Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document C2005/031/42

    Postanowienie Sądu Pierwszej Instancji z dnia 6 września 2004 r. w sprawie T-213/02, SNF SA przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich (Skarga o stwierdzenie nieważności — Dyrektywa 2002/34/WE — Ograniczenia w wykorzystywaniu poliakryloamidów w składzie produktów kosmetycznych — Osoba, której sprawa dotyczy indywidualnie — Dopuszczalność)

    Dz.U. C 31 z 5.2.2005, p. 21–21 (ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)

    5.2.2005   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 31/21


    POSTANOWIENIE SĄDU PIERWSZEJ INSTANCJI

    z dnia 6 września 2004 r.

    w sprawie T-213/02, SNF SA przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich (1)

    (Skarga o stwierdzenie nieważności - Dyrektywa 2002/34/WE - Ograniczenia w wykorzystywaniu poliakryloamidów w składzie produktów kosmetycznych - Osoba, której sprawa dotyczy indywidualnie - Dopuszczalność)

    (2005/C 31/42)

    Język postępowania: angielski

    W sprawie T-213/02, SNF SA, z siedzibą w Saint-Étienne (Francja), reprezentowanej przez adwokatów K. Van Maldegema i C. Mereu'a, przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich (pełnomocnik: X. Lewis, z adresem do doręczeń w Luksemburgu), mającej za przedmiot wniosek o stwierdzenie częściowej nieważności dwudziestej szóstej dyrektywy Komisji 2002/34/WE z dnia 15 kwietnia 2002 r. dostosowującej do postępu technicznego załączniki II, III i VII do dyrektywy Rady 76/768/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do produktów kosmetycznych (Dz.U. Dz 102, str. 19), w zakresie, w jakim ogranicza ona wykorzystanie poliakryloamidów w składzie produktów kosmetycznych, Sąd Pierwszej Instancji (piąta izba), w składzie: P. Lindh, prezes, R. García-Valdecasas i J. D. Cooke, sędziowie, sekretarz: H. Jung, wydał w dniu 6 września 2004 r. wyrok zawierający następujące rozstrzygnięcie:

    1)

    Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna.

    2)

    Strona skarżąca poniesie koszty własne oraz koszty strony pozwanej.


    (1)  Dz.U. C 233 z 28.9.2002.


    Top