KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 11.5.2022

COM(2022) 209 final

2022/0155(COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

ustanawiające przepisy mające na celu zapobieganie niegodziwemu traktowaniu dzieci w celach seksualnych i jego zwalczanie

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

{SEC(2022) 209 final} - {SWD(2022) 209 final} - {SWD(2022) 210 final}

UZASADNIENIE

1.KONTEKST WNIOSKU

•Przyczyny i cele wniosku

Konwencja o prawach dziecka oraz art. 24 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej „Kartą”) 1 określają jako prawa ochronę najlepszego interesu i dobra dziecka oraz dbałość o najlepszy interes i dobro dziecka. W 2021 r. Komitet Praw Dziecka podkreślił, że prawa te należy w równym stopniu chronić w środowisku cyfrowym 2 . Ochrona dzieci, zarówno w internecie, jak i poza nim, jest priorytetem Unii.

Co najmniej jedno na pięcioro dzieci pada ofiarą przemocy seksualnej w dzieciństwie 3 . Z ogólnoświatowego badania z 2021 r. wynika, że więcej niż jeden na trzech respondentów został w dzieciństwie poproszony o zrobienie w sieci czegoś o wyraźnie seksualnym charakterze, a ponad połowa doświadczyła w internecie jakiejś formy niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych 4 . Dzieci z niepełnosprawnością są narażone na jeszcze większe ryzyko doświadczenia przemocy seksualnej: aż 68 % dziewcząt i 30 % chłopców z niepełnosprawnością intelektualną lub rozwojową jest wykorzystywanych seksualnie przed ukończeniem 18 roku życia 5 . Materiały przedstawiające niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych są efektem fizycznego niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych. Ich wykrywanie i zgłaszanie jest niezbędne, by zapobiegać ich powstawaniu i rozpowszechnianiu, a także stanowi ważny środek identyfikacji ofiar i udzielania im pomocy. Pandemia naraziła dzieci na znacznie większą liczbę niechcianych kontaktów w internecie, w tym nakłanianie do niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych. Pomimo faktu, że niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych i wykorzystywanie seksualne dzieci oraz materiały przedstawiające niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych są w całej UE uznawane za przestępstwo na mocy dyrektywy w sprawie niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych 6 , przyjętej w 2011 r., jasne jest, że UE nadal nie jest w stanie chronić dzieci, aby nie stały się ofiarą niegodziwego traktowania w celach seksualnych, oraz że szczególnym wyzwaniem jest bezpieczeństwo w internecie.

Dlatego też dnia 24 lipca 2020 r. Komisja Europejska przyjęła strategię UE na rzecz skuteczniejszej walki z niegodziwym traktowaniem dzieci w celach seksualnych 7 , w której przedstawiono kompleksową reakcję na rosnące zagrożenie, jakim jest niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych, zarówno w internecie, jak i poza nim; obejmuje ona poprawę działań prewencyjnych i prowadzenia dochodzeń oraz poprawę w zakresie udzielania pomocy ofiarom. Strategia zawiera osiem inicjatyw mających na celu stworzenie solidniejszych ram prawnych zapewniających ochronę dzieci i ułatwiających skoordynowane podejście obejmujące wiele podmiotów zaangażowanych w ochronę i wspieranie dzieci. Inicjatywy te mają na celu zidentyfikowanie luk prawnych i zapewnienie, by prawo Unii umożliwiało skuteczną reakcję, intensyfikowanie wysiłków w zakresie egzekwowania prawa na poziomie krajowym i unijnym, umożliwienie państwom UE lepszej ochrony dzieci przez zapobieganie, zwiększenie wysiłków branży w celu zapewnienia ochrony dzieci korzystających z oferowanych przez nią usług oraz poprawę ochrony dzieci w skali globalnej dzięki współpracy wielu zainteresowanych stron. Tej ukierunkowanej strategii towarzyszą inne działania uzupełniające. W dniu 24 marca 2021 r. Komisja Europejska przyjęła kompleksową strategię UE na rzecz praw dziecka, w której proponuje wzmocnione środki ochrony dzieci przed wszelkimi formami przemocy, w tym przed wykorzystywaniem w internecie. Ponadto Komisja zachęca przedsiębiorstwa do kontynuowania działań mających na celu wykrywanie, zgłaszanie i usuwanie ze swoich platform i usług nielegalnych treści internetowych, w tym dotyczących niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie. Proponowana Europejska deklaracja praw i zasad cyfrowych w cyfrowej dekadzie 8 zawiera także zobowiązanie do ochrony wszystkich dzieci przed nielegalnymi treściami, wykorzystywaniem, manipulacją i niegodziwym traktowaniem w internecie, a także do zapobiegania wykorzystywaniu przestrzeni cyfrowej do popełniania lub ułatwiania przestępstw 9 . 

W tym kontekście szczególnie ważną rolę odgrywają dostawcy usług hostingu lub usług łączności interpersonalnej („dostawcy usług”). Ich odpowiedzialne i należyte zachowanie jest niezbędne do zapewnienia bezpiecznego, przewidywalnego i godnego zaufania środowiska internetowego oraz do korzystania z praw podstawowych zagwarantowanych w Karcie. Rozpowszechnianie obrazów i nagrań wideo przedstawiających niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych, które gwałtownie wzrosło wraz z rozwojem świata cyfrowego, utrwala szkodę, jakiej doświadczają ofiary, a przestępcy za pośrednictwem tych usług znaleźli nowe możliwości uzyskania dostępu do dzieci i ich wykorzystywania.

Niektórzy dostawcy usług już teraz dobrowolnie stosują technologie pozwalające wykrywać, zgłaszać i usuwać przypadki niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie w ramach swoich usług. Jednak działania podejmowane przez dostawców usług są bardzo zróżnicowane – zdecydowana większość zgłoszeń pochodzi od kilku dostawców, a znaczna liczba dostawców nie podejmuje żadnych działań. Jakość i przydatność zgłoszeń otrzymywanych przez unijne organy egzekwowania prawa od dostawców usług również znacznie się różnią. Mimo to organizacje takie jak Krajowe Centrum ds. Zaginionych i Wykorzystywanych Dzieci („NCMEC”), do których dostawcy usług w USA są zobowiązani na mocy prawa amerykańskiego zgłaszać przypadki, gdy pozyskają wiedzę o niegodziwym traktowaniu dzieci w celach seksualnych w ramach świadczonych przez nich usług, otrzymały w 2020 r. ponad 21 mln zgłoszeń, z czego ponad 1 mln dotyczył państw członkowskich UE. Najnowsze dane dotyczące zgłoszeń za 2021 r. wskazują na dalszy wzrost, zbliżając się do granicy 30 mln 10 .

Mimo istotnego wkładu niektórych dostawców usług, dobrowolne działania okazały się niewystarczające, aby rozwiązać problem niewłaściwego wykorzystywania usług online do celów niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych. W związku z tym kilka państw członkowskich rozpoczęło prace nad przygotowaniem i przyjęciem przepisów krajowych mających na celu zwalczanie niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie. Jak wykazano w sprawozdaniu z oceny skutków dołączonym do niniejszego wniosku, efektem tego jest powstanie rozbieżnych wymogów krajowych, co z kolei prowadzi do jeszcze większego rozdrobnienia jednolitego rynku cyfrowego w odniesieniu do usług 11 . W tym kontekście konieczne są jednolite unijne przepisy dotyczące wykrywania, zgłaszania i eliminowania niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie, które uzupełnią akt o usługach cyfrowych, zlikwidują istniejące bariery na jednolitym rynku cyfrowym i zapobiegną ich rozprzestrzenianiu się 12 . Przeciwdziałanie ryzyku rozdrobnienia za pośrednictwem niniejszego wniosku musi uwzględniać potrzebę zagwarantowania dzieciom podstawowych praw do opieki i ochrony ich dobra, zdrowia psychicznego i najlepszego interesu, a także wspierać ogólny interes publiczny w celu skutecznego zapobiegania poważnym przestępstwom związanym z niegodziwym traktowaniem dzieci w celach seksualnych, prowadzenia dochodzeń w ich sprawie i ich ścigania.

Aby sprostać tym wyzwaniom oraz w odpowiedzi na wezwania Rady i Parlamentu Europejskiego, celem niniejszego wniosku jest zatem ustanowienie jasnych i zharmonizowanych ram prawnych w zakresie zapobiegania zjawisku niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie i jego zwalczania. Wniosek ma na celu zapewnienie dostawcom usług pewności prawa co do ich obowiązków w zakresie oceny i ograniczania ryzyka oraz, w stosownych przypadkach, wykrywania, zgłaszania i eliminowania tego rodzaju niegodziwego traktowania w ramach świadczonych przez nich usług w sposób zgodny z prawami podstawowymi określonymi w Karcie oraz ogólnymi zasadami prawa Unii. W zwalczaniu zjawiska niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych pojawiającego się w internecie w grę wchodzą ważne prawa i interesy po wszystkich stronach. Dlatego szczególnie ważne jest zapewnienie sprawiedliwej równowagi między środkami mającymi na celu ochronę dzieci pokrzywdzonych w wyniku niegodziwego traktowania w celach seksualnych i ich praw podstawowych, a tym samym osiągnięcie istotnych celów związanych z ogólnym interesem społecznym, a prawami podstawowymi innych użytkowników i dostawców usług.

Z tego względu w niniejszym wniosku określono ukierunkowane środki, które są proporcjonalne do ryzyka niewłaściwego wykorzystywania danej usługi do celów niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie i podlegają surowym warunkom i zabezpieczeniom. Ma on również na celu zagwarantowanie, że dostawcy usług będą mogli wywiązać się ze swoich obowiązków dzięki ustanowieniu Unijnego Centrum na rzecz Zapobiegania Niegodziwemu Traktowaniu Dzieci w Celach Seksualnych oraz Walki z tym Zjawiskiem („Unijne Centrum”), które będzie ułatwiać i wspierać wdrażanie niniejszego rozporządzenia, a tym samym pomagać w usuwaniu przeszkód na rynku wewnętrznym, zwłaszcza w związku z wynikającymi z niniejszego rozporządzenia obowiązkami dostawców w zakresie wykrywania przypadków niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie, zgłaszania ich i usuwania materiałów przedstawiających niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych. W szczególności Unijne Centrum będzie tworzyć, utrzymywać i obsługiwać bazy danych wskaźników niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie, z których dostawcy usług będą musieli korzystać w celu wypełnienia obowiązków w zakresie wykrywania. Z tego względu bazy danych powinny być gotowe przed wejściem w życie rozporządzenia. Aby to zapewnić, Komisja udostępniła już państwom członkowskim środki finansowe na pomoc w przygotowaniu tych baz danych. Unijne Centrum powinno także wykonywać określone zadania uzupełniające, takie jak udzielanie właściwym organom krajowym pomocy w realizacji ich zadań na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz udzielanie ofiarom wsparcia w związku z obowiązkami dostawców usług. Powinno ono także wykorzystywać swoją centralną pozycję, aby ułatwiać współpracę i wymianę informacji oraz wiedzy eksperckiej, także w celu kształtowania polityki opartej na dowodach oraz zapobiegania. Zapobieganie stanowi priorytet w działaniach Komisji podejmowanych w celu zwalczania niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych.

•Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki

Niniejszy wniosek stanowi wywiązanie się ze zobowiązań podjętych w Strategii UE na rzecz skuteczniejszej walki z niegodziwym traktowaniem dzieci w celach seksualnych, w szczególności zobowiązania do przedłożenia wniosków ustawodawczych, aby skuteczne zwalczać niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych w internecie, w tym w drodze nałożenia na dostawców usług wymogu wykrywania znanego materiału prezentującego seksualne wykorzystywanie dzieci, oraz zobowiązania do działania na rzecz utworzenia europejskiego centrum na rzecz zapobiegania niegodziwemu traktowaniu dzieci w celach seksualnych oraz walki z tym zjawiskiem. Aktualne ramy prawne UE w tym obszarze obejmują przepisy Unii dotyczące niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych, takie jak dyrektywa w sprawie zwalczania niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych oraz rozporządzenie (UE) 2021/1232 w sprawie zwalczania niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie 13 , które będą stosowane do dnia 3 sierpnia 2024 r. („rozporządzenie tymczasowe”).

•Spójność z innymi politykami Unii

2.PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ

•Podstawa prawna

Podstawą prawną wspierania działań w tej dziedzinie jest art. 114 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). W artykule tym przewidziano ustanowienie środków niezbędnych dla funkcjonowania rynku wewnętrznego. Art. 114 stanowi właściwą podstawę prawną rozporządzenia, którego celem jest harmonizacja wymogów nałożonych na dostawców istotnych usług online na jednolitym rynku cyfrowym. Jak wspomniano powyżej, bariery na jednolitym rynku cyfrowym dla usług zaczęły pojawiać się po wprowadzeniu przez niektóre państwa członkowskie rozbieżnych przepisów krajowych, których celem jest celu zapobieganie niegodziwemu traktowaniu dzieci w celach seksualnych w internecie i jego zwalczanie.

Celem proponowanego rozporządzenia jest eliminacja istniejących rozbieżności oraz zapobieganie pojawianiu się w przyszłości przeszkód, które wynikałyby z dalszego stosowania takich przepisów krajowych. Biorąc pod uwagę ściśle transgraniczny charakter świadczenia usług online, brak działań ze strony UE oznacza pozostawienie przestrzeni dla rozdrobnienia ram regulacyjnych w przepisach krajowych, co spowoduje obciążenie dostawców usług obowiązkiem zapewnienia zgodności z rozbieżnymi przepisami krajowymi oraz stworzy nierówne warunki dla dostawców usług w całej UE, jak również potencjalne luki prawne.

•Pomocniczość

Zgodnie z zasadą pomocniczości UE może podejmować działania jedynie wówczas, gdy założone cele można lepiej osiągnąć na poziomie Unii, a nie w wyniku samodzielnego działania państw członkowskich.

Wprowadzając środki w celu zapobiegania niegodziwemu traktowaniu dzieci w celach seksualnych w internecie i zwalczania takiego traktowania, państwa członkowskie nie mogą samodzielnie osiągnąć celu zapewnienia równych szans dla dostawców usług na jednolitym rynku cyfrowym. Jak wspomniano, państwa członkowskie zaczęły nakładać na dostawców usług wymogi dotyczące zwalczania niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie. Nawet te państwa członkowskie, które jeszcze nie wprowadziły takich wymogów, w coraz większym stopniu rozważają wprowadzenie w tym celu środków na poziomie krajowym. Dostawcy usług objęci takimi wymogami zazwyczaj jednak prowadzą działalność na poziomie transgranicznym, często w całej UE, lub mają taki zamiar. Zatem krajowe wymogi przeciwdziałania niegodziwemu traktowaniu dzieci w celach seksualnych w internecie nałożone na takich uczestników rynku zwiększają rozdrobnienie na jednolitym rynku cyfrowym i powodują, że dostawcy usług muszą ponosić znaczne koszty przestrzegania przepisów, a ponadto nie są wystarczająco skuteczne z uwagi na transgraniczny charakter przedmiotowych usług.

Tylko podjęcie działań na poziomie UE umożliwi osiągnięcie celu, jakim jest eliminacja barier na jednolitym rynku cyfrowym dla przedmiotowych usług, zwiększając pewność prawa w przypadku dostawców usług i zmniejszając koszty przestrzegania przepisów, gwarantując jednocześnie, że nałożone na uczestników rynku wymogi zwalczania niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie są skuteczne dzięki ich jednolitemu stosowaniu w wymiarze transgranicznym w całej UE. Z tego względu działania ze strony UE są konieczne do osiągnięcia celów proponowanego rozporządzenia i stanowią istotną wartość dodaną w porównaniu z działaniami na poziomie krajowym.

•Proporcjonalność

Celem wniosku jest eliminacja istniejących barier w świadczeniu istotnych usług w ramach jednolitego rynku cyfrowego oraz zapobieganie powstawaniu dodatkowych barier przy jednoczesnym umożliwieniu skutecznego zwalczania niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie przy pełnym poszanowaniu praw podstawowych wszystkich zainteresowanych stron zgodnie z prawem Unii. Aby osiągnąć ten cel, we wniosku wprowadzono ściśle ukierunkowane i jednolite obowiązki w zakresie oceny i ograniczania ryzyka, w razie potrzeby uzupełnione o nakazy wykrywania, zgłaszania oraz usuwania treści przedstawiających niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych. Obowiązki te mają zastosowanie do właściwych dostawców oferujących usługi na jednolitym rynku cyfrowym bez względu na to, gdzie znajduje się ich główna siedziba.

Proponowane przepisy mają zastosowanie wyłącznie do dostawców określonych rodzajów usług online, którzy wykazali, że są narażeni na niewłaściwe korzystanie z ich usług w celu rozpowszechniania materiałów przedstawiających niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych lub nagabywania dzieci w celach seksualnych, zwłaszcza z powodu właściwości technicznych tych usług lub struktury wiekowej ich typowych użytkowników. Zakres obowiązków jest ograniczony do tego, co jest bezwzględnie konieczne do osiągnięcia wyżej wymienionych celów. Obowiązkom towarzyszą środki służące minimalizacji obciążeń nałożonych na takich dostawców usług, jak również wprowadzenie szeregu zabezpieczeń w celu zminimalizowania ingerencji w prawa podstawowe, w szczególności prawo do prywatności użytkowników usług.

Aby zredukować liczbę przypadków fałszywie pozytywnych i zapobiec składaniu błędnych zgłoszeń organom ścigania oraz zminimalizować obciążenia administracyjne i finansowe nałożone na dostawców usług, we wniosku przewidziano między innymi utworzenie Unijnego Centrum jako podstawowego koordynatora wdrażania obowiązków nałożonych na dostawców. Do zadań Unijnego Centrum należy między innymi ułatwianie dostawcom usług dostępu do wiarygodnych technologii wykrywania; udostępnianie wskaźników tworzonych na podstawie przypadków niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie, zweryfikowanych przez sądy lub niezależne organy administracyjne państw członkowskich, do celów wykrywania; udzielanie – na wniosek – określonej pomocy w związku z dokonywaniem ocen ryzyka; a także udzielanie wsparcia w komunikacji z właściwymi organami krajowymi.

Proponowane rozporządzenie zawiera ponadto zabezpieczenia, które mają zapewnić, aby technologie wykorzystywane w celu wykrywania, zgłaszania i usuwania niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych zgodnie z nakazem wykrywania w jak najmniejszym stopniu naruszały prywatność oraz były zgodne z aktualnym stanem techniki w branży, a niezbędne przeglądy przeprowadzane były na zasadzie anonimowości, natomiast w przypadku wykrycia potencjalnego niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie działania podejmowane były wyłącznie w celu identyfikacji użytkownika. Gwarantuje ono podstawowe prawo do skutecznego środka odwoławczego na wszystkich etapach odpowiednich działań, od wykrycia do usunięcia, a przechowywanie usuniętych materiałów i powiązanych danych ogranicza do tego, co jest bezwzględnie konieczne na potrzeby realizacji wymienionych określonych celów. Z tego względu w proponowanym rozporządzeniu ingerencja w prawo do ochrony danych osobowych użytkowników oraz ich prawo do poufności komunikacji ogranicza się do tego, co jest bezwzględnie konieczne do zapewnienia osiągnięcia celów tego rozporządzenia, czyli ustanowienia na rynku wewnętrznym zharmonizowanych przepisów dotyczących skutecznego zapobiegania niegodziwemu traktowaniu dzieci w celach seksualnych w internecie oraz zwalczania takiego traktowania.

•Wybór instrumentu

Art. 114 TFUE daje unijnym ustawodawcom możliwość przyjmowania rozporządzeń i dyrektyw. Ponieważ celem wniosku jest nałożenie jednolitych obowiązków na dostawców usług, którzy zazwyczaj oferują swoje usługi w więcej niż jednym państwie członkowskim lub mają taki zamiar, dyrektywa pozostawiająca margines dla rozbieżnych krajowych transpozycji przepisów UE nie byłaby odpowiednim środkiem do osiągnięcia istotnych celów. Rozbieżne przepisy krajowe transponujące wymogi nałożone na dostawców usług na podstawie niniejszego instrumentu doprowadziłyby do dalszego istnienia lub ponownego wprowadzenia tych barier, które niniejsza inicjatywa ma wyeliminować, na jednolitym rynku cyfrowym dla usług.

W przeciwieństwie do dyrektywy rozporządzenie zapewnia nakładanie takich samych obowiązków w jednolity sposób w całej UE. Ponadto rozporządzenie jest stosowane bezpośrednio, zapewnia przejrzystość i większą pewność prawa i dzięki niemu można uniknąć rozbieżnych transpozycji w państwach członkowskich. W związku z powyższym właściwym instrumentem, którego należy użyć do osiągnięcia celów tej inicjatywy, jest rozporządzenie. Co więcej, biorąc pod uwagę datę wygaśnięcia rozporządzenia tymczasowego, w tym przypadku nie byłoby wystarczająco dużo czasu na przyjęcie dyrektywy, a następnie transpozycję jej przepisów na poziomie krajowym.

3.WYNIKI OCEN EX POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW

•Konsultacje z zainteresowanymi stronami

Na przestrzeni dwóch lat Komisja konsultowała się z właściwymi zainteresowanymi stronami, aby zidentyfikować problemy w zakresie zwalczania niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych, zarówno w internecie, jak i poza nim, oraz sposoby ich dalszego rozwiązywania. Konsultacje przeprowadzono w formie badań ankietowych, począwszy od otwartych konsultacji publicznych aż po ukierunkowane badania organów ścigania. Zorganizowano liczne spotkania grupowe ekspertów oraz spotkania dwustronne między Komisją a właściwymi zainteresowanymi stronami w celu omówienia potencjalnych skutków ustawodawstwa w tej dziedzinie, a Komisja wzięła udział w odpowiednich warsztatach, konferencjach i wydarzeniach związanych z prawami dziecka.

W grudniu 2020 r. Komisja opublikowała wstępną ocenę skutków, której celem było poinformowanie obywateli i zainteresowanych stron o planowanej inicjatywie oraz uzyskanie wstępnych informacji zwrotnych. Z informacji zwrotnych wynika, że istnieje znaczne poparcie dla zwalczania niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie. Chociaż z zadowoleniem przyjęto holistyczną ideę potencjalnego Centrum oraz oczekiwaną poprawę w zakresie jasności prawa, zainteresowane strony z niektórych branż wyraziły obawy dotyczące skutków obowiązkowego wykrywania i zgłaszania niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie.

W 2021 r. Komisja przeprowadziła otwarte konsultacje publiczne. Celem tego procesu było zgromadzenie opinii szerokiego grona zainteresowanych stron, takich jak organy publiczne i osoby prywatne, przedstawiciele przemysłu i społeczeństwa obywatelskiego. Pomimo działań podjętych w celu zapewnienia zrównoważonego rozkładu odpowiedzi, znaczny odsetek tych odpowiedzi otrzymano od osób prywatnych w Niemczech, które odniosły się wyłącznie do pytań dotyczących tematu szyfrowania. Oprócz tego wśród odpowiedzi udzielonych przez organy publiczne oraz przedstawicieli przemysłu i społeczeństwa obywatelskiego wyraźnie przeważały kwestie lepszej współpracy i koordynacji, a także kwestie zapewnienia wystarczających zasobów i wiedzy eksperckiej w celu sprostania stale rosnącej ilości nielegalnych treści. Wszystkie grupy wyraziły także szerokie poparcie dla szybkiego usuwania zgłoszonych materiałów przedstawiających niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych w odniesieniu do działań mających na celu ograniczenie nagabywania dzieci w celach seksualnych przez internet oraz w odniesieniu do ulepszenia działań zapobiegawczych oraz pomocy ofiarom.

Jeśli chodzi o potencjalne nałożenie na dostawców usług zobowiązań prawnych w zakresie wykrywania i zgłaszania różnych rodzajów niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie w świadczonych przez nich usługach, w toku konsultacji pojawiło się zdecydowane poparcie ze strony organów ścigania oraz organizacji działających w dziedzinie praw dzieci, natomiast zwolennicy prawa do prywatności oraz osoby prywatne byli w większości przeciwni takim obowiązkom.

•Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy eksperckiej

•Ocena skutków

Po wydaniu w lutym 2022 r. przez Radę ds. Kontroli Regulacyjnej pierwszej negatywnej opinii na temat oceny skutków, Rada ds. Kontroli Regulacyjnej wydała pozytywną opinię na temat oceny skutków z zastrzeżeniami oraz przedstawiła różne sugestie na temat poprawy. Następnie, uwzględniając otrzymane informacje zwrotne, wprowadzono dalsze zmiany do sprawozdania z oceny skutków, w szczególności precyzując opis środków podejmowanych w celu zapewnienia zgodności z prawami podstawowymi oraz z zakazem nakładania ogólnych obowiązków monitorowania, a także sporządzając bardziej szczegółowe opisy wariantów strategicznych. W końcowym sprawozdaniu z oceny skutków przeanalizowano i porównano kilka wariantów polityki dotyczącej niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie oraz ewentualnego utworzenia Unijnego Centrum ds. Zapobiegania Niegodziwemu Traktowaniu Dzieci w Celach Seksualnych i Jego Zwalczania.

W przypadku wszystkich wariantów koncentrowano się na celu zapewniania wykrywania, usuwania i zgłaszania uprzednio znanych i nowych materiałów przedstawiających niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych oraz nagabywania dzieci w celach seksualnych (zakres przedmiotowy) przez właściwych dostawców usług online (zakres podmiotowy) z siedzibami w UE i w państwach trzecich – w zakresie, w jakim oferują swoje usługi w Unii (zakres geograficzny).

Na podstawie oceny skutków wyciągnięto wniosek, że wariant E jest wariantem preferowanym z kilku powodów. Nałożenie obowiązków w zakresie wykrywania niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie jest lepszym rozwiązaniem niż zależność od dobrowolnych działań podejmowanych przez dostawców usług (warianty A i B), nie tylko dlatego, że jak dotąd działania te okazały się niewystarczające w skutecznym zwalczaniu niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie, lecz także z tego powodu, że tylko jednolite wymogi nałożone na poziomie Unii są odpowiednim środkiem do osiągnięcia celu, jakim jest uniknięcie rozdrobnienia jednolitego rynku cyfrowego dla usług. Z tego powodu warianty A i B zostały odrzucone.

Wpływ na właściwe funkcjonowanie jednolitego rynku cyfrowego dla usług oraz na walkę z niegodziwym traktowaniem dzieci w celach seksualnych w internecie stopniowo wzrasta wraz ze zwiększaniem zakresu obowiązków, które zostałyby nałożone na podstawie każdego wariantu. Chociaż obowiązek wykrywania znanych materiałów przedstawiających niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych (wariant C) pomógłby w zredukowaniu ponownego obiegu znanych materiałów, taki obowiązek miałby jedynie ograniczony wpływ na realizację celu zapobiegania niegodziwemu traktowaniu i świadczenia pomocy ofiarom trwającego niegodziwego traktowania, zważywszy na fakt, że materiały objęte zakresem takiego obowiązku mogły znajdować się w obiegu od lat. Obowiązek wykrywania zarówno znanych, jak i nowych materiałów przedstawiających niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych (wariant D) umożliwiałby identyfikację i ratowanie ofiar trwającego niegodziwego traktowania w oparciu o jednolite kryteria ustanowione na poziomie UE, zapobiegając w ten sposób przyjmowaniu rozbieżnych środków krajowych w tej kwestii. Obowiązek wykrywania obejmujący także wykrywanie przypadków nagabywania dzieci w celach seksualnych (wariant E) idzie dalej i zapewnia najszerszy zakres zapobiegania potencjalnemu niegodziwemu traktowaniu oraz zagwarantowania równych warunków działania na jednolitym rynku cyfrowym dla usług.

•Prawa podstawowe

W grę wchodzi ponadto wolność prowadzenia działalności gospodarczej przez dostawców usług objętych wnioskiem 30 . Ogólnie rzecz biorąc, to prawo podstawowe wyklucza nakładanie na przedsiębiorców nadmiernych obciążeń. Obejmuje ono wolność wyboru kontrahentów oraz swobodę umów. Prawo to również nie ma jednak charakteru absolutnego; dozwolone jest podejmowanie szerokiego zakresu interwencji, które mogą ograniczyć prowadzenie działalności gospodarczej z uwagi na interes publiczny 31 . W związku z powyższym wniosek służy realizacji wyżej wymienionego celu interesu ogólnego oraz ochronie wymienionych praw podstawowych dzieci, jednocześnie gwarantując proporcjonalność i osiągnięcie sprawiedliwej równowagi między prawami podstawowymi wszystkich zainteresowanych stron. W tym celu we wniosku zawarto szereg ograniczeń i zabezpieczeń, które są zróżnicowane w zależności od charakteru i poziomu ograniczenia nałożonego na realizację odnośnych praw podstawowych.

4.WPŁYW NA BUDŻET

5.ELEMENTY FAKULTATYWNE

•Plany wdrożenia i monitorowanie, ocena i sprawozdania

•Szczegółowe objaśnienia poszczególnych przepisów wniosku

W sekcji 1 nakłada się wyżej wymienione obowiązki dokonywania oceny ryzyka na dostawców usług hostingu lub usług łączności interpersonalnej (art. 3). Nakłada się w niej na dostawców usług także obowiązek przyjęcia dostosowanych do potrzeb i proporcjonalnych środków w celu ograniczenia zidentyfikowanego ryzyka (art. 4), a także zgłaszania wyniku oceny ryzyka oraz środków ograniczających ryzyko przyjętych przez organy koordynujące wyznaczone przez państwa członkowskie (art. 5). Ponadto nakłada się w niej ukierunkowane obowiązki na sklepy z aplikacjami, obejmujące ocenę, czy istnieje ryzyko wykorzystywania aplikacji, w której sprzedaży pośredniczą, do celów nagabywania, a jeśli takie ryzyko istnieje i jest poważne – zastosowanie uzasadnionych środków w celu identyfikacji dzieci korzystających z tej aplikacji i zapobieganie uzyskaniu przez nich dostępu do niej (art. 6).

2022/0155 (COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

ustanawiające przepisy mające na celu zapobieganie niegodziwemu traktowaniu dzieci w celach seksualnych i jego zwalczanie

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 35 ,

uwzględniając opinię Komitetu Regionów 36 ,

uwzględniając opinię Europejskiej Rady Ochrony Danych Europejskiego oraz Europejskiego Inspektora Ochrony Danych 37 ,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)Usługi społeczeństwa informacyjnego stały się bardzo ważne dla komunikacji, wyrażania opinii, gromadzenia informacji i wielu innych aspektów współczesnego życia, także dla dzieci, ale również dla sprawców przestępstw związanych z niegodziwym traktowaniem dzieci w celach seksualnych. Takie przestępstwa, które podlegają minimalnym zasadom określonym na poziomie Unii, są bardzo poważnymi przestępstwami, którym należy skutecznie zapobiegać i które należy skutecznie zwalczać w celu ochrony praw i dobra dzieci, jak wymaga tego Karta praw podstawowych Unii Europejskiej („Karta”), oraz w celu ochrony ogółu społeczeństwa. Użytkownicy takich usług oferowanych w Unii powinni być w stanie zaufać, że korzystanie z nich jest bezpieczne, zwłaszcza przez dzieci.

(2)Biorąc pod uwagę kluczowe znaczenie odpowiednich usług społeczeństwa informacyjnego, cele te można osiągnąć jedynie poprzez zapewnienie, aby dostawcy oferujący takie usługi w Unii zachowywali się odpowiedzialnie i zastosowali rozsądne środki w celu zminimalizowania ryzyka niewłaściwego wykorzystywania ich usług do celu niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych, przy czym dostawcy ci są często jedynymi osobami mogącymi zapobiegać takiemu niegodziwemu traktowaniu i zwalczać je. Wdrożone środki powinny być ukierunkowane, starannie wyważone i proporcjonalne, tak aby uniknąć wszelkich nadmiernych negatywnych konsekwencji dla osób korzystających z usług w celach zgodnych z prawem, w szczególności w celu wykonywania swoich praw podstawowych chronionych na podstawie prawa Unii, tj. praw zapisanych w Karcie i uznanych za zasady ogólne prawa Unii, oraz aby uniknąć nakładania nadmiernych obciążeń na dostawców usług. 

(3)Państwa członkowskie w coraz większym stopniu wprowadzają przepisy krajowe lub rozważają ich wprowadzenie w celu zapobiegania niegodziwemu traktowaniu dzieci w celach seksualnych w internecie i jego zwalczania, w szczególności poprzez nałożenie wymogów na dostawców odnośnych usług społeczeństwa informacyjnego. Ze względu na z natury rzeczy transgraniczny charakter internetu i świadczonych usług te przepisy krajowe, które są rozbieżne, mają bezpośredni negatywny wpływ na rynek wewnętrzny. Aby zwiększyć pewność prawa, wyeliminować wynikające z tego przeszkody w świadczeniu usług i zapewnić równe warunki działania na rynku wewnętrznym, należy ustanowić niezbędne zharmonizowane wymogi na szczeblu Unii.

(4)Niniejsze rozporządzenie powinno zatem przyczynić się do właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego poprzez ustanowienie jasnych, jednolitych i wyważonych zasad zapobiegania niegodziwemu traktowaniu dzieci w celach seksualnych i jego zwalczania w sposób skuteczny i z poszanowaniem praw podstawowych wszystkich odnośnych stron. W związku z szybko zmieniającym się charakterem przedmiotowych usług i technologii wykorzystywanych do ich świadczenia, zasady te należy określić w sposób neutralny technologicznie i nieulegający dezaktualizacji, tak aby nie hamować innowacji.

(5)Aby osiągnąć cele niniejszego rozporządzenia, powinno ono obejmować dostawców usług, które mogą być potencjalnie wykorzystywane w celu niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie. Z uwagi na to, że usługi te coraz częściej wykorzystuje się do tego celu, powinny one obejmować publicznie dostępne usługi łączności interpersonalnej, takie jak usługi przesyłania wiadomości i usługi poczty elektronicznej w przeglądarkach internetowych, w zakresie, w jakim usługi te są publicznie dostępne. Jako że usługi, które umożliwiają bezpośrednią interpersonalną i interaktywną wymianę informacji, stanowiące jedynie mało istotną funkcją pomocniczą nieodłącznie związaną z inną usługą, taką jak czat i podobne funkcje w ramach gier, udostępniania zdjęć i filmów wideo, są w równym stopniu narażone na ryzyko niewłaściwego wykorzystywania, należy je również objąć niniejszym rozporządzeniem. Biorąc jednak pod uwagę nieodłączne różnice między poszczególnymi odpowiednimi usługami społeczeństwa informacyjnego objętymi niniejszym rozporządzeniem oraz związane z nimi różne zagrożenia polegające na niewłaściwym wykorzystywaniu tych usług w celu niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie, a także różne możliwości odnośnych dostawców usług w zakresie zapobiegania niegodziwemu traktowaniu i jego zwalczania, obowiązki nałożone na dostawców tych usług powinny być odpowiednio zróżnicowane.

(6)Niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych w internecie często wiąże się z niewłaściwym korzystaniem z usług społeczeństwa informacyjnego oferowanych w Unii przez dostawców usług, których główna siedziba znajduje się w państwach trzecich. W celu zapewnienia skuteczności przepisów określonych w niniejszym rozporządzeniu oraz równych warunków działania na rynku wewnętrznym, przepisy te powinny mieć zastosowanie do wszystkich dostawców usług – niezależnie od głównej siedziby lub miejsca pobytu – którzy oferują usługi w Unii, czego dowodem jest ich znaczący związek z Unią.

(7)Niniejsze rozporządzenie powinno pozostawać bez uszczerbku dla przepisów wynikających z innych aktów Unii, w szczególności dyrektywy 2011/93 Parlamentu Europejskiego i Rady 38 , dyrektywy 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 39 oraz rozporządzenia (UE) .../... Parlamentu Europejskiego i Rady 40 [w sprawie jednolitego rynku usług cyfrowych (akt o usługach cyfrowych) i zmieniającego dyrektywę 2000/31/WE], dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/13/UE,  41 , rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 42 oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2002/58/WE 43 .

(8)Niniejsze rozporządzenie należy traktować jako lex specialis w stosunku do ogólnie obowiązujących ram określonych w rozporządzeniu (UE) .../... [w sprawie jednolitego rynku usług cyfrowych (akt o usługach cyfrowych) i zmieniającym dyrektywę 2000/31/WE] ustanawiającym zharmonizowane zasady świadczenia niektórych usług społeczeństwa informacyjnego na rynku wewnętrznym. W odniesieniu do kwestii, które nie zostały uwzględnione lub zostały uwzględnione w niepełnym zakresie w niniejszym rozporządzeniu, zastosowanie mają przepisy rozporządzenia (UE) .../... [w sprawie jednolitego rynku usług cyfrowych (akt o usługach cyfrowych) i zmieniającego dyrektywę 2000/31/WE].

(9)W art. 15 ust. 1 dyrektywy 2002/58/WE zezwala się państwom członkowskim na przyjmowanie środków ustawodawczych w celu ograniczenia zakresu praw i obowiązków przewidzianych w niektórych przepisach szczegółowych tej dyrektywy dotyczących poufności komunikacji, jeżeli takie ograniczenie stanowi konieczny, właściwy i proporcjonalny środek w ramach społeczeństwa demokratycznego, między innymi w celu zapobiegania przestępstwom, prowadzenia dochodzeń, wykrywania i karania, o ile spełnione są określone warunki, w tym zgodność z Kartą. Stosując wymogi tego przepisu przez analogię, niniejsze rozporządzenie powinno ograniczyć korzystanie z praw i obowiązków przewidzianych w art. 5 ust. 1, 3 i 6 ust. 1 dyrektywy 2002/58/WE w takim zakresie, w jakim jest to absolutnie niezbędne do wykonania nakazów wykrywania wydanych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem w celu zapobiegania niegodziwemu traktowaniu dzieci w celach seksualnych w internecie i jego zwalczania.

(10)W celu zapewnienia jasności i spójności definicje zawarte w niniejszym rozporządzeniu powinny, o ile to możliwe i właściwe, opierać się na odpowiednich definicjach zawartych w innych aktach prawa Unii, takich jak rozporządzenie (UE) .../... [w sprawie jednolitego rynku usług cyfrowych (akt o usługach cyfrowych) i zmieniające dyrektywę 2000/31/WE], i być do nich dostosowane.

(11)Należy uznać, że istnieje ścisły związek z Unią, jeżeli odpowiednie usługi społeczeństwa informacyjnego są głównie świadczone w Unii lub, jeśli nie, ścisły związek ustala się, jeżeli znaczna liczba użytkowników znajduje się w co najmniej jednym państwie członkowskim lub jeżeli działalność jest kierowana do co najmniej jednego państwa członkowskiego. To, czy działalność jest kierowana do jednego państwa członkowskiego lub większej ich liczby, należy ustalić na podstawie wszelkich istotnych okoliczności, w tym takich czynników, jak stosowanie języka lub posługiwanie się walutą danego państwa członkowskiego lub możliwość składania zamówień na produkty lub usługi czy korzystanie z krajowej domeny najwyższego poziomu. Kierowanie działalności do któregoś z państw członkowskich może również wynikać z dostępności oprogramowania użytkowego w danym krajowym sklepie z oprogramowaniem użytkowym, z obecności reklam na rynku lokalnym lub z posługiwania się w reklamach językiem stosowanym w tym państwie członkowskim, lub z zarządzania relacjami z klientem polegającego np. na obsłudze klientów w języku powszechnie używanym w tym państwie członkowskim. W przypadku gdy dostawca usług kieruje swoją działalność do co najmniej jednego państwa członkowskiego, jak określono w art. 17 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1215/2012 Parlamentu Europejskiego i Rady, należy również założyć ścisły związek 44 . Sama techniczna dostępność strony internetowej z Unii nie powinna być uznawana za dowód istnienia ścisłego związku z Unią.

(12)Ze względu na spójność i neutralność technologiczną termin „materiały przedstawiające niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych” należy do celów niniejszego rozporządzenia zdefiniować jako odnoszący się do wszelkiego rodzaju materiałów stanowiących pornografię dziecięcą lub przedstawienie pornograficzne w rozumieniu dyrektywy 2011/93/UE, które mogą być rozpowszechniane za pośrednictwem usług hostingu lub usług łączności interpersonalnej. Obecnie materiały takie to zazwyczaj obrazy lub filmy wideo, nie można jednak wykluczyć, że przybiorą one inne formy, zwłaszcza w świetle przyszłego rozwoju technologicznego.

(13)Termin „niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych w internecie” powinien obejmować nie tylko rozpowszechnianie materiałów uprzednio wykrytych i potwierdzonych jako materiały przedstawiające niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych („znane” materiały), ale także materiałów uprzednio niewykrytych, które prawdopodobnie stanowią materiały przedstawiające niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych, ale których prawdziwość nie została jeszcze potwierdzona („nowe” materiały), jak również działania stanowiące nagabywanie dzieci w celach seksualnych. Jest to konieczne, aby zająć się nie tylko przeszłymi przypadkami niegodziwego traktowania, ponowną wiktymizacją i naruszaniem związanych z nimi praw ofiar, takich jak prawo do prywatności i ochrony danych osobowych, ale także aktualnymi, trwającymi oraz potencjalnymi przypadkami niegodziwego traktowania, tak aby w jak największym stopniu im zapobiegać, skutecznie chronić dzieci oraz zwiększyć prawdopodobieństwo pomocy ofiarom i powstrzymania sprawców.

(14)W celu zminimalizowania ryzyka, że ich usługi są niewłaściwie wykorzystywane do rozpowszechniania znanych lub nowych materiałów przedstawiających niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych lub do nagabywania dzieci w celach seksualnych, dostawcy usług hostingu i dostawcy publicznie dostępnych usług łączności interpersonalnej powinni ocenić takie ryzyko w odniesieniu do każdej z usług, które oferują w Unii. Aby ułatwić im ocenę ryzyka, należy przedstawić niewyczerpujący wykaz elementów, które należy wziąć pod uwagę. Aby umożliwić pełne uwzględnienie specyficznych cech oferowanych przez siebie usług, dostawcy usług powinni mieć możliwość uwzględnienia w stosownych przypadkach dodatkowych elementów. Ponieważ ryzyko zmienia się w czasie, w zależności od zmian, takich jak zmiany związane z technologią i sposobami oferowania i korzystania z danych usług, należy zapewnić aktualizację oceny ryzyka w sposób regularny, a także wtedy, gdy jest to konieczne ze szczególnych względów.

(15)Niektórzy z dostawców odnośnych usług społeczeństwa informacyjnego objętych zakresem niniejszego rozporządzenia mogą również podlegać obowiązkowi przeprowadzenia oceny ryzyka na podstawie rozporządzenia (UE) .../... [w sprawie jednolitego rynku usług cyfrowych (akt o usługach cyfrowych) i zmieniającego dyrektywę 2000/31/WE] w odniesieniu do informacji, które przechowują i upowszechniają publicznie. Do celów niniejszego rozporządzenia tacy dostawcy usług mogą korzystać ze wspomnianej wyżej oceny ryzyka i uzupełnić ją o bardziej szczegółową ocenę ryzyka wykorzystania ich usług do celu niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie, zgodnie z wymogami niniejszego rozporządzenia.

(16)Aby skutecznie zapobiegać i niegodziwemu traktowaniu dzieci w celach seksualnych w internecie i je zwalczać, dostawcy usług hostingu oraz dostawcy publicznie dostępnych usług łączności interpersonalnej powinni zastosować rozsądne środki w celu zmniejszenia ryzyka niewłaściwego wykorzystywania ich usług do tego rodzaju niegodziwego traktowania, zgodnie z oceną ryzyka. Dostawcy usług podlegający obowiązkowi przyjęcia środków ograniczających ryzyko zgodnie z rozporządzeniem (UE) .../... [w sprawie jednolitego rynku usług cyfrowych (akt o usługach cyfrowych) i zmieniającym dyrektywę 2000/31/WE] mogą rozważyć, w jakim zakresie środki ograniczające ryzyko przyjęte w celu wywiązania się z tego obowiązku, które mogą obejmować środki ukierunkowane na ochronę praw dziecka, w tym weryfikację wieku i narzędzi kontroli rodzicielskiej, mogą również służyć do przeciwdziałania zagrożeniu określonemu w ocenie szczególnego ryzyka zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, oraz w jakim zakresie dalsze ukierunkowane środki ograniczające ryzyko mogą być wymagane do spełnienia wymogów niniejszego rozporządzenia.

(17)Aby umożliwić innowacje oraz zapewnić proporcjonalność i neutralność technologiczną, nie należy tworzyć wyczerpującej listy obowiązkowych środków ograniczających ryzyko. Dostawcom usług należy za to pozostawić pewien stopień elastyczności w zakresie projektowania i wdrażania środków dostosowanych do zidentyfikowanego ryzyka oraz charakterystyki świadczonych przez nich usług i sposobów korzystania z tych usług. W szczególności dostawcy usług mogą opracować i wdrożyć, zgodnie z prawem Unii, środki oparte na swoich istniejących praktykach w celu wykrywania niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie w świadczonych przez nich usługach oraz wskazać, w ramach zgłaszania ryzyka, swoją wolę i gotowość do wydania im docelowego nakazu wykrywania na podstawie niniejszego rozporządzenia, jeżeli właściwy organ krajowy uzna to za konieczne.

(18)Aby zapewnić osiągnięcie celów niniejszego rozporządzenia, elastyczność ta powinna być uzależniona od konieczności zapewnienia zgodności z prawem Unii, a w szczególności z wymogami niniejszego rozporządzenia dotyczącymi środków ograniczających ryzyko. W związku z tym dostawcy usług hostingu oraz dostawcy publicznie dostępnych usług łączności interpersonalnej, opracowując i wdrażając środki ograniczające ryzyko, powinni zwracać uwagę nie tylko na zapewnienie ich skuteczności, ale także na unikanie wszelkich nadmiernych negatywnych konsekwencji w stosunku do innych zainteresowanych stron, zwłaszcza w zakresie korzystania przez użytkowników z ich praw podstawowych. Przy określaniu, jakie środki ograniczające ryzyko powinny zostać racjonalnie wdrożone w danej sytuacji, należy również wziąć pod uwagę możliwości finansowe i technologiczne oraz skalę działania danego dostawcy usługi, aby w ten sposób zapewnić proporcjonalność. Wybierając odpowiednie środki ograniczające ryzyko, dostawcy usług powinni co najmniej należycie rozważyć możliwe środki wymienione w niniejszym rozporządzeniu, a także, w stosownych przypadkach, inne środki, takie jak środki oparte na najlepszych praktykach branżowych, w tym ustanowione w ramach współpracy samoregulacyjnej, oraz środki zawarte w wytycznych Komisji. Jeżeli po starannie przeprowadzonej lub zaktualizowanej ocenie ryzyka nie wykryto żadnego ryzyka, od dostawców usług nie powinno się wymagać podejmowania żadnych środków ograniczających ryzyko. 

(19)W świetle ich roli jako pośredników ułatwiających dostęp do aplikacji, które mogą być niewłaściwie wykorzystywane do niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie, dostawcy sklepów z aplikacjami powinni zostać zobowiązani do wprowadzenia pewnych rozsądnych środków w celu oceny i zmniejszenia tego ryzyka. Dostawcy usług powinni dokonać tej oceny w sposób staranny, podejmując wysiłki uzasadnione w danych okolicznościach, uwzględniając między innymi charakter i zakres tego ryzyka, a także swoje możliwości finansowe i technologiczne oraz skalę działania, a także współpracując w miarę możliwości z dostawcami świadczącymi usługi oferowane za pośrednictwem aplikacji.

(20)W celu zapewnienia skutecznego zapobiegania niegodziwemu traktowaniu dzieci w celach seksualnych w internecie i jego zwalczania, gdy środki ograniczające ryzyko zostaną uznane za niewystarczające do ograniczenia ryzyka niewłaściwego wykorzystywania określonej usługi w celu niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie, organy koordynujące wyznaczone przez państwa członkowskie na podstawie niniejszego rozporządzenia powinny być uprawnione do żądania wydania nakazów wykrywania. Aby uniknąć wszelkiej nadmiernej ingerencji w prawa podstawowe i zapewnić proporcjonalność, uprawnienia te powinny podlegać starannie wyważonemu zestawowi ograniczeń i zabezpieczeń. Na przykład, biorąc pod uwagę, że materiały przedstawiające niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych są zazwyczaj rozpowszechniane za pośrednictwem usług hostingu i publicznie dostępnych usług łączności interpersonalnej oraz że nagabywanie dzieci w celach seksualnych odbywa się głównie w publicznie dostępnych usługach łączności interpersonalnej, powinna istnieć możliwość kierowania nakazów wykrywania do dostawców takich usług.

(21)Ponadto, w ramach tych ograniczeń i zabezpieczeń, nakazy wykrywania powinny być wydawane wyłącznie po przeprowadzeniu starannej i obiektywnej oceny prowadzącej do stwierdzenia znacznego ryzyka wykorzystania danej usługi do danego rodzaju niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie, objętego niniejszym rozporządzeniem. Jednym z elementów, które należy wziąć pod uwagę w tym względzie, jest prawdopodobieństwo, że usługa jest wykorzystywana w znacznym stopniu – tzn. poza odosobnionymi i stosunkowo rzadkimi przypadkami – do takiego niegodziwego traktowania. Kryteria powinny być zróżnicowane, tak aby uwzględniały poszczególne cechy charakterystyczne różnych rodzajów niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie oraz poszczególne cechy usług wykorzystywanych do podejmowania takiego niegodziwego traktowania, a także związany z tym różny stopień inwazyjności środków, które należy wdrożyć w celu wykonania nakazu wykrywania.

(22)Samo stwierdzenie takiego znaczącego ryzyka nie powinno być jednak wystarczające, aby uzasadniało wydanie nakazu wykrywania z tego względu, że w takim przypadku nakaz mógłby doprowadzić do nieproporcjonalnie negatywnych konsekwencji wobec praw i uzasadnionych interesów stron, których on dotyczy, w szczególności praw podstawowych użytkowników. Należy zatem zapewnić, by można było wydawać nakazy wykrywania wyłącznie po dokonaniu przez organy koordynujące oraz właściwe organy sądowe lub niezależne organy administracyjne obiektywnej i rzetelnej oceny, identyfikacji i analizy, odrębnie dla każdego przypadku, zarówno prawdopodobieństwa i powagi potencjalnych konsekwencji niewłaściwego wykorzystywania usługi do celu rodzaju niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie, którego dotyczy sprawa, jak i prawdopodobieństwa wystąpienia i powagi wszelkich potencjalnych negatywnych konsekwencji dla stron, których on dotyczy. Aby uniknąć nakładania nadmiernych obciążeń, w ocenie należy uwzględnić również możliwości finansowe i technologiczne danego dostawcy usługi oraz skalę jego działania.

(23)Co więcej, aby uniknąć nadmiernej ingerencji w prawa podstawowe oraz zapewnić proporcjonalność, po stwierdzeniu, że spełniono powyższe wymogi i należy wydać nakaz wykrywania, należy jeszcze zapewnić, aby nakaz wykrywania był ukierunkowany i sformułowany w sposób gwarantujący, że wszelkie negatywne konsekwencje wobec stron, których on dotyczy, nie wykraczają poza to, co bezwzględnie konieczne do skutecznego przeciwdziałania znaczącemu ryzyku, które zidentyfikowano. Powinno to w szczególności dotyczyć ograniczenia środka do części lub komponentu usługi możliwych do zidentyfikowania, o ile to możliwe bez uszczerbku dla skuteczności tego środka, takich jak określone rodzaje kanałów w ramach publicznie dostępnych usług łączności interpersonalnej, wybrani użytkownicy lub określone grupy użytkowników, w zakresie, w jakim można traktować je oddzielnie do celów wykrywania, a także określenia dodatkowych zabezpieczeń uzupełniających te wyraźnie określone w niniejszym rozporządzeniu, takich jak przeprowadzanie niezależnych audytów, przekazywanie dodatkowych informacji lub udzielanie dostępu do danych bądź wzmożone sprawowanie nadzoru i przeprowadzanie przeglądów przez człowieka, a także dalsze ograniczanie czasu stosowania nakazu wykrywania, który organ koordynujący uzna za konieczne. Aby uniknąć nieuzasadnionych lub nieproporcjonalnych skutków, należy ustalić takie wymagania po przeprowadzeniu z należytą starannością obiektywnej oceny każdego przypadku.

(24)W stosownych przypadkach właściwy organ sądowy lub właściwy niezależny organ administracyjny, zgodnie ze szczegółowymi przepisami proceduralnymi określonymi przez dane państwo członkowskie, powinien mieć możliwość podjęcia świadomej decyzji w sprawie wniosków o wydanie nakazów wykrywania. Jest to szczególnie istotne dla zapewnienia koniecznej sprawiedliwej równowagi między odnośnymi prawami podstawowymi a spójnym podejściem, zwłaszcza w związku z nakazami wykrywania dotyczącymi nagabywania dzieci w celach seksualnych. Należy zatem ustanowić procedurę, która umożliwi zainteresowanym dostawcom usług, Unijnemu Centrum ds. Niegodziwego Traktowania Dzieci w Celach Seksualnych i Jego Zwalczania ustanowionemu niniejszym rozporządzeniem („Unijne Centrum”) oraz, w przypadkach przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, właściwemu organowi ochrony danych wyznaczonemu na podstawie rozporządzenia (UE) 2016/679, przedstawienie opinii na temat przedmiotowych środków. Powinny to zrobić jak najszybciej, mając na uwadze ważny cel porządku publicznego oraz potrzebę niezwłocznego działania w celu ochrony dzieci. W szczególności organy ochrony danych powinny dołożyć wszelkich starań, aby uniknąć przedłużenia terminu na przedstawianie opinii w odpowiedzi na wcześniejsze konsultacje, który określono w rozporządzeniu (UE) 2016/679. Co więcej, powinny co do zasady być w stanie przedstawić swoją opinię we wskazanym terminie w sytuacjach, w których Europejska Rada Ochrony Danych wydała już wytyczne dotyczące technologii, które dostawca usług zamierza wdrożyć i stosować w celu wykonania nakazu wykrywania skierowanego do niego na podstawie niniejszego rozporządzenia.

(25)Jeżeli chodzi o nowe usługi, tj. usługi niedostępne wcześniej w Unii, zazwyczaj nie istnieją dowody wskazujące na potencjalne niewłaściwe wykorzystywanie danej usługi w ciągu ostatnich 12 miesięcy. Z tego względu oraz aby zapewnić skuteczność niniejszego rozporządzenia, organ koordynujący powinien mieć możliwość skorzystania z dowodów związanych z porównywalnymi usługami przy ocenie, czy należy wnioskować o wydanie nakazu wykrywania w odniesieniu do tego rodzaju nowej usługi. Usługę należy uznać za porównywalną, jeśli stanowi ona funkcjonalny odpowiednik danej usługi, z uwzględnieniem wszystkich istotnych faktów i okoliczności, w szczególności jej głównych cech i funkcji, sposobu, w jaki jest oferowana i użytkowana, bazy użytkowników, obowiązujących warunków i środków ograniczania ryzyka, a także ogólnego profilu pozostałego ryzyka.

(26)Środki podejmowane przez dostawców usług hostingu oraz dostawców publicznie dostępnych usług łączności interpersonalnej celem wykonania skierowanych do nich nakazów wykrywania powinny pozostać ściśle ograniczone do zakresu określonego w niniejszym rozporządzeniu oraz w nakazach wykrywania wydanych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Aby zapewnić skuteczność tych środków, umożliwić zastosowanie rozwiązań dostosowanych do potrzeb, zachować neutralność technologiczną oraz uniknąć obchodzenia obowiązków w zakresie wykrywania, należy wdrożyć te środki niezależnie od technologii stosowanych przez dostawców usług, których one dotyczą, w zawiązku ze świadczeniem przez nich usług. W niniejszym rozporządzeniu pozostawia się zatem dostawcy usług, którego dotyczą te środki, wybór technologii, które mają zostać zastosowane celem skutecznego wypełniania nakazów wykrywania, przy czym nie należy tego rozumieć jako zachęty do stosowania jakiejkolwiek technologii lub zniechęcania do jej stosowania, pod warunkiem że technologie i towarzyszące im środki spełniają wymagania niniejszego rozporządzenia. Obejmuje to stosowanie technologii pełnego szyfrowania transmisji, która to technologia jest ważnym narzędziem służącym zapewnieniu bezpieczeństwa i poufności komunikacji użytkowników, w tym dzieci. Podczas wykonywania nakazu wykrywania dostawcy usług powinni wprowadzić wszelkie dostępne środki ochronne, aby zagwarantować, że zastosowane przez nich technologie nie będą mogły zostać wykorzystane przez nich lub ich pracowników, ani przez osoby trzecie, do celów innych niż stosowanie niniejszego rozporządzenia, a tym samym uniknąć naruszenia bezpieczeństwa i poufności komunikacji użytkowników.

(27)Aby ułatwić dostawcom usług wywiązywanie się z obowiązków w zakresie wykrywania, Unijne Centrum powinno udostępnić dostawcom usług technologie wykrywania, z których mogą nieodpłatnie korzystać wyłącznie do celów wykonania skierowanych do nich nakazów wykrywania. Należy konsultować się z Europejską Radą Ochrony Danych w sprawie tych technologii oraz najlepszych metod ich wykorzystywania, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi przepisami prawa UE w zakresie ochrony danych osobowych. Unijne Centrum powinno uwzględnić zalecenia Europejskiej Rady Ochrony Danych przy sporządzaniu wykazu dostępnych technologii, a także Komisji przy opracowywaniu wytycznych dotyczących wypełniania obowiązków w zakresie wykrywania. Dostawcy usług mogą korzystać z technologii udostępnionych przez Unijne Centrum lub inne podmioty bądź z samodzielnie opracowanych przez nich technologii, pod warunkiem że spełniają one wymogi niniejszego rozporządzenia.

(28)Aby na bieżąco oceniać działanie technologii wykrywania oraz zapewnić ich wystarczającą niezawodność, a także identyfikować wyniki fałszywie dodatnie oraz w miarę możliwości unikać przekazywania Unijnemu Centrum błędnych zgłoszeń, dostawcy usług powinni zapewnić sprawowanie nadzoru przez człowieka oraz, w razie potrzeby, interwencję człowieka dostosowaną do rodzaju technologii wykrywania i rodzaju niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie, których dotyczy sprawa. Taki nadzór powinien obejmować regularne oceny odsetka wyników fałszywie ujemnych i dodatnich generowanych przez te technologie na podstawie analizy próbek zanonimizowanych reprezentatywnych danych. W szczególności w sytuacji wykrycia przypadków nagabywania dzieci w celach seksualnych za pośrednictwem publicznie dostępnej łączności interpersonalnej dostawcy usług powinni zapewnić regularne, konkretne i szczegółowe sprawowanie nadzoru przez człowieka oraz weryfikację przecz człowieka rozmów zidentyfikowanych przez technologię jako potencjalnie związane z nagabywaniem dzieci w celach seksualnych. 

(29)Dostawcy usług hostingu oraz dostawcy publicznie dostępnych usług łączności interpersonalnej mają szczególne możliwości, jeżeli chodzi o wykrywanie potencjalnych przypadków niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych z wykorzystaniem świadczonych przez nich usług. Informacje, które mogą uzyskać, oferując swoje usługi, są często niezbędne do skutecznego prowadzenia dochodzeń w sprawie przestępstw związanych z niegodziwym traktowaniem dzieci w celach seksualnych oraz ścigania takich przestępstw. Należy zatem nałożyć na dostawców usług obowiązek zgłaszania potencjalnych przypadków niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie z wykorzystaniem świadczonych przez nich usług, kiedy tylko uzyskają informacje na ten temat, tzn. jeżeli istnieją uzasadnione podstawy, by sądzić, że dane działanie może stanowić niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych w internecie. Jeżeli istnieją uzasadnione powody, wątpliwości co do wieku potencjalnej ofiary nie powinny powstrzymać tych dostawców usług od dokonania zgłoszenia. W trosce o skuteczność nie powinno mieć znaczenia, w jaki sposób uzyskują taką wiedzę. Taką wiedzę można uzyskać przykładowo w drodze wykonywania nakazów wykrywania, dzięki informacjom zasygnalizowanym przez użytkowników lub organizacje działające w interesie publicznym przeciwko niegodziwemu traktowaniu dzieci w celach seksualnych lub dzięki czynnościom wykonywanym przez dostawców usług z własnej inicjatywy. Dostawcy usług powinni przekazać minimum informacji określonych w niniejszym rozporządzeniu, tak aby właściwe organy ściągania mogły ocenić, czy należy wszcząć dochodzenie, w stosownych przypadkach, a także powinni zapewnić, aby zgłoszenia były jak najbardziej kompletne.

(30)W celu zapewnienia, aby dostępne w internecie materiały przedstawiające niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych były usuwane tak szybko jak to możliwe po ich wykryciu, organy koordynujące głównego miejsca prowadzenia działalności powinny mieć uprawnienia pozwalające im zwrócić się do właściwych organów sądowych lub niezależnych organów administracyjnych o wydanie nakazu usunięcia skierowanego do dostawców usług hostingu. Ze względu na to, że usunięcie lub uniemożliwienie dostępu do tych materiałów może mieć wpływ na prawo użytkowników, którzy dostarczyli dany materiał, dostawcy usług powinni poinformować takich użytkowników o powodach usunięcia, aby umożliwić im skorzystanie z prawa dochodzenia roszczeń, z zastrzeżeniem wyjątków koniecznych do uniknięcia zakłócenia działań mających na celu zapobieganie przestępstwom związanym z niegodziwym traktowaniem dzieci w celach seksualnych, ich wykrywanie, prowadzenie dochodzeń w ich sprawie oraz ich ściganie.

(31)Nie należy rozumieć przepisów niniejszego rozporządzenia jako mających wpływ na wymogi dotyczące nakazów usunięcia określone w rozporządzeniu (UE) .../... [w sprawie jednolitego rynku usług cyfrowych (akt o usługach cyfrowych) i zmieniającego dyrektywę 2000/31/WE]. 

(32)Obowiązki wynikające z niniejszego rozporządzenia nie mają zastosowania do dostawców usług hostingu, którzy nie świadczą usług w Unii. Takie usługi mogą jednak być nadal wykorzystywane do rozpowszechniania materiałów przedstawiających niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych wśród użytkowników lub przez użytkowników w Unii, wyrządzając szkodę dzieciom oraz całemu społeczeństwu, nawet jeżeli działalność dostawców usług nie jest ukierunkowana na państwa członkowskie, a całkowita liczba użytkowników tych usług w Unii jest ograniczona. Ze względów prawnych i praktycznych wezwanie tych dostawców usług do usunięcia lub uniemożliwienia dostępu do tych materiałów może nie być racjonalnie możliwe, nawet w drodze współpracy z właściwymi organami państwa trzeciego, w którym mają oni swoją siedzibę. Powinno zatem być możliwe, zgodnie z praktyką stosowaną w szeregu państw członkowskich, wymaganie od dostawców usług dostępu do internetu, by wprowadzili uzasadnione środki mające na celu blokowanie dostępu do tego materiału użytkownikom w Unii.

(33)W trosce o spójność, skuteczność oraz efektywność oraz w celu zminimalizowania ryzyka obejścia prawa podstawą takich nakazów blokowania powinien być wykaz adresów URL prowadzących do konkretnych, zweryfikowanych przypadków niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych, sporządzony i dostarczony centralnie przez Unijne Centrum na podstawie starannie zweryfikowanych zgłoszeń dokonanych przez właściwe organy państw członkowskich. Należy przewidzieć odpowiednie ograniczenia i zabezpieczenia, aby uniknąć podejmowania nieuzasadnionych lub nieproporcjonalnych środków, przede wszystkim takich, które w niekorzystny sposób wpływałyby na odnośne prawa podstawowe, w szczególności, oprócz praw dzieci, wolność wypowiedzi użytkowników i ich swobodny dostęp do informacji, a także wolność prowadzenia działalności gospodarczej przez dostawców usług. Przede wszystkim należy zapewnić, by obciążenia nakładane na dostawców usług dostępu do internetu, których dotyczy sprawa, nie były bezzasadne, by starannie oceniano potrzebę i proporcjonalność nakazów blokowania również po ich wydaniu, a także by zarówno dostawcy usług, jak i użytkownicy, których one dotyczą, dysponowali skutecznymi środkami zaskarżenia na drodze sądowej i pozasądowej.

(34)Biorąc pod uwagę, że nabywanie, posiadanie, świadome uzyskiwanie dostępu do materiałów przedstawiających niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych oraz ich przekazywanie stanowią przestępstwo na podstawie dyrektywy 2011/93/UE, konieczne jest zwolnienie dostawców odpowiednich usług społeczeństwa informacyjnego z odpowiedzialności karnej, jeżeli są oni zaangażowani w takie działania, o ile ich działania pozostają ściśle ograniczone do tego, co niezbędne do celów wypełnienia obowiązków nałożonych na nich niniejszym rozporządzeniem, oraz o ile działają oni w dobrej wierze. 

(35)Rozpowszechnianie materiałów przedstawiających niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych stanowi przestępstwo, które narusza prawa ukazanych w nich ofiar. Ofiary powinny mieć zatem prawo do otrzymania, na wniosek, od Unijnego Centrum, jednak za pośrednictwem organów koordynujących, stosownych informacji, jeżeli dostawcy usług hostingu lub dostawcy publicznie dostępnych usług łączności interpersonalnej zgłoszą zgodnie z niniejszym rozporządzeniem znane im materiały przedstawiające niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych, ukazujące te ofiary.

(36)Ze względu na wpływ na prawa ofiar ukazanych w takich znanych materiałach przedstawiających niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych oraz powszechną zdolność dostawców usług hostingu do ograniczenia tego wpływu, gdyż pomagają oni zapewnić, aby materiały te nie były już dostępne w ramach świadczonych przez nich usług, odnośni dostawcy usług powinni udzielić pomocy ofiarom, które wnioskują o usunięcie lub blokowanie dostępu do danego materiału. Pomoc ta powinna ograniczać się do tego, czego w danych okolicznościach można w sposób uzasadniony wymagać od danego dostawcy usług, z uwzględnieniem takich czynników jak treść i zakres wniosku, kroki niezbędne do zlokalizowania elementów znanych materiałów przedstawiających niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych oraz środków, którymi dysponuje dostawca usług. Pomoc ta mogłaby polegać, przykładowo, na ułatwieniu zlokalizowania wspomnianych elementów, ich weryfikowaniu oraz usuwaniu lub uniemożliwianiu dostępu do nich. Biorąc pod uwagę, że podejmowanie działań niezbędnych do doprowadzenia do usunięcia materiałów lub uniemożliwienia dostępu do nich może być bolesne, a nawet traumatyczne, a także złożone, ofiary powinny mieć również prawo do otrzymania wsparcia w tym zakresie od Unijnego Centrum za pośrednictwem organów koordynujących.

(37)Aby zapewnić skuteczne zarządzanie takiego rodzaju wsparciem ofiar, ofiary powinny mieć możliwość kontaktowania się z organem koordynującym, który jest dla nich najłatwiej dostępny, oraz polegania na nim; z kolei organ ten powinien pośredniczyć we wszelkiej komunikacji między ofiarami a Unijnym Centrum.

(38)Celem ułatwienia ofiarom korzystania z prawa do informacji oraz z pomocy i wsparcia w zakresie usuwania materiałów lub uniemożliwiania dostępu do nich, należy umożliwić ofiarom wskazanie odpowiednich elementów materiałów przedstawiających niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych, w odniesieniu do których wnoszą o uzyskanie informacji lub usunięcie bądź uniemożliwienie dostępu, poprzez dostarczenie zdjęcia lub zdjęć bądź nagrania lub nagrań wideo, lub poprzez dostarczenie adresów URL prowadzących do konkretnych elementów materiałów przedstawiających niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych, lub poprzez jakąkolwiek inną formę pozwalającą na jednoznaczną identyfikację danych elementów.

(39)Aby uniknąć nieproporcjonalnego naruszenia prawa użytkowników do życia prywatnego i rodzinnego oraz do ochrony danych osobowych, dostawcy odpowiednich usług społeczeństwa informacyjnego nie powinni przechowywać danych związanych z przypadkami potencjalnego niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie, chyba że jest to konieczne, ale nie dłużej niż to jest konieczne do co najmniej jednego z celów określonych w niniejszym rozporządzeniu, z zastrzeżeniem odpowiedniego maksymalnego okresu przechowywania. Ze względu na to, że powyższe wymogi dotyczące przechowywania danych odnoszą się wyłącznie do niniejszego rozporządzenia, nie należy rozumieć ich jako mających wpływ na możliwość przechowywania odpowiednich danych dotyczących treści ani danych o ruchu zgodnie z dyrektywą 2002/58/WE ani na wywiązywanie się z jakiegokolwiek obowiązku prawnego dotyczącego przechowywania danych, który ma zastosowanie do dostawców usług na podstawie innych aktów prawa Unii lub przepisów krajowych zgodnych z prawem Unii.

(40)Aby ułatwić sprawną i skuteczną komunikację za pomocą środków elektronicznych, w tym, w stosownych przypadkach, poprzez potwierdzanie odbioru takiej komunikacji, dotyczącą kwestii objętych niniejszym rozporządzeniem, należy zobowiązać dostawców odpowiednich usług społeczeństwa informacyjnego do wyznaczenia pojedynczego punktu kontaktowego oraz publikowania odpowiednich informacji dotyczących tego punktu kontaktowego, w tym informacji o językach, które mają być używane do takiej komunikacji. W odróżnieniu od przedstawiciela prawnego dostawcy usług punkt kontaktowy powinien służyć celom operacyjnym i nie powinno wymagać się, by miał fizyczną lokalizację. Należy ustanowić odpowiednie warunki w odniesieniu do języków komunikacji, które mają być określone, tak aby zapewnić, aby sprawna komunikacja nie była nadmiernie skomplikowana. W przypadku dostawców usług objętych obowiązkiem ustanowienia komórki nadzoru zgodności z prawem oraz mianowania pracowników ds. zgodności z prawem zgodnie z przepisami rozporządzenia (UE) .../... [w sprawie jednolitego rynku usług cyfrowych (akt o usługach cyfrowych) i zmieniającego dyrektywę 2000/31/WE], można wyznaczyć jednego z tych pracowników ds. zgodności z prawem jako punkt kontaktowy na podstawie niniejszego rozporządzenia, aby ułatwić spójne wypełnianie obowiązków wynikających z obu ram prawnych.

(41)Aby umożliwić skuteczny nadzór oraz, w stosownych przypadkach, egzekwowanie niniejszego rozporządzenia, dostawcy odpowiednich usług społeczeństwa informacyjnego, którzy nie mają siedziby w państwie trzecim i świadczą usługi w Unii, powinni mieć przedstawiciela prawnego w Unii oraz poinformować opinię publiczną i odpowiednie organy o sposobie kontaktowania się z tym przedstawicielem prawnym. Aby umożliwić stosowanie, w razie potrzeby, elastycznych rozwiązań niezależnie od różnych celów wynikających z niniejszego rozporządzenia, należy umożliwić, o ile zainteresowany dostawca usług wyraźnie to zaznaczył, by jego przedstawiciel prawny również pełnił funkcję punktu kontaktowego, pod warunkiem że spełnione są odpowiednie wymogi niniejszego rozporządzenia.

(42)W stosownych przypadkach i w dogodnych okolicznościach, z zastrzeżeniem wyboru dostawcy odpowiednich usług społeczeństwa informacyjnego oraz konieczności spełnienia obowiązujących wymogów prawnych w tym zakresie, należy umożliwić dostawcom usług wyznaczenie pojedynczego punktu kontaktowego oraz pojedynczego przedstawiciela prawnego do celów rozporządzenia (UE) .../... [w sprawie jednolitego rynku usług cyfrowych (akt o usługach cyfrowych) i zmieniającego dyrektywę 2000/31/WE] oraz niniejszego rozporządzenia.

(43)W interesie skutecznego stosowania oraz, w stosownych przypadkach, egzekwowania niniejszego rozporządzenia każde państwo członkowskie powinno wyznaczyć co najmniej jeden istniejący lub nowo ustanowiony organ właściwy do zapewniania takiego stosowania i egzekwowania przepisów w odniesieniu do dostawców odnośnych usług społeczeństwa informacyjnego podlegających jurysdykcji wyznaczającego państwa członkowskiego.

(44)Aby zapewnić jasność oraz umożliwić skuteczną, efektywną i spójną koordynację i współpracę zarówno na szczeblu krajowym, jak i unijnym, jeżeli państwo członkowskie wyznacza do celów stosowania i egzekwowania niniejszego rozporządzenia więcej niż jeden właściwy organ, powinno wyznaczyć jeden organ wiodący jako organ koordynujący; jeżeli natomiast państwo członkowskie wyznacza tylko jeden organ, należy automatycznie uznać wyznaczony organ za organ koordynujący. W związku z tym organ koordynujący powinien działać jako pojedynczy punkt kontaktowy w odniesieniu do wszystkich spraw związanych ze stosowaniem niniejszego rozporządzenia, bez uszczerbku dla uprawnień innych organów krajowych w zakresie egzekwowania przepisów. 

(45)Biorąc pod uwagę konkretną wiedzę ekspercką Unijnego Centrum oraz jego centralną pozycję w związku z wdrażaniem niniejszego rozporządzenia, organy koordynujące powinny mieć możliwość zwrócenia się do Unijnego Centrum o pomoc w wykonywaniu niektórych z powierzonych im zadań. Pomoc ta powinna pozostawać bez uszczerbku dla odpowiednich zadań i uprawnień organów koordynujących, które zwracają się o pomoc, oraz Unijnego Centrum, a także przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu wymogów mających zastosowanie do realizowania powierzonych im zadań i wykonywania przyznanym ich uprawnień.

(46)Ze względu na znaczenie powierzonych im zadań oraz potencjalny wpływ korzystania z przysługujących im uprawnień na korzystanie z praw podstawowych przez zainteresowane strony konieczne jest, aby organy koordynujące były w pełni niezależne. W tym celu zasady i gwarancje mające zastosowanie do organów koordynujących powinny być podobne do tych mających zastosowanie do sądów i trybunałów, aby zagwarantować, że stanowią one niezależne organy administracyjne i mogą pod każdym względem działać jako takie.

(47)Zarówno organ koordynujący, jak i inne właściwe organy, odgrywają kluczową rolę w zapewnieniu skuteczności praw i obowiązków określonych w niniejszym rozporządzeniu i osiągnięcia wyznaczonych w nim celów. W związku z tym należy zapewnić, by organy te miały nie tylko niezbędne uprawnienia w zakresie prowadzenia dochodzeń i egzekwowania przepisów, ale także niezbędne zasoby finansowe, ludzkie, technologiczne i inne, aby właściwie wykonywać swoje zadania na podstawie niniejszego rozporządzenia. W szczególności ze względu na wysoką liczbę dostawców odpowiednich usług społeczeństwa informacyjnego oraz korzystanie przez nich z zaawansowanych technologii przy świadczeniu przez nich usług konieczne jest, by zarówno organ koordynujący, jak i inne właściwe organy, dysponowały odpowiednią liczbą pracowników, w tym ekspertów o specjalistycznych umiejętnościach. Należy określić zasoby organów koordynujących z uwzględnieniem skali działania, złożoności i potencjalnego wpływu społecznego dostawców odpowiednich usług społeczeństwa informacyjnego podlegających jurysdykcji wyznaczającego państwa członkowskiego, a także zasięgu usług świadczonych przez nich w Unii. 

(48)Ze względu na konieczność zapewnienia skutecznego wypełniania nałożonych obowiązków należy nadać organom koordynującym uprawnienia w zakresie egzekwowania przepisów w celu przeciwdziałania naruszeniom przepisów niniejszego rozporządzenia. Uprawnienia te powinny obejmować prawo do tymczasowego ograniczenia dostępu użytkowników do usługi będącej przedmiotem naruszenia, lub, jedynie w przypadku gdy nie jest to technicznie wykonalne, do interfejsu internetowego dostawcy usług, na którym ma miejsce naruszenie. W świetle wysokiego poziomu ingerencji w prawa dostawców usług, z jakim wiążą się takie uprawnienia, należy wykonywać je wyłącznie, gdy spełnione zostaną określone warunki. Powinny one obejmować warunek, że naruszenie skutkuje regularnym i strukturalnym umożliwianiem popełniania przestępstw związanych z niegodziwym traktowaniem dzieci w celach seksualnych, co należy rozumieć jako odnoszące się do sytuacji, w której ze wszystkich dostępnych dowodów wynika, że takie umożliwianie miało miejsce na dużą skalę i przez dłuższy czas.

(49)Aby zweryfikować, czy przepisy niniejszego rozporządzenia, w szczególności te dotyczące środków ograniczających ryzyko oraz wykonywania wydanych nakazów wykrywania, nakazów usunięcia lub nakazów blokowania, są skutecznie przestrzegane w praktyce, każdy organ koordynujący powinien mieć możliwość wyszukiwania z wykorzystaniem odpowiednich wskaźników dostarczonych przez Unijne Centrum, aby wykrywać przypadki rozpowszechniania znanych lub nowych materiałów przedstawiających niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych poprzez publicznie dostępne materiały za pośrednictwem usług hostingu świadczonych przez odnośnych dostawców usług.

(50)Mając na celu zapewnienie, aby dostawcy usług hostingu mieli świadomość niewłaściwego wykorzystywania świadczonych przez nich usług i możliwość podjęcia szybkich działań w celu usunięcia materiałów lub uniemożliwienia dostępu do nich na zasadzie dobrowolności, organy koordynujące głównego miejsca prowadzenia działalności powinny mieć możliwość powiadomienia tych dostawców usług o istnieniu materiałów przedstawiających niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych w ramach ich usług oraz wnioskowania, aby dostawcy usług dobrowolnie rozważyli usunięcie tych materiałów lub uniemożliwienie dostępu do nich. Należy wyraźnie odróżnić takie działania w zakresie powiadamiania od przysługujących organom koordynującym na podstawie niniejszego rozporządzenia uprawnień do wnioskowania o wydanie nakazów usunięcia, w których nakłada się na odnośnych dostawców usług wiążące zobowiązanie prawne do usunięcia odnośnego materiału lub uniemożliwienia dostępu do niego w określonym czasie.

(51)Aby zapewnić jasność i skuteczne wdrożenie niniejszego rozporządzenia, dostawca odpowiednich usług społeczeństwa informacyjnego powinien podlegać jurysdykcji państwa członkowskiego, w którym znajduje się jego główne przedsiębiorstwo, tzn. tam, gdzie dostawca usług ma swoją siedzibę zarządu lub siedzibę statutową, w której wykonywane są główne funkcje finansowe i sprawowana jest kontrola operacyjna. Jeżeli chodzi o dostawców usług, którzy nie mają siedziby w Unii, ale świadczą swoje usługi na jej terytorium, państwo członkowskie, w którym ma miejsce pobytu lub siedzibę wyznaczony przedstawiciel prawny, powinno sprawować nad nim jurysdykcję, z uwagi na funkcję przedstawicieli prawnych na podstawie niniejszego rozporządzenia.

(52)Aby zapewnić skuteczne egzekwowanie i ochronę praw użytkowników na podstawie niniejszego rozporządzenia, należy umożliwić składanie skarg dotyczących domniemanego niewywiązania się z obowiązków dostawców odpowiednich usług społeczeństwa informacyjnego wynikających z niniejszego rozporządzenia. Należy tego dokonać w drodze umożliwienia użytkownikom składania skarg do organu koordynującego na terytorium państwa członkowskiego, w którym przebywają lub mają swoją siedzibę użytkownicy, niezależnie od tego, które państwo członkowskie sprawuje jurysdykcję nad danym dostawcą usług. W celu składania skarg użytkownicy mogą zdecydować się na skorzystanie z usług organizacji działających w interesie publicznym przeciwko niegodziwemu traktowaniu dzieci w celach seksualnych. Aby jednak nie zagrozić realizacji celu, jakim jest ustanowienie jasnego i skutecznego systemu nadzoru, oraz uniknąć ryzyka podejmowania niespójnych decyzji, późniejsze wykonywanie wszelkich uprawnień w zakresie prowadzenia dochodzeń i egzekwowania przepisów w odniesieniu do zachowania będącego przedmiotem skargi powinno należeć wyłącznie do organu koordynującego głównego miejsca prowadzenia działalności, w stosownych przypadkach, bez uszczerbku dla kompetencji innych organów nadzorczych w ramach ich uprawnień.

(53)Państwa członkowskie powinny zapewnić, by za naruszenie obowiązków określonych w niniejszym rozporządzeniu groziły skuteczne, proporcjonalne i odstraszające sankcje uwzględniające elementy takie jak charakter, waga, powtarzalność i czas trwania naruszenia, mając na uwadze interes publiczny, zakres i rodzaj prowadzonej działalności, a także możliwości gospodarcze danego dostawcy odnośnych usług społeczeństwa informacyjnego.

(54)Nie należy rozumieć przepisów niniejszego rozporządzenia dotyczących nadzoru i egzekwowania jako mających wpływ na uprawnienia i kompetencje organów ochrony danych przysługujących im na podstawie rozporządzenia (UE) 2016/679.

(55)Dla prawidłowego działania ustanowionego niniejszym rozporządzeniem systemu obowiązkowego wykrywania i blokowania przypadków niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie konieczne jest, by Unijne Centrum otrzymywało, za pośrednictwem organów koordynujących, materiały uznane za stanowiące materiały przedstawiające niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych lub transkrypcje rozmów uznanych za nagabywanie dzieci w celach seksualnych, na przykład takich, które można było uzyskać w toku dochodzeń, tak aby materiały lub rozmowy mogły posłużyć jako dokładna i wiarygodna podstawa do generowania przez Unijne Centrum wskaźników takiego niegodziwego traktowania. Aby osiągnąć taki rezultat, należy przeprowadzać identyfikację po dokonaniu starannej oceny przeprowadzonej w kontekście procedury gwarantującej sprawiedliwy i obiektywny wynik przez same organy koordynujące lub przez sąd lub niezależny organ administracyjny inny niż organ koordynujący. Chociaż szybka ocena, identyfikacja i przekazywanie takich materiałów są ważne także w innych kontekstach, to w przypadku nowych materiałów przedstawiających niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych oraz nagabywania dzieci w celach seksualnych zgłoszonych na podstawie niniejszego rozporządzenia są one kluczowe ze względu na to, że materiały te mogą prowadzić do wykrycia trwającego lub potencjalnego niegodziwego traktowania oraz do udzielenia pomocy ofiarom. Należy zatem wyznaczyć konkretne terminy dotyczące przekazywania tego rodzaju zgłoszeń.

(56)Aby wskaźniki generowane przez Unijne Centrum do celów wykrywania były jak najbardziej kompletne, organy koordynujące powinny z własnej inicjatywy przekazywać odnośne materiały i transkrypcje. Unijne Centrum powinno mieć jednak w tym celu również możliwość zwracania uwagi organów koordynujących na pewne materiały lub rozmowy.

(57)Niektórzy dostawcy odpowiednich usług społeczeństwa informacyjnego świadczą usługi w kilku lub nawet we wszystkich państwach członkowskich, podczas gdy na podstawie niniejszego rozporządzenia wyłącznie jedno państwo członkowskie sprawuje jurysdykcję nad danym dostawcą usług. Konieczne jest zatem, by sprawujący jurysdykcję organ koordynujący wyznaczony przez państwo członkowskie uwzględniał interesy wszystkich użytkowników w Unii podczas wykonywania swoich zadań i uprawnień, bez dokonywania rozróżnień, jeśli chodzi o elementy takie jak lokalizacja lub narodowość użytkowników, a także by organy koordynujące współpracowały ze sobą w skuteczny i efektywny sposób. Aby ułatwić taką współpracę, należy ustanowić niezbędne mechanizmy i systemy wymiany informacji. Współpraca ta pozostaje bez uszczerbku dla uprawnień państw członkowskich do organizowania regularnej wymiany poglądów z innymi organami publicznymi, jeżeli jest to istotne z punktu widzenia wykonywania zadań tych organów i organu koordynującego.

(58)W szczególności, aby ułatwić współpracę niezbędną do właściwego działania mechanizmów ustanowionych niniejszym rozporządzeniem, Unijne Centrum powinno ustanowić i utrzymywać konieczne systemy wymiany informacji. Podczas ustanawiania i utrzymywania tych systemów Unijne Centrum powinno współpracować z Agencją Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania („Europol”) i organami krajowymi, aby w razie potrzeby wykorzystywać istniejące systemy i najlepsze praktyki.

(59)Aby wspierać wdrażanie niniejszego rozporządzenia i przyczyniać się do osiągnięcia wyznaczonych w nim celów, Unijne Centrum powinno działać jako główny podmiot ułatwiający, wykonując szereg określonych zadań. Wykonywanie tych zadań wymaga mocnych gwarancji niezależności, w szczególności od organów ścigania, a także struktury zarządzania zapewniającej efektywne, skuteczne i spójne wykonywanie powierzonych mu różnych zadań oraz osobowości prawnej umożliwiającej efektywne interakcje ze wszystkimi zainteresowanymi stronami. Należy je zatem ustanowić jako zdecentralizowaną agencję unijną.

(60)W trosce o pewność prawa i skuteczność należy określić zadania Unijnego Centrum w sposób jasny i wyczerpujący. Aby zapewnić właściwe wdrożenie niniejszego rozporządzenia, zadania te powinny dotyczyć w szczególności obowiązków w zakresie wykrywania, zgłaszania i blokowania nałożonych na dostawców usług hostingu, dostawców publicznie dostępnych usług łączności interpersonalnej i dostawców usług dostępu do internetu. Z tego samego powodu należy jednak powierzyć Unijnemu Centrum inne zadania, w szczególności związane z wykonywaniem zobowiązań dostawców odpowiednich usług społeczeństwa informacyjnego w zakresie oceny i ograniczania ryzyka, z usuwaniem przez dostawców usług hostingu materiałów przedstawiających niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych lub uniemożliwianiem przez nich dostępu do takich materiałów, z udzieleniem pomocy organom koordynującym, a także z generowaniem wiedzy ogólnej i eksperckiej na temat niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie oraz dzieleniem się tą wiedzą.

(61)Unijne Centrum powinno dostarczać wiarygodnych informacji na temat tego, jakie działania można w sposób uzasadniony uznać za stanowiące niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych w internecie, aby umożliwić ich wykrywanie i blokowanie zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Ze względu na charakter materiałów przedstawiających niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych należy przekazywać wiarygodne informacje, o których mowa, bez udostępniania samego materiału. Unijne Centrum powinno zatem generować dokładne i wiarygodne wskaźniki na podstawie zidentyfikowanych materiałów przedstawiających niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych oraz przypadków nagabywania dzieci w celach seksualnych, zgłoszonych mu przez organy koordynujące zgodnie z odpowiednimi przepisami niniejszego rozporządzenia. Wskaźniki te powinny umożliwiać technologiom wykrywanie rozpowszechniania odpowiednio tych samym materiałów (znane materiały) lub innych materiałów przedstawiających niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych (nowe materiały) bądź wykrywanie przypadków nagabywania dzieci w celach seksualnych.

(62)Aby system ustanowiony niniejszym rozporządzeniem działał prawidłowo, należy powierzyć Unijnemu Centrum obowiązek tworzenia baz danych dla każdego z tych trzech rodzajów niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie oraz utrzymywania i obsługi tych baz danych. Do celów rozliczalności i umożliwiania korekt w razie potrzeby powinien on prowadzić dokumentację zgłoszeń i procesu generowania wskaźników.

(63)Aby zapewnić identyfikowalność procesu zgłaszania i wszelkich działań następczych podejmowanych w związku ze zgłoszeniami, a także umożliwić przekazywanie informacji zwrotnych na temat zgłoszeń dostawcom usług hostingu i dostawcom dostępnych publicznie usług łączności interpersonalnej, generowanie statystyk dotyczących zgłoszeń oraz wiarygodne i sprawne zarządzanie zgłoszeniami i ich rozpatrywanie, Unijne Centrum powinno utworzyć bazę danych przeznaczoną na takie zgłoszenia. Aby taka baza danych mogła spełniać powyższe cele, powinna zawierać także istotne informacje na temat tych zgłoszeń, takie jak wskaźniki odnoszące się do materiału oraz pomocnicze znaczniki, które mogą wskazywać, przykładowo, czy zgłoszone zdjęcie lub nagranie wideo stanowi część serii zdjęć lub nagrań wideo przedstawiających tę samą ofiarę lub te same ofiary.

(64)Z uwagi na wrażliwość przedmiotowych danych oraz celem uniknięcia błędów i ewentualnego niewłaściwego wykorzystywania, należy ustanowić ścisłe zasady dostępu do tych baz danych zawierających wskaźniki oraz baz danych zawierających zgłoszenia, ścisłe zasady dotyczące zawartych w nich danych oraz ich bezpieczeństwa. Przede wszystkim nie należy przechowywać przedmiotowych danych dłużej niż jest to bezwzględnie konieczne. Z powyższych względów dostęp do bazy danych zawierającej wskaźniki powinien być udzielany wyłącznie stronom wymienionym w niniejszym rozporządzeniu oraz do określonych w nim celów, z zastrzeżeniem kontroli ze strony Unijnego Centrum, a także takie dostęp powinien być ograniczony w czasie i zakresie do tego, co jest absolutnie niezbędne do tych celów.

(65)Aby uniknąć dokonywania na podstawie niniejszego rozporządzenia błędnych zgłoszeń przypadków niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie oraz umożliwić organom ścigania skupienie się na ich głównych zadaniach w zakresie prowadzenia dochodzeń, należy przekazywać zgłoszenia za pośrednictwem Unijnego Centrum. Unijne Centrum powinno poddać te zgłoszenia ocenie, aby zidentyfikować zgłoszenia, które są całkowicie nieuzasadnione, tzn. zgłoszenia, w przypadku których natychmiast wiadomo, bez konieczności przeprowadzania jakiejkolwiek merytorycznej analizy prawnej lub faktycznej, że zgłoszone działania nie stanowią niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie. Jeżeli zgłoszenie jest całkowicie nieuzasadnione, Unijne Centrum powinno przekazać informacje zwrotne dostawcy usług hostingu lub dostawcy publicznie dostępnych usług łączności interpersonalnej, który dokonał zgłoszenia, aby umożliwić ulepszenie stosowanych przez nich technologii i procesów oraz podjęcie innych odpowiednich kroków, takich jak przywrócenie niesłusznie usuniętych materiałów. Ze względu na to, że każde zgłoszenie może być ważnym środkiem umożliwiającym prowadzenie dochodzeń w sprawie przestępstw związanych z niegodziwym traktowaniem dzieci w celach seksualnych oraz ich ściąganie, a także ratowanie ofiar takiego niegodziwego traktowania, należy rozpatrywać zgłoszenia tak szybko jak to możliwe.

(66)Aby przyczynić się do skutecznego stosowania niniejszego rozporządzenia oraz ochrony praw ofiar, Unijne Centrum powinno mieć możliwość, na wniosek, udzielenia ofiarom pomocy oraz wspierania właściwych organów poprzez wyszukiwanie usług hostingu wykorzystywanych do rozpowszechniania znanych materiałów przedstawiających niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych, które są publicznie dostępne, przy wykorzystaniu stosownych wskaźników. W przypadku zidentyfikowania tego rodzaju materiału po przeprowadzeniu takiego wyszukiwania Unijne Centrum powinno mieć również możliwość zwrócić się do dostawcy odnośnej usługi hostingu o usunięcie lub uniemożliwienie dostępu do danego elementu lub danych elementów, ze względu na to, że dostawca może nie być świadomy ich istnienia i może być skłonny zrobić to na zasadzie dobrowolności.

(67)Ze względu na swoją centralną pozycję wynikającą z wykonywania głównych zadań powierzonych mu na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz informacje i wiedzę ekspercką, jaką może w związku z tym zgromadzić, Unijne Centrum powinno także przyczyniać się do osiągnięcia celów niniejszego rozporządzenia, pełniąc rolę ośrodka gromadzącego wiedzę ogólną i ekspercką oraz informacje o badaniach dotyczących spraw związanych z zapobieganiem niegodziwemu traktowaniu dzieci w celach seksualnych w internecie oraz zwalczaniem tego zjawiska. W związku z tym Unijne Centrum powinno współpracować z odpowiednimi zainteresowanymi stronami zarówno z Unii, jak i spoza niej, oraz umożliwić państwom członkowskim korzystanie ze zgromadzonej wiedzy ogólnej i eksperckiej, w tym z najlepszych praktyk oraz wdrożonych doświadczeń i wniosków.

(68)Przetwarzanie i przechowywanie wybranych danych osobowych jest konieczne do wykonywania przez Unijne Centrum zadań powierzonych mu na podstawie niniejszego rozporządzenia. Aby zapewnić odpowiednią ochronę takich danych osobowych, Unijne Centrum powinno przetwarzać i przechowywać dane osobowe wyłącznie wtedy, gdy jest to bezwzględnie konieczne do osiągnięcia celów określonych w niniejszym rozporządzeniu. Powinno się to odbywać w bezpieczny sposób i przy ograniczeniu przechowywania do tego, co jest bezwzględnie konieczne do wykonania odpowiednich zadań.

(69)Aby umożliwić skuteczne i efektywne wykonywanie powierzonych mu zadań, Unijne Centrum powinno ściśle współpracować z organami koordynującymi, Europolem i odpowiednimi organizacjami partnerskimi, takimi jak Narodowe Centrum Stanów Zjednoczonych ds. Dzieci Zaginionych i Wykorzystywanych lub Międzynarodowe Stowarzyszenie Internetowych Gorących Linii („stowarzyszenie INHOPE”), którego sieć gorących linii służy zgłaszaniu materiałów przedstawiających niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych, w granicach określonych niniejszym rozporządzeniem i innymi aktami prawnymi regulującymi ich działalność. Aby ułatwić taką współpracę, należy poczynić niezbędne ustalenia, takie jak powołanie przez organy koordynujące urzędników odpowiedzialnych za kontakty oraz podpisanie protokołów ustaleń z Europolem, a także, w stosownych przypadkach, z jedną odpowiednią organizacją partnerską lub większą ich liczbą.

(70)Wieloletnie wsparcie Unii zarówno dla stowarzyszenie INHOPE, jak i należących do niego gorących linii, świadczy o tym, że gorące linie znajdują się w pierwszej linii frontu w walce z niegodziwym traktowaniem dzieci w celach seksualnych w internecie. Unijne Centrum powinno korzystać z sieci gorących linii i apelować do nich o skuteczną współpracę z organami koordynującymi, dostawcami odpowiednich usług społeczeństwa informacyjnego oraz organami ścigania państw członkowskich. Wiedza ekspercka i doświadczenie gorących linii to nieocenione źródło informacji na temat wczesnego rozpoznawania powszechnych zagrożeń i rozwiązań, a także na temat różnic na szczeblu regionalnym i krajowym w całej Unii.

(71)Biorąc pod uwagę zakres działania Europolu oraz jego doświadczenie we wskazywaniu właściwych organów krajowych w niejasnych sytuacjach, a także jego bazę danych wywiadowczych dotyczących przestępstw, która może przyczynić się do zidentyfikowania powiązań z dochodzeniami prowadzonymi w innych państwach członkowskich, Unijne Centrum powinno ściśle z nim współpracować, w szczególności aby zapewnić szybkie wskazywanie właściwych krajowych organów ścigania w sprawach, w których nie są one jasne lub które dotyczą więcej niż jednego państwa członkowskiego. 

(72)Biorąc pod uwagę potrzebę ścisłej współpracy Unijnego Centrum z Europolem, siedziba Unijnego Centrum powinna znajdować się w pobliżu siedziby Europolu, która mieści się w Hadze, w Niderlandach. Wspólna lokalizacja Unijnego Centrum i Europolu jest korzystna ze względu na bardzo wrażliwy charakter zgłoszeń przekazywanych Europolowi przez Unijne Centrum oraz wymagania techniczne, takie jak bezpieczne połączenia danych. Pozwoliłaby ona również Unijnemu Centrum korzystać z usług wsparcia Europolu, w szczególności w zakresie zarządzania zasobami ludzkimi, technologii informacyjnej, w tym cyberbezpieczeństwa, budynków i komunikacji, pozostając przy tym niezależnym podmiotem. Wspólne korzystanie z takich usług wsparcia jest bardziej opłacalne i zapewnia bardziej profesjonalną obsługę niż powielanie ich poprzez tworzenie ich od nowa.

(73)Należy ustanowić niezbędne zasady dotyczące organizacji Unijnego Centrum, aby zapewnić jego właściwe działanie. W celu zachowania spójności zasady te powinny być zgodne ze wspólnym podejściem uzgodnionym przez Parlament Europejski, Radę UE i Komisję Europejską w sprawie agencji zdecentralizowanych.

(74)Z uwagi na potrzebę posiadania przez Unijne Centrum technicznej wiedzy eksperckiej do celów wypełniania powierzonych mu zadań, w szczególności zadania polegającego na udostępnianiu wykazu technologii, które mogą służyć wykrywaniu, powinno ono mieć Komitet ds. Technologii składający się z ekspertów pełniących funkcje doradcze. Komitet ds. Technologii może w szczególności dostarczać wiedzę ekspercką, aby wspierać prace Unijnego Centrum, w zakresie swoich uprawnień, w odniesieniu do spraw związanych z wykrywaniem przypadków niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie oraz wspierać Unijne Centrum w przyczynianiu się do wysokiego poziomu standardów technicznych oraz zabezpieczeń w technologii wykrywania.

(75)W trosce o przejrzystość i odpowiedzialność oraz w celu umożliwienia oceny oraz, w stosownych przypadkach, wprowadzania dostosowań, należy zobowiązać dostawców usług hostingu, dostawców publicznie dostępnych usług łączności interpersonalnej oraz dostawców usług dostępu do internetu, organy koordynujące oraz Unijne Centrum do gromadzenia, rejestrowania i analizowania informacji w oparciu o gromadzenie zanonimizowanych danych nieosobowych oraz do publikowania rocznych sprawozdań ze swojej działalności na podstawie niniejszego rozporządzenia. Organy koordynujące powinny współpracować w zakresie gromadzenia takich informacji z Europolem oraz organami ścigania i innymi odpowiednimi organami krajowymi państwa członkowskiego, które wyznaczyło dany organ koordynujący.

(76)W interesie dobrych rządów oraz w oparciu o zgromadzone statystyki i informacje oraz mechanizmy sprawozdawczości z przejrzystości przewidziane w niniejszym rozporządzeniu Komisja powinna poddać niniejsze rozporządzenie ocenie w terminie pięciu lat od daty jego wejścia w życie, a następnie co pięć lat.

(77)Ocena ta powinna opierać się na kryteriach skuteczności, konieczności, efektywności, proporcjonalności, adekwatności, spójności i unijnej wartości dodanej. Należy ocenić w niej funkcjonowanie poszczególnych środków operacyjnych i technicznych przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, w tym skuteczność środków mających na celu poprawę wykrywania, zgłaszania i usuwania przypadków niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie, skuteczność mechanizmów ochronnych, a także wpływ na potencjalnie zagrożone prawa podstawowe, wolność prowadzenia działalności gospodarczej, ochronę życia prywatnego i danych osobowych. Komisja powinna również ocenić wpływ na potencjalnie zagrożone interesy osób trzecich.

(78)W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1232 45  przewidziano rozwiązanie tymczasowe w odniesieniu do wykorzystywania technologii przez niektórych dostawców publicznie dostępnych usług łączności interpersonalnej do celów zwalczania niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie, w oczekiwaniu na opracowanie i przyjęcie długoterminowych ram prawnych. W niniejszym rozporządzeniu zapewniono takie długoterminowe ramy prawne. Rozporządzenie (UE) 2021/1232 należy w związku z tym uchylić.

(79)Aby osiągnąć cele niniejszego rozporządzenia, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia zgodnie z art. 290 Traktatu aktów, które zmieniają załączniki do niniejszego rozporządzenia oraz które uzupełniają je w drodze ustanowienia szczegółowych przepisów dotyczących tworzenia baz danych prowadzonych przez Unijne Centrum, ich zawartości oraz dostępu do nich, przepisów dotyczących formatu, dokładnej treści i innych szczegółów zgłoszeń oraz procesu dokonywania zgłoszeń, przepisów dotyczących określania wysokości kosztów, jakie ponosi Unijne Centrum, aby wspierać dostawców usług w ocenie ryzyka oraz obciążania tymi kosztami, a także przepisów dotyczących wymogów technicznych systemów wymiany informacji wspierających komunikację między organami koordynującymi, Komisją, Unijne Centrum, innymi odpowiednimi agencjami unijnymi oraz dostawcami odpowiednich usług społeczeństwa informacyjnego. 

(80)Ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych w zakresie aktów delegowanych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym w formie otwartych konsultacji publicznych i na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. 46 W szczególności, aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.

(81)Do celów zapewnienia jednolitych warunków wdrożenia systemu wymiany informacji należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 47 .

(82)Aby zapewnić wszystkim zainteresowanym stronom dostatecznie dużo czasu na wprowadzenie środków niezbędnych do przestrzegania przepisów niniejszego rozporządzenia, należy przewidzieć odpowiedni okres między datą jego wejścia w życie a datą rozpoczęcia jego stosowania. 

(83)Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia, mianowicie przyczynienie się do prawidłowego działania rynku wewnętrznego poprzez ustanowienie jasnych, jednolitych i zrównoważonych przepisów mających na celu zapobieganie niegodziwemu traktowaniu dzieci w celach seksualnych i zwalczanie takiego traktowania w sposób skuteczny i z poszanowaniem praw podstawowych, nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na rozmiary i skutki działań możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną we wspomnianym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia tego celu.

(84)Zgodnie z art. 42 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 48 przeprowadzono konsultacje z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych i Europejską Radą Ochrony Danych, które zakończyły się wydaniem przez nie opinii w dniu [...],

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot i zakres

1.W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się jednolite przepisy służące przeciwdziałaniu niewłaściwemu wykorzystywaniu odpowiednich usług społeczeństwa informacyjnego do niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie na rynku wewnętrznym.

    Ustanawia się w nim w szczególności:

a)obowiązki dostawców odpowiednich usług społeczeństwa informacyjnego w zakresie minimalizowania ryzyka, że ich usługi zostaną niewłaściwie wykorzystane do niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie;

b)obowiązki dostawców usług hostingu oraz dostawców usług łączności interpersonalnej w zakresie wykrywania i zgłaszania przypadków niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie;

c)obowiązki dostawców usług hostingu w zakresie usuwania materiałów przedstawiających niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych lub uniemożliwiania dostępu do takich materiałów w ramach świadczonych przez nich usług;

d)obowiązki dostawców usług dostępu do internetu w zakresie uniemożliwiania dostępu do materiałów przedstawiających niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych;

e)przepisy dotyczące wdrażania i egzekwowania niniejszego rozporządzenia, w tym wyznaczania właściwych organów państw członkowskich i ich funkcjonowania, Unijnego Centrum ds. Niegodziwego Traktowania Dzieci w Celach Seksualnych ustanowionego w art. 40 („Unijne Centrum”) oraz współpracy i przejrzystości.

2.Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do dostawców odpowiednich usług społeczeństwa informacyjnego, którzy oferują takie usługi w Unii, niezależnie od miejsca, w którym znajduje się ich główne przedsiębiorstwo.

3.Niniejsze rozporządzenie nie ma wpływu na przepisy ustanowione w następujących aktach prawnych:

a)dyrektywie 2011/93/UE w sprawie zwalczania niegodziwego traktowania w celach seksualnych i wykorzystywania seksualnego dzieci oraz pornografii dziecięcej, zastępująca decyzję ramową Rady 2004/68/WSiSW; 

b)dyrektywie 2000/31/WE i rozporządzeniu (UE) .../... [w sprawie jednolitego rynku usług cyfrowych (akt o usługach cyfrowych) i zmieniającego dyrektywę 2000/31/WE];

c)dyrektywie 2010/13/UE;

d)rozporządzeniu (UE) 2016/679, dyrektywa 2016/680, rozporządzenie (UE) 2018/1725 oraz – z zastrzeżeniem ust. 4 niniejszego artykułu – dyrektywa 2002/58/WE.

4.W niniejszym rozporządzeniu ograniczono korzystanie z praw i obowiązków przewidzianych w art. 5 ust. 1 i 3 oraz art. 6 ust. 1 dyrektywy 2002/58/WE w takim zakresie, w jakim jest to niezbędne do wykonania nakazów wykrywania wydanych zgodnie z rozdziałem 1 sekcja 2 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a)„usługa hostingu” oznacza usługę społeczeństwa informacyjnego w rozumieniu art. 2 lit. f) tiret trzecie rozporządzenia (UE) .../... [w sprawie jednolitego rynku usług cyfrowych (akt o usługach cyfrowych) i zmieniającego dyrektywę 2000/31/WE];

b)„usługa łączności interpersonalnej” oznacza publicznie dostępną usługę w rozumieniu art. 2 pkt 5 dyrektywy (UE) 2018/1972, w tym usługi, które umożliwiają bezpośrednią interpersonalną i interaktywną wymianę informacji, będąc jedynie niewielką funkcją pomocniczą nieodłącznie związaną z inną usługą;

c)„aplikacja” oznacza produkt cyfrowy lub usługę cyfrową w rozumieniu art. 2 pkt 13 rozporządzenia (UE) .../... [w sprawie kontestowalnych i uczciwych rynków w sektorze cyfrowym (akt o rynkach cyfrowych)];

d)„sklep z aplikacjami” oznacza usługę w rozumieniu art. 2 pkt 12 rozporządzenia (UE) .../... [w sprawie kontestowalnych i uczciwych rynków w sektorze cyfrowym (akt o rynkach cyfrowych)];

e)„usługa dostępu do internetu” oznacza usługę w rozumieniu art. 2 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia (UE) Parlamentu Europejskiego i Rady 2015/2120 49 ;

f)„odpowiednie usługi społeczeństwa informacyjnego” oznaczają wszystkie następujące usługi:

(i) usługa hostingu;

(ii) usługa łączności interpersonalnej;

(iii) sklep z aplikacjami;

(iv) usługa dostępu do internetu.

g)„oferowanie usług w Unii” oznacza oferowanie usług w Unii w rozumieniu art. 2 lit. d) rozporządzenia (UE) .../... [w sprawie jednolitego rynku usług cyfrowych (akt o usługach cyfrowych) i zmieniającego dyrektywę 2000/31/WE];

h)„użytkownik” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która korzysta z odpowiedniej usługi społeczeństwa informacyjnego;

i)„dziecko” oznacza każdą osobę fizyczną w wieku poniżej 18 lat;

j)„użytkownik będący dzieckiem” oznacza osobę fizyczną korzystającą z odpowiedniej usługi społeczeństwa informacyjnego w wieku poniżej 17 lat;

k)„mikroprzedsiębiorstwo lub małe lub średnie przedsiębiorstwo” oznacza przedsiębiorstwo w rozumieniu zalecenia Komisji 2003/361/WE dotyczącego definicji mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw 50 ;

l)„materiał przedstawiający niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych” oznacza materiał stanowiący pornografię dziecięcą lub przedstawienie pornograficzne w rozumieniu w art. 2 lit. c) i e) dyrektywy 2011/93/UE;

m)„znany materiał przedstawiający niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych” oznacza materiał potencjalnie przedstawiający niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych, wykryty przy użyciu wskaźników zawartych w bazie danych wskaźników, o której mowa w art. 44 ust. 1 lit. a);

n)„nowy materiał przedstawiający niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych” oznacza materiał potencjalnie przedstawiający niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych, wykryty przy użyciu wskaźników zawartych w bazie danych wskaźników, o której mowa w art. 44 ust. 1 lit. b);

o)„nagabywanie dzieci w celach seksualnych” oznacza nagabywanie dzieci w celach seksualnych, o którym mowa w art. 6 dyrektywy 2011/93/UE.

p)„niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych w internecie” oznacza rozpowszechnianie materiałów przedstawiających niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych w internecie oraz nagabywanie dzieci w celach seksualnych;

q)„przestępstwa związane z niegodziwym traktowaniem dzieci w celach seksualnych” oznaczają przestępstwa w rozumieniu art. 3–7 dyrektywy 2011/93/UE;

r)„system rekomendacji” oznacza system w rozumieniu art. 2 lit. o) rozporządzenia (UE) .../... [w sprawie jednolitego rynku usług cyfrowych (akt o usługach cyfrowych) i zmieniającego dyrektywę 2000/31/WE];

s)„dane dotyczące treści” oznaczają dane w rozumieniu art. 2 pkt 10 rozporządzenia (UE) [w sprawie europejskiego nakazu wydania dowodów dotyczącego elektronicznego materiału dowodowego w sprawach karnych i europejskiego nakazu zabezpieczenia dowodów dotyczącego elektronicznego materiału dowodowego w sprawach karnych (.../... rozporządzenie w sprawie elektronicznego materiału dowodowego)];

t)„moderowanie treści” oznacza działania w rozumieniu art. 2 lit. p) rozporządzenia (UE) .../... [w sprawie jednolitego rynku usług cyfrowych (akt o usługach cyfrowych) i zmieniającego dyrektywę 2000/31/WE];

u)„organ koordynujący głównego miejsca prowadzenia działalności” oznacza organ koordynujący do spraw związanych z niegodziwym traktowaniem dzieci w celach seksualnych wyznaczony zgodnie z art. 25 przez państwo członkowskie, w którym dostawca usług społeczeństwa informacyjnego ma główne miejsce prowadzenia działalności lub, w stosownych przypadkach, w którym jego przedstawiciel prawny ma miejsce pobytu lub siedzibę;

v)„warunki” oznaczają warunki w rozumieniu art. 2 lit. q) rozporządzenia (UE) .../... [w sprawie jednolitego rynku usług cyfrowych (akt o usługach cyfrowych) i zmieniającego dyrektywę 2000/31/WE];

w)„główne przedsiębiorstwo” oznacza siedzibę główną lub siedzibę statutową dostawcy odpowiednich usług społeczeństwa informacyjnego, w której wykonywane są główne funkcje finansowe i sprawowana jest kontrola operacyjna.

ROZDZIAŁ II

OBOWIĄZKI DOSTAWCÓW ODPOWIEDNICH USŁUG SPOŁECZEŃSTWA INFORMACYJNEGO W ZAKRESIE ZAPOBIEGANIA NIEGODZIWEMU TRAKTOWANIU DZIECI W CELACH SEKSUALNYCH W INTERNECIE I JEGO ZWALCZANIA

Sekcja 1

Obowiązki w zakresie oceny i ograniczania ryzyka

Artykuł 3

Ocena ryzyka

1.Dostawcy usług hostingu i dostawcy usług łączności interpersonalnej identyfikują, analizują i oceniają ryzyko wykorzystania usługi w celu niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie w odniesieniu do każdej z takich usług, które oferują.

2.Podczas przeprowadzania oceny ryzyka dostawca usługi bierze pod uwagę w szczególności:

a)wszelkie stwierdzone wcześniej przypadki wykorzystywania jego usług do niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie;

b)istnienie polityki służącej ograniczeniu ryzyka, o którym mowa w ust. 1, oraz jej wdrożenie przez dostawcę usługi, a także dostępność służących temu funkcji, również za pośrednictwem:

–zakazów i ograniczeń określonych w warunkach;

–środków wdrożonych w celu egzekwowania takich zakazów i ograniczeń;

–funkcji umożliwiających sprawdzanie wieku;

–funkcji umożliwiających użytkownikom sygnalizowanie dostawcy usługi przypadków niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie za pośrednictwem łatwo dostępnych i dostosowanych do wieku narzędzi;

c)sposób korzystania z usługi przez użytkowników i jego wpływ na to ryzyko;

d)sposób, w jaki dostawca zaprojektował usługę i w jaki ją świadczy, w tym model biznesowy, zarządzanie oraz odpowiednie systemy i procesy, a także ich wpływ na to ryzyko;

e)w odniesieniu do ryzyka nagabywania dzieci w celach seksualnych:

(i) zakres, w jakim z usługi korzystają lub mogą korzystać dzieci;

(ii) jeżeli z usługi korzystają dzieci – poszczególne grupy wiekowe użytkowników będących dziećmi oraz ryzyko nagabywania dzieci w celach seksualnych w odniesieniu do tych grup wiekowych;

(iii) dostępność funkcji stwarzających lub zwiększających ryzyko nagabywania dzieci w celach seksualnych, w tym następujących funkcji:

–umożliwiających użytkownikom wyszukiwanie innych użytkowników, w szczególności umożliwiających dorosłym użytkownikom wyszukiwanie użytkowników będących dziećmi;

–umożliwiających użytkownikom nawiązywanie bezpośrednich kontaktów z innymi użytkownikami, w szczególności za pośrednictwem wiadomości prywatnych;

–umożliwiających użytkownikom udostępnianie zdjęć lub nagrań wideo innym użytkownikom, w szczególności za pośrednictwem wiadomości prywatnych.

3.Dostawca usługi może zwrócić się do Unijnego Centrum o przeprowadzenie analizy reprezentatywnych, zanonimizowanych próbek danych, służącej zidentyfikowaniu potencjalnych przypadków niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie, na potrzeby wsparcia oceny ryzyka.

Dostawca usługi występujący z wnioskiem pokrywa koszty poniesione przez Unijne Centrum w związku z przeprowadzeniem takiej analizy. Koszty te ponosi jednak Unijne Centrum, jeżeli dostawca usługi to mikroprzedsiębiorstwo, małe lub średnie przedsiębiorstwo, pod warunkiem że istnieje uzasadniona potrzeba wystąpienia z takim wnioskiem do celów wsparcia oceny ryzyka.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 86 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia o niezbędne szczegółowe zasady dotyczące określania tych kosztów i obciążania nimi oraz stosowania zwolnienia w przypadku mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw.

4.Dostawca usługi przeprowadza pierwszą ocenę ryzyka do [data rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia + 3 miesiące] lub, jeżeli nie oferował usługi w Unii do [data rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia], do trzech miesięcy od daty rozpoczęcia oferowania usługi w Unii.

Następnie dostawca usługi aktualizuje ocenę ryzyka w razie potrzeby i co najmniej raz na trzy lata od dnia, w którym po raz ostatni przeprowadził lub zaktualizował ocenę ryzyka. Jednak:

a)w przypadku usługi, która podlega nakazowi wykrywania wydanemu zgodnie z art. 7, dostawca usługi aktualizuje ocenę ryzyka najpóźniej na dwa miesiące przed upływem okresu stosowania nakazu wykrywania;

b)organ koordynujący głównego miejsca prowadzenia działalności może wymagać od dostawcy usługi aktualizacji oceny ryzyka w rozsądnym terminie wcześniejszym niż termin, o którym mowa w akapicie drugim, jeżeli istnieją dowody wskazujące na możliwą istotną zmianę ryzyka wykorzystywania usługi do celów niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie.

5.Ocena ryzyka obejmuje ocenę wszelkiego potencjalnego pozostałego ryzyka, że po zastosowaniu środków ograniczających ryzyko zgodnie z art. 4 usługa jest wykorzystywana do celów niegodziwego traktowania dzieci w celach seksualnych w internecie.

6.Komisja, we współpracy z organami koordynującymi i Unijnym Centrum oraz po przeprowadzeniu konsultacji publicznych, może wydać wytyczne dotyczące stosowania ust. 1–5, uwzględniając w szczególności istotny rozwój technologiczny oraz sposoby oferowania usług objętych tymi przepisami i korzystania z nich.

Artykuł 4

Ograniczenie ryzyka

1.Dostawcy usług hostingu oraz dostawcy usług łączności interpersonalnej stosują uzasadnione środki ograniczające ryzyko, dostosowane do ryzyka określonego zgodnie z art. 3, w celu jego zminimalizowania. Środki takie obejmują niektóre lub wszystkie z poniższych elementów:

a)dostosowanie, za pośrednictwem odpowiednich środków technicznych i operacyjnych oraz przy pomocy personelu, należących do dostawcy usługi systemów moderowania treści lub systemów rekomendacji, jego procesów decyzyjnych, działania lub funkcji usługi, czy też treści lub egzekwowania jej warunków;

b)wzmocnienie wewnętrznych procesów dostawcy usługi lub wewnętrznego nadzoru nad funkcjonowaniem usługi;

c)inicjowanie lub dostosowywanie współpracy – zgodnie z prawem konkurencji – z innymi dostawcami usług hostingu lub dostawcami usług łączności interpersonalnej, organami publicznymi, organizacjami społeczeństwa obywatelskiego lub, w stosownych przypadkach, podmiotami, którym przyznano status zaufanych podmiotów sygnalizujących zgodnie z art. 19 rozporządzenia (UE) .../... [w sprawie jednolitego rynku usług cyfrowych (akt o usługach cyfrowych) i zmieniającego dyrektywę 2000/31/WE]. 

2.Środki ograniczające ryzyko muszą być:

a)skuteczne w ograniczaniu zidentyfikowanego ryzyka;

b)ukierunkowane i proporcjonalne w stosunku do tego ryzyka, uwzględniające w szczególności powagę ryzyka, jak również możliwości finansowe i technologiczne dostawcy usługi oraz liczbę użytkowników;

c)stosowane w sposób staranny i niedyskryminacyjny, z należytym uwzględnieniem – w każdych okolicznościach – potencjalnych konsekwencji środków ograniczających ryzyko dla korzystania z praw podstawowych przez wszystkie zainteresowane strony;

d)odpowiednio wprowadzane, poddawane przeglądowi, cofane lub rozszerzane za każdym razem, gdy przeprowadza się lub aktualizuje ocenę ryzyka zgodnie z art. 3 ust. 4, w ciągu trzech miesięcy od daty, o której mowa w tym ustępie.