EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62007FN0120

Sprawa F-120/07: Skarga wniesiona w dniu 22 października 2007 r. — Strack przeciwko Komisji

Dz.U. C 315 z 22.12.2007, p. 50–50 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

22.12.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 315/50


Skarga wniesiona w dniu 22 października 2007 r. — Strack przeciwko Komisji

(Sprawa F-120/07)

(2007/C 315/95)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Guido Strack (Kolonia, Niemcy) (przedstawiciel: H. Tettenborn, Rechtsanwalt)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

Stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej z dnia 30 maja 2005 r. z dnia 25 października 2005 r., z dnia 15 marca 2007 r. i z dnia 20 lipca 2007 r. w zakresie, w jakim ograniczają one do 12 liczbę dni niewykorzystanego urlopu za 2004 r., jaką skarżący mógł przenieść na następny rok i tym samym ograniczają wysokość rekompensaty za niewykorzystany urlop wypłacanej skarżącemu w momencie zakończenia służby;

zasądzenie od Komisji Europejskiej rekompensaty za 26,5 dnia niewykorzystanego urlopu, za które żadna rekompensata nie została wypłacona stosownie do art. 4 ust. 2 załącznika V do regulaminu pracowniczego wraz z odsetkami liczonymi od dnia 1 kwietnia 2005 r. w wysokości 2 % ponad stopę ustalaną przez Europejski Bank Centralny dla podstawowych operacji refinansowych dla tego okresu;

obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie swej skargi skarżący podnosi naruszenie art. 4 ust. 1 i 2 załącznika V do regulaminu pracowniczego oraz Administrative Notice nr 66-2002 pozwanego. Zgodnie z tymi przepisami, uprawniony był on do przeniesienia w całości na 2005 r. części swego urlopu rocznego za 2004 r., której ze względu na wymagania służby nie był w stanie wykorzystać przed końcem roku kalendarzowego 2004, czego zaskarżona decyzja pozwanego mu odmówiła. Nie był w stanie wykorzystać swego urlopu z powodu choroby, którą pozwany w międzyczasie uznał za chorobę zawodową.

Skarżący twierdzi także, że z akcesoryjnego roszczenia odszkodowawczego wynika, że pozwana bezprawnie odmówiła wypłaty rekompensaty należnej skarżącemu stosownie do art. 4 ust. 2 załącznika do regulaminu pracowniczego, w czasie gdy skarżący zakończył czynną służbę.


Top