Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 01990R1906-19980606

Consolidated text: Rozporządzenie Rady (EWG) NR 1906/90 z dnia 26 czerwca 1990 r. w sprawie niektórych norm handlowych w odniesieniu do drobiu

ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/1990/1906/1998-06-06

1990R1906 — PL — 06.06.1998 — 003.001


Dokument ten służy wyłącznie do celów dokumentacyjnych i instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego zawartość

►B

ROZPORZĄDZENIE RADY (EWG) NR 1906/90

z dnia 26 czerwca 1990 r.

w sprawie niektórych norm handlowych w odniesieniu do drobiu

(Dz.U. L 173, 6.7.1990, p.1)

zmienione przez:

 

 

Dziennik Urzędowy

  No

page

date

►M1

ROZPORZĄDZENIE RADY (EWG) NR 317/93 z dnia 9 lutego 1993 r.

  L 37

8

13.2.1993

►M2

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 3204/93 z dnia 16 listopada 1993 r.

  L 289

3

24.11.1993

►M3

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 1101/98 z dnia 25 maja 1998 r.

  L 157

12

30.5.1998




▼B

ROZPORZĄDZENIE RADY (EWG) NR 1906/90

z dnia 26 czerwca 1990 r.

w sprawie niektórych norm handlowych w odniesieniu do drobiu



RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2777/75 z dnia 29 października 1975 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku mięsa drobiowego ( 1 ), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 1235/89 ( 2 ), w szczególności jego art. 2 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

rozporządzenie (EWG) nr 2777/75 przewiduje określenie norm handlowych, które w szczególności mogą odnosić się do klasyfikacji według jakości i masy, do pakowania, przechowywania, transportu, prezentacji i znakowania określonych rodzajów mięsa drobiowego;

normy te mogą przyczynić się do poprawy jakości mięsa drobiowego i w konsekwencji ułatwić sprzedaż tego mięsa; dlatego w interesie producentów, przedsiębiorców i konsumentów leży stosowanie norm handlowych w odniesieniu do mięsa drobiowego przeznaczonego do spożycia przez ludzi;

dlatego normy tego rodzaju muszą mieć zastosowanie w odniesieniu do wszystkich rodzajów omawianego mięsa drobiowego na terenie Wspólnoty, na różnych etapach handlu; jednakże okazuje się również konieczne podzielenie całości mięsa drobiowego na dwie kategorie w zależności od budowy i wyglądu; niemniej uzasadnione wydaje się wyłączenie z zakresu stosowania tym norm drobnej sprzedaży lokalnej oraz czynności rozbioru i odkostniania wykonywanych w miejscu sprzedaży zgodnie z art. 3 ust. 5 i 7 dyrektywy Rady 71/118/EWG z dnia 15 lutego 1971 r. dotyczącej problemów sanitarnych wpływających na handel świeżym mięsem drobiowym ( 3 ), ostatnio zmienionej dyrektywą 88/657/EWG ( 4 ), jak również dostaw do przemysłu spożywczego;

etykietowanie mięsa drobiowego podlega zasadom ogólnym ustalonym w dyrektywie Rady 79/112/EWG z dnia 18 grudnia 1978 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do etykietowania, prezentacji i reklamowania środków spożywczych przeznaczonych na sprzedaż końcowemu konsumentowi ( 5 ), ostatnio zmienionej dyrektywą 89/395/EWG ( 6 ); biorąc pod uwagę rodzaj omawianych produktów i w celu zapewnienia pełniejszej informacji dla konsumenta oraz ułatwienia obrotu należy ustanowić niektóre dodatkowe wymagania zgodnie z art. 4 ust. 2 dyrektywy 79/112/EWG oraz w szczególności mięso drobiowe powinno być klasyfikowane w dwóch klasach budowy oraz powinny być określone warunki, na których mięso ma być oferowane do sprzedaży; z tych samych powodów pożądane jest także, aby szczegółowe dane dotyczące stosowanej metody schładzania i rodzaju hodowli drobiu były wykorzystywane jedynie zgodnie ze wspólnotowymi regułami, które mają być ustalone;

z mikrobiologicznego punktu widzenia świeże mięso drobiowe należy uważać za łatwo psujący się środek spożywczy; konieczne jest zatem w przypadku takiego mięsa zastąpienie okresu minimalnej trwałości wyrażeniem „spożyć do” zgodnie z art. 9a ust. 1 dyrektywy 79/112/EWG;

w interesie producenta, jak i konsumenta istotne jest, aby mięso drobiowe przywożone z państw trzecich odpowiadało normom wspólnotowym; niemniej jednak za uzasadnione uznaje się wyłączenie z zakresu stosowania niniejszego rozporządzenia mięsa drobiowego przeznaczonego na wywóz ze Wspólnoty;

konieczne jest ustanowienie bardziej szczegółowych zasad dotyczących wykonania niniejszego rozporządzenia; głównie techniczny charakter wymienionych problemów i ewentualna potrzeba częstych zmian powodują, że bardziej odpowiednia jest procedura przewidziana w art. 17 rozporządzenia (EWG) nr 2777/75; z tych samych powodów niezbędne wydaje się przyjęcie zgodnie z tą samą procedurą środków wymaganych w celu zapewnienia jednolitego stosowania niniejszego rozporządzenia;

właściwe jest określenie procentowego udziału technologicznie nieuniknionej absorpcji wody, którego nie można przekroczyć podczas przygotowywania świeżych, mrożonych i głęboko mrożonych tusz; konieczne jest zatem ustalenie jednolitych metod kontroli przestrzegania tego przepisu; techniczny charakter wymienionych zasad powoduje konieczność ich ustalenia zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 17 rozporządzenia (EWG) nr 2777/75; dlatego należy uchylić rozporządzenie (EWG) nr 2967/76 z dnia23 listopada 1976 r. ustanawiające wspólne normy zawartości wody w świeżych, mrożonych i głęboko mrożonych kurczakach, kurach i kogutach ( 7 ), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3204/83 ( 8 );

każde Państwo Członkowskie ma obowiązek wyznaczenia właściwych władz odpowiedzialnych za zapewnienie przestrzegania przepisów niniejszego rozporządzenia; procedura tego nadzoru musi być jednolita we wszystkich Państwach Członkowskich;

każde Państwo Członkowskie ma także obowiązek ustalenia kar stosowanych w przypadku naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:



Artykuł 1

1.  Niniejsze rozporządzenie ustanawia wspólnotowe normy handlowe w odniesieniu do niektórych rodzajów i prezentacji mięsa drobiowego następujących gatunków, określonych w art. 1 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2777/75:

  Gallus domesticus,

 kaczek,

 gęsi,

 indyków,

 perliczek.

Takie mięso drobiowe nie może być wprowadzone do obrotu we Wspólnocie w ramach działalności gospodarczej lub handlu, o ile nie odpowiada przepisom niniejszego rozporządzenia.

2.  Niniejsze rozporządzenie stosuje się jedynie do tusz drobiowych, części tusz oraz podrobów, włączając foie gras, których wykaz przyjmuje się zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 17 rozporządzenia (EWG) 2777/75.

3.  Niniejszego rozporządzenia nie stosuje się w odniesieniu do:

 mięsa drobiowego przeznaczonego na wywóz ze Wspólnoty,

▼M2

 rodzajów sprzedaży określonych w rozdziale II art. 3 (II) dyrektywy 71/118/EWG, lub

 mięsa drobiowego, określonego w załączniku I do dyrektywy 71/118/EWG rozdział VIII pkt 49, rozbieranego po uboju w Nowym Jorku.

▼B

4.  Niniejsze rozporządzenie nie narusza żadnych przepisów dotyczących kwestii weterynaryjnych i sanitarnych oraz środków spożywczych, ustanowionych w celu zapewnienia norm sanitarnych i zdrowotnych produktów lub w celu ochrony zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt.

Artykuł 2

Do celów niniejszego rozporządzenia:

▼M1

1) „mięso drobiowe”: oznacza mięso drobiowe nadające się do spożycia przez ludzi, które nie zostało poddane innej obróbce niż schłodzenie;

▼B

2) „tusza”: oznacza całą tuszę ptaka gatunków określonych w art. 1 ust. 1 po wykrwawieniu, oskubaniu z piór i wypatroszeniu; jednak usunięcie serca, wątroby, płuc, żołądka, wola i nerek oraz odcięcie nóg na poziomie stępu lub głowy nie jest obowiązkowe; wypatroszoną tuszę można oferować do sprzedaży bez podrobów lub z podrobami, tj. sercem, wątrobą, żołądkiem i szyją, umieszczonymi w jamie brzusznej;

3) „części tuszy”: oznaczają mięso drobiowe, które ze względu na wielkość i cechy charakterystyczne zwartej tkanki mięśniowej można zidentyfikować jako pozyskane z odpowiednich części tuszy;

4) „paczkowane mięso drobiowe”: oznacza mięso drobiowe prezentowane zgodnie z warunkami ustanowionymi w art. 1 ust. 3 lit. b) dyrektywy 79/112/EWG;

▼M1

5) „świeże mięso drobiowe”: oznacza mięso drobiowe nieusztywnione wskutek procesu wychładzania, które ma być utrzymywane w temperaturze nie niższej niż –2 °C i nie wyższej niż 4 °C przez cały czas; jednakże Państwa Członkowskie mogą ustalić różne wymogi dotyczące temperatury rozbioru i składowania świeżego mięsa drobiowego w sklepach detalicznych lub w pomieszczeniach przylegających do punktów sprzedaży, gdzie dokonuje się rozbioru oraz składuje mięso w celu sprzedaży konsumentowi na miejscu;

▼B

6) „mrożone mięso drobiowe”: oznacza mięso drobiowe, które musi być zamrożone możliwie jak najszybciej w związku z wymogami normalnych procedur ubojowych i które ma być utrzymywane w temperaturze nie wyższej niż -12 °C przez cały czas. Można jednak ustalić pewne tolerancje zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 17 rozporządzenia (EWG) nr 2775/75;

7) „głęboko mrożone mięso drobiowe”: oznacza mięso drobiowe, które ma być utrzymywane w temperaturze nie wyższej niż -18 °C przez cały czas, z zachowaniem tolerancji przewidzianej w dyrektywie Rady 89/108/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do głęboko mrożonych środków spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi ( 9 );

8) „mięso drobiowe niepaczkowane”: oznacza mięso drobiowe prezentowane bez opakowania do sprzedaży konsumentowi końcowemu lub pakowane w miejscu sprzedaży na życzenie konsumenta.

Artykuł 3

1.  Mięso drobiowe, zdefiniowane w art. 1, klasyfikuje się w klasie „A” lub „B”, w zależności od budowy i wyglądu tusz lub ich części. Klasę „A” dzieli się dalej na A1 i A2 zgodnie z kryteriami określanymi na mocy procedury określonej w art. 17 rozporządzenia (EWG) nr 2777/75. Klasyfikacja ta uwzględnia w szczególności umięśnienie, występowanie tkanki tłuszczowej oraz ilość uszkodzeń i urazów.

2.  Mięso drobiowe jest wprowadzane do obrotu, gdy spełnia jeden z następujących warunków:

 jest świeże,

 mrożone, lub

 głęboko mrożone.

3.  Paczkowane mięso drobiowe mrożone lub głęboko mrożone może być sklasyfikowane według kategorii wagowej, w celu wprowadzenia której przyjmuje się szczegółowe przepisy zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 17 rozporządzenia (EWG) nr 2777/75.

Artykuł 4

Niezależnie od przestrzegania ustawodawstwa krajowego przyjętego zgodnie z dyrektywą 79/112/EWG w towarzyszących dokumentach handlowych w rozumieniu art. 11 ust. 1 lit. b) tej dyrektywy zamieszcza się następujące dodatkowe oznaczenia:

a) klasę określoną w art. 3 ust. 1 niniejszego rozporządzenia;

b) stan, w którym mięso drobiowe wprowadza się do obrotu zgodnie z art. 3 ust. 2 niniejszego rozporządzenia oraz zalecaną temperaturę przechowywania.

Artykuł 5

1.  Niezależnie od przestrzegania ustawodawstwa krajowego przyjętego zgodnie z dyrektywą 79/112/EWG etykietowanie, prezentacja i reklamowanie mięsa drobiowego przeznaczonego dla konsumenta końcowego są zgodne z dodatkowymi wymogami określonymi w ust. 3, 4, 5 i 6 niniejszego artykułu oraz w art. 7 ust. 2.

2.  W przypadku świeżego mięsa drobiowego datę minimalnej trwałości zastępuje się wyrażeniem „spożyć przed”, zgodnie z art. 9a ust. 1 dyrektywy 79/112/EWG.

3.  W przypadku paczkowanego mięsa drobiowego na opakowaniu jednostkowym lub na przymocowanej etykiecie umieszcza się również następujące dane szczegółowe:

a) klasę określoną w art. 3 ust. 1 niniejszego rozporządzenia;

b) w przypadku świeżego mięsa drobiowego cenę łączną i cenę za jednostkę masy obowiązującą w fazie sprzedaży detalicznej;

c) stan, w którym mięso drobiowe wprowadza się do obrotu zgodnie z art. 3 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, oraz zalecaną temperaturę przechowywania;

d) numer rejestracyjny rzeźni lub zakładu rozbioru, z wyjątkiem przypadku, gdy rozbiór i odkostnianie odbywają się w miejscu sprzedaży przewidzianym w ►M2  art. 1 akapit drugi dyrektywy 71/118/EWG ◄ ;

e) wskazanie państwa pochodzenia, w przypadku mięsa drobiowego przywożonego z państw trzecich.

4.  Jeżeli mięso drobiowe jest oferowane do sprzedaży bez opakowania, z wyjątkiem przypadku, gdy rozbiór i odkostnianie odbywają się w miejscu sprzedaży przewidzianym w ►M2  art. 1 akapit drugi dyrektywy 71/118/EWG ◄ , pod warunkiem że taki rozbiór i odkostnianie odbywają się na prośbę i w obecności konsumenta, stosuje się art. 12 dyrektywy 79/112/EWG w odniesieniu do następujących dodatkowych oznaczeń:

a) klasy określonej w art. 3 ust. 1 niniejszego rozporządzenia;

b) ceny za jednostkę masy obowiązującej w fazie sprzedaży detalicznej;

c) stanu, w którym mięso drobiowe wprowadza się do obrotu zgodnie z art. 3 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, oraz zalecanej temperatury przechowywania;

d) numeru rejestracyjnego rzeźni lub zakładu rozbioru;

e) wskazania państwa pochodzenia, w przypadku mięsa drobiowego przywożonego z państw trzecich.

5.  Szczegółowe zasady wskazywania nazwy, pod którą produkt jest sprzedawany w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 1 dyrektywy 79/112/EWG, można ustalić zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 17 rozporządzenia (EWG) nr 2777/75.

6.  Szczegółowe zasady dotyczące:

a) nieobowiązkowego wskazania zastosowanej metody schładzania; i

b) nieobowiązkowego wskazania rodzaju prowadzonej hodowli oraz warunków systematycznych kontroli, jakim poddawane są takie informacje,

przyjmuje się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 17 rozporządzenia (EWG) nr 2777/75.

Zgodnie z tą samą procedurą ustala się warunki, w których regularne kontrole określone w lit. b) mogą być prowadzone przez organ wyznaczony przez Państwo Członkowskie i dający niezbędne gwarancje niezależności w odniesieniu do zainteresowanych producentów.

Artykuł 6

W drodze odstępstwa od przepisów art. 3, 4 i 5 nie jest konieczne klasyfikowanie mięsa drobiowego i wskazywanie dodatkowych danych szczegółowych określonych w art. 3, 4 i 5, w przypadku dostaw mięsa do zakładu rozbioru lub przetwórstwa przewidzianego w art. 2 i 3 dyrektywy Komisji 80/879/EWG z dnia 3 września 1980 r. w sprawie znakowania jakości zdrowotnej dużych opakowań zbiorczych mięsa drobiowego ( 10 ).

Artykuł 7

▼M3

1.  Procentowy udział technologicznie nieuniknionej absorpcji wody, którego nie można przekroczyć podczas przygotowywania świeżych, mrożonych oraz głęboko mrożonych tusz i ich kawałków, jak również jednolite metody weryfikacji zgodności z wymienionymi przepisami, ustala się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 17 rozporządzenia (EWG) nr 2777/75

▼B

2.  Zgodnie z tą samą procedurą może być wprowadzony obowiązek wskazywania procentowego udziału wody technologicznie nieuniknionej, określonego w ust. 1.

Artykuł 8

1.  Najpóźniej jeden miesiąc przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, Państwa Członkowskie wyznaczają właściwe władze odpowiedzialne za nadzór zgodności z niniejszym rozporządzeniem.

2.  O wyznaczeniu określonym w ust. 1, łącznie z późniejszymi zmianami, powiadamia się Komisję i inne Państwa Członkowskie.

3.  Władze określone w ust. 1 przeprowadzają kontrole:

a) reprezentatywnych próbek mięsa drobiowego na wszystkich etapach obrotu, jak również podczas transportu;

b) podczas odprawy celnej, reprezentatywnych próbek mięsa drobiowego przywożonego z państw trzecich.

Artykuł 9

Zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 17 rozporządzenia (EWG) nr 2777/75 przyjmuje się szczegółowe zasady w celu wykonania niniejszego rozporządzenia, w szczególności kryteria klasyfikacji w rozumieniu art. 3 ust. 1, jak również środki mające na celu zapewnienie jednolitego stosowania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

Państwa Członkowskie podejmują wszelkie niezbędne środki w celu karania naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 11

Państwa Członkowskie i Komisja przekazują sobie informacje niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 12

Do czasu wprowadzenia w życie środków przyjętych zgodnie z art. 7 niniejszego rozporządzenia stosuje się przepisy rozporządzenia (EWG) nr 2967/76.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się z mocą od dnia 1 lipca 1991 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.



( 1 ) Dz.U. L 282 z 1.11.75, str. 77.

( 2 ) Dz.U. L 128 z 11.5.89, str. 29.

( 3 ) Dz.U. L 55 z 8.3.71, str. 23.

( 4 ) Dz.U. L 382 z 31.12.88, str. 3.

( 5 ) Dz.U. L 33 z 8.2.1979, str. 1.

( 6 ) Dz.U. L 186 z 13.6.89, str. 17.

( 7 ) Dz.U. L 339 z 8.12.1976, str. 1.

( 8 ) Dz.U. L 315 z 15.11.1983, str. 17.

( 9 ) Dz.U. L 40 z 11.2.1989, str. 51.

( 10 ) Dz.U. L 251 z 24.9.1980, str. 10.

Top