Omawiana decyzja ustanawia procedurę wymiany informacji dotyczących dochodzeń w sprawach karnych, ścigania sądowego i skazań za przestępstwa terrorystyczne pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej, a także pomiędzy państwami członkowskimi i Europolem.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

W walce z terroryzmem kluczowe znaczenie ma posiadanie przez odpowiednie służby możliwie najbardziej kompletnych i najbardziej aktualnych informacji. Informacje dotyczące dochodzeń w sprawach karnych, postępowań sądowych i skazań za przestępstwa terrorystyczne, które mają wpływ na dwa lub kilka państw członkowskich UE, powinny być gromadzone przez państwa członkowskie UE i przekazywane do Europolu.
Wyspecjalizowana służba wyznaczona spośród służb policyjnych lub innych organów ścigania państwa członkowskiego jest odpowiedzialna za przesyłanie Europolowi wszystkich istotnych informacji wynikających z dochodzeń w sprawach karnych odnoszących się do przestępstw terrorystycznych, które obejmują:
- tożsamość osoby, grupy lub podmiotu;
- przestępstwa objęte dochodzeniem i ich okoliczności;
- rodzaj przestępstwa;
- powiązania z innymi sprawami;
- wykorzystanie technologii komunikacyjnych;
- zagrożenie związane z posiadaniem broni masowego rażenia.
Państwa członkowskie muszą zapewnić, aby informacje te były przekazywane do Europolu zgodnie z prawem krajowym i rozporządzeniem (UE) 2016/794 ustanawiającym Europol (zob. streszczenie) oraz aby wszystkie dane osobowe były przetwarzane wyłącznie w celu zapobiegania przestępstwom terrorystycznym i innym przestępstwom, prowadzenia dochodzeń w ich sprawie, wykrywania ich oraz prowadzenia postępowań karnych w przypadkach, w których Europol jest właściwym organem. Kategorie przekazywanych danych osobowych są ograniczone do kategorii wymienionych w części B punkt 2 załącznika II do rozporządzenia (UE) 2016/794.
Każde państwo członkowskie musi zapewnić, by istotne informacje pochodzące z dokumentów lub innych dowodów uzyskanych podczas dochodzeń lub postępowań karnych związanych z przestępstwami terrorystycznymi były jak najszybciej udostępniane innym państwom członkowskim, w których takie informacje mogłyby zostać wykorzystane do zapobiegania przestępstwom terrorystycznym, ich wykrywania, prowadzenia dochodzeń w ich sprawie lub ich ścigania.
W odpowiednich przypadkach państwa członkowskie powinny ustanowić wspólne zespoły dochodzeniowo-śledcze, które będą prowadzić dochodzenia. Wnioski ze strony innych państw członkowskich UE w sprawie pomocy prawnej oraz wykonywania orzeczeń sądowych winne być traktowane priorytetowo.
Decyzja ta nie powinna zagrażać bezpieczeństwu osób ani skuteczności trwającego dochodzenia lub konkretnej operacji wywiadowczej.
Podjęte działania nie mogą wykraczać poza zakres niezbędny do osiągnięcia założonych celów.

Zalecenie Rady 2007/562/WE dotyczy wymiany informacji na temat porwań terrorystycznych między państwami członkowskimi (zob. streszczenie).

OD KIEDY DECYZJA MA ZASTOSOWANIE?

Deczyja ma zastosowanie od 30 września 2005 r.

Decyzja dotyczy także Gibraltaru.

KONTEKST

Więcej informacji:

Reakcja UE na terroryzm (Rada Unii Europejskiej).

GŁÓWNY DOKUMENT

Decyzja Rady 2005/671/WSiSW z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wymiany informacji i współpracy dotyczącej przestępstw terrorystycznych (Dz.U. L 253 z 29.9.2005, s. 22–24).

Kolejne zmiany decyzji 2005/671/WSiSW zostały włączone do tekstu podstawowego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.

DOKUMENTY POWIĄZANE

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/794 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol), zastępujące i uchylające decyzje Rady 2009/371/WSiSW, 2009/934/WSiSW, 2009/935/WSiSW, 2009/936/WSiSW i 2009/968/WSiSW (Dz.U. L 135 z 24.5.2016, s. 53–114).

Zob. tekst skonsolidowany.

Zalecenie Rady z dnia 12 czerwca 2007 r. dotyczące wymiany informacji na temat porwań terrorystycznych (Dz.U. L 214 z 17.8.2007, s. 9–12).

Ostatnia aktualizacja: 18.01.2024

Top