Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62022TN0790

    Sprawa T-790/22: Skarga wniesiona w dniu 1 grudnia 2022 r. – Sberbank Europe/EBC

    Dz.U. C 63 z 20.2.2023, p. 60–61 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    20.2.2023   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 63/60


    Skarga wniesiona w dniu 1 grudnia 2022 r. – Sberbank Europe/EBC

    (Sprawa T-790/22)

    (2023/C 63/78)

    Język postępowania: angielski

    Strony

    Strona skarżąca: Sberbank Europe AG (Wiedeń, Austria) (przedstawiciel: O. Behrends, lawyer)

    Strona pozwana: Europejski Bank Centralny (EBC)

    Żądania

    Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

    stwierdzenie nieważności decyzji EBC z dnia 21 września 2022 r., którą EBC odrzucił wniosek skarżącej o udzielenie dostępu do dokonanej przez EBC oceny znajdowana się na granicy upadłości lub zagrożenia upadłością zgodnie z przepisami regulującymi publiczny dostęp do dokumentów w odniesieniu do Sberbank Slovenia (Sberbank banka d.d);

    obciążenie EBC kosztami skarżącej.

    Zarzuty i główne argumenty

    Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.

    1.

    Zarzut pierwszy dotyczący tego, że EBC naruszył prawa skarżącej poprzez brak rozpoznania jej wniosku w jednej łącznej decyzji, która uwzględniałaby wszystkie mające znaczenie aspekty prawne, a w szczególności tego, że EBC nie uwzględnił podstaw dla udzielenia dostępu, że w sztuczny sposób pominął niektóre podstawy udzielenia dostępu, że błędnie zinterpretował system publicznego dostępu w sposób, który raczej ogranicza, a nie poszerza dostęp i przejrzystość, że nie dokonał interpretacji i nie zastosował wszystkich systemów w spójny sposób, ze nie przedstawił adekwatnego uzasadnienia, że popełnił błąd wydając odrębną decyzję o potencjalnym prawie dostępu na podstawie art. 22 ust. 2 SSMR (1) i art. 32 ust. 1 SSMFR, (2) że błędnie nie rozważył zasady skutecznego środka prawnego na podstawie art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej oraz że błędnie poczuł się w obowiązku wycofać niezredagowanego tekstu FOLFT-assessment [oceny sytuacji znajdowania się u progu upadłości lub zagrożenia upadłością].

    2.

    Zarzut drugi dotyczący tego, że zaskarżona decyzja jest niewystarczająco uzasadniona i jest obarczona oczywistymi błędami w ustaleniach, ponieważ brak jest w niej wyraźnej podstawy i wyjaśnienia, dlaczego w szczególności zredagowane części FOLFT-assessment musiały zostać wycofane.

    3.

    Zarzut trzeci dotyczący tego, że EBC błędnie zinterpretował i zastosował art. 4 ust. 1 lit. c) decyzji EBC o publicznym dostępie do dokumentów (3), art. 27 SSM, art. 53 CRD IV (4) oraz wyroku Trybunału. (5)

    4.

    Zarzut czwarty dotyczący tego, że EBC błędnie zinterpretował i zastosował art. 4 ust. 2 decyzji EBC o publicznym dostępie do dokumentów.

    5.

    Zarzut piąty dotyczący tego, że zaskarżona decyzja jest obarczona wadą proceduralną, ponieważ EBC nie udzielił dostępu do akt zgodnie z art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej w postępowaniu prowadzącym do wydania zaskarżonej decyzji.


    (1)  Rozporządzenie Rady (UE) nr 1024/2013 z dnia 15 października 2013 r. powierzające Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi (Dz.U. 2013 L 287, s. 63).

    (2)  Rozporządzenie UE nr 468/2014 Europejskiego Banku Centralnego z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające ramy współpracy pomiędzy Europejskim Bankiem Centralnym a właściwymi organami krajowymi oraz wyznaczonymi organami krajowymi w ramach Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego (rozporządzenie ramowe w sprawie Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego) (Dz.U. 2014 L 141, s. 1).

    (3)  Decyzja europejskiego banku centralnego z dnia 4 marca 2004 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Europejskiego Banku Centralnego (EBC/2004/3) (2004/258/WE) (Dz.U. 2004 L 80, s. 42).

    (4)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. 2013 L 176 s. 338).

    (5)  Wyrok Trybunału z dnia 19 czerwca 2018 r.Bundesanstalt für Finanzdienstleistungsaufsicht/Ewald Baumeister (C-15/16, EU:C:2018:464).


    Top