31996R0216

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 216/96

z dnia 5 lutego 1996 r.

ustanawiające regulamin wewnętrzny izb odwoławczych Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 40/94 z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego [1], zmienione rozporządzeniem (WE) nr 3288/94 [2], w szczególności jego art. 140 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

rozporządzenie Rady (WE) nr 40/94 (zwane dalej "rozporządzeniem") tworzy nowy system znaków towarowych, umożliwiający osiągnięcie skuteczności znaków towarowych na całym terytorium Wspólnoty, na podstawie wniosku do Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe oraz wzory przemysłowe), (zwanego dalej "Urzędem");

w tym celu rozporządzenie zawiera w szczególności niezbędne przepisy dla postępowania prowadzącego do rejestracji znaku towarowego Wspólnoty oraz administrowania znakami towarowymi Wspólnoty, postępowania odwoławczego od decyzji Urzędu oraz dla postępowania w odniesieniu do cofnięcia lub nieważności znaku towarowego Wspólnoty;

na podstawie art. 130 rozporządzenia izby odwoławcze są właściwe do orzekania w sprawach odwołań wniesionych od decyzji osób sprawdzających, wydziałów ds. sprzeciwów, wydziału ds. administrowania znakami towarowymi, wydziału prawnego i wydziałów ds. unieważnień;

tytuł VII rozporządzenia zawiera podstawowe zasady odnoszące się do odwołań wniesionych od decyzji sprawdzających, wydziałów ds. sprzeciwów, wydziału ds. administrowania znakami towarowymi i wydziału prawnego oraz wydziałów ds. unieważnień;

tytuł X rozporządzenia Komisji (WE) nr 2868/95 z dnia 13 grudnia 1995 r. wykonującego rozporządzenie Rady nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego [3] zawiera przepisy wykonawcze tytułu VII rozporządzenia;

niniejsze rozporządzenie uzupełnia przepisy, w szczególności w zakresie organizacji izb odwoławczych oraz postępowania ustnego;

przed rozpoczęciem działalności w każdym roku system podziału zadań między izbami odwoławczymi powinien zostać ustalony przez utworzony w tym celu organ; w tym celu wyżej wymieniony organ powinien zastosować obiektywne kryteria, takie jak rodzaje produktów oraz usług lub inicjały nazwisk wnioskodawców;

aby ułatwić rozpatrywanie odwołań i rozdział odwołań, powinien zostać wyznaczony sprawozdawca dla każdej sprawy, odpowiedzialny między innymi za opracowywanie zawiadomień dla stron i projektów decyzji;

może się zdarzyć, że strony postępowania przed izbami odwoławczymi nie będą w stanie lub nie będą skłonne zwrócić uwagi izb odwoławczych na kwestie o znaczeniu ogólnym w ramach toczącej się sprawy; dlatego izby odwoławcze powinny posiadać prawo do wezwania prezesa Urzędu, z własnej inicjatywy lub na prośbę prezesa, do przedstawienia jego uwag dotyczących kwestii interesu ogólnego, w związku ze sprawą toczącą się przed izbami odwoławczymi;

środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu powołanego na podstawie art. 141 rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Podział kompetencji oraz organ właściwy do ich podziału

1. Przed rozpoczęciem działalności w każdym roku, zgodnie z obiektywnymi kryteriami, ustala się podział kompetencji między izbami odwoławczymi oraz wyznacza się członków każdej z tych izb oraz ich zastępców. Każdy członek izby odwoławczego może zostać przydzielony do kilku izb odwoławczych jako członek lub zastępca. Środki te mogą zostać zmienione, gdy jest to niezbędne, w trakcie danego roku działalności.

2. Środki, określone w ust. 1, zostają podjęte przez organ składający się z prezesa Urzędu, w randze przewodniczącego, wiceprezesa Urzędu odpowiedzialnego za izby odwoławcze, przewodniczących izb odwoławczych oraz z trzech innych członków izb odwoławczych wybranych na dany rok działalności przez wszystkich członków tych izb, z wyjątkiem przewodniczących. Organ ten może obradować skutecznie, jeżeli co najmniej pięciu jej członków jest obecnych, wśród nich prezes lub wiceprezes Urzędu i dwóch przewodniczących izb odwoławczych. Decyzje są podejmowane większością głosów; w przypadku podziału głosów, głos przewodniczącego jest przeważający. Organ może uchwalić swój regulamin wewnętrzny.

3. Organ określony w ust. 2 jest właściwy do orzekania w przypadku sporów dotyczących podziału obowiązków między różnymi izbami odwoławczymi.

4. Do czasu utworzenia więcej niż trzech izb odwoławczych organ, określony w ust. 2, składa się z prezesa Urzędu, w randze przewodniczącego, wiceprezesa Urzędu odpowiedzialnego za izby odwoławcze, z przewodniczącego lub kilku przewodniczących izb odwoławczych już utworzonych oraz z innego członka tych izb, wybranego na dany rok działalności przez wszystkich członków, z wyjątkiem przewodniczącego lub kilku przewodniczących. Organ ten może obradować ważnie, jeżeli co najmniej trzech jego członków jest obecnych, a wśród nich dyrektor lub wicedyrektor Urzędu.

Artykuł 2

Zastąpienie członków

1. Powodami zastępowania przez zastępców są w szczególności urlopy, choroba, obowiązki, od których nie można się uchylić oraz powody określone w art. 132 rozporządzenia.

2. Każdy członek izby proszący o zastąpienie go przez zastępcę informuje bezzwłocznie przewodniczącego izby o swojej nieobecności.

Artykuł 3

Wyłączenie oraz zarzuty uzasadniające wyłączenie

1. Jeżeli izba odwoławcza posiada wiedzę o przyczynie uzasadniającej wyłączenie lub zarzuty wyłączenia na podstawie art. 132 ust. 3 rozporządzenia i jeżeli ta przyczyna nie została wskazana przez samego członka lub przez którąkolwiek ze stron postępowania, to stosuje się procedurę przewidzianą w art. 132 ust. 4 rozporządzenia.

2. Dany członek zostaje wezwany do przedstawienia własnych uwag w kwestii istnienia przyczyny uzasadniającej wyłączenie lub zarzuty wyłączenia.

3. Dalsze postępowanie w sprawie nie jest prowadzone do chwili, kiedy zostanie powzięta decyzja w sprawie podejmowania czynności na podstawie art. 132 ust. 4 rozporządzenia.

Artykuł 4

Sprawozdawcy

1. Przewodniczący każdej z izb wyznacza do każdego odwołania na sprawozdawcę jednego z członków izby lub siebie.

2. Sprawozdawca dokonuje wstępnego rozpatrzenia odwołania. Sprawozdawca może sporządzać zawiadomienia dla stron pod kierownictwem przewodniczącego izby. Sprawozdawca podpisuje zawiadomienia w imieniu izby.

3. Sprawozdawca przygotowuje zebrania wewnętrzne izby oraz postępowania ustne.

4. Sprawozdawca sporządza projekty decyzji.

Artykuł 5

Kancelarie

1. Kancelarie tworzone są w izbach odwoławczych. Odnośne kompetencje wykonywane są przez sekretarzy kancelarii. Jeden z sekretarzy może być wyznaczony na głównego sekretarza.

2. Organ przewidziany w art. 1 ust. 2 może powierzyć sekretarzom zadania nieprzedstawiające wątpliwości prawnych lub technicznych, w szczególności w odniesieniu do zastępstwa, doręczania tłumaczeń, przeglądania akt i zawiadomień.

3. Sekretarz przedstawia przewodniczącemu odpowiedniej izby sprawozdanie dotyczące dopuszczalności każdego nowo złożonego odwołania.

4. Protokoły z postępowań ustnych oraz z postępowania dowodowego są sporządzane przez sekretarza sądu lub, jeżeli prezes Urzędu wyda taką zgodę, przez każdego innego urzędnika Urzędu, wyznaczonego przez przewodniczącego izby.

Artykuł 6

Zmiana składu izby

1. Jeżeli skład izby zostaje zmieniony po przeprowadzeniu postępowania ustnego, informuje się strony, że na wniosek którejkolwiek z nich ponowne postępowanie ustne odbędzie się przed izbą w nowym składzie. Ponowne postępowanie ustne odbywa się także na wniosek nowego członka izby, jeżeli pozostali wyrażą na to zgodę.

2. Nowy członek izby jest związany, powziętymi już decyzjami tymczasowymi, w tym samym zakresie co inni członkowie.

3. Jeżeli izba podjęła decyzję ostateczną, zaś jej członek jest niezdolny do działania, nie zostaje on zastąpiony przez zastępcę. Jeżeli przewodniczący izby jest niezdolny do działania, to decyzja zostaje podpisana w imieniu przewodniczącego przez najstarszego stażem członka izby lub, przy równym okresie stażu, przez starszego wiekiem.

Artykuł 7

Połączenie postępowań odwoławczych

1. Jeżeli od tej samej decyzji złożono kilka odwołań, są one rozpatrywane podczas tego samego postępowania.

2. Jeżeli wniesiono odwołania od różnych decyzji i jeżeli wszystkie odwołania są przekazane do rozpatrzenia przez tę samą izbę posiadającą ten sam skład, to może ona, za zgodą stron, rozpatrzyć te odwołania we wspólnym postępowaniu.

Artykuł 8

Ponowne skierowanie do pierwszej instancji

Jeżeli postępowanie w pierwszej instancji, której decyzja jest przedmiotem odwołania, jest dotknięte istotnymi wadami, to izba zawiesza rozpatrywaną decyzję i, jeżeli nie istnieją powody temu przeciwne, zwraca sprawę do pierwszej instancji lub sama orzeka w sprawie.

Artykuł 9

Postępowanie ustne

1. W przypadku wszczęcia postępowania ustnego izba zapewnia dostarczenie przez strony wszelkich odpowiednich informacji i dokumentów przed rozprawą.

2. Wydając nakazy stawiennictwa na postępowanie ustne, izba może dołączyć zawiadomienie zwracające uwagę na sprawy, które wydają się szczególnie ważne lub na fakt, że niektóre kwestie przestały być sporne, lub sporządzić uwagi mogące pomóc w skoncentrowaniu postępowania ustnego na kwestiach zasadniczych.

3. Izba zapewnia, aby sprawa była przygotowana do rozstrzygnięcia w chwili zamknięcie postępowania ustnego, chyba że jest to sprzeczne ze szczególnymi zasadami.

Artykuł 10

Informowanie stron

Jeżeli izba uważa za celowe informowanie stron w związku z możliwą oceną kwestii faktycznych i prawnych, takie informacje nie mogą być przekazywane w sposób pozwalający wnosić, że izba jest nimi związana.

Artykuł 11

Opinie w kwestiach interesu ogólnego

Izba może, z własnej inicjatywy lub na uzasadniony pisemny wniosek prezesa Urzędu, wezwać go do przedstawienia na piśmie lub ustnie opinii dotyczących kwestii interesu publicznego, powstałych w trakcie postępowania zawisłego przed izbę. Strony są uprawnione do zajęcia stanowiska wobec opinii prezesa.

Artykuł 12

Obrady poprzedzające decyzje

Sprawozdawca przedkłada projekt decyzji innym członkom izby i ustala im rozsądny termin do wniesienia sprzeciwu do niego lub wniosku o jego zmianę. Izba zbiera się, żeby obradować nad podjęciem decyzji, jeżeli wydaje się, że jej nie wszyscy członkowie są tego samego zdania. Jedynie członkowie izby biorą udział w obradach, jednakże przewodniczący izby może upoważnić innych urzędników, takich jak sekretarze sądu lub tłumacze, do uczestnictwa w obradach. Obrady są tajne.

Artykuł 13

Porządek głosowania

1. Podczas obrad między członkami izby opinia sprawozdawcy jest wysłuchana jako pierwsza, a przewodniczącego jako ostatniego, jeżeli nie jest sam sprawozdawcą.

2. Jeżeli głosowanie jest niezbędne, przyjmuje się ten sam porządek, chyba że przewodniczący jest także sprawozdawcą; w takim przypadku głosuje on jako ostatni. Nieobecności nie są dozwolone.

Artykuł 14

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po opublikowaniu go w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 5 lutego 1996 r.

W imieniu Komisji

Mario Monti

Członek Komisji

[1] Dz.U. L 11 z 14.1.1994, str. 1.

[2] Dz.U. L 349 z 31.12.1994, str. 83.

[3] Dz.U. L 303 z 15.12.1995, str. 1.

--------------------------------------------------