a) symbol Unii Europejskiej;

b) nazwę waluty w alfabecie łacińskim i greckim oraz, dodatkowo dla drugiej serii banknotów euro, nazwę waluty cyrylicą;

c) wersje skrótowca „EBC” w językach urzędowych Unii Europejskiej:

(i) w przypadku pierwszej serii banknotów euro skrótowiec „EBC” zamieszcza się tylko w następujących pięciu wersjach językowych w językach urzędowych: BCE, ECB, EZB, EKT i EKP;

(ii) w przypadku drugiej serii banknotów euro: 1) w odniesieniu do nominałów 5 euro, 10 euro i 20 euro skrótowiec „EBC” zamieszcza się tylko w następujących dziewięciu wersjach językowych w językach urzędowych: BCE, ECB, ЕЦБ, EZB, EKP, EKT, EKB, BĊE oraz EBC; 2) w odniesieniu do nominałów 50 euro, 100 euro i 200 euro skrótowiec „EBC” zamieszcza się tylko w następujących dziesięciu wersjach językowych w językach urzędowych: BCE, ECB, ЕЦБ, EZB, EKP, EKT, ESB, EKB, BĊE oraz EBC;

d) symbol ©, który wskazuje na przysługujące EBC prawa autorskie; oraz

e) podpis prezesa EBC.

a) rozmiaru wizerunku; lub

b) materiału/materiałów lub techniki/technik wykorzystanych do jego produkcji; lub

c) tego, czy elementy wzoru banknotu euro, takie jak litery lub symbole, zostały zmienione lub uzupełnione o dodatkowe elementy.

a) jednostronne reprodukcje banknotu euro opisanego w art. 1, pod warunkiem że wymiary reprodukcji wynoszą co najmniej 125 % zarówno długości, jak i szerokości lub co najwyżej 75 % zarówno długości, jak i szerokości odpowiedniego banknotu euro opisanego w art. 1; lub

b) dwustronne reprodukcje banknotu euro opisanego w art. 1, pod warunkiem że wymiary reprodukcji wynoszą co najmniej 200 % zarówno długości, jak i szerokości lub co najwyżej 50 % zarówno długości, jak i szerokości odpowiedniego banknotu euro opisanego w art. 1; lub

c) reprodukcje pojedynczych elementów wzoru banknotu euro opisanego w art. 1, pod warunkiem że taki element wzoru nie jest przedstawiony na tle przypominającym banknot; lub

d) jednostronne reprodukcje przedstawiające część strony przedniej lub strony odwrotnej banknotu euro, pod warunkiem że taka część jest mniejsza niż jedna trzecia pierwotnej strony przedniej lub odwrotnej banknotu euro opisanego w art. 1; lub

e) reprodukcje wykonane z materiału wyraźnie różniącego się od papieru, który w wyraźny sposób odróżnia się od materiału wykorzystywanego do banknotów; lub

f) reprodukcje niematerialne udostępnione elektronicznie na stronach internetowych, poprzez przewody lub bezprzewodowo lub w jakikolwiek inny sposób, który pozwala na publiczny dostęp do tych niematerialnych reprodukcji w dowolnie wybranym miejscu i czasie, pod warunkiem że:

— przekątnie na reprodukcji jest umieszczone słowo „SPECIMEN” (wzór) napisane czcionką Arial lub czcionką podobną do czcionki Arial, oraz

— rozdzielczość reprodukcji elektronicznej w jej rozmiarze pierwotnym nie przekracza 72 punktów na cal (dpi).

— długość słowa „SPECIMEN” wynosi co najmniej 75 % długości reprodukcji, oraz

— wysokość słowa „SPECIMEN” wynosi co najmniej 15 % szerokości reprodukcji, oraz

— słowo „SPECIMEN” przedstawione jest w kolorze nieprzezroczystym (nieprzejrzystym), kontrastującym z dominującym kolorem danego banknotu euro opisanego w art. 1.

a) jeżeli do wymiany przedstawione zostaje ponad 50 % banknotu euro; albo

b) jeżeli do wymiany przedstawione zostaje 50 % lub mniej powierzchni banknotu euro, o ile wnioskodawca udowodni, że brakujące części zostały zniszczone.

a) jeżeli istnieją wątpliwości co do tytułu prawnego wnioskodawcy do banknotów euro: obowiązek identyfikacji spoczywa na wnioskodawcy, podobnie jak obowiązek dostarczenia dowodu, że jest on właścicielem albo jest z innego tytułu uprawniony do złożenia wniosku;

b) jeżeli istnieją wątpliwości co do autentyczności banknotów euro: obowiązek identyfikacji spoczywa na wnioskodawcy;

c) jeżeli przedstawione są autentyczne banknoty euro poplamione tuszem, skażone lub impregnowane: wnioskodawca składa pisemne wyjaśnienie dotyczące rodzaju plam, skażenia lub impregnacji;

d) jeżeli autentyczne banknoty euro zostały uszkodzone przez urządzenia zabezpieczające przed kradzieżą: wnioskodawca składa pisemne oświadczenie co do przyczyny neutralizacji banknotu;

e) jeżeli autentyczne banknoty euro zostały uszkodzone przez urządzenia zabezpieczające przed kradzieżą w związku z usiłowaniem popełnienia lub popełnieniem rozboju lub kradzieży albo inną działalnością przestępczą: banknoty wymienia się wyłącznie na wniosek właściciela lub osoby z innego tytułu uprawnionej do złożenia wniosku, będących osobami poszkodowanymi w wyniku usiłowania popełnienia lub popełnienia przestępstwa prowadzącego uszkodzenia banknotów;

f) jeżeli autentyczne banknoty euro zostały uszkodzone przez urządzenia zabezpieczające przed kradzieżą i zostały one przedstawione przez instytucje i podmioty gospodarcze, o których mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1338/2001: wspomniane instytucje i podmioty gospodarcze przekazują pisemne oświadczenie co do przyczyny neutralizacji banknotu, numery i cechy urządzenia zabezpieczającego przed kradzieżą, szczegółowe dane osoby przedstawiającej uszkodzone banknoty oraz datę ich przedstawienia;

g) jeżeli autentyczne banknoty euro zostały uszkodzone w ilościach hurtowych z powodu uruchomienia się urządzeń zabezpieczających przed kradzieżą: w możliwym zakresie, na żądanie KBC, banknoty przedstawia się w plikach po 100 banknotów euro, o ile liczba przedstawianych banknotów euro jest do tego wystarczająca;

h) jeżeli instytucje i podmioty gospodarcze, o których mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1338/2001, przedstawiają do wymiany, w ramach jednej lub wielu transakcji, uszkodzone autentyczne banknoty euro o wartości co najmniej 10 000  euro, dokumentację dotyczącą pochodzenia banknotów i identyfikacji klienta lub, w odpowiednich przypadkach, rzeczywistego beneficjenta w rozumieniu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 ( 1 ), przedkładają takie instytucje i podmioty gospodarcze. Obowiązek ten ma również zastosowanie w przypadku zaistnienia wątpliwości co do tego, czy osiągnięty został próg wartości 10 000  euro. Zasady określone w niniejszym ustępie nie naruszają bardziej restrykcyjnych wymogów w zakresie identyfikacji i sprawozdawczości przyjętych przez państwa członkowskie w ramach transpozycji dyrektywy (UE) 2015/849.

a) jeżeli KBC wiedzą lub mają wystarczające powody, by uważać, że autentyczne banknoty euro zostały uszkodzone celowo, odmawiają wymiany i zatrzymują banknoty euro w celu uniemożliwienia powrotu takich banknotów euro do obiegu lub przedstawienia ich do wymiany przez wnioskodawcę w innym KBC. Jednakże KBC wymieniają uszkodzone autentyczne banknoty euro, jeżeli wiedzą lub mają wystarczające powody, aby uważać, że wnioskodawcy działają w dobrej wierze, albo jeżeli wnioskodawcy mogą udowodnić, że działają w dobrej wierze. Banknotów euro, które są uszkodzone w niewielkim stopniu, np. mają adnotacje, liczby lub krótkie zdania, z zasady nie uważa się za banknoty euro uszkodzone celowo; oraz

b) jeżeli KBC wiedzą lub mają wystarczające powody, aby uważać, że zostało popełnione przestępstwo, odmawiają wymiany uszkodzonych autentycznych banknotów euro i zatrzymują je, za potwierdzeniem odbioru, jako dowód do przedstawienia właściwym organom w celu wszczęcia lub wsparcia toczącego się dochodzenia w sprawie karnej. O ile właściwe organy nie zdecydują inaczej, po zakończeniu dochodzenia autentyczne banknoty kwalifikują się do wymiany na warunkach określonych w ust. 1 i 2;

c) jeżeli KBC wiedzą lub mają wystarczające powody, aby uważać, że uszkodzone autentyczne banknoty euro są skażone w stopniu niosącym ryzyko dla zdrowia i bezpieczeństwa, wymieniają uszkodzone autentyczne banknoty euro pod warunkiem przedstawienia przez wnioskodawcę badania w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa wykonanego przez odpowiedni organ.

a) banknoty euro nie zostały uszkodzone w związku z popełnieniem rozboju lub kradzieży albo inną działalnością przestępczą;

b) KBC może niezwłocznie zweryfikować, czy wnioskowana kwota odpowiada co najmniej w przybliżeniu wartości przedstawionych banknotów; oraz

c) zostaną przedstawione wszystkie inne informacje, których zażąda KBC.

— typ lub serię banknotów euro, które mają być wycofane z obiegu,

— czas trwania okresu wymiany,

— datę, z którą typ lub seria banknotów euro traci status legalnego środka płatniczego,

— sposób postępowania z przedstawionymi banknotami euro po upływie okresu wycofania lub po utracie statusu legalnego środka płatniczego.