Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62009CA0396

    Sprawa C-396/09: Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 20 października 2011 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale ordinario di Bari — Włochy) — Interedil Srl w likwidacji przeciwko Fallimento Interedil Srl, Intesa Gestione Crediti Spa (Odesłanie prejudycjalne — Uprawnienie sądu niższej instancji do przedstawienia Trybunałowi pytania prejudycjalnego — Rozporządzenie (WE) nr 1346/2000 — Postępowanie upadłościowe — Jurysdykcja międzynarodowa — Główny ośrodek podstawowej działalności dłużnika — Przeniesienie siedziby spółki do innego państwa członkowskiego — Pojęcie „oddziału” )

    Dz.U. C 362 z 10.12.2011, p. 3–4 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    10.12.2011   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 362/3


    Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 20 października 2011 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale ordinario di Bari — Włochy) — Interedil Srl w likwidacji przeciwko Fallimento Interedil Srl, Intesa Gestione Crediti Spa

    (Sprawa C-396/09) (1)

    (Odesłanie prejudycjalne - Uprawnienie sądu niższej instancji do przedstawienia Trybunałowi pytania prejudycjalnego - Rozporządzenie (WE) nr 1346/2000 - Postępowanie upadłościowe - Jurysdykcja międzynarodowa - Główny ośrodek podstawowej działalności dłużnika - Przeniesienie siedziby spółki do innego państwa członkowskiego - Pojęcie „oddziału”)

    2011/C 362/04

    Język postępowania: włoski

    Sąd krajowy

    Tribunale ordinario di Bari

    Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

    Strona skarżąca: Interedil Srl w likwidacji

    Strona pozwana: Fallimento Interedil Srl, Intesa Gestione Crediti Spa

    Przedmiot

    Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Tribunale ordinario di Bari — Wykładnia art. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 1346/2000 z dnia 29 maja 2000 r. w sprawie postępowania upadłościowego (Dz.U. L 160, s. 1) — Główny ośrodek podstawowej działalności dłużnika — Domniemanie związane z miejscem siedziby statutowej — Siedziba w innym państwie członkowskim — Pojęcia wspólnotowe lub krajowe

    Sentencja

    1)

    Prawo Unii sprzeciwia się temu, by sąd krajowy był związany krajowym przepisem proceduralnym, zgodnie z którym ocena sądu krajowego wyższej instancji jest dla niego wiążąca, gdy ocena owego sądu wyższej instancji jest niezgodna z prawem Unii w świetle wykładni Trybunału.

    2)

    Pojęcie „głównego ośrodka podstawowej działalności” dłużnika zawarte w art. 3 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1346/2000 z dnia 29 maja 2000 r. w sprawie postępowania upadłościowego powinno być interpretowane w odniesieniu do prawa Unii.

    3)

    Dla celów określenia głównego ośrodka podstawowej działalności spółki będącej dłużnikiem art. 3 ust. 1 zdanie drugie rozporządzenia nr 1346/2000 należy interpretować w następujący sposób:

    przy ustalaniu, jaki jest główny ośrodek podstawowej działalności spółki będącej dłużnikiem należy nadać pierwszeństwo miejscu głównego zarządzania tą spółką w sposób, w jakim jest ono możliwe do określenia w oparciu o okoliczności obiektywne i rozpoznawalne dla osób trzecich. W sytuacji, w której organy kierownicze i kontrolne spółki znajdują się w miejscu jej siedziby statutowej i w tym też miejscu są podejmowane — w sposób weryfikowalny dla osób trzecich — decyzje dotyczące zarządzania tą spółką, wówczas domniemanie przewidziane w tym przepisie nie może zostać obalone. W sytuacji, w której miejsce głównego zarządzania spółką nie znajduje się w miejscu jej siedziby statutowej, istnienie aktywów spółki oraz umów dotyczących ich wykorzystania finansowego w innym państwie członkowskim, niż państwo siedziby statutowej owej spółki może zostać uznane za okoliczność wystarczającą do obalenia owego domniemania jedynie pod warunkiem, że całościowa ocena wszystkich istotnych okoliczności pozwoli na weryfikowalne dla osób trzecich ustalenie, że główny ośrodek kierownictwa i kontroli owej spółki oraz zarządzania jej działalnością znajduje się w tym innym państwie członkowskim;

    w przypadku przeniesienia siedziby statutowej spółki będącej dłużnikiem przed złożeniem wniosku o wszczęcie postępowania upadłościowego domniemywa się, że główny ośrodek podstawowej działalności tej spółki znajduje się w miejscu jej nowej siedziby statutowej.

    4)

    Pojęcie „oddziału” w rozumieniu art. 3 ust. 2 rozporządzenia powinno być interpretowane w ten sposób, że wymaga ono istnienia struktury odznaczającej się minimum organizacji i pewną stabilnością dla celów wykonywania działalności gospodarczej. Samo istnienie odrębnych składników majątku lub kont bankowych zasadniczo nie odpowiada tej definicji.


    (1)  Dz.U. C 312 z 19.12.2009.


    Top