EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32019R0159

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/159 z dnia 31 stycznia 2019 r. nakładające ostateczne środki ochronne w odniesieniu do przywozu niektórych wyrobów ze stali

C/2019/709

OJ L 31, 1.2.2019, p. 27–74 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

Legal status of the document In force: This act has been changed. Current consolidated version: 01/01/2024

ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_impl/2019/159/oj

1.2.2019   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 31/27


ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2019/159

z dnia 31 stycznia 2019 r.

nakładające ostateczne środki ochronne w odniesieniu do przywozu niektórych wyrobów ze stali

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/478 z dnia 11 marca 2015 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu (1), w szczególności jego art. 16,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/755 z dnia 29 kwietnia 2015 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu z niektórych państw trzecich (2), w szczególności jego art. 13,

a także mając na uwadze, co następuje:

1.   PROCEDURA

1.1.   Środki tymczasowe

(1)

W dniu 18 lipca 2018 r. rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2018/1013 (3) wprowadzono tymczasowe środki ochronne w odniesieniu do przywozu niektórych wyrobów ze stali („rozporządzenie w sprawie tymczasowych środków ochronnych”).

(2)

Dochodzenie wszczęto z urzędu w dniu 26 marca 2018 r. („zawiadomienie o wszczęciu”) (4) w odniesieniu do 26 poszczególnych kategorii wyrobów ze stali zgodnie z art. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/478 oraz art. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/755.

(3)

W dniu 28 czerwca 2018 r. Komisja rozszerzyła zakres produktu objętego dochodzeniem w sprawie środków ochronnych na dwie dodatkowe kategorie („zawiadomienie o rozszerzeniu dochodzenia”) (5).

(4)

Jak wspomniano w motywie 20 rozporządzenia w sprawie tymczasowych środków ochronnych, dochodzeniem objęto lata 2013–2017 („okres badany”).

1.2.   Właściwy przebieg dochodzenia

(5)

W ramach niniejszego dochodzenia Komisja otrzymała od zainteresowanych stron 452 odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(6)

Komisja otrzymała również znaczną liczbę uwag na piśmie dotyczących ustaleń zawartych w rozporządzeniu w sprawie tymczasowych środków ochronnych od producentów unijnych, producentów eksportujących, importerów, użytkowników, stowarzyszeń i organów państw trzecich.

(7)

Po przyjęciu środków tymczasowych Komisja zobowiązała się, w celu przyjęcia ostatecznego ustalenia, do przeprowadzenia bardziej dogłębnej weryfikacji informacji (w tym najnowszych danych) przekazanych przez producentów unijnych. Biorąc pod uwagę dużą liczbę producentów współpracujących w UE, przeprowadzenie wizyt weryfikacyjnych w siedzibie każdego producenta unijnego było fizycznie niemożliwe. W związku z tym Komisja opowiedziała się za przeprowadzeniem kontroli jakości i wiarygodności danych poprzez zweryfikowanie danych dotyczących wybranych producentów w ilości, która zapewni uwzględnienie wystarczającej wielkości produkcji i najszerszego możliwego zakresu kategorii produktu objętych dochodzeniem. Na tej podstawie Komisja zweryfikowała odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu w siedzibach dziesięciu producentów unijnych, którzy odpowiadali za ponad 15 % całkowitej sprzedaży produktu objętego dochodzeniem w Unii w 2017 r.

(8)

W okresie od czerwca do września 2018 r. przeprowadzono wizyty weryfikacyjne w siedzibach następujących producentów unijnych:

ArcelorMittal Poland S.A., Polska,

Compañía Española de Laminación, S.L. (CELSA), Hiszpania,

Mannesmann Precision Tubes GmbH, (grupa Salzgitter), Niemcy,

Mannesmann Stainless Tubes GmbH, (grupa Salzgitter), Niemcy,

Marcegaglia Carbon Steel S.p.A., Włochy,

Marcegaglia Specialties S.p.A., Włochy,

Riva Stahl GmbH, Niemcy,

Sij Acquioni d.o.o., Słowenia,

U. S. Steel Košice, s.r.o., Słowacja, oraz

Ugitech SA, Francja.

(9)

W celu uzyskania najnowszych informacji na potrzeby przyjęcia ostatecznych ustaleń, w dniu 7 września 2018 r. Komisja zwróciła się do stowarzyszeń producentów unijnych o przedstawienie zaktualizowanego zbioru danych dotyczących kategorii produktu objętych dochodzeniem.

(10)

Na podstawie art. 5 rozporządzenia (UE) 2015/478 i art. 3 rozporządzenia (UE) 2015/755 przesłuchano wszystkie zainteresowane strony, które w ustalonym terminie złożyły wniosek o przesłuchanie. W dniach 12, 13 i 14 września oraz 1 października 2018 r. Komisja przeprowadziła 93 indywidualne przesłuchania, podczas których 150 zainteresowanych stron przedstawiło swoje opinie.

(11)

Uwagi przekazane w terminie przez zainteresowane strony, na piśmie lub ustnie podczas przesłuchań, zostały należycie rozpatrzone i w stosownych przypadkach uwzględnione.

2.   PRODUKT OBJĘTY DOCHODZENIEM I PRODUKT PODOBNY LUB BEZPOŚREDNIO KONKURENCYJNY

(12)

Produktem objętym dochodzeniem są niektóre wyroby ze stali należące do wszystkich 28 kategorii wyrobów ze stali określonych we wspomnianym powyżej zawiadomieniu o wszczęciu, z uwzględnieniem zmian zawartych w zawiadomieniu o rozszerzeniu dochodzenia. Te kategorie produktu podlegają amerykańskim środkom taryfowym wprowadzonym na podstawie sekcji 232 ustawy „Trade Expansion Act” z 1962 r. („środki przyjęte przez USA na podstawie sekcji 232”).

2.1.   Definicja jednej grupy

(13)

W motywach 11–17 rozporządzenia w sprawie tymczasowych środków ochronnych Komisja określiła zakres produktu objętego dochodzeniem w sprawie środków ochronnych, a także przedstawiła szczegółowe uzasadnienie na poparcie całościowej analizy w świetle silnych współzależności między wszystkimi kategoriami produktu objętymi dochodzeniem.

(14)

Po opublikowaniu rozporządzenia w sprawie tymczasowych środków ochronnych kilka zainteresowanych stron stwierdziło, że nie istnieje jeden produkt objęty dochodzeniem, lecz szereg takich produktów. Strony te zauważyły, że zawiadomienie o wszczęciu nie odnosi się do jednego produktu objętego dochodzeniem, lecz w niektórych fragmentach użyto w nim liczby mnogiej i odniesień do „produktów objętych dochodzeniem”.

(15)

Te same strony twierdziły, że podejście zastosowane przez Komisję w obecnym dochodzeniu jest sprzeczne z orzeczeniem Organu Apelacyjnego w sprawie Stany Zjednoczone – Środki ochronne dotyczące produktów stalowych (6). W tym przypadku Organ Apelacyjny orzekł, że zastosowanie całościowego podejścia do obliczania „nieprzewidzianego rozwoju sytuacji” może prowadzić do zastosowania „środków ochronnych w odniesieniu do szerokiej kategorii produktów, nawet jeżeli przywóz jednego lub większej liczby tych produktów nie zwiększył się i nie był wynikiem” nieprzewidzianego rozwoju sytuacji„” i nie spełni wymogu artykułu XIX GATT. Strony te twierdziły również, że w dochodzeniu w sprawie środków ochronnych dotyczących produktów stalowych z 2002 r. (7) Komisja przeprowadziła odrębną analizę w odniesieniu do poszczególnych kategorii produktu, w związku z czym w obecnym przypadku należy również przeprowadzić taką samą indywidualną ocenę.

(16)

Wreszcie szereg zainteresowanych stron zakwestionowało współzależności i wzajemne powiązania między kategoriami produktu, które Komisja wskazała w celu uzasadnienia przeprowadzenia pojedynczej analizy. Uznając, że takie powiązania istnieją między niektórymi kategoriami produktu, strony te były jednak zdania, że takie powiązania nie są obecne we wszystkich kategoriach, na przykład nie występują między kategoriami stali węglowej i stali nierdzewnej, lub między wyrobami płaskimi, wyrobami długimi i rurami.

(17)

Komisja przeanalizowała te argumenty i odrzuciła je z powodów wyjaśnionych poniżej. Po pierwsze, w zawiadomieniu o wszczęciu stwierdzono wielokrotnie, że 28 kategorii produktu objętych dochodzeniem zostało potraktowanych jako jedna grupa produktów do celów analizy, czy warunki przyjęcia środków ochronnych są spełnione. W rzeczywistości w rozporządzeniu w sprawie tymczasowych środków ochronnych odniesiono się do 28 kategorii produktu jako „produktu objętego dochodzeniem” lub „kategorii produktu objętych dochodzeniem” (zob. motyw 11 rozporządzenia w sprawie tymczasowych środków ochronnych), a przedstawioną w nim analizę przeprowadzono na podstawie wszystkich 28 kategorii produktu objętych dochodzeniem (zob. motyw 22 rozporządzenia w sprawie tymczasowych środków ochronnych). W związku z tym odniesienie do „produktów objętych dochodzeniem” należy rozumieć jako kategorie produktów analizowane łącznie w ramach jednego produktu objętego dochodzeniem.

(18)

Po drugie, Porozumienie WTO w sprawie środków ochronnych nie nakłada żadnych szczególnych obowiązków w odniesieniu do definicji lub zakresu produktu objętego dochodzeniem i nie zawiera żadnych wytycznych dotyczących tej kwestii, co zostało potwierdzone przez zespół orzekający WTO. Środek ochronny można bowiem zastosować wobec produktu, którego przywóz się zwiększył; zdezagregowana analiza nie jest jednak wymagana we wszystkich przypadkach, w których definicja produktu objętego dochodzeniem obejmuje więcej niż jeden produkt. W związku z tym to organ prowadzący dochodzenie definiuje produkt objęty dochodzeniem, a także określa sposób analizowania odpowiednich danych w ramach dochodzenia (8). Ponadto nie przedstawiono żadnego argumentu wyjaśniającego, w jaki sposób, w okolicznościach obecnego przypadku, rozpatrywanie kategorii produktu łącznie mogłoby mieć wpływ na analizę przeprowadzoną przez Komisję lub skutkować nieodpowiednim określeniem wzrostu przywozu w okresie objętym dochodzeniem. Wreszcie Komisja zauważa również na marginesie, że orzeczenie Organu Apelacyjnego, do którego odwołują się strony, dotyczy analizy nieprzewidzianego rozwoju sytuacji, a nie kwestii, czy na podstawie Porozumienia WTO w sprawie środków ochronnych zezwala się na przeprowadzenie analizy w sposób całościowy.

(19)

Po trzecie, chociaż Komisja w swoich ostatecznych ustaleniach powtórzyła i potwierdziła konieczność przeprowadzenia w niniejszym przypadku ogólnej analizy warunków koniecznych do nałożenia środków ochronnych, to w celu dalszego zbadania powiązań między niektórymi kategoriami, zgodnie z twierdzeniami niektórych zainteresowanych stron, Komisja podjęła również decyzję o przeprowadzeniu analizy 28 kategorii produktu objętych dochodzeniem, formalnie traktowanych jako jedna grupa, także jako trzech „rodzin wyrobów” ze stali. Decyzja ta została podjęta również w celu zbadania, czy ustalenia dotyczące pojedynczej grupy znajdują potwierdzenie na poziomie bardziej zdezagregowanym, oraz w celu rozwiania wszelkich wątpliwości co do wiarygodności wniosków wyciągniętych na poziomie ogólnym. W ramach tych trzech rodzin wyrobów ze stali niektóre kategorie produktu uległy przegrupowaniu, co doprowadziło do wykazania jeszcze większego stopnia podobieństwa między nimi.

(20)

W przemyśle stalowym powszechnie stosuje się podział na trzy rodziny wyrobów ze stali, mianowicie: wyroby płaskie, wyroby długie i przewody rurowe. W ramach niniejszego dochodzenia w sprawie środków ochronnych uznaje się, że produkty z każdej z tych rodzin wykazują podobne cechy, często powstają w tym samym procesie produkcyjnym, często stanowią nakłady na potrzeby wytwarzania innych produktów na dalszych etapach łańcucha produkcyjnego w ramach danej rodziny, mają tych samych użytkowników lub klientów w łańcuchu dostaw, w związku z czym ich substytucyjność po stronie podaży i popytu oraz konkurencja wewnątrz „rodziny” są bardziej widoczne niż w przypadku uwzględniania wszystkich kategorii wyrobów ze stali w jednej grupie.

(21)

Trzy „rodziny wyrobów” określa się następująco:

Tabela 1

Rodziny wyrobów

Rodzina wyrobów

Kategoria produktu

1 Wyroby płaskie

1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11

2 Wyroby długie

12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 27, 28

3 Przewody rurowe

20, 21, 22, 23, 24, 25, 26

(22)

W związku z powyższym Komisja uwzględni uwagi przedstawione przez niektóre zainteresowane strony w odniesieniu do szerokiej definicji produktu objętego dochodzeniem przez uzupełnienie ogólnej oceny 28 kategorii produktu objętych dochodzeniem o analizę poszczególnych rodzin wyrobów określonych powyżej.

2.2.   Wnioski dotyczące poszczególnych kategorii produktu

(23)

Szereg zainteresowanych stron twierdziło, że należy wyłączyć z zakresu produktu objętego dochodzeniem niektóre kategorie produktów ze względu na rzekomy brak lub ograniczoną dostępność produkcji unijnej. Stwierdzenia te dotyczą w szczególności następujących kategorii produktu:

arkusze ze stali elektrotechnicznej o ziarnach niezorientowanych wykorzystywane w silnikach i prądnicach (objęte kategorią produktu 3),

części stalowe wykorzystywane jako nakłady w przemyśle motoryzacyjnym (objęte kategorią produktów 4),

wyroby cynowane (objęte kategorią produktów 6).

(24)

Komisja starannie przeanalizowała te stwierdzenia i doszła do wniosku, że podobne lub bezpośrednio konkurencyjne kategorie produktu są w rzeczywistości produkowane w Unii przez przemysł unijny. Ponadto, jak zostanie to omówione poniżej w sekcji dotyczącej interesu Unii, Komisja opracowała środki ochronne w taki sposób, aby zapewnić ograniczenie zakłóceń w przywozie do minimum oraz zachowanie tradycyjnych poziomów przywozu od partnerów handlowych. W związku z tym domniemane prawdopodobieństwo wystąpienia niedoborów niektórych kategorii produktu jest nieuzasadnione, biorąc również pod uwagę dostosowania i względy określone w analizie interesu Unii.

(25)

Komisja stwierdziła zatem, że należy odrzucić wniosek o wyłączenie niektórych kategorii produktu.

(26)

Wobec braku dalszych uwag dotyczących produktu objętego dochodzeniem i produktu podobnego lub bezpośrednio konkurującego, wnioski przedstawione w motywach 11–17 rozporządzenia w sprawie tymczasowych środków ochronnych zostają niniejszym potwierdzone.

3.   WZROST PRZYWOZU

(27)

W motywach 20–29 rozporządzenia w sprawie tymczasowych środków ochronnych Komisja przeprowadziła ogólną analizę wzrostu przywozu w latach 2013–2017 w odniesieniu do 28 kategorii produktu objętych dochodzeniem. Z tej całościowej analizy wyłączono już kategorie produktu, w przypadku których na poziomie indywidualnym nie wykazano wzrostu przywozu.

(28)

Podczas dokonywania ostatecznego ustalenia Komisja przyjęła to samo podejście, ale, jak wyjaśniono wcześniej, uzupełniła swoją analizę, badając zmiany wielkości przywozu dla każdej z trzech rodzin wyrobów określonych w sekcji 2.2, w celu potwierdzenia zasadności wniosków uzyskanych w ujęciu całościowym.

(29)

W swojej analizie Komisja wykorzystała najnowsze dane statystyczne, mianowicie dane dotyczące przywozu obejmujące pierwszą połowę 2018 r. Aby zapewnić porównywalność danych z poprzednimi okresami pełnorocznymi, Komisja ustanowiła dodatkowy okres ad hoc wynoszący 12 miesięcy, obejmujący ostatnich 6 miesięcy 2017 r. i pierwszych 6 miesięcy 2018 r. („ostatni okres” lub „OO”). Komisja skorygowała również pewne drobne błędy pisarskie w danych wykorzystanych na etapie tymczasowym.

(30)

Ponadto w swojej ocenie zmian w przywozie Komisja nie uwzględniła wielkości przywozu z szeregu państw, które powinny zostać wyłączone z zakresu środków ostatecznych, w szczególności: państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) oraz niektórych państw, z którymi Unia podpisała obecnie obowiązującą umowę o partnerstwie gospodarczym, przewidującą wyłączenie z zakresu wielostronnych środków ochronnych (9).

(31)

Choć na etapie tymczasowym stwierdzono, że w przypadku 5 kategorii produktu przywóz nie zwiększył się (10), z analizy najnowszych danych dotyczących przywozu wynika, że tylko w odniesieniu do 2 z 28 kategorii produktu nie odnotowano wzrostu przywozu, mianowicie kategorii produktu 11 i kategorii produktu 23. W związku z tym Komisja podjęła decyzję o wyłączeniu tych dwóch kategorii produktu z zakresu analizy końcowej. Poszczególne zmiany wielkości przywozu w odniesieniu do każdej kategorii produktu przedstawiono w załączniku II.

(32)

Jeżeli chodzi o całościową analizę przywozu, w odniesieniu do 26 pozostałych kategorii produktu podlegających ocenie odnotowano następujące zmiany przywozu:

Tabela 2

Wielkość przywozu (po wyłączeniu niektórych państw i produktów) oraz udział w rynku

 

2013

2014

2015

2016

2017

OO

Przywóz (tys. ton)

18 329

21 868

26 552

29 141

30 094

31 314

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

119

145

159

164

171

Udział w rynku

12,7 %

14,4 %

16,9 %

17,9 %

18,1 %

18,8 %

Źródło: Eurostat i odpowiedzi przemysłu unijnego na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(33)

Przywóz w ujęciu bezwzględnym wzrósł o 71 % w analizowanym okresie, a w ujęciu względnym udział w rynku wzrósł z 12,7 % do 18,8 %. Największy wzrost odnotowano w latach 2013–2016. W kolejnym okresie przywóz nadal wzrastał, choć wolniej, aby następnie ponownie zwiększyć tempo w OO, po wejściu w życie środków przyjętych przez USA na podstawie sekcji 232. Wyżej wspomniana tendencja znajduje również potwierdzenie w znacznej większości odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu otrzymanych od producentów mających siedzibę w głównych państwach wywozu (11).

(34)

W celu uzupełnienia całościowej analizy przywozu Komisja zbadała zmiany w przywozie w odniesieniu do każdej z trzech rodzin wyrobów określonych powyżej: wyrobów płaskich, wyrobów długich i przewodów rurowych. Na tej podstawie wielkość przywozu i odpowiadające mu udziały w rynku kształtowały się następująco:

Tabela 3

Wielkość przywozu (po wyłączeniu niektórych państw i produktów) oraz udział w rynku – według rodziny wyrobów

 

2013

2014

2015

2016

2017

OO

Wyroby płaskie

Przywóz (tys. ton)

12 327

14 215

18 391

20 281

20 299

20 202

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

115

149

164

164

164

Udział w rynku

14,2 %

15,8 %

19,4 %

20,7 %

20,9 %

20,9 %

Wyroby długie

Przywóz (tys. ton)

4 001

5 258

6 028

6 550

6 465

7 901

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

131

151

164

162

197

Udział w rynku

8,6 %

10,6 %

11,8 %

12,4 %

11,8 %

14,0 %

Przewody rurowe

Pzywóz (tys. ton)

2 001

2 396

2 134

2 310

3 330

3 212

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

120

107

115

166

160

Udział w rynku

20,4 %

20,8 %

19,9 %

20,1 %

25,3 %

25,7 %

Źródło: Eurostat i odpowiedzi przemysłu unijnego na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(35)

Z danych statystycznych wynika, że przywóz wszystkich trzech rodzin wyrobów (wyrobów płaskich, wyrobów długich i przewodów rurowych) wzrósł w ujęciu bezwzględnym w okresie od 2013 r. do ostatniego okresu odpowiednio o 64 %, 97 % i 60 %. W tym samym okresie przywóz wzrósł również w ujęciu względnym, przy czym udział w rynku zwiększył się odpowiednio z 14,2 % do 20,9 %; z 8,6 % do 14,0 % i z 20,4 % do 25,7 %.

(36)

Najbardziej znaczący wzrost w przypadku wyrobów płaskich zarówno w ujęciu bezwzględnym, jak i względnym, odnotowano w latach 2013–2016. Po tym okresie przywóz utrzymywał się na stosunkowo stabilnym poziomie, niemniej na znacznie wyższym niż w latach 2013–2015. W przypadku wyrobów długich największy wzrost zarówno w ujęciu bezwzględnym, jak i względnym, nastąpił w latach 2013–2016, a następnie kolejny gwałtowny wzrost w OO. W odniesieniu do przewodów rurowych wielkość przywozu wzrastała stopniowo w latach 2013–2016, a następnie gwałtownie wzrosła w okresie od 2016 r. do OO, zarówno w ujęciu bezwzględnym, jak i względnym.

(37)

Jeżeli chodzi o uwagi otrzymane przez Komisję, jedna z zainteresowanych stron twierdziła, że dwie z pięciu kategorii produktu, które zostały wyłączone z zakresu środków tymczasowych, mianowicie kategorie produktu 10 i 19, powinny zostać objęte środkami ostatecznymi, ponieważ najnowsze dane statystyczne wskazują na wzrost przywozu w odniesieniu do tych kategorii. Inna strona przedstawiła podobną uwagę w odniesieniu do kategorii produktu 24. Twierdzenia te zostały przyjęte, ponieważ, jak wcześniej wyjaśniono, dane statystyczne dotyczące przywozu odnoszące się do kategorii produktu 10, 19 i 24 faktycznie wskazywały na ogólny wzrost przywozu w okresie od 2013 r. do OO. Ponadto wielkości przywozu w odniesieniu do tych trzech kategorii produktu wzrosły również w okresie od 2017 r. do OO. Co więcej, jak omówiono w motywie 34, produkty te należą do rodzin wyrobów, w przypadku których również odnotowano wzrost w okresie od 2013 r. do OO.

(38)

Szereg zainteresowanych stron twierdziło, że w ostatnim czasie nie odnotowano nagłego, gwałtownego i znacznego wzrostu przywozu, a także odniosło się do sprawozdania Organu Apelacyjnego w sprawie Argentyna – Środki dotyczące obuwia (12) i innych spraw WTO, takich jak USA – Środki dotyczące glutenu pszennego (13), Ukraina – Środki dotyczące samochodów osobowych (14), USA – Środki ochronne dotyczące stali (15). Podsumowując, orzecznictwo to stanowi, że nie wystarczy, aby dochodzenie wykazało, że przywóz wzrósł w okresie pięciu lat. Wzrost ten musi być wystarczająco aktualny, nagły i znaczący zarówno pod względem ilościowym, jak i jakościowym, aby powodował poważną szkodę lub groźbę wystąpienia takiej szkody. W orzecznictwie tym wyjaśniono również znaczenie określenia „gwałtowny” („powodujący nagłą zmianę kierunku; raptowny, wyraźny) oraz „nagły” („odbywający się lub następujący bez ostrzeżenia; nieoczekiwany” lub „raptowny, gwałtowny”). Inne strony twierdziły również, że wzrost przywozu utrzymywał się na stałym poziomie lub że przywóz wzrastał do 2015 r., nie wykazując od tamtej pory gwałtownego, nagłego, ani znacznego wzrostu.

(39)

W tym względzie należy przede wszystkim przypomnieć, że Komisja przeprowadziła dokładną analizę wielkości przywozu w latach 2013–2017 w odniesieniu do 28 kategorii produktu (uwzględniając tendencje w zakresie przywozu w okresie objętym dochodzeniem, a nie jedynie porównując punkty końcowe), oraz że przeanalizowała również zmiany wielkości przywozu w OO. Na tej podstawie Komisja wyłączyła z góry niektóre kategorie produktu, w odniesieniu do których nie odnotowano wzrostu w okresie od 2013 r. do OO. Ponadto, jak wyjaśniono w motywach 33, 35 i 36, Komisja uznała, że w okresie między 2013 r. a OO w skali globalnej przywóz wzrósł w ujęciu bezwzględnym o 71 %, a uwzględniając pogrupowanie w rodziny wyrobów wzrósł o 60 % i 97 %. Ponadto statystyki Eurostatu pokazują również, że przywóz zwiększył się o 45 % w latach 2013–2015 i że ten gwałtowny wzrost utrzymywał się do OO, w którym to przywóz osiągnął ogólny poziom 71 %. Podobną tendencję odnotowano również w odniesieniu do względnego wzrostu przywozu. Na tej podstawie potwierdza się, że wzrost przywozu był gwałtowny i nagły, jak wyjaśniono w orzecznictwie. Biorąc pod uwagę wielkość wzrostu, potwierdza się również, że wzrost ten był znaczny. Jeżeli chodzi o aktualny charakter, Komisja zauważa, że nie istnieje konkretne orzecznictwo dotyczące tego, w jaki sposób należy interpretować określenie „aktualny”. Organ Apelacyjny dokonał jedynie interpretacji wymogu, zgodnie z którym członek może zastosować zabezpieczenie jedynie w przypadku, gdy dany produkt „jest przywożony” w zwiększonych ilościach, co oznacza, że wzrost przywozu musi być na tyle „aktualny”, aby powodować poważną szkodę lub zagrażać spowodowaniem takiej szkody (16). Komisja potwierdziła, że wzrost przywozu, w świetle zmian w okresie od 2013 r. do OO, a nawet od 2015 r. do OO, był na tyle aktualny, że spowodował poważną szkodę lub zagrażał spowodowaniem takiej szkody. W związku z tym Komisja odrzuciła powyższe twierdzenia dotyczące braku kwalifikowalnego zwiększenia przywozu.

(40)

Szereg zainteresowanych stron twierdziło, że przeprowadzona przez Komisję analiza od punktu końcowego do punktu końcowego na poziomie zagregowanym jest niewystarczająca i że Komisja powinna również przeanalizować tendencje interwencyjne zaobserwowane w latach 2013–2017, zgodnie z orzecznictwem WTO, takim jak w sprawach USA – Środki ochronne dotyczące produktów stalowych (17) i Ukraina – Środki dotyczące samochodów osobowych (18). Zgodnie z takim orzecznictwem analiza nie może opierać się na porównaniu punktów końcowych dla okresu poddanego analizie, ponieważ mogłoby to prowadzić do manipulacji wynikami w przypadkach, gdy nie występuje wyraźna i nieprzerwana tendencja wzrostowa w odniesieniu do wielkości przywozu. W orzecznictwie przewiduje się również, że organ prowadzący dochodzenie określa uzasadnione i adekwatne wyjaśnienie dotyczące zmian wielkości przywozu między punktami końcowymi.

(41)

Komisja uważa, że nie przeprowadziła jedynie analizy na koniec okresu, ponieważ – jak wykazano powyżej w motywach 33–36 – Komisja przeanalizowała również zaobserwowane tendencje interwencyjne i dokonała adekwatnej i uzasadnionej analizy tendencji w zakresie przywozu. W związku z tym odnośne argumenty zostały odrzucone.

(42)

Niektóre zainteresowane strony wskazały, że analiza zmian, jakie zaszły w przywozie w latach 2013–2017, wprowadza w błąd, ponieważ poziom przywozu w 2013 r. był nienormalnie niski ze względu na światowy kryzys gospodarczy, a wzrost odnotowany w kolejnym okresie stanowił jedynie powrót do stanu normalnego.

(43)

W tym względzie Komisja uznała, że przyjęcie 2013 r. jako punktu wyjścia do przeprowadzenia analizy nie wpływa w sposób negatywny na wiarygodność tej analizy. Podczas gdy zużycie stali w UE faktycznie wzrosło o 14 % w latach 2013–2017 (zob. tabela 4 poniżej), to wzrost ten następował stopniowo przez cały okres. Z kolei przywóz w tym samym okresie wzrósł w zdecydowanie większym stopniu niż popyt w UE, mianowicie o 64 %, i w znacznie szybszym tempie niż zużycie w UE. W rezultacie udział przywozu w rynku wzrósł o 5,4 punktu procentowego w latach 2013–2017 (z 12,7 % do 18,1 %). Na tej podstawie twierdzenie to zostało odrzucone.

(44)

Szereg zainteresowanych stron twierdziło, że przywóz dokonywany przez przemysł unijny powinien być wyłączony z analizy wielkości przywozu. W tym względzie należy zauważyć, że nie istnieje żaden wymóg prawny nakazujący dokonanie takiego wyłączenia. W każdym razie, jak wynika z odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu otrzymanych od producentów unijnych, przywóz ten utrzymywał się w latach 2013–2017 na stałym poziomie i stanowił jedynie nieznaczną część łącznego przywozu (od 0,3 % do 0,7 % łącznego przywozu). Z tego względu powyższy argument został odrzucony.

(45)

Jedna z zainteresowanych stron twierdziła, że z analizy wielkości przywozu należało w ogóle wyłączyć przywóz w ramach procedury uszlachetniania czynnego, w szczególności w odniesieniu do kategorii produktu 25. W tym względzie należy zauważyć, że w przypadku wszystkich kategorii produktu innych niż kategoria produktu 25 zaobserwowana tendencja w zakresie wielkości przywozu nie ulega zmianie po wyłączeniu uszlachetniania czynnego z analizy. W konkretnym przypadku kategorii produktu 25 sprzedaż dokonywana przez producenta unijnego została utracona na korzyść producenta eksportującego prowadzącego działalność na rynku państwa trzeciego. W związku z tym uznano za stosowne włączenie tych wielkości do oceny wzrostu przywozu w celu odzwierciedlenia pełnego wpływu przywozu z państw trzecich. Na tej podstawie twierdzenie to zostało odrzucone.

(46)

Niektóre zainteresowane strony twierdziły, że wielkość przywozu i odpowiadający mu udział w rynku w odniesieniu do kategorii produktu 1, 6, 7, 17 i 28 w latach 2016–2017 zmalały. W tym względzie Komisja zauważa, że w swoim ostatecznym ustaleniu uwzględniła zmiany wielkości przywozu w ostatnim okresie i na tej podstawie stwierdziła, że przywóz wzrósł w odniesieniu do wszystkich tych kategorii z wyjątkiem kategorii 7. Jednak nawet w przypadku tej ostatniej kategorii przywóz w ostatnim okresie był znacznie większy niż w latach 2013–2014. Ponadto Komisja przeprowadziła analizę wszystkich wyrobów ze stali w sposób całościowy, jak również indywidualny w przypadku każdej z trzech określonych rodzin wyrobów, i stwierdziła, że przywóz wzrósł ogólnie w całym analizowanym okresie. Argument ten został zatem odrzucony.

(47)

W związku z tym Komisja stwierdza, że w odniesieniu do produktu objętego dochodzeniem podlegającego ocenie nastąpił nagły, gwałtowny i znaczny wzrost przywozu zarówno w ujęciu bezwzględnym, jak i względnym. Ustalenie to znajduje również potwierdzenie w danych na poziomie każdej z trzech rodzin wyrobów poddanych ocenie.

4.   NIEPRZEWIDZIANY ROZWÓJ SYTUACJI

(48)

Jak wyjaśniono szczegółowo w motywach 30–36 rozporządzenia w sprawie tymczasowych środków ochronnych, Komisja wstępnie ustaliła, że wyżej wspomniany wzrost przywozu wyrobów ze stali w Unii był wynikiem nieprzewidzianego rozwoju sytuacji, który miały swoje źródło w szeregu czynników powodujących powstawanie i pogłębianie się zakłóceń równowagi w międzynarodowym handlu produktem objętym dochodzeniem.

(49)

Do czynników tych należała bezprecedensowa nadwyżka mocy produkcyjnych w przemyśle stalowym, która utrzymuje się pomimo znacznej liczby środków przyjętych na całym świecie w celu jej ograniczenia, a którą pogłębiają zakłócające subsydia i rządowe środki wspierające, które doprowadziły do spadku cen, zwiększonego stosowania praktyk ograniczających handel, instrumentów ochrony handlu oraz środków przyjętych przez USA na podstawie sekcji 232 w marcu 2018 r.

(50)

Szereg zainteresowanych stron twierdziło, że należy wykazać nieprzewidziany rozwój sytuacji w odniesieniu do każdej kategorii produktu. Komisja nie zgadza się z tymi opiniami i uważa, że ze względu na dużą współzależność i wzajemne powiązania między kategoriami produktu, jak wyjaśniono w sekcji 2.1, wystarczy wykazać istnienie nieprzewidzianego rozwoju sytuacji w skali globalnej. Na tej podstawie twierdzenie to zostało odrzucone.

(51)

Jeżeli chodzi o nadwyżkę mocy produkcyjnych, szereg zainteresowanych stron twierdziło, że Komisja dobrze wiedziała o nadwyżce mocy produkcyjnych, zatem nie można jej uznać za nieprzewidziany rozwój sytuacji. Twierdziły one również, że Komisja powiązała wcześniej szkodę poniesioną przez przemysł unijny z przywozem towarów po cenach dumpingowych lub subsydiowanych oraz że nie stwierdzono związku między wzrostem przywozu a nieprzewidzianym zdarzeniem w postaci nadwyżki mocy produkcyjnych dotyczących stali.

(52)

W tym względzie należy przede wszystkim zauważyć, że zgodnie z wykresem 2.3 w sprawozdaniu w sprawie globalnego handlu „Going Spare: Steel, Excess Capacity, and Protectionism” (19), nadwyżka mocy produkcyjnych w zakresie stali surowej na świecie zmniejszyła się w latach 2009–2011, po czym w latach 2011–2016 tendencja ta uległa odwróceniu. Biorąc pod uwagę fakt, że całkowita nadwyżka mocy produkcyjnych w zakresie stali surowej w 2011 r. znacznie przekraczała już całkowitą produkcję w tym roku, oczekiwano, że całkowite moce produkcyjne w zakresie stali surowej ulegną zmniejszeniu lub przynajmniej pozostaną na tym samym poziomie, co umożliwiłoby lepsze wykorzystanie mocy produkcyjnych i zwiększyłoby efektywność kosztową. Jednak, wbrew oczekiwaniom, po 2011 r. całkowite moce produkcyjne w zakresie stali surowej nadal wzrastały, generując dodatkowe nadwyżki mocy produkcyjnych na świecie, co zostało potwierdzone przez Komisję w jej komunikacie „Przemysł stalowy: utrzymanie stabilnego zatrudnienia i zrównoważonego wzrostu gospodarczego w Europie” (20). Biorąc pod uwagę czas wystąpienia zdarzeń, o których mowa powyżej, a w szczególności fakt, że nadwyżki mocy produkcyjnych wzrosły w okresie, w którym z ekonomicznego punktu widzenia można było spodziewać się ich spadku, stwierdza się, że nadwyżkę mocy produkcyjnych w zakresie stali należy uznać za nieprzewidziany rozwój sytuacji.

(53)

Jeżeli chodzi o związek przyczynowy stwierdzony w poprzednich dochodzeniach dotyczących zwalczania nieuczciwych praktyk handlowych, odsyła się do wspomnianego wyżej komunikatu, który stanowi, że tego rodzaju dochodzenia uznaje się za „środki mające na celu łagodzenie skutków […] nadwyżki zdolności produkcyjnych”. Na tej podstawie oczywiste jest, że omawiana nadwyżka mocy produkcyjnych jest ściśle powiązana z przywozem towarów po cenach dumpingowych i subsydiowanych. Mimo tego, w toku dochodzenia antydumpingowego i antysubsydyjnego nadwyżka mocy produkcyjnych w sektorze stalowym nie jest analizowana jako nieprzewidziany rozwój sytuacji, ponieważ w odniesieniu do oceny leżącej u podstaw nałożenia tych instrumentów ochrony handlu nie ma takiego wymogu.

(54)

Jeżeli chodzi o związek między nieprzewidzianym rozwojem sytuacji, jakim były nadwyżki mocy produkcyjnych w zakresie stali, a wzrostem przywozu, oczywiste jest, że w interesie producentów eksportujących leży maksymalizacja wykorzystania ich mocy produkcyjnych. W przypadku gdy po zaopatrzeniu swojego rynku krajowego będą oni posiadać wolne moce produkcyjne, zaczną poszukiwać innych możliwości na rynkach eksportowych, a tym samym będą generować wzrost wielkości przywozu na tych rynkach. Na tej podstawie powyższe twierdzenia muszą zostać odrzucone.

(55)

Jeżeli chodzi o zwiększenie liczby przyjętych środków ograniczających handel, szereg stron twierdziło, że nie można tego uznać za nieprzewidziany rozwój sytuacji, ponieważ środki te stanowią uznane wyjątki od ogólnych zasad WTO, oraz że liczba środków w ramach instrumentów ochrony handlu nałożonych w 2017 r. zmniejszyła się. Strony te wyrażały również opinię, że nie stwierdzono związku między wzrostem przywozu a nieprzewidzianym rozwojem sytuacji w postaci środków ograniczających handel.

(56)

Komisja nie zgadza się z tymi twierdzeniami, ponieważ fakt, że działania ograniczające handel podejmowane są w ramach zasad WTO, nie oznacza, że nie można ich uznać za nieprzewidziany rozwój sytuacji. Komisja nie kwestionuje prawa państw do nakładania środków antydumpingowych lub antysubsydyjnych zgodnie z odpowiednimi zasadami WTO. Omawiana kwestia dotyczy jednak bezprecedensowej, zwiększonej liczby takich środków wprowadzonych przez państwa trzecie, która spowodowała przekierowanie handlu, a w efekcie doprowadziła do zwiększenia przywozu do UE. Przypomina się, że w motywie 34 rozporządzenia w sprawie tymczasowych środków ochronnych Komisja zauważyła, że – jak wynika z danych statystycznych WTO – podczas gdy w latach 2011–2013 wszczęto rocznie około 77 dochodzeń dotyczących stali, w latach 2015–2016 średnia ta wzrosła do 117. Żadna ze stron nie zakwestionowała tych danych liczbowych, które wskazują na wystąpienie nieprzewidzianego rozwoju sytuacji prowadzącego do wzrostu przywozu, o którym mowa powyżej. W związku z tym powyższe twierdzenia zostały odrzucone.

(57)

Jeżeli chodzi o środki przyjęte przez USA na podstawie sekcji 232, szereg zainteresowanych stron twierdziło, że środków tych nie można uznać za nieprzewidziany rozwój sytuacji powodujący wzrost przywozu, ponieważ zostały one wprowadzone po okresie 2013–2017. Inne zainteresowane strony wskazały, że środki przyjęte przez USA na podstawie sekcji 232 nie mają wpływu nawet na przywóz, który miał miejsce od stycznia 2018 r. do marca 2018 r.

(58)

W tym względzie należy przede wszystkim zauważyć, że chociaż środki przyjęte przez USA na podstawie sekcji 232 zostały skutecznie wprowadzone w dniu 8 marca 2018 r., dochodzenie, które doprowadziło do ich przyjęcia, zostało wszczęte już w kwietniu 2017 r., a sprawozdanie, na podstawie którego zdecydowano o ich przyjęciu, zostało opublikowane w dniu 11 stycznia 2018 r. Zapewne nawet gdyby środki przyjęte przez USA na podstawie sekcji 232 nie mogły wywrzeć żadnego wpływu na przywóz przed ich przyjęciem, samo wszczęcie dochodzenia niewątpliwie spowodowało niepewność na rynku i wywołało skutki dla przepływów handlowych w przemyśle stalowym. Ponadto, jak potwierdzono poniżej, od czasu przyjęcia przez USA środków na podstawie sekcji 232 Komisja uznała, że przekierowanie handlu w odniesieniu do niektórych kategorii produktu już występowało.

(59)

W tym kontekście należy również zauważyć, że środki przyjęte przez USA na podstawie sekcji 232 przyspieszyły wzrost przywozu, powodując kolejne przepływy prowadzące do przekierowania handlu oprócz istniejących wcześniej tendencji wzrostowych. Jak przedstawiono w tabeli 14, dostępne dane statystyczne wskazują, że – z wyjątkiem kwietnia 2018 r. – miesięczny przywóz wyrobów ze stali do USA utrzymywał się na niższym poziomie niż w 2017 r. Zbiega się to z przeciwstawną tendencją wzrostową w przywozie zaobserwowaną w Unii, gdzie – jak wskazano w tabeli 12 – miesięczne wielkości przywozu były systematycznie wyższe niż rok wcześniej.

(60)

Inne zainteresowane strony wskazały, że nie należy brać pod uwagę wpływu środków przyjętych na podstawie sekcji 232 albo przeceniać tego wpływu, ponieważ środki te stosowane są z uwzględnieniem wielu wyłączeń dotyczących produktów. W tym samym kontekście twierdzono, że wywóz z Korei nie odgrywa żadnej roli, ponieważ Korea uzyskała wystarczającą wielkość kontyngentu wywozowego od administracji USA.

(61)

W tym względzie należy zauważyć, że tylko Australia została bezwarunkowo zwolniona ze środków przyjętych na podstawie sekcji 232 oraz że w 2017 r. dokonany przez nią przywóz produktów objętych dochodzeniem stanowił około 1 % całkowitego przywozu do USA (21). Inne państwa, takie jak Argentyna, Brazylia i Korea Południowa, otrzymały kontyngent bezcłowy, ale nie zostały zwolnione ze środków. W odniesieniu do tych krajów należy zauważyć, że większa liczba kontyngentów została ustalona na poziomie zerowym oraz że w chwili przydziału liczne kontyngenty były już wyczerpane (22). Na tej podstawie uznaje się, że przyznane kontyngenty nie dają gwarancji, że ich wysokość wystarczy, aby zapobiec przekierowaniu handlu. Ponadto z dostępnych statystyk wynika, że te trzy państwa odpowiadały za mniej niż 20 % łącznego przywozu w 2017 r. W związku z tym twierdzenia dotyczące kontyngentów zostały odrzucone.

(62)

Mając na uwadze powyższe, potwierdza się, że nieprzewidziany rozwój sytuacji, o którym mowa w motywie 49, doprowadził i będzie nadal prowadzić do wyraźnego zwiększenia przywozu stali do Unii.

5.   GROŹBA POWAŻNEJ SZKODY

(63)

Zgodnie z całościowym podejściem do zakresu produktu, określonym w niniejszym dochodzeniu, na etapie tymczasowym również analizę szkody przeprowadzono w sposób całościowy. W niektórych przypadkach w rozporządzeniu w sprawie tymczasowych środków ochronnych wykazano, że wnioski dotyczące szkody w ramach analizy całościowej zostały potwierdzone również na poziomie kategorii produktu za pomocą przykładów.

(64)

Również na etapie ostatecznym ocena szkody została przeprowadzona w sposób całościowy, tj. w odniesieniu do produktu objętego dochodzeniem, a tym samym z uwzględnieniem 26 kategorii produktu, w odniesieniu do których Komisja stwierdziła wzrost przywozu. Podobnie jednak jak w przypadku zmian w przywozie, Komisja uzupełniła swoją analizę o ocenę w odniesieniu do każdej z trzech rodzin wyrobów, o których mowa w motywie 21 powyżej.

(65)

Poniższa analiza szkody opiera się na odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu przekazanych przez przemysł unijny. Po otrzymaniu bardziej aktualnych informacji i dokonaniu weryfikacji danych wskaźniki szkody przedstawione na etapie tymczasowym zostały w stosownych przypadkach zaktualizowane w celu uwzględnienia najnowszych danych (z 2018 r.).

5.1.   Ogólny rozwój sytuacji unijnego przemysłu stalowego

5.1.1.   Konsumpcja, sprzedaż krajowa i udział w rynku

(66)

Komisja ustaliła wielkość konsumpcji w Unii poprzez dodanie do sprzedaży w Unii dokonywanej przez producentów unijnych przywozu ze wszystkich państw, z wyłączeniem przywozu z krajów EOG i z niektórych państw, z którymi Unia posiada obowiązującą umowę o partnerstwie gospodarczym (zob. motyw 30 powyżej).

(67)

Na tej podstawie konsumpcja w Unii, sprzedaż producentów unijnych i odpowiadający im udział w rynku kształtowały się następująco:

Tabela 4

Konsumpcja w Unii, sprzedaż krajowa i udział w rynku

(tys. ton)

2013

2014

2015

2016

2017

Konsumpcja (ogółem)

148 455

155 730

160 742

166 375

169 350

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

105

108

112

114

Sprzedaż krajowa (ogółem)

129 592

133 285

133 575

136 586

138 636

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

103

103

105

107

Udział w rynku (ogółem)

87,3 %

85,6 %

83,1 %

82,1 %

81,9 %

Źródło: Eurostat i dane branżowe.

(68)

W latach 2013–2017 ogólna konsumpcja odnośnych 26 kategorii produktu stale się zwiększała, przy czym całkowity wzrost wyniósł 14 %. Wielkość sprzedaży producentów unijnych w tym okresie wzrosła, ale w znacznie mniejszym stopniu niż konsumpcja w Unii, tj. jedynie o 7 %. W związku z tym w okresie badanym łączny udział przemysłu unijnego w rynku stale się zmniejszał, łącznie o 5,4 punktu procentowego.

5.1.2.   Produkcja, moce produkcyjne, stopień wykorzystania mocy produkcyjnych i zapasy

(69)

Produkcja, moce produkcyjne i stopień wykorzystania mocy produkcyjnych oraz zapasy kształtowały się następująco:

Tabela 5

Produkcja, moce produkcyjne, stopień wykorzystania mocy produkcyjnych, zapasy

(tys. ton)

2013

2014

2015

2016

2017

Produkcja (ogółem)

243 945

249 855

248 763

249 204

254 925

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

102

102

102

105

Moce produkcyjne (ogółem)

337 010

334 545

332 427

333 179

335 358

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

99

99

99

100

Stopień wykorzystania mocy produkcyjnych (ogółem)

72 %

75 %

75 %

75 %

76 %

Zapasy (ogółem)

11 883

12 734

13 159

12 974

14 140

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

107

111

109

119

Źródło: Dane branżowe i odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(70)

Wielkość produkcji w odniesieniu do produktu objętego dochodzeniem podlegającego ocenie wzrosła w okresie badanym ogółem o 5 %. W latach 2013–2017 moce produkcyjne pozostały na tym samym poziomie, w związku z czym wykorzystanie mocy produkcyjnych wzrosło o 4 punkty procentowe. W latach 2013–2017 zapasy przechowywane przez współpracujących producentów z przemysłu unijnego wzrosły ogółem o 19 %.

5.1.3.   Jednostkowe ceny sprzedaży, rentowność i przepływ środków pieniężnych

(71)

Jednostkowe ceny sprzedaży, rentowność i przepływ środków pieniężnych kształtowały się następująco:

Tabela 6

Jednostkowa cena sprzedaży, rentowność, przepływ środków pieniężnych

 

2013

2014

2015

2016

2017

Jednostkowa ceny sprzedaży (EUR/tonę)

693,6

673,4

636,6

591,0

697,7

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

97

92

85

101

Rentowność (% obrotu)

– 0,9 %

0,8 %

0,6 %

2,1 %

5,6 %

Przepływ środków pieniężnych (mln EUR)

3 721

4 975

6 461

5 508

6 201

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

134

174

148

167

Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(72)

Zweryfikowane i zaktualizowane dane liczbowe potwierdzają tendencję ustaloną w rozporządzeniu w sprawie tymczasowych środków ochronnych. W odniesieniu do wszystkich produktów odnotowano znaczący spadek cen na rynku unijnym do 2016 r. Następnie ceny powróciły do poziomu z 2013 r. Ogólnie rzecz biorąc, mimo znaczącego spadku cen, przemysł unijny mógł zmniejszyć koszt produkcji w takim stopniu, że był w stanie osiągnąć niewielki poziom zysku w 2016 r. i zwiększyć go do bardziej zrównoważonego poziomu w 2017 r. (5,6 %). W latach 2013–2017 ogólny poziom przepływu środków pieniężnych w przemyśle unijnym wzrósł o 67 %.

5.1.4.   Zatrudnienie

(73)

Jeżeli chodzi o zatrudnienie, w latach 2013–2017 przemysł Unii stracił 9 208 miejsc pracy, co przedstawiono w poniższej tabeli.

Tabela 7

Zatrudnienie

(EPC)

2013

2014

2015

2016

2017

Zatrudnienie (ogółem)

225 607

220 429

218 010

217 460

216 399

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

98

97

96

96

Źródło: Dane branżowe i odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

5.2.   Analiza sytuacji unijnego przemysłu stalowego w odniesieniu do trzech rodzin wyrobów

5.2.1.   Konsumpcja, sprzedaż krajowa i udział w rynku

(74)

W przypadku każdej z trzech rodzin wyrobów konsumpcja, sprzedaż krajowa i udział w rynku kształtowały się następująco:

Tabela 8

Konsumpcja, sprzedaż krajowa i udział w rynku w odniesieniu do poszczególnych rodzin wyrobów

(tys. ton)

2013

2014

2015

2016

2017

Konsumpcja (wyroby płaskie)

87 679

90 729

95 598

98 749

98 124

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

103

109

113

112

Konsumpcja (wyroby długie)

50 829

53 333

54 160

55 890

57 921

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

105

107

110

114

Konsumpcja (przewody rurowe)

9 947

11 667

10 985

11 735

13 305

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

117

110

118

134

 

 

 

 

 

 

Sprzedaż krajowa (wyroby płaskie)

75 212

76 365

77 020

78 274

77 601

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

102

102

104

103

Sprzedaż krajowa (wyroby długie)

46 461

47 679

47 757

48 935

51 095

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

103

103

105

110

Sprzedaż krajowa (przewody rurowe)

7 920

9 241

8 799

9 377

9 940

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

117

111

118

126

 

 

 

 

 

 

Udział w rynku (wyroby płaskie)

86 %

84 %

81 %

79 %

79 %

Udział w rynku (wyroby długie)

91 %

89 %

88 %

88 %

88 %

Udział w rynku (przewody rurowe)

80 %

79 %

80 %

80 %

75 %

Źródło: Eurostat i dane branżowe.

(75)

Konsumpcja wyrobów płaskich osiągnęła najwyższy poziom w 2016 r., a następnie nieznacznie spadła w 2017 r., wykazując ogólny wzrost o 12 %. Konsumpcja wyrobów długich i przewodów rurowych stale wzrastała do końca 2017 r., w wyniku czego ogólny wzrost wyniósł odpowiednio 14 % i 34 %.

(76)

W latach 2013–2017 sprzedaż wszystkich wyrobów ze stali wzrosła ogółem o 7 %. W tym samym okresie podobny wzrost, choć mniej wyraźny niż w przypadku konsumpcji, odnotowano w odniesieniu do trzech rodzin wyrobów: sprzedaż wyrobów płaskich przez producentów unijnych wzrosła o 3 %, sprzedaż wyrobów długich – o 10 %, a sprzedaż przewodów rurowych – o 26 %.

(77)

Tendencja na ogólnym rynku przemysłu Unii (minus 5 punktów procentowych) została potwierdzona przy odrębnej analizie dotyczącej wyrobów płaskich (minus 7 punktów procentowych), wyrobów długich (minus 3 punkty procentowe) i przewodów rurowych (minus 5 punktów procentowych).

5.2.2.   Produkcja, moce produkcyjne, stopień wykorzystania mocy produkcyjnych i zapasy

(78)

W odniesieniu do każdej z trzech rodzin wyrobów produkcja, moce produkcyjne, stopień wykorzystania mocy produkcyjnych oraz zapasy kształtowały się następująco:

Tabela 9

Produkcja, moce produkcyjne, stopień wykorzystania mocy produkcyjnych i zapasy w odniesieniu do poszczególnych rodzin wyrobów

(tys. ton)

2013

2014

2015

2016

2017

Produkcja (wyroby płaskie)

172 873

177 224

176 567

177 247

180 986

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

103

102

103

105

Produkcja (wyroby długie)

59 082

59 535

60 079

59 706

60 572

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

101

102

101

103

Produkcja (przewody rurowe)

11 991

13 096

12 116

12 251

13 366

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

109

101

102

111

 

 

 

 

 

 

Moce produkcyjne (wyroby płaskie)

234 615

233 689

230 216

230 921

232 220

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

100

98

98

99

Moce produkcyjne (wyroby długie)

80 833

78 244

79 455

79 736

81 806

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

97

98

99

101

Moce produkcyjne (przewody rurowe)

24 053

25 482

27 721

27 255

24 224

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

106

115

113

101

 

 

 

 

 

 

Wykorzystanie mocy produkcyjnych (wyroby płaskie)

74 %

76 %

77 %

77 %

78 %

Wykorzystanie mocy produkcyjnych (wyroby długie)

73 %

76 %

76 %

75 %

74 %

Wykorzystanie mocy produkcyjnych (przewody rurowe)

50 %

51 %

44 %

45 %

55 %

Zapasy (wyroby płaskie)

7 573

8 171

8 386

8 098

8 623

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

108

111

107

114

Zapasy (wyroby długie)

3 449

3 430

3 722

3 740

3 877

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

99

108

108

112

Zapasy (przewody rurowe)

861

1 132

1 050

1 137

1 639

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

132

122

132

190

Źródło: Dane branżowe i odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(79)

W przypadku trzech rodzin wyrobów rozwój produkcji był nierównomierny. W całym okresie badanym produkcja wzrosła o 5 % w przypadku wyrobów płaskich i o 3 % w przypadku wyrobów długich oraz spadła o 11 % w przypadku przewodów rurowych. W każdym przypadku zmienność produkcji można uznać za raczej stabilną.

(80)

Ogólne moce produkcyjne pozostały na stabilnym poziomie. Tendencja ta stale się potwierdzała przy analizie każdej rodziny wyrobów: w przypadku wyrobów płaskich (spadek o 1 %), wyrobów długich (wzrost o 1 %) i przewodów rurowych (wzrost o 1 %) w okresie badanym. Wykorzystanie mocy produkcyjnych wzrosło ogółem w przypadku każdej rodziny wyrobów (wyroby płaskie – wzrost o 4 punkty procentowe, wyroby długie – wzrost o 1 punkt procentowy i przewody rurowe – wzrost o 5 punktów procentowych).

(81)

Zapasy wyrobów płaskich i długich wzrosły do podobnego poziomu w latach 2013–2017, natomiast w przypadku przewodów rurowych zwiększyły się niemal dwukrotnie. Zweryfikowane i zaktualizowane dane liczbowe potwierdzają zatem tendencję określoną w rozporządzeniu w sprawie tymczasowych środków ochronnych.

5.2.3.   Jednostkowe ceny sprzedaży, rentowność i przepływ środków pieniężnych

(82)

W przypadku każdej z trzech rodzin wyrobów jednostkowe ceny sprzedaży, rentowność i przepływ środków pieniężnych kształtowały się następująco:

Tabela 10

Jednostkowa cena sprzedaży, rentowność i przepływ środków pieniężnych w odniesieniu do poszczególnych rodzin wyrobów

(EUR/tonę)

2013

2014

2015

2016

2017

Jednostkowa cena sprzedaży (EUR/tonę, wyroby płaskie)

711,3

689,3

659,8

612,8

744,3

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

97

93

86

105

Jednostkowa cena sprzedaży (EUR/tonę, wyroby długie)

607,0

591,3

546,4

509,1

584,4

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

97

90

84

96

Jednostkowa cena sprzedaży (EUR/tonę, przewody rurowe)

1 093,9

1 063,5

1 013,9

913,2

949,3

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

97

93

83

87

Rentowność (% obrotu, wyroby płaskie)

– 1,9 %

0,2 %

0,5 %

2,5 %

7,7 %

Rentowność (% obrotów, wyroby długie)

0,7 %

2,1 %

1,7 %

2,1 %

3,1 %

Rentowność (% obrotu, przewody rurowe)

1,3 %

0,4 %

–3,4 %

– 1,2 %

– 1,7 %

Przepływ środków pieniężnych (mln EUR, wyroby płaskie)

2 309

3 997

5 209

4 235

5 177

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

173

226

183

224

Przepływ środków pieniężnych (mln EUR, wyroby długie)

820

1 156

1 534

1 473

1 159

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

141

187

180

141

Przepływ środków pieniężnych (mln EUR, przewody rurowe)

592

– 178

– 283

– 200

– 135

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

– 30

– 48

– 34

– 23

Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(83)

Ceny sprzedaży wyrobów płaskich spadły o 14 % do 2016 r., a następnie ponownie wzrosły w 2017 r., osiągając poziom wyższy niż w 2013 r. (+ 5 %). Jednostkowe ceny sprzedaży wyrobów długich i przewodów rurowych również znacznie spadły do 2016 r. (odpowiednio o 16 % i 17 %), a następnie znowu nieznacznie wzrosły w 2017 r. Ogólnie rzecz ujmując, ceny tych wyrobów spadły odpowiednio o 4 % i 13 %.

(84)

Jeżeli chodzi o rentowność, (i) przemysł Unii zdołał osiągnąć niewielki poziom zysku w odniesieniu do wyrobów płaskich w 2016 r. (po stratach i wynikach w pobliżu progu rentowności w poprzednich latach) i zwiększył rentowność do 7,7 % w 2017 r.; (ii) rentowność w przypadku wyrobów długich wyniosła 2,1 % w 2014 r. i pozostała mniej więcej na tym samym poziomie do 2017 r., kiedy to wzrosła do 3,1 %; (iii) rentowność w przypadku przewodów rurowych znacznie spadła z 1,3 % w 2013 r. do – 3,4 % w 2015 r. i pozostała ujemna w 2016 r. i 2017 r. (odpowiednio – 1,2 % i – 1,7 %).

(85)

Sytuacja dotycząca przepływów środków pieniężnych w sektorze wyrobów płaskich i długich poprawiła się (wzrost o 124 % w przypadku wyrobów płaskich i w znacznie mniejszym stopniu w przypadku wyrobów długich, tj. tylko o 41 %), natomiast w przypadku przepływów środków pieniężnych w sektorze przewodów rurowych odnotowano znaczy spadek, o 130 % w 2014 r., i wartość ta pozostała ujemna do końca 2017 r.

5.2.4.   Zatrudnienie

(86)

Jeżeli chodzi o zatrudnienie, producenci wyrobów płaskich zostali szczególnie dotknięci utratą prawie 8 600 miejsc pracy w tym okresie. W ujęciu procentowym najbardziej dotkliwa sytuacja dotyczyła sektora produkcji przewodów rurowych, w którym utrata miejsc pracy wyniosła 12 % w okresie badanym.

Tabela 11

Zatrudnienie w odniesieniu do poszczególnych rodzin wyrobów

(EPC)

2013

2014

2015

2016

2017

Zatrudnienie (wyroby płaskie)

134 720

129 256

127 743

126 300

126 124

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

96

95

94

94

Zatrudnienie (wyroby długie)

49 545

49 662

51 288

53 946

53 943

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

100

104

109

109

Zatrudnienie (przewody rurowe)

41 342

41 511

38 978

37 214

36 333

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

100

94

90

88

Źródło: Dane branżowe i odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

5.3.   Wnioski dotyczące sytuacji przemysłu Unii i ostatnie zmiany

(87)

Z powyższej analizy wynika, że przemysł Unii – zarówno w ujęciu całościowym, jak i w odniesieniu do każdej z trzech rodzin wyrobów – do 2016 r. znajdował się w trudnej sytuacji gospodarczej, która poprawiła się tylko częściowo w 2017 r. W związku z tym nadal pozostaje w niestabilnej i niepewnej sytuacji.

(88)

We wrześniu 2018 r. Komisja zwróciła się do stowarzyszeń branżowych Unii o dostarczenie danych ekonomicznych za pierwszą połowę 2018 r. w celu zbadania, w jaki sposób sytuacja zmieniła się po okresie objętym dochodzeniem, który obejmował lata 2013–2017.

(89)

Informacje uzyskane przez Komisję nie mogły zostać zweryfikowane. Ponadto, ponieważ Komisja nie posiadała danych dotyczących pierwszej połowy 2017 r. (informacje przekazano na podstawie całego roku 2017), nie mogła wyciągnąć wiarygodnych wniosków na podstawie sytuacji przemysłu w pierwszej połowie 2018 r. W oparciu o te dane z 2018 r. można jednak potwierdzić tendencję z 2017 r., a mianowicie częściową poprawę sytuacji w przemyśle. Należy jednak zauważyć, że – jak wskazano w poniższej tabeli 12 – miesięczny przywóz do Unii zaczął wzrastać głównie od czerwca 2018 r. Ponadto ceny stali w Unii zaczęły wykazywać tendencję spadkową od trzeciego kwartału 2018 r. Nie można zatem stwierdzić wpływu tego przywozu i rozwoju cen na sytuację przemysłu Unii w pierwszej połowie 2018 r. W związku z tym w oparciu o najnowsze dane potwierdzono niepewną sytuację przemysłu Unii i zagrożenie, jakie stanowi ostatni wzrost przywozu.

5.4.   Groźba poważnej szkody

(90)

W rozporządzeniu w sprawie tymczasowych środków ochronnych Komisja stwierdziła, że sytuacja przemysłu Unii uległa znacznemu pogorszeniu w latach 2013–2016 i poprawiła się częściowo w 2017 r. Komisja uznała jednak, że przemysł Unii, pomimo tymczasowej poprawy, znajdował się wciąż w niestabilnej sytuacji oraz byłby zagrożony poważną szkodą, gdyby tendencje wzrostowe w przywozie nadal wiązały się ze spadkiem cen i spadkiem rentowności poniżej zrównoważonych poziomów.

(91)

To tymczasowe ustalenie może również zostać potwierdzone na ostatecznym etapie w świetle wyżej wspomnianej zaktualizowanej analizy rozwoju wskaźników szkody zarówno w ujęciu całościowym, jak i na poziomie trzech rodzin wyrobów (wyroby płaskie, wyroby długie i przewody rurowe).

(92)

Zaktualizowane wskaźniki szkody obejmują dane dotyczące trzech kategorii produktu, które wcześniej zostały wyłączone z zakresu stosowania na etapie tymczasowym. Najnowsze dane, o ile były dostępne, zostały przeanalizowane i w wyniku tej kompleksowej analizy potwierdzono najważniejsze ustalenia poczynione na etapie tymczasowym.

(93)

Na etapie tymczasowym kluczowym elementem przy ustalaniu groźby wystąpienia szkody było to, że w przypadku braku działań zaradczych znaczny wzrost przywozu obserwowany od 2013 r. nie zostałby zahamowany, lecz nadal by postępował, osiągając poziom powodujący poważną szkodę. Jak wynika z najbardziej aktualnego zbioru danych, pojawiają się już pierwsze symptomy tej tendencji (zob. sekcja 5.6 poniżej).

5.5.   Uwagi otrzymane po wprowadzeniu środków tymczasowych

(94)

Szereg zainteresowanych stron twierdziło, że przemysł Unii nie znajduje się w niestabilnej ani niepewnej sytuacji, ponieważ większość wskaźników uległa poprawie w okresie badanym, na przykład osiągnięto rentowność na poziomie 6,2 % w 2017 r. (jak wspomniano w rozporządzeniu w sprawie tymczasowych środków ochronnych), a ceny sprzedaży wzrosły o prawie 20 % w latach 2016–2017. Wspomniano również, że sam Eurofer ogłosił, iż perspektywy dla przemysłu unijnego są pozytywne. W tym samym duchu strony te twierdziły również, że norma przyjęta do celów stwierdzenia poważnej szkody jest bardzo wysoka i znacznie wyższa niż norma w zakresie istotnej szkody zawarta w Porozumieniu antydumpingowym i w Porozumieniu w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych, ponieważ poważna szkoda musi być wyraźnie nieuchronna i na granicy wystąpienia.

(95)

W rozporządzeniu w sprawie tymczasowych środków ochronnych Komisja stwierdziła, że przemysł Unii znajduje się w niestabilnej sytuacji, poprawiającej się po wcześniejszym okresie znacznego pogorszenia. Poprawa ta była spowodowana między innymi skutecznością poszczególnych środków ochrony handlu, które zostały przyjęte, w szczególności od 2016 r. Ponieważ Komisja nie była w stanie stwierdzić istnienia poważnej szkody, oceniła groźbę jej wystąpienia. W tym kontekście Komisja potwierdziła, że bieżąca tymczasowa poprawa może szybko ulec odwróceniu, jeżeli nastąpi dalszy wzrost przywozu. Jak ustalono powyżej, istniało prawdopodobieństwo, że przywóz ulegnie dalszemu zwiększeniu w wyniku zastosowania środków przyjętych przez USA na podstawie sekcji 232. W związku z tym Komisja stwierdziła, że fakt, iż w porównaniu z poprzednimi latami sytuacja przemysłu Unii w 2017 r. poprawiła się, nie wyklucza stwierdzenia występowania groźby poważnej szkody. Ustalenia te zostały potwierdzone w powyższej analizie, w związku z czym twierdzenie to zostaje odrzucone.

(96)

Jeżeli chodzi o poziom rentowności przemysłu Unii, szereg zainteresowanych stron twierdziło, że w pewnej liczbie przypadków dotyczących ochrony handlu w sektorze stalowym Komisja uznała, że zysk wynoszący od 3 do 7 % można uznać za odpowiedni. W związku z tym ogólna rentowność w wysokości 6,2 %, zgodnie z tymczasowymi ustaleniami, powinna być wystarczająca, aby przemysł Unii pozostawał rentowny i wysoce konkurencyjny.

(97)

Jak wyjaśniono w motywach 90–93, pomimo faktu, że w 2017 r. poziom rentowności uległ znacznej poprawie w stosunku do poprzednich lat (w których przemysł Unii ponosił straty lub odnotowywał wyniki w pobliżu progu rentowności), sytuacja ta może ulec szybkiemu odwróceniu, jeżeli przywóz nadal by wzrastał (lub wzrósłby gwałtownie na skutek między innymi stosowania środków przyjętych przez USA na podstawie sekcji 232). W rzeczywistości, w sytuacji groźby poważnej szkody, analiza musi koniecznie zawierać prognozy na przyszłość. W tym kontekście ustalone ryzyko przekierowania handlu stanowiłoby kluczowy element, który miałby negatywny wpływ na obecną sytuację gospodarczą przemysłu Unii w przypadku nieprzyjęcia środków. W związku z tym poziomy rentowności osiągnięte przez przemysł w 2017 r. nie mogą być rozpatrywane odrębnie i nie powodują nieważności ustalenia dotyczącego groźby poważnej szkody. Twierdzenie to zostaje zatem odrzucone.

5.6.   Analiza danych po 2017 r.

(98)

W kontekście analizy groźby poważnej szkody konieczne jest przeprowadzenie analizy sytuacji w późniejszym okresie, biorąc pod uwagę fakt, że w analizowanym okresie sytuacja nie była uważana za sytuację poważnej szkody. W szczególności w art. 9 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/478 i art. 6 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2015/755 przewidziano wymóg – w przypadku groźby szkody – zbadania stopy wzrostu wywozu do Unii oraz prawdopodobieństwa wykorzystywania wolnych mocy produkcyjnych do celów wywozu do Unii.

(99)

Podczas gdy stopa wzrostu wywozu została już zbadana powyżej, Komisja przeprowadziła dokładniejszą analizę prawdopodobieństwa dalszego wzrostu wywozu w oparciu o analizę najnowszych dostępnych danych, tj. za okres od stycznia do września 2018 r. Ten zaktualizowany zestaw danych umożliwił Komisji potwierdzenie ustaleń dokonanych na etapie tymczasowym, w szczególności w odniesieniu do tendencji w zakresie przywozu i ryzyka przekierowania handlu.

(100)

Jak wynika z danych statystycznych przedstawionych w poniższych tabelach, tendencja wzrostowa w przywozie utrzymywała się, a pierwsze oznaki przekierowania handlu zaobserwowano już w miesiącach następujących po wejściu w życie środków przyjętych przez USA na podstawie sekcji 232, przy czym przywóz do USA stopniowo się zmniejszał, a przywóz do Unii wzrastał (23). Zdaniem Komisji, z powodów przedstawionych poniżej, ta tendencja wzrostowa będzie w przyszłości stawała się coraz wyraźniejsza, jeżeli nie zostaną przyjęte środki ostateczne.

5.6.1.   Zmiany w przywozie do Unii

(101)

Okres analizowany pod względem zmian w przywozie został przedłużony o pierwszą połowę 2018 r. Z przytoczonej zaktualizowanej analizy wynika, że ogólnie rzecz biorąc, przywóz produktu podlegającego ocenie w ujęciu rocznym jeszcze bardziej wzrósł. Wzrost przywozu w okresie od lipca 2017 r. do czerwca 2018 r. w porównaniu z okresem od stycznia 2017 r. do grudnia 2017 r. wynika ze stosunkowo wysokiego poziomu przywozu w pierwszej połowie 2018 r., kiedy to całkowita wielkość przywozu produktów podlegających ocenie wyniosła 17,4 mln ton metrycznych w porównaniu z 15,4 mln ton metrycznych w pierwszej połowie 2017 r. i 14,5 mln ton metrycznych w drugiej połowie 2017 r. W związku z tym przytoczone nowsze dane potwierdzają dokonaną przez Komisję na etapie tymczasowym ocenę, zgodnie z którą po 2017 r. prawdopodobnie miał nastąpić dalszy wzrost przywozu.

(102)

Środki przyjęte przez USA na podstawie sekcji 232 zostały nałożone w dniu 8 marca 2018 r. W związku z tym należy ocenić wielkość przywozu w 2018 r. w ujęciu miesięcznym, porównując ją z tym samym okresem w poprzednim roku (2017). To porównanie pokazuje, że w każdym miesiącu w 2018 r. wielkość przywozu do Unii w 2018 r. była wyższa niż wielkość przywozu w 2017 r. Różnice te były bardziej znaczące w czerwcu i w lipcu 2018 r., tj. kilka miesięcy po nałożeniu środków przyjętych przez USA na podstawie sekcji 232. W sierpniu i we wrześniu 2018 r. wzrost ten był nadal znaczący, ale był mniej wyraźny niż w poprzednich dwóch miesiącach, prawdopodobnie w związku z tymczasowymi środkami ochronnymi, które zostały nałożone w dniu 18 lipca 2018 r.

(103)

Obie analizy wskazują na wyraźną tendencję stałego wzrostu przywozu do Unii, potwierdzając tym samym ocenę dokonaną przez Komisję na etapie tymczasowym.

Tabela 12

Miesięczny przywóz do Unii

UE (tys. ton)

Styczeń

Luty

Marzec

Kwiecień

Maj

Czerwiec

Lipiec

Sierpień

Wrzesień

Przywóz w 2017 r. (ogółem)

2 737

2 464

2 914

2 648

2 984

2 512

2 315

2 308

2 339

Przywóz w 2018 r. (ogółem)

3 080

2 490

2 934

3 033

2 999

2 940

2 828

2 414

2 587

Wzrost w 2018 r. w stosunku do 2017 r.

+ 13 %

+ 1 %

+ 1 %

+ 15 %

+ 1 %

+ 17 %

+ 22 %

+ 5 %

+ 11 %

Źródło: Dane Eurostatu.

5.6.2.   Zmiany wielkości przywozu do USA

(104)

W trakcie przesłuchań, o których mowa w motywie 10, szereg zainteresowanych stron twierdziło, że od czasu nałożenia środków przyjętych przez USA na podstawie sekcji 232 ceny przywozu do Stanów Zjednoczonych gwałtownie wzrosły, osiągając poziom, który – pomimo 25 % cła – pozwoliłby tym przedsiębiorstwom na osiągnięcie zysku. Ze względu na tę sytuację nie miałyby one zatem żadnej zachęty do przekierowania jakiejkolwiek części swojej sprzedaży do USA na inne rynki takie jak Unia. Twierdzono również, że środki te nie miały zatem prawie żadnego wpływu na poziom przywozu do USA.

(105)

Komisja gromadziła co miesiąc dane statystyczne dotyczące przywozu do USA w 2018 r. produktów podlegających ocenie:

Tabela 13

Miesięczny przywóz do USA w 2018 r.

 

Styczeń

Luty

Marzec

Kwiecień

Maj

Czerwiec

Lipiec

Sierpień

Wrzesień

Wielkość przywozu (ogółem)

(tys. ton)

2 087

1 800

2 218

2 585

2 192

1 666

1 969

1 848

1 689

Wskaźnik ze stycznia 2018 r. = 100

100

86

106

124

105

80

94

89

81

Źródło: Statystyki krajowe USA.

(106)

Powyższe dane wskazują, że przywóz 26 produktów podlegających ocenie do USA gwałtownie się zmniejszył, w szczególności od czasu nałożenia środków przyjętych przez USA na podstawie sekcji 232. We wrześniu 2018 r. poziom przywozu był o 35 % niższy od poziomu przywozu w kwietniu 2018 r. Ogólnie spadek przywozu w okresie od stycznia do września 2018 r. wyniósł 19 %.

(107)

Należy również zauważyć, że w 2018 r. duża liczba amerykańskich producentów produktów objętych środkami przyjętymi przez USA na podstawie sekcji 232 ogłosiła znaczące plany rozbudowy produkcji (24). Mając na uwadze, że w perspektywie krótkoterminowej mogą nie istnieć żadne lub prawie żadne alternatywne źródła poza produktami przywożonymi, wydaje się oczywiste, że przemysł amerykański przygotowuje się do zaopatrywania rynku USA na znacznie większą skalę w perspektywie średnioterminowej, ze szkodą dla przywozu. W rezultacie rynek amerykański nie będzie już w stanie wchłonąć zwiększonej produkcji krajowej i takiego samego poziomu przywozu jak poprzednio. Tym samym producenci eksportujący będą musieli szukać alternatywnych rynków, a rynek unijny, ze względu na wielkość, stanowi idealny rynek zastępczy. Tendencja wzrostowa przywozu do Unii, która częściowo wynika z wpływu środków przyjętych przez USA na podstawie sekcji 232, już się uwidoczniła, jak opisano w rozdziale 5.6.1 powyżej. Jeżeli zatem nie zostaną podjęte żadne środki, będzie ona w najbliższej przyszłości jeszcze wyraźniejsza.

(108)

Komisja przeanalizowała również wielkość przywozu do USA w 2018 r. w ujęciu miesięcznym w porównaniu z tym samym okresem w 2017 r.

(109)

Tabela 14 potwierdza tendencję przedstawioną w tabeli zawartej w motywie 105 powyżej.

Tabela 14

Miesięczny przywóz do USA

USA (tys. ton)

Styczeń

Luty

Marzec

Kwiecień

Maj

Czerwiec

Lipiec

Sierpień

Wrzesień

Przywóz w 2017 r. (ogółem)

2 088

1 893

2 284

2 259

2 345

2 684

2 614

2 220

2 259

Przywóz w 2018 r. (ogółem)

2 087

1 800

2 218

2 585

2 192

1 666

1 969

1 848

1 689

Spadek w 2018 r. w stosunku do 2017 r.

0 %

– 5 %

– 3 %

14 %

– 7 %

– 38 %

– 25 %

– 17 %

– 25 %

Źródło: Statystyki krajowe USA .

Dlatego też, niezależnie od rodzaju przeprowadzonego porównania, przywóz do USA niezmiennie wykazuje wyraźną i stałą tendencję spadkową. Ten stopniowy spadek już powoduje przekierowanie handlu i będzie w dalszym ciągu do niego prowadzić, co może przyspieszyć wzrost przywozu do Unii.

5.7.   Podsumowanie

(110)

W związku z powyższym, w świetle zaktualizowanej analizy sytuacji przemysłu unijnego, szczegółowej analizy uwag otrzymanych po ujawnieniu środków tymczasowych oraz podczas przesłuchań, a także szczegółowej analizy najnowszych danych statystycznych, Komisja stwierdziła, że unijny przemysł stalowy znajduje się w sytuacji, w której występuje groźba poważnej szkody dla producentów produktu objętego dochodzeniem, w tym dla 26 kategorii produktu podlegających ocenie. Potwierdza się zatem wnioski sformułowane w motywach 58–69 rozporządzenia w sprawie tymczasowych środków ochronnych.

6.   ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY

(111)

W motywach 70–77 rozporządzenia w sprawie tymczasowych środków ochronnych Komisja stwierdziła, że istnieje związek przyczynowy pomiędzy wzrostem przywozu produktu podlegającego ocenie a niepewną sytuacją przemysłu unijnego i groźbą poważnej szkody dla przemysłu unijnego, ponieważ wyroby ze stali produkowane przez producentów unijnych są zazwyczaj podobne do produktów objętych dochodzeniem lub bezpośrednio konkurencyjne w stosunku do nich.

6.1.   Uwagi otrzymane po wprowadzeniu środków tymczasowych

(112)

Szereg zainteresowanych stron twierdziło, że nie występuje związek przyczynowy między wzrostem przywozu a stanem przemysłu unijnego, ponieważ wzrost przywozu w okresie badanym miał miejsce równolegle ze wzrostem rentowności i produkcji oraz wielkości sprzedaży.

(113)

Na wstępie Komisja pragnie wyjaśnić, że stwierdziła istnienie groźby poważnej szkody w przypadku dalszego wzrostu przywozu. Komisja nie stwierdziła natomiast szkody w trakcie dochodzenia ze względu na wzrost przywozu w okresie badanym.

(114)

Co do istoty sprawy, w odniesieniu do tego twierdzenia należy podkreślić, że w 2017 r. przemysł unijny rzeczywiście osiągnął przynoszące zyski poziomy produkcji, wyraźnie wyższe niż poziom osiągnięty we wszystkich pozostałych latach okresu badanego, kiedy był on zbliżony wyłącznie do progu rentowności. Ogólnie największy wzrost przywozu w tym okresie miał jednak miejsce w latach 2014–2015 (zob. tabela 2 powyżej), a równoległy spadek rentowności w tym samym okresie (spadek z 0,8 % do 0,6 %, zob. tabela 6 powyżej) pokazuje, że istnieje niewątpliwy związek między wzrostem przywozu a stanem przemysłu unijnego. Ponadto, jak wyjaśniono w motywie 45 rozporządzenia w sprawie tymczasowych środków ochronnych, rentowność osiągniętą w 2017 r. należy uznać za przejściową w ówczesnej sytuacji, mianowicie w warunkach stale rosnącego przywozu i wyjątkowo korzystnych cen sprzedaży na rynku w tym okresie. W przypadku tego kapitałochłonnego przemysłu poziom zysku wynoszący nawet 5,6 % stanowi jednak niski wynik. W rzeczywistości jest on niższy od minimalnego docelowego poziomu zysku dla wszystkich sektorów przemysłu w dochodzeniach w sprawie ochrony handlu prowadzonych przez Komisję (25). W związku z tym Komisja uznała, że przemysł unijny znajdzie się w trudnej i krytycznej sytuacji, jeżeli przywóz będzie nadal wzrastał. Argument ten zostaje zatem odrzucony.

(115)

Poszczególne zainteresowane strony zauważyły również, że w poprzednich dochodzeniach antydumpingowych i antysubsydyjnych dotyczących tych samych produktów Komisja twierdziła, że to rzekomo dumping lub subsydiowanie, a nie tylko wzrost przywozu, spowodowały spadek cen i szkodę. Według tych zainteresowanych stron kwestia przywozu po cenach dumpingowych lub subsydiowanych została już skutecznie rozstrzygnięta przez przyjęcie środków antydumpingowych i antysubsydyjnych kończących wspomniane dochodzenia, w związku z czym Komisja nie powinna obecnie twierdzić, że taka sama szkoda została spowodowana czymś innym, tj. zwiększonym przywozem.

(116)

W odniesieniu do tego twierdzenia należy podkreślić, że w przypadku środków antydumpingowych i antysubsydyjnych stosuje się inne zasady niż w przypadku środków ochronnych. Mają one rzeczywiście różne cele. Aby wymienić niektóre najbardziej uderzające i istotne różnice, zarówno środki antydumpingowe, jak i środki antysubsydyjne dotyczą ograniczonego zakresu produktów i odnoszą się do kwestii nieuczciwej konkurencji, w formie dumpingu lub subsydiowania, w odniesieniu do przywozu z określonego miejsca pochodzenia (kraju), przy czym są one zasadniczo stosowane przez pięć lat z możliwością przedłużenia tego okresu, jeżeli spełnione są pewne warunki. Środki ochronne odnoszą się natomiast do ogólnego wzrostu przywozu, nie występuje w ich przypadku rozróżnienie pod względem charakteru konkurencji ani miejsca pochodzenia (tj. nie są one stosowane sui generis w odniesieniu do określonego rodzaju przywozu) i są one zwykle ograniczone w czasie. Ponadto środki antydumpingowe i antysubsydyjne, o których mowa w tym twierdzeniu, dotyczą jedynie kilku kategorii produktu objętych obecnym dochodzeniem oraz kategorii produktu jedynie z niektórych miejsc pochodzenia. Pomimo tych środków Komisja uznała jednak, że nastąpił znaczący, nagły i gwałtowny ogólny wzrost przywozu, i stwierdziła związaną z tym groźbę wystąpienia szkody. Argument ten zostaje zatem odrzucony.

(117)

Szereg zainteresowanych stron twierdziło, że Komisja nie przeprowadziła tzw. analizy nieprzypisania w celu uwzględnienia innych czynników, które mogły spowodować szkodę, w szczególności w odniesieniu do zmian w kosztach surowców, spadku wyników wywozu oraz spadku przywozu dokonywanego przez producentów unijnych. Komisja pragnie wyjaśnić, że na etapie tymczasowym nie dokonała oceny wszystkich czynników mogących przyczynić się do powstania poważnej szkody, którą przemysł unijny poniósłby w sytuacji, gdyby nie podjęto żadnych środków, ponieważ ze względu na krytyczne okoliczności konieczne było niezwłoczne przyjęcie i nałożenie środków tymczasowych. Po nałożeniu środków tymczasowych Komisja oceniła wpływ trzech wskazanych czynników na stan przemysłu unijnego i w związku z tym ich ewentualny wpływ na groźbę poważnej szkody.

(118)

Jeżeli chodzi o zmiany kosztów surowców, szereg stron poczyniło ogólną uwagę, że Komisja powinna przyjrzeć się temu elementowi, podczas gdy jedna z zainteresowanych stron twierdziła, że to sytuacja koniunkturalna na rynku, związana z tańszymi surowcami na całym świecie, spowodowała trudności „zarzucane” przez Komisję.

(119)

Z danych dostarczonych przez przemysł unijny wynika, że koszty produkcji produktu objętego dochodzeniem kształtowały się następująco:

Tabela 15

Koszty produkcji

 

2013

2014

2015

2016

2017

Koszt produkcji (EUR/tonę)

700

668

633

579

661

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

95

90

83

94

Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(120)

Powyższa tendencja jest podobna do tendencji w zakresie cen sprzedaży, jak opisano w motywie 5.1.3 powyżej, z wyjątkiem 2017 r., kiedy – jak wyjaśniono – ceny sprzedaży były wyjątkowo korzystne w porównaniu z kosztami, co skutkowało stosunkowo wysokim zyskiem (choć nadal poniżej docelowego poziomu zysku). Tendencja ta nie ujawnia żadnego szczególnego związku między kosztem surowców a zmianami rentowności, skoro tylko w roku, w którym zysk przemysłu unijnego zmniejszył się najbardziej w porównaniu z poprzednim rokiem, tj. w 2015 r. (spadek o 25 %), koszty produkcji znacznie się obniżyły. Nie ma zatem podstaw do stwierdzenia, że zmiany cen surowców, zarówno w górę, jak i w dół, stanowią zagrożenie wystąpienia szkody. Argument ten został zatem odrzucony.

(121)

Zainteresowane strony poruszyły również kwestię tego, że wyniki eksportowe przemysłu unijnego były coraz mniej korzystne. Zainteresowane strony opierały swoje argumenty na oświadczeniach złożonych przez Eurofer, a także na założeniu lub prawdopodobieństwie, że wywóz do USA i Turcji zmniejszyłby się z uwagi na środki przyjęte przez USA na podstawie sekcji 232 oraz tureckie dochodzenie w sprawie środków ochronnych.

(122)

Na podstawie danych Eurostatu dokonano analizy wyników eksportowych przemysłu unijnego w odniesieniu do produktu objętego dochodzeniem:

Tabela 16

Wywóz przemysłu unijnego

 

2013

2014

2015

2016

2017

Wielkość wywozu (tys. Ton)

31 181

31 599

29 449

27 578

27 603

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

101

94

88

89

Cena eksportowa (EUR/tonę)

962

931

934

850

953

Wskaźnik z 2013 r. = 100

100

97

97

88

99

Źródło: Dane Eurostatu.

(123)

Z powyższej tabeli wynikają dwie kwestie. Po pierwsze, wielkość wywozu dokonywanego przez przemysł unijny w całym okresie badanym jest stosunkowo mała w porównaniu z wielkością sprzedaży na rynku unijnym – w zależności od roku wywóz odpowiadał za 17–19 % wielkości sprzedaży przemysłu unijnego. Po drugie, zmiany cen eksportowych w okresie badanym były raczej nieznaczne, z wyjątkiem 2016 r., kiedy ceny eksportowe były ogólnie znacznie niższe niż w pozostałych latach (koszt produkcji w 2016 r. był również niski). Na podstawie wielkości sprzedaży eksportowej, zmian tych wielkości w okresie badanym, a także cen sprzedaży eksportowej Komisja nie znalazła powodu, aby zakładać, że wyniki sprzedaży eksportowej przemysłu unijnego stanowią znaczącą groźbę poważnej szkody dla przemysłu unijnego.

(124)

Jeżeli chodzi o rolę przywozu dokonywanego przez producentów unijnych lub powiązanych z nimi handlowców/dystrybutorów, jak opisano w motywie 44 powyżej, przywóz ten był marginalny i stosunkowo stabilny w okresie badanym, stanowiąc od 0,3 % do 0,7 % całkowitego przywozu w zależności od roku. Ponieważ przywóz ten nie wywarł wpływu na tendencje przywozowe, omawiany argument został odrzucony.

(125)

Szereg zainteresowanych stron twierdziło, że Komisja nie dokonała oceny warunków konkurencji między produktami przywożonymi a produktami krajowymi, ponieważ rzekomo nie uwzględniła w swojej ocenie zakresu i niejednorodności poszczególnych kategorii produktu objętych dochodzeniem w sprawie środków ochronnych, a jedynie wyciągnęła wnioski dotyczące wszystkich kategorii produktu w ujęciu zbiorczym. W tym samym duchu szereg zainteresowanych stron twierdziło, że w odniesieniu do każdej kategorii produktu Komisja powinna była przeprowadzić odrębną analizę związku przyczynowego.

(126)

Jak wyjaśniono w sekcji 2.1, Komisja uznała, że ze względu na wysoki stopień współzależności między kategoriami produktu, które stanowią produkt objęty dochodzeniem, produkt przywożony i produkt unijny są „podobne lub bezpośrednio konkurencyjne”. Uznanie, że uzasadnione jest przeprowadzenie całościowej analizy, biorąc pod uwagę współzależności między wszystkimi kategoriami produktu objętymi dochodzeniem, oznacza również, że najbardziej odpowiednim sposobem przeprowadzenia analizy związku przyczynowego jest połączenie trzech rodzin wyrobów, które zostały wyróżnione w określonych częściach analizy ogólnej. Na tej podstawie argument ten został odrzucony.

6.2.   Podsumowanie

(127)

Łączna analiza możliwości przypisania innych czynników, przedstawiona w motywach 79 i 80 rozporządzenia w sprawie tymczasowych środków ochronnych oraz w sekcji 6.1 powyżej, wykazała, że wspomniane inne czynniki, zarówno oddzielnie, jak i łącznie, nie osłabiły związku przyczynowego między wzrostem przywozu a groźbą poważnej szkody dla przemysłu unijnego. Wobec braku innych uwag potwierdza się motywy od 70 do 81 rozporządzenia w sprawie tymczasowych środków ochronnych.

7.   INTERES UNII

(128)

Celem środków ochronnych jest naprawienie lub uniknięcie poważnej szkody wynikającej ze zwiększonego przywozu. Zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) 2015/478 Komisja zbadała również, czy istnieją przyczyny wynikające z konieczności ekonomicznej, które mogłyby prowadzić do stwierdzenia, że wprowadzenie środków nie leży w interesie Unii.

(129)

W tym celu na podstawie dostępnych dowodów rozpatrzono wpływ możliwych środków na wszystkich unijnych producentów, importerów i użytkowników produktu objętego dochodzeniem oraz możliwe konsekwencje przyjęcia lub nieprzyjęcia środków. W stosownych przypadkach Komisja zaprojektowała mechanizm, który zapobiegałby wystąpieniu poważnej szkody, umożliwiając jednocześnie tradycyjne przepływy handlowe w sposób zgodny z ciągłym konkurencyjnym funkcjonowaniem rynku stali.

7.1.   Interes producentów unijnych

(130)

Tymczasowo uznano, że wprowadzenie środków ochronnych leżałoby w interesie producentów unijnych, ponieważ zapobiegałoby wszelkim poważnym szkodom spowodowanym przez dalszy i znaczny wzrost przywozu. Po nałożeniu środków tymczasowych Komisja nie otrzymała żadnych uwag od producentów unijnych, które zaprzeczałyby temu poglądowi. W związku z tym ustalenia tymczasowe zostały potwierdzone.

7.2.   Interes importerów i użytkowników unijnych

(131)

Komisja przesłała kwestionariusze do znanych importerów i użytkowników, aby ocenić ich zainteresowanie.

(132)

Komisja otrzymała 61 odpowiedzi od importerów i 70 odpowiedzi od użytkowników innych niż użytkownicy związani z importerami. Importerzy i użytkownicy przedstawili swoje opinie zarówno ustnie, jak i na piśmie.

(133)

Szereg importerów i użytkowników unijnych twierdziło, że wprowadzenie środków ochronnych nie leżałoby w interesie Unii, ponieważ spowodowałoby wzrost cen importowych i ograniczyłoby konkurencję na rynku unijnym. Twierdzili oni również, że wprowadzenie środków doprowadziłoby do niedoborów dostaw, ponieważ rzekomo producenci unijni nie produkują wszystkich rodzajów wyrobów ze stali lub nie dostarczają wystarczających ilości, aby zaspokoić popyt w Unii. Sytuację tę miałby jeszcze pogorszyć fakt, że dostępność niektórych produktów w Unii jest ograniczona, ponieważ podlegają one środkom antydumpingowym lub antysubsydyjnym.

(134)

Po nałożeniu środków tymczasowych szereg użytkowników i importerów unijnych stwierdziło, że w przypadku wprowadzenia środków ostatecznych niezbędne jest uwzględnienie następujących elementów:

poziom kontyngentów ustalony na podstawie średniej z ostatnich trzech lat należy zwiększyć o 10 %, podobnie jak miało to miejsce w przypadku unijnych środków ochronnych dotyczących stali, które wprowadzono w 2002 r., w celu uwzględnienia prawdopodobnego wzrostu popytu w sektorach niższego szczebla,

każdy z kontyngentów należy przypisać do konkretnego kraju dokonującego dostaw, zamiast stosować przydział według kolejności zgłoszeń, w celu utrzymania tradycyjnych przepływów handlowych i uniknięcia sytuacji, w której pewne kraje dokonujące dostaw mogłyby wykorzystać swoje położenie geograficzne lub zdolności eksportowe do szybkiego wyczerpania kontyngentu i wypierania innych tradycyjnych krajów dokonujących dostaw,

należy zagwarantować pewność ekonomiczną przez ustanowienie systemu kontyngentów opartego na licencjach. Zapewniłoby to ciągłość dostaw i gwarantowałoby, że wszelkie wysyłki będą realizowane z wykorzystaniem kontyngentu bezcłowego w chwili opuszczenia kraju wywozu. Twierdzono również, że roczny kontyngent powinien być ustalany w podziale na kwartały w celu uniknięcia masowego przywozu na początku roku, gdyż byłby on szkodliwy dla użytkowników, którzy nie są w stanie zgromadzić zapasów i muszą być regularnie zaopatrywani w ciągu roku,

ze względu na specyfikę niektórych rodzajów produktów należy je objąć odrębnymi kontyngentami w porównaniu z innymi rodzajami produktów należących do tej samej kategorii. W odniesieniu do tych produktów należy ponadto regularnie zwiększać kontyngenty w celu odzwierciedlenia oczekiwanego znaczącego wzrostu popytu na rynku unijnym w następnych latach.

(135)

Komisja szczegółowo przeanalizowała te argumenty i doszła do następujących wniosków.

(136)

Po pierwsze, jak już ustalono w rozporządzeniu w sprawie tymczasowych środków ochronnych, Komisja zgadza się z faktem, że tradycyjne przepływy handlowe powinny być utrzymane na tyle, na ile jest to możliwe. W oparciu o powyższe wnioski dotyczące istnienia groźby poważnej szkody, jedynie przywóz przekraczający tradycyjne przepływy handlowe spowodowałby poważne szkody dla przemysłu unijnego. Ze względu na środki ochronne ustanowione w formie kontyngentu taryfowego Komisja uważa, że skuteczna konkurencja między przywozem a przemysłem unijnym zostanie utrzymana oraz że ryzyko ogólnego wzrostu cen i jakichkolwiek niedoborów jest mało prawdopodobne. Przy takiej formie środków oczekuje się bowiem, że przywóz będzie kontynuowany na tradycyjnych poziomach niewyrządzających szkody, a środki ochronne będą miały zastosowanie tylko w przypadku wyczerpania kontyngentu i wystąpienia zagrożenia.

(137)

Ponadto przedstawiciele przemysłu unijnego twierdzili, że jest on w stanie wytwarzać wszystkie rodzaje wyrobów ze stali. W każdym razie przywóz zostanie utrzymany – bez środków – na tradycyjnym poziomie i będzie nadal możliwy powyżej kontyngentu, jednak z zastrzeżeniem środków ochronnych.

(138)

Jeżeli chodzi o istnienie środków antydumpingowych lub antysubsydyjnych, ich celem jest zaradzenie nieuczciwym praktykom handlowym. Chociaż środki te rzeczywiście mogą mieć wpływ na poziom wywozu z niektórych krajów dokonujących dostaw, nie wpływa to na poziom przywozu po uczciwych cenach, który istniałby na rynku unijnym przy braku wyrządzających szkodę praktyk dumpingowych lub praktyk subsydiowania. Kwestia ta, a w szczególności kumulacja środków ochronnych z cłami antydumpingowymi lub antysubsydyjnymi, została omówiona w motywie 186.

(139)

Z powyższych powodów argumenty stron przedstawione w motywie 133 zostają odrzucone.

(140)

Jeżeli chodzi o uwagi dotyczące formy i poziomu środków, Komisja wzięła pod uwagę elementy omówione poniżej.

Poziom kontyngentu taryfowego

(141)

Podczas gdy użytkownicy i importerzy uważają, że wszelkie kontyngenty taryfowe powinny zostać ustanowione na poziomie o 10 % wyższym od średniego poziomu przywozu realizowanego w okresie ostatnich trzech lat, ponieważ zużycie stali w Unii w przypadku niektórych kategorii produktu będzie prawdopodobnie wykazywało dwucyfrową stopę wzrostu, producenci unijni twierdzili, że unijne zużycie stali nie ulegnie zasadniczym zmianom w nadchodzących latach.

(142)

Zgodnie z art. 15 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2015/478 każdy kontyngent ustala się, co do zasady, na poziomie równym średniemu poziomowi przywozu w okresie trzech ostatnich reprezentatywnych lat. Przepis ten ma jednak zastosowanie w przypadku, gdy środki przyjmują postać kontyngentu. Jak potwierdzono w odpowiednim orzecznictwie (26), kontyngent taryfowy nie stanowi ograniczenia ilościowego w ramach Porozumienia WTO w sprawie środków ochronnych i w związku z tym Komisja nie jest zobowiązana do określenia kontyngentu taryfowego w tym konkretnym przypadku na poziomie ściśle odpowiadającym średniemu przywozowi w okresie ostatnich trzech lat.

(143)

W świetle argumentów przedstawionych w motywie 141 powyżej i zgodnie ze znaczną swobodą gospodarczą, polityczną i prawną przyznaną Komisji na podstawie art. 16 rozporządzenia (UE) 2015/478 i art. 13 rozporządzenia (UE) 2015/755 Komisja uznała za konieczne dostosowanie poziomu kontyngentu taryfowego powyżej średniego poziomu przywozu z ostatnich trzech lat w celu uwzględnienia przeciwstawnych interesów użytkowników i importerów z jednej strony oraz przemysłu unijnego z drugiej. W tym względzie, jak wykazano w motywie 32, Komisja zauważa, że przywóz kategorii produktu objętych dochodzeniem wzrósł o 4 % w okresie od 2017 r. do OO bez wyrządzania poważnej szkody. Perspektywy dotyczące przyszłej, chociaż bardziej umiarkowanej, stopy wzrostu przywozu w normalnych warunkach rynkowych, w połączeniu z interesami gospodarczymi i politycznymi przemysłu unijnego jako całości, dostarczają odpowiedniego upoważnienia do wprowadzenia ilościowego poziomu kontyngentu taryfowego nieznacznie powyżej średniego poziomu przywozu w okresie od 2017 r. do OO.

(144)

Na tej podstawie Komisja jest zdania, że w celu ograniczenia wzrostu przywozu do poziomu, który najprawdopodobniej nie spowoduje poważnej szkody dla przemysłu unijnego, a jednocześnie zapewni utrzymanie tradycyjnych przepływów handlowych i wystarczające wsparcie dla istniejących użytkowników i przemysłu importującego, ilościowy poziom kontyngentu taryfowego powinien opierać się na średnim przywozie w latach 2015–2017 plus 5 %.

Przydział kontyngentów taryfowych

(145)

Prawie wszystkie zainteresowane strony, w tym przemysł unijny, opowiedziały się za przedzieleniem kontyngentów taryfowych do określonych krajów dokonujących dostaw, zamiast globalnego systemu kontyngentów w postaci ustanowionej na etapie tymczasowym.

(146)

Komisja zgadza się, że system kontyngentów taryfowych przewidujących przydziały dla poszczególnych krajów jest rzeczywiście najbardziej odpowiednim systemem do zapewnienia tradycyjnych przepływów handlowych. Ma on jednak pewne ograniczenia. Po pierwsze, w przypadku każdej kategorii produktu liczba krajów dokonujących dostaw jest znacząca. Przydzielenie kontyngentu taryfowego każdemu z nich nie jest praktycznie możliwe. Po drugie, Komisja jest zdania, że w celu zapewnienia odpowiedniego przydziału kontyngentów taryfowych konieczne jest uwzględnienie szczególnych czynników, które będą miały wpływ na handel produktami objętymi dochodzeniem. W odniesieniu do szeregu produktów objętych zakresem niniejszego dochodzenia Unia nałożyła bowiem ostatnio środki w postaci ceł antydumpingowych/wyrównawczych na niektóre państwa wywozu. Powyższe doprowadziło w wielu przypadkach do znacznego spadku przywozu z tych państw w ostatnim roku i sytuacja ta będzie nadal mieć miejsce w okresie stosowania tych środków. Jest więcej niż prawdopodobne, że taki przydzielany do poszczególnych krajów kontyngent taryfowy będzie w przypadku tych państw jedynie nieznaczny, ponieważ poziom kontyngentu taryfowego opiera się na średnim poziomie przywozu w latach 2015–2017, tj. z uwzględnieniem okresu, w którym nie wprowadzono jeszcze środków w postaci ceł antydumpingowych/wyrównawczych, a poziom przywozu był znaczący ze względu na nieuczciwe praktyki handlowe. W związku z tym przyznanie specjalnego kontyngentu taryfowego dla poszczególnych państw nie leżałoby w tych okolicznościach w interesie Unii, ponieważ poziom przyszłego przywozu byłby nieuchronnie poniżej tradycyjnych poziomów handlu.

(147)

Komisja stwierdziła, że biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, najbardziej właściwe byłoby przyjęcie podejścia mieszanego. Po pierwsze, kontyngent taryfowy dla poszczególnych krajów należy przydzielić państwom „istotnie zainteresowanym dostawami”, w oparciu o ich przywóz w okresie ostatnich 3 lat. Do celów niniejszego rozporządzenia uznaje się, że „istotnie zainteresowane dostawami” są państwa o udziale przekraczającym 5 % przywozu w odniesieniu do danej kategorii produktu objętej dochodzeniem. Globalny kontyngent taryfowy („kontyngent rezydualny”) w oparciu o średnią wielkość pozostałego przywozu z ostatnich trzech lat należy przyznać wszystkim pozostałym krajom dokonującym dostaw.

(148)

Kontyngentu taryfowego dla poszczególnych krajów nie należy jednak przyznawać państwom, w przypadku których poziom wywozu – dla każdej kategorii produktu objętej dochodzeniem – uległ znacznemu zmniejszeniu w ostatnich latach ze względu na obowiązujące środki w zakresie ceł antydumpingowych/wyrównawczych z wyżej wymienionych powodów. Państwa te powinny zostać objęte rezydualnym kontyngentem taryfowym.

(149)

W szczególnym przypadku kategorii produktu 1 (blacha walcowana na gorąco w kręgach), ponieważ blisko 60 % przywozu jest obecnie objęte środkami antydumpingowymi, Komisja uważa, że najbardziej odpowiednim rozwiązaniem jest kontyngent globalny, a nie przydział dla poszczególnych krajów.

(150)

Wreszcie Komisja jest zdania, że możliwość uzyskania przez dany kraj dokonujący dostaw, w przypadku wyczerpania przez nie określonego kontyngentu taryfowego, dostępu do pozostałych kontyngentów taryfowych, również leży w interesie Unii. Możliwość ta powinna być jednak stosowana jedynie w ostatnim kwartale okresu w celu zapewnienia równowagi między interesami państw posiadających kontyngent taryfowy przyznawany poszczególnym krajom a interesami państw korzystających z globalnego kontyngentu taryfowego. Zapewniłoby to nie tylko utrzymanie tradycyjnych przepływów handlowych, ale pozwoliło również uniknąć sytuacji, w której części rezydualnego kontyngentu taryfowego pozostałyby niewykorzystane.

Przewidywalność kontyngentu taryfowego na przestrzeni czasu

(151)

Komisja uważa, że w celu zapewnienia przewidywalności nie jest konieczne wprowadzenie systemu licencjonowania przywozu.

(152)

Po pierwsze, dane dotyczące zmian w przywozie w ramach wykorzystania kontyngentu taryfowego i kontyngentu wolnocłowego są publicznie dostępne i codziennie aktualizowane. Dane dotyczące wykorzystania kontyngentu taryfowego można znaleźć pod następującym adresem internetowym:

http://ec.europa.eu/taxation_customs/dds2/taric/quota_consultation.jsp

(153)

Po drugie przydział dla poszczególnych krajów również powinien zapewnić dodatkowy poziom przewidywalności dla tradycyjnych dostawców i użytkowników. Ponadto w przypadku wyczerpania kontyngentu taryfowego dla danego kraju, kraj ten będzie mógł dokonywać wywozu w ramach dostępnego kontyngentu rezydualnego, chociaż jedynie w ostatnim kwartale okresu, najbardziej krytycznym pod względem dostępności kontyngentów.

(154)

Wreszcie Komisja uważa, że rezydualny kontyngent taryfowy należy podzielić na kwartały w celu zapewnienia równomiernego rozłożenia przywozu w ciągu roku i uniknięcia sytuacji, w której na początku okresu składuje się znaczne ilości przywożonych produktów standardowych w celu uniknięcia ewentualnych ceł. Niewykorzystane kwartalne przydziały kontyngentu taryfowego byłyby również automatycznie przenoszone na następny okres.

Klasyfikacja produktu

(155)

Komisja rozważyła przedstawione przez użytkowników i importerów argumenty za stworzeniem szczególnych podkategorii dla ich produktów. W szczególności Komisja stwierdziła, że w ramach dwóch kategorii produktu, a mianowicie kategorii 3 i 4, występują odrębne cechy, w przypadku których argumenty te są do przyjęcia.

(156)

Kategoria 4 – tj. produkty walcowane płaskie odporne na korozję – obejmuje zarówno produkty wytwarzane specjalnie na potrzeby przemysłu motoryzacyjnego w oparciu o precyzyjne specyfikacje i objęte długoterminowymi umowami, jak również inne produkty standardowe. W przypadku tych pierwszych dostawcy muszą najpierw uzyskać certyfikat niezbędny do zapewnienia dostaw dla przemysłu w długim okresie w oparciu o system „dokładnie na czas”. W odniesieniu do tej kategorii produktu Komisja przyznaje, że istnieje ryzyko wyparcia niektórych konkretnych rodzajów produktów z kontyngentu wolnocłowego przez produkty standardowe dostarczane i składowane w wielkich ilościach na początku roku.

(157)

Ponadto standardowe rodzaje produktów w ramach tej kategorii podlegają obecnie cłom antydumpingowym, które mają również wpływ na przyszłe zmiany w przywozie, a także na przydział kontyngentów, zgodnie z powyższymi wyjaśnieniami. Fakt, że te bardziej wyspecjalizowane produkty nie były objęte wnioskiem branży w sprawie środków antydumpingowych, również wskazuje, że produkty te należy rozpatrywać niezależnie od standardowych rodzajów produktów.

(158)

W odniesieniu do kategorii 3 – tj. blach elektronicznych – przedstawiciele właściwego przemysłu wykorzystującego produkt objęty dochodzeniem twierdzili również, że niektóre produkty specjalistyczne, tj. arkusze ze stali elektrotechnicznej o ziarnach niezorientowanych (27), należy oddzielić od innych produktów z tej kategorii. Twierdzenie to opiera się na fakcie, że te rodzaje produktów mają strategiczne znaczenie dla gospodarki Unii, ponieważ są wykorzystywane w sektorze nowych źródeł energii/nowych koncepcji w zakresie mobilności (np. pojazdach napędzanych nowymi źródłami energii, turbinach wiatrowych). Użytkownicy i importerzy twierdzą, że są to specjalistyczne produkty o wysokiej wartości, przy czym istnieje ryzyko ich wypierania przez produkty standardowe wchodzące w skład tej samej kategorii. Ponadto użytkownicy twierdzili również, że popyt w Unii w najbliższej przyszłości prawdopodobnie znacznie wzrośnie, co powinno się przekładać na odpowiednie zwiększenie tego konkretnego kontyngentu w przyszłości. Mimo że ten ostatni argument nie mógł być należycie poparty dowodami, oddzielny kontyngent dla omawianych produktów pozwoliłby na rozpatrzenie dalszych należycie uzasadnionych wniosków w przyszłości.

(159)

Komisja uważa ponadto, że bez żadnego uszczerbku dla skutków naprawczych środka możliwe jest stworzenie podzbiorów produktów w ramach tych dwóch istniejących kategorii produktu, którym w związku z tym przydzielono by ich własny kontyngent.

(160)

Na podstawie powyższego Komisja przyjęła argumenty przemawiające za podziałem kategorii produktu 4 (produkty walcowane płaskie z powłokami metalowymi) oraz kategorii produktu 3 (blachy elektrotechniczne (inne niż blachy elektrotechniczne teksturowane)) na dwie podkategorie.

Klauzula przeglądowa

(161)

Ponadto Komisja uważa, że, biorąc pod uwagę interes Unii może być zmuszona do dostosowania poziomu lub przydziału kontyngentu taryfowego określonego w załącznikach IV.1 i IV.2 w przypadku zmian okoliczności w okresie obowiązywania środków. Przegląd taki mógłby dotyczyć każdej kategorii produktu podlegającej środkom, w tym (ale nie wyłącznie) kategorii 3, 4, 6 i 16, których dotyczyły szczegółowe i uzasadnione wnioski w trakcie dochodzenia, jak również dwustronne konsultacje prowadzone przez Komisję. Zmiana okoliczności może zaistnieć na przykład w przypadku ogólnego wzrostu lub spadku unijnego popytu na niektóre kategorie produktu (co wymagałby ponownej oceny poziomu kontyngentu taryfowego), nałożenia środków antydumpingowych lub antysubsydyjnych, które mogą w znaczący sposób wpłynąć na przyszły rozwój sytuacji w zakresie przywozu, lub nawet jakichkolwiek zmian dotyczących środków przyjętych przez USA na podstawie sekcji 232, które mogą mieć bezpośredni wpływ na wnioski niniejszego dochodzenia, mianowicie wnioski dotyczące przekierowania handlu. Komisja może również sprawdzić, czy działanie środków mogłoby mieć szkodliwe skutki dla osiągnięcia celów w zakresie integracji realizowanych z partnerami handlowymi korzystającymi z preferencji taryfowych, takie jak znaczne ryzyko dla ich stabilizacji lub rozwoju gospodarczego. Komisja będzie przeprowadzać ocenę sytuacji w regularnych odstępach czasu i rozważy przeprowadzenie przeglądu co najmniej na koniec każdego roku obowiązywania środków. Komisja rozpocznie pierwsze dochodzenie przeglądowe nie później niż dnia 1 lipca 2019 r.

7.3.   Wnioski dotyczące interesu Unii

(162)

Na podstawie powyższych rozważań oraz dokładnej analizy wszystkich wchodzących w grę interesów Komisja stwierdza, że interes Unii wymaga przyjęcia ostatecznych środków ochronnych w formie kontyngentu taryfowego, aby zapobiec dalszemu pogarszaniu się sytuacji producentów unijnych.

8.   UWAGI KOŃCOWE

(163)

Stwierdza się, że unijny przemysł stalowy znajduje się w sytuacji groźby poważnej szkody w przypadku 26 kategorii produktu i że w dającej się przewidzieć przyszłości sytuacja ta prawdopodobnie przerodzi się w poważną szkodę, jeżeli nie zostaną zastosowane środki ochronne. Stwierdza się również, że przyjęcie odpowiednich środków w celu uniknięcia dalszego wzrostu przywozu leżałoby w interesie Unii.

8.1.   Forma i poziom środków

(164)

Na etapie tymczasowym Komisja stwierdziła, że środek w formie kontyngentu taryfowego jest najlepszym sposobem na pogodzenie interesów unijnych producentów i użytkowników stali. Taka forma, o ile zostanie odpowiednio dostosowana, umożliwiłaby tymczasowe doprowadzenie wzrostu przywozu do poziomu niewyrządzającego szkody unijnemu przemysłowi stalowemu, przy zachowaniu odpowiedniego wyboru źródeł dostaw dostępnych dla klientów w sposób zgodny z ciągłym konkurencyjnym funkcjonowaniem rynku stali.

(165)

Na podstawie powyższej analizy interesu Unii Komisja stwierdza, że kontyngent taryfowy jest w istocie najlepszą formą środka równoważącego poszczególne wchodzące w grę interesy, a mianowicie zapobieganie poważnej szkodzie i zapewnienie utrzymania tradycyjnych przepływów handlowych.

(166)

W uwagach otrzymanych przez Komisję po wprowadzeniu środków tymczasowych, mimo że większość użytkowników stali sprzeciwiała się ich przyjęciu, przedstawili oni również przydatne sugestie na temat dostosowania środków i zminimalizowania ich negatywnego wpływu na rynek.

(167)

Spośród otrzymanych uwag bardzo niewiele dotyczyło symulacji mikroekonomicznych i modelu makroekonomicznego przedstawionych przez Komisję w celu sprawdzenia proporcjonalności poziomu taryf poza kontyngentem.

(168)

Jeżeli chodzi o model makroekonomiczny, jedno stowarzyszenie eksporterów z państwa trzeciego skrytykowało fakt, że elastyczności stosowane w modelu Armingtona w odniesieniu do całego zestawu kategorii produktu różnią się od elastyczności wykorzystanych w niektórych bardziej zdezagregowanych badaniach określonych kategorii wyrobów stalowych; strony te nie zaproponowały jednak żadnych alternatywnych poziomów na potrzeby ogólnych obliczeń. To samo stowarzyszenie twierdziło również, że Komisja zignorowała znaczny wzrost cen na rynku USA, który nadal przyciąga przywóz, pomimo środków przyjętych na podstawie sekcji 232. W odniesieniu do symulacji mikroekonomicznych stowarzyszenie użytkowników z Unii oraz kilku eksporterów stwierdziło, że analiza porównawcza symulacji mikroekonomicznych została dokonana jedynie w odniesieniu do ograniczonej liczby kategorii produktu, podczas gdy środki obejmowały szerszy ich zestaw; skrytykowali oni również to, że obliczenia zostały rzekomo oparte na kosztach ponoszonych przez producentów chińskich, których nie można było uznać za reprezentatywne dla wszystkich źródeł przywozu. Szereg eksporterów twierdziło, że Komisja nie wyjaśniła w wystarczający sposób zastosowania wyżej wymienionych modeli i że ustalenie taryfy celnej w wysokości 25 % poza kontyngentem na tej podstawie jest arbitralne.

(169)

Komisja jest zdania, że zarówno symulacje mikroekonomiczne, jak i model makroekonomiczny odzwierciedlają rzeczywistość, jednak w przeciwieństwie do tego, co stwierdzono w niektórych uwagach, stanowią one środki umożliwiające techniczną dyskusję na temat alternatywnych scenariuszy, tak aby decyzja polityczna opierała się na faktach, a nie na arbitralnym osądzie.

(170)

Komisja pragnie podkreślić, że taryfa celna poza kontyngentem ustalona przez Komisję na etapie środków tymczasowych w wysokości 25 % ma na celu zaradzenie znacznemu wzrostowi przywozu stali do Unii, którego tempo w ostatnim okresie wzrosło w wyniku wprowadzenia taryfy o zasięgu globalnym w wysokości 25 %, którą Stany Zjednoczone nałożyły na przywóz stali (z ograniczoną liczbą wyjątków objętych niezwykle restrykcyjnymi kontyngentami) oraz z wyniku wprowadzenia 50 % taryfy celnej na przywóz z Turcji. Środki wprowadzone przez Stany Zjednoczone służą wyraźnie do osiągnięcia celu polityki przemysłowej polegającego na sztucznym obniżeniu poziomu przywozu stali o 13,3 mln ton metrycznych, co z kolei umożliwi amerykańskiemu przemysłowi stalowemu osiągnięcie 80 % wykorzystania mocy produkcyjnych.

(171)

W tym kontekście, w przeciwieństwie do opinii kilku zainteresowanych stron, stawka celna na poziomie 25 % poza kontyngentem nie jest arbitralna, lecz wydaje się w pełni proporcjonalnym środkiem, doskonale spójnym z celem, jakim jest ochrona unijnego rynku stali przed gwałtownym wzrostem przywozu, który w ostatnim okresie wynika w dużej mierze z odchyleń w strukturze handlu spowodowanych środkami protekcjonistycznymi USA. W rzeczywistości eksporterzy stali na świecie, którzy mają do czynienia ze stawką celną na poziomie 25 % lub 50 %, lub z restrykcyjnymi kontyngentami w USA, mogliby przekierować swój wywóz do Unii powyżej poziomu swojej tradycyjnej sprzedaży i spowodować szkodę dla unijnego przemysłu stalowego, jeżeli w Unii nie byłoby wystarczająco odstraszających przeszkód w sytuacji, w której przywóz zaczyna przekraczać tradycyjne poziomy.

(172)

Należy tutaj ponownie podkreślić, że podczas gdy cła wprowadzone na podstawie sekcji 232 są pobierane od pierwszego przywozu i w związku z tym poważnie zniekształcają w dół wpływy z handlu przywozowego, kontyngent taryfowy Unii umożliwia dalsze wprowadzanie przywozu ze wszystkich miejsc pochodzenia bez dodatkowych przeszkód i przynosi jedynie skutki w przypadku przekroczenia odpowiednich kontyngentów odpowiadających tradycyjnym przepływom przywozu z poszczególnych miejsc pochodzenia, w szczególności ze względu na przesunięcie handlu spowodowane środkami przyjętymi w USA.

(173)

W tych okolicznościach, jeżeli Unia nie nałoży na odnośny przywóz stali określonej powyżej taryfy celnej w wysokości co najmniej równej taryfie stosowanej przez USA, eksporter do USA zyska dodatkową marżę lub zminimalizuje straty dzięki przekierowaniu sprzedaży do UE. Analiza ta wskazuje, że najniższy poziom taryfy celnej poza kontyngentem, który może zapewnić minimalną ochronę Unii przed przekierowaniem handlu, powinien wynosić co najmniej 25 %. Poziom ten nie powstrzyma jednak przekierowania handlu. Ponieważ ceny importowe w USA są zwiększane za pomocą środków protekcjonistycznych, znaczna część produkcji stali w Stanach Zjednoczonych, która wcześniej była nieopłacalna, staje się zyskowna, co wypiera przywóz i prowadzi do przekierowania handlu na inne rynki, czyniąc z Unii najbardziej atrakcyjne alternatywne miejsce przeznaczenia.

(174)

W tym kontekście symulacje mikroekonomiczne marż kontrybucyjnych dla wyładowanego przywozu unijnego, zaproponowane przez przemysł unijny i przedstawione na etapie tymczasowym przez Komisję, mają kluczowe znaczenie dla omówienia zachowania handlowego eksportera stojącego przed wyżej wymienionym wyborem pomiędzy sprzedażą na rynku USA po dokonaniu płatności cła na podstawie sekcji 232 a alternatywnym wywozem do Unii poza tradycyjną sprzedażą w celu uniknięcia takiej płatności.

(175)

W przeciwieństwie do uwag zgłoszonych przez niektóre strony założenia przyjęte w ramach symulacji są realistyczne i ostrożne. Nie są one oparte głównie na poziomie kosztów w Chinach. Najważniejszym składnikiem kosztów zastosowanym w symulacji jest koszyk surowców wyceniany według cen międzynarodowych. Chińskie poziomy odniesienia są wykorzystywane jedynie w odniesieniu do stosunkowo niskiego udziału dodatkowych kosztów zmiennych dotyczących surowców, ponieważ Chiny są jednym z najważniejszych eksporterów różnych kategorii produktu. Ponadto wybór kosztów frachtu z Chin do Unii w celu obliczenia ceny towaru wyładowanego stanowi bardzo ostrożne założenie w obliczeniach, ponieważ w przypadku zastosowania niższych kosztów transportu z innego możliwego miejsca pochodzenia marża kontrybucyjna byłaby wyższa.

(176)

Symulacje te umożliwiają obliczenie rzeczywistego poziomu taryfy celnej poza kontyngentem, która może zniechęcać do przekierowania handlu. Jak wyjaśniono w rozporządzeniu w sprawie tymczasowych środków ochronnych, symulacje te pokazują, że w przypadku eksportera stali sprzedawanej do Unii marża kontrybucyjna w dużej grupie najbardziej reprezentatywnych kategorii wyrobów stalowych objętych dochodzeniem jest o 30 % wyższa, przy czym mediana wynosi 34 %. Jedynie stawki celne poza kontyngentem na tych poziomach mogłyby całkowicie zrekompensować marżę kontrybucyjną w ramach odnośnego przywozu stali na rynek unijny i w ten sposób usunąć zachętę dla eksportera do USA, aby przekierowywał przesuniętą sprzedaż na rynek unijny, ponieważ w przypadku takiej taryfy byłoby to nieopłacalne.

(177)

W tym kontekście Unia zdecydowała się przyjąć najmniej inwazyjny poziom taryfy celnej poza kontyngentem wynoszący 25 %, który znajduje się w dolnym przedziale szeregu wariantów omówionych powyżej. Jak wyjaśniono, ten poziom taryfy poza kontyngentem nie zapewnia Unii pełnej ochrony przez przekierowaniem handlu. Wręcz przeciwnie, pozwoli to nie tylko na swobodny przepływ tradycyjnego przywozu, ale dodatkowo wspomniane poziomy taryf celnych umożliwią również, pomimo płatności celnych, wprowadzenie na rynek unijny – w celu zaspokojenia spodziewanego wzrostu popytu – ograniczonej części przekierowanej sprzedaży, nawet jeżeli tradycyjne poziomy handlu zostaną przekroczone.

(178)

W odniesieniu do uwag zainteresowanych stron dotyczących stosowania jednolitego modelu makroekonomicznego, uwzględniającego wszystkie kategorie produktu zamiast stosowania w większym stopniu zdezagregowanej analizy z wykorzystaniem tego modelu, Komisja uważa, jak wyjaśniono na etapie tymczasowym i w sekcji 2 powyżej, że – biorąc pod uwagę wysoki stopień wzajemnych powiązań między kategoriami produktu z punktu widzenia podaży i popytu – taka ogólna ocena jest w pełni adekwatna, zwłaszcza jeśli przyjęto ostrożne wartości elastyczności.

(179)

W rozporządzeniu w sprawie tymczasowych środków ochronnych Komisja stwierdziła, że przed przyjęciem ostatecznego stanowiska będzie szczegółowo badać kształtowanie się przywozu. Dane statystyczne USA i Unii dotyczące przywozu kategorii wyrobów ze stali objętych dochodzeniem wskazują, że pomimo istotnego wzrostu cen na rynku USA wynikającego ze środków przyjętych na podstawie sekcji 232 w ciągu ostatnich sześciu miesięcy od maja 2018 r. nastąpił znaczny, utrzymujący się spadek przywozu do USA, który odpowiada trwałemu wzrostowi przywozu tych samych kategorii wyrobów ze stali do Unii w tym samym okresie. Od maja do września 2018 r. przywóz do USA kategorii produktu objętych dochodzeniem zmniejszył się o 2,6 mln ton w porównaniu z tym samym okresem w 2017 r., podczas gdy w tym samym okresie przywóz do UE tych samych produktów gwałtownie i znacząco wzrósł o 2 mln ton (77 % spadku przywozu w USA). Stanowi to wyraźną tendencję wzrostową. Dane te wyraźnie pokazują, że można już w znacznym stopniu zaobserwować zamierzony wpływ środków protekcjonistycznych przyjętych przez USA na podstawie sekcji 232 w postaci ograniczenia przywozu stali o 13,3 mln ton metrycznych w stosunku do poziomu z 2017 r. W związku z tym najnowsze odnotowane tendencje w zakresie przywozu nie wydają się sprzeczne z założeniami przyjętymi w modelu obejmującym możliwy poziom przekierowania handlu wynoszący około 70 %, który mógłby ostatecznie zostać osiągnięty, gdy środki wprowadzone przez USA z upływem czasu zaczną przynosić w pełni protekcjonistyczne skutki. Nie byłoby to również sprzeczne z wynikającą z tego koniecznością wprowadzenia stawki taryfy celnej na poziomie ponad 30 % poza kontyngentem, aby zapewnić pełną ochronę rynku unijnego przed skutkami tych środków. Poziom ten jest również zbieżny z opisanym powyżej wynikiem symulacji mikroekonomicznych.

(180)

W związku z tym Komisja podjęła decyzję o potwierdzeniu stawki taryfy celnej na poziomie 25 % poza kontyngentem stanowiącej dolny przedział i najmniej zakłócający wariant działań zaradczych w odniesieniu do przekierowania handlu spowodowanego przez środki przyjęte przez USA na podstawie sekcji 232.

8.2.   Zarządzanie kontyngentami taryfowymi

(181)

Jak wyjaśniono powyżej, w oparciu o względy interesu Unii i w celu utrzymania w jak największym stopniu tradycyjnych przepływów handlowych, najlepszą metodą zagwarantowania optymalnego stosowania kontyngentów taryfowych jest przydzielenie ich poszczególnym państwom, które mają istotny interes w dostawach produktu objętego dochodzeniem, a w przypadku pozostałych państw przydzielenie w kolejności chronologicznej według dat przyjęcia zgłoszeń do dopuszczenia do obrotu, jak przewidziano w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2015/2447 (28). Ta metoda zarządzania wymaga ścisłej współpracy między państwami członkowskimi i Komisją.

(182)

Kwalifikowalność do wyłączenia z kontyngentów taryfowych towarów przywożonych z krajów rozwijających się zależy od pochodzenia tych towarów. Należy zatem stosować obecnie obowiązujące w Unii kryteria określania niepreferencyjnego pochodzenia towarów.

(183)

Na potrzeby środków ostatecznych, aby umożliwić utrzymanie tradycyjnych przepływów handlowych, dla każdej kategorii produktu, na którą nakłada się w niniejszym rozporządzeniu środki ostateczne, zostanie ustalony odrębny kontyngent.

8.3.   Mające zastosowanie środki antydumpingowe i antysubsydyjne

(184)

Po nałożeniu środków tymczasowych szereg użytkowników i importerów powtórzyło swoje twierdzenia, że producenci unijni nie potrzebują dodatkowej ochrony ze względu na obowiązujące środki antydumpingowe i antysubsydyjne oraz że w każdym razie nie należy łączyć środków ochronnych i antydumpingowych/antysubsydyjnych.

(185)

Komisja przypomina, że środki antydumpingowe i wyrównawcze nie mają na celu zamknięcia rynku unijnego, lecz jedynie zaradzenie szkodliwym praktykom handlowym. Jako takie, środki te ukierunkowane są na konkretne przypadki dumpingu i subsydiowania w poszczególnych krajach, mają zakres stosowania i cel inne niż środek ochronny nałożony w drodze niniejszego rozporządzenia i nie wykluczają się wzajemnie.

(186)

Jak wspomniano jednak w motywie 117 rozporządzenia w sprawie tymczasowych środków ochronnych, Komisja przyznaje, że połączenie środków antydumpingowych/antysubsydyjnych ze środkami ochronnymi może wywołać większy skutek niż jest to pożądane. Ponieważ problem połączenia mógłby powstać dopiero po osiągnięciu pułapów kontyngentów taryfowych, Komisja zbada potrzebę rozwiązania tej kwestii na późniejszym etapie i w odpowiednim czasie. W tym kontekście, aby uniknąć nakładania „podwójnych środków zaradczych”, w momencie przekroczenia kontyngentu taryfowego, Komisja może uznać za konieczne zawieszenie lub zmniejszenie poziomu obowiązujących ceł antydumpingowych i wyrównawczych w celu zapewnienia, by połączone oddziaływanie tych środków nie przekraczało najwyższego poziomu obowiązujących środków ochronnych lub ceł antydumpingowych/wyrównawczych.

8.4.   Czas trwania

(187)

Komisja uważa, że środki powinny obowiązywać przez okres trzech lat (z uwzględnieniem okresu obowiązywania środków tymczasowych) i powinny wygasnąć w dniu 30 czerwca 2021 r. Kontyngent taryfowy powinien być otwarty na okres od dnia 2 lutego 2019 r. do dnia 30 czerwca 2019 r., następnie na okres od dnia 1 lipca 2019 r. do dnia 30 czerwca 2020 r., a następnie na okres od dnia 1 lipca 2020 r. do 30 lipca 2021 r., jak określono w załączniku IV w odniesieniu do każdej kategorii produktu objętej dochodzeniem.

(188)

Ponieważ czas trwania środków wynosi ponad rok, środki te muszą być stopniowo liberalizowane w regularnych odstępach czasu w okresie ich stosowania. Komisja uważa, że najbardziej odpowiednim sposobem liberalizacji środków jest zwiększenie poziomu kontyngentu bezcłowego o 5 % po upływie każdego roku. Powinno to obejmować okres stosowania środków tymczasowych, co oznacza, że pierwsza liberalizacja nastąpi w dniu 1 lipca 2019 r., a druga liberalizacja nastąpi w dniu 1 lipca 2020 r. Dalsza liberalizacja będzie następowała według tego samego wzorca.

8.5.   Nadzór nad wyrobami ze stali

(189)

Środki nadzoru nad wyrobami ze stali objętymi niniejszym dochodzeniem zostały wprowadzone w kwietniu 2016 r., ponieważ wydawało się, że tendencje w zakresie przywozu zagrażają wystąpieniem poważnej szkody. Biorąc pod uwagę ustalenia niniejszego dochodzenia oraz fakt nałożenia ostatecznych środków ochronnych, Komisja uważa, że w czasie obowiązywania środków ochronnych należy zawiesić system nadzoru nad wyrobami ze stali objętymi środkami ochronnymi.

9.   WYŁĄCZENIE NIEKTÓRYCH PAŃSTW Z ZAKRESU STOSOWANIA ŚRODKÓW OSTATECZNYCH

(190)

Zgodnie z art. 18 rozporządzenia (UE) 2015/478 oraz międzynarodowymi zobowiązaniami Unii środki tymczasowe nie powinny mieć zastosowania wobec jakichkolwiek produktów pochodzących z krajów rozwijających się będących członkami WTO, jeżeli udział danego kraju w przywozie tego produktu do Unii nie przekracza 3 %, pod warunkiem że kraje rozwijające się będące członkami WTO, których udział w przywozie jest niższy niż 3 %, łącznie posiadają udział nie większy niż 9 % całkowitego przywozu do Unii produktów objętych dochodzeniem.

(191)

Komisja ostatecznie ustaliła, że objęte dochodzeniem kategorie produktu, które pochodzą z niektórych krajów rozwijających się, spełniają wymogi pozwalające na skorzystanie ze wspomnianego powyżej odstępstwa. W załączniku III.2 (Wykaz kategorii produktu pochodzących z krajów rozwijających się, wobec których mają zastosowanie środki ostateczne) wskazano kraje rozwijające się, których dotyczy niniejsze rozporządzenie. Ponadto dla każdej z 26 kategorii produktu wskazano kraje rozwijające się, do których zastosowanie mają środki tymczasowe. Komisja uważa, że wielkość przywozu z krajów rozwijających się należy obliczyć na podstawie danych statystycznych dostępnych w ostatnim okresie w odniesieniu do poszczególnych kategorii produktu, ponieważ kontyngent taryfowy również ustala się indywidualnie poprzez odniesienie do tradycyjnych przepływów handlowych w każdej kategorii.

(192)

Z uwagi na fakt, że wyłączenie krajów rozwijających się będących członkami WTO powinno mieć zastosowanie, jeżeli ich udział w przywozie do Unii nie przekracza 3 %, Komisja będzie przeprowadzać ocenę sytuacji w sposób regularny, a co najmniej na koniec każdego roku obowiązywania środków, w celu zbadania, czy jakikolwiek kraj przekroczył powyższy próg i ostatecznie powinien zostać objęty zakresem stosowania środków ochronnych.

(193)

Jak określono w motywie 80 rozporządzenia w sprawie tymczasowych środków ochronnych, z uwagi na ścisłą integrację rynkową z członkami EOG całkowite wartości przywozu z tych krajów oraz niewielkie ryzyko przekierowania handlu Komisja uważa, że produkty podlegające ocenie pochodzące z Norwegii, Islandii i Liechtensteinu powinny zostać wyłączone ze stosowania niniejszego rozporządzenia. Ponadto w celu wypełnienia zobowiązań dwustronnych niektóre państwa, z którymi Unia podpisała obecnie obowiązującą umowę o partnerstwie gospodarczym (29), również powinny zostać wyłączone ze stosowania niniejszego rozporządzenia. Po wprowadzeniu środków tymczasowych Komisja nie otrzymała żadnych uwag, które prowadziłyby do zmiany tych wniosków, w związku z czym zostają one potwierdzone.

10.   ZOBOWIĄZANIA WYNIKAJĄCE Z UMÓW DWUSTRONNYCH MIĘDZY UNIĄ A PAŃSTWAMI TRZECIMI.

(194)

Komisja dopilnowała, by środki ochronne podjęte zgodnie z niniejszym rozporządzeniem były również zgodne ze zobowiązaniami wynikającymi z umów dwustronnych podpisanych z niektórymi państwami trzecimi.

(195)

W tym względzie należy zauważyć, że ustalono, iż przywóz z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii do Unii znacznie wzrósł w okresie objętym dochodzeniem i przyczynił się do groźby poważnej szkody dla unijnego przemysłu stalowego. Przywóz ten spełnia zatem warunki wymagane do przyjęcia środków ochronnych zgodnie z art. 37 ust. 1 Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi a byłą jugosłowiańską republiką Macedonii (30).

(196)

Uważa się również, że biorąc pod uwagę zakres i wnioski z dochodzenia, istnieją poważne zakłócenia w sektorze stalowym i że w związku z tym środki ochronne są również uzasadnione na mocy art. 26 Umowy zawartej między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Konfederacją Szwajcarską w 1972 r. (31).

(197)

Ponadto przywóz pochodzący z Turcji spełnia również warunki wymagane na mocy art. 12 Umowy zawartej między Europejską Wspólnotą Węgla i Stali a Republiką Turcji o handlu produktami objętymi Traktatem ustanawiającym Europejską Wspólnotę Węgla i Stali (32) oraz art. 60 Protokołu dodatkowego podpisanego w dniu 23 listopada 1970 r. załączonego do Umowy ustanawiającej stowarzyszenie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Turcją (33).

11.   UWAGI KOŃCOWE

(198)

W świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości (34) należy ustalić wysokość odsetek należnych w przypadku jakiegokolwiek potencjalnego zwrotu ceł ostatecznych, ponieważ obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych nie określają wysokości takich odsetek, a stosowanie przepisów krajowych prowadziłoby do nieuzasadnionych zakłóceń konkurencji między przedsiębiorstwami w zależności od państwa członkowskiego, w którym dokonywana byłaby odprawa celna.

(199)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Środków Ochronnych ustanowionego na podstawie odpowiednio art. 3 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2015/478 i art. 22 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2015/755,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1.   Niniejszym, z zastrzeżeniem art. 6 i 7, otwiera się kontyngent taryfowy w odniesieniu do przywozu do Unii każdej z 26 kategorii produktu objętej dochodzeniem (zdefiniowanych poprzez odniesienie do odpowiadających im kodów CN określonych w załączniku I) oraz każdego z okresów określonych w załącznikach IV.1 i IV.2.

2.   W przypadku każdej kategorii produktu objętej dochodzeniem, z wyjątkiem kategorii produktu 1, część każdego kontyngentu taryfowego przydziela się państwom określonym w załączniku IV.

3.   Pozostałą część każdego kontyngentu taryfowego, jak również kontyngent taryfowy w odniesieniu do kategorii produktu 1 przydziela się według kolejności zgłoszeń, w oparciu o kontyngent taryfowy ustalony na tym samym poziomie dla każdego kwartału w okresie obowiązywania.

4.   Pobieranie z każdego kontyngentu kwartalnego zostaje zakończone dwudziestego dnia roboczego Komisji następującego po zakończeniu okresu kwartalnego. Na koniec każdego kwartału niewykorzystane salda kontyngentu taryfowego zostają automatycznie przeniesione na następny kwartał. Nie dokonuje się przeniesienia salda niewykorzystanego na koniec ostatniego kwartału każdego roku stosowania ostatecznego kontyngentu taryfowego.

5.   Jeżeli w odniesieniu do konkretnego państwa stosowny kontyngent taryfowy, o którym mowa w ust. 2, został wyczerpany, przywóz z tego państwa może zostać dokonany w ramach pozostałej części kontyngentu taryfowego w odniesieniu do tej samej kategorii produktu. Przepis ten ma zastosowanie jedynie w ostatnim kwartale każdego roku stosowania ostatecznego kontyngentu taryfowego.

6.   Jeżeli stosowny kontyngent taryfowy został wyczerpany lub przywóz danych kategorii produktu nie został objęty stosownym kontyngentem taryfowym, stosuje się dodatkowe cło w wysokości 25 %, mające zastosowanie do ceny netto na granicy Unii, przed ocleniem, w odniesieniu do kategorii produktu określonych w załączniku IV.1.

Artykuł 2

1.   Pochodzenie wszelkich produktów, do których niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie, określa się zgodnie z obowiązującymi w Unii przepisami dotyczącymi niepreferencyjnego pochodzenia towarów.

2.   O ile nie określono inaczej, zastosowanie mają obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych. W przypadku zwrotu, który daje prawo do wypłaty należnych odsetek za zwłokę, stosuje się stopę procentową, którą wykorzystuje Europejski Bank Centralny do swoich głównych operacji refinansujących, publikowaną w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, obowiązującą pierwszego dnia kalendarzowego miesiąca, w którym przypada termin płatności, powiększoną o jeden punkt procentowy.

Artykuł 3

Kontyngentami taryfowymi określonymi w art. 1 zarządzają Komisja i państwa członkowskie zgodnie z systemem zarządzania kontyngentami taryfowymi przewidzianym w art. 49–54 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447.

Artykuł 4

Państwa członkowskie oraz Komisja ściśle współpracują ze sobą w celu zapewnienia przestrzegania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 5

1.   Z zastrzeżeniem ust. 2, przywóz 26 kategorii produktu określonych w załączniku IV, pochodzących z jednego z państw wymienionych w załączniku III, nie podlega środkom określonym w art. 1.

2.   W przypadku każdej z 26 kategorii produktu określonych w załączniku IV, w załączniku III.2 określono kraje pochodzenia, które podlegają środkom określonym w art. 1.

Artykuł 6

1.   Produkty pochodzące z Norwegii, Islandii oraz Liechtensteinu nie podlegają środkom określonym w art. 1.

2.   Następujące kraje również nie podlegają środkom określonym w art. 1: Botswana, Eswatini, Fidżi, Ghana, Kamerun, Lesotho, Mozambik, Namibia, Republika Południowej Afryki, Wybrzeże Kości Słoniowej.

Artykuł 7

W okresie obowiązywania środków ochronnych określonych w art. 1 zawiesza się stosowanie środków uprzedniego nadzoru obowiązujących na podstawie rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2016/670 (35) w odniesieniu do produktów wymienionych w załączniku IV.

Artykuł 8

W okresie określonym w załącznikach IV.1 i IV.2 Komisja może dokonać przeglądu środków w przypadku zmiany okoliczności.

Artykuł 9

Wszelkie kwoty zapłacone w związku z dodatkowymi należnościami celnymi nałożonymi na podstawie rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/1013 w odniesieniu do produktów określonych w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia zostają ostatecznie pobrane na poziomie określonym w art. 1 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/1013.

Artykuł 10

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 31 stycznia 2019 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 83 z 27.3.2015, s. 16.

(2)  Dz.U. L 123 z 19.5.2015, s. 33.

(3)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/1013 z dnia 17 lipca 2018 r. nakładające tymczasowe środki ochronne w odniesieniu do przywozu niektórych wyrobów ze stali (Dz.U. L 181 z 18.7.2018, s. 39).

(4)  Zawiadomienie o wszczęciu dochodzenia w sprawie środków ochronnych dotyczącego przywozu wyrobów stalowych (Dz.U. C 111 z 26.3.2018, s. 29).

(5)  Zawiadomienie zmieniające zawiadomienie o wszczęciu dochodzenia w sprawie środków ochronnych dotyczącego przywozu wyrobów stalowych (Dz.U. C 225 z 28.6.2018, s. 54).

(6)  Sprawozdanie Organu Apelacyjnego WTO, US – Definitive Safeguard Measures on Imports of Certain Steel Products [Stany Zjednoczone – Definitywne środki ochronne dotyczące przywozu niektórych produktów stalowych], WT/DS259/AB/R, pkt 319.

(7)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1694/2002 (Dz.U. L 261 z 28.9.2002, s. 1).

(8)  Sprawozdanie zespołu orzekającego WTO, Dominican Republic — Safeguard Measures on Imports of Polypropylene Bags and Tubular Fabric [Republika Dominikańska – Środki ochronne w odniesieniu do przywozu polipropylenowych toreb i tkanin workowych], WT/DS415/R, WT/DS416/R, WT/DS417/R, WT/DS418/R, pkt 7.177 i 7.236.

(9)  Botswana, Eswatini, Fidżi, Ghana, Kamerun, Lesotho, Mozambik, Namibia, Republika Południowej Afryki, Wybrzeże Kości Słoniowej.

(10)  Były to kategorie produktu 10, 11, 19, 24 i 27.

(11)  Była jugosłowiańska republika Macedonii, Chińska Republika Ludowa, Indie, Korea Południowa, Rosja i Turcja.

(12)  Sprawozdanie Organu Apelacyjnego WTO, Argentina – Safeguard Measures on Imports of Footwear [Argentyna – Środki ochronne dotyczące przywozu obuwia], WT/DS121/9, pkt 131.

(13)  Sprawozdanie zespołu orzekającego WTO, US – Definitive Safeguard Measures on Imports of Wheat Gluten from the European Communities [USA – Ostateczne ochronne dotyczące przywozu glutenu pszennego ze Wspólnot Europejskich], WT/DS166/R, pkt 8.31.

(14)  Sprawozdanie zespołu orzekającego WTO, Ukraine – Definitive Safeguard Measures on Passenger Cars [Ukraina – Ostateczne środki ochronne dotyczące samochodów osobowych], WT/DS468/R, sprawozdanie zespołu orzekającego z dnia 26 czerwca 2015 r., pkt 7.146.

(15)  Sprawozdanie zespołu orzekającego WTO, US – Definitive Safeguard Measures on Imports of Certain Steel Products [Stany Zjednoczone – Definitywne środki bezpieczeństwa dotyczące przywozu niektórych produktów stalowych], WT/DS259/R, pkt 10.168.

(16)  Sprawozdanie Organu Apelacyjnego WTO, Argentina – Safeguard Measures on Imports of Footwear [Argentyna – Środki ochronne dotyczące przywozu obuwia], WT/DS121/AB/R, przyjęte w dniu 12 stycznia 2000 r., pkt 130.

(17)  Sprawozdanie zespołu orzekającego WTO, US – Definitive Safeguard Measures on Imports of Certain Steel Products [Stany Zjednoczone – Definitywne środki bezpieczeństwa dotyczące przywozu niektórych produktów stalowych], WT/DS259/R, przypis 17, pkt 374.

(18)  Sprawozdanie zespołu orzekającego WTO, US – Definitive Safeguard Measures on Imports of Certain Steel Products [Stany Zjednoczone – Definitywne środki bezpieczeństwa dotyczące przywozu niektórych produktów stalowych], WT/DS259/R, pkt 10.168, przypis 16, pkt 7.132.

(19)  https://www.globaltradealert.org/reports/download/44, s. 11.

(20)  COM(2016) 155 final z dnia 16 marca 2016 r.

(21)  Źródło: Global Trade Atlas.

(22)  https://www.cbp.gov/trade/quota/bulletins/qb-18-126-absolute-quota-aluminum-products-argentina-brazil-south-korea

(23)  Środki przyjęte przez USA na podstawie sekcji 232 weszły w życie w dniu 8 marca 2018 r., a Komisja przeanalizowała dane do września 2018 r.

(24)  Przedsiębiorstwo i data (daty) ogłoszenia planów, w milionach ton amerykańskich: Big River, 25.4.2018 i 29.6.2018, 3,2; US Steel, 5.3.2018, 2,8; JSW Steel, 26.3.2018 i 21.6.2018, 2,5; Nucor, 10.1.2018, 2.3.2018, 11.5.2018 i 7.9.2018, 2,25; North Star Bluescope, 13.08.2018, 0,7–1,0; Liberty Steel Group, 26.6.2018, 0,75; Republic Steel Group, 12.3.2018 i 19.7.2018, 0,66; Steel Dynamics, 26.6.2018, 0,4. Całkowita przewidywana rozbudowa mocy produkcyjnych ogłoszona w tym niewyczerpującym wykazie doniesień prasowych z 2018 r. (głównie komunikatów prasowych przedsiębiorstw) wynosi 13,5 mln ton amerykańskich, czyli około 12 mln ton metrycznych.

(25)  Art. 7 ust. 2c rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 zmienionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/825 z dnia 30 maja 2018 r. (Dz.U. L 143 z 7.6.2018, s. 6).

(26)  Sprawozdanie Organu Apelacyjnego WTO, Stany Zjednoczone – US-Line Pipe, WT/DS202, pkt 235.

(27)  Kody CN 7225 19 90, 7226 19 80.

(28)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 558).

(29)  Botswana, Eswatini, Fidżi, Ghana, Kamerun, Lesotho, Mozambik, Namibia, Republika Południowej Afryki, Wybrzeże Kości Słoniowej.

(30)  Dz.U. L 84 z 20.3.2004, s. 13.

(31)  Dz.U. L 300 z 31.12.1972, s. 189.

(32)  Dz.U. L 227 z 7.9.1996, s. 3.

(33)  Dz.U. L 293 z 29.12.1972, s. 3.

(34)  Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 18 stycznia 2017 r., Wortmann/Hauptzollamt Bielefeld, C-365/15, EU:C:2017:19, pkt 35–39.

(35)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/670 z dnia 28 kwietnia 2016 r. wprowadzające uprzedni nadzór unijny nad przywozem niektórych wyrobów z żelaza i stali pochodzących z niektórych państw trzecich (Dz.U. L 115 z 29.4.2016, s. 37).


ZAŁĄCZNIK I

Produkt objęty dochodzeniem

Numer produktu

Kategoria produktu

Kody CN

1

Walcowane na gorąco arkusze i taśmy ze stali niestopowej i pozostałej stali stopowej

7208 10 00 , 7208 25 00 , 7208 26 00 , 7208 27 00 , 7208 36 00 , 7208 37 00 , 7208 38 00 , 7208 39 00 , 7208 40 00 , 7208 52 10 , 7208 52 99 , 7208 53 10 , 7208 53 90 , 7208 54 00 , 7211 13 00 , 7211 14 00 , 7211 19 00 , 7212 60 00 , 7225 19 10 , 7225 30 10 , 7225 30 30 , 7225 30 90 , 7225 40 15 , 7225 40 90 , 7226 19 10 , 7226 91 20 , 7226 91 91 , 7226 91 99

2

Walcowane na zimno arkusze ze stali niestopowej i pozostałej stali stopowej

7209 15 00 , 7209 16 90 , 7209 17 90 , 7209 18 91 , 7209 25 00 , 7209 26 90 , 7209 27 90 , 7209 28 90 , 7209 90 20 , 7209 90 80 , 7211 23 20 , 7211 23 30 , 7211 23 80 , 7211 29 00 , 7211 90 20 , 7211 90 80 , 7225 50 20 , 7225 50 80 , 7226 20 00 , 7226 92 00

3

Blachy elektrotechniczne (inne niż blachy elektrotechniczne teksturowane)

7209 16 10 , 7209 17 10 , 7209 18 10 , 7209 26 10 , 7209 27 10 , 7209 28 10 , 7225 19 90 , 7226 19 80

4

Produkty walcowane płaskie z powłokami metalowymi

7210 20 00 , 7210 30 00 , 7210 41 00 , 7210 49 00 , 7210 61 00 , 7210 69 00 , 7210 90 80 , 7212 20 00 , 7212 30 00 , 7212 50 20 , 7212 50 30 , 7212 50 40 , 7212 50 61 , 7212 50 69 , 7212 50 90 , 7225 91 00 , 7225 92 00 , 7225 99 00 , 7226 99 10 , 7226 99 30 , 7226 99 70

5

Produkty walcowane płaskie z powłokami organicznymi

7210 70 80 , 7212 40 80

6

Wyroby cynowane

7209 18 99 , 7210 11 00 , 7210 12 20 , 7210 12 80 , 7210 50 00 , 7210 70 10 , 7210 90 40 , 7212 10 10 , 7212 10 90 , 7212 40 20

7

Blacha quarto ze stali niestopowej i pozostałej stali stopowej

7208 51 20 , 7208 51 91 , 7208 51 98 , 7208 52 91 , 7208 90 20 , 7208 90 80 , 7210 90 30 , 7225 40 12 , 7225 40 40 , 7225 40 60

8

Walcowane na gorąco arkusze i taśmy ze stali nierdzewnej

7219 11 00 , 7219 12 10 , 7219 12 90 , 7219 13 10 , 7219 13 90 , 7219 14 10 , 7219 14 90 , 7219 22 10 , 7219 22 90 , 7219 23 00 , 7219 24 00 , 7220 11 00 , 7220 12 00

9

Walcowane na zimno arkusze i taśmy ze stali nierdzewnej

7219 31 00 , 7219 32 10 , 7219 32 90 , 7219 33 10 , 7219 33 90 , 7219 34 10 , 7219 34 90 , 7219 35 10 , 7219 35 90 , 7219 90 20 , 7219 90 80 , 7220 20 21 , 7220 20 29 , 7220 20 41 , 7220 20 49 , 7220 20 81 , 7220 20 89 , 7220 90 20 , 7220 90 80

10

Walcowana na gorąco blacha quarto ze stali nierdzewnej

7219 21 10 , 7219 21 90

11

Blacha elektrotechniczna teksturowana

7225 11 00 , 7226 11 00

12

Pręty zwykłej jakości i kształtowniki lekkie ze stali niestopowej i pozostałej stali stopowej

7214 30 00 , 7214 91 10 , 7214 91 90 , 7214 99 31 , 7214 99 39 , 7214 99 50 , 7214 99 71 , 7214 99 79 , 7214 99 95 , 7215 90 00 , 7216 10 00 , 7216 21 00 , 7216 22 00 , 7216 40 10 , 7216 40 90 , 7216 50 10 , 7216 50 91 , 7216 50 99 , 7216 99 00 , 7228 10 20 , 7228 20 10 , 7228 20 91 , 7228 30 20 , 7228 30 41 , 7228 30 49 , 7228 30 61 , 7228 30 69 , 7228 30 70 , 7228 30 89 , 7228 60 20 , 7228 60 80 , 7228 70 10 , 7228 70 90 , 7228 80 00

13

Pręty zbrojeniowe

7214 20 00 , 7214 99 10

14

Pręty i kształtowniki lekkie ze stali nierdzewnej

7222 11 11 , 7222 11 19 , 7222 11 81 , 7222 11 89 , 7222 19 10 , 7222 19 90 , 7222 20 11 , 7222 20 19 , 7222 20 21 , 7222 20 29 , 7222 20 31 , 7222 20 39 , 7222 20 81 , 7222 20 89 , 7222 30 51 , 7222 30 91 , 7222 30 97 , 7222 40 10 , 7222 40 50 , 7222 40 90

15

Walcówka ze stali nierdzewnej

7221 00 10 , 7221 00 90

16

Walcówka ze stali niestopowej i pozostałej stali stopowej

7213 10 00 , 7213 20 00 , 7213 91 10 , 7213 91 20 , 7213 91 41 , 7213 91 49 , 7213 91 70 , 7213 91 90 , 7213 99 10 , 7213 99 90 , 7227 10 00 , 7227 20 00 , 7227 90 10 , 7227 90 50 , 7227 90 95

17

Kątowniki, kształtowniki i profile, z żeliwa lub stali niestopowej

7216 31 10 , 7216 31 90 , 7216 32 11 , 7216 32 19 , 7216 32 91 , 7216 32 99 , 7216 33 10 , 7216 33 90

18

Ścianka szczelna

7301 10 00

19

Elementy konstrukcyjne torów kolejowych lub tramwajowych

7302 10 22 , 7302 10 28 , 7302 10 40 , 7302 10 50 , 7302 40 00

20

Rury gazowe

7306 30 41 , 7306 30 49 , 7306 30 72 , 7306 30 77

21

Profile zamknięte

7306 61 10 , 7306 61 92 , 7306 61 99

22

Nierdzewne przewody rurowe i rury, bez szwu

7304 11 00 , 7304 22 00 , 7304 24 00 , 7304 41 00 , 7304 49 10 , 7304 49 93 , 7304 49 95 , 7304 49 99

23

Przewody rurowe i rury z łożyskami

7304 51 12 , 7304 51 18 , 7304 59 32 , 7304 59 38

24

Inne przewody rurowe bez szwu

7304 19 10 , 7304 19 30 , 7304 19 90 , 7304 23 00 , 7304 29 10 , 7304 29 30 , 7304 29 90 , 7304 31 20 , 7304 31 80 , 7304 39 10 , 7304 39 52 , 7304 39 58 , 7304 39 92 , 7304 39 93 , 7304 39 98 , 7304 51 81 , 7304 51 89 , 7304 59 10 , 7304 59 92 , 7304 59 93 , 7304 59 99 , 7304 90 00

25

Duże przewody rurowe spawane

7305 11 00 , 7305 12 00 , 7305 19 00 , 7305 20 00 , 7305 31 00 , 7305 39 00 , 7305 90 00

26

Inne rury spawane

7306 11 10 , 7306 11 90 , 7306 19 10 , 7306 19 90 , 7306 21 00 , 7306 29 00 , 7306 30 11 , 7306 30 19 , 7306 30 80 , 7306 40 20 , 7306 40 80 , 7306 50 20 , 7306 50 80 , 7306 69 10 , 7306 69 90 , 7306 90 00

27

Sztaby ze stali niestopowej i pozostałej stali stopowej wykończone na zimno

7215 10 00 , 7215 50 11 , 7215 50 19 , 7215 50 80 , 7228 10 90 , 7228 20 99 , 7228 50 20 , 7228 50 40 , 7228 50 61 , 7228 50 69 , 7228 50 80

28

Drut ze stali niestopowej

7217 10 10 , 7217 10 31 , 7217 10 39 , 7217 10 50 , 7217 10 90 , 7217 20 10 , 7217 20 30 , 7217 20 50 , 7217 20 90 , 7217 30 41 , 7217 30 49 , 7217 30 50 , 7217 30 90 , 7217 90 20 , 7217 90 50 , 7217 90 90


ZAŁĄCZNIK II

II.1 – Wzrost przywozu w odniesieniu do 26 kategorii produktu (w tonach)

Numer produktu

Kategoria produktu

2013

2014

2015

2016

2017

OO

Wzrost w OO w porównaniu z 2013 r.

1

Walcowane na gorąco arkusze i taśmy ze stali niestopowej i pozostałej stali stopowej

4 867 242

5 263 815

7 854 395

8 610 847

7 048 217

7 209 718

48 %

2

Walcowane na zimno arkusze ze stali niestopowej i pozostałej stali stopowej

1 837 875

1 906 067

2 761 337

2 007 299

2 463 937

2 463 941

34 %

3

Blachy elektrotechniczne (inne niż blachy elektrotechniczne teksturowane)

266 355

284 376

279 777

312 647

377 744

433 526

63 %

4

Produkty walcowane płaskie z powłokami metalowymi

1 855 325

2 203 135

2 688 830

3 924 906

5 019 132

4 637 052

150 %

5

Produkty walcowane płaskie z powłokami organicznymi

681 646

725 004

622 482

730 619

919 000

937 693

38 %

6

Wyroby cynowane

549 941

660 743

634 722

754 638

616 810

735 928

34 %

7

Blachy quarto ze stali niestopowej i pozostałej stali stopowej

1 439 430

1 968 634

2 573 220

2 834 744

2 549 694

2 374 170

65 %

8

Walcowane na gorąco arkusze i taśmy ze stali nierdzewnej

157 197

213 885

247 090

326 631

407 886

408 468

160 %

9

Walcowane na zimno arkusze i taśmy ze stali nierdzewnej

645 004

954 179

697 199

753 058

869 091

972 415

51 %

10

Walcowana na gorąco blacha quarto ze stali nierdzewnej

26 799

34 700

31 586

25 995

27 704

28 677

7 %

12

Pręty zwykłej jakości i kształtowniki lekkie ze stali niestopowej i pozostałej stali stopowej

942 999

1 265 397

1 233 328

1 429 511

1 419 973

1 792 392

90 %

13

Pręty zbrojeniowe

528 702

972 572

1 430 000

1 292 936

1 191 379

1 755 338

232 %

14

Pręty i kształtowniki lekkie ze stali nierdzewnej

114 638

149 670

144 875

149 499

161 973

184 811

61 %

15

Walcówka ze stali nierdzewnej

52 068

71 209

57 542

58 659

63 022

69 786

34 %

16

Walcówka ze stali niestopowej i pozostałej stali stopowej

1 107 169

1 267 308

1 694 707

2 001 322

2 093 877

2 354 164

113 %

17

Kątowniki, kształtowniki i profile, z żeliwa lub stali niestopowej

222 797

274 863

267 851

387 353

262 759

373 732

68 %

18

Ścianka szczelna

15 871

16 497

14 051

36 683

84 549

83 502

426 %

19

Elementy konstrukcyjne torów kolejowych lub tramwajowych

14 587

25 532

23 202

12 494

18 232

23 013

58 %

20

Rury gazowe

275 378

349 078

314 471

354 261

401 410

445 569

62 %

21

Profile zamknięte

485 038

578 426

602 190

757 274

862 889

956 360

97 %

22

Nierdzewne przewody rurowe i rury, bez szwu

42 417

55 590

54 948

51 614

49 593

49 781

17 %

24

Inne przewody rurowe bez szwu

440 696

509 052

448 761

448 333

410 822

480 600

9 %

25

Duże przewody rurowe spawane

295 502

418 808

218 549

171 512

1 053 049

720 886

144 %

26

Inne rury spawane

462 137

484 915

494 914

526 634

551 764

558 457

21 %

27

Sztaby ze stali niestopowej i pozostałej stali stopowej wykończone na zimno

446 086

514 066

479 271

454 924

454 921

501 232

12 %

28

Drut ze stali niestopowej

555 798

700 560

683 041

726 158

714 480

762 600

37 %

II.2 – Wzrost przywozu w odniesieniu do 2 kategorii produktu (w tonach)

Numer produktu

Kategoria produktu

2013

2014

2015

2016

2017

OO

Wzrost w OO w porównaniu z 2013 r.

11

Blacha elektrotechniczna teksturowana

114 388

112 258

101 737

109 518

99 917

106 570

– 7 %

23

Przewody rurowe i rury z łożyskami

7 475

8 998

8 337

7 035

6 137

6 265

– 16 %


ZAŁĄCZNIK III

III.1 – Wykaz krajów rozwijających się, członków WTO

Afganistan, Albania, Angola, Antigua i Barbuda, Arabia Saudyjska, Argentyna, Armenia, Bahrajn, Bangladesz, Barbados, Belize, Benin, Boliwia, Botswana, Brazylia, Brunei Darussalam, Burkina Faso, Burundi, była jugosłowiańska republika Macedonii, Chile, Chiny, Czad, Czarnogóra, Demokratyczna Republika Konga, Dominika, Dominikana, Dżibuti, Egipt, Ekwador, Eswatini, Fidżi, Filipiny, Gabon, Gambia, Ghana, Grenada, Gruzja, Gujana, Gwatemala, Gwinea Bissau, Gwinea, Haiti, Honduras, Hongkong, Indie, Indonezja, Jamajka, Jemen, Jordania, Kambodża, Kamerun, Katar, Kazachstan, Kenia, Kirgistan, Kolumbia, Kongo, Kostaryka, Kuba, Kuwejt, Laotańska Republika Ludowo-Demokratyczna, Lesotho, Liberia, Madagaskar, Makau, Malawi, Malediwy, Malezja, Mali, Maroko, Mauretania, Mauritius, Meksyk, Mjanma/Birma, Mołdawia, Mongolia, Mozambik, Namibia, Nepal, Niger, Nigeria, Nikaragua, Oman, Pakistan, Panama, Papua-Nowa Gwinea, Paragwaj, Peru, Republika Południowej Afryki, Republika Środkowoafrykańska, Republika Zielonego Przylądka, Rwanda, Saint Kitts i Nevis, Saint Lucia, Saint Vincent i Grenadyny, Salwador, Samoa, Senegal, Seszele, Sierra Leone, Sri Lanka, Surinam, Tadżykistan, Tajlandia, Tanzania, Togo, Tonga, Trynidad i Tobago, Tunezja, Turcja, Uganda, Ukraina, Urugwaj, Vanuatu, Wenezuela, Wietnam, Wybrzeże Kości Słoniowej, Wyspy Salomona, Zambia, Zimbabwe, Zjednoczone Emiraty Arabskie

III.2 – Wykaz kategorii produktu pochodzących z krajów rozwijających się, do których stosuje się środki ostateczne

Kraj/grupa produktu

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

24

25

26

27

28

Brazylia

x

x

 

 

 

x

x

x

 

 

 

 

 

 

 

x

 

 

 

 

 

x

 

 

 

 

Chiny

 

 

x

x

 

x

 

x

 

x

x

 

 

x

 

 

x

x

 

x

x

x

x

x

x

x

Egipt

x

 

 

 

 

 

 

 

 

 

x

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

była jugosłowiańska republika Macedonii

 

 

 

 

x

 

x

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

x

x

 

 

 

 

 

 

Indie

x

x

x

x

x

x

x

x

x

x

 

 

x

x

 

 

 

 

x

 

x

 

 

x

 

 

Indonezja

 

 

 

 

 

 

x

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Malezja

 

 

 

 

 

 

 

 

x

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Meksyk

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

x

 

 

 

 

Mołdawia

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

x

 

 

x

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tajlandia

 

 

 

 

 

 

 

 

x

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Turcja

x

x

 

x

x

 

 

 

x

x

x

x

 

 

x

x

 

x

x

x

 

 

x

x

x

x

Ukraina

x

x

 

 

 

 

x

 

 

 

 

x

x

 

x

x

 

x

x

x

x

x

 

 

x

x

Zjednoczone Emiraty Arabskie

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

x

x

 

x

 

 

 

 

x

 

 

Wietnam

 

x

 

x

 

 

 

 

x

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


ZAŁĄCZNIK IV

IV.1 – Wielkość kontyngentów taryfowych

Numer produktu

Kategoria produktu

Kody CN

Przydział według kraju (w stosownych przypadkach)

Od 2.02.2019 do 30.06.2019

Od 1.07.2019 do 30.06.2020

Od 1.07.2020 do 30.06.2021

Stawka cła dodatkowego

Numery porządkowe

Wielkość kontyngentu taryfowego (tony netto)

Wielkość kontyngentu taryfowego (tony netto)

Wielkość kontyngentu taryfowego (tony netto)

1

Walcowane na gorąco arkusze i taśmy ze stali niestopowej i pozostałej stali stopowej

7208 10 00 , 7208 25 00 , 7208 26 00 , 7208 27 00 , 7208 36 00 , 7208 37 00 , 7208 38 00 , 7208 39 00 , 7208 40 00 , 7208 52 10 , 7208 52 99 , 7208 53 10 , 7208 53 90 , 7208 54 00 , 7211 13 00 , 7211 14 00 , 7211 19 00 , 7212 60 00 , 7225 19 10 , 7225 30 10 , 7225 30 30 , 7225 30 90 , 7225 40 15 , 7225 40 90 , 7226 19 10 , 7226 91 20 , 7226 91 91 , 7226 91 99

Wszystkie państwa trzecie

3 359 532,08

8 641 212,54

9 073 273,16

25 %

 (1)

2

Walcowane na zimno arkusze ze stali niestopowej i pozostałej stali stopowej

7209 15 00 , 7209 16 90 , 7209 17 90 , 7209 18 91 , 7209 25 00 , 7209 26 90 , 7209 27 90 , 7209 28 90 , 7209 90 20 , 7209 90 80 , 7211 23 20 , 7211 23 30 , 7211 23 80 , 7211 29 00 , 7211 90 20 , 7211 90 80 , 7225 50 20 , 7225 50 80 , 7226 20 00 , 7226 92 00

Indie

234 714,39

603 720,07

633 906,07

25 %

09.8801

Republika Korei

144 402,99

371 425,82

389 997,11

25 %

09.8802

Ukraina

102 325,83

263 197,14

276 357,00

25 %

09.8803

Brazylia

65 398,61

168 214,89

176 625,64

25 %

09.8804

Serbia

56 480,21

145 275,43

152 539,20

25 %

09.8805

Inne państwa

430 048,96

1 106 149,42

1 161 456,89

25 %

 (2)

3.A

Blachy elektrotechniczne (inne niż blachy elektrotechniczne teksturowane)

7209 16 10 , 7209 17 10 , 7209 18 10 , 7209 26 10 , 7209 27 10 , 7209 28 10

Republika Korei

1 923,96

4 948,72

5 196,15

25 %

09.8806

Chiny

822,98

2 116,84

2 222,68

25 %

09.8807

Rosja

519,69

1 336,71

1 403,54

25 %

09.8808

Islamska Republika Iranu

227,52

585,21

614,47

25 %

09.8809

Inne państwa

306,34

787,96

827,35

25 %

 (3)

3.B

7225 19 90 , 7226 19 80

Rosja

51 426,29

132 276,00

138 889,80

25 %

09.8811

Republika Korei

31 380,40

80 715,02

84 750,77

25 %

09.8812

Chiny

24 187,01

62 212,57

65 323,20

25 %

09.8813

Tajwan

18 144,97

46 671,54

49 005,12

25 %

09.8814

Inne państwa

8 395,39

21 594,19

22 673,90

25 %

 (4)

4.A (5)

Produkty walcowane płaskie z powłokami metalowymi

Kody TARIC: 7210410020 , 7210490020 7210610020 , 7210690020 , 7212300020 , 7212506120 , 7212506920 , 7225920020 , 7225990011 , 7225990022 , 7225990040 , 7225990091 , 7225990092 , 7226993010 , 7226997011 , 7226997091 , 7226997094

Republika Korei

69 571,10

178 947,15

187 894,51

25 %

09.8816

Indie

83 060,42

213 643,66

224 325,84

25 %

09.8817

Inne państwa

761 518,93

1 958 739,13

2 056 676,09

25 %

 (6)

4.B (7)

Kody CN: 7210 20 00 , 7210 30 00 , 7210 90 80 , 7212 20 00 , 7212 50 20 , 7212 50 30 , 7212 50 40 , 7212 50 90 , 7225 91 00 , 7226 99 10

Kody TARIC: 7210410080 , 7210490080 , 7210610080 , 7210690080 , 7212300080 , 7212506180 , 7212506980 , 7225920080 , 7225990025 , 7225990095 , 7226993090 , 7226997019 , 7226997096

Chiny

204 951,07

527 164,42

553 522,64

25 %

09.8821

Republika Korei

249 533,26

641 836,39

673 928,21

25 %

09.8822

Indie

118 594,25

305 041,91

320 294,00

25 %

09.8823

Tajwan

49 248,78

126 675,12

133 008,88

25 %

09.8824

Inne państwa

125 598,05

323 056,72

339 209,55

25 %

 (8)

5

Produkty walcowane płaskie z powłokami organicznymi

7210 70 80 , 7212 40 80

Indie

108 042,36

277 900,89

291 795,94

25 %

09.8826

Republika Korei

103 354,11

265 842,04

279 134,14

25 %

09.8827

Tajwan

31 975,79

82 246,46

86 358,79

25 %

09.8828

Turcja

21 834,45

56 161,42

58 969,49

25 %

09.8829

była jugosłowiańska republika Macedonii

16 331,15

42 006,13

44 106,44

25 %

09.8830

Inne państwa

43 114,71

110 897,39

116 442,26

25 %

 (9)

6

Wyroby cynowane

7209 18 99 , 7210 11 00 , 7210 12 20 , 7210 12 80 , 7210 50 00 , 7210 70 10 , 7210 90 40 , 7212 10 10 , 7212 10 90 , 7212 40 20

Chiny

158 139,17

406 757,31

427 095,17

25 %

09.8831

Serbia

30 545,88

78 568,52

82 496,95

25 %

09.8832

Republika Korei

23 885,70

61 437,55

64 509,42

25 %

09.8833

Tajwan

21 167,00

54 444,65

57 166,88

25 %

09.8834

Brazylia

19 730,03

50 748,55

53 285,98

25 %

09.8835

Inne państwa

33 167,30

85 311,19

89 576,75

25 %

 (10)

7

Blacha quarto ze stali niestopowej i pozostałej stali stopowej

7208 51 20 , 7208 51 91 , 7208 51 98 , 7208 52 91 , 7208 90 20 , 7208 90 80 , 7210 90 30 , 7225 40 12 , 7225 40 40 , 7225 40 60

Ukraina

339 678,24

873 702,59

917 387,71

25 %

09.8836

Republika Korei

140 011,38

360 129,93

378 136,43

25 %

09.8837

Rosja

115 485,12

297 044,77

311 897,01

25 %

09.8838

Indie

74 811,09

192 425,17

202 046,43

25 %

09.8839

Inne państwa

466 980,80

1 201 143,58

1 261 200,76

25 %

 (11)

8

Walcowane na gorąco arkusze i taśmy ze stali nierdzewnej

7219 11 00 , 7219 12 10 , 7219 12 90 , 7219 13 10 , 7219 13 90 , 7219 14 10 , 7219 14 90 , 7219 22 10 , 7219 22 90 , 7219 23 00 , 7219 24 00 , 7220 11 00 , 7220 12 00

Chiny

87 328,82

224 622,62

235 853,75

25 %

09.8841

Republika Korei

18 082,33

46 510,43

48 835,95

25 %

09.8842

Tajwan

12 831,07

33 003,41

34 653,58

25 %

09.8843

Stany Zjednoczone Ameryki

11 810,30

30 377,84

31 896,74

25 %

09.8844

Inne państwa

10 196,61

26 227,19

27 538,55

25 %

 (12)

9

Walcowane na zimno arkusze i taśmy ze stali nierdzewnej

7219 31 00 , 7219 32 10 , 7219 32 90 , 7219 33 10 , 7219 33 90 , 7219 34 10 , 7219 34 90 , 7219 35 10 , 7219 35 90 , 7219 90 20 , 7219 90 80 , 7220 20 21 , 7220 20 29 , 7220 20 41 , 7220 20 49 , 7220 20 81 , 7220 20 89 , 7220 90 20 , 7220 90 80

Republika Korei

70 813,18

182 141,97

191 249,07

25 %

09.8846

Tajwan

65 579,14

168 679,23

177 113,19

25 %

09.8847

Indie

42 720,54

109 883,53

115 377,71

25 %

09.8848

Stany Zjednoczone Ameryki

35 609,52

91 592,94

96 172,59

25 %

09.8849

Turcja

29 310,69

75 391,41

79 160,98

25 %

09.8850

Malezja

19 799,24

50 926,57

53 472,90

25 %

09.8851

Wietnam

16 832,28

43 295,10

45 459,86

25 %

09.8852

Inne państwa

50 746,86

130 528,43

137 054,85

25 %

 (13)

10

Walcowana na gorąco blacha quarto ze stali nierdzewnej

7219 21 10 , 7219 21 90

Chiny

6 765,50

17 401,86

18 271,95

25 %

09.8856

Indie

2 860,33

7 357,20

7 725,06

25 %

09.8857

Tajwan

1 119,34

2 879,11

3 023,06

25 %

09.8858

Inne państwa

1 440,07

3 704,07

3 889,27

25 %

 (14)

12

Pręty zwykłej jakości i kształtowniki lekkie ze stali niestopowej i pozostałej stali stopowej

7214 30 00 , 7214 91 10 , 7214 91 90 , 7214 99 31 , 7214 99 39 , 7214 99 50 , 7214 99 71 , 7214 99 79 , 7214 99 95 , 7215 90 00 , 7216 10 00 , 7216 21 00 , 7216 22 00 , 7216 40 10 , 7216 40 90 , 7216 50 10 , 7216 50 91 , 7216 50 99 , 7216 99 00 , 7228 10 20 , 7228 20 10 , 7228 20 91 , 7228 30 20 , 7228 30 41 , 7228 30 49 , 7228 30 61 , 7228 30 69 , 7228 30 70 , 7228 30 89 , 7228 60 20 , 7228 60 80 , 7228 70 10 , 7228 70 90 , 7228 80 00

Chiny

166 217,87

427 536,89

448 913,74

25 %

09.8861

Turcja

114 807,87

295 302,79

310 067,93

25 %

09.8862

Rosja

94 792,44

243 820,15

256 011,16

25 %

09.8863

Szwajcaria

73 380,52

188 745,54

198 182,81

25 %

09.8864

Białoruś

57 907,73

148 947,24

156 394,60

25 %

09.8865

Inne państwa

76 245,19

196 113,88

205 919,57

25 %

 (15)

13

Pręty zbrojeniowe

7214 20 00 , 7214 99 10

Turcja

117 231,80

301 537,50

316 614,37

25 %

09.8866

Rosja

94 084,20

241 998,46

254 098,38

25 %

09.8867

Ukraina

62 534,65

160 848,36

168 890,77

25 %

09.8868

Bośnia i Hercegowina

39 356,10

101 229,71

106 291,20

25 %

09.8869

Mołdawia

28 284,59

72 752,14

76 389,74

25 %

09.8870

Inne państwa

217 775,50

560 150,74

588 158,28

 

 (16)

14

Pręty i kształtowniki lekkie ze stali nierdzewnej

7222 11 11 , 7222 11 19 , 7222 11 81 , 7222 11 89 , 7222 19 10 , 7222 19 90 , 7222 20 11 , 7222 20 19 , 7222 20 21 , 7222 20 29 , 7222 20 31 , 7222 20 39 , 7222 20 81 , 7222 20 89 , 7222 30 51 , 7222 30 91 , 7222 30 97 , 7222 40 10 , 7222 40 50 , 7222 40 90

Indie

44 433,00

114 288,24

120 002,65

25 %

09.8871

Szwajcaria

6 502,75

16 726,03

17 562,33

25 %

09.8872

Ukraina

5 733,50

14 747,41

15 484,78

25 %

09.8873

Inne państwa

8 533,24

21 948,75

23 046,19

25 %

 (17)

15

Walcówka ze stali nierdzewnej

7221 00 10 , 7221 00 90

Indie

10 135,23

26 069,31

27 372,78

25 %

09.8876

Tajwan

6 619,68

17 026,79

17 878,13

25 %

09.8877

Republika Korei

3 300,07

8 488,26

8 912,67

25 %

09.8878

Chiny

2 216,86

5 702,09

5 987,20

25 %

09.8879

Japonia

2 190,40

5 634,03

5 915,73

25 %

09.8880

Inne państwa

1 144,43

2 943,64

3 090,82

25 %

 (18)

16

Walcówka ze stali niestopowej i pozostałej stali stopowej

7213 10 00 , 7213 20 00 , 7213 91 10 , 7213 91 20 , 7213 91 41 , 7213 91 49 , 7213 91 70 , 7213 91 90 , 7213 99 10 , 7213 99 90 , 7227 10 00 , 7227 20 00 , 7227 90 10 , 7227 90 50 , 7227 90 95

Ukraina

149 009,10

383 273,39

402 437,06

25 %

09.8881

Szwajcaria

141 995,22

365 232,67

383 494,31

25 %

09.8882

Rosja

122 883,63

316 074,84

331 878,59

25 %

09.8883

Turcja

121 331,08

312 081,44

327 685,51

25 %

09.8884

Białoruś

97 436,46

250 620,96

263 152,01

25 %

09.8885

Mołdawia

73 031,65

187 848,18

197 240,59

25 %

09.8886

Inne państwa

122 013,20

313 835,96

329 527,76

25 %

 (19)

17

Kątowniki, kształtowniki i profile, z żeliwa lub stali niestopowej

7216 31 10 , 7216 31 90 , 7216 32 11 , 7216 32 19 , 7216 32 91 , 7216 32 99 , 7216 33 10 , 7216 33 90

Ukraina

42 915,19

110 384,21

115 903,42

25 %

09.8891

Turcja

38 465,03

98 937,73

103 884,61

25 %

09.8892

Republika Korei

10 366,76

26 664,84

27 998,09

25 %

09.8893

Rosja

9 424,08

24 240,12

25 452,12

25 %

09.8894

Brazylia

8 577,95

22 063,74

23 166,93

25 %

09.8895

Szwajcaria

6 648,01

17 099,66

17 954,65

25 %

09.8896

Inne państwa

14 759,92

37 964,70

39 862,93

25 %

 (20)

18

Ścianka szczelna

7301 10 00

Chiny

12 198,24

31 375,68

32 944,46

25 %

09.8901

Zjednoczone Emiraty Arabskie

6 650,41

17 105,84

17 961,13

25 %

09.8902

Inne państwa

480,04

1 234,73

1 296,46

25 %

 (21)

19

Elementy konstrukcyjne torów kolejowych lub tramwajowych

7302 10 22 , 7302 10 28 , 7302 10 40 , 7302 10 50 , 7302 40 00

Rosja

2 147,19

5 522,90

5 799,05

25 %

09.8906

Chiny

2 145,07

5 517,42

5 793,30

25 %

09.8907

Turcja

1 744,68

4 487,58

4 711,96

25 %

09.8908

Ukraina

657,60

1 691,46

1 776,03

25 %

09.8909

Inne państwa

1 010,85

2 600,06

2 730,07

25 %

 (22)

20

Rury gazowe

7306 30 41 , 7306 30 49 , 7306 30 72 , 7306 30 77

Turcja

88 914,68

228 701,68

240 136,77

25 %

09.8911

Indie

32 317,40

83 125,12

87 281,37

25 %

09.8912

była jugosłowiańska republika Macedonii

9 637,48

24 789,01

26 028,46

25 %

09.8913

Inne państwa

22 028,87

56 661,52

59 494,59

25 %

 (23)

21

Profile zamknięte

7306 61 10 , 7306 61 92 , 7306 61 99

Turcja

154 436,15

397 232,59

417 094,22

25 %

09.8916

Rosja

35 406,28

91 070,18

95 623,68

25 %

09.8917

była jugosłowiańska republika Macedonii

34 028,95

87 527,48

91 903,85

25 %

09.8918

Ukraina

25 240,74

64 922,92

68 169,06

25 %

09.8919

Szwajcaria

25 265,29

57 369,40

60 237,87

25 %

09.8920

Białoruś

20 898,79

53 754,78

56 442,52

25 %

09.8921

Inne państwa

25 265,29

64 986,05

68 235,36

25 %

 (24)

22

Nierdzewne przewody rurowe i rury, bez szwu

7304 11 00 , 7304 22 00 , 7304 24 00 , 7304 41 00 , 7304 49 10 , 7304 49 93 , 7304 49 95 , 7304 49 99

Indie

8 315,90

21 389,71

22 459,20

25 %

09.8926

Ukraina

5 224,94

13 439,33

14 111,29

25 %

09.8927

Republika Korei

1 649,31

4 242,27

4 454,39

25 %

09.8928

Japonia

1 590,45

4 090,86

4 295,41

25 %

09.8929

Stany Zjednoczone Ameryki

1 393,26

3 583,68

3 762,86

25 %

09.8930

Chiny

1 299,98

3 343,74

3 510,92

25 %

09.8931

Inne państwa

2 838,17

7 300,20

7 665,21

25 %

 (25)

24

Inne przewody rurowe bez szwu

7304 19 10 , 7304 19 30 , 7304 19 90 , 7304 23 00 , 7304 29 10 , 7304 29 30 , 7304 29 90 , 7304 31 20 , 7304 31 80 , 7304 39 10 , 7304 39 52 , 7304 39 58 , 7304 39 92 , 7304 39 93 , 7304 39 98 , 7304 51 81 , 7304 51 89 , 7304 59 10 , 7304 59 92 , 7304 59 93 , 7304 59 99 , 7304 90 00

Chiny

49 483,75

127 279,51

133 643,48

25 %

09.8936

Ukraina

36 779,89

94 603,32

99 333,49

25 %

09.8937

Białoruś

19 655,31

50 556,35

53 084,17

25 %

09.8938

Japonia

13 766,04

35 408,29

37 178,71

25 %

09.8939

Stany Zjednoczone Ameryki

12 109,53

31 147,50

32 704,87

25 %

09.8940

Inne państwa

55 345,57

142 356,97

149 474,82

25 %

 (26)

25

Duże przewody rurowe spawane

7305 11 00 , 7305 12 00 , 7305 19 00 , 7305 20 00 , 7305 31 00 , 7305 39 00 , 7305 90 00

Rosja

140 602,32

361 649,91

379 732,41

25 %

09.8941

Turcja

17 543,40

45 124,22

47 380,43

25 %

09.8942

Chiny

14 213,63

36 559,56

38 387,54

25 %

09.8943

Inne państwa

34 011,86

87 483,52

91 857,70

25 %

 (27)

26

Inne rury spawane

7306 11 10 , 7306 11 90 , 7306 19 10 , 7306 19 90 , 7306 21 00 , 7306 29 00 , 7306 30 11 , 7306 30 19 , 7306 30 80 , 7306 40 20 , 7306 40 80 , 7306 50 20 , 7306 50 80 , 7306 69 10 , 7306 69 90 , 7306 90 00

Szwajcaria

64 797,98

166 669,96

175 003,46

25 %

09.8946

Turcja

60 693,64

156 113,01

163 918,66

25 %

09.8947

Zjednoczone Emiraty Arabskie

18 676,40

48 038,46

50 440,38

25 %

09.8948

Chiny

18 010,22

46 324,96

48 641,20

25 %

09.8949

Tajwan

14 374,20

36 972,56

38 821,19

25 %

09.8950

Indie

11 358,87

29 216,69

30 677,53

25 %

09.8951

Inne państwa

36 898,57

94 908,57

99 653,99

25 %

 (28)

27

Sztaby ze stali niestopowej i pozostałej stali stopowej wykończone na zimno

7215 10 00 , 7215 50 11 , 7215 50 19 , 7215 50 80 , 7228 10 90 , 7228 20 99 , 7228 50 20 , 7228 50 40 , 7228 50 61 , 7228 50 69 , 7228 50 80

Rosja

117 519,41

302 277,28

317 391,14

25 %

09.8956

Szwajcaria

27 173,22

69 893,54

73 388,22

25 %

09.8957

Chiny

20 273,26

52 145,82

54 753,12

25 %

09.8958

Ukraina

15 969,02

41 074,67

43 128,40

25 %

09.8959

Inne państwa

17 540,47

45 116,69

47 372,52

25 %

 (29)

28

Drut ze stali niestopowej

7217 10 10 , 7217 10 31 , 7217 10 39 , 7217 10 50 , 7217 10 90 , 7217 20 10 , 7217 20 30 , 7217 20 50 , 7217 20 90 , 7217 30 41 , 7217 30 49 , 7217 30 50 , 7217 30 90 , 7217 90 20 , 7217 90 50 , 7217 90 90

Białoruś

88 294,51

227 106,51

238 461,84

25 %

09.8961

Chiny

66 719,82

171 613,24

180 193,90

25 %

09.8962

Rosja

41 609,21

107 025,04

112 376,29

25 %

09.8963

Turcja

40 302,46

103 663,89

108 847,08

25 %

09.8964

Ukraina

26 755,09

68 818,05

72 258,95

25 %

09.8965

Inne państwa

39 770,29

102 295,06

107 409,81

25 %

 (30)

IV.2 – Wielkość globalnych kontyngentów taryfowych w podziale na kwartał

 

ROK 1

ROK 2

ROK 3

Numer produktu

 

Od 2.2.2019 do 31.3.2019

Od 1.4.2019 do 30.6.2019

Od 1.7.2019 do 30.9.2019

Od 1.10.2019 do 31.12.2019

Od 1.1.2020 do 31.3.2020

Od 1.4.2020 do 30.6.2020

Od 1.7.2020 do 30.9.2020

Od 1.10.2020 do 31.12.2020

Od 1.1.2021 do 31.3.2021

Od 1.4.2021 do 30.6.2021

1

Inne państwa

1 307 737,32

2 051 794,76

2 172 108,07

2 172 108,07

2 148 498,20

2 148 498,20

2 286 962,00

2 286 962,00

2 237 245,44

2 262 103,72

2

Inne państwa

167 401,61

262 647,35

278 048,49

278 048,49

275 026,22

275 026,22

292 750,78

292 750,78

286 386,63

289 568,70

3 A

Inne państwa

119,25

187,09

198,07

198,07

195,91

195,91

208,54

208,54

204,01

206,27

3B

Inne państwa

3 268,01

5 127,39

5 428,05

5 428,05

5 369,05

5 369,05

5 715,07

5 715,07

5 590,82

5 652,94

4 A

Inne państwa

296 430,19

465 088,74

492 360,66

492 360,66

487 008,91

487 008,91

518 395,07

518 395,07

507 125,61

512 760,34

4B

Inne państwa

48 890,51

76 707,53

81 205,51

81 205,51

80 322,84

80 322,84

85 499,39

85 499,39

83 640,71

84 570,05

5

Inne państwa

16 782,91

26 331,80

27 875,85

27 875,85

27 572,85

27 572,85

29 349,83

29 349,83

28 711,79

29 030,81

6

Inne państwa

12 910,76

20 256,54

21 444,34

21 444,34

21 211,25

21 211,25

22 578,25

22 578,25

22 087,42

22 332,83

7

Inne państwa

181 777,76

285 203,04

301 926,80

301 926,80

298 644,99

298 644,99

317 891,70

317 891,70

310 981,01

314 436,35

8

Inne państwa

3 969,15

6 227,46

6 592,63

6 592,63

6 520,97

6 520,97

6 941,22

6 941,22

6 790,33

6 865,78

9

Inne państwa

19 753,81

30 993,05

32 810,42

32 810,42

32 453,79

32 453,79

34 545,33

34 545,33

33 794,35

34 169,84

10

Inne państwa

560,56

879,51

931,08

931,08

920,96

920,96

980,31

980,31

959,00

969,65

12

Inne państwa

29 679,33

46 565,85

49 296,38

49 296,38

48 760,55

48 760,55

51 903,01

51 903,01

50 774,69

51 338,85

13

Inne państwa

84 771,67

133 003,83

140 802,92

140 802,92

139 272,45

139 272,45

148 248,11

148 248,11

145 025,33

146 636,72

14

Inne państwa

3 321,66

5 211,58

5 517,17

5 517,17

5 457,20

5 457,20

5 808,90

5 808,90

5 682,62

5 745,76

15

Inne państwa

445,48

698,95

739,93

739,93

731,89

731,89

779,06

779,06

762,12

770,59

16

Inne państwa

47 495,07

74 518,13

78 887,73

78 887,73

78 030,25

78 030,25

83 059,05

83 059,05

81 253,42

82 156,24

17

Inne państwa

5 745,47

9 014,45

9 543,04

9 543,04

9 439,31

9 439,31

10 047,64

10 047,64

9 829,22

9 938,43

18

Inne państwa

186,86

293,18

310,37

310,37

306,99

306,99

326,78

326,78

319,68

323,23

19

Inne państwa

393,49

617,37

653,57

653,57

646,46

646,46

688,13

688,13

673,17

680,65

20

Inne państwa

8 575,00

13 453,88

14 242,79

14 242,79

14 087,97

14 087,97

14 995,90

14 995,90

14 669,90

14 832,90

21

Inne państwa

9 834,81

15 430,48

16 335,29

16 335,29

16 157,73

16 157,73

17 199,05

17 199,05

16 825,16

17 012,10

22

Inne państwa

1 104,79

1 733,38

1 835,02

1 835,02

1 815,08

1 815,08

1 932,05

1 932,05

1 890,05

1 911,05

24

Inne państwa

21 543,91

33 801,65

35 783,72

35 783,72

35 394,77

35 394,77

37 675,84

37 675,84

36 856,80

37 266,32

25

Inne państwa

13 239,52

20 772,34

21 990,39

21 990,39

21 751,37

21 751,37

23 153,17

23 153,17

22 649,84

22 901,51

26

Inne państwa

14 363,20

22 535,37

23 856,80

23 856,80

23 597,48

23 597,48

25 118,27

25 118,27

24 572,22

24 845,24

27

Inne państwa

6 827,84

10 712,64

11 340,81

11 340,81

11 217,54

11 217,54

11 940,47

11 940,47

11 680,90

11 810,68

28

Inne państwa

15 481,05

24 289,24

25 713,51

25 713,51

25 434,02

25 434,02

27 073,16

27 073,16

26 484,61

26 778,88


(1)  Od 2.2.2019 r. do 31.3.2019 r., od 1.7.2019 r. do 31.3.2020 r. i od 1.7.2020 r. do 31.3.2021 r.: 09.8601.

Od 1.4.2019 r. do 30.6.2019 r., od 1.4.2020 r. do 30.6.2020 r. i od 1.4.2021 r. do 30.6.2021 r.: 09.8602

(2)  Od 2.2.2019 r. do 31.3.2019 r., od 1.7.2019 r. do 31.3.2020 r. i od 1.7.2020 r. do 31.3.2021 r.: 09.8603.

Od 1.4.2019 r. do 30.6.2019 r., od 1.4.2020 r. do 30.6.2020 r. i od 1.4.2021 r. do 30.6.2021 r.: 09.8604

(3)  Od 2.2.2019 r. do 31.3.2019 r., od 1.7.2019 r. do 31.3.2020 r. i od 1.7.2020 r. do 31.3.2021 r.: 09.8605.

Od 1.4.2019 r. do 30.6.2019 r., od 1.4.2020 r. do 30.6.2020 r. i od 1.4.2021 r. do 30.6.2021 r.: 09.8606

(4)  Od 2.2.2019 r. do 31.3.2019 r., od 1.7.2019 r. do 31.3.2020 r. i od 1.7.2020 r. do 31.3.2021 r.: 09.8607.

Od 1.4.2019 r. do 30.6.2019 r., od 1.4.2020 r. do 30.6.2020 r. i od 1.4.2021 r. do 30.6.2021 r.: 09.8608

(5)  Produkty objęte cłami antydumpingowymi

(6)  Od 2.2.2019 r. do 31.3.2019 r., od 1.7.2019 r. do 31.3.2020 r. i od 1.7.2020 r. do 31.3.2021 r.: 09.8609.

Od 1.4.2019 r. do 30.6.2019 r., od 1.4.2020 r. do 30.6.2020 r. i od 1.4.2021 r. do 30.6.2021 r.: 09.8610

(7)  Produkty niepodlegające cłom antydumpingowym (w tym w produkty motoryzacyjne)

(8)  Od 2.2.2019 r. do 31.3.2019 r., od 1.7.2019 r. do 31.3.2020 r. i od 1.7.2020 r. do 31.3.2021 r.: 09.8611.

Od 1.4.2019 r. do 30.6.2019 r., od 1.4.2020 r. do 30.6.2020 r. i od 1.4.2021 r. do 30.6.2021 r.: 09.8612

(9)  Od 2.2.2019 r. do 31.3.2019 r., od 1.7.2019 r. do 31.3.2020 r. i od 1.7.2020 r. do 31.3.2021 r.: 09.8613.

Od 1.4.2019 r. do 30.6.2019 r., od 1.4.2020 r. do 30.6.2020 r. i od 1.4.2021 r. do 30.6.2021 r.: 09.8614

(10)  Od 2.2.2019 r. do 31.3.2019 r., od 1.7.2019 r. do 31.3.2020 r. i od 1.7.2020 r. do 31.3.2021 r.: 09.8615.

Od 1.4.2019 r. do 30.6.2019 r., od 1.4.2020 r. do 30.6.2020 r. i od 1.4.2021 r. do 30.6.2021 r.: 09.8616

(11)  Od 2.2.2019 r. do 31.3.2019 r., od 1.7.2019 r. do 31.3.2020 r. i od 1.7.2020 r. do 31.3.2021 r.: 09.8617.

Od 1.4.2019 r. do 30.6.2019 r., od 1.4.2020 r. do 30.6.2020 r. i od 1.4.2021 r. do 30.6.2021 r.: 09.8618

(12)  Od 2.2.2019 r. do 31.3.2019 r., od 1.7.2019 r. do 31.3.2020 r. i od 1.7.2020 r. do 31.3.2021 r.: 09.8619.

Od 1.4.2019 r. do 30.6.2019 r., od 1.4.2020 r. do 30.6.2020 r. i od 1.4.2021 r. do 30.6.2021 r.: 09.8620

(13)  Od 2.2.2019 r. do 31.3.2019 r., od 1.7.2019 r. do 31.3.2020 r. i od 1.7.2020 r. do 31.3.2021 r.: 09.8621.

Od 1.4.2019 r. do 30.6.2019 r., od 1.4.2020 r. do 30.6.2020 r. i od 1.4.2021 r. do 30.6.2021 r.: 09.8622

(14)  Od 2.2.2019 r. do 31.3.2019 r., od 1.7.2019 r. do 31.3.2020 r. i od 1.7.2020 r. do 31.3.2021 r.: 09.8623.

Od 1.4.2019 r. do 30.6.2019 r., od 1.4.2020 r. do 30.6.2020 r. i od 1.4.2021 r. do 30.6.2021 r.: 09.8624

(15)  Od 2.2.2019 r. do 31.3.2019 r., od 1.7.2019 r. do 31.3.2020 r. i od 1.7.2020 r. do 31.3.2021 r.: 09.8625.

Od 1.4.2019 r. do 30.6.2019 r., od 1.4.2020 r. do 30.6.2020 r. i od 1.4.2021 r. do 30.6.2021 r.: 09.8626

(16)  Od 2.2.2019 r. do 31.3.2019 r., od 1.7.2019 r. do 31.3.2020 r. i od 1.7.2020 r. do 31.3.2021 r.: 09.8627.

Od 1.4.2019 r. do 30.6.2019 r., od 1.4.2020 r. do 30.6.2020 r. i od 1.4.2021 r. do 30.6.2021 r.: 09.8628

(17)  Od 2.2.2019 r. do 31.3.2019 r., od 1.7.2019 r. do 31.3.2020 r. i od 1.7.2020 r. do 31.3.2021 r.: 09.8629.

Od 1.4.2019 r. do 30.6.2019 r., od 1.4.2020 r. do 30.6.2020 r. i od 1.4.2021 r. do 30.6.2021 r.: 09.8630

(18)  Od 2.2.2019 r. do 31.3.2019 r., od 1.7.2019 r. do 31.3.2020 r. i od 1.7.2020 r. do 31.3.2021 r.: 09.8631.

Od 1.4.2019 r. do 30.6.2019 r., od 1.4.2020 r. do 30.6.2020 r. i od 1.4.2021 r. do 30.6.2021 r.: 09.8632

(19)  Od 2.2.2019 r. do 31.3.2019 r., od 1.7.2019 r. do 31.3.2020 r. i od 1.7.2020 r. do 31.3.2021 r.: 09.8633.

Od 1.4.2019 r. do 30.6.2019 r., od 1.4.2020 r. do 30.6.2020 r. i od 1.4.2021 r. do 30.6.2021 r.: 09.8634

(20)  Od 2.2.2019 r. do 31.3.2019 r., od 1.7.2019 r. do 31.3.2020 r. i od 1.7.2020 r. do 31.3.2021 r.: 09.8635.

Od 1.4.2019 r. do 30.6.2019 r., od 1.4.2020 r. do 30.6.2020 r. i od 1.4.2021 r. do 30.6.2021 r.: 09.8636

(21)  Od 2.2.2019 r. do 31.3.2019 r., od 1.7.2019 r. do 31.3.2020 r. i od 1.7.2020 r. do 31.3.2021 r.: 09.8637.

Od 1.4.2019 r. do 30.6.2019 r., od 1.4.2020 r. do 30.6.2020 r. i od 1.4.2021 r. do 30.6.2021 r.: 09.8638

(22)  Od 2.2.2019 r. do 31.3.2019 r., od 1.7.2019 r. do 31.3.2020 r. i od 1.7.2020 r. do 31.3.2021 r.: 09.8639.

Od 1.4.2019 r. do 30.6.2019 r., od 1.4.2020 r. do 30.6.2020 r. i od 1.4.2021 r. do 30.6.2021 r.: 09.8640

(23)  Od 2.2.2019 r. do 31.3.2019 r., od 1.7.2019 r. do 31.3.2020 r. i od 1.7.2020 r. do 31.3.2021 r.: 09.8641.

Od 1.4.2019 r. do 30.6.2019 r., od 1.4.2020 r. do 30.6.2020 r. i od 1.4.2021 r. do 30.6.2021 r.: 09.8642

(24)  Od 2.2.2019 r. do 31.3.2019 r., od 1.7.2019 r. do 31.3.2020 r. i od 1.7.2020 r. do 31.3.2021 r.: 09.8643.

Od 1.4.2019 r. do 30.6.2019 r., od 1.4.2020 r. do 30.6.2020 r. i od 1.4.2021 r. do 30.6.2021 r.: 09.8644

(25)  Od 2.2.2019 r. do 31.3.2019 r., od 1.7.2019 r. do 31.3.2020 r. i od 1.7.2020 r. do 31.3.2021 r.: 09.8645.

Od 1.4.2019 r. do 30.6.2019 r., od 1.4.2020 r. do 30.6.2020 r. i od 1.4.2021 r. do 30.6.2021 r.: 09.8646

(26)  Od 2.2.2019 r. do 31.3.2019 r., od 1.7.2019 r. do 31.3.2020 r. i od 1.7.2020 r. do 31.3.2021 r.: 09.8647.

Od 1.4.2019 r. do 30.6.2019 r., od 1.4.2020 r. do 30.6.2020 r. i od 1.4.2021 r. do 30.6.2021 r.: 09.8648

(27)  Od 2.2.2019 r. do 31.3.2019 r., od 1.7.2019 r. do 31.3.2020 r. i od 1.7.2020 r. do 31.3.2021 r.: 09.8649.

Od 1.4.2019 r. do 30.6.2019 r., od 1.4.2020 r. do 30.6.2020 r. i od 1.4.2021 r. do 30.6.2021 r.: 09.8650

(28)  Od 2.2.2019 r. do 31.3.2019 r., od 1.7.2019 r. do 31.3.2020 r. i od 1.7.2020 r. do 31.3.2021 r.: 09.8651.

Od 1.4.2019 r. do 30.6.2019 r., od 1.4.2020 r. do 30.6.2020 r. i od 1.4.2021 r. do 30.6.2021 r.: 09.8652

(29)  Od 2.2.2019 r. do 31.3.2019 r., od 1.7.2019 r. do 31.3.2020 r. i od 1.7.2020 r. do 31.3.2021 r.: 09.8653.

Od 1.4.2019 r. do 30.6.2019 r., od 1.4.2020 r. do 30.6.2020 r. i od 1.4.2021 r. do 30.6.2021 r.: 09.8654

(30)  Od 2.2.2019 r. do 31.3.2019 r., od 1.7.2019 r. do 31.3.2020 r. i od 1.7.2020 r. do 31.3.2021 r.: 09.8655.

Od 1.4.2019 r. do 30.6.2019 r., od 1.4.2020 r. do 30.6.2020 r. i od 1.4.2021 r. do 30.6.2021 r.: 09.8656


Top