This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document C2004/201/19
Case C-231/04: Reference for a preliminary ruling by the Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio by order of that court of 23 February 2004 in the case of Confcooperative Unione Regionale della Cooperazione FVG Federagricole and Others against Ministero delle Politiche Agricole e Forestali and Regione Veneto
Sprawa C-231/04: Wniosek o wydanie orzeczenia prejudycjalnego złożony przez Tribunale Amministrativo Regionale dla Lazio (Włochy), na podstawie postanowienia z dnia 23 lutego 2004 r., w sprawie Confcooperative Unione Regionale della Cooperazione FVG Federagricole i in. przeciwko Ministero delle Politiche Agricole e Forestali oraz Regione Veneto.
Sprawa C-231/04: Wniosek o wydanie orzeczenia prejudycjalnego złożony przez Tribunale Amministrativo Regionale dla Lazio (Włochy), na podstawie postanowienia z dnia 23 lutego 2004 r., w sprawie Confcooperative Unione Regionale della Cooperazione FVG Federagricole i in. przeciwko Ministero delle Politiche Agricole e Forestali oraz Regione Veneto.
Dz.U. C 201 z 7.8.2004, p. 10–11
(ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)
7.8.2004 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 201/10 |
Wniosek o wydanie orzeczenia prejudycjalnego złożony przez Tribunale Amministrativo Regionale dla Lazio (Włochy), na podstawie postanowienia z dnia 23 lutego 2004 r., w sprawie Confcooperative Unione Regionale della Cooperazione FVG Federagricole i in. przeciwko Ministero delle Politiche Agricole e Forestali oraz Regione Veneto.
(Sprawa C-231/04)
(2004/C 201/19)
Dnia 3 czerwca 2004 r. do Sekretariatu Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynął wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony na podstawie postanowienia Tribunale Amministrativo Regionale dla Lazio, wydanego dnia 23 lutego 2004 r. w sprawie Confcooperative Unione Regionale della Cooperazione FVG Federagricole i in. przeciwko Ministero delle Politiche Agricole e Forestali oraz Regione Veneto. Tribunale Amministrativo Regionale dla Lazio zwrócił się do Trybunału o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:
„1.
Czy Układ Europejski ustanawiający Stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską, Państwami Członkowskimi i Republiką Węgierską, zawarty w dniu 16 grudnia 1991 r. i opublikowany w Dz. U. L. 347 z dn. 31.12.1993 r., może stanowić uzasadnioną, właściwą i wystarczającą podstawę prawną do nadania Wspólnocie Europejskiej kompetencji w zakresie przyjęcia Umowy wspólnotowej ochronie nazw win zawartej w dniu 29 listopada 1993 r. (Dz. U. WE L 337 z dn. 31.12.1993 r.) między Wspólnotą Europejską i Republiką Węgierską; powyższe pytanie odnosi się również do postanowień art. 65 ust. 1 Wspólnej Deklaracji nr 13 i Załącznika XIII (pkt. 3, 4 i 5) Układu Europejskiego z 1991 r. dotyczącego dopuszczalności zastrzeżenia suwerenności i kompetencji poszczególnych Państw Członkowskich w sferze krajowych nazw geograficznych stosowanych do własnych produktów rolno-spożywczych, w tym win i winorośli, który wyłącza jakiekolwiek przeniesienie suwerenności i kompetencji w tym zakresie na Wspólnotę Europejską?
2
Czy należy stwierdzić nieważność i bezskuteczność w sferze wspólnotowego porządku prawnego Umowy wspólnotowej o ochronie nazw win zawartej dnia 29 listopada 1993 r. między Wspólnotą Europejską i Republiką Węgierską (Dz. U. WE L 337/1993), regulującej ochronę nazw geograficznych objętych sferą własności przemysłowej i handlowej, również w świetle stwierdzeń zawartych w Opinii prawnej nr 1/94 Trybunału Sprawiedliwości Wspólnoty Europejskiej w przedmiocie wyłącznej właściwości Wspólnoty Europejskiej, zważywszy na to, że Umowa ta nie została ratyfikowana przez poszczególne Państwa Członkowskie Wspólnoty Europejskiej?
3
Czy - w razie uznania, że Umowa wspólnotowa z 1993 r. (Dz. U. WE L 337/93) jest zgodna z prawem i stosowalna w całości - należy stwierdzić nieważność i bezskuteczność zakazu używania we Włoszech po 2007 r. nazwy »Tocai«, z powodu jego niezgodności z zawartymi w tej Umowie przepisami o nazwach homonimicznych (patrz art. 4 ust. 5 i Protokół załączony do Umowy), który to zakaz wynika z pism wymienionych między stronami podczas zawarcia tej Umowy (i do niej dołączonych)?
4.
Czy należy uznać, że Druga Wspólna Deklaracja załączona do Umowy z 1993 r. (Dz. U. L WE 337/1993), z której wynika, że w okresie pertraktacji strony zawierające umowę nie wiedziały o istnieniu homonimicznych nazw win europejskich i węgierskich, zawiera oczywisty błąd co do stanu rzeczywistego (biorąc pod uwagę to, że nazwy włoskie i węgierskie dotyczące win »Tocai« istniały i funkcjonowały obok siebie od wieków, zostały oficjalnie uznane w 1948 r. w umowie między Włochami i Węgrami oraz zostały ostatnio objęte przepisami wspólnotowymi) na tyle, aby - zgodnie z art. 48 Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów - stanowić podstawę do stwierdzenia nieważności Umowy z 1993 r., z której wynika zakaz używania we Włoszech nazwy Tocai?
5
Czy w świetle art. 59 Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów, Porozumienie w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej (Dz. U. WE L 336 z dnia 21 listopada 1994 r.) [zwane dalej »Porozumieniem TRIPS«], zawarte w ramach Światowej Organizacji Handlu (OMC-WTO), które weszło w życie z dniem 1 stycznia 1996 r., a więc po wejściu w życie Umowy wspólnotowej z 1993 r. (Dz. U. WE L 336/1994), powinno być interpretowane w ten sposób, że w razie sprzeczności między tymi umowami i biorąc pod uwagę tożsamość zawierających je stron, zawarte w nim przepisy dotyczące homonimicznych nazw win powinny być stosowane zamiast przepisów Umowy wspólnotowej?
6.
Czy w przypadku występowania dwóch homonimicznych nazw win, produkowanych w dwóch różnych krajach będących stronami Porozumienia TRIPS (zarówno, gdy homonimia dotyczy dwóch nazw geograficznych używanych w obu krajach-stronach Porozumienia, jak i gdy dotyczy nazwy geograficznej jednego z krajów-stron i homonimicznej nazwy używanej dla winorośli tradycyjnie uprawianej w innym kraju-stronie), art. 22 - 24 sekcja 3 Załącznika 1C do Porozumienia ustanawiającego WTO zawierającego Porozumienie TRIPS (Dz. U. WE L 336/1994), które weszło w życie z dniem1 stycznia 1996 r., powinny być interpretowane w ten sposób, że obie nazwy mogą być nadal używane pod warunkiem, że były używane w przeszłości przez korzystających z nich producentów albo w dobrej wierze, albo przez co najmniej 10 lat poprzedzających datę 15 kwietnia 1994 r. (art. 24 ust. 4), a każda nazwa wyraźnie wskazuje kraj, region lub obszar, z którego pochodzi wino, w sposób nie wprowadzający w błąd konsumentów?”