1)

Czy art. 9 ust. 2 lit. h) rozporządzenia (UE) 2016/679 (1) (ogólnego rozporządzenia o ochronie danych, dalej „RODO”) należy interpretować w ten sposób, że służbie medycznej kasy chorych nie wolno przetwarzać danych dotyczących zdrowia jej pracownika, które są warunkiem oceny zdolności tego pracownika do pracy?

2)

W przypadku udzielenia przez Trybunał odpowiedzi przeczącej na pytanie pierwsze z tym skutkiem, że zgodnie z art. 9 ust. 2 lit. h) RODO możliwy do uwzględnienia byłby określony w art. 9 ust. 1 RODO wyjątek od zakazu przetwarzania danych dotyczących zdrowia: Czy w przypadku takim jak w niniejszej sprawie istnieją inne, a jeżeli tak, jakie wymogi dotyczące ochrony danych, których należy przestrzegać, oprócz tych określonych w art. 9 ust. 3 RODO?

3)

W przypadku udzielenia przez Trybunał odpowiedzi przeczącej na pytanie pierwsze z tym skutkiem, że zgodnie z art. 9 ust. 2 lit. h) RODO możliwy do uwzględnienia byłby określony w art. 9 ust. 1 RODO wyjątek od zakazu przetwarzania danych dotyczących zdrowia: Czy w przypadku takim jak w niniejszej sprawie dopuszczalność lub zgodność z prawem przetwarzania danych dotyczących zdrowia zależy ponadto od spełnienia co najmniej jednego z warunków określonych w art. 6 ust. 1 RODO?

4)

Czy art. 82 ust. 1 RODO ma szczególny lub ogólny charakter prewencyjny i należy to uwzględniać przy ustalaniu wysokości szkody niemajątkowej podlegającej naprawieniu na podstawie art. 82 ust. 1 RODO na niekorzyść administratora lub podmiotu przetwarzającego?

5)

Czy przy ustalaniu wysokości szkody niemajątkowej podlegającej naprawieniu na podstawie art. 82 ust. 1 RODO znaczenie ma stopień winy administratora lub podmiotu przetwarzającego? W szczególności, czy można wziąć pod uwagę nieistniejącą lub niewielką winę administratora lub podmiotu przetwarzającego, na jego korzyść?