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, którym przyznano unijną pomoc finansową na podstawie niniejszego rozporządzenia.
Państwa członkowskie prowadzą monitoring techniczny i kontrolę finansową działań w ścisłej współpracy z Komisją oraz poświadczają, że wydatki poniesione w odniesieniu do projektów lub ich części zostały wypłacone i że wypłata ta była zgodna z odnośnymi przepisami. Państwa członkowskie mogą domagać się udziału Komisji w kontrolach i inspekcjach przeprowadzanych na miejscu.
Państwa członkowskie co roku informują Komisję, w stosownych przypadkach poprzez interaktywne systemy informacji geograficznej i technicznej, o postępach w realizacji projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania oraz inwestycjach poczynionych w tym celu, z uwzględnieniem wielkości wsparcia przeznaczonego na realizację celów dotyczących zmiany klimatu. Na tej podstawie Komisja podaje do wiadomości publicznej i corocznie aktualizuje informacje na temat poszczególnych projektów realizowanych w ramach instrumentu „Łącząc Europę”.
Poświadczanie wydatków, o którym mowa w akapicie drugim niniejszego artykułu, nie jest obowiązkowe w przypadku dotacji przyznanych na podstawie rozporządzenia (UE) nr 283/2014.
Wymóg corocznego informowania Komisji, o którym mowa w akapicie trzecim niniejszego artykułu, nie jest obowiązkowy w przypadku dotacji lub innych form pomocy finansowej przyznawanych na podstawie art. 4 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 283/2014.
Artykuł 23
Zgodność z politykami Unii i prawem unijnym
Na podstawie niniejszego rozporządzenia finansuje się jedynie działania zgodne z prawem unijnym i odpowiadające celom odpowiednich polityk Unii.
Artykuł 24
Ochrona interesów finansowych Unii
1. Komisja przyjmuje odpowiednie środki w celu zapewnienia, w trakcie realizacji działań finansowanych na podstawie niniejszego rozporządzenia, ochrony interesów finansowych Unii poprzez stosowanie środków zapobiegania nadużyciom finansowym, korupcji i innym bezprawnym działaniom, poprzez skuteczne kontrole oraz, w razie wykrycia nieprawidłowości, poprzez odzyskiwanie kwot nienależnie wypłaconych oraz, w stosownych przypadkach, poprzez skuteczne, proporcjonalne i odstraszające sankcje administracyjne i finansowe.
2. Komisja lub jej przedstawiciele oraz Trybunał Obrachunkowy mają uprawnienia do audytu, na podstawie dokumentacji i na miejscu, dotyczącego działań wszystkich beneficjentów dotacji, instytucji wdrażających, wykonawców i podwykonawców, którzy otrzymali środki unijne na podstawie niniejszego rozporządzenia.
3. Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) może przeprowadzać dochodzenia, w tym kontrole i inspekcje na miejscu, zgodnie z przepisami i procedurami określonymi w rozporządzeniu (UE, Euratom) nr 883/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady ( 6 ) i w rozporządzeniu Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 ( 7 ), w celu ustalenia, czy wystąpiło nadużycie finansowe, korupcja lub jakiekolwiek inne bezprawne działanie mające wpływ na interesy finansowe Unii w związku z umową o udzielenie dotacji, decyzją o udzieleniu dotacji lub zamówieniem finansowanym na podstawie niniejszego rozporządzenia.
4. Bez uszczerbku dla ust. 1, 2 i 3, umowy o współpracy z państwami trzecimi i z organizacjami międzynarodowymi, kontrakty, umowy o udzielenie dotacji i decyzje o udzieleniu dotacji oraz zamówienia wynikające z wykonania niniejszego rozporządzenia zawierają postanowienia wyraźnie upoważniające Komisję, Trybunał Obrachunkowy i OLAF do prowadzenia takich audytów i dochodzeń, zgodnie z ich odpowiednimi kompetencjami.
TYTUŁ II
PRZEPISY OGÓLNE I KOŃCOWE
Artykuł 25
Procedura komitetowa
1. Komisję wspiera Komitet Koordynujący instrumentu „Łącząc Europę”. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
2. W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu zastosowanie ma art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
3. Komitet zapewnia horyzontalny przegląd programów prac, o których mowa w art. 17, aby zapewnić ich spójność, oraz rozpoznanie, wykorzystanie i ocenę synergii między sektorami transportu, telekomunikacji i energii. Dąży w szczególności do skoordynowania programów prac, aby umożliwić wielosektorowe zaproszenia do składania wniosków.
Artykuł 26
Wykonywanie przekazanych uprawnień
1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.
2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 21, powierza się Komisji na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r.
3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 21, może zostać odwołane w dowolnym momencie przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.
4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
5. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 21 wchodzi w życie tylko jeśli Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub jeśli, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.
Artykuł 27
Ocena
1. Nie później niż w dniu 31 grudnia 2017 r. Komisja, we współpracy z zainteresowanymi państwami członkowskimi i beneficjentami, przygotuje sprawozdanie z oceny, które ma zostać przedstawione Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, na temat realizacji celów wszystkich środków (na poziomie wyników i skutków), skuteczności wykorzystania zasobów i europejskiej wartości dodanej instrumentu „Łącząc Europę”, w celu podjęcia decyzji o odnowieniu, zmianie lub zawieszeniu środków. W ocenie uwzględnia się także kwestie uproszczenia, wewnętrznej i zewnętrznej spójności środków, dalszego znaczenia wszystkich celów, a także ich wkładu w realizację unijnych priorytetów w zakresie inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu, w tym ich wpływu na spójność gospodarczą, społeczną i terytorialną. Sprawozdanie z oceny zawiera ocenę uzyskanych przez Komisję korzyści skali na poziomie finansowym, technicznym i ludzkim w ramach zarządzania instrumentem „Łącząc Europę” oraz, w stosownych przypadkach, na podstawie całkowitej liczby projektów zrealizowanych z wykorzystaniem synergii między sektorami. Sprawozdanie z oceny obejmuje także analizę sposobów zwiększenia efektywności instrumentów finansowych. W sprawozdaniu uwzględnia się również wyniki oceny długoterminowych skutków poprzednich środków.
2. Instrument „Łącząc Europę” uwzględnia niezależną pełną ocenę inicjatywy na rzecz obligacji projektowych w ramach strategii „Europa 2020”, która zostanie przeprowadzona w 2015 r. Na podstawie tej oceny Komisja i państwa członkowskie oceniają znaczenie inicjatywy na rzecz obligacji projektowych w ramach strategii „Europa 2020”, a także jej skuteczność w zwiększaniu wartości inwestycji w projekty o znaczeniu priorytetowym i poprawie efektywności wydatków Unii.
3. Komisja przeprowadza ocenę ex post w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi i beneficjentami. W ramach oceny ex post poddaje się analizie efektywność i skuteczność instrumentu „Łącząc Europę” oraz jego wpływ na spójność gospodarczą, społeczną i terytorialną, jak również jego wkład w realizację unijnych priorytetów w zakresie inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu, a także skalę i wyniki wsparcia zastosowanego w celu realizacji celów dotyczących zmiany klimatu.
4. W ocenach uwzględnia się postępy osiągnięte w odniesieniu do wskaźników skuteczności działania określonych w art. 3 i 4.
5. Komisja przekazuje wnioski z tych ocen Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu i Komitetowi Regionów.
6. Komisja i państwa członkowskie, wspierane przez innych ewentualnych beneficjentów, mogą przystąpić do oceny metod realizacji projektów oraz skutków ich wdrożenia, aby oszacować, czy zostały osiągnięte zakładane cele, w tym także cele w zakresie środowiska.
7. Komisja może zwrócić się do zainteresowanego państwa członkowskiego w związku z projektem będącym przedmiotem wspólnego zainteresowania o przedstawienie szczegółowej oceny działań i powiązanych projektów finansowanych na podstawie niniejszego rozporządzenia lub, w stosownych przypadkach, o przekazanie jej informacji i zapewnienie pomocy niezbędnej do przeprowadzenia oceny takich projektów.
Artykuł 28
Informacja, komunikacja i promocja
1. Beneficjenci oraz, w stosownych przypadkach, zainteresowane państwa członkowskie, zapewniają, aby pomocy przyznanej na podstawie niniejszego rozporządzenia towarzyszyła odpowiednia promocja i przejrzystość w celu poinformowania opinii publicznej o roli Unii w realizacji projektów.
2. Komisja prowadzi działania informacyjne i komunikacyjne dotyczące projektów i wyników instrumentu „Łącząc Europę”. Środki przeznaczone na działania informacyjne na podstawie art. 5 ust. 2 służą także komunikacji instytucjonalnej w zakresie priorytetów politycznych Unii, o ile są one powiązane z celami ogólnymi, o których mowa w art. 3.
Artykuł 29
Zmiana rozporządzenia (UE) nr 913/2010
W rozporządzeniu (UE) nr 913/2010 wprowadza się następujące zmiany:
Załącznik do rozporządzenia (UE) nr 913/2010 zostaje zastąpiony tekstem załącznika II do niniejszego rozporządzenia. W związku z tym zmienione kolejowe korytarze towarowe nadal podlegają przepisom rozporządzenia (UE) nr 913/2010.
Artykuł 30
Przepisy przejściowe
Niniejsze rozporządzenie nie ma wpływu na kontynuację lub zmianę, w tym całkowite lub częściowe anulowanie, odnośnych projektów, aż do ich zamknięcia, bądź pomocy finansowej udzielonej przez Komisję na podstawie rozporządzeń (WE) nr 680/2007 i (WE) nr 67/2010, lub jakichkolwiek innych przepisów mających zastosowanie do tej pomocy w dniu 31 grudnia 2013 r., które nadal stosuje się do odnośnych działań aż do ich zamknięcia.
Artykuł 31
Uchylenie
Bez uszczerbku dla art. 30 niniejszego rozporządzenia, rozporządzenia (WE) nr 680/2007 i (WE) nr 67/2010 tracą moc ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2014 r.
Artykuł 32
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
ZAŁĄCZNIK I
CZĘŚĆ I
WYKAZ WSTĘPNIE ZIDENTYFIKOWANYCH PROJEKTÓW ZWIĄZANYCH Z SIECIĄ BAZOWĄ W SEKTORZE TRANSPORTU
1. Priorytety horyzontalne
Innowacyjne zarządzanie i usługi |
Jednolita europejska przestrzeń powietrzna – system SESAR |
Innowacyjne zarządzanie i usługi |
Systemy aplikacji telematycznych dla dróg, kolei, śródlądowych dróg wodnych i statków (ITS, ERTMS, RIS i VTMIS) |
Innowacyjne zarządzanie i usługi |
Porty morskie, autostrady morskie i porty lotnicze sieci bazowej, bezpieczna infrastruktura |
Nowe technologie i innowacje |
Nowe technologie i innowacje zgodnie z art. 33 lit. a)–d) rozporządzenia (UE) nr 1315/2013 |
2. Korytarze sieci bazowej
Morze Bałtyckie – Morze Adriatyckie
PRZEBIEG:
Gdynia – Gdańsk – Katowice/Sławków
Gdańsk – Warszawa – Katowice
Katowice – Ostrawa – Brno – Wiedeń
Szczecin/Świnoujście – Poznań – Wrocław – Ostrawa
Katowice – Żylina – Bratysława – Wiedeń
Wiedeń – Graz – Villach – Udine – Triest
Udine – Wenecja – Padwa – Bolonia – Rawenna
Graz – Maribor – Lublana – Koper/Triest
WSTĘPNIE ZIDENTYFIKOWANE ODCINKI, W TYM PROJEKTY:
Gdynia – Katowice |
kolejowy |
roboty |
Gdynia, Gdańsk |
porty |
wzajemne połączenia między portami, (dalszy) rozwój platform multimodalnych |
Warszawa – Katowice |
kolejowy |
roboty |
Wrocław – Poznań – Szczecin/Świnoujście |
kolejowy |
roboty |
Świnoujście, Szczecin |
port |
wzajemne połączenia między portami |
Bielsko Biała – Żylina |
drogowy |
roboty |
Katowice – Ostrawa – Brno – Wiedeń oraz Katowice – Żylina – Bratysława – Wiedeń |
kolejowy |
roboty, zwłaszcza odcinków transgranicznych PL–CZ, CZ–AT, PL–SK i SK–AT, linii Brno–Przerów; (dalszy) rozwój platform multimodalnych i wzajemnych połączeń kolej – porty lotnicze |
Wiedeń – Graz – Klagenfurt – Udine – Wenecja – Rawenna |
kolejowy |
częściowa budowa nowych linii (tunel bazowy Semmering i linia kolejowa Koralm), modernizacja linii kolejowej; roboty w toku; (dalszy) rozwój platform multimodalnych; modernizacja istniejącej linii dwutorowej między Udine–Cervignano a Triestem |
Graz – Maribor – Pragersko |
kolejowy |
prace studyjne i roboty związane z drugim torem |
Triest, Wenecja, Rawenna, Koper |
porty |
wzajemne połączenia między portami, (dalszy) rozwój platform multimodalnych |
Morze Północne – Morze Bałtyckie
PRZEBIEG:
Helsinki – Tallinn – Ryga
Windawa – Ryga
Ryga – Kowno
Kłajpeda – Kowno – Wilno
Kowno – Warszawa
granica BY – Warszawa – Poznań – Frankfurt nad Odrą – Berlin – Hamburg
Berlin – Magdeburg – Brunszwik – Hanower
Hanower – Brema – Bremerhaven/Wilhelmshaven
Hanower – Osnabrück – Hengelo – Almelo – Deventer – Utrecht
Utrecht – Amsterdam
Utrecht – Rotterdam – Antwerpia
Hanower – Kolonia – Antwerpia
WSTĘPNIE ZIDENTYFIKOWANE ODCINKI, W TYM PROJEKTY:
Helsinki – Tallinn |
porty, autostrady morskie |
wzajemne połączenia między portami, (dalszy) rozwój platform multimodalnych i ich wzajemnych połączeń, potencjał w zakresie łamania pokrywy lodowej, autostrady morskie |
Tallinn – Ryga – Kowno – Warszawa |
kolejowy |
(szczegółowe) prace studyjne dla nowej, w pełni interoperacyjnej linii o szerokości toru UIC; roboty związane z nową linią rozpoczną się przed 2020 r.; modernizacja i nowa linia na terytorium PL; wzajemne połączenia kolej – porty lotnicze/porty, terminale kolejowo-drogowe, autostrady morskie |
Windawa – Ryga |
kolejowy |
modernizacja, wzajemne połączenia między portami, autostrady morskie |
Kłajpeda – Kowno |
kolejowy |
modernizacja, wzajemne połączenia między portami, autostrady morskie |
Kowno – Wilno |
kolejowy |
modernizacja, wzajemne połączenia portów lotniczych, terminale kolejowo-drogowe |
korytarz Via Baltica |
drogowy |
roboty na odcinkach transgranicznych (EE, LV, LT, PL) |
granica BY – Warszawa – Poznań – granica DE |
kolejowy |
roboty na istniejącej linii, prace studyjne dotyczące kolei dużych prędkości |
granica PL – Berlin – Hanower – Amsterdam/Rotterdam |
kolejowy |
prace studyjne i modernizacja kilku odcinków (Amsterdam – Utrecht – Arnhem; Hanower – Berlin) |
Wilhelmshaven - Bremerhaven - Brema |
kolejowy |
prace studyjne i roboty |
Berlin – Magdeburg – Hanower, Mittellandkanal, kanały zachodnioniemieckie, Ren, Waal, Noordzeekanaal, IJssel, Twentekanaal |
śródlądowe drogi wodne |
prace studyjne, roboty służące poprawie żeglowności i modernizacja śródlądowych dróg wodnych i śluz |
śluzy Amsterdamu i Amsterdam - Rijnkanaal |
śródlądowe drogi wodne |
prace studyjne nad śluzami w toku; port: wzajemne połączenia (prace studyjne i roboty, w tym modernizacja śluzy Beatrix) |
Morze Śródziemne
PRZEBIEG:
Algeciras – Bobadilla – Madryt – Saragossa – Tarragona
Sewilla – Bobadilla – Murcja
Kartagena – Murcja – Walencja – Tarragona
Tarragona – Barcelona – Perpignan – Marsylia/Lyon – Turyn – Novara – Mediolan – Werona – Padwa – Wenecja – Rawenna/Triest/Koper – Lublana – Budapeszt
Lublana/Rijeka – Zagrzeb – Budapeszt – granica UA
WSTĘPNIE ZIDENTYFIKOWANE ODCINKI, W TYM PROJEKTY:
Algeciras – Madryt |
kolejowy |
prace studyjne w toku, roboty mają ruszyć przed 2015 r. i mają zostać zakończone w 2020 r. |
Sewilla – Antequera – Granada – Almería – Kartagena – Murcja – Alicante – Walencja |
kolejowy |
prace studyjne i roboty |
Madryt – Saragossa – Barcelona |
kolejowy |
modernizacja istniejących linii (szerokość torów, bocznice, platformy) |
Walencja – Tarragona – Barcelona |
kolejowy |
budowa między 2014 r. a 2020 r. |
Barcelona |
port |
wzajemne połączenia kolejowe z portem i portem lotniczym |
Barcelona – Perpignan |
kolejowy |
odcinek transgraniczny, roboty w toku, nowa linia ma powstać do 2015 r., modernizacja istniejącej linii (szerokość torów, bocznice, platformy) |
Perpignan – Montpellier |
kolejowy |
obwodnica kolejowa Nîmes – Montpellier ma być gotowa w 2017 r., Montpellier – Perpignan – w 2020 r. |
Lyon |
kolejowy |
rozładowanie wąskich gardeł w Lyonie: prace studyjne i roboty |
Lyon – Awinion – Marsylia |
kolejowy |
modernizacja |
Lyon – Turyn |
kolejowy |
odcinek transgraniczny, roboty w zakresie tunelu bazowego; prace studyjne i roboty w zakresie dróg dostępu |
Mediolan – Brescia |
kolejowy |
częściowa modernizacja, częściowo nowa linia dużych prędkości |
Brescia – Wenecja – Triest |
kolejowy |
roboty mają rozpocząć się przed 2014 r. na kilku odcinkach w synergii z działaniami modernizacyjnymi podjętymi na nakładających się odcinkach w korytarzu Morze Bałtyckie – Morze Adriatyckie |
Mediolan – Cremona – Mantua – Porto Levante / Wenecja – Rawenna/Triest |
śródlądowe drogi wodne |
prace studyjne i roboty |
Cremona, Mantua, Wenecja, Rawenna, Triest |
porty śródlądowe |
wzajemne połączenia między portami, (dalszy) rozwój platform multimodalnych |
Triest – Divača |
kolejowy |
prace studyjne i częściowa modernizacja w toku; odcinek transgraniczny ma być zrealizowany po 2020 r. |
Koper – Divača – Lublana – Pragersko |
kolejowy |
prace studyjne i modernizacja / częściowo nowa linia |
Rijeka – Zagrzeb – Budapeszt |
kolejowy |
prace studyjne i roboty (w tym budowa nowego toru i drugiego toru między Rijeką a granicą HU) |
Rijeka |
port |
modernizacja i rozwój infrastruktury, rozwój platform multimodalnych i wzajemnych połączeń |
Lublana – Zagrzeb |
kolejowy |
prace studyjne i roboty |
węzeł Lublana |
kolejowy |
węzeł kolejowy Lublana, w tym platforma multimodalna; wzajemne połączenie kolejowe z portem lotniczym |
Pragersko – Zalalövö |
kolejowy |
odcinek transgraniczny: prace studyjne, roboty mają rozpocząć się przed 2020 r. |
Lendava – Letenye |
drogowy |
modernizacja odcinka transgranicznego |
Boba – Székesfehérvár |
kolejowy |
modernizacja |
Budapeszt – Miszkolc – granica UA |
kolejowy |
modernizacja |
Vásárosnamény – granica UA |
drogowy |
modernizacja odcinka transgranicznego |
Wschód / wschodnia część regionu Morza Śródziemnego
PRZEBIEG:
Hamburg – Berlin
Rostock – Berlin – Drezno
Bremerhaven/Wilhelmshaven – Magdeburg – Drezno
Drezno – Uście nad Łabą – Mielnik/Praga – Kolin
Kolin – Pardubice – Brno – Wiedeń/Bratysława – Budapeszt – Arad – Timișoara – Krajowa – Calafat – Widin – Sofia
Sofia – Płowdiw – Burgas
Płowdiw – granica TR
Sofia – Saloniki – Ateny – Pireus – Limassol – Nikozja
Ateny – Patras/Igumenitsa
WSTĘPNIE ZIDENTYFIKOWANE ODCINKI, W TYM PROJEKTY:
Drezno – Praga |
kolejowy |
prace studyjne dotyczące kolei dużych prędkości |
Praga |
kolejowy |
modernizacja, obwodnica towarowa; wzajemne połączenie kolejowe z portem lotniczym |
Hamburg – Drezno – Praga – Pardubice |
śródlądowe drogi wodne |
prace studyjne, roboty służące poprawie żeglowności Łaby i Wełtawy i roboty modernizacyjne |
śluzy Děčín |
śródlądowe drogi wodne |
prace studyjne |
Praga – Brno – Brzecław |
kolejowy |
modernizacja, w tym węzeł kolejowy Brno i platforma multimodalna |
Brzecław – Bratysława |
kolejowy |
odcinek transgraniczny, modernizacja |
Bratysława – Hegyeshalom |
kolejowy |
odcinek transgraniczny, modernizacja |
Mosonmagyaróvár – granica SK |
drogowy |
modernizacja odcinka transgranicznego |
Tata – Biatorbágy |
kolejowy |
modernizacja |
Budapeszt – Arad – Timișoara – Calafat |
kolejowy |
modernizacja na Węgrzech prawie zakończona, w Rumunii w toku |
Widin – Sofia – Burgas / granica TR Sofia – Saloniki – Ateny/Pireus |
kolejowy |
prace studyjne i roboty na odcinku Widin – Sofia – Saloniki – Ateny; modernizacja odcinka Sofia – Burgas/granica TR |
Widin – Krajowa |
drogowy |
modernizacja odcinka transgranicznego |
Saloniki, Igumenitsa |
port |
modernizacja i rozwój infrastruktury, wzajemne połączenia multimodalne |
Ateny/Pireus/Heraklion – Limassol |
porty, autostrady morskie |
przepustowość portu i wzajemne połączenia multimodalne |
Limassol – Nikozja |
porty, platformy multimodalne |
modernizacja wzajemnego połączenia modalnego, w tym południowa obwodnica Nikozji, prace studyjne i roboty, systemy zarządzania ruchem |
Nikozja – Larnaka |
platformy multimodalne |
wzajemne połączenia multimodalne i systemy aplikacji telematycznych |
Patras |
port |
wzajemne połączenia między portami, (dalszy) rozwój platform multimodalnych |
Ateny – Patras |
kolejowy |
prace studyjne i roboty, wzajemne połączenia między portami |
Skandynawia – Morze Śródziemne
PRZEBIEG:
granica RU – Hamina Kotka – Helsinki – Turku/Naantali – Sztokholm – Malmö
Oslo – Göteborg – Malmö – Trelleborg
Malmö – Kopenhaga – Kolding/Lubeka – Hamburg – Hanower
Brema – Hanower – Norymberga
Rostock – Berlin – Lipsk – Monachium
Norymberga – Monachium – Innsbruck – Werona – Bolonia – Ankona/Florencja
Livorno/La Spezia – Florencja – Rzym – Neapol – Bari – Tarent – Valletta
Neapol – Gioia Tauro – Palermo/Augusta – Valletta
WSTĘPNIE ZIDENTYFIKOWANE ODCINKI, W TYM PROJEKTY:
Hamina Kotka – Helsinki |
port, kolejowy |
wzajemne połączenia między portami, modernizacja linii kolejowej, potencjał w zakresie łamania pokrywy lodowej |
Helsinki |
kolejowy |
wzajemne połączenie kolejowe z portem lotniczym |
granica RU – Helsinki |
kolejowy |
roboty w toku |
Helsinki – Turku |
kolejowy |
modernizacja |
Turku/Naantali – Sztokholm |
porty, autostrady morskie |
wzajemne połączenia między portami, potencjał w zakresie łamania pokrywy lodowej |
Sztokholm – Malmö (trójkąt nordycki) |
kolejowy |
roboty w toku na określonych odcinkach |
Trelleborg – Malmö – Göteborg – granica NO |
kolejowy, porty, autostrady morskie |
roboty, platformy multimodalne i połączenia ze strefami przylegającymi do portu |
Fehmarn |
kolejowy |
prace studyjne w toku, roboty budowlane dotyczące stałego połączenia Bełt Fehmarn mają się rozpocząć w 2015 r. |
Kopenhaga – Hamburg przez Fehmarn: trasy dojazdowe |
kolejowy |
trasy dojazdowe w DK mają zostać ukończone do 2020 r., trasy dojazdowe w DE mają zostać ukończone w dwóch etapach: elektryfikacja jednego toru z dokończeniem stałego połączenia, a siedem lat później dwa tory |
Rostock |
porty, autostrady morskie |
wzajemne połączenia między portami a koleją; niskoemisyjne promy; potencjał w zakresie łamania lodu |
Rostock – Berlin – Norymberga |
kolejowy |
prace studyjne i modernizacja |
Hamburg/Brema – Hanower |
kolejowy |
prace studyjne w toku |
Halle – Lipsk – Norymberga |
kolejowy |
roboty w toku, mają zostać zakończone do 2017 r. |
Monachium – Wörgl |
kolejowy |
dojazd do tunelu bazowego Brenner i odcinek transgraniczny: prace studyjne |
tunel bazowy Brenner |
kolejowy |
prace studyjne i roboty |
Fortezza – Werona |
kolejowy |
prace studyjne i roboty |
Neapol – Bari |
kolejowy |
prace studyjne i roboty |
Neapol – Reggio di Calabria |
kolejowy |
modernizacja |
Werona – Bolonia |
kolejowy |
modernizacja w toku |
Ankona, Neapol, Bari, La Spezia, Livorno |
porty |
wzajemne połączenia między portami, (dalszy) rozwój platform multimodalnych |
Mesyna – Katania – Augusta/Palermo |
kolejowy |
modernizacja (pozostałych odcinków) |
Palermo/Tarent – Valletta/Marsaxlokk |
porty, autostrady morskie |
wzajemne połączenia między portami |
Valletta – Marsaxlokk |
port, port lotniczy |
modernizacja wzajemnych połączeń modalnych, w tym Marsaxlokk-Luqa-Valletta |
Bolonia – Ankona |
kolejowy |
modernizacja |
Ren – Alpy
PRZEBIEG:
Genua – Mediolan – Lugano – Bazylea
Genua – Novara – Brig – Berno – Bazylea – Karlsruhe – Mannheim – Moguncja – Koblencja – Kolonia
Kolonia – Düsseldorf – Duisburg – Nijmegen/Arnhem – Utrecht – Amsterdam
Nijmegen – Rotterdam – Vlissingen
Kolonia – Liège – Bruksela – Gandawa
Liège – Antwerpia – Gandawa – Zeebrugge
WSTĘPNIE ZIDENTYFIKOWANE ODCINKI, W TYM PROJEKTY:
Genua |
port |
wzajemne połączenia między portami |
Genua – Mediolan/Novara – granica CH |
kolejowy |
prace studyjne; roboty rozpoczną się przed 2020 r. |
Bazylea – Antwerpia/Rotterdam – Amsterdam |
śródlądowe drogi wodne |
roboty służące poprawie żeglowności |
Karlsruhe – Bazylea |
kolejowy |
roboty w toku |
Frankfurt – Mannheim |
kolejowy |
prace studyjne w toku |
Liège |
kolejowy |
wzajemne połączenie kolejowe z portem i portem lotniczym |
Rotterdam – Zevenaar |
kolejowy |
prace studyjne, modernizacja |
Zevenaar – Emmerich – Oberhausen |
kolejowy |
roboty w toku |
Zeebrugge – Gandawa – Antwerpia – granica DE |
kolejowy |
modernizacja |
Atlantyk
PRZEBIEG:
Algeciras – Bobadilla – Madryt
Sines/Lizbona – Madryt – Valladolid
Lizbona – Aveiro – Leixões/Porto
Aveiro – Valladolid – Vitoria – Bergara – Bilbao/Bordeaux – Paryż – Hawr/Metz – Mannheim/Strasburg
WSTĘPNIE ZIDENTYFIKOWANE ODCINKI, W TYM PROJEKTY:
kolej dużych prędkości Sines/Lizbona – Madryt |
kolej, porty |
prace studyjne i roboty w toku, modernizacja wzajemnego połączenia modalnego portów Sines/Lizbona |
kolej dużych prędkości Porto – Lizbona |
kolejowy |
prace studyjne w toku |
połączenie kolejowe Aveiro – Salamanka – Medina del Campo |
kolejowy |
odcinek transgraniczny: roboty w toku |
połączenie kolejowe Bergara – Donostia-San Sebastián – Bajonna |
kolejowy |
zakończenie spodziewane w ES do 2016 r., we FR do 2020 r. |
Bajonna – Bordeaux |
kolejowy |
konsultacje społeczne w toku |
Bordeaux – Tours |
kolejowy |
roboty w toku |
Paryż |
kolejowy |
południowa obwodnica dużych prędkości |
Baudrecourt – Mannheim |
kolejowy |
modernizacja |
Baudrecourt – Strasburg |
kolejowy |
roboty w toku, mają zostać zakończone do 2016 r. |
Hawr – Paryż |
śródlądowe drogi wodne |
modernizacja |
Hawr – Paryż |
kolejowy |
prace studyjne, modernizacja |
Hawr |
port, kolejowy |
prace studyjne i roboty dotyczące przepustowości portu, autostrady morskie i wzajemne połączenia |
Morze Północne – Morze Śródziemne
PRZEBIEG:
Belfast – Dublin – Cork
Glasgow/Edynburg – Liverpool/Manchester – Birmingham
Birmingham – Felixstowe/Londyn /Southampton
Londyn – Lille – Bruksela
Amsterdam – Rotterdam – Antwerpia – Bruksela – Luksemburg
Luksemburg – Metz – Dijon – Mâcon – Lyon – Marsylia
Luksemburg – Metz – Strasburg – Bazylea
Antwerpia/Zeebrugge – Gandawa – Dunkierka/Lille – Paryż
WSTĘPNIE ZIDENTYFIKOWANE ODCINKI, W TYM PROJEKTY:
Cork – Dublin – Belfast |
kolejowy |
prace studyjne i roboty; połączenia z DART (Dublin) |
Belfast |
port, połączenia multimodalne |
modernizacja |
Glasgow – Edynburg |
kolejowy |
modernizacja |
Manchester – Liverpool |
kolejowy |
modernizacja i elektryfikacja, w tym Northern Hub |
Birmingham – Reading – Southampton |
kolejowy |
modernizacja linii towarowej |
Dublin, Cork, Southampton |
port, kolejowy |
prace studyjne i roboty dotyczące przepustowości portu, autostrady morskie i wzajemne połączenia |
Dunkierka |
port |
dalszy rozwój platform multimodalnych i wzajemnych połączeń |
Calais – Paryż |
kolejowy |
wstępne prace studyjne |
Bruksela |
kolejowy |
prace studyjne i roboty (połączenie północ-południe dla linii konwencjonalnych i dużych prędkości) |
Felixstowe – Midlands |
kolej, port, platformy multimodalne |
modernizacja linii kolejowej, połączenia między portami i platformami multimodalnymi |
Moza, w tym Maaswerken |
śródlądowe drogi wodne |
modernizacja |
Kanał Alberta / Kanał Bocholt-Herentals |
śródlądowe drogi wodne |
modernizacja |
korytarz Ren-Skalda: śluzy Volkerak i Kreekrak, Krammer i Hansweert |
śródlądowe drogi wodne |
śluzy: prace studyjne w toku |
Terneuzen |
morski |
śluzy: prace studyjne w toku; roboty |
Terneuzen – Gandawa |
śródlądowe drogi wodne |
prace studyjne, modernizacja |
Zeebrugge |
port |
śluzy: prace studyjne, połączenia wzajemne (prace studyjne i roboty) |
Antwerpia |
morski, port, kolejowy |
śluzy: prace studyjne w toku; port: połączenia wzajemne (w tym drugie połączenie kolejowe z portem Antwerpii) |
Rotterdam – Antwerpia |
kolejowy |
modernizacja kolejowej linii towarowej |
Kanał Seine Nord; Sekwana – Skalda |
śródlądowe drogi wodne |
prace studyjne i roboty; modernizacja, w tym połączeń transgranicznych i multimodalnych |
Dunkierka – Lille |
śródlądowe drogi wodne |
prace studyjne w toku |
Antwerpia, Bruksela, Charleroi |
śródlądowe drogi wodne |
modernizacja |
modernizacja dróg wodnych w Walonii |
śródlądowe drogi wodne |
prace studyjne, modernizacja, połączenia intermodalne |
Bruksela – Luksemburg – Strasburg |
kolejowy |
roboty w toku |
Antwerpia – Namur – granica LUX – granica FR |
kolejowy |
modernizacja kolejowej linii towarowej |
Strasburg – Miluza – Bazylea |
kolejowy |
modernizacja |
połączenia kolejowe Luksemburg – Dijon – Lyon (TGV Ren – Rodan) |
kolejowy |
prace studyjne i roboty |
Lyon |
kolejowy |
wschodnia obwodnica: prace studyjne i roboty |
Kanał Saona – Mozela/Ren |
śródlądowe drogi wodne |
wstępne prace studyjne w toku |
Rodan |
śródlądowe drogi wodne |
modernizacja |
Port Marsylia – Fos |
port |
połączenia wzajemne i terminale multimodalne |
Lyon – Awinion – Port Marsylia – Fos |
kolejowy |
modernizacja |
Ren – Dunaj
PRZEBIEG:
Strasburg – Stuttgart – Monachium – Wels/Linz
Strasburg – Mannheim – Frankfurt – Würzburg – Norymberga – Ratyzbona – Pasawa – Wels/Linz
Monachium/Norymberga – Praga – Ostrawa/Przerów – Żylina – Koszyce – granica UA
Wels/Linz – Wiedeń – Bratysława – Budapeszt – Vukovar
Wiedeń/Bratysława – Budapeszt – Arad – Braszów/Krajowa – Bukareszt – Konstanca – Sulina
WSTĘPNIE ZIDENTYFIKOWANE ODCINKI, W TYM PROJEKTY:
połączenie kolejowe Strasburg – Kehl Appenweier |
kolejowy |
roboty dotyczące połączenia z Appenweier |
Karlsruhe – Stuttgart – Monachium |
kolejowy |
prace studyjne i roboty w toku |
Ostrawa/Przerów – Żylina – Koszyce – granica UA |
kolejowy |
modernizacja, platformy multimodalne |
Zlín – Żylina |
drogowy |
drogowy odcinek transgraniczny |
Monachium – Praga |
kolejowy |
prace studyjne i roboty |
Norymberga – Praga |
kolejowy |
prace studyjne i roboty |
Monachium – Mühldorf – Freilassing – Salzburg |
kolejowy |
prace studyjne i roboty w toku |
Salzburg – Wels |
kolejowy |
prace studyjne |
Norymberga – Ratyzbona – Pasawa – Wels |
kolejowy |
prace studyjne i roboty |
połączenie kolejowe Wels – Wiedeń |
kolejowy |
planowane zakończenie do 2017 r. |
Wiedeń – Bratysława / Wiedeń – Budapeszt / Bratysława – Budapeszt |
kolejowy |
prace studyjne nad kolejami dużych prędkości (w tym dostosowanie połączeń między tymi trzema miastami) |
Budapeszt – Arad |
kolejowy |
prace studyjne dotyczące sieci kolei dużych prędkości między Budapesztem i Aradem |
Komárom – Komárno |
śródlądowe drogi wodne |
prace studyjne i roboty nad mostem granicznym |
Arad – Braszów – Bukareszt – Konstanca |
kolejowy |
modernizacja określonych odcinków; prace studyjne dotyczące kolei dużych prędkości |
Men – Kanał Men-Dunaj |
śródlądowe drogi wodne |
prace studyjne i roboty na kilku odcinkach i wąskich gardłach; porty śródlądowe: wzajemne połączenia multimodalne z koleją |
Slavonski Brod |
port |
prace studyjne i roboty |
Giurgiu, Gałacz |
port |
dalszy rozwój platform multimodalnych i połączeń ze strefami przylegającymi do portów: prace studyjne i roboty |
Dunaj (Kehlheim – Konstanca/Midia/Sulina) |
śródlądowe drogi wodne |
prace studyjne i roboty na kilku odcinkach i wąskich gardłach; porty śródlądowe: wzajemne połączenia multimodalne |
Sawa |
śródlądowe drogi wodne |
prace studyjne i roboty dotyczące kilku odcinków i wąskich gardeł (w tym transgranicznego mostu) |
Bukareszt – kanał dunajski |
śródlądowe drogi wodne |
prace studyjne i roboty |
Konstanca |
porty, autostrady morskie |
połączenia z portem, autostrady morskie (w tym usługi w zakresie łamania lodu) |
Krajowa – Bukareszt |
kolejowy |
prace studyjne i roboty |
3. Pozostałe odcinki sieci bazowej
Sofia – granica z FYROM |
transgraniczny |
kolejowy |
prace studyjne w toku |
Sofia – granica z Serbią |
transgraniczny |
kolejowy |
prace studyjne w toku |
Timișoara – granica z Serbią |
transgraniczny |
kolejowy |
prace studyjne w toku |
Wrocław – Praga |
transgraniczny |
kolejowy |
prace studyjne |
Nowa Sól – Hradec Králové |
transgraniczny |
drogowy |
roboty |
Brno – granica AT |
transgraniczny |
drogowy |
modernizacja |
Budapeszt – Zwoleń |
transgraniczny |
drogowy |
modernizacja |
Budapeszt – granica SRB |
transgraniczny |
kolejowy |
prace studyjne |
korytarz botnicki: Luleå – Oulu |
transgraniczny |
kolejowy |
prace studyjne i roboty |
Jassy – granica MD |
transgraniczny |
kolejowy |
prace studyjne i roboty w toku |
Suczawa – granica UA |
transgraniczny |
kolejowy |
prace studyjne i roboty |
projekty priorytetowe określone w załączniku III do decyzji nr 661/2010/UE (Praga – Linz, nowa kolej wysokiej przepustowości: centralna trasa transpirenejska, „Żelazny Ren” (Rheidt – Antwerpia)) |
transgraniczny |
kolejowy |
prace studyjne w toku |
Târgu Neamț – Ungheni |
transgraniczny |
drogowy |
modernizacja |
Mariampol – Kibarty (granica LT/RU) |
transgraniczny |
drogowy |
modernizacja |
Wilno – granica LT/BY |
transgraniczny |
drogowy |
modernizacja |
Janina – Kakavia (granica EL/AL) |
transgraniczny |
drogowy |
prace studyjne |
Kleidi – Polikastro – Evzoni (granica EL/FYROM) |
transgraniczny |
drogowy |
modernizacja |
Seres – Promachonas – granica EL/BG |
transgraniczny |
drogowy |
roboty w toku |
Aleksandropolis – Kipi granica EL/TR |
transgraniczny |
drogowy |
prace studyjne i roboty |
Dubrownik – granica HR/ME |
transgraniczny |
drogowy |
roboty |
Kędzierzyn Koźle – Chałupki-granica |
transgraniczny |
kolejowy |
roboty |
A Coruña - Vigo - Palencia Gijón - Palencia |
wąskie gardło |
kolejowy, autostrady morskie |
roboty w toku (w tym porty i platformy multimodalne) |
Frankfurt – Fulda – Erfurt – Berlin |
wąskie gardło |
kolejowy |
prace studyjne |
linia kolejowa Egnatia |
wąskie gardło |
kolejowy |
prace studyjne w toku |
Sundsvall – Umeå – Luleå |
wąskie gardło |
kolejowy |
prace studyjne i roboty |
Zagrzeb – granica SR |
wąskie gardło |
kolejowy |
prace studyjne i roboty |
A Coruña – Madryt (usługa przewozu pasażerskiego dużych prędkości) |
wąskie gardło |
kolejowy |
roboty w toku |
Sztokholm – Gävle – Sundsvall |
pozostała sieć bazowa |
kolejowy |
roboty |
Mjölby – Hallsberg – Gävle |
pozostała sieć bazowa |
kolejowy |
roboty |
Zatoka Botnicka – Kiruna – granica NO |
pozostała sieć bazowa |
kolejowy |
prace studyjne i roboty |
Milford Haven – Swansea – Cardiff |
pozostała sieć bazowa |
kolejowy |
modernizacja |
połączenie kolejowe z Shannon Foynes – Limerick Junction |
pozostała sieć bazowa |
kolejowy |
prace studyjne |
kolej dużych prędkości 2 |
pozostała sieć bazowa |
kolejowy |
prace studyjne i roboty nad linią dużych prędkości Londyn – Midlands |
granica UA – Kraków – Katowice – Wrocław – Drezno |
pozostała sieć bazowa |
kolejowy |
roboty |
Ryga – granica RU/BY |
pozostała sieć bazowa |
kolejowy |
modernizacja |
Wilno – granica BY |
pozostała sieć bazowa |
kolejowy |
modernizacja, wzajemne połączenie z portem lotniczym |
Kibarty – Kowno |
pozostała sieć bazowa |
kolejowy |
modernizacja |
Tallinn – Tartu – Koidula – granica RU |
pozostała sieć bazowa |
kolejowy |
modernizacja |
Marsylia – Tulon – Nicea – Ventimiglia – Genua |
pozostała sieć bazowa |
kolejowy |
prace studyjne dotyczące kolei dużych prędkości |
Bordeaux – Tuluza |
pozostała sieć bazowa |
kolejowy |
prace studyjne dotyczące kolei dużych prędkości |
Helsinki – Oulu |
pozostała sieć bazowa |
kolejowy |
modernizacja odcinków |
Bilbao – Pampeluna – Saragossa – Sagunt |
pozostała sieć bazowa |
kolejowy |
prace studyjne i roboty |
Brunsbüttel – Kilonia (kanał kiloński) |
pozostała sieć bazowa |
śródlądowe drogi wodne |
optymalizacja statusu żeglowności |
Cardiff – Bristol – Londyn |
pozostała sieć bazowa |
kolejowy |
modernizacja, w tym Crossrail |
Alba-Iulia – Turda – Dej – Suczawa – Pașcani – Jassy |
pozostała sieć bazowa |
kolejowy |
prace studyjne i roboty |
Bukureszt – Buzău |
pozostała sieć bazowa |
kolejowy |
modernizacja i remont infrastruktury kolejowej oraz połączeń ze strefami przylegającymi |
Zagłębie Ruhry – Münster – Osnabrück – Hamburg |
pozostała sieć bazowa |
kolejowy |
modernizacja odcinka Münster – Lünen (linia kolejowa dwutorowa) |
Nantes – Tours – Lyon |
pozostała sieć bazowa |
kolejowy |
prace studyjne i roboty |
Ploeszti – Suczawa |
pozostała sieć bazowa |
kolejowy |
prace studyjne |
Heraklion |
pozostała sieć bazowa |
port lotniczy, połączone infrastruktura/systemy transportowe |
prace studyjne i roboty budowlane, modernizacja i rozwój infrastruktury, wzajemne połączenia multimodalne |
Huelva – Sewilla |
pozostała sieć bazowa |
kolejowy |
roboty w toku |
Fredericia – Frederikshavn |
pozostała sieć bazowa |
kolejowy |
modernizacja, w tym elektryfikacja |
Barcelona – Walencja – Livorno |
pozostała sieć bazowa |
autostrady morskie |
modernizacja |
CZĘŚĆ II
WYKAZ PRIORYTETOWYCH KORYTARZY I OBSZARÓW INFRASTRUKTURY W SEKTORZE ENERGII
1. Priorytetowe korytarze energii elektrycznej
1) Północnomorska sieć przesyłowa morskiej energii wiatrowej („NSOG”): rozwój zintegrowanej morskiej sieci elektroenergetycznej i związanych z nią połączeń międzysystemowych na Morzu Północnym, Morzu Irlandzkim, Kanale La Manche, Morzu Bałtyckim i na wodach sąsiadujących; mają one służyć do przesyłu energii elektrycznej z morskich odnawialnych źródeł energii do ośrodków poboru i magazynowania oraz do zwiększenia transgranicznej wymiany energii elektrycznej.
Zainteresowane państwa członkowskie: Belgia, Dania, Francja, Irlandia, Luksemburg, Niderlandy, Niemcy, Szwecja, Zjednoczone Królestwo.
2) Połączenia międzysystemowe Północ-Południe dla energii elektrycznej w Europie Zachodniej („NSI West Electricity”): połączenia międzysystemowe między państwami członkowskimi regionu oraz z obszarem Morza Śródziemnego, w tym również na Półwyspie Iberyjskim, mające w szczególności integrować energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii i poprawiać wewnętrzną infrastrukturę sieciową w celu stymulowania integracji rynku w regionie.
Zainteresowane państwa członkowskie: Austria, Belgia, Francja, Hiszpania, Irlandia, Luksemburg, Malta, Niderlandy, Niemcy, Portugalia, Włochy, Zjednoczone Królestwo.
3) Połączenia międzysystemowe Północ-Południe dla energii elektrycznej w Europie Środkowo-Wschodniej i Europie Południowo-Wschodniej („NSI East Electricity”): połączenia międzysystemowe i linie wewnętrzne na kierunkach północ-południe i wschód-zachód mające zapewnić urzeczywistnienie rynku wewnętrznego i integrację energii wytwarzanej ze źródeł odnawialnych.
Zainteresowane państwa członkowskie: Austria, Bułgaria, Chorwacja, Cypr, Republika Czeska, Grecja, Niemcy, Polska, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Węgry, Włochy.
4) Plan działania w zakresie połączeń międzysystemowych na rynku energii państw bałtyckich („BEMIP Electricity”): połączenia międzysystemowe między państwami regionu bałtyckiego i poprawa infrastruktury sieci wewnętrznej, odpowiednio, w celu zakończenia izolacji państw bałtyckich i wsparcia integracji rynkowej między innymi dzięki działaniom na rzecz integracji energii wytwarzanej ze źródeł odnawialnych w tym regionie.
Zainteresowane państwa członkowskie: Dania, Estonia, Finlandia, Litwa, Łotwa, Niemcy, Polska, Szwecja.
2. Priorytetowe korytarze gazowe
1) Połączenia międzysystemowe Północ-Południe dla gazu w Europie Zachodniej („NSI West Gas”): infrastruktura gazowa dla przepływów gazu na kierunku Północ-Południe w Europie Zachodniej mająca bardziej zdywersyfikować trasy dostaw i zwiększyć możliwość dostaw krótkoterminowych.
Zainteresowane państwa członkowskie: Belgia, Dania, Francja, Hiszpania, Irlandia, Luksemburg, Malta, Niderlandy, Niemcy, Portugalia, Włochy, Zjednoczone Królestwo.
2) Połączenia międzysystemowe Północ-Południe dla gazu w Europie Środkowo-Wschodniej i Europie Południowo-Wschodniej („NSI East Gas”): infrastruktura gazowa regionalnych połączeń między regionem Morza Bałtyckiego, Morza Adriatyckiego i Morza Egejskiego, wschodnią częścią regionu Morza Śródziemnego oraz Morzem Czarnym, a także wewnątrz tych regionów, mające również zwiększać dywersyfikację i bezpieczeństwo dostaw gazu.
Zainteresowane państwa członkowskie: Austria, Bułgaria, Chorwacja, Cypr, Republika Czeska, Grecja, Niemcy, Polska, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Węgry, Włochy.
3) Południowy korytarz gazowy („SGC”): infrastruktura przesyłu gazu z regionu Morza Kaspijskiego, Azji Środkowej, Bliskiego Wschodu i wschodniego regionu Morza Śródziemnego do Unii w celu wzmocnienia dywersyfikacji dostaw gazu.
Zainteresowane państwa członkowskie: Austria, Bułgaria, Chorwacja, Republika Czeska, Cypr, Francja, Grecja, Niemcy, Polska, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Węgry, Włochy.
4) Plan działań w zakresie połączeń międzysystemowych na rynku gazu państw bałtyckich („BEMIP Gas”): infrastruktura gazowa mająca zakończyć odizolowanie trzech państw bałtyckich i Finlandii oraz ich zależność od jednego dostawcy, odpowiednio poprawić wewnętrzną infrastrukturę sieciową oraz zwiększyć dywersyfikację i bezpieczeństwo dostaw w regionie Morza Bałtyckiego.
Zainteresowane państwa członkowskie: Dania, Estonia, Finlandia, Litwa, Łotwa, Niemcy, Polska, Szwecja.
3. Priorytetowe obszary tematyczne
1) Rozprzestrzenienie inteligentnych sieci przesyłowych: przyjęcie technologii inteligentnych sieci w całej Unii w celu skutecznej integracji zachowań i działań wszystkich użytkowników podłączonych do sieci elektroenergetycznej, w szczególności wytwarzania dużych ilości energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych lub rozproszonych i reakcji strony popytowej.
Zainteresowane państwa członkowskie: wszystkie.
2) Autostrady elektroenergetyczne: pierwsze autostrady elektroenergetyczne do 2020 r. w ramach budowy systemu autostrad elektroenergetycznych w całej Unii mogące:
a) zagospodarować stale zwiększającą się nadwyżkę produkcji energii wiatrowej na Morzu Północnym i Bałtyckim oraz wokół nich, a także zwiększającą się produkcję energii ze źródeł odnawialnych na wschodzie i południu Europy oraz w północnej Afryce;
b) połączyć te nowe ośrodki produkcji z dużymi obiektami magazynowania w krajach skandynawskich, Alpach i innych regionach z ośrodkami o wysokim zużyciu; oraz
c) stawić czoła coraz bardziej zmiennej i zdecentralizowanej podaży energii elektrycznej oraz elastycznemu popytowi na nią.
Zainteresowane państwa członkowskie: wszystkie.
3) Transgraniczna sieć dwutlenku węgla: stworzenie infrastruktury transportu dwutlenku węgla między państwami członkowskimi i z sąsiadującymi państwami trzecimi w ramach rozprzestrzeniania wychwytywania i składowania dwutlenku węgla.
Zainteresowane państwa członkowskie: wszystkie.
CZĘŚĆ III
WARUNKI, ZASADY I PROCEDURY DOTYCZĄCE INSTRUMENTÓW FINANSOWYCH
Cel i uzasadnienie
Celem instrumentów finansowych w ramach instrumentu „Łącząc Europę” jest ułatwienie dostępu do finansowania projektów i przedsiębiorstw w odniesieniu do projektów infrastrukturalnych przez wykorzystanie finansowania Unii jako dźwigni.
Instrumenty finansowe pomagają finansować projekty będące przedmiotem wspólnego zainteresowania o wyraźniej europejskiej wartości dodanej i ułatwiają większe zaangażowanie sektora prywatnego w długoterminowe finansowanie takich projektów w sektorach transportu, telekomunikacji i energii, w tym sieci szerokopasmowych.
Instrumenty finansowe służą projektom o średnio- do długoterminowych potrzebach w zakresie finansowania i przynoszą większe korzyści pod względem wpływu na rynek, efektywności administracyjnej i wykorzystania zasobów.
Zainteresowanym stronom w obszarze infrastruktury, takim jak podmioty finansujące, organy publiczne, zarządcy infrastruktury, przedsiębiorstwa budowlane i operatorzy, zapewniają spójny, ukierunkowany na rynek zbiór narzędzi w zakresie unijnej pomocy finansowej.
Instrumenty finansowe składają się z
a) instrumentu dotyczącego pożyczek i gwarancji ułatwianych przez instrumenty oparte na podziale ryzyka, w tym mechanizmy wspierające kredytowanie obligacji projektowych („instrument dłużny”); oraz
b) instrumentu dotyczącego kapitału („instrument kapitałowy”),
które pomagają pokonać ograniczenia rynkowe przez poprawę finansowania lub profili ryzyka inwestycji infrastrukturalnych. To z kolei zwiększy dostęp firm i innych beneficjentów do pożyczek, gwarancji, kapitału i innych form finansowania ze źródeł prywatnych.
Przed zakończeniem opracowywania instrumentów dłużnych i kapitałowych Komisja przeprowadzi ocenę ex ante zgodnie z rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 966/2012. W stosownych przypadkach do oceny tej przyczynią się oceny istniejących, porównywalnych instrumentów finansowych.
I. Instrument dłużny
1. Przepisy ogólne
Celem instrumentu dłużnego jest przyczynienie się do pokonania niedociągnięć europejskich rynków kapitału dłużnego przez zaoferowanie podziału ryzyka w odniesieniu do finansowania dłużnego. Finansowanie dłużne jest zapewniane przez podmioty, którym powierza się zadania, lub dedykowane instrumenty inwestycyjne w formie długu uprzywilejowanego i podporządkowanego lub gwarancji.
Instrument dłużny składa się z instrumentu opartego na podziale ryzyka dotyczącego pożyczek i gwarancji oraz z inicjatywy na rzecz obligacji projektowych. Promotorzy projektów mogą ponadto starać się o finansowanie kapitałem na podstawie instrumentu kapitałowego.
a) Instrument oparty na podziale ryzyka dotyczący pożyczek i gwarancji
Instrument oparty na podziale ryzyka dotyczący pożyczek i gwarancji ma stworzyć dodatkową zdolność w zakresie ryzyka u podmiotów, którym powierza się zadania. Pozwoli to podmiotom, którym powierza się zadania, na zapewnienie skonsolidowanego i nieskonsolidowanego podporządkowanego i uprzywilejowanego długu na rzecz projektów i przedsiębiorstw, aby ułatwić dostęp promotorów do kredytów bankowych. Jeżeli finansowanie dłużne jest podporządkowane, sytuuje się ono za długiem uprzywilejowanym, ale przed kapitałem i powiązanym finansowaniem związanym z kapitałem.
Finansowanie nieskonsolidowanym długiem podporządkowanym nie może przekraczać 30 % całkowitej kwoty wyemitowanego długu uprzywilejowanego.
Finansowanie długiem uprzywilejowanym na podstawie instrumentu dłużnego nie może przekraczać 50 % całkowitej kwoty łącznego finansowania długiem uprzywilejowanym zapewnionym przez podmiot, któremu powierza się zadania, lub przez dedykowany instrument inwestycyjny.
b) Inicjatywa na rzecz obligacji projektowych
Instrument oparty na podziale ryzyka dotyczący obligacji projektowych służy finansowaniu długiem podporządkowanym, aby ułatwić przedsiębiorstwom odpowiedzialnym za projekt finansowanie za pomocą zaciągnięcia długu uprzywilejowanego w formie obligacji. Celem tego instrumentu wspierającego kredytowanie jest pomoc w uzyskaniu przez dług uprzywilejowany ratingu kredytowego na poziomie inwestycyjnym.
Sytuuje się za długiem uprzywilejowanym, ale przed kapitałem i finansowaniem związanym z kapitałem.
Finansowanie długiem podporządkowanym nie może przekraczać 30 % całkowitej kwoty wyemitowanego długu uprzywilejowanego.
2. Parametry finansowe i dźwignia
Parametry podziału ryzyka i dochodu ustala się tak, aby można było osiągnąć określone cele polityczne, łącznie z ukierunkowaniem na określone kategorie projektów, przy jednoczesnym utrzymaniu zorientowanego na rynek podejścia instrumentu dłużnego.
Szacuje się, że oczekiwana dźwignia instrumentu dłużnego – określona jako łączne finansowanie (tzn. wkład unijny plus wkłady pozyskane z innych źródeł finansowych) podzielone przez wkład unijny – będzie zawierać się w przedziale od 6 do 15 w zależności od rodzaju operacji (poziom ryzyka, docelowi beneficjenci oraz dane finansowanie dłużne).
3. Łączenie z innymi źródłami finansowania
Finansowanie instrumentem dłużnym może być łączone z innymi wyodrębnionymi wkładami budżetowymi wymienionymi poniżej – z zastrzeżeniem przepisów rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012 i odpowiedniej podstawy prawnej:
a) pozostałe części instrumentu „Łącząc Europę”;
b) inne instrumenty, programy i linie budżetowe w budżecie Unii;
c) państwa członkowskie, w tym organy regionalne i lokalne, które chcą przeznaczyć zasoby własne lub zasoby dostępne z funduszy w ramach polityki spójności, bez zmiany charakteru instrumentu.
4. Realizacja
Podmioty, którym powierza się zadania
Podmioty, którym powierza się zadania, są wybierane zgodnie z rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 966/2012.
Realizacja w trybie zarządzania pośredniego może przyjąć formę bezpośrednich mandatów dla podmiotów, którym powierza się zadania. W odniesieniu do instrumentów objętych bezpośrednimi mandatami (tj. w trybie zarządzania pośredniego) podmioty, którym powierza się zadania, zarządzają wkładem unijnym w instrument dłużny i są partnerami w zakresie podziału ryzyka.
Ponadto można przewidzieć stworzenie dedykowanych instrumentów inwestycyjnych, aby umożliwić łączenie wkładów od wielu inwestorów. Wkład unijny może być podporządkowany względem wkładu innych inwestorów.
Projekt i realizacja
Projekt jest dostosowany do zawartych w rozporządzeniu (UE, Euratom) nr 966/2012 przepisów ogólnych dotyczących instrumentów finansowych.
Szczegółowe warunki i zasady realizacji instrumentu dłużnego, w tym dotyczące monitorowania i kontroli, określane są w porozumieniu między Komisją a odpowiednim podmiotem, któremu powierza się zadania, przy uwzględnieniu przepisów zawartych w niniejszym załączniku i rozporządzeniu (UE, Euratom) nr 966/2012.
Rachunek powierniczy
Podmiot, któremu powierza się zadania, tworzy rachunek powierniczy, na którym przechowywane są wkład unijny i dochody wynikające z wkładu unijnego.
5. Wykorzystanie wkładu unijnego
Wkład unijny jest przeznaczony na:
a) zabezpieczenie ryzyka;
b) pokrycie uzgodnionych opłat i kosztów związanych z ustanowieniem instrumentu dłużnego i zarządzaniem nim, w tym jego oceną, i z działaniami wspierającymi; te opłaty i koszty określa się zgodnie z rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 966/2012 i praktyką rynkową. Opłaty administracyjne i oparte na wynikach, wpłacane podmiotowi, któremu powierza się zadania, nie mogą przekraczać, odpowiednio, 2 % i 3 % wkładu unijnego efektywnie wykorzystanego na poszczególne operacje, na podstawie opartej na kosztach metody uzgodnionej przez Komisję i podmioty, którym powierza się zadania;
c) bezpośrednio powiązane działania wspierające.
6. Ustalanie cen, podział ryzyka i dochodów
Instrumenty dłużne mają cenę, którą należy obciążyć beneficjenta, zgodnie z odpowiednimi przepisami i kryteriami dotyczącymi podmiotów, którym powierza się zadania, lub dedykowanych instrumentów inwestycyjnych oraz zgodnie z najlepszymi praktykami rynkowymi.
Jeżeli chodzi o bezpośrednie mandaty dla podmiotów, którym powierza się zadania, model podziału ryzyka jest odzwierciedlony w odpowiednim podziale między Unię a podmiot, któremu powierza się zadania, marży ryzyka, którą ten podmiot obciąża swoich kredytobiorców.
Jeżeli chodzi o dedykowane instrumenty inwestycyjne, model podziału ryzyka jest odzwierciedlony w odpowiednim podziale między Unię a innych inwestorów marży ryzyka, którą dedykowany instrument inwestycyjny obciąża swoich kredytobiorców.
Niezależnie od wybranego modelu podziału ryzyka podmiot, któremu powierza się zadania, zawsze ponosi część określonego ryzyka i zawsze odpowiada za pełną transzę ryzyka rezydualnego.
Maksymalne ryzyko ponoszone przez budżet unijny nie może przekraczać 50 % ryzyka docelowego portfela długu w ramach instrumentu dłużnego. Maksymalny pułap podejmowania ryzyka wynoszący 50 % ma zastosowanie do docelowej wielkości dedykowanych instrumentów inwestycyjnych.
7. Procedura składania wniosków i zatwierdzania
Wnioski są kierowane, odpowiednio, do podmiotu, któremu powierza się zadania, lub dedykowanego instrumentu inwestycyjnego, zgodnie z ich standardowymi procedurami składania wniosków. Podmioty, którym powierza się zadania, i dedykowane instrumenty inwestycyjne zatwierdzają projekty zgodnie ze swoimi wewnętrznymi procedurami.
8. Czas trwania instrumentu dłużnego
Ostatnia transza wkładu unijnego w instrument dłużny zostanie przyznana przez Komisję do dnia 31 grudnia 2020 r. Rzeczywiste zatwierdzenie finansowania dłużnego przez podmioty, którym powierza się zadania, lub dedykowane instrumenty inwestycyjne zostanie sfinalizowane do dnia 31 grudnia 2022 r.
9. Wygaśnięcie
Wkład unijny przydzielony na instrument dłużny jest zwracany na odpowiedni rachunek powierniczy, gdy finansowanie dłużne wygaśnie lub zostanie spłacone. Na rachunku powierniczym utrzymywane są odpowiednie środki finansowe na pokrycie opłat lub ryzyka związanych z instrumentem dłużnym do czasu ich wygaśnięcia.
10. Sprawozdawczość
Metody składania sprawozdań na temat realizacji instrumentu dłużnego są uzgadniane przez Komisję i podmiot, któremu powierza się zadania, w porozumieniu i zgodnie z rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 966/2012.
Ponadto Komisja, przy wsparciu podmiotów, którym powierza się zadania, składa co roku do 2023 r. sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie na temat realizacji, panujących rynkowych warunków wykorzystania instrumentu, zaktualizowanych projektów i rezerwy projektów, w tym informacji dotyczących projektów na różnych etapach procedury, przy poszanowaniu poufności i szczególnie chronionych informacji rynkowych, zgodnie z art. 140 ust. 8 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012.
11. Monitorowanie, kontrola i ocena
Komisja monitoruje realizację instrumentu dłużnego, w tym w stosownych przypadkach przez kontrole na miejscu, oraz przeprowadza inspekcje i kontrole zgodnie z rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 966/2012.
12. Działania wspierające
Realizację instrumentu dłużnego może wspierać zestaw środków towarzyszących. Mogą one obejmować, między innymi, pomoc techniczną i finansową; środki podnoszenia poziomu świadomości podmiotów wnoszących kapitał oraz metody przyciągania inwestorów prywatnych.
Na wniosek Komisji Europejskiej lub zainteresowanych państw członkowskich Europejski Bank Inwestycyjny udziela pomocy technicznej, w tym w zakresie finansowego strukturyzowania projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, w tym tych, które realizują korytarze sieci bazowej wymienione w części I. Taka pomoc techniczna obejmuje także wsparcie dla administracji, aby rozwinąć odpowiednie zdolności instytucjonalne.
II. Instrument kapitałowy
1. Przepisy ogólne
Celem instrumentu kapitałowego jest przyczynienie się do pokonania niedociągnięć europejskich rynków kapitałowych przez zapewnienie inwestycji kapitałowych i quasi-kapitałowych.
Maksymalne kwoty wkładu unijnego są ograniczone w sposób następujący:
— 33 % docelowej wielkości funduszu kapitałowego; lub
— poziom współinwestycji Unii w danym projekcie nie może przekraczać 30 % całkowitego kapitału danego przedsiębiorstwa.
Promotorzy projektów mogą ponadto starać się o finansowanie dłużne na podstawie instrumentu dłużnego.
2. Parametry finansowe i dźwignia
Parametry inwestycyjne ustala się tak, aby można było osiągnąć określone cele polityczne, łącznie z ukierunkowaniem na określone kategorie projektów infrastrukturalnych, przy jednoczesnym utrzymaniu zorientowanego na rynek podejścia tego instrumentu.
Szacuje się, że oczekiwana dźwignia instrumentu kapitałowego – określona jako łączne finansowanie (tj. wkład unijny plus wszystkie wkłady pozyskane od innych inwestorów) podzielone przez wkład unijny – będzie zawierać się w przedziale od 5 do 10 w zależności od uwarunkowań rynkowych.
3. Łączenie z innymi źródłami finansowania
Finansowanie instrumentem kapitałowym może być łączone z innymi wyodrębnionymi wkładami budżetowymi wymienionymi poniżej – z zastrzeżeniem przepisów rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012i odpowiedniej podstawy prawnej:
a) pozostałe części instrumentu „Łącząc Europę”;
b) inne instrumenty, programy i linie budżetowe w budżecie unijnym; oraz
c) państwa członkowskie, w tym organy regionalne i lokalne, które chcą przeznaczyć zasoby własne lub zasoby dostępne z funduszy w ramach polityki spójności, bez zmiany charakteru instrumentu.
4. Realizacja
Podmioty, którym powierza się zadania
Podmioty, którym powierza się zadania, są wybierane zgodnie z rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 966/2012.
Realizacja w trybie zarządzania pośredniego może przyjąć formę bezpośrednich mandatów dla podmiotów, którym powierza się zadania. W odniesieniu do instrumentów objętych bezpośrednimi mandatami (tj. w trybie zarządzania pośredniego) podmioty, którym powierza się zadania, zarządzają wkładem unijnym w instrument kapitałowy.
Ponadto można przewidzieć stworzenie dedykowanych instrumentów inwestycyjnych, aby umożliwić łączenie wkładów od wielu inwestorów. Wkład unijny może być podporządkowany względem wkładu innych inwestorów.
W należycie uzasadnionych przypadkach, aby osiągnąć określone cele polityczne, wkład unijny w określony projekt może być przekazany przez podmiot, któremu powierza się zadania, na zasadzie współinwestycji.
Projekt i realizacja
Projekt jest dostosowany do zawartych w rozporządzeniu (UE, Euratom) nr 966/2012 przepisów ogólnych dotyczących instrumentów finansowych.
Szczegółowe warunki i zasady realizacji instrumentu kapitałowego, w tym dotyczące monitorowania i kontroli, określane są w porozumieniu między Komisją a odpowiednim podmiotem, któremu powierza się zadania, przy uwzględnieniu przepisów zawartych w niniejszym załączniku i rozporządzeniu (UE, Euratom) nr 966/2012.
Rachunek powierniczy
Podmiot, któremu powierza się zadania, tworzy rachunek powierniczy, na którym przechowywane są wkład unijny i dochody wynikające z wkładu unijnego.
5. Wykorzystanie wkładu unijnego
Wkład unijny jest przeznaczony na:
a) udziały kapitałowe;
b) pokrycie uzgodnionych opłat i kosztów związanych z ustanowieniem instrumentu kapitałowego i zarządzaniem nim, w tym jego oceną; te opłaty i koszty określa się zgodnie z rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 966/2012 i praktyką rynkową; oraz
c) bezpośrednio powiązane działania wspierające.
6. Ustalanie cen, podział ryzyka i dochodów
Wynagrodzenie kapitału obejmuje zwyczajowe elementy zwrotu przyznawane inwestorom kapitału i zależy od wydajności odnośnych inwestycji.
7. Procedura składania wniosków i zatwierdzania
Wnioski są kierowane, odpowiednio, do podmiotu, któremu powierza się zadania, lub dedykowanego instrumentu inwestycyjnego, zgodnie z ich standardowymi procedurami składania wniosków. Podmioty, którym powierza się zadania, i dedykowane instrumenty inwestycyjne zatwierdzają projekty zgodnie ze swoimi wewnętrznymi procedurami.
8. Czas trwania instrumentu kapitałowego
Ostatnia transza wkładu unijnego w instrument kapitałowy zostanie przyznana przez Komisję do dnia 31 grudnia 2020 r. Rzeczywiste zatwierdzenie inwestycji kapitałowych przez podmioty, którym powierza się zadania, lub dedykowane instrumenty inwestycyjne zostanie sfinalizowane do dnia 31 grudnia 2022 r.
9. Wygaśnięcie
Wkład unijny przydzielony na instrument kapitałowy jest zwracany na odpowiedni rachunek powierniczy, gdy nastąpi wyjście z inwestycji lub też gdy stanie się ona w inny sposób zapadalna. Na rachunku powierniczym utrzymywane są odpowiednie środki finansowe na pokrycie opłat lub ryzyka związanych z instrumentem kapitałowym do czasu jego wygaśnięcia.
10. Sprawozdawczość
Metody corocznego składania sprawozdań na temat realizacji instrumentu kapitałowego są uzgadniane przez Komisję i podmiot, któremu powierza się zadania, w porozumieniu i zgodnie z rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 966/2012.
Ponadto Komisja, przy wsparciu podmiotów, którym powierza się zadania, do 2023 r. składa co roku sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie na temat realizacji, zgodnie z art. 140 ust. 8 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012.
11. Monitorowanie, kontrola i ocena
Komisja monitoruje realizację instrumentu dłużnego, w tym w stosownych przypadkach przez kontrole na miejscu, oraz przeprowadza inspekcje i kontrole zgodnie z rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 966/2012.
12. Działania wspierające
Realizację instrumentu kapitałowego może wspierać zestaw środków towarzyszących. Mogą one obejmować, między innymi, pomoc techniczną i finansową; środki podnoszenia poziomu świadomości podmiotów wnoszących kapitał oraz metody przyciągania inwestorów prywatnych.
CZĘŚĆ IV
ORIENTACYJNE WARTOŚCI PROCENTOWE DOTYCZĄCE SZCZEGÓŁOWYCH CELÓW W ZAKRESIE TRANSPORTU
Zasoby budżetowe, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. a), z wyłączeniem środków przydzielonych na działania wspierające program, zostają rozdzielone na szczegółowe cele w zakresie transportu, określone w art. 4 ust. 2, w sposób następujący:
(a) usunięcie wąskich gardeł, zwiększenie interoperacyjności kolei, uzupełnienie brakujących połączeń oraz – w szczególności – poprawa odcinków transgranicznych – 80 %;
(b) zapewnienie zrównoważonych i efektywnych systemów transportowych w długim okresie z myślą o przygotowaniu się na spodziewane przyszłe przepływy transportowe, jak również o umożliwieniu dekarbonizacji wszystkich rodzajów transportu przez przejście na innowacyjne, niskoemisyjne i energooszczędne technologie transportowe przy zoptymalizowaniu bezpieczeństwa – 5 %;
(c) optymalizacja integracji i wzajemnych połączeń poszczególnych rodzajów transportu oraz zwiększenie interoperacyjności usług transportowych przy zapewnieniu dostępności infrastruktur transportowych i przy uwzględnieniu pułapu dotyczącego pokładowych elementów systemu SESAR, RIS, VTMIS i ITS dla sektora drogowego, o których mowa w art. 10 ust. 2 lit. b) ppkt (vi) – 15 %.
Kwota 11 305 500 000 EUR przeniesiona z Funduszu Spójności zostanie wydana w całości na projekty wdrażające sieć bazową lub na projekty i horyzontalne priorytety określone w części I niniejszego załącznika.
CZĘŚĆ V
WYKAZ OGÓLNYCH WYTYCZNYCH, KTÓRE NALEŻY UWZGLĘDNIĆ PRZY USTALANIU KRYTERIÓW UDZIELANIA ZAMÓWIEŃ
Przy ustalaniu kryteriów udzielania zamówień zgodnie z art. 17 ust. 5 uwzględnia się przynajmniej następujące ogólne wytyczne:
a) zaawansowanie danego działania w rozwoju projektu;
b) racjonalność proponowanego planu realizacji;
c) stymulujący wpływ unijnego wsparcia na inwestycje publiczne i prywatne, w stosownych przypadkach;
d) potrzeba przezwyciężenia przeszkód finansowych takich jak brak finansowania rynkowego;
e) w stosownych przypadkach, wpływ ekonomiczny, społeczny, klimatyczny i środowiskowy oraz dostępność;
f) wymiar transgraniczny, w stosownych przypadkach.
CZĘŚĆ VI
PRIORYTETY W ZAKRESIE FINANSOWANIA TRANSPORTU NA POTRZEBY WIELOLETNICH I ROCZNYCH PROGRAMÓW PRAC
1. Priorytety w zakresie finansowania na potrzeby wieloletnich programów prac
1.1. Priorytety w zakresie finansowania celu polegającego na uzupełnianiu brakujących połączeń, eliminowaniu wąskich gardeł, zwiększaniu interoperacyjności kolei oraz, w szczególności, poprawie odcinków transgranicznych:
(i) wcześniej określone projekty na korytarze sieci bazowej (linie kolejowe, śródlądowe drogi wodne, drogi, porty morskie i śródlądowe);
(ii) wcześniej określone projekty na pozostałe odcinki sieci bazowej (linie kolejowe, śródlądowe drogi wodne, drogi, porty morskie i śródlądowe);
(iii) interoperacyjność kolei;
(iv) rozbudowa europejskiego systemu zarządzania ruchem kolejowym (ERTMS).
1.2. Priorytety w zakresie finansowania celu polegającego na zapewnieniu zrównoważonych i wydajnych systemów transportowych w perspektywie długookresowej, z myślą o przygotowaniach do oczekiwanych przyszłych przepływów transportowych, a także na umożliwieniu ograniczenia emisji dwutlenku węgla przez wszystkie rodzaje transportu w wyniku przejścia na innowacyjne niskoemisyjne oraz energooszczędne technologie transportowe z zachowaniem maksymalnego bezpieczeństwa:
(i) wdrażanie nowych technologii i innowacji we wszystkich rodzajach transportu, z naciskiem na obniżenie emisyjności, bezpieczeństwo i innowacyjne technologie służące propagowaniu zrównoważonego rozwoju, obsługi, zarządzania, dostępności, multimodalności i efektywności sieci;
(ii) bezpieczna i chroniona infrastruktura, w tym bezpieczne i chronione parkingi w ramach drogowej sieci bazowej.
1.3. Priorytety w zakresie finansowania celu polegającego na optymalizacji integracji i wzajemnych połączeń poszczególnych rodzajów transportu oraz poprawie interoperacyjności usług transportowych przy jednoczesnym zapewnieniu dostępności infrastruktury transportu:
(i) jednolita europejska przestrzeń powietrzna – SESAR;
(ii) usługi informacji rzecznej;
(iii) usługi w zakresie inteligentnego transportu drogowego;
(iv) system monitorowania i informacji o ruchu statków;
(v) autostrady morskie;
(vi) działania wprowadzające infrastrukturę transportową w węzłach sieci bazowej, włącznie z węzłami miejskimi;
(vii) połączenia z multimodalnymi platformami logistycznymi i ich rozwój.
1.4. Działania wspierające program.
2. Priorytety w zakresie finansowania na potrzeby rocznych programów prac
2.1. Priorytety w zakresie finansowania celu polegającego na eliminowaniu wąskich gardeł, zwiększaniu interoperacyjności kolei, uzupełnianiu brakujących połączeń oraz, w szczególności, poprawie odcinków transgranicznych:
(i) projekty w zakresie sieci kolejowej, śródlądowych dróg wodnych oraz drogowe dotyczące sieci bazowej, w tym połączeń z portami śródlądowymi i morskimi oraz portami lotniczymi, a także rozwoju portów;
(ii) projekty dotyczących sieci kompleksowej (sieci kolejowe, śródlądowe drogi wodne, drogi, porty morskie i śródlądowe);
(iii) projekty, których celem jest połączenie transeuropejskiej sieci transportowej z sieciami infrastruktury państw sąsiednich, w szczególności w odniesieniu do odcinków transgranicznych (sieci kolejowe, śródlądowe drogi wodne, drogi, porty morskie i śródlądowe).
2.2. Priorytety w zakresie finansowania celu polegającego na zapewnieniu zrównoważonych i wydajnych systemów transportowych w perspektywie długookresowej, z myślą o przygotowaniach do oczekiwanych przyszłych przepływów transportowych, a także na umożliwieniu ograniczenia emisji dwutlenku węgla przez wszystkie rodzaje transportu w wyniku przejścia na innowacyjne niskoemisyjne oraz energooszczędne technologie transportowe z zachowaniem maksymalnego bezpieczeństwa:
(i) wdrażanie nowych technologii i innowacji innych niż objęte wieloletnim programem prac;
(ii) usługi transportu towarowego;
(iii) działania służące ograniczeniu hałasu powodowanego przez kolejowy transport towarowy, w tym obejmujące modernizację obecnie używanego taboru.
2.3. Priorytety w zakresie finansowania celu polegającego na optymalizacji integracji i wzajemnych połączeń poszczególnych rodzajów transportu oraz poprawie interoperacyjności usług transportowych przy jednoczesnym zapewnieniu dostępności infrastruktury transportu:
(i) systemy aplikacji telematycznych inne niż systemy objęte wieloletnim programem prac;
(ii) działania na rzecz lepszego dostępu do infrastruktury transportowej dla osób niepełnosprawnych;
(iii) działania wprowadzające infrastrukturę transportową w węzłach sieci bazowej, włącznie z węzłami miejskimi;
(iv) połączenia z multimodalnymi platformami logistycznymi i ich rozwój.
2.4. Instrumenty finansowe instrumentu „Łącząc Europę”:
(i) wkład w instrumenty finansowe zgodnie z określeniem w art. 14 oraz części III załącznika do rozporządzenia ustanawiającego instrument „Łącząc Europę”;
(ii) działania wspierające program na rzecz innowacyjnych instrumentów finansowych
ZALACZNIK II
„ZAŁĄCZNIK
WYKAZ KORYTARZY TOWAROWYCH
|
Państwa członkowskie |
Główne trasy (1) |
Ustanowienie korytarzy towarowych: |
„Ren – Alpy” |
NL, BE, DE, IT |
Zeebrugge-Antwerpia/Amsterdam/Vlissingen ((+))/Rotterdam-Duisburg-[Bazylea]-Mediolan- Genua |
Do dnia 10 listopada 2013 r. |
„Morze Północne – Morze Śródziemne” |
NL, BE, LU, FR, UK ((+)) |
Glasgow (1)/Edynburg (1)/Southampton (1)/Felixstowe (1)-Londyn ((+))/Dunkierka ((+))/Lille ((+))/Liège ((+))/Paryż ((+))/Amsterdam ((+))-Rotterdam-Zeebrugge ((+))/Antwerpia-Luksemburg-Metz-Dijon-Lyon/[Bazylea]-Marsylia ((+)) |
Do dnia 10 listopada 2013 r. |
„Skandynawia – Morze Śródziemne” |
SE, DK, DE, AT, IT |
Sztokholm/[Oslo] ((+))/Trelleborg ((+))-Malmö-Kopenhaga-Hamburg-Innsbruck-Werona-La Spezia ((+))/Livorno ((+))/Ankona ((+))/Tarent ((+))/Augusta ((+))/ Palermo |
Do dnia 10 listopada 2015 r. |
„Atlantyk” |
PT, ES, FR, DE ((+)) |
Sines-Lizbona/Leixões — Madryt-Medina del Campo/ Bilbao/Donostia-San Sebastián-Irun- Bordeaux-Paryż/Hawr/Metz – Strasburg ((+))/Mannheim ((+)) Sines-Elvas/Algeciras |
Do dnia 10 listopada 2013 r. |
„Morze Bałtyckie – Morze Adriatyckie” |
PL, CZ, SK, AT, IT, SI |
Świnoujście ((+))/Gdynia-Katowice-Ostrawa/Żylina-Bratysława/Wiedeń/Klagenfurt-Udine-Wenecja/ Triest/ /Bolonia/Rawenna Graz-Maribor-Lublana-Koper/Triest |
Do dnia 10 listopada 2015 r. |
„Morze Śródziemne” |
ES, FR, IT, SI, HU, HR ((+)) |
Almería-Walencja/Algeciras/Madryt-Saragossa/Barcelona-Marsylia-Lyon-Turyn-Mediolan-Werona-Padwa/Wenecja-Triest/Koper- Lublana-Budapeszt Lublana ((+))/Rijeka ((+))-Zagrzeb ((+))-Budapeszt-Zahony (granica węgiersko-ukraińska) |
Do dnia 10 listopada 2013 r. |
„Wschód / wschodnia część regionu Morza Śródziemnego” |
CZ, AT, SK, HU, RO, BG, EL, DE (1) |
— Bukareszt-Konstanca Bremerhaven (1)/Wilhelmshaven (1)/Rostock (1)/Hamburg (1)-Praga-Wiedeń/Bratysława-Budapeszt — Widin-Sofia-Burgas (1)/Swilengrad (1) (granica bułgarsko-turecka)/ Promachonas-Saloniki-Ateny-Patras (1) |
Do dnia 10 listopada 2013 r. |
„Morze Północne – Morze Bałtyckie” ((°)) |
Wilhelmshaven ((+))/Bremerhaven/Hamburg ((+))/ Amsterdam ((+))/Rotterdam/Antwerpia-Akwizgran/Berlin-Warszawa-Terespol (granica polsko-białoruska)/Kowno-Ryga (1)-Tallinn (1) |
Do dnia 10 listopada 2015 r. |
|
„Ren – Dunaj” ((‡)) |
FR, DE, AT, SK, HU, RO, CZ |
Strasburg-Mannheim-Frankfurt-Norymberga-Wels Strasburg-Stuttgart-Monachium-Salzburg-Wels-Wiedeń-Bratysława-Budapeszt-Arad-Braszóv/Krajova-Bukareszt-Konstanca Czerna nad Cisą (granica słowacko-ukraińska)-Koszyce-Żylina-Górny Lidecz-Praga-Monachium/Norymberga |
Do dnia 10 listopada 2020 r. |
(1) „/” oznacza trasy alternatywne. Zgodnie z wytycznymi TEN-T korytarz atlantycki i śródziemnomorski powinny w przyszłości zostać uzupełnione o oś towarową Sines/Algeciras-Madryt-Paryż, obejmującą centralną magistralę pirenejską poprzez tunel na niskiej wysokości. (+) Trasy oznaczone znakiem + powinny zostać włączone do odpowiednich korytarzy najpóźniej 3 lata po dacie ustanowienia określonej w niniejszej tabeli. Istniejące struktury zdefiniowane w art. 8 i art. 13 ust. 1 niniejszego rozporządzenia zostaną dostosowane przy uwzględnieniu udziału dodatkowych państw członkowskich i zarządców infrastruktury w odpowiednich korytarzach. Dostosowania te opierają się na analizach rynkowych i biorą pod uwagę aspekt obecnego transportu pasażerskiego i towarowego zgodnie z art. 14 ust. 3 niniejszego rozporządzenia. (*1) Trasy oznaczone znakiem *powinny zostać włączone do odpowiednich korytarzy najpóźniej 5 lat po dacie ustanowienia określonej w niniejszej tabeli. Istniejące struktury zdefiniowane w art. 8 i art. 13 ust. 1 niniejszego rozporządzenia zostaną dostosowane przy uwzględnieniu udziału dodatkowych państw członkowskich i zarządców infrastruktury w odpowiednich korytarzach. Dostosowania te opierają się na analizach rynkowych i biorą pod uwagę aspekt obecnego transportu pasażerskiego i towarowego zgodnie z art. 14 ust. 3 niniejszego rozporządzenia. (°) Do czasu zrealizowania linii „Rail Baltica” o nominalnej szerokości torów wynoszącej 1 435 mm, przy ustanawianiu i funkcjonowaniu tego korytarza bierze się pod uwagę specyfikę różnych systemów szerokości torów. (‡) Stworzenie tego korytarza opiera się na analizach rynkowych i bierze pod uwagę aspekt obecnego transportu pasażerskiego i towarowego zgodnie z art. 14 ust. 3 niniejszego rozporządzenia. Odcinek „Czerna nad Cisą (granica słowacko-ukraińska)-Koszyce-Żylina-Górny Lidecz-Praga” zostanie ustanowiony do dnia 10 listopada 2013 r.”. |
( 1 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 283/2014 z dnia 11 marca 2014 r. w sprawie wytycznych dotyczących sieci transeuropejskich w dziedzinie infrastruktury telekomunikacyjnej, uchylające decyzję nr 1336/97/WE (Dz.U. L 86 z 21.3.2014, s. 14).
( 2 ) Rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014–2020 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 884).
( 3 ) Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 661/2010/UE z dnia 7 lipca 2010 r. w sprawie unijnych wytycznych dotyczących rozwoju transeuropejskiej sieci transportowej (Dz.U. L 204 z 5.8.2010, s. 1).
( 4 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/1017 z dnia 25 czerwca 2015 r. w sprawie Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych, Europejskiego Centrum Doradztwa Inwestycyjnego i Europejskiego Portalu Projektów Inwestycyjnych oraz zmieniającego rozporządzenia (UE) nr 1291/2013 i (UE) nr 1316/2013 – Europejski Fundusz na rzecz Inwestycji Strategicznych (Dz.U. L 169 z 1.7.2015, s. 1).
( 5 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1).
( 6 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 z dnia 11 września 2013 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1074/1999 (Dz.U. L 248 z 18.9.2013, s. 1).
( 7 ) Rozporządzenie Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami (Dz.U. L 292 z 15.11.1996, s. 2).