Skarga wniesiona w dniu 2 listopada 2005 r. — ARCHI.M.E.D. — E.S. przeciwko Komisji

(Sprawa T-396/05.)

(2006/C 74/40)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Architecture, Microclimat, Energies Douces — Europe et Sud SARL (ARCHI.M.E.D.-E.S) (Ganges, Francja) [Przedstawiciele: P.-P. van Gehuchten, J. Sambon, P. Reyniers, avocats]

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

Zarzuty i główne argumenty

Skarżąca jest stroną umowy BU 209-95 zawartej z Komisją w drodze przetargu ogłoszonego w ramach specjalnego programu badań i rozwoju technologicznego w dziedzinie energii nieatomowej (1) i służącego realizacji projektu remontu budynku w Lionie przy wykorzystaniu metody architektury słonecznej i bioklimatycznej. W ramach wykonania swoich zobowiązań umownych Skarżąca zakomunikowała Komisji sprawozdanie końcowe z projektu. Komisja nie zaakceptowała tego sprawozdania i w dniu 5 lipca 2005 r przesłała jej. decyzję o ściągnięciu przekazanych zaliczek, odmawiając zaakceptowania pewnych kosztów zadeklarowanych w tym sprawozdaniu. Do polubownego rozwiązania sporu nie były stanie doprowadzić ani wymiana korespondencji między stronami, ani odbyte spotkania, ani interwencja rzecznika.

Listem poleconym a dnia 30 sierpnia 2005 r. Komisja przesłała skarżącej ostateczną decyzję o ściągnięciu należności poprzedzoną zawiadomieniem nr 3240705638 o obciążeniu rachunku z dnia 23 sierpnia 2005 r. W drodze innego listu poleconego z dnia 5 października 2005 r. Komisja powiadomiła ją również o decyzji w sprawie potrącenia ich wzajemnych wierzytelności: wierzytelności Komisji względem skarżącej w ramach tej umowy, z jednej strony, oraz wierzytelności skarżącej względem Komisji, które przysługiwały jej w ramach innej umowy. Są to zaskarżone decyzje.

Strona skarżąca podważa decyzje powołując dwa zasadnicze zarzuty.

Przede wszystkim podnosi ona, że przez zaskarżone decyzje Komisja naruszyła pozasądowe przesłanki potrącenia wzajemnych wierzytelności. Skarżąca twierdzi, że takie potrącenie nie powinno być możliwe, w przypadku gdy wierzytelności wynikają z dwóch różnych porządków prawnych. Zdaniem skarżącej przysługujące jej względem Komisji wierzytelności są w istocie oparte na prawie wspólnotowym, podczas gdy wierzytelności Komisji względem skarżącej wynikają z prawa francuskiego. Co więcej, podnosi ona, że Komisja nie ma podstawy prawnej pozwalającej jej na dokonanie potrącenia, które propomuje skarżącej, albowiem wierzytelności te są jeszcze niepewne, o czym świadczą liczne sprzeciwy ze stony samej .skarżącej oraz postępowanie przed rzecznikiem, które się jeszcze nie zakończyło. do dnia dzisiejszego

W drugim zarzucie strona skarżąca twierdzi, że należy stwierdzić nieważność decyzji o ściągnięciu należności z powodu braku uzasadnienia. Utrzymuje ona, że Komisja nie dostarczyła satysfakcjonujących wyjaśnień, w szczególności w odniesieniu do argumentów podniesionych przez skarżącą dotyczących sposobu oreślenia przez nią kwoty jej wierzytelności.

(1)  Program ustanowiony na podstawie decyzji Rady 94/806/WE z dnia 23 listopada 1994 r., Dz.U. 334 z dnia 22 grudnia 1994 r., str. 87