1

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy wykładni art. 1 ust. 8 oraz art. 52 dyrektywy 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi (Dz.U. L 134, s. 114).

2

Wniosek ten został złożony w następstwie szczególnego środka odwoławczego w dziedzinie zamówień publicznych wniesionego przez Consorci Sanitari del Maresme (konsorcjum opieki zdrowotnej gminy Maresme), zmierzającego, po pierwsze, do stwierdzenia nieważności decyzji, w drodze której komisja przetargowa Corporació de Salut del Maresme i la Selva (zrzeszenia służby zdrowia gmin Maresme i Selva) odmówiła konsorcjum zezwolenia na udział w przetargu w trybie procedury otwartej na usługi w zakresie magnetycznego rezonansu jądrowego w placówkach opieki zdrowotnej prowadzonych przez Corporació de Salut del Maresme i la Selva, a po drugie, dopuszczenia tego konsorcjum do udziału w przetargu.

3

W drodze decyzji z dnia 13 stycznia 2015 r. Trybunał przekazał sprawę do rozpoznania szóstej izbie oraz podjął, na podstawie art. 76 § 2 regulaminu postępowania, decyzję o pominięciu rozprawy. Ponadto zadecydował o rozstrzygnięciu sprawy bez opinii rzecznika generalnego.

4

Z uwagi na wątpliwości, które powstały w kwestii właściwości Trybunału, zwrócił się on w dniu 9 lutego 2015 r. do Tribunal Català de Contractes del Sector Públic (katalońskiego sądu do spraw zamówień publicznych) o przedstawienie wyjaśnień. Ten ostatni sąd udzielił odpowiedzi na powyższy wniosek pismem z dnia 12 lutego 2015 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 17 lutego 2015 r.

5

Zważywszy na przedstawione przez Tribunal Català de Contractes del Sector Públic wyjaśnienia, Trybunał uznaje, że niezbędne jest dogłębne przedyskutowanie przed nim sprawy, i podejmuje decyzję o przydzieleniu niniejszej sprawy wielkiej izbie, która będzie orzekać po przedstawieniu przez rzecznika generalnego opinii.

6

Ze wspomnianych wyjaśnień wynika bowiem, że szczególny środek odwoławczy w dziedzinie zamówień publicznych, będący przedmiotem postępowania głównego, ma charakter fakultatywny; że decyzja, która zapadnie w przedmiocie tego środka odwoławczego, zakończy administracyjny tok instancji i że decyzja ta może następnie stanowić przedmiot skargi do sądu administracyjnego rozpatrywanej w zwykłym trybie („skargi sądowoadministracyjnej”).

7

Powstaje zatem kwestia, czy Tribunal Català de Contractes del Sector Públic spełnia ustalone w orzecznictwie Trybunału kryteria uznania za sąd w rozumieniu art. 267 TFUE.

8

Trybunał uważa więc, że należy przeprowadzić rozprawę w celu umożliwienia zainteresowanym, o których mowa w art. 23 statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, przedstawienia ich ewentualnego punktu widzenia we wspomnianej w pkt 7 niniejszego postanowienia kwestii.

Z powyższych względów Trybunał (wielka izba) postanawia, co następuje: