32002R1050

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1050/2002

z dnia 13 czerwca 2002 r.

nakładające ostateczne cło antydumpingowe i stanowiące o ostatecznym pobraniu cła tymczasowego nałożonego na przywóz płyt kompaktowych jednokrotnego zapisu, pochodzących z Tajwanu

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej [1], (zwane dalej "rozporządzeniem podstawowym"), w szczególności jego art. 9,

uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. POSTANOWIENIA TYMCZASOWE

(1) Komisja, rozporządzeniem (WE) nr 2479/2001 [2], (zwanym dalej rozporządzeniem tymczasowym), nałożyła tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz płyt kompaktowych jednokrotnego zapisu (CD–R), określonych kodem CN ex85239000 (kod TARIC 85239000*10), pochodzących z Tajwanu.

(2) Przypomina się, że dochodzenie dumpingu i szkody objęło okres od dnia 1 stycznia 2000 r. do dnia 31 grudnia 2000 r. (zwany dalej "okresem objętym dochodzeniem" lub OD). Badanie tendencji istotnych dla analizy szkody objęło okres od dnia 1 stycznia 1997 r do końca okresu objętego dochodzeniem (zwanego dalej rozważanym okresem).

B. DALSZA PROCEDURA

(3) Po ujawnieniu istotnych faktów i okoliczności, na podstawie których zdecydowano się nałożyć tymczasowe środki antydumpingowe, kilka zainteresowanych stron przedłożyło swoje uwagi na piśmie. Zgodnie z przepisami art. 6 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, stronom na ich wniosek dano możliwość bycia wysłuchanym.

(4) Komisja kontynuowała szukanie i weryfikowanie wszystkich informacji uznanych za niezbędne do sformułowania ostatecznych ustaleń.

(5) Wszystkie strony zostały poinformowane o istotnych faktach i okolicznościach, na podstawie których zamierzano zalecić nałożenie ostatecznych ceł antydumpingowych i ostateczne pobranie kwot zabezpieczonych w postaci cła tymczasowego.

(6) Stronom przyznano okres na składanie wszelkich oświadczeń związanych z niniejszym ujawnieniem.

(7) Uwagi w formie ustnej i pisemnej złożone przez zainteresowane strony zostały rozpatrzone i, w uzasadnionych przypadkach, tymczasowe ustalenia zostały odpowiednio zmienione.

(8) W wyniku przyjęcia środków tymczasowych dwie spółki, Nan Ya Plastics Corporation, Taipei i Rimma International Inc., Taipei w Tajwanie, wystąpiły o przyznanie statusu nowego producenta eksportującego i zwróciły się o traktowanie ich w taki sposób, w jaki traktowane są spółki, które współpracowały w dochodzeniu. Ponieważ w przypadku dochodzenia dumpingu stosowano kontrolę wyrywkową, nie można w obecnym postępowaniu dokonać przeglądu nowych eksporterów, zgodnie z art. 11 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, w celu ustalenia indywidualnych marginesów dumpingu. Badanie tych wniosków i dodatkowych dowodów dostarczonych przez te spółki wykazało, że tylko jedna z nich, Nan Ya Plastics Corporation, spełniła wszystkie wymogi art. 11 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, w przeciwnym razie, tj.:

- nie wywoziła rozpatrywanego produktu do Wspólnoty w czasie okresu objętego dochodzeniem;

- nie jest powiązana z jakimkolwiek eksporterem lub producentem na Tajwanie, który został poddany tymczasowym środkom antydumpingowym, oraz

- faktycznie wywoziła rozpatrywany produkt do Wspólnoty po okresie objętym dochodzeniem, którego dotyczyły podjęte środki lub zawarła nieodwołalne zobowiązanie umowne na wywóz znacznej ilości do Wspólnoty.

W tych okolicznościach, w celu zapewnienia równego traktowania nowego producenta eksportującego i spółek współpracujących nieobjętych kontrolą wyrywkową, zadecydowano o wpisaniu Nan Ya Plastics Corporation do wykazu spółek poddanych średniej ważonej stawce celnej, wymienionej w art. 1 ust. 2 rozporządzenia tymczasowego.

C. ROZPATRYWANY PRODUKT I PRODUKTY PODOBNE

1. Rozpatrywany produkt

(9) Biorąc pod uwagę podobny wygląd płyt kompaktowych jednokrotnego zapisu (CD-R) i płyt kompaktowych wielokrotnego zapisu (CD-RW), które nie są objęte dochodzeniem, skarżący - Komitet Europejskich Producentów CD-R (CECMA), zażądał takiego oznaczenia rozpatrywanego produktu, aby możliwe było odróżnienie od niego płyt kompaktowych wielokrotnego zapisu (CD-RW) w celu zapewnienia prawidłowego stosowania nałożonego cła.

(10) Charakter płyty jest zwykle wskazany na samej płycie lub na opakowaniu. Z tego względu, umieszczenie dodatkowej specyfikacji nie wydaje się konieczne. W mało prawdopodobnym przypadku braku takiego oznaczenia, kolor strony płyty bez nadruku wskazuje charakter produktu. Strona CD-R bez nadruku ma albo jaskrawy kolor (np. cyjaninowo jasnoniebieski, fitalocyjaninowo zielony, żółty lub połączony zielono/żółty, srebrny i złoty) lub azowy ciemnoniebieski. Strona CD-R bez nadruku jest koloru ciemnoszarego i, w porównaniu do CD-R charakteryzuje się niskim współczynnikiem odbijania.

(11) CD-R o rozmiarze mniejszym od standardowej średnicy równej 12 cm, objęte są opisem rozpatrywanego produktu. CD-R o średnicy równej 8 cm charakteryzuje się mniejszą możliwością lub czasem odtwarzania od normalnej CD-R o średnicy 12 cm. Niektóre CD-R o średnicy 8 cm dostosowano w taki sposób, aby ich wielkość odpowiadała wielkości wizytówki, przy czym właściwości takiego CD-R pozostają takie same jak właściwości CD-R o średnicy 12 cm poza różnicą formy płyty. Wszystkie wymienione rodzaje mniejszych CD-R mogą być używane we wszystkich komputerach osobistych w taki sam sposób jak CD-R o średnicy 12 cm. Dlatego, dochodzeniem i przyjętymi środkami objęto zarówno CD-R o średnicy 8 cm jak i CD-R w formie wizytówki.

(12) Należy podkreślić istnienie różnicy między CD-R a tak zwanym minidyskiem. Chociaż minidysk jest produktem optycznym jednokrotnego zapisu, wykorzystującym tę samą technologię laserową co CD-R, jednocześnie jest ona kasowalna i zawsze zamknięta w stałej obudowie, porównywalnej z obudową dyskietki 3,5-calowej. Zapisywanie/odczytywanie informacji z minidysku wymaga użycia specjalnego sprzętu (nagrywarki lub odtwarzacza minidysków), który nie stanowi części komputera osobistego. Z uwagi na różnice właściwości fizycznych i całkowicie różny rynek docelowy, minidyski nie zostały objęte przyjętymi środkami.

(13) Niektóre strony twierdziły, iż definicja rozpatrywanego produktu w rozporządzeniu tymczasowym nie uwzględniała faktu iż na rynku występują różne rodzaje opakowań CD-R. Kwestię opakowań, związane koszty produkcji oraz porównanie produkcji przemysłu wspólnotowego z przywozem z Tajwanu rozpatruje się w sekcji "G. Szkoda" pkt 2 lit. b) "Podcięcie cenowe" i pkt 3 lit. a) "Koszt produkcji i rentowność" tego rozporządzenia. Należy zauważyć, że kwestia opakowania ma znaczenie wyłącznie w kontekście analizy porównania cen, a nie dla definicji rozpatrywanego produktu.

(14) Z uwagi na powyższe, potwierdza się tymczasowe ustalenia zawarte w motywach 9 i 10 rozporządzenia tymczasowego.

2. Produkty podobne

(15) Z powodu braku jakichkolwiek uwag potwierdza się definicję produktu podobnego opisaną w motywie 11 rozporządzenia tymczasowego.

D. KONTROLA WYRYWKOWA

(16) Z uwagi na fakt niewpłynięcia żadnych roszczeń względem kontroli wyrywkowej produktów tajwańskich producentów eksportujących, potwierdza się wnioski zawarte w motywie 12–18 rozporządzenia tymczasowego.

E. DUMPING

1. Wartość normalna

(17) Po przyjęciu środków tymczasowych, jeden z producentów eksportujących zwrócił się o wyłączenie kosztów ze sprzedaży, ogólnych oraz administracyjnych jego spółki powiązanej, poniesionych na rynku krajowym z całkowitych kosztów ogólnych i administracyjnych, stosowanych w zwykłym trybie w badaniu handlowym w procesie konstruowania wartości normalnej. Producent eksportujący twierdził, iż jego powiązana spółka założona w celu prowadzenia działalności gospodarczej związanej z internetem, która to działalność generuje wysokie koszty ogólne i administracyjne. Działalność tej spółki, związana ze sprzedażą rozpatrywanego produktu ma charakter tymczasowy i związana jest z chęcią poprawy jej sytuacji finansowej. Producent eksportujący twierdził, że większość kosztów ogólnych i administracyjnych poniesionych przez jego powiązaną spółkę nie była związana ze sprzedażą rozpatrywanego produktu. Ponadto, producent eksportujący zwrócił się do Komisji o pominięcie z tych samych powodów w obliczeniach dumpingu sprzedaży krajowej, spółki powiązanej.

(18) W tym względzie, roszczenie dotyczące całkowitego pominięcia sprzedaży krajowej i kosztów ogólnych i administracyjnych spółki powiązanej zostało odrzucone, ponieważ niemożliwe było poparcie go wiarygodnymi, zweryfikowanymi informacjami. Jednakże w procesie ustalania normalnej wartości Komisja przychyliła się do wniosku o wyłączenie niektórych kwot kosztów ogólnych i administracyjnych, co do których wykazano, że nie są związane ze sprzedażą krajową rozpatrywanego produktu.

(19) Dwaj producenci eksportujący stwierdzili, że Komisja nie powinna przeznaczać wszystkich kosztów odsetek na rozpatrywany produkt, lecz tylko te związane z działaniami operacyjnymi. Argumentowali oni, iż długoterminowe i krótkoterminowe inwestycje stanowią część sumy aktywów i wymagają finansowania, zatem generują koszty odsetek, które nie są związane z produkcją i sprzedażą rozpatrywanego produktu.

(20) To roszczenie zostało przyjęte, ponieważ wykazano iż niektóre koszty finansowe nie dotyczyły działań operacyjnych związanych z produkcją i sprzedażą rozpatrywanego produktu. Dlatego, dokonano rewizji kosztów ogólnych i administracyjnych przed wykorzystaniem ich w zwykłym trybie w badaniu handlowym w procesie konstruowania wartości normalnej.

2. Cena eksportowa

(21) Nie wpłynęły żadne skargi dotyczące ustalania ceny eksportowej. Z tego względu potwierdza się wnioski zawarte w motywie 26 rozporządzenia tymczasowego.

3. Porównanie

(22) Trzej producenci eksportujący twierdzili, że przy porównywaniu wartości normalnej i ceny eksportowej koszty opakowania nie zostały równomiernie rozdzielone między wartość normalną konstruowaną a wartość normalną opartą na faktycznych cenach. Producenci eksportujący twierdzili, że niewłaściwe jest, że Komisja popełniła błąd rozważając odliczenie kosztów opakowania w przypadku wartości normalnej opartej na cenach, a nie rozważając takiego odliczenia w przypadku wartości normalnej konstruowanej.

(23) Ponadto, trzej producenci eksportujący twierdzili, że koszty opakowania na mocy art. 2 ust. 10 lit. f) podstawowego rozporządzenia muszą zostać odliczone obowiązkowo w przypadku istnienia różnicy między bezpośrednio związanymi kosztami opakowania wartości normalnej a ceną eksportową. Twierdzili, iż w przypadku porównania średniej ważonej wartości normalnej z cenami indywidualnych transakcji wywozowych, Komisja dokonała porównania indywidualnych cen eksportowych wraz z indywidualnymi kosztami opakowania w przeliczeniu na transakcję, przy czym wartość normalna konstruowana zawierała średni ważony koszt opakowania eksportowego dla tego samego rodzaju produktu. Z tego względu, trzej producenci eksportujący wystąpili o możliwość odliczenia kosztów opakowań od wszystkich cen eksportowych i wartości normalnej konstruowanej na tej samej podstawie.

(24) W odniesieniu do rzekomego, obowiązkowego charakteru odliczenia kosztów opakowań, uważa się, że odliczenie na mocy art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego przysługuje jedynie wówczas, gdy istnieją różnice w czynnikach, takich jak na przykład opakowania, które uniemożliwiają sprawiedliwe porównanie wartości normalnej i ceny eksportowej. W omawianym przypadku, wartość normalna konstruowana oparta jest o koszt produkcji rodzaju wywozowego wraz z kosztem opakowania i, z tego względu, nie istniała różnica w kosztach opakowania między ceną eksportową a wartością normalną.

(25) Jednakże uwzględniono roszczenie dotyczące porównania indywidualnej ceny eksportowej obejmującej koszt opakowania indywidualnego z wartością normalną konstruowaną zawierającą średni ważony koszt opakowania eksportowego w przeliczeniu na rodzaj produktu. Z tego względu, w odniesieniu do czterech producentów eksportujących, wysyłających takie rodzaje produktów, dla których należało skonstruować wartość normalną, dokonano rewizji sposobu konstruowania wartości normalnej w celu uwzględnienia kosztu opakowania eksportowego w przeliczeniu na rodzaj produktu i rodzaj opakowania.

(26) Jeden producent eksportujący twierdził iż Komisja nie uwzględniła przy obliczeniach dumpingu niektórych zmian w rodzajach opakowań sprzedaży eksportowej, które poczyniono w trakcie wizyty weryfikacyjnej.

(27) W wyniku uznania roszczenia dokonano zmiany rozpatrywanych rodzajów opakowań.

4. Marginesy dumpingu

(28) Dwaj producenci eksportujący twierdzili, iż Komisja nie powinna ustalać marginesów dumpingu na podstawie porównania według rodzaju produktu średniej ważonej wartości normalnej z cenami wszystkich indywidualnych transakcji wywozowych. Podstawą twierdzenia było uznanie uzasadnienia Komisji wyjaśniającego odwołanie się do tej metody za niewystarczające. Chociaż spółki te przyznały, iż ceny eksportowe w okresie objętym dochodzeniem cechowało duże zróżnicowanie, w ich opinii dał się zauważyć równoległy trend spadkowy cen światowych, w tym wartości normalnych jak i cen eksportowych i z tego względu nie należało brać pod uwagę cen eksportowych. W ich opinii, należało posłużyć się porównaniem normalnej wartości i ceny eksportowej transakcji z transakcją.

(29) Przedstawione argumenty nie zostały przyjęte. W kwestii zaproponowanego porównywania transakcji z transakcją stwierdzono, że Wspólnota nie korzysta z tej metody, ponieważ proces wyboru indywidualnych transakcji w celu dokonania porównania uważa się za niewykonalny i arbitralny, przynajmniej w przypadku istnienia tysięcy transakcji wywozowych i krajowych. Z tego względu uznano, że porównanie transakcji z transakcją nie byłoby właściwą, alternatywną metodą porównywania.

(30) W celu skorzystania z porównania średniej ważonej wartości normalnej do cen wszystkich indywidualnych transakcji wywozowych w przeciwieństwie do porównania średniej ważonej wartości normalnej ze średnią ważoną cen eksportowych, należy uwzględnić fakt, iż ceny eksportowe różnią się w sposób istotny między różnymi nabywcami, regionami czy okresami czasu, i użycie innych dwóch metod porównania, określonych w art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego, nie odzwierciedlałoby w pełnym stopniu dumpingu. Jeżeli chodzi o pierwszy wymóg, stwierdzono że ceny eksportowe były w sposób istotny niższe w drugiej połowie okresu objętego dochodzeniem w porównaniu z pierwszą połową i ustalenia tego nie kwestionowali producenci eksportowi. Jednakże spierali się oni o to, czy różnica w cenach stanowiła jakiś wzorzec, który, w ich opinii, był wynikiem ogólnoświatowego spadku cen, obejmującego wartości normalne. Uznano, że spadek cen eksportowych stanowił określony wzorzec z dwóch powodów: po pierwsze dominował on w ciągu całej drugiej połowy okresu objętego dochodzeniem i po drugie, jego zakres, w niektórych przypadkach sięgający 50 %, uznano za niezwykle istotny. Jeżeli chodzi o twierdzenie że różnice w cenach eksportowych będące wynikiem światowych trendów obejmowały wartości normalne, uznano je za bezzasadne, ponieważ należało przeprowadzić właściwą analizę cen eksportowych do krajów Wspólnoty. Należy również przypomnieć, że art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego nakazuje wykazanie wzorca cen eksportowych nie zaś wyjaśnienie przyczyn jego istnienia.

(31) W odniesieniu do wymogu wykazania, iż jedynie porównanie średniej ważonej wartości normalnej z cenami wszystkich indywidualnych transakcji wywozowych odzwierciedli w pełni skalę dumpingu, należy zauważyć, że zastosowanie tej metody dało znacznie wyższy margines dumpingu niż porównanie średniej ważonej normalnej wartości ze średnią ważoną cen eksportowych, które nie uwzględniało skutku istotnego spadku cen eksportowych do Wspólnoty w drugiej połowie OD. Skutkiem tego, istotnie wyższy lub celowy dumping, który miał miejsce w drugiej połowie okresu objętego dochodzeniem zostałby nieodpowiednio ukryty poprzez użycie porównania średniej ważonej normalnej wartości ze średnią ważoną cen eksportowych, chyba że dokonanoby porównania średnich ważonych wartości normalnych z cenami wszystkich indywidualnych transakcji wywozowych. Właściwym okazało się również uwzględnienie w obliczaniu dumpingu faktu, że ceny eksportowe w drugiej połowie okresu objętego dochodzeniem pozostawały poniżej kosztów produkcji, tym samym stanowiąc drastyczną formę dumpingu, poprzez porównanie średniej ważonej wartości normalnej z cenami wszystkich transakcji wywozowych.

(32) Ci sami dwaj producenci eksportujący wskazali na sprawozdania Organu Panelowego i Odwoławczego ze sprawy indyjskiej pościeli, która toczyła się przed Organem Rozstrzygania Sporów (DSB) Światowej Organizacji Handlu, twierdząc, iż "zerowanie negatywnych marginesów dumpingu" jest niedopuszczalne przy obliczaniu marginesów dumpingu opartych na porównaniu średniej ważonej normalnej wartości z wszystkimi indywidualnymi transakcjami wywozowymi.

(33) W odniesieniu do przytoczonej sprawy, toczącej się przed DSB, należy zauważyć, że metoda zastosowana przez Organ Panelowy i Odwoławczy różniła się od metody zastosowanej w bieżącym dochodzeniu. DSB nie przyjął żadnego zalecenia dotyczącego porównania średniej ważonej normalnej wartości z wszystkimi indywidualnymi transakcjami wywozowymi. W każdym razie, w kwestii "zerowania" należy zaznaczyć, że gdyby nie zastosowano tej praktyki, w wyniku porównania średniej ważonej normalnej wartości z wszystkimi poszczególnymi transakcjami wywozowymi według rodzaju produktu i porównania średniej ważonej normalnej wartości ze średnią ważoną ceny eksportowej według rodzaju produktu, uzyskano by identyczny margines dumpingu. W takim przypadku metoda wymieniona w art. 2 ust. 11 zdanie ostatnie rozporządzenia podstawowego, polegająca na porównywaniu średniej ważonej normalnej wartości ze wszystkimi indywidualnymi transakcjami wywozowymi okazałaby się zbędna. Ponadto, w przypadku dumpingu celowego, "zerowanie" pozwala uniknąć sytuacji, w której pozytywne marginesy dumpingu od sprzedaży po cenach dumpingowych zostają przesłonięte negatywnymi marginesami dumpingu. Z tego względu odrzuca się wniosek o wprowadzenie zakazu "zerowania" przy porównywaniu średniej ważonej wartości normalnej z wszystkimi indywidualnymi transakcjami wywozowymi.

(34) Marginesy dumpingu ustanowiono zgodnie z motywem 28–33 rozporządzenia tymczasowego. Porównanie średniej ważonej normalnej wartości według rodzaju produktu, uznane za właściwe, ze średnią ważoną ceny eksportowej według rodzaju produktu i cenami eksportowymi loco fabryka według rodzaju produktu dla dwóch spółek w kontroli wyrywkowej i z cenami eksportowymi loco fabryka wszystkich indywidualnych transakcji wywozowych dla trzech innych spółek w kontroli wyrywkowej, wykazało istnienie dumpingu u wszystkich zbadanych producentów eksportowych w kontroli wyrywkowej.

(35) W związku ze zmianami obliczeń wynikającymi z wyżej wymienionych ustaleń, nieznacznie zmieniono marginesy dumpingu badanych spółek. Niniejszym potwierdza się, że zmiana ta nie miała wpływu na wybór metody wymienionej w motywach 28 i 29 rozporządzenia tymczasowego. W konsekwencji, rewizji poddano również średnie ważone marginesów dumpingu obliczone dla spółek współpracujących nieobjętych kontrolą wyrywkową na podstawie art. 9 ust. 6 rozporządzenia podstawowego. Rewizja sposobu obliczania miała ponadto wpływ na marginesy dumpingu ustanowione dla spółek niewspółpracujących. Ostateczne marginesy dumpingu, wyrażone jako procent, ceny importowej CIF niezapłaconego cła, są następujące:

— Auvistar Industry Co. | 17,7 % |

— Princo Corporation | 29,9 % |

— Prodisc Technology Inc. | 17,7 % |

— Ritek Corporation | 17,7 % |

— Unidisc Technology Co. | 17,7 % |

— Współpracujący producenci eksportujący nie objęci kontrolą wyrywkową | 19,2 % |

— Niewspółpracujący producenci eksportujący | 38,5 %. |

F. PRZEMYSŁ WSPÓLNOTOWY

(36) Z braku nowych informacji dotyczących przemysłu wspólnotowego, potwierdza się tymczasowe ustalenia opisane w motywach35–38 rozporządzenia tymczasowego.

G. SZKODA

1. Konsumpcja Wspólnoty

(37) Z braku nowych informacji dotyczących konsumpcji Wspólnoty, potwierdza się tymczasowe ustalenia opisane w motywie 40 rozporządzenia tymczasowego.

2. Rozpatrywany przywóz

a) Wielkość, cena i udział rynkowy przywozu pochodzącego z Tajwanu

(38) Z braku nowych informacji dotyczących wielkości, ceny i udziału rynkowego przywozu płyt kompaktowych jednorazowego zapisu pochodzących z Tajwanu, potwierdza się ustalenia opisane w motywach 41–43 rozporządzenia tymczasowego.

b) Podcięcie cenowe

(39) Kilka stron zwróciło się z zapytaniem, czy przy obliczeniach podcięcia cenowego wzięto pod uwagę opakowanie. Jedno z roszczeń, związane z faktem iż wybór opakowań oferowanych przez tajwańskich producentów eksportujących jest szerszy od wyboru opakowań oferowanych przez przemysł wspólnotowy skierowane jest zgodnie z sekcją "G. Szkoda" pkt 3 lit. a) "Koszt produkcji rentowność" niniejszego rozporządzenia.

(40) W zakresie podcięcia cenowego należy zauważyć, że porównanie między cenami sprzedaży na rynku wspólnotowym CD-R produkowanych przez przemysł wspólnotowy a przywożonymi z Tajwanu dotyczyło jedynie CD-R o tych samych podstawowych właściwościach (w kategoriach rodzaju przechowywanych danych, pojemności, warstwy odblaskowej i CD-R posiadających nadruk lub nie) jak również posiadających identyczne opakowania.

(41) Twierdzono, że CD-R pochodzące z Tajwanu przywożone do Wspólnoty i CD-R produkowane przez przemysł wspólnotowy nie powinny być porównywane ze względu na różne marki. Zgodnie z tym twierdzeniem, produkt przemysłu wspólnotowego oznaczony typową marką, uzyskałby premię cenową względem pozbawionego marki produktu z Tajwanu.

(42) Dochodzenie wykazało, że marka produktu ma wpływ na konsumenta wyłącznie kiedy cena jest podobna, tak więc, o ile konsumenci nie mają zamiaru płacić dodatkowo za produkt markowy, częściej decydują się na jego zakup gdy ceny obydwu produktów są takie same.

(43) Producenci wspólnotowi sprzedają zarówno markowe jak i "niemarkowe" produkty. Z reguły również produkty niemarkowe są zazwyczaj oznaczone zgodnie ze specyfikacjami i nazwą detalisty. Dochodzenie nie wykazało różnicy cenowej między markowymi a "niemarkowymi" sprzedawanymi klientom detalicznym. Ponadto, tajwańscy producenci eksportujący postępowali dokładnie w ten sam sposób, sprzedając produkt pod własną marką lub produkt zgodny ze specyfikacjami klienta. Produkty sprzedawane pod nazwą firmową, które konsument mógł postrzegać jako pochodzące z obszaru Wspólnoty, często były wytwarzane w Tajwanie.

(44) Mając na względzie powyższe, potwierdza się tymczasowe ustalenia dotyczące podcięcia cenowego i średniego marginesu podcięcia cenowego równego 29 %, zgodne z motywami 44–47 rozporządzenia tymczasowego.

3. Sytuacja przemysłu wspólnotowego

a) Koszt produkcji i rentowność

(45) Twierdzono, że tajwańscy producenci eksportujący oferują szerszy wybór opakowań niż przemysł wspólnotowy, a tymczasowe rozporządzenie nie dostarczyło wystarczającego wytłumaczenia w sprawie wpływu opakowania na koszt produkcji.

(46) Chociaż dochodzenie wykazało, że istnieje szeroka odmiana rodzajów opakowań, które regularnie uaktualniano w celu sprostania wymogom rynkowym, można wyróżnić następujące główne kategorie. Uszeregowano je zgodnie ze wzrastającym średnim kosztem produkcji podczas OD z cyfrą w nawiasach wskazującą różnice kosztów w formie wskaźników. Wbrew twierdzeniu, że tajwańscy producenci eksportujący oferują szerszy wybór opakowań niż przemysł wspólnotowy, potwierdzono, że takie same rodzaje opakowań są oferowane przez obydwie powyższe kategorie dostawców na rynek wspólnotowy, a o wyborze decyduje ta sama kategoria klientów niepowiązanych, np. klienci detaliczni.

(47) CD-R sprzedawane masowo (100) [3] z reguły przesyłane na wałkach, czyli urządzeniach wykonanych z plastiku, na których mieści się określona liczba CD-R. Wałek wraz z nasadzonymi na niego CD-R przeważnie owija się celofanem. Produkt masowy jednakże czasami również transportuje się bez wałka, wyłącznie owinięty celofanem.

(48) CD-R sprzedaje się również w pudełkach typu cake (144), które można opisać jako wałek, do którego przykręca się plastikową pokrywę, uzyskując w ten sposób produkt zamknięty w pojemniku.

(49) Pudełka typu box z dołączoną wkładką (200), stanowiły w OD najbardziej rozpowszechniony rodzaj opakowania. Najczęściej występowało ono w przypadku sprzedaży dysków z nagranymi utworami muzycznymi - płyt CD. Nowszy rodzaj opakowania to pudełka typu slim (174) różniąca się od pudełek typu box czarną wkładką wewnętrzną na której umieszczona jest CD-R. W efekcie uzyskuje się pudełko mniej więcej o połowę cieńsze od oryginalnego produktu typu box.

b) Zatrudnienie, produktywność i płace

(50) Dokonano ponownego przeliczenia średniego kosztu zatrudnienia w przeliczeniu na pracownika oraz produktywności w celu poprawienia danych dotyczących zatrudnienia za 1997 r, w odniesieniu do jednego producenta przemysłu wspólnotowego. Przedłożył on dane liczbowe na koniec roku, wraz z danymi dotyczącymi kształcących się w celu przyszłych możliwości produkcyjnych zamiast danych będących średnim rocznym ekwiwalentem pełnowymiarowym.

| 1997 | 1998 | 1999 | 2000 (= okres objęty badaniem) |

Zatrudnienie | 427 | 623 | 877 | 1037 |

Wskaźnik | 100 | 146 | 205 | 243 |

Średni roczny koszt zatrudnienia pracownikaw ‘000 EUR | 25,0 | 27,7 | 31,5 | 30,7 |

Wskaźnik | 100 | 111 | 126 | 123 |

Produktywność CD na pracownika | 45300 | 137500 | 240000 | 311200 |

Indeks | 100 | 304 | 530 | 687 |

(51) Średni roczny koszt płacy w przeliczeniu na pracownika wzrósł o 23 % w rozpatrywanym okresie czasu, co pozostawało zgodne z normalną indeksacją płac w stosunku do kosztów utrzymania, jak również kosztami wyszkolenia i zatrudnienia wyspecjalizowanego personelu do obsługi dodatkowych maszyn. Spadek, który wystąpił między 1999 a 2000 r. tłumaczy fakt, że nowych pracowników zatrudniano głównie w działach opakowań, gdzie średnie płace są niższe, a zatrudnienie ma charakter czasowy. Ponadto, rodzaj wykonywanej pracy wymaga zatrudnienia mniej wyspecjalizowanych pracowników.

(52) Ostateczne określenie wzrostu średniego kosztu zatrudnienia w przeliczeniu na pracownika na poziomie 23 % zastępuje liczbę 39 %, zawartą w motywie 64 rozporządzenia tymczasowego.

4. Wniosek dotyczący szkody

(53) W odniesieniu do rozporządzenia tymczasowego, należy przypomnieć, że wielkość przywozu po niskiej cenie z Tajwanu zwiększyła się w sposób istotny w analizowanym okresie czasu. Jego udział rynkowy wzrósł z 6,3 % do 60,1 %, a ich cena importowa średnio zmniejszyła się o 73 %. Rynek wspólnotowy został zdominowany przez przywóz z Tajwanu, które w kategoriach wielkości sprzedaży i udziału w rynku odniosły znacznie większe korzyści z rosnącego zapotrzebowania Wspólnoty na CD-R niż przemysł wspólnotowy.

(54) Wzrost wielkości przywozu wraz z jednoczesnym spadkiem ceny sprzedaży szczególnie zaznaczyły się w okresie czasu przypadającym między 1999 r. a OD. W tym czasie, przywóz z Tajwanu doprowadził do podcięcia cen sprzedaży przemysłu wspólnotowego średnio o 29 % w OD, wywierając oddolny nacisk na ceny sprzedaży na rynku wspólnotowym. Stwierdzono, że zakres dumpingu producentów eksportujących z Tajwanu był znaczny. Nie stwierdzono, aby jakiekolwiek inne czynniki miały wpływ na ceny krajowe.

(55) Niektóre wskaźniki ekonomiczne odnoszące się do sytuacji przemysłu wspólnotowego, takie jak np. produkcja CD-R, osiągnięte możliwości produkcyjne, wielkość sprzedaży, przepływ środków pieniężnych, zatrudnienie i produktywność wykazały w rozpatrywanym okresie tendencje pozytywne. Jednakże w kategoriach względnych, tzn. w odniesieniu do szybko rozszerzającego się rynku, te pozytywne tendencje nie były nagłaśniane w takim stopniu, w jakim należałoby tego oczekiwać. Współczynnik wykorzystania posiadanych zdolności wzrastał do 1999 r., aby w OD ulec zmniejszeniu do 86 %. W rozpatrywanym okresie, średnia cena sprzedaży przemysłu wspólnotowego zmniejszyła się w sposób istotny.

(56) Przemysł wspólnotowy w 1998 r. zdobył 16,8 % udziału w rynku, aby następnie stracić część tego udziału na rzecz tajwańskich importerów, osiągając w OD poziom 12,6 %. Trudności, na jakie napotkał przemysł wspólnotowy w osiągnięciu, planowaną sprzedaż na rozszerzającym się rynku doprowadziły do znacznego nagromadzenia zapasów w OD. Ujemny zwrot od inwestycji w OD w znacznej mierze przyczynił się do podjęcia przez przemysł wspólnotowy decyzji o odłożeniu lub rezygnacji z nowych inwestycji.

(57) Bez względu na wzrost kosztu średniej płacy w przeliczeniu na pracownika, w 1999 r. przemysł wspólnotowy stał się rentowny w konsekwencji zmniejszenia pełnego kosztu produkcji. Jednakże dalsze redukcje kosztów okazały się niewystarczające dla zrównoważenia istotnego spadku cen sprzedaży, prowadząc do strat finansowych w OD.

(58) Dochodzenie ujawniło, że przemysł wspólnotowy nie mógł uczestniczyć w zwiększającym się rynku wspólnotowym, programy inwestycyjne przemysłu wspólnotowego dotyczące CD-R zostały w sposób istotny ograniczone w sytuacji spadku cen sprzedaży, ceny sprzedaży produktów przemysłu wspólnotowego zostały podcięte przez tajwańskich producentów eksportujących średnio o 29 %, przemysł wspólnotowy poniósł straty w OD, napotykając na trudności w pozyskiwaniu dodatkowych funduszy.

(59) W świetle powyższych ustaleń potwierdza się wnioski zawarte w motywach 66–71 rozporządzenia tymczasowego.

H. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY

1. Wpływ przywozu dumpingowego

(60) Zostało stwierdzone, że brak istotnego wzrostu w kategoriach produkcji, sprzedaży i udziału rynkowego przemysłu wspólnotowego nie był spowodowany przywozem z Tajwanu, lecz wysokimi możliwościami zużycia podczas 1999 r. i OD, które uniemożliwiły przemysłowi wspólnotowemu dodatkową sprzedaż oraz uzyskanie dodatkowego udziału w rynku.

(61) Należy przypomnieć, że możliwości zużycia przemysłu wspólnotowego zmniejszyły się z 91,8 % w 1999 r. do 86,3 % w OD. Ponadto, o czym wspomniano w motywie 55 rozporządzenia podstawowego, pod koniec 1999 r. i, w jeszcze większym stopniu z końcem OD doszło do znacznego zwiększenia zapasów. W OD produkcja CD-R przekroczyła sprzedaż o około 40 milionów jednostek, co pod koniec roku doprowadziło do nagromadzenia zapasów stanowiących ponad 20 % rocznej produkcji CD-R. Fakt ten wyraźnie wskazuje, iż współczynnik możliwości zużycia nie mógł być przyczyną braku wzrostu przemysłu wspólnotowego.

(62) Ponadto twierdzono, iż szkody poniesione przez przemysł wspólnotowy były konsekwencją niepowodzenia w dostosowaniu się do światowych cen rynkowych. Twierdzono również, że oddolna presja na ceny była wynikiem ogólnoświatowej nadprodukcji. W tym kontekście twierdzono, iż w ostatnim okresie nie poczyniono praktycznie żadnych dodatkowych inwestycji w możliwości produkcyjne CD-R ze względu na wyjątkowo niski poziom cen.

(63) Zainteresowane strony nie dostarczyły żadnych dowodów potwierdzających istnienie przynajmniej jednej, ogólnoświatowej, referencyjnej ceny sprzedaży CD-R. Oceniając ten zarzut należy zauważyć, iż dochodzenie wykazało, że w zależności od rynku eksportowego, CD-R mogą być sprzedawane w jednej formie opakowania. Jak stwierdzono w motywach 39–44 niniejszego rozporządzenia, takie opakowanie ma poważny wpływ na koszt produkcji, co wyjaśnia fakt, że całościowe poziomy cen mogą różnić się w sposób istotny od rodzaju opakowania i rynku przeznaczenia. Bez dysponowania szczegółowymi danymi dotyczącymi mieszaniny rodzajów produktu CD-R dla rynku przeznaczenia, nie można przeprowadzić solidnej analizy rynku światowego. Ponadto, ustalenie ceny importowej przez tajwańskich producentów eksportujących na rynku wspólnotowym na poziomie poniżej własnych kosztów produkcji spowodowało oddolny nacisk na poziom cen wspólnotowych, z którym przemysł wspólnotowy nie mógł konkurować sprzedając ze stratą podczas OD.

(64) Jak nadmieniono w motywie 58 niniejszego rozporządzenia, przemysł wspólnotowy w istotnym zakresie ograniczył inwestycje w związku ze spadkiem cen sprzedaży na rynku wspólnotowym. Z kolei tajwańscy producenci eksportujący, działający na rynkach ogólnoświatowych, rozwijali swe zakłady produkcyjne pomimo niesprzyjających prognoz cenowych. Według dostępnych informacji, w OD zdolność produkcyjna zakładów tajwańskich przekraczała szacunkowe, ogólnoświatowe zapotrzebowanie, które wzrosło o 84 % w porównaniu z 1999 r. Zwiększenie możliwości produkcyjnych przez producentów tajwańskich wskazuje, że sami oni doprowadzili do sytuacji nadprodukcji. Ponadto, zwiększenie tajwańskich możliwości produkcyjnych dowodzi, iż twierdzenie dotyczące braku inwestycji w możliwości produkcyjne CD-R nie znajduje uzasadnienia.

(65) W oparciu o wymienione fakty i przemyślenia odrzuca się powyższe roszczenia.

2. Przywóz CD-R z innych krajów

(66) Udział rynkowy przywozu z innych krajów zmniejszył się z 78,8 % do 21,3 % w rozpatrywanym okresie. Największymi eksporterami do Wspólnoty są Japonia i Singapur; ich udziały w rynku w OD wynosiły odpowiednio 9,5 % i 2,7 %.

(67) Zaobserwowano, że japońska cena importowa do Wspólnoty zmniejszyła się bardziej w rozpatrywanym okresie niż cena tajwańska. Japońska cena importowa, która przekraczała tajwańską cenę eksportową nawet o 53 % w okresie 1997–1999, w OD była już tylko o 26 % wyższa. Zatem przypuszcza się, że ostry spadek japońskich cen eksportowych do Wspólnoty w rozpatrywanym okresie czasu miał wpływ na oddolny nacisk na ceny na rynku wspólnotowym.

(68) Przypomina się, że w rozpatrywanym okresie ceny japońskie były zawsze znacznie wyższe od cen tajwańskich producentów eksportujących. Chociaż ilości CD-R przywożonych z Japonii wzrosły z 53 milionów do 192 milionów w rozpatrywanym okresie, japoński udział rynkowy na rynku wspólnotowym zmalał z 33 % do 9,5 %. Zatem ich wpływ na rynek był znacznie bardziej ograniczony niż tajwańskich CD-R po cenach dumpingowych.

(69) W OD wywóz z Tajwanu do Japonii wyniósł 87 milionów CD-R, po średniej cenie 0,42 EUR za 1 sztukę, która to cena jest 26 % wyższa od średniej tajwańskiej ceny eksportowej do Wspólnoty. Cena ta dokładnie odpowiada średniej cenie importowej CD-R pochodzenia japońskiego do Wspólnoty. Wydaje się zatem, że poziom ceny tajwańskiej na rynku wspólnotowym jest szczególnie niski.

(70) CD-R przywożone z Singapuru wjeżdżały do Wspólnoty po cenach niższych od przywozu z Tajwanu, jednakże ich udział w rynku zmalał z 14,2 % do 2,7 % w rozpatrywanym okresie. Dostępne informacje wskazują również, że na rynku singapurskim dominuje jeden producent CD-R, zarówno w dostawach na rynek krajowy jak i do Wspólnoty i spółka ta jest powiązana z innym producentem CD-R mającym siedzibę we Wspólnocie. W rozpatrywanym okresie, obydwie spółki sprzedawały CD-R trzeciej spółce siostrzanej we Wspólnocie, która odsprzedawała je pod nazwą handlową. Na tej podstawie nie można stwierdzić, że transakcje sprzedaży dokonywane przez głównego singapurskiego producenta eksportującego do Wspólnoty odbywały się na warunkach rynkowych.

(71) Przypomina się, że przywóz po niskich cenach dumpingowych z Tajwanu zdobył 60 % rynku wspólnotowego w OD. W sytuacji spadku japońskiego udziału rynkowego i poziomu cenowego przywozu z Japonii do Wspólnoty uważa się, że przywóz z Japonii miał niewielki wpływ na nacisk oddolny wywierany na rynek wspólnotowy.

3. Oszczędności skali

(72) Zwrócono się o dalsze wyjaśnienia dotyczące oszczędności skali, wspomniane w motywie 56 rozporządzenia tymczasowego i uściślając, stwierdzono, że producenci japońscy mogą osiągnąć niższy koszt produkcji jednej CD-R niż koszt produkcji przemysłu wspólnotowego ponieważ przeciętny rozmiar spółki tajwańskiej jest większy od spółki wspólnotowej. Oszczędności skali, realizowane przez tajwańskich producentów eksportujących mogły zatem tłumaczyć różnicę cen między CD-R produkowanymi na Tajwanie i we Wspólnocie.

(73) Ustalono, że w OD przeciętny rozmiar fabryki tajwańskiego producenta eksportującego objętego kontrolą wyrywkową wynosiła 530 milionów

CD-R rocznie, w porównaniu do średnio 40 milionów rocznie dla przemysłu wspólnotowego. Jednakże linie produkcyjne zainstalowane we wszystkich spółkach są wytwarzane przez te same spółki w Niemczech, Szwajcarii lub Japonii i mają porównywalne rozmiary. Tajwańscy producenci eksportujący przeciętnie instalują więcej linii produkcyjnych niż producenci wspólnotowi. Dlatego uważa się, że przy tych kosztach stałych nie jest możliwe uzyskanie oszczędności skali.

(74) Jednakże warto nadmienić, że czynnikiem determinującym dla kosztu produkcji jest liczba CD-R jaką można wyprodukować na danej linii produkcyjnej w określonym okresie czasu. Koszt nabycia maszyny w rozpatrywanym okresie czasu pozostawał stabilny, jednak zwiększała się wydajność średnio z 10 CD-R na minutę w 1997 r. do 25 CD-R na minutę w 2000 r. Dzięki zwiększeniu wydajności przemysł wspólnotowy zdołał zmniejszyć koszta produkcji.

(75) Typową dla praktycznie każdej spółki była obecność różnych generacji maszyn. Nowe inwestycje osiągały najlepsze wyniki produkcyjne, natomiast stare maszyny podlegały częściowej lub całkowitej rozbiórce. Teoretycznie, najdłuższy czas życia maszyny wynosi pięć lat, choć w praktyce jest nawet krótszy. Wzorzec ten jest identyczny dla tajwańskich producentów eksportujących jak i dla przemysłu wspólnotowego. Przeciętna wydajność linii produkcyjnej zakupionej w 2000 r. wyniesie około 1 miliona CD-R miesięcznie w porównaniu do 400000 CD-R miesięcznie w przypadku linii produkcyjnej zainstalowanej w 1997 r.

(76) Tajwańscy producenci eksportujący nie dostarczyli żadnych dowodów, które przedstawiłyby i określiły ilościowo rzekomą oszczędność skali, przykładowo wykazując, że większych rozmiarów fabryka z większą liczbą linii produkcyjnych generuje niższy koszt produkcji na jedną sztukę CD-R. Nie stwierdzono, by tajwańscy producenci eksportujący korzystali z jakichkolwiek szczególnych korzyści w odniesieniu do kosztów zakupu surowców, jak również nie powoływali się oni na istnienie takich korzyści.

(77) W każdym przypadku należy podkreślić, iż nawet gdyby istniał taki niższy koszt wytworzenia w przeliczeniu na 1 sztukę CD-R, nie usprawiedliwiałoby to dumpingowego postępowania eksporterów tajwańskich. Dlatego rzekoma oszczędność skali nie zmieniła związku przyczynowego między przywozem dumpingowym tajwańskich CD-R a szkodą poniesioną przez przemysł wspólnotowy.

4. Wnioski dotyczący związku przyczynowego

(78) Podsumowując potwierdza się, że istotna szkoda przemysłu wspólnotowego została spowodowana rozpatrywanym przywozem dumpingowym. Istotną szkodę charakteryzuje fakt, iż przemysłowi wspólnotowemu uniemożliwiono uczestnictwo we wzroście rynkowym, programy inwestycyjne związane z CD-R uległy istotnemu ograniczeniu z powodu malejącej tendencji cen sprzedaży, ceny sprzedaży przemysłu wspólnotowego zostały podcięte przeciętnie o 29 % wskutek tajwańskiego przywozu dumpingowego, przemysł wspólnotowy doznał strat finansowych w czasie OD i trudności w pozyskaniu dodatkowych funduszy.

(79) Nie wniesiono żadnych innych roszczeń odnośnie do wpływu czynników omówionych w motywie 77–94 rozporządzenia tymczasowego. Zatem stwierdza się, że wpływ rozwoju konsumpcji Wspólnoty, przywozu z innych państw trzecich, działalności wywozowej przemysłu wspólnotowego, zakupów CD-R z innych państw trzecich przez przemysł wspólnotowy i przystosowanie technologii szybkiej transmisji, na negatywny rozwój przemysłu wspólnotowego w kategoriach możliwości zużycia, budowania stanu zapasów, cen sprzedaży, udziału w rynku, rentowności, inwestycji, zwrotu od inwestycji i zdolności gromadzenia kapitału praktycznie nie miał żadnego znaczenia.

Na podstawie analizy, która w sposób prawidłowy określiła i oddzieliła wpływ wszystkich znanych czynników na sytuację przemysłu wspólnotowego od szkodliwego wpływu przywozu dumpingowego niniejszym potwierdza się, że rzeczone inne czynniki jako takie nie zmieniają faktu, iż poniesione szkody należy przypisać przywozowi dumpingowemu. Jednocześnie przyznaje się, że przywóz CD-R pochodzących z Tajwanu miał istotny, negatywny wpływ na sytuację przemysłu wspólnotowego oraz że wpływ innych czynników, ze szczególnym uwzględnieniem przywozu z państw trzecich, w tym Japonii, nie był na tyle znaczący aby wpłynąć na związek przyczynowo między przywozem dumpingowym z Tajwanu a istotną szkodą poniesioną przez przemysł wspólnotowy.

I. INTERES WSPÓLNOTY

1. Interes przemysłu wspólnotowego

(80) Z braku nowych informacji na temat interesu przemysłu wspólnotowego potwierdza się tymczasowe ustalenia opisane w motywie 98–100 rozporządzenia tymczasowego.

2. Interes importerów

(81) Stwierdzono fakt, że współpracujący importerzy tajwańscy CD-R nie byli w stanie pokryć swoich kosztów ogólnych normalną marżą handlową na pokrycie kosztów stałych stosowanej do cen rynkowych w OD i mógł wskazywać, iż przywóz z Tajwanu nie był przyczyną oddolnego nacisku na ceny. Powyższe również wskazuje, iż nałożenie ceł antydumpingowych nie będzie w interesie importerów.

(82) Jednakże nie przedstawiono dowodów uzasadniających to twierdzenie, a powtórne zbadanie dostępnych danych potwierdziło iż wzrastające wielkości i malejące ceny przywozu CD-R pochodzących z Tajwanu przyczyniły się do spadku wspólnotowych cen rynkowych. Dochodzenie wykazało, że zwyczajowe marże handlowe importerów współpracujących oparte na niższych cenach CD-R nie zapewniały wystarczającego pokrycia kosztów ogólnych, prowadząc do strat w OD. Ponadto, spadek cen rynkowych był tak raptowny, że importerzy znaleźli się w sytuacji gwałtownego spadku wartości towarów będących w tranzycie, co stworzyło sytuację, w której cena nabycia niejednokrotnie była wyższa od ostatecznej ceny sprzedaży.

(83) Należy zauważyć, że żaden z importerów nie zakwestionował tymczasowych ustaleń Komisji. Uważa się, że skuteczne warunki handlu na rynku wspólnotowym będą służyć interesowi importerów poprzez przywrócenie właściwego poziomu cen na rynku wspólnotowym.

(84) W świetle powyższych, potwierdza się tymczasowe ustalenia opisane w motywie 101 i 102 rozporządzenia tymczasowego.

3. Interes użytkowników i konsumentów

(85) Z braku nowych informacji dotyczących interesu użytkowników i konsumentów, potwierdza się tymczasowe ustalenia opisane w motywie 103–105 rozporządzenia tymczasowego.

4. Wniosek dotyczący interesu Wspólnoty

(86) Z uwagi na powyższe, potwierdza się tymczasowy wniosek opisany w motywie 107 rozporządzenia tymczasowego, tj. nie istnieją żadne istotne przyczyny na gruncie interesu Wspólnoty przeciwko nakładaniu ostatecznych środków antydumpingowych.

J. OSTATECZNE ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE

1. Poziom zniesienia szkody

(87) Stwierdzono, że marża zysku przed opodatkowaniem w wysokości 8 % określona w motywie 110 rozporządzenia tymczasowego i użycie w określeniu ceny niepowodującej szkody była w sposób nieuzasadniony zawyżona.

(88) Marża, która mogłaby być racjonalnie osiągnięta w normalnych warunkach konkurencji oparta o ocenę wpływu na ceny sprzedaży przemysłu wspólnotowego w stopniu, w jakim importerzy tajwańscy doprowadzili do dumpingu cen CD-R na rynku wspólnotowym, poziomy cen importowych niedumpingowego przywozu z państw trzecich oraz rentowność wymagana do pokrycia kosztów finansowych inwestycji dokonywanych przez przemysł wspólnotowy. W wyniku przeprowadzonej analizy stwierdzono, że marża zysku przed opodatkowaniem w wysokości 8 % gwarantuje uzyskanie zysku na rozsądnym poziomie.

(89) Niezależnie od sytuacji należy zauważyć, że ostateczne środki antydumpingowe oparte są na marginesach dumpingu, przy zastosowaniu reguły mniejszego cła.

2. Ostateczne środki antydumpingowe

Kraj | Spółka | Stawka celna |

Tajwan | Acer Media Technology Inc. | 19,2 % |

Auvistar Industry Co. Ltd | 17,7 % |

Digital Storage Technology Co. | 19,2 % |

Gigastore Corporation | 19,2 % |

Lead Data Inc. | 19,2 % |

Megamedia Corporation | 19,2 % |

Nan Ya Plastics Corporation | 19,2 % |

Postech Corporation | 19,2 % |

Princo Corporation | 29,9 % |

Prodisc Technology Inc. | 17,7 % |

Ritek Corporation | 17,7 % |

Unidisc Technology Inc. | 17,7 % |

Wszystkie pozostałe spółki | 38,5 % |

(90) Stawki antydumpingowe dla indywidualnych spółek, określone w niniejszym rozporządzeniu ustalono w oparciu o ustalenia bieżącego dochodzenia. W związku z tym, odzwierciedlają one sytuację stwierdzoną podczas dochodzenia w odniesieniu do danych spółek. Zatem te stawki celne (w przeciwieństwie do ogólnokrajowego cła stosowanego do wszystkich pozostałych spółek), są stosowane wyłącznie do przywozu produktów danego kraju i wyprodukowanych przez te spółki, a zatem przez wymienione określone osoby prawne. Importowany produkt wytworzony przez jakąkolwiek inną spółkę niewymienioną w części praktycznej niniejszego rozporządzenia z nazwy i adresu, włączając w to jednostki powiązane z wymienionymi, podlega opłacie celnej według stawek naliczanych dla "wszystkich pozostałych spółek" Przywożone produkty, wyprodukowane przez inną spółkę, niewymienioną w części operacyjnej niniejszego rozporządzenia z nazwy i adresu, także podmioty powiązane z tymi wymienionymi spółkami, nie mogą korzystać z tych stawek i stosują stawkę celną odnoszącą się do "wszystkich pozostałych spółek".

(91) Wnioski o zastosowanie antydumpingowych stawek celnych ustanowionych dla indywidualnych spółek (np. w przypadku zmiany jej nazwy czy ustanowienia nowego podmiotu zajmującego się produkcją lub sprzedażą) należy bezzwłocznie kierować do Komisji [4] wraz z wszystkimi istotnymi informacjami, w szczególności dotyczącymi jakichkolwiek zmian w działalności spółki związanej z produkcją, sprzedażą krajową eksportową, związanych z przykładową zmianą nazwy lub zmianą podmiotu zajmującego się produkcją lub sprzedażą. Komisja, jeżeli uzna za słuszne, po konsultacji z Komitetem Doradczym, odpowiednio zmieni niniejsze rozporządzenie, uaktualniając wykaz spółek korzystających z indywidualnych stawek celnych.

(92) Ponieważ w dochodzeniu dumpingu stosowano kontrolę wyrywkową, nie można w tym postępowaniu dokonać przeglądu nowych eksporterów, zgodnie z art. 11 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, w celu ustalenia indywidualnych marginesów dumpingu. Jednakże w celu zapewnienia równego traktowania nowych, tajwańskich producentów eksportujących i spółek współpracujących nieobjętych kontrolą wyrywkową, dostrzega się potrzebę wprowadzenia przepisu dotyczącego średniej ważonej cła nakładanego na te spółki, w odniesieniu do wszelkich nowych tajwańskich producentów eksportujących, do których, w innym przypadku miałby zastosowanie art. 11 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

3. Pobieranie ceł tymczasowych

(93) Mając na względzie wielkość marginesów dumpingu dla producentów eksportujących i w świetle powagi spowodowanych szkód dla przemysłu wspólnotowego, uważa się za niezbędne, że kwoty zabezpieczone w drodze tymczasowego cła antydumpingowego zgodnie z rozporządzeniem mają zostać ostatecznie pobrane w zakresie sumy nałożonych ostatecznych ceł, jeżeli suma ta jest równa lub niższa od sumy cła tymczasowego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Niniejszym nakłada się ostateczne cło antydumpingowe na przywóz płyt kompaktowych jednokrotnego zapisu (CD-R), aktualnie klasyfikowanych według kodu CN ex85239000 (kod TARIC 85239000*10), pochodzących z Tajwanu.

2. Stawkę ostatecznego cła, naliczaną do ceny netto franco granica Wspólnoty, dla produktów wytwarzanych przez niżej wymienione spółki ustala się następująco:

Kraj | Spółka | Stawka celna | Dodatkowy kod TARIC |

Tajwan | Acer Media Technology Inc., 29 Jianguo E. Road, Gueishan, Taoyuan 333, Taiwan, R.O.C. | 19,2 % | A298 |

Auvistar Industry Co. Ltd, 21, Tung-Yuan Road, Chung-Li Industrial Park, Taiwan R.O.C. | 17,7 % | A299 |

Digital Storage Technology Co., Ltd, No 42, Kung 4 Rd, Linkou 2nd Industrial Park, Taipei Hsien, Taiwan R.O.C. | 19,2 % | A300 |

Gigastore Corporation, 2, Kuang Fu South Rd, Hsinchu Industrial Park, Hsinchu, Taiwan R.O.C. | 19,2 % | A301 |

Lead Data Inc., No 23, Kon Yeh 5th Rd, Hsinchu Industrial Park Fu Kou Hsiang, Hsinchu Hsien, Taiwan R.O.C. | 19,2 % | A302 |

Megamedia Corporation, No 13, Kung Chien Rd, Chi-Tu District, Keelung, Taiwan R.O.C. | 19,2 % | A303 |

Nan Ya Plastics Corporation, 201, Tung Hwa N. Road, Taipei, Taiwan R.O.C. | 19,2 % | A361 |

Postech Corporation, No 42, Kuang Fu South Road, Hsinchu Industrial Park, Hsinchu Hsien, Taiwan R.O.C. | 19,2 % | A304 |

Princo Corporation, No 6, Creation 4th Rd, Science-based Industrial Park, Hsinchu, Taiwan R.O.C. | 29,9 % | A305 |

Prodisc Technology Inc., No 13, Wu-Chuan 7th Rd, Wu-Ku Industrial District, Wu-Ku County, Taipei, Taiwan R.O.C. | 17,7 % | A306 |

Ritek Corporation, No 42, Kuanfu N. Road, Hsinchu Industrial Park, Taiwan 30316 R.O.C. | 17,7 % | A307 |

Unidisc Technology Co., Ltd, 4F, No 543, Chung-Cheng Rd., Hsin-Tien, Taipei, Taiwan, R.O.C. | 17,7 % | A308 |

Wszystkie pozostałe spółki | 38,5 % | A999 |

3. Jeżeli nie postanowiono inaczej stosuje się obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych.

Artykuł 2

W przypadku gdy nowy, tajwański producent eksportujący przedstawi Komisji wystarczające dowody, że:

- nie wywoził do Wspólnoty produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 w okresie objętym dochodzeniem (od dnia 1 stycznia 2000 r. do dnia 31 grudnia 2000 r.),

- nie jest powiązany z żadnym z eksporterów lub producentów tajwańskich, których dotyczą środki antydumpingowe nałożone na mocy niniejszego rozporządzenia,

- faktycznie wywoził do Wspólnoty rozpatrywane produkty po okresie objętym dochodzeniem lub zawarł nieodwołalne zobowiązanie umowne na wywóz znacznej ilości do Wspólnoty,

Rada może, stanowiąc zwykłą większością na wniosek Komisji po konsultacji z Komitetem Doradczym, zmienić art. 1 ust. 2 dodając nowego producenta dokonującego wywozu do wykazu spółek, które stosują średnią ważoną stawkę celną wymienioną w tym artykule.

Artykuł 3

Zabezpieczone kwoty z tytułu tymczasowego cła antydumpingowego nałożonego na przywóz z Tajwanu na mocy rozporządzenia, pobiera się w wysokości ostatecznie nałożonego cła przez niniejsze rozporządzenie. Zabezpieczone kwoty przekraczające stawkę ostatecznego cła antydumpingowego zostaną zwrócone.

Artykuł 4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 13 czerwca 2002 r.

W imieniu Rady

M. Rajoy Brey

Przewodniczący

[1] Dz.U. L 56 z 6.3.1996, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2238/2000 (Dz.U. L 257 z 11.10.2000, str. 2).

[2] Dz.U. L 334 z 18.12.2001,str. 8.

[3] Wskaźnik podstawowy = 100.

[4] Komisja EuropejskaDyrektor generalny ds. handluDyrekcja BB-1049 Brussels.

--------------------------------------------------