Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62009CN0193

    Sprawa C-193/09 P: Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (piąta izba) wydanego w dniu 25 marca 2009 r. w sprawie T-402/07 Kaul GmbH przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM) — Bayer AG, wniesione w dniu 1 czerwca 2009 r. przez Kaul GmbH

    Dz.U. C 193 z 15.8.2009, p. 8–8 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    15.8.2009   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 193/8


    Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (piąta izba) wydanego w dniu 25 marca 2009 r. w sprawie T-402/07 Kaul GmbH przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM) — Bayer AG, wniesione w dniu 1 czerwca 2009 r. przez Kaul GmbH

    (Sprawa C-193/09 P)

    2009/C 193/08

    Język postępowania: angielski

    Strony

    Wnoszący odwołanie: Kaul GmbH (przedstawiciele: R. Kunze, Rechtsanwalt i solicitor, G. Würtenberger, Rechtsanwalt)

    Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), Bayer AG

    Żądania wnoszącego odwołanie

    uchylenie wyroku Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich z dnia 25 marca 2009 r. w sprawie T-402/07 Kaul GmbH przeciwko OHIM — Bayer (zwanego dalej „zaskarżonym wyrokiem”), na mocy którego Sąd oddalił skargę na decyzję Drugiej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM) z dnia 1 sierpnia 2007 r. utrzymującą w mocy decyzję Wydziału Sprzeciwów, którą oddalono sprzeciw wobec zgłoszenia wspólnotowego znaku towarowego nr 000 195 370„ACRCOL”;

    wyznaczenie rozprawy przed Trybunałem po zakończeniu procedury pisemnej;

    obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Wnosząca odwołanie podnosi, że orzeczenie Sądu Pierwszej Instancji stanowi naruszenie właściwych przepisów rozporządzenia nr 40/94 (1), a ponadto jest niezgodne z istotnymi wymogami proceduralnymi. W związku z tym odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji z dnia 25 marca 2009 r. jest uzasadnione z poniżej wskazanych względów:

    Sąd Pierwszej Instancji dokonał nieprawidłowej wykładni art. 74 ust. 2 rozporządzenia nr 40/94 i w związku z tym naruszył ten przepis, wydając zaskarżony wyrok;

    Sąd Pierwszej Instancji, uznając w zaskarżonym wyroku, że naruszenie prawa do bycia wysłuchanym nie miało wpływu na wynik postępowania, pomylił się i naruszył art. 6 ust. 2 i art. 73 rozporządzenia nr 40/94; oraz

    Sąd Pierwszej Instancji nie miał racji, podtrzymując dokonaną przez Izbę Odwoławczą ocenę dotyczącą kryterium prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd na podstawie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 40/94.


    (1)  Rozporządzenie Rady (WE) z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U. 1994, L 11, s. 1).


    Top