This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62018TN0486
Case T-486/18: Action brought on 15 August 2018 — Danske Slagtermestre v European Commission
Sprawa T-486/18: Skarga wniesiona w dniu 15 sierpnia 2018 r. – Danske Slagtermestre / Komisja Europejska
Sprawa T-486/18: Skarga wniesiona w dniu 15 sierpnia 2018 r. – Danske Slagtermestre / Komisja Europejska
Dz.U. C 381 z 22.10.2018, p. 28–29
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
22.10.2018 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 381/28 |
Skarga wniesiona w dniu 15 sierpnia 2018 r. – Danske Slagtermestre / Komisja Europejska
(Sprawa T-486/18)
(2018/C 381/33)
Język postępowania: duński
Strony
Strona skarżąca: Danske Slagtermestre (Odense, Dania) (przedstawiciel: H. Sønderby Christensen, adwokat)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 19 kwietnia 2018 r. w sprawie pomocy państwa SA.37433 (2017/FC) zgłoszonej pod numerem C(2018) 2259; |
— |
obciążenie Komisji kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi siedem zarzutów.
1. |
Zarzut pierwszy, dotyczący naruszenia przez Komisję zasady kontradyktoryjności:
|
2. |
Zarzut drugi, dotyczący tego, że Komisja nie była kompetentna do wydania decyzji:
|
3. |
Zarzut trzeci, dotyczący uznania środka pomocowego za przysparzający korzyści. |
4. |
Zarzut czwarty, dotyczący selektywności środka pomocowego. |
5. |
Zarzut piąty, dotyczący przyznania środka pomocowego przez państwo i za pomocą zasobów państwowych. |
6. |
Zarzut szósty, dotyczący tego, że środek pomocowy zakłóca konkurencję. |
7. |
Zarzut siódmy, dotyczący wywierania wpływu na wymianę handlową między państwami członkowskimi. |
Na poparcie zarzutów od trzeciego do siódmego skarżąca podnosi w szczególności, że Komisja dopuściła się naruszenia prawa dochodząc do wniosku, że środek pomocowy nie przysparzał korzyści określonym przedsiębiorstwom.
— |
Po pierwsze, podnosi ona, że środek pomocowy przysparza oczywistej korzyści dużym ubojniom nie tylko ze względu na to, iż rozpatrywany system pomocowy skutkuje tym, że mniejsze ubojnie uiszczają ponad dwukrotnie większą, w przeliczeniu na zwierzę rzeźne, opłatę za odprowadzanie ścieków niż duże ubojnie, które z tego względu mogą płacić swym dostawcom wyższe ceny. |
— |
Po drugie, podnosi ona, że brak jest merytorycznej podstawy pozwalającej uzasadnić przyznanie dużym ubojniom obniżki opłaty za odprowadzanie ścieków w sytuacji, gdy rzeczywisty fakturowany koszt jest w przypadku małych, średnich i dużych ubojni identyczny, a system może opierać się na rzeczywistych kosztach jedynie wówczas, gdy obniżka opłaty jest również przyznawana ubojniom mniejszych rozmiarów. |
— |
Po trzecie, podnosi ona, że na podstawie przyjętego przez Komisję kryterium prywatnego inwestora nie można ocenić tego, czy rozpatrywany system przysparza korzyści, ponieważ żadne duńskie przedsiębiorstwo nie domaga się odłączenia go od zcentralizowanej oczyszczalni ścieków, zaś w Danii nie istnieje obecnie żaden rynek odbioru ścieków, a nawet nie rozważa się możliwości jego stworzenia. |
— |
Po czwarte, podnosi ona, że – nawet przy założeniu, że test prywatnego inwestora ma zastosowanie w niniejszej sprawie – Komisja nie przeprowadziła go w prawidłowy sposób. Kryterium to może opierać się jedynie na wartościach ustalanych w odniesieniu do działalności prowadzonej przez indywidualne podmioty. Nie do pogodzenia z tym kryterium jest używanie uśrednionych wartości z innych gmin, pomijając przy tym poczynione przez oczyszczalnie ścieków znaczne inwestycje mające na celu przyłączenie będących beneficjentami pomocy dużych przedsiębiorstw do instalacji komunalnych, które to inwestycje mają postać wydatków na infrastrukturę służącą prowadzeniu gospodarki ściekami oraz na rozbudowę oczyszczalni. |