Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document C2005/132/41

    Wyrok sądu pierwszej instancji z dnia 17 marca 2005 r. w sprawie T-195/98, Ettlin Gesellschaft für Spinnerei und Weberei AG i in. przeciwko Radzie Unii Europejskiej (Dumping — Nieprzyjęcie przez Radę przedstawionej przez Komisję propozycji rozporządzenia w sprawie nałożenia ostatecznego cła antydumpingowego — Brak zwykłej większości niezbędnej dla przyjęcia rozporządzenia — Obowiązek uzasadnienia)

    Dz.U. C 132 z 28.5.2005, p. 22–23 (ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)

    28.5.2005   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 132/22


    WYROK SĄDU PIERWSZEJ INSTANCJI

    z dnia 17 marca 2005 r.

    w sprawie T-195/98, Ettlin Gesellschaft für Spinnerei und Weberei AG i in. przeciwko Radzie Unii Europejskiej (1)

    (Dumping - Nieprzyjęcie przez Radę przedstawionej przez Komisję propozycji rozporządzenia w sprawie nałożenia ostatecznego cła antydumpingowego - Brak zwykłej większości niezbędnej dla przyjęcia rozporządzenia - Obowiązek uzasadnienia)

    (2005/C 132/41)

    Język postępowania: angielski

    W sprawie T-195/98, Ettlin Gesellschaft für Spinnerei und Weberei AG, z siedzibą w Ettlingen (Niemcy), Textil Hof Weberei GmbH & Co. KG, z siedzibą w Hof (Niemcy), Spinnweberei Uhingen GmbH, z siedzibą w Uhingen (Niemcy), F. A. Kümpers GmbH & Co., z siedzibą w Rheine (Niemcy), Tenthorey SA, z siedzibą w Eloyes (Francja), Les tissages des héritiers de G. Perrin — Groupe Alain Thirion (HGP-GAT Tissages), z siedzibą w Thiéfosse (Francja), Établissements des fils de Victor Perrin SARL, z siedzibą w Thiéfosse (Francja), Filatures & tissages de Saulxures-sur-Moselotte, z siedzibą w Saulxures-sur-Moselotte (Francja), Tissage Mouline Thillot, z siedzibą w Le Thillot (Francja), Filature Niggeler & Küpfer SpA, z siedzibą w Capriolo (Włochy), Standardtela SpA, z siedzibą w Mediolanie (Włochy), oraz Verlener Textilwerk, Grimmelt, Wevers & Co. GmbH, z siedzibą w Velen (Niemcy), reprezentowane przez C. Stanbrooka, QC, i A. Dashwooda, barrister, przeciwko Radzie Unii Europejskiej (pełnomocnik: S. Marquardt wspierany przez adwokata G. M. Berrischa), popieranej przez Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (pełnomocnik: początkowo M. Ewing, następnie K. Manji), mającej za przedmiot stwierdzenie nieważności decyzji Rady z dnia 5 października 1998 r. odrzucającej propozycję rozporządzenia Rady (WE) w sprawie nałożenia ostatecznego cła antydumpingowego na przywóz niebielonych tkanin bawełnianych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, Egiptu, Indii, Indonezji i Pakistanu, ostatecznego poboru tymczasowego cła nałożonego na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 773/98 z dnia 7 kwietnia 1998 r. (Dz.U. L 111, str. 19) oraz zakończenia postępowania antydumpingowego w odniesieniu do przywozu tkanin pochodzących z Turcji, przedstawioną przez Komisję Wspólnot Europejskich w dniu 21 września 1998 r. [dokument COM (1998) 540 final], Sąd (czwarta izba w składzie powiększonym) w składzie: H. Legal, prezes, P. Lindh, P. Mengozzi, I. Wiszniewska-Białecka i V. Vadapalas, sedziowie; sekretarz: H. Jung, wydał w dniu 17 marca 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:

    1)

    Decyzja Rady z dnia 5 października 1998 r. odrzucająca propozycję rozporządzenia Rady (WE) w sprawie nałożenia ostatecznego cła antydumpingowego na przywóz niebielonych tkanin bawełnianych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, Egiptu, Indii, Indonezji i Pakistanu, ostatecznego poboru tymczasowego cła nałożonego na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 773/98 z dnia 7 kwietnia 1998 r. (Dz.U. L 111, str. 19) oraz zakończenia postępowania antydumpingowego w odniesieniu do przywozu tkanin pochodzących z Turcji, przedstawioną przez Komisję Wspólnot Europejskich w dniu 21 września 1998 r. [dokument COM (1998) 540 final], jest nieważna.

    2)

    Rada Unii Europejskiej zostaje obciążona kosztami postępowania.

    3)

    Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej poniesie własne koszty.


    (1)  Dz.U. C 160 z 5.06.1999 r.


    Top