Access to European Union law
<a href="https://eur-lex.europa.eu/content/help/eurlex-content/experimental-features.html" target="_blank">More about the experimental features corner</a>
Choose the experimental features you want to try
EUR-Lex
Access to European Union law

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

You are here
Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search

Document 62017TN0455

Sprawa T-455/17: Skarga wniesiona w dniu 14 lipca 2017 r. – Bateni/Rada

Dz.U. C 300 z 11.9.2017, p. 36–37 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

Date of document:
14/07/2017
Date lodged:
14/07/2017
Author:
Sąd
Form:
Informacje sądowe
Authentic language:
niemiecki
Type of procedure:
Skarga o odszkodowanie

11.9.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 300/36

Skarga wniesiona w dniu 14 lipca 2017 r. – Bateni/Rada

(Sprawa T-455/17)

(2017/C 300/45)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Naser Bateni (Hamburg, Niemcy) (przedstawiciele: Rechtsanwälte M. Schlingmann i M. Bever)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

1.

zasądzenie od Unii Europejskiej, reprezentowanej przez Radę, zadośćuczynienia na rzecz skarżącego w wysokości 250 000 EUR za krzywdę wyrządzoną mu w następstwie:

—

umieszczenia jego nazwiska w tabeli III załącznika II do decyzji Rady 2010/413/WPZiB, na mocy decyzji Rady 2011/783/WPZiB z dnia 1 grudnia 2011 r. zmieniającej decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. 2011, L 319, s. 71) i umieszczenia jego nazwiska w tabeli III załącznika VIII do rozporządzenia (UE) nr 961/2010 na mocy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1245/2011 z dnia 1 grudnia 2011 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. 2011, L 319, s. 11);

—

umieszczenia jego nazwiska w tabeli III załącznika IX do rozporządzenia Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie (UE) nr 961/2010 (Dz.U. 2012, L 88, s. 1);

—

umieszczenia jego nazwiska w tabeli III załącznika do decyzji Rady 2013/661/WPZiB z dnia 15 listopada 2013 r. zmieniającej decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. 2013, L 306, pkt 18) i w tabeli III załącznika do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1154/2013 z dnia 15 listopada 2013 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 267/2012 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. 2013 L 306, s. 3);

2.

zasądzenie od Unii Europejskiej, reprezentowanej przez Radę, odsetek za zwłokę obliczonych według stopy określonej przez EBC dla podstawowych operacji refinansowania, powiększonej o dwa punkty, i naliczanych od dnia 24 marca 2017 r. aż do dnia pełnego uiszczenia kwot wskazanych w pkt 1;

3.

obciążenie Unii Europejskiej, reprezentowanej przez Radę, kosztami postępowania, a w szczególności kosztami poniesionymi przez skarżącego.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi jedyny zarzut.

1.

Zarzut pierwszy: przyjmując przeciwko skarżącemu środki ograniczające, Rada istotnie naruszyła przepisy chroniące skarżącego; w ten sposób skarżącemu wyrządzono znaczną krzywdę, za która należy mu się zadośćuczynienie.

—

Skarżący twierdzi, że wnosił przeciwko wspomnianym umieszczeniom w wykazach sankcji skargi o stwierdzenie nieważności, które zostały uznane za zasadne. W prawomocnych wyrokach: z dnia 6 września 2013 r., w sprawach T-42/12 i T-181/12, a także z dnia 16 września 2015 r. w sprawie T-45/14, Sąd stwierdził nieważność wspomnianych aktów w zakresie, w jakim dotyczyły one skarżącego. Sąd stwierdził w tych wyrokach, że Rada nie wykazała żadnego powodu mogącego uzasadnić umieszczenie nazwiska skarżącego w wykazach sankcji i że popełniła zatem oczywisty błąd w ocenie oraz dopuściła się zaniedbania.

—

Zgodnie z orzecznictwem Sądu (wyrok z dnia 25 listopada 2014 r., Safa Nicu Sepahan/Rada, T-384/11, EU:T:2014:986), w międzyczasie potwierdzony przez Trybunał (wyrokiem z dnia 30 maja 2017 r., Safa Nicu Sepahan/Rada, C-45/15 P, EU:C:2017:402), chodzi w tym wypadku o naruszenie zarówno przepisów materialnych chroniących jednostkę i umieszczonych w istotnych przepisach upoważniających, jak i praw podstawowych zainteresowanego, a w szczególności jego prawa do skutecznej ochrony sądowej.

—

Samo w sobie, stwierdzenie nieważności spornych aktów prawnych nie stanowi wystarczającego środka. Skutki – bardzo dotkliwe na płaszczyźnie społecznej, zawodowej i prywatnej – bezprawnego umieszczenia nazwiska skarżącego w wykazie przez szereg lat mogą być zrekompensowane jedynie za pomocą odszkodowania pieniężnego.
Top