Wspólne reguły wywozu

Niniejsze rozporządzenie ustanawia wspólne reguły wywozu z Unii Europejskiej (UE) w oparciu o zasadę swobody wywozu i określa procedury umożliwiające UE wprowadzenie w razie potrzeby koniecznych środków nadzoru i ochrony.

AKT

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1061/2009 z dnia 19 października 2009 r. ustanawiające wspólne reguły wywozu.

STRESZCZENIE

Niniejsze rozporządzenie ustanawia zasadę swobody wywozu, według której wywóz z Unii Europejskiej (UE) do państw trzecich nie podlega ograniczeniom ilościowym.

Procedury informacyjne i konsultacyjne

Państwo UE może przyjąć środki ochronne, jeżeli uzna je za konieczne w związku z wyjątkową zmianą na rynku. Przed zastosowaniem takich środków ochronnych państwo UE zobowiązane jest stosownie powiadomić o tym Komisję, która następnie powiadamia pozostałe państwa UE. Konsultacje mogą zostać rozpoczęte w każdej chwili i odbywać się w ramach komitetu doradczego złożonego z przedstawicieli każdego państwa członkowskiego, któremu przewodniczy przedstawiciel Komisji. Konsultacje te dotyczą w szczególności warunków wywozu i ich zmiany dla danego produktu oraz ewentualnych środków, jakie należałoby przyjąć.

Komisja może zażądać od państw członkowskich dostarczenia jej danych statystycznych na temat zmiany na rynku dla danego produktu w celu określenia sytuacji gospodarczej i handlowej. Komisja może ponadto zażądać od państw członkowskich nadzorowania danego produktu zgodnie z ustawodawstwem krajowym oraz procedurą określoną przez Komisję.

Środki ochronne

Interesy UE mogą wymagać przyjęcia stosownych środków w celu zapobieżenia lub naprawienia sytuacji krytycznej spowodowanej brakiem podstawowych produktów lub spełnienia międzynarodowych zobowiązań podjętych przez UE lub wszystkie państwa członkowskie, w szczególności tych dotyczących handlu podstawowymi produktami. Środki te obejmują zazwyczaj ilościowe ograniczenia wywozu.

Komisja, na wniosek państwa członkowskiego lub z własnej inicjatywy, może podporządkować wywóz produktu przedstawieniu zezwolenia na wywóz. Zezwolenie na wywóz przyznawane jest według zasad oraz w granicach, jakie Komisja ustanawia, oczekując na późniejszą decyzję Rady. Rada i państwa członkowskie są powiadamiane o podjętych środkach, środki takie stają się skuteczne niezwłocznie. Środki mogą być ograniczone do wywozu do niektórych krajów i do wywozu z niektórych regionów UE. Nie mają one wpływu na produkty będące już w drodze do granicy UE.

Z zasady środki ochronne przyjmowane są przez Radę stanowiącą większością kwalifikowaną na wniosek Komisji. Komisja może również wprowadzić takie środki, jeżeli konieczne będzie podjęcie natychmiastowych działań.

W czasie stosowania powyższych środków przeprowadzane są w związku z nimi konsultacje w ramach komitetu doradczego w celu zbadania ich skutków oraz sprawdzenia, czy warunki ich stosowania są nadal spełnione. W rezultacie środki mogą zostać zmienione lub uchylone, jeżeli ich stosowanie nie jest już konieczne.

Niniejsze rozporządzenie nie stanowi przeszkody dla przyjęcia lub stosowania przez państwa członkowskie ograniczeń ilościowych w wywozie, uzasadnionych względami moralności publicznej, porządku publicznego, bezpieczeństwa publicznego, ochrony zdrowia i życia ludzi i zwierząt lub ochrony roślin, ochrony narodowych dóbr o wartości artystycznej, historycznej lub archeologicznej bądź ochrony własności przemysłowej i handlowej.

Ostatnia aktualizacja: 09.02.2011