Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62017CA0531

    Sprawa C-531/17: Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 14 lutego 2019 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgerichtshof — Austria) — Vetsch Int. Transporte GmbH (Odesłanie prejudycjalne — Podatki — Podatek od wartości dodanej (VAT) — Dyrektywa 2006/112/WE — Artykuł 143 ust. 1 lit. d) — Zwolnienia z VAT z tytułu importu — Import, po którym nastąpiło wewnątrzwspólnotowe przemieszczenie — Późniejsza dostawa wewnątrzwspólnotowa — Oszustwo podatkowe — Odmowa zwolnienia — Przesłanki)

    Dz.U. C 131 z 8.4.2019, p. 8–8 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    8.4.2019   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 131/8


    Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 14 lutego 2019 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgerichtshof — Austria) — Vetsch Int. Transporte GmbH

    (Sprawa C-531/17) (1)

    (Odesłanie prejudycjalne - Podatki - Podatek od wartości dodanej (VAT) - Dyrektywa 2006/112/WE - Artykuł 143 ust. 1 lit. d) - Zwolnienia z VAT z tytułu importu - Import, po którym nastąpiło wewnątrzwspólnotowe przemieszczenie - Późniejsza dostawa wewnątrzwspólnotowa - Oszustwo podatkowe - Odmowa zwolnienia - Przesłanki)

    (2019/C 131/09)

    Język postępowania: niemiecki

    Sąd odsyłający

    Verwaltungsgerichtshof

    Strony w postępowaniu głównym

    Vetsch Int. Transporte GmbH

    przy udziale: Zollamt Feldkirch Wolfurt

    Sentencja

    Artykuł 143 lit. d) dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej i art. 143 ust. 1 lit. d) tejże dyrektywy zmienionej dyrektywą Rady 2009/69/WE z dnia 25 czerwca 2009 r. należy interpretować w ten sposób, że przewidzianego w tych przepisach zwolnienia z podatku od wartości dodanej z tytułu importu nie można odmówić importerowi wyznaczonemu jako osoba zobowiązana do zapłaty tego podatku lub uznanemu za taką osobę zgodnie z art. 201 dyrektywy 2006/112 w sytuacji takiej jak sytuacja rozpatrywana w postępowaniu głównym, w której z jednej strony odbiorca przemieszczenia wewnątrzwspólnotowego następującego po tym imporcie popełnia w zakresie transakcji dokonanej po tym przemieszczeniu oszustwo, które nie jest związane z owym przemieszczeniem, a z drugiej strony żaden element nie pozwala na uznanie, że importer wiedział lub powinien był wiedzieć, iż owa późniejsza transakcja była związana z oszustwem popełnionym przez odbiorcę.


    (1)  Dz.U. C 412 z 4.12.2017.


    Top