KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 7.11.2017

COM(2017) 645 final

2017/0287(NLE)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE RADY

ustalające uprawnienia do połowów na 2018 rok dla pewnych stad ryb i grup stad ryb, stosowane w wodach Unii oraz dla unijnych statków rybackich w niektórych wodach nienależących do Unii

UZASADNIENIE

1.KONTEKST WNIOSKU

•Przyczyny i cele wniosku

Wszystkie rozporządzenia dotyczące uprawnień do połowów muszą ograniczać eksploatację stad ryb do poziomów zgodnych z ogólnymi celami wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb). W związku z tym w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa („rozporządzenie podstawowe”) wyznaczono cele w zakresie corocznych wniosków dotyczących ograniczeń połowowych i ograniczeń nakładu połowowego, aby zagwarantować zrównoważony rozwój rybołówstwa w UE pod kątem ekologicznym, gospodarczym i społecznym.

Proces ustalania uprawnień do połowów ma charakter rocznego cyklu zarządzania (w przypadku stad ryb głębinowych mamy do czynienia z cyklem dwuletnim). Nie stoi to jednak na przeszkodzie wprowadzeniu długoterminowych rozwiązań dotyczących zarządzania. Niektóre obowiązujące wieloletnie plany zdezaktualizowały się, ponieważ nie są one zgodne z celami ustanowionymi w rozporządzeniu podstawowym lub w międzyczasie zmieniły się ich biologiczne punkty odniesienia. W związku z tym w dniu 3 sierpnia 2016 r. Komisja złożyła wniosek dotyczący wieloletniego planu w odniesieniu do Morza Północnego 1 , a w niedalekiej przyszłości Komisja planuje przedstawienie wniosku dotyczącego wieloletniego planu w odniesieniu do Oceanu Atlantyckiego.

Niniejszy wniosek zawiera uprawnienia do połowów, które Unia ustanawia w sposób niezależny. Przewiduje on jednak również uprawnienia do połowów wynikające z wielostronnych lub dwustronnych konsultacji dotyczących połowów. Ich wynik jest wdrażany przez zapewnienie wewnętrznego podziału między państwa członkowskie, opartego o zasadę względnej stabilności.

Dlatego, oprócz autonomicznych stad unijnych, niniejszy wniosek obejmuje:

·stada wspólnie eksploatowane, tj. stada, którymi zarządza się wspólnie z Norwegią na Morzu Północnym i w cieśninie Skagerrak lub w ramach konsultacji związanych z Komisją ds. Rybołówstwa Północno-Wschodniego Atlantyku (NEACF) między państwami nadbrzeżnymi;

·uprawnienia do połowów wynikające z uzgodnień zawartych w ramach regionalnych organizacji ds. rybołówstwa (RFMO).

Pewną liczbę uprawnień do połowów w niniejszym wniosku oznaczono jako „pm” (pro memoria). Wynika to z faktu, że:

–w momencie przyjęcia wniosku opinia dotycząca niektórych stad nie jest dostępna; lub

–niektóre ograniczenia połowowe i inne zalecenia pochodzące od odpowiednich RFMO zostaną dopiero ustalone, gdyż coroczne spotkania tych organizacji jeszcze się nie odbyły; lub

–dane liczbowe dotyczące niektórych stad występujących w wodach Grenlandii oraz stad wspólnie eksploatowanych lub wymienianych z Norwegią i innymi państwami trzecimi nie są jeszcze dostępne, ponieważ oczekuje się na zakończenie konsultacji z tymi państwami w listopadzie i grudniu 2017 r.; lub

–w przypadku kilku TAC opinia została dostarczona, lecz ocena jest w toku.

Podejście do ustalania uprawnień do połowów

W swym corocznym komunikacie w sprawie konsultacji dotyczących uprawnień do połowów (COM(2017) 368, zwanym dalej „komunikatem”) Komisja jak zwykle dokonała przeglądu sytuacji, którą należy uwzględniać we wnioskach dotyczących uprawnień do połowów. W komunikacie tym przedstawiono przegląd stanu stad w oparciu o ustalenia dostępnych opinii naukowych.

W odpowiedzi na wniosek Komisji Międzynarodowa Rada Badań Morza (ICES) przedstawiła w dniu 30 czerwca 2017 r. swoją coroczną opinię na temat większości stad objętych niniejszym wnioskiem. ICES uwzględniła kierunki przedstawione przez Komisję w jej komunikacie.

Opinie naukowe wydawane przez ICES zależą głównie od danych: ocenie mogą zostać poddane wyłącznie stada, dla których istnieją wystarczające i rzetelne dane, pozwalające na oszacowanie wielkości stad oraz sporządzenie prognoz dotyczących ich reakcji na różne scenariusze eksploatacji (tzw. „tabele wariantów połowowych”). Jeżeli wystarczające dane są dostępne, organy naukowe są w stanie dostarczyć szacunkowych danych, umożliwiających skorygowanie uprawnień do połowów do poziomu, który pozwoli uzyskać maksymalny podtrzymywalny połów (MSY). Opinię taką określa się mianem „opinii dotyczącej MSY”. W innych przypadkach organy naukowe kierują się ostrożnościowym podejściem przy formułowaniu zaleceń co do tego, na jakim poziomie należy ustalić uprawnienia do połowów. Metodologię, którą stosuje w tym celu ICES, przedstawiono w opublikowanych materiałach ICES w sprawie wdrażania opinii dotyczącej stad, w stosunku do których dostępne są ograniczone dane 2 .

Wszystkie objęte wnioskiem uprawnienia do połowów odpowiadają opiniom naukowym na temat stanu stad uzyskanych przez Komisję, które zostały wykorzystane w sposób wskazany w komunikacie.

Obowiązek wyładunku wprowadzony rozporządzeniem (UE) nr 1380/2013

W latach 2015–2019 stopniowo wchodzi w życie obowiązek wyładunku wprowadzony rozporządzeniem podstawowym w sprawie WPRyb. W 2019 r. wszystkie stada objęte limitami połowowymi będą podlegały obowiązkowi wyładunku. Począwszy od dnia 1 stycznia 2016 r., niektóre połowy gatunków dennych w Morzu Północnym, w północno-zachodnich i południowo-zachodnich wodach Atlantyku są objęte obowiązkiem wyładunku. Na podstawie wspólnych zaleceń przekazanych przez państwa członkowskie zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 Komisja przyjęła rozporządzenia delegowane ustanawiające konkretne plany w zakresie odrzutów. W 2016 r. państwa członkowskie przedstawiły uaktualnione wspólne zalecenia w celu stopniowego rozszerzenia obowiązku wyładunku od dnia 1 stycznia 2017 r. Wdrażanie obowiązku wyładunku jest kontynuowane w 2017 r., a państwa członkowskie przedstawiły wspólne zalecenia dotyczące połowów objętych obowiązkiem wyładunku od dnia 1 stycznia 2018 r.

W związku z wprowadzeniem obowiązku wyładunku połowów i zgodnie z art. 16 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 proponowane uprawnienia do połowów muszą odzwierciedlać przejście z ilości wyładowanej na ilość złowioną, z uwzględnieniem faktu, że odrzuty nie są już dozwolone. Odbywa się to na podstawie otrzymanych opinii naukowych dotyczących stad ryb objętych rodzajami rybołówstwa, o których mowa w art. 15 ust. 1 rozporządzenia podstawowego w sprawie WPRyb. Uprawnienia do połowów powinny być również określone zgodnie z innymi właściwymi przepisami, tj. art. 16 ust. 1 (w odniesieniu do zasady względnej stabilności) i art. 16 ust. 4 (w odniesieniu do celów wspólnej polityki rybołówstwa i zasad przewidzianych w planach wieloletnich).

W związku z tym Komisja zaproponuje uzupełnienia TAC w odniesieniu do stad, które w 2018 r. zostaną objęte obowiązkiem wyładunku. Gdy połowy pochodzące z tego samego stada muszą być wyładowywane w ramach połowów objętych obowiązkiem wyładunku w 2018 r., natomiast inne połowy pochodzące z tego samego stada mogą nadal zostać odrzucone (złowione w ramach połowów objętych obowiązkiem wyładunku w 2018 i 2019 r.), w oparciu o najlepsze dostępne dane Komisja zaproponuje uzupełnienia TAC, odpowiadające ilościom, które trzeba będzie wyładowywać.

Uzupełnienia te obliczone zostaną na podstawie danych przedłożonych przez państwa członkowskie. W oczekiwaniu na przedłożenie tych danych, postanowiono tymczasem we wniosku Komisji uwzględnić dane liczbowe bez uzupełnień. Uzupełnienia zostaną dodane, gdy tylko przekazane zostaną dane umożliwiające ich obliczenie.

Należy wreszcie uwzględnić powiązania między rozporządzeniem podstawowym w sprawie WPRyb oraz rozporządzeniem Rady (WE) nr 847/96. W tym ostatnim wprowadzono dodatkowe warunki dotyczące zarządzania ustalanymi z roku na rok TAC, w tym przepisy dotyczące elastyczności określone w art. 3 i 4, odpowiednio w odniesieniu do stad objętych przezornościowymi i analitycznymi TAC. Na podstawie art. 2 tego rozporządzenia, ustalając TAC, Rada określa stada, w odniesieniu do których art. 3 i 4 nie mają zastosowania, w szczególności na podstawie biologicznego stanu zasobów. Ostatnio na podstawie art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 wprowadzono inny mechanizm elastyczności. W związku z tym, w celu uniknięcia nadmiernej elastyczności, która podważyłaby zasady racjonalnej i odpowiedzialnej eksploatacji żywych zasobów morza i utrudniłaby realizację celów wspólnej polityki rybołówstwa, należy wyjaśnić, że nie można stosować art. 3 i 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96 dodatkowo do obejmującej kolejny rok elastyczności przewidzianej w art. 15 ust. 9 rozporządzenia 1380/2013.

Środki dotyczące węgorza europejskiego

Cykl życia węgorza europejskiego jest złożony, gdyż jest to ryba długowieczna, szeroko rozprzestrzeniona: z najnowszych badań wynika, że węgorze odbywają tarło w Morzu Sargassowym, a ich larwy unoszone prądami oceanicznymi docierają do szelfu kontynentalnego Europy i Afryki północnej, gdzie przeobrażają się w postać węgorza szklistego i wpływają na wody kontynentalne.

W kolejnej opinii naukowej stwierdzono, że: „...w przypadku zastosowania zasady ostrożnego zarządzania zasobami w odniesieniu do węgorza europejskiego wszelką presję antropogeniczną (tj. połowy rekreacyjne i przemysłowe na wszelkich etapach, produkcję energii elektrycznej w hydroelektrowniach, przepompownie oraz zanieczyszczenie środowiska), zmniejszającą produkcję i spływanie węgorza srebrzystego należy całkowicie zredukować lub ograniczyć do poziomu jak najbliższego zeru” 3 .

Z uwagi na opinię ICES ważne jest zaprzestanie wszelkich połowów ukierunkowanych na tarlaki do czasu uzyskania wyraźnych dowodów poprawy stanu zasobów. Uwzględniając tę surową opinię ICES, należy zatem wprowadzić długofalowe rozwiązania zakazujące wszelkich połowów węgorza europejskiego w 2018 r. na wodach Unii obszaru ICES i w Morzu Bałtyckim.

Środki dotyczące labraksa

Środki dotyczące labraksa zostaną ustalone zgodnie z opinią naukową ICES, która zostanie wydana w dniu 24 października 2017 r.

•Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki

Proponowane środki opracowano zgodnie z celami i przepisami wspólnej polityki rybołówstwa i są one spójne z polityką Unii w zakresie zrównoważonego rozwoju.

•Spójność z innymi politykami Unii

Proponowane środki są spójne z pozostałymi obszarami polityki unijnej, w szczególności z polityką w dziedzinie środowiska.

2.PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ

•Podstawa prawna

Podstawę prawną wniosku stanowi art. 43 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

Zobowiązania Unii dotyczące zrównoważonej eksploatacji żywych zasobów wodnych wynikają z obowiązków określonych w art. 2 rozporządzenia podstawowego w sprawie WPRyb.

•Pomocniczość (w przypadku kompetencji niewyłącznych)

Wniosek jest przedmiotem wyłącznej kompetencji Unii, o której mowa w art. 3 ust. 1 lit. d) Traktatu. Zasada pomocniczości nie ma zatem zastosowania.

•Proporcjonalność

Wniosek jest zgodny z zasadą proporcjonalności z następujących względów: Wspólna Polityka Rybołówstwa jest polityką wspólną. Zgodnie z art. 43 ust. 3 Traktatu na Radzie spoczywa obowiązek przyjmowania środków dotyczących ustalania i przydziału uprawnień do połowów.

W proponowanym rozporządzeniu Rady przydziela się państwom członkowskim uprawnienia do połowów. Uwzględniając art. 16 i 17 rozporządzenia podstawowego, państwa członkowskie mają potem swobodę rozdzielania tych uprawnień między regiony lub podmioty gospodarcze według własnego uznania. Dlatego też państwa członkowskie dysponują szerokimi możliwościami w zakresie podejmowania decyzji dotyczących wybranego przez nie społecznego lub ekonomicznego modelu korzystania z przydzielonych im uprawnień do połowów.

Niniejszy wniosek nie ma żadnych nowych konsekwencji finansowych dla państw członkowskich. Rada przyjmuje rozporządzenie tego typu co roku i istnieją już publiczne i prywatne środki służące jego wdrażaniu.

•Wybór instrumentu

Proponowany instrument: rozporządzenie.

3.WYNIKI OCEN EX POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW

•Oceny ex post/kontrole sprawności obowiązującego prawodawstwa

•Konsultacje z zainteresowanymi stronami

a)Metody konsultacji, główne sektory objęte konsultacjami i ogólny profil respondentów

Na podstawie komunikatu w sprawie uprawnień do połowów na 2018 r. Komisja przeprowadziła konsultacje z zainteresowanymi stronami, w szczególności za pośrednictwem komitetów doradczych, oraz z państwami członkowskimi na temat proponowanego podejścia do poszczególnych wniosków Komisji dotyczących uprawnień do połowów.

Ponadto Komisja kierowała się założeniami przedstawionymi w swoim komunikacie do Rady i Parlamentu Europejskiego dotyczącym poprawy konsultacji w zakresie zarządzania rybołówstwem wspólnotowym (COM(2006) 246 final), w którym określono zasady tzw. wczesnego prognozowania.

b)Streszczenie odpowiedzi oraz sposób ich uwzględnienia

Odpowiedź na wspomniany wyżej komunikat Komisji w sprawie uprawnień do połowów odzwierciedla opinie zainteresowanych stron, dotyczące dokonanej przez Komisję oceny stanu zasobów oraz sposobów zapewnienia właściwego zarządzania. Komisja uwzględniła te odpowiedzi przy formułowaniu wniosku.

•Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy eksperckiej

W odniesieniu do stosowanej metodologii Komisja konsultowała się, jak już wspomniano, z Międzynarodową Radą Badań Morza (ICES). Opinie ICES opierają się na ramach wypracowanych przez jej grupy ekspertów i organy naukowe i są wykorzystywane zgodnie z protokołem ustaleń uzgodnionym między ICES a Komisją.

Nadrzędnym celem jest doprowadzenie stad do poziomów, które pozwolą uzyskać maksymalny podtrzymywalny połów (MSY) i utrzymanie ich na tych poziomach. Ten cel został wyraźnie włączony do podstawowego rozporządzenia WPRyb, w szczególności w jego art. 2 ust. 2, który stanowi, że „cel ten należy osiągnąć w miarę możliwości do 2015 r., a [...] w odniesieniu do wszystkich stad – najpóźniej do 2020 r.”. Odzwierciedla to zobowiązanie podjęte przez Unię dotyczące wniosków ze Światowego Szczytu w sprawie Zrównoważonego Rozwoju w Johannesburgu w 2002 r. oraz związanego z nim planu wdrażania. Jak już wspomniano, w odniesieniu do niektórych stad informacja o poziomach maksymalnego podtrzymywalnego połowu jest dostępna. Są wśród nich stada bardzo ważne z punktu widzenia wielkości połowów i wartości handlowej; gatunków takich jak: morszczuk, dorsz atlantycki, żabnicowate, sola, smuklice, plamiak i homarzec.

Osiągnięcie celu MSY może, w niektórych przypadkach, wymagać ograniczenia poziomu śmiertelności połowowej lub ograniczenia połowów. W tym kontekście wniosek wykorzystuje ocenę dotyczącą MSY, tam gdzie jest ona dostępna. Zgodnie z celami wspólnej polityki rybołówstwa, gdzie TAC proponuje się na podstawie opinii dotyczącej MSY, TAC odpowiada poziomowi, który zgodnie z przedmiotową opinią pozwoli osiągnąć cel dotyczący MSY w 2018 r. Podejście to jest zgodne z zasadami przedstawionymi w komunikacie w sprawie uprawnień do połowów na rok 2018.

W odniesieniu do stad, w stosunku do których dostępne są ograniczone dane, naukowe organy doradcze wydają zalecenia jak ograniczyć, ustabilizować połowy lub umożliwić ich zwiększenie. Opinia naukowa ICES w wielu przypadkach zawierała odnoszące się do takich wariantów wskazówki ilościowe, oparte na zastosowanej przez ICES zasadzie co najwyżej 20-procentowego zwiększenia lub zmniejszenia z roku na rok poziomu połowów ze względów przezornościowych. Wskazówki te wykorzystano przy ustalaniu proponowanych poziomów TAC. W sytuacji braku jakichkolwiek zaleceń naukowych stosowano zasadę ostrożnego zarządzania zasobami, która prowadzi do redukcji TAC o 20 %.

•Ocena skutków

Zakres rozporządzenia w sprawie uprawnień do połowów jest ograniczony przez art. 43 ust. 3 Traktatu.

Celem wniosku jest unikanie krótkoterminowego podejścia na korzyść długoterminowych decyzji sprzyjających zrównoważeniu, uwzględniających inicjatywy zainteresowanych stron i komitetów doradczych, jeżeli zostały one pozytywnie ocenione ICES lub STEFC. Co więcej, wniosek Komisji w sprawie reformy WPRyb został opracowany ściśle w oparciu o ocenę skutków (SEC(2011) 891), w kontekście której analizowano cel MSY. W jej wnioskach cel ten uznano za niezbędny warunek zapewnienia zrównoważonych warunków środowiskowych, gospodarczych i społecznych.

•Sprawność regulacyjna i uproszczenie

We wniosku przewidziano uproszczenie procedur administracyjnych dla organów publicznych (na szczeblu unijnym lub krajowym), w szczególności w odniesieniu do wymogów dotyczących zarządzania nakładem połowowym.

•Prawa podstawowe

4.WPŁYW NA BUDŻET

5.ELEMENTY FAKULTATYWNE

•Plany wdrożenia i monitorowanie, ocena i sprawozdania

2017/0287 (NLE)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE RADY

ustalające uprawnienia do połowów na 2018 rok dla pewnych stad ryb i grup stad ryb, stosowane w wodach Unii oraz dla unijnych statków rybackich w niektórych wodach nienależących do Unii

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)Art. 43 ust. 3 Traktatu stanowi, że Rada, na wniosek Komisji, przyjmuje środki dotyczące ustalania i przydziału uprawnień do połowów.

(2)Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 4 zawiera wymóg przyjmowania środków ochronnych przy uwzględnieniu dostępnych opinii naukowych, technicznych i ekonomicznych, w tym w stosownych przypadkach sprawozdań sporządzonych przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF) i inne organy doradcze, jak również w świetle porad otrzymywanych od komitetów doradczych.

(3)Rada zobowiązana jest do przyjęcia środków dotyczących ustalenia i przydziału uprawnień do połowów, w tym – w stosownych przypadkach – określonych warunków funkcjonalnie z nimi związanych. Zgodnie z art. 16 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 uprawnienia do połowów należy ustalać zgodnie z celami wspólnej polityki rybołówstwa określonymi w art. 2 ust. 2 tego rozporządzenia. Zgodnie z art. 16 ust. 1 tego rozporządzenia uprawnienia do połowów należy przydzielić państwom członkowskim w taki sposób, by zapewnić względną stabilność działalności połowowej każdego państwa członkowskiego w odniesieniu do każdego stada lub rodzaju rybołówstwa.

(4)Całkowity dopuszczalny połów (TAC) należy zatem ustalać, zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1380/2013, na podstawie dostępnych opinii naukowych, z uwzględnieniem aspektów biologicznych i społeczno-gospodarczych, przy jednoczesnym zapewnieniu sprawiedliwego traktowania poszczególnych sektorów rybołówstwa, jak również w świetle opinii wyrażanych podczas konsultacji z zainteresowanymi stronami, w szczególności podczas spotkań z komitetami doradczymi.

(5)Obowiązek wyładunku, o którym mowa w art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, jest wprowadzany dla poszczególnych rodzajów rybołówstwa. W regionie objętym niniejszym rozporządzeniem, jeżeli połowy podlegają obowiązkowi wyładunku, wyładowywać należy wszystkie gatunki podlegające limitom połowowym w danym łowisku. Od dnia 1 stycznia 2016 r. obowiązek wyładunku ma zastosowanie do gatunków definiujących dane połowy. Art. 16 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 przewiduje, że w sytuacji gdy wprowadzony zostaje obowiązek wyładunku w odniesieniu do danego stada ryb, uprawnienia do połowów ustala się, uwzględniając przejście od ustalania uprawnień do połowów, które odzwierciedlają wyładunki, do ustalania uprawnień do połowów, które odzwierciedlają połowy. Na podstawie wspólnych zaleceń przekazanych przez państwa członkowskie zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 Komisja przyjęła szereg rozporządzeń delegowanych ustanawiających tymczasowo i na okres nie dłuższy niż trzy lata konkretne plany w zakresie odrzutów, w ramach przygotowań do pełnego wdrożenia obowiązku wyładunku.

(6)Uprawnienia do połowów w odniesieniu do stad gatunków objętych obowiązkiem wyładunku od dnia 1 stycznia 2018 r. powinny zrekompensować poprzednie odrzuty i być oparte na informacjach i opiniach naukowych. Aby zapewnić sprawiedliwą rekompensatę za ryby, które wcześniej były odrzucane, a od dnia 1 stycznia 2018 r. będą musiały być wyładowywane, uzupełnienie powinno zostać wyliczane zgodnie z następującą metodą: nowe wartości wyładunku należy wyliczyć poprzez odjęcie ilości, które nadal będą odrzucane podczas realizacji obowiązku wyładunku, od liczby łącznych połowów podanej przez Międzynarodową Radę Badań Morza (ICES); w związku z tym wzrost wartości TAC powinien być proporcjonalny do zmiany między nową wyliczoną wartością wyładunku a poprzednią wartością wyładunku podaną przez ICES.

(7)W odniesieniu do stada węgorza europejskiego opinia ICES zawiera zalecenie całkowitego zredukowania lub ograniczenia do poziomu jak najbliższego zeru wszelkiej śmiertelności wywoływanej działalnością człowieka, w tym połowów rekreacyjnych i przemysłowych. Dlatego niezbędne jest wdrożenie tego zalecenia poprzez ustanowienie zakazu połowów tego gatunku w Moru Bałtyckim, w cieśninie Kattegat, cieśninie Skagerrak, w Morzu Północnym oraz w Oceanie Atlantyckim (wody Unii).

(8)[Środki dotyczące labraksa zostaną ustalone zgodnie z opinią naukową ICES, która zostanie wydana w dniu 24 października 2017 r.].

(9)Przez kilka lat niektóre TAC dla stad ryb spodoustych (rajokształtne, rekiny) były ustalone na poziomie zerowym i powiązane z obowiązkiem natychmiastowego uwalniania przypadkowo złowionych ryb. Powodem szczególnego traktowania tych stad jest zły stan ich ochrony oraz fakt, że ze względu na ich wysoki wskaźnik przeżywalności odrzuty nie spowodują wzrostu ich wskaźników śmiertelności połowowej, ale uznaje się je za korzystne dla ochrony tych gatunków. Jednak od dnia 1 stycznia 2015 r. połowy tych gatunków w ramach połowów gatunków pelagicznych trzeba wyładowywać, chyba że są one objęte jednym z odstępstw od obowiązku wyładunku przewidzianych w art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Art. 15 ust. 4 lit. a) tego rozporządzenia dopuszcza takie odstępstwa w odniesieniu do gatunków, których poławianie jest zabronione i które są jako takie określone w akcie prawnym Unii przyjętym w dziedzinie wspólnej polityki rybołówstwa. Należy zatem zakazać połowów tych gatunków w przedmiotowych obszarach.

(10)Zgodnie z art. 16 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, w odniesieniu do stad objętych szczegółowymi planami wieloletnimi TAC należy ustalać zgodnie z zasadami określonymi w tych planach. W związku z powyższym TAC w odniesieniu do stad soli w zachodniej części kanału La Manche, gładzicy i soli w Morzu Północnym oraz tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym należy ustanowić zgodnie z zasadami określonymi w rozporządzeniach Rady (WE) nr 509/2007 5 , (WE) nr 676/2007 6 oraz (WE) nr 302/2009 7 . Celem dla południowego stada morszczuka określonym w rozporządzeniu Rady (WE) nr 2166/2005 8 jest odbudowa biomasy odnośnych stad do bezpiecznych granic biologicznych, przy jednoczesnym zachowaniu zgodności z danymi naukowymi. Zgodnie z opinią naukową, przy braku ostatecznych danych dotyczących docelowej biomasy stada tarłowego i z uwzględnieniem zmian w bezpiecznych granicach biologicznych, należy – z myślą o przyczynieniu się do realizacji celów wspólnej polityki rybołówstwa określonych w rozporządzeniu (UE) nr 1380/2013 – ustalić TAC na podstawie zalecenia dotyczącego maksymalnego podtrzymywalnego połowu przedstawionej przez ICES.

(11)Na podstawie niedawnej analizy porównawczej ICES przedstawiła w odniesieniu do stada śledzia atlantyckiego na zachód od Szkocji opinię dotyczącą stad śledzia atlantyckiego łącznie w rejonach 6a, 7b i 8c (na zachód od Szkocji, na zachód od Irlandii). Zalecenie to obejmuje dwa oddzielne TAC (w 6aS, 7b i 8c, z jednej strony, oraz dla 5b, 6b i 6aN z drugiej strony). Według ICES należy opracować program odnowy dla tych stad. Ponieważ, zgodnie z opinią naukową, plan zarządzania w odniesieniu do północnego stada 9 nie może być zastosowany wobec stad łącznie, a nie jest możliwe ustalenie osobnych uprawnień do połowów dla tych dwóch stad, ustanawia się TAC, aby umożliwić prowadzenie ograniczonych połowów na zasadach komercyjnych naukowego programu pobierania próbek.

(12)W przypadku stad, dla których nie ma wystarczających lub rzetelnych danych pozwalających na oszacowanie ich wielkości, środki w zakresie zarządzania i poziomy TAC powinny być zgodne z podejściem ostrożnościowym do zarządzania rybołówstwem, określonym w art. 4 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, przy jednoczesnym uwzględnieniu czynników charakterystycznych dla danego stada, w tym, w szczególności, dostępnych informacji o tendencjach zachodzących w stadzie i kwestii związanych z połowami wielogatunkowymi.

(13)W rozporządzeniu Rady (WE) nr 847/96 10 wprowadzono dodatkowe warunki dotyczące corocznego zarządzania TAC, w tym w art. 3 i 4 tego rozporządzenia – przepisy dotyczące elastyczności w odniesieniu do zasobów objętych przezornościowymi i analitycznymi TAC. Na podstawie art. 2 tego rozporządzenia, ustalając TAC, Rada określa stada, w odniesieniu do których jego art. 3 lub 4 nie mają zastosowania, w szczególności ze względu na biologiczny stan stad. Ostatnio dla wszystkich stad objętych obowiązkiem wyładunku został na podstawie art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 wprowadzony mechanizm elastyczności obejmującej kolejny rok. W związku z tym, w celu uniknięcia nadmiernej elastyczności, która zagroziłaby zasadzie racjonalnej i odpowiedzialnej eksploatacji zasobów biologicznych morza, utrudniłaby realizację celów wspólnej polityki rybołówstwa i pogorszyłaby biologiczny stan stad, należy określić, że art. 3 i 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96 mają zastosowanie do analitycznych TAC tylko wówczas, gdy nie korzysta się z elastyczności obejmującej kolejny rok przewidzianej w art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

(14)W przypadku gdy TAC dla danego stada przydzielany jest tylko jednemu państwu członkowskiemu, należy upoważnić to państwo członkowskie zgodnie z art. 2 ust. 1 Traktatu do ustalenia poziomu tego TAC. Należy ustanowić przepisy w celu zapewnienia, aby przy ustalaniu poziomu TAC dane państwo członkowskie działało w sposób w pełni zgodny z zasadami i przepisami wspólnej polityki rybołówstwa.

(15)Konieczne jest ustalenie pułapów nakładu połowowego na 2018 r. zgodnie z art. 5 rozporządzenia (WE) nr 509/2007, art. 9 rozporządzenia (WE) nr 676/2007 oraz art. 5 i 9 rozporządzenia (WE) nr 302/2009.

(16)W przypadku niektórych gatunków, takich jak pewne gatunki rekinów, nawet ograniczona działalność połowowa mogłaby stanowić poważne zagrożenie dla ich ochrony. Uprawnienia do połowów takich gatunków powinny zatem zostać całkowicie ograniczone poprzez wprowadzenie ogólnego zakazu ich połowów.

(17)Na 11. konferencji stron Konwencji o ochronie wędrownych gatunków dzikich zwierząt, która odbyła się w Quito w dniach 3–9 listopada 2014 r., do wykazów gatunków chronionych w dodatkach I i II do konwencji dodano – ze skutkiem od dnia 8 lutego 2015 r. – kilka gatunków. Dlatego należy zapewnić ochronę tych gatunków w odniesieniu do unijnych statków rybackich prowadzących połowy we wszystkich wodach i statków rybackich spoza Unii prowadzących połowy w wodach Unii.

(18)Korzystanie z określonych w niniejszym rozporządzeniu uprawnień do połowów dostępnych dla unijnych statków rybackich podlega przepisom rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 11 , a w szczególności art. jego 33 i 34, dotyczącym zapisu połowów i nakładu połowowego oraz przekazywania danych dotyczących wyczerpania uprawnień do połowów. Należy zatem określić kody, które mają być stosowane przez państwa członkowskie przy przesyłaniu Komisji danych dotyczących wyładunków stad objętych zakresem niniejszego rozporządzenia.

(19)Zgodnie z opinią ICES należy utrzymać szczególny system zarządzania dobijakami w wodach Unii rejonów ICES 2a i 3a oraz podobszaru ICES 4. Zważywszy, że oczekuje się, że opinia naukowa ICES będzie dostępna dopiero w lutym 2018 r., TAC i kwoty dla tego stada należy tymczasowo, do czasu wydania opinii, ustalić na poziomie zerowym.

(20)Zgodnie z procedurą przewidzianą w umowach lub protokołach w sprawie stosunków w dziedzinie rybołówstwa z Norwegią 12 i Wyspami Owczymi 13 Unia przeprowadziła z tymi partnerami konsultacje w sprawie uprawnień do połowów. Zgodnie z procedurą przewidzianą w umowie i protokole w sprawie połowów z Grenlandią 14 wspólny komitet ustalił poziom uprawnień do połowów dostępnych w 2018 r. dla Unii w wodach Grenlandii. Te uprawnienia do połowów należy zatem uwzględnić w niniejszym rozporządzeniu [motyw zostanie zaktualizowany po konsultacjach].

(21)Na corocznym posiedzeniu w 2017 r. Komisja ds. Rybołówstwa Północno-Wschodniego Atlantyku (NEAFC) przyjęła środki ochronne dotyczące dwóch stad karmazynów w Morzu Irmingera. Należy wprowadzić te środki do prawa Unii [motyw zostanie zaktualizowany po corocznym posiedzeniu].

(22)Na corocznym posiedzeniu w 2017 r. Międzynarodowa Komisja ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) przyjęła zwiększenie TAC i kwot w odniesieniu do tuńczyka białego w północnym i południowym Atlantyku i włócznika w północnym i południowym Atlantyku oraz zwiększenie TAC dla tuńczyka żółtopłetwego. Ponadto ustaliła także limit połowowy w odniesieniu do żarłacza błękitnego w północnym Atlantyku i żaglicy atlantyckiej we wschodnim i zachodnim Atlantyku, ustaliła TAC dla włócznika w Morzu Śródziemnym oraz potwierdziła TAC i kwoty na 2018 r. uprzednio ustalone w odniesieniu do tuńczyka błękitnopłetwego i opastuna. Jeżeli chodzi o marlina błękitnego i białego, ICCAT potwierdziła na 2018 r. uprzednio ustalone TAC i przyjęła plan spłaty zaproponowany przez UE w związku z nadmiernym odławianiem przez Hiszpanię w latach 2014 i 2015. Podobnie jak w przypadku stada tuńczyka błękitnopłetwego, połowy dokonywane w ramach połowów rekreacyjnych w odniesieniu do wszystkich pozostałych stad ICCAT powinny podlegać limitom połowowym przyjętym przez tę organizację. Unijne statki rybackie o długości co najmniej 20 metrów poławiające opastuna w obszarze objętym konwencją ICCAT powinny ponadto podlegać ograniczeniu zdolności przyjętym przez ICCAT w zaleceniu ICCAT 15-01. Wszystkie te środki należy wprowadzić do prawa Unii [motyw zostanie zaktualizowany po corocznym posiedzeniu].

(23)Na 35. corocznym posiedzeniu w 2016 r. Komisja do spraw Zachowania Żywych Zasobów Morskich Antarktyki (CCAMLR) przyjęła limity połowowe zarówno w odniesieniu do gatunków docelowych, jak i tych stanowiących przyłowy na lata 2016/2017 i 2017/2018. Przy ustalaniu uprawnień do połowów na 2017 r. należy uwzględnić wykorzystanie tych kwot podczas 2016 r. [motyw zostanie zaktualizowany po corocznym posiedzeniu].

(24)Na corocznym posiedzeniu w 2016 r. Komisja ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (IOTC) przyjęła ograniczenia połowowe w odniesieniu do tuńczyka żółtopłetwego (Thunnus albacares). Przyjęła również środek zmniejszający używanie urządzeń do sztucznej koncentracji ryb oraz ograniczający wykorzystywanie statków dostawczych. Ponieważ działalność statków dostawczych oraz używanie urządzeń do sztucznej koncentracji ryb stanowią integralną część nakładu połowowego wykorzystywanego przez floty statków rybackich do połowów okrężnicą, należy wprowadzić ten środek do prawa Unii [motyw zostanie zaktualizowany po corocznym posiedzeniu].

(25)Coroczne posiedzenie Regionalnej Organizacji ds. Zarządzania Rybołówstwem na Południowym Pacyfiku (SPRFMO) odbędzie się w dniach 30 stycznia – 3 lutego 2018 r. Do czasu tego corocznego posiedzenia należy tymczasowo utrzymać obowiązujące środki w obszarze objętym konwencją SPRFMO.

(26)Na corocznym posiedzeniu w 2017 r. Międzyamerykańska Komisja ds. Tuńczyka Tropikalnego (IATTC) przyjęła środki ochronne dla tuńczyka żółtopłetwego, opastuna oraz bonito na lata 2018–2020 oraz zmieniła istniejący środek ochrony na 2017 r. dla tych gatunków. Należy wprowadzić te środki do prawa Unii.

(27)Na corocznym posiedzeniu w 2016 r. Organizacja Rybołówstwa Południowo-Wschodniego Atlantyku (SEAFO) przyjęła środek ochrony dotyczący dwuletnich TAC dla antara patagońskiego, krabów z gatunków należących do Chaceon spp., beryksów i pancerzykowców. Przyjęto również dwuletni TAC dla gardłosza atlantyckiego w rejonie B1, natomiast TAC w odniesieniu do tych gatunków w pozostałej części obszaru objętego konwencją SEAFO ograniczono do jednego roku. Obowiązujące obecnie środki dotyczące przydziału uprawnień do połowów przyjęte przez SEAFO należy wprowadzić do prawa Unii [motyw zostanie zaktualizowany po corocznym posiedzeniu].

(28)Na 13. corocznym posiedzeniu Komisja ds. Rybołówstwa na Zachodnim i Środkowym Pacyfiku (WCPFC) potwierdziła stosowane środki ochrony i zarządzania. Należy nadal wprowadzać te środki do prawa Unii [motyw zostanie zaktualizowany po corocznym posiedzeniu].

(29)Na 39. corocznym posiedzeniu w 2017 r. Organizacja Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku (NAFO) przyjęła na 2018 r. szereg uprawnień do połowów określonych stad w podobszarach 1–4 obszaru objętego konwencją NAFO. Należy wprowadzić te środki do prawa Unii.

(30)Na 40. corocznym posiedzeniu w 2016 r. Generalna Komisja ds. Łowisk w Basenie Morza Śródziemnego (GFCM) przyjęła limity połowowe i ograniczenia nakładu połowowego w odniesieniu do niektórych połowów małych stad pelagicznych na lata 2017 i 2018 w podobszarach geograficznych 17 i 18 (Morze Adriatyckie) obszaru objętego porozumieniem GFCM. Należy wprowadzić te środki do prawa Unii. Maksymalne limity połowowe określone w załączniku IL są ustalone wyłącznie na jeden rok i bez uszczerbku dla innych środków przyjmowanych w przyszłości, a także ewentualnego podziału między państwa członkowskie.

(31)Uwzględniając specyfikę floty słoweńskiej i jej marginalny wpływ na stada małych gatunków pelagicznych, należy zachować istniejące wzorce połowowe i zapewnić dostęp floty słoweńskiej do określonej minimalnej ilości małych gatunków pelagicznych.

(32)Niektóre środki międzynarodowe, które ustanawiają lub ograniczają uprawnienia do połowów dla Unii, są przyjmowane przez stosowne regionalne organizacje ds. rybołówstwa (RFMO) pod koniec roku i zaczną obowiązywać przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia. Przepisy wprowadzające te środki do prawa Unii powinny mieć zatem zastosowanie z mocą wsteczną. W szczególności – ze względu na to, że okres połowu w obszarze objętym konwencją CCAMLR trwa od dnia 1 grudnia do dnia 30 listopada, a co za tym idzie, niektóre uprawnienia do połowów lub zakazy na obszarze objętym konwencją CCAMLR ustanawia się na okres rozpoczynający się dnia 1 grudnia 2017 r. – odpowiednie przepisy niniejszego rozporządzenia powinny mieć zastosowanie od tej daty. Takie zastosowanie z mocą wsteczną pozostaje bez uszczerbku dla zasady uzasadnionych oczekiwań, ponieważ członkowie CCAMLR nie mogą poławiać w obszarze objętym konwencją CCAMLR bez upoważnienia.

(33)W odniesieniu do uprawnień do połowów kraba śnieżnego na obszarze wokół Svalbardu, traktat paryski z 1920 r. przyznaje wszystkim jego stronom równy i niedyskryminujący dostęp do zasobów, również w zakresie połowów. Stanowisko Unii w sprawie tego dostępu w odniesieniu do połowów kraba śnieżnego na obszarze szelfu kontynentalnego wokół Svalbardu zostało przedstawione w nocie werbalnej skierowanej do Norwegii z dnia 25 października 2016 r., dotyczącej norweskiego uregulowania połowów kraba śnieżnego na obszarze szelfu kontynentalnego, które zdaniem Unii nie jest zgodne z szczegółowymi postanowieniami traktatu paryskiego, a w szczególności jego art. 2 i 3. Aby zapewnić, by eksploatacja kraba śnieżnego w obszarze wokół Svalbardu była zgodna z niedyskryminacyjnymi zasadami zarządzania, które mogą zostać określone przez Norwegię posiadającą suwerenność i sprawującą jurysdykcję nad obszarem objętym wspomnianym traktatem, należy ustalić liczbę statków dopuszczonych do prowadzenia takich połowów. Przydział takich uprawnień do połowów między państwa członkowskie jest ograniczony do 2018 r. Przypomina się, że podstawowa odpowiedzialność za zapewnienie zgodności z obowiązującym prawem leży po stronie państw członkowskich bandery [motyw zostanie zaktualizowany w zależności od rozwoju sytuacji].

(34)Zgodnie z deklaracją Unii skierowaną do Boliwariańskiej Republiki Wenezueli w sprawie przyznania uprawnień do połowów na wodach Unii w wyłącznej strefie ekonomicznej u wybrzeży Gujany Francuskiej 15 statkom rybackim pływającym pod banderą Boliwariańskiej Republiki Wenezueli, niezbędne jest ustalenie uprawnień do połowów dostępnych dla Wenezueli w wodach Unii w odniesieniu do lucjanowatych.

(35)Z uwagi na fakt, że pewne przepisy są stosowane w sposób ciągły, oraz aby uniknąć braku pewności prawa w okresie między końcem roku 2017 a datą wejścia w życie rozporządzenia ustanawiającego uprawnienia do połowów na 2018 r., należy zapewnić, aby przepisy dotyczące zakazów i okresów zamkniętych miały nadal zastosowanie na początku 2019 r., do czasu wejścia w życie rozporządzenia ustanawiającego uprawnienia do połowów na 2019 r.

(36)W celu zapewnienia jednolitych warunków udzielania poszczególnym państwom członkowskim upoważnień do korzystania z systemu zarządzania przydziałami nakładu połowowego według systemu opartego na kilowatodniach, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 16 .

(37)W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do przyznawania dodatkowych dni przebywania na morzu za trwałe zaprzestanie działalności połowowej oraz za zwiększenie obecności obserwatorów naukowych, a także w odniesieniu do ustanowienia formatu arkusza kalkulacyjnego służącego do gromadzenia i przekazywania informacji dotyczących transferu dni przebywania na morzu między statkami pływającymi pod banderą państwa członkowskiego.

(38)Aby uniknąć przerwy w działalności połowowej i zapewnić rybakom unijnym środki do życia, niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2018 r., z wyjątkiem przepisów dotyczących ograniczeń nakładów połowowych, które powinny mieć zastosowanie od dnia 1 lutego 2018 r., oraz niektórych przepisów dotyczących poszczególnych regionów, które powinny mieć określoną datę rozpoczęcia stosowania. W związku z pilnym charakterem niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu.

(39)Uprawnienia do połowów należy stosować w pełnej zgodności z mającym zastosowanie prawem Unii,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

TYTUŁ I
PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1
Przedmiot

1.W niniejszym rozporządzeniu ustala się uprawnienia do połowów dostępne w wodach Unii oraz – dla unijnych statków rybackich – w określonych wodach nienależących do Unii w odniesieniu do pewnych stad ryb i grup stad ryb.

2.Uprawnienia do połowów, o których mowa w ust. 1, obejmują:

a)limity połowowe na 2018 r. oraz, w przypadkach określonych w niniejszym rozporządzeniu, na 2019 r.;

b)ograniczenia nakładu połowowego na okres od dnia 1 lutego 2018 r. do dnia 31 stycznia 2019 r., z wyjątkiem przypadków, dla których w art. 25, 26 i 38 oraz załączniku IIE określono ograniczenia nakładu w odniesieniu do innych okresów, a także w zakresie rybackich urządzeń zbierających;

c)uprawnienia do połowów na okres od dnia 1 grudnia 2017 r. do dnia 30 listopada 2018 r. dla niektórych stad obszaru objętego konwencją CCAMLR;

d)uprawnienia do połowów dla niektórych stad w obszarze objętym konwencją IATTC określone w art. 27 dla wyszczególnionych w tym przepisie okresów w latach 2017 i 2018.

Artykuł 2
Zakres stosowania

1.Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do następujących statków:

a)unijnych statków rybackich;

b)statków państw trzecich na wodach Unii;

2.Niniejsze rozporządzenie ma również zastosowanie do połowów rekreacyjnych, jeśli zostały one wyraźnie wymienione w odnośnych przepisach.

Artykuł 3
Definicje

Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się definicje, o których mowa w art. 4 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Dodatkowo stosuje się następujące definicje:

a)„statek państwa trzeciego” oznacza statek rybacki pływający pod banderą państwa trzeciego i zarejestrowany w państwie trzecim;

b)„połowy rekreacyjne” oznaczają niekomercyjną działalność połowową, w przypadku której zasoby biologiczne są eksploatowane do takich celów jak rekreacja, turystyka lub sport;

c)„wody międzynarodowe” oznaczają wody niepodlegające suwerenności lub jurysdykcji żadnego państwa;

d)„całkowity dopuszczalny połów” (TAC) oznacza:

(i)w przypadku połowów podlegających obowiązkowi wyładunku, o którym mowa w art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 – ilość ryb, którą można odłowić każdego roku z poszczególnych stad;

(ii)w przypadku wszystkich pozostałych połowów – ilość ryb, którą można wyładować każdego roku z poszczególnych stad;

e)„kwota” oznacza część TAC przydzieloną Unii, państwu członkowskiemu lub państwu trzeciemu;

f)„oceny analityczne” oznaczają ilościowe oceny tendencji zachodzących w obrębie określonego stada, oparte na danych dotyczących biologii i eksploatacji stada, których jakość w świetle analizy naukowej okazała się wystarczająco wysoka, by możliwe było wydanie opinii naukowej dotyczącej przyszłych połowów;

g)„rozmiar oczek sieci” oznacza rozmiar oczek sieci rybackich określony zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 517/2008 17 ;

h)„unijny rejestr floty rybackiej” oznacza rejestr utworzony przez Komisję zgodnie z art. 24 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

i)„dziennik połowowy” oznacza dziennik, o którym mowa w art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

Artykuł 4
Obszary połowowe

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje obszarów:

a)„obszary ICES” (Międzynarodowej Rady Badań Morza) oznaczają obszary geograficzne określone w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 218/2009 18 ;

b)„cieśnina Skagerrak” oznacza obszar geograficzny ograniczony od zachodu linią biegnącą od latarni morskiej Hantsholm do latarni morskiej Lindesnes oraz od południa linią biegnącą od latarni morskiej Skagen do latarni morskiej Tistlarna, a stamtąd do najbliżej położonego punktu na wybrzeżu Szwecji;

c)„cieśnina Kattegat” oznacza obszar geograficzny ograniczony od północy linią biegnącą od latarni morskiej Skagen do latarni morskiej Tistlarna, a stamtąd do najbliżej położonego punktu na wybrzeżu Szwecji, a od południa ograniczony linią biegnącą od Hasenøre do Gnibens Spids, od Korshage do Spodsbjerg oraz od Gilbjerg Hoved do Kullen;

d)„jednostka 16 podobszaru ICES 7” oznacza obszar geograficzny ograniczony loksodromą łączącą kolejno następujące pozycje:

–53° 30' N 15° 00' W,

–53° 30' N 11 ° 00' W,

–51 ° 30' N 11 ° 00' W,

–51 ° 30' N 13 ° 00' W,

–51 ° 00' N 13 ° 00' W,

–51 ° 00' N 15° 00' W,

–53° 30' N 15° 00' W;

e)„jednostka 26 rejonu ICES 9a” oznacza obszar geograficzny ograniczony loksodromą łączącą kolejno następujące pozycje:

–43 ° 00' N 8 ° 00' W,

–43 ° 00' N 10 ° 00' W,

–42 ° 00' N 10 ° 00' W,

–42 ° 00' N 8 ° 00' W;

f)„jednostka 27 rejonu ICES 9a” oznacza obszar geograficzny ograniczony loksodromą łączącą kolejno następujące pozycje:

–42 ° 00' N 8 ° 00' W,

–42 ° 00' N 10 ° 00' W,

–38 ° 30' N 10 ° 00' W,

–38 ° 30' N 9 ° 00' W,

–40 ° 00' N 9 ° 00' W,

–40 ° 00' N 8 ° 00' W;

g)„Zatoka Kadyksu” oznacza część rejonu ICES 9a na wschód od 7º 23' 48" W;

h)„obszary CECAF” (Komitetu ds. Rybołówstwa na Środkowym i Wschodnim Atlantyku) oznaczają obszary geograficzne określone w załączniku II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2009 19 ;

i)„obszary NAFO” (Organizacji Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku) oznaczają obszary geograficzne określone w załączniku III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 217/2009 20 ;

j)„obszar objęty konwencją SEAFO” (Organizacji ds. Rybołówstwa Północno-Wschodniego Atlantyku) oznacza obszar geograficzny określony w Konwencji w sprawie ochrony i zarządzania zasobami połowowymi w południowo-wschodnim Oceanie Atlantyckim 21 ;

k)„obszar objęty konwencją ICCAT” (Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego) oznacza obszar geograficzny określony w Międzynarodowej konwencji o ochronie tuńczyka atlantyckiego 22 ;

l)„obszar objęty konwencją CCAMLR” (Komisji do spraw Zachowania Żywych Zasobów Morskich Antarktyki) oznacza obszar geograficzny określony w art. 2 lit. a) rozporządzenia Rady (WE) nr 601/2004 23 ;

m)„obszar objęty konwencją IATTC” (Międzyamerykańskiej Komisji ds. Tuńczyka Tropikalnego) oznacza obszar geograficzny określony w Konwencji o wzmocnieniu Międzyamerykańskiej Komisji ds. Tuńczyka Tropikalnego ustanowionej Konwencją pomiędzy Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Republiką Kostaryki z 1949 r. 24 ;

n)„obszar podlegający kompetencji IOTC” (Komisji ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim) oznacza obszar geograficzny określony w Umowie o utworzeniu Komisji ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim 25 ;

o)„obszar objęty konwencją SPRFMO” (Regionalnej Organizacji ds. Zarządzania Rybołówstwem na Południowym Pacyfiku) oznacza obszar geograficzny określony w Konwencji w sprawie ochrony pełnomorskich zasobów rybnych na południowym Oceanie Spokojnym i zarządzania nimi 26 ;

p)„obszar objęty konwencją WCPFC” (Komisji ds. Rybołówstwa na Zachodnim i Środkowym Pacyfiku) oznacza obszar geograficzny określony w Konwencji o ochronie i zarządzaniu zasobami ryb masowo migrujących w zachodnim i środkowym Pacyfiku 27 ;

q)„podobszary geograficzne GFCM (Generalnej Komisji Rybołówstwa Morza Śródziemnego)” oznaczają obszary zdefiniowane w załączniku I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1343/2011 28 .

r)„obszar pełnomorski Morza Beringa” oznacza pełnomorski obszar geograficzny Morza Beringa leżący poza zasięgiem 200 mil morskich od linii podstawowych, od których mierzy się szerokość wód terytorialnych państw nadbrzeżnych leżących nad Morzem Beringa;

s)„obszar podlegający jednocześnie IATTC i WCPFC” oznacza obszar geograficzny wyznaczony przez następujące granice:

–150º długości geograficznej zachodniej,

–130º długości geograficznej zachodniej,

–4º szerokości geograficznej południowej,

–50º szerokości geograficznej południowej.

TYTUŁ II
UPRAWNIENIA DO POŁOWÓW
DLA UNIJNYCH STATKÓW RYBACKICH

Rozdział I
Przepisy ogólne

Artykuł 5
TAC i przydziały

1.TAC dla unijnych statków rybackich w wodach Unii lub w pewnych wodach nienależących do Unii oraz podział tych TAC między państwa członkowskie, a także – w stosownych przypadkach –warunki funkcjonalnie związane z nimi określono w załączniku I.

2.Zezwala się unijnym statkom rybackim na dokonywanie połowów w granicach TAC określonych w załączniku I w wodach, na których jurysdykcję w zakresie rybołówstwa sprawują Wyspy Owcze, Grenlandia i Norwegia, oraz w wodach obszaru połowowego wokół Jan Mayen, z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 14 niniejszego rozporządzenia, w załączniku III do niniejszego rozporządzenia oraz w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1006/2008 29 i przepisach wykonawczych do niego.

Artykuł 6
Wielkości TAC ustalane przez państwa członkowskie

1.Dla niektórych stad ryb TAC są ustalane przez zainteresowane państwo członkowskie. Stada te określono w załączniku I.

2.TAC, które mają być ustalone przez państwo członkowskie:

a)muszą być zgodne z zasadami i przepisami wspólnej polityki rybołówstwa, w szczególności z zasadą zrównoważonej eksploatacji stada; oraz

b)muszą prowadzić:

(i)jeżeli dostępne są oceny analityczne – z jak największym prawdopodobieństwem – do eksploatacji stada zgodnej z maksymalnym podtrzymywalnym połowem, począwszy od 2018 r.;

(ii)jeżeli oceny analityczne nie są dostępne lub są niepełne – do eksploatacji stada zgodnej z ostrożnościowym podejściem do zarządzania rybołówstwem.

3.Do dnia 15 marca 2018 r. każde odnośne państwo członkowskie przedłoży Komisji następujące informacje:

a)przyjęte TAC;

b)zgromadzone i ocenione przez odnośne państwo członkowskie dane, na podstawie których określono wysokość przyjętych TAC;

c)szczegółowe wyjaśnienie zgodności przyjętych TAC z ust. 2.

Artykuł 7
Warunki wyładunku połowów i przyłowów

1.Połowy niepodlegające obowiązkowi wyładunku przewidzianemu w art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 są zatrzymywane na statku lub wyładowywane wyłącznie w przypadku, gdy:

a)zostały dokonane przez statki pływające pod banderą państwa członkowskiego dysponującego określoną kwotą, która nie została wyczerpana; lub

b)stanowią część kwoty unijnej, której nie przydzielono państwom członkowskim w ramach kwot, i która nie została wyczerpana.

2.Stada gatunków niedocelowych w bezpiecznych granicach biologicznych, o których mowa w art. 15 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, określono w załączniku I do niniejszego rozporządzenia do celów odstępstwa od obowiązku odliczania połowów od odpowiednich kwot, o których mowa w tym artykule.

Artykuł 8
Ograniczenia nakładu połowowego

Do okresów, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. b), stosuje się następujące środki dotyczące nakładu połowowego:

a)załącznik IIA do zarządzania stadami gładzicy i soli w podobszarze ICES 4;

b)załącznik IIB do odbudowy stad morszczuka i homarca w rejonach ICES 8c i 9a, z wyjątkiem Zatoki Kadyksu;

c)załącznik IIC do zarządzania stadem soli w rejonie ICES 7e.

Artykuł 9
Środki dotyczące połowów labraksa

[Środki dotyczące labraksa zostaną ustalone zgodnie z opinią naukową ICES, która zostanie wydana w dniu 24 października 2017 r.].

Artykuł 10
Przepisy szczególne dotyczące przydziału uprawnień do połowów

1.Przydział uprawnień do połowów dla państw członkowskich określony w niniejszym rozporządzeniu pozostaje bez uszczerbku dla:

a)wymian dokonywanych na podstawie art. 16 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

b)odliczeń i ponownych przydziałów dokonywanych na podstawie art. 37 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009;

c)ponownych przydziałów dokonywanych na podstawie art. 10 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1006/2008;

d)dodatkowych wyładunków dozwolonych na podstawie art. 3 rozporządzenia (WE) nr 847/96 i art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

e)ilości zatrzymanych zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96 i art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013;

f)odliczeń dokonywanych na mocy art. 105, 106 i 107 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009;

g)transferów i wymian kwot zgodnie z art. 15 niniejszego rozporządzenia.

2.Stada, które podlegają TAC przezornościowym lub analitycznym, określono w załączniku I do niniejszego rozporządzenia na potrzeby ustalanych z roku na rok warunków zarządzania TAC i kwotami przewidzianymi w rozporządzeniu (WE) nr 847/96.

3.O ile w załączniku I do niniejszego rozporządzenia nie określono inaczej, art. 3 rozporządzenia (WE) nr 847/96 stosuje się do stad, w odniesieniu do których obowiązuje TAC przezornościowy, a art. 3 ust. 2 i 3 oraz art. 4 tego rozporządzenia – do stad, w odniesieniu do których obowiązuje TAC analityczny.

4.Art. 3 i 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96 nie mają zastosowania, w przypadku gdy państwo członkowskie korzysta z obejmującej kolejny rok elastyczności, przewidzianej w art. 15 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

Artykuł 11
Okresy zamknięte dla połowów

1.W okresie od dnia 1 maja do dnia 31 maja 2018 r. zabrania się połowów lub zatrzymywania na statku wszystkich następujących gatunków w Porcupine Bank: dorsz atlantycki, smuklice, żabnicowate, plamiak, witlinek, morszczuk, homarzec, gładzica, rdzawiec, czarniak, rajokształtne, sola, brosma, molwa błękitna, molwa i koleń.

Do celów niniejszego ustępu Porcupine Bank obejmuje obszar geograficzny ograniczony loksodromą łączącą kolejno następujące pozycje:

Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego tranzyt przez Porcupine Bank, gdy na statku są gatunki, o których mowa w tym ustępie, jest dozwolony zgodnie z art. 50 ust. 3, 4 i 5 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

2.Od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca 2018 r. oraz od dnia 1 sierpnia do dnia 31 grudnia 2018 r. w rejonach ICES 2a, 3a oraz podobszarze ICES 4 zabrania się połowów przemysłowych dobijaków włokiem dennym, niewodem lub podobnymi narzędziami ciągnionymi o rozmiarze oczek sieci wynoszącym mniej niż 16 mm.

Zakaz określony w akapicie pierwszym stosuje się również do statków państw trzecich uprawnionych do połowów dobijaków i powiązanych przyłowów w wodach Unii podobszaru ICES 4.

Artykuł 12
Zakazy

1.Unijnym statkom rybackim zabrania się połowów, zatrzymywania na statku, przeładowywania lub wyładowywania następujących gatunków:

a)węgorza europejskiego (Anguilla anguilla) o całkowitej długości 12 cm lub większej w wodach Unii obszaru ICES i w Morzu Bałtyckim;

b)rai promienistej (Amblyraja radiata) w wodach Unii rejonów ICES 2a, 3a i 7d oraz podobszaru ICES 4;

c)żarłacza białego (Carcharodon carcharias) we wszystkich wodach;

d)kolenia czerwonego (Centrophorus squamosus) w wodach Unii rejonu ICES 2a oraz podobszaru ICES 4 oraz w wodach Unii i wodach międzynarodowych podobszarów ICES 1 i 14;

e)kolenia iberyjskiego (Centroscymnus coelolepis) w wodach Unii rejonu ICES 2 oraz podobszaru ICES 4oraz w wodach Unii i wodach międzynarodowych podobszarów ICES 1 i 14;

f)długoszpara (Cetorhinus maximus) we wszystkich wodach;

g)liksy (Dalatias licha) w wodach Unii rejonu ICES 2a oraz podobszaru ICES 4 oraz w wodach Unii i wodach międzynarodowych podobszarów ICES 1 i 14;

h)kolenia kolcobrodego (Deania calcea) w wodach Unii rejonu ICES 2a oraz podobszaru ICES 4 oraz w wodach Unii i wodach międzynarodowych podobszarów ICES 1 i 14;

i)kompleksu gatunków (Dipturus cf. flossada i Dipturus cf. intermedia) rai gładkiej (Dipturus batis) w wodach Unii rejonu ICES 2a oraz podobszarów ICES 3, 4, 6, 7, 8, 9 i 10;

j)kolczaka wielkiego (Etmopterus princeps) w wodach Unii rejonu ICES 2a oraz podobszaru ICES 4 oraz w wodach Unii i wodach międzynarodowych podobszarów ICES 1 i 14;

k)kolczaka smukłego (Etmopterus pusillus) w wodach Unii rejonu ICES 2a oraz podobszaru ICES 4 oraz w wodach Unii i wodach międzynarodowych podobszarów ICES 1, 5, 6, 7, 8, 12 i 14;

l)rekina szarego (Galeorhinus galeus) w przypadku połowów taklami w wodach Unii rejonu ICES 2a oraz podobszaru ICES 4 oraz w wodach Unii i wodach międzynarodowych podobszarów ICES 1, 5, 6, 7, 8, 12 i 14;

m)żarłacza śledziowego (Lamna nasus) we wszystkich wodach;

n)manty z gatunku Manta alfredi we wszystkich wodach;

o)manty z gatunku Manta birostris we wszystkich wodach;

p)następujących gatunków z rodzaju Mobula we wszystkich wodach:

(i)mobuli śródziemnomorskiej (Mobula mobular);

(ii)Mobula rochebrunei;

(iii)Mobula japanica;

(iv)Mobula thurstoni;

(v)Mobula eregoodootenkee;

(vi)Mobula munkiana;

(vii)Mobula tarapacana;

(viii)Mobula kuhlii;

(ix)Mobula hypostoma;

q)następujących gatunków pił (Pristidae spp.) we wszystkich wodach:

(i)Anoxypristis cuspidata;

(ii)piły karłowatej (Pristis clavata);

(iii)piły drobnozębnej (Pristis pectinata);

(iv)piły zwyczajnej (Pristis pristis);

(v)Pristis zijsron;

r)rai nabijanej (Raja clavata) w wodach Unii rejonu ICES 3a;

s)rai czarnobrzuchej (Dipturus nidarosiensis) w wodach Unii rejonów ICES 6a, 6b, 7a, 7b, 7c, 7e, 7f, 7 g, 7h i 7k;

t)rai bruzdowanej (Raja undulata) w wodach Unii podobszarów ICES 6 i 10;

u)rai siwej (Rostroraja alba) w wodach Unii podobszarów ICES 6, 7, 8, 9 i 10;

v)rochowatych (Rhinobatidae) w wodach Unii podobszarów ICES 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10 i 12;

w)kolenia (Squalus acanthias) w wodach Unii podobszarów ICES 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 i 10, z wyjątkiem programów unikania określonych w załączniku IA;

x)anioła morskiego (Squatina squatina) w wodach Unii.

2.Przypadkowo złowionych osobników gatunków, o których mowa w ust. 1, nie wolno okaleczać. Muszą one zostać niezwłocznie uwolnione.

Artykuł 13
Przekazywanie danych

Państwa członkowskie, przedkładając Komisji, zgodnie z art. 33 i 34 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, dane dotyczące wyładunków ilości złowionych ze stad, stosują kody stad określone w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

Rozdział II
Upoważnienia do połowów w wodach państw trzecich

Artykuł 14
Upoważnienia do połowów

1.Maksymalną liczbę upoważnień do połowów dla unijnych statków rybackich poławiających w wodach państwa trzeciego określono w załączniku III.

2.W przypadku gdy jedno państwo członkowskie przekazuje innemu państwu członkowskiemu („swap”) kwotę w odniesieniu do obszarów połowowych określonych w załączniku III do niniejszego rozporządzenia na podstawie art. 16 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, taki transfer obejmuje przekazanie odpowiednich upoważnień do połowów i jest zgłaszany Komisji. Nie można jednak przekroczyć całkowitej liczby upoważnień do połowów dla każdego obszaru połowowego, określonej w załączniku III do niniejszego rozporządzenia.

Rozdział III
Uprawnienia do połowów w wodach regionalnych organizacji ds.
zarządzania rybołówstwem

Artykuł 15
Transfery i wymiany kwot

1.W przypadku gdy na podstawie przepisów regionalnej organizacji do spraw zarządzania rybołówstwem (RFMO) dozwolone są transfery lub wymiany kwot między umawiającymi się stronami RFMO, dane państwo członkowskie („zainteresowane państwo członkowskie”) może prowadzić rozmowy z umawiającą się stroną RFMO i – w stosownych przypadkach – ustalać możliwe zakresy planowanych transferów lub wymian kwot.

2.Po powiadomieniu Komisji przez zainteresowane państwo członkowskie Komisja może zatwierdzić zakres planowanych transferów lub wymian kwot, które były przedmiotem rozmów tego państwa członkowskiego z odpowiednią umawiającą się stroną RFMO. Następnie Komisja bez zbędnej zwłoki wyraża zgodę na dokonanie takiego transferu lub takiej wymiany kwot odpowiedniej umawiającej się stronie RFMO i uzyskuje od niej podobną zgodę. Komisja powiadamia o uzgodnionym transferze lub uzgodnionej wymianie kwot sekretariat RFMO zgodnie z przepisami tej organizacji.

3.Komisja informuje państwa członkowskie o uzgodnionym transferze lub uzgodnionej wymianie kwot.

4.Uprawnienia do połowów otrzymane od odpowiedniej umawiającej się strony RFMO lub przekazane jej w ramach transferu lub wymiany kwot uznawane są za kwoty przydzielone zainteresowanemu państwu członkowskiemu lub odliczane od przydziału tego państwa członkowskiego od momentu, w którym transfer lub wymiana kwot zostaną przeprowadzone zgodnie z warunkami porozumienia osiągniętego z odpowiednią umawiającą się stroną RFMO lub zgodnie z przepisami odpowiedniej RFMO, zależnie od przypadku. Taki przydział nie zmienia istniejącego klucza podziału do celów przydzielania uprawnień do połowów między państwami członkowskimi zgodnie z zasadą względnej stabilności działalności połowowej.

5.Niniejszy artykuł stosuje się do dnia 31 stycznia 2019 r. w odniesieniu do transferów kwot od umawiającej się strony RFMO na rzecz Unii oraz ich późniejszego przydziału państwom członkowskim.

Sekcja 1
Obszar objęty konwencją ICCAT

Artykuł 16
Ograniczenia połowów oraz możliwości chowu, hodowli i tuczu

1.Liczbę unijnych kliprów tuńczykowych oraz statków do połowu wędami holowanymi, upoważnionych do czynnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego o wielkości od 8 kg/75 cm do 30 kg/115 cm we wschodnim Atlantyku, ogranicza się zgodnie z załącznikiem IV pkt 1.

2.Liczbę unijnych łodzi uprawiających tradycyjne rybołówstwo przybrzeżne, upoważnionych do czynnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego o wielkości od 8 kg/75 cm do 30 kg/115 cm w Morzu Śródziemnym, ogranicza się zgodnie z pkt 2 załącznika IV.

3.Liczbę unijnych statków rybackich dokonujących połowów tuńczyka błękitnopłetwego w Morzu Adriatyckim do celów hodowlanych, upoważnionych do czynnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego o wielkości od 8 kg/75 cm do 30 kg/115 cm, ogranicza się zgodnie z załącznikiem IV pkt 3.

4.Liczbę statków upoważnionych do poławiania, zatrzymywania na statku, dokonywania przeładunku, transportu lub wyładunku tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym oraz ich całkowitą zdolność połowową wyrażoną jako pojemność brutto ogranicza się zgodnie z załącznikiem IV pkt 4.

5.Liczbę tonarów służących do połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym ogranicza się zgodnie z załącznikiem IV pkt 5.

6.Możliwości w zakresie chowu, hodowli i tuczu tuńczyka błękitnopłetwego oraz maksymalną wprowadzaną ilość złowionego dzikiego tuńczyka błękitnopłetwego rozdzielaną między miejsca hodowli we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym ogranicza się zgodnie z załącznikiem IV pkt 6.

7.Maksymalną liczbę unijnych statków rybackich upoważnionych do połowów północnego tuńczyka białego jako gatunku docelowego zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 520/2007 ogranicza się zgodnie z pkt 7 załącznika IV.

8.Maksymalną liczbę unijnych statków rybackich o długości co najmniej 20 metrów, które prowadzą połowy opastuna na obszarze objętym konwencją ICCAT, ogranicza się zgodnie z pkt 8 załącznika IV.

Artykuł 17
Rybołówstwo rekreacyjne

W stosownych przypadkach państwa członkowskie wydzielają w ramach kwot przydzielonych im w załączniku ID określoną część przeznaczoną na połowy rekreacyjne.

Artykuł 18
Rekiny

1.Zabrania się zatrzymywania na statku, przeładunku lub wyładunku jakiejkolwiek części lub całej tuszy alopiasów (Alopias superciliosus) podczas jakiegokolwiek połowu.

2.Zabrania się ukierunkowanych połowów gatunków kosogonów należących do rodzaju Alopias.

3.Zabrania się zatrzymywania na statku, przeładunku lub wyładunku jakiejkolwiek części lub całej tuszy głowomłotów pospolitych z rodziny Sphyrnidae (z wyjątkiem Sphyrna tiburo) w związku z połowami w obszarze objętym konwencją ICCAT.

4.Zabrania się zatrzymywania na statku, przeładunku lub wyładunku jakiejkolwiek części lub całej tuszy żarłaczy białopłetwych (Carcharhinus longimanus) złowionych podczas jakiegokolwiek połowu.

5.Zabrania się zatrzymywania na statku żarłaczy jedwabistych (Carcharhinus falciformis) złowionych podczas jakiegokolwiek połowu.

Sekcja 2
Obszar objęty konwencją CCAMLR

Artykuł 19
Zakazy oraz ograniczenia połowowe

1.Ukierunkowane połowy gatunków określonych w załączniku V część A są zakazane we wskazanych tam obszarach i okresach.

2.W odniesieniu do zwiadów rybackich, TAC oraz ograniczenia przyłowów określone w załączniku V część B mają zastosowanie we wskazanych tam podobszarach.

Artykuł 20
Zwiady rybackie

1.W 2018 r. państwa członkowskie mogą uczestniczyć w zwiadach rybackich w odniesieniu do antarów (Dissostichus spp.) przy użyciu takli w podobszarach FAO 88.1 i 88.2 oraz w rejonach 58.4.1, 58.4.2 i 58.4.3a poza obszarami podlegającymi jurysdykcji krajowej. Państwo członkowskie powiadamia Sekretariat CCAMLR o zamiarze uczestnictwa w takich połowach zgodnie z art. 7 i 7a rozporządzenia (WE) nr 601/2004, a w każdym razie nie później niż dnia 1 czerwca 2018 r.

2.W odniesieniu do podobszarów FAO 88.1 i 88.2 oraz rejonów 58.4.1, 58.4.2 i 58.4.3a – TAC oraz limity przyłowów przypadające na podobszar i rejon, a także ich rozdział między małe obszary badawcze (SSRU) w ramach każdego z nich, określono w załączniku V część B. Połowy w jakimkolwiek SSRU wstrzymuje się, jeśli raportowany połów osiąga określony TAC, a odnośny SSRU zostaje zamknięty dla połowów na pozostałą część okresu połowu.

3.W celu uzyskania informacji niezbędnych do ustalenia możliwości rybołówstwa oraz uniknięcia nadmiernego skoncentrowania połowów oraz nakładów połowy odbywają się możliwie w jak największym zakresie geograficznym oraz barymetrycznym. Połowy w podobszarach FAO 88.1 i 88.2, a także w rejonach 58.4.1, 58.4.2 i 58.4.3a są jednak zabronione na głębokości mniejszej niż 550 m.

Artykuł 21
Połowy kryla antarktycznego w okresie połowu 2017/2018

1.Jeśli w sezonie połowowym 2017/2018 państwo członkowskie zamierza poławiać kryla antarktycznego (Euphausia superba) w obszarze objętym konwencją CCAMLR, powiadamia o tym zamiarze Komisję przy użyciu formularza przedstawionego w części C załącznika V do niniejszego rozporządzenia nie później niż dnia 1 maja 2017 r. Na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie Komisja przekazuje powiadomienia Sekretariatowi CCAMLR nie później niż dnia 30 maja 2017 r.

2.Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, zawiera informacje przewidziane w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 601/2004, w odniesieniu do każdego statku, któremu państwo członkowskie zamierza zezwolić na uczestnictwo w połowach kryla antarktycznego.

3.Państwo członkowskie zamierzające poławiać kryla antarktycznego w obszarze objętym konwencją CCAMLR zgłasza swój zamiar dotyczący tego połowu wyłącznie w odniesieniu do upoważnionych statków pływających pod jego banderą w momencie powiadomienia albo pływających pod banderą innego członka CCAMLR, co do których oczekuje, że w momencie dokonywania połowów będą pływały pod banderą tego państwa członkowskiego.

4.Państwa członkowskie mają prawo zezwolić na uczestnictwo w połowach kryla antarktycznego innemu statkowi niż statek zgłoszony Sekretariatowi CCAMLR zgodnie z ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu, jeśli upoważniony statek nie może uczestniczyć w połowach z uzasadnionych przyczyn operacyjnych lub z powodu siły wyższej. W takiej sytuacji zainteresowane państwa członkowskie niezwłocznie informują Sekretariat CCAMLR i Komisję, przedstawiając:

a)wszystkie szczegółowe informacje dotyczące statku zastępującego (statków zastępujących), w tym informacje przewidziane w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 601/2004;

b)wyczerpujące wyliczenie powodów uzasadniających zastąpienie i wszelkie odpowiednie dokumenty lub informacje potwierdzające.

5.Państwa członkowskie nie zezwalają na połowy kryla antarktycznego statkowi figurującemu w jakimkolwiek wykazie CCAMLR dotyczącym statków prowadzących nielegalne, nieraportowane i nieuregulowane połowy (połowy NNN).

Sekcja 3
Obszar podlegający kompetencji IOTC

Artykuł 22
Ograniczenie zdolności połowowej statków poławiających w obszarze podlegającym kompetencji IOTC

1.Maksymalną liczbę unijnych statków rybackich poławiających tuńczyki tropikalne w obszarze podlegającym kompetencji IOTC oraz odpowiadającą im zdolność połowową wyrażoną w pojemności brutto (GT) określono w załączniku VI pkt 1.

2.Maksymalną liczbę statków rybackich Unii poławiających włócznika (Xiphias gladius) oraz tuńczyka białego (Thunnus alalunga) w obszarze podlegającym kompetencji IOTC oraz odpowiadającą im zdolność połowową wyrażoną w pojemności brutto określono w załączniku VI pkt 2.

3.Państwa członkowskie mogą dokonać ponownego przydziału statków przypisanych do jednego z dwóch rodzajów połowów, o których mowa w ust. 1 i 2, do drugiego rodzaju połowu, pod warunkiem że mogą wykazać Komisji, że taka zmiana nie prowadzi do zwiększenia nakładu połowowego w odniesieniu do danych stad ryb.

4.Państwa członkowskie zapewniają, aby w przypadku propozycji transferu zdolności połowowej na rzecz ich floty statki, które mają zostać objęte transferem, figurowały w rejestrze statków IOTC lub w rejestrze statków innej regionalnej organizacji ds. rybołówstwa zajmującej się połowami tuńczyka. Ponadto transferem nie mogą zostać objęte statki figurujące w wykazie statków prowadzących połowy NNN regionalnej organizacji ds. zarządzania rybołówstwem.

5.Państwa członkowskie mogą zwiększyć swoją zdolność połowową, przekraczając pułapy, o których mowa w ust. 1 i 2, jedynie w ramach limitów przedstawionych w planach rozwoju przedstawionych IOTC.

Artykuł 23
Dryfujące urządzenia do sztucznej koncentracji ryb i statki dostawcze

1.Statek rybacki do połowów okrężnicą w żadnym momencie nie może zrzucać więcej niż 425 aktywnych dryfujących urządzeń do sztucznej koncentracji ryb.

2.Liczba unijnych statków dostawczych nie przekracza połowy unijnych statków rybackich do połowów okrężnicą. Do celów niniejszego ustępu, liczbę unijnych statków dostawczych i unijnych statków rybackich do połowów okrężnicą ustala się na podstawie rejestru IOTC statków prowadzących połowy.

Artykuł 24
Rekiny

1.Zabrania się zatrzymywania na statku, przeładunku lub wyładunku jakichkolwiek części lub całych tusz kosogonów wszystkich gatunków z rodziny Alopiidae podczas jakiegokolwiek połowu.

2.Zabrania się zatrzymywania na statku, przeładunku lub wyładunku jakiejkolwiek części lub całych tusz żarłacza białopłetwego (Carcharhinus longimanus) podczas jakiegokolwiek połowu, z wyjątkiem statków o długości całkowitej poniżej 24 m prowadzących operacje połowowe w wyłącznej strefie ekonomicznej (w.s.e.) państwa członkowskiego, pod którego banderą pływają, oraz pod warunkiem że ich połowy są przeznaczone wyłącznie do spożycia lokalnego.

3.Przypadkowo złowionych osobników gatunków, o których mowa w ust. 1 i 2, nie wolno okaleczać. Muszą one zostać niezwłocznie uwolnione.

Sekcja 4
Obszar objęty konwencją SPRFMO

Artykuł 25
Połowy gatunków pelagicznych

1.Tylko państwa członkowskie, które prowadziły aktywnie połowy gatunków pelagicznych w obszarze objętym konwencją SPRFMO w 2007, 2008 lub 2009 r. mogą dokonywać połowów tych gatunków w tym obszarze zgodnie z TAC określonymi w załączniku IJ.

2.Państwa członkowskie, o których mowa w ust. 1, ograniczają całkowitą pojemność brutto statków pływających pod ich banderą i prowadzących w 2017 r. połowy gatunków pelagicznych w tym obszarze do łącznego poziomu dla Unii wynoszącego 78 600 ton pojemności brutto.

3.Uprawnienia do połowów określone w załączniku IJ można wykorzystywać, wyłącznie pod warunkiem że państwa członkowskie wysyłają Komisji, w celu przekazania Sekretariatowi SPRFMO, wykaz statków prowadzących aktywnie połowy lub zaangażowanych w przeładunek w obszarze objętym konwencją SPRFMO, zapisy z systemów monitorowania statków, miesięczne raporty połowowe oraz, jeżeli są one dostępne, dane na temat zawinięć do portów, najpóźniej do piątego dnia następnego miesiąca.

Artykuł 26
Połowy denne

1.Państwa członkowskie ograniczają połowy denne lub nakład połowowy w odniesieniu do połowów dennych w 2017 r. do tych części obszaru objętego konwencją SPRFMO, gdzie prowadzono połowy denne w okresie od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 31 grudnia 2006 r., i do poziomu, który nie przekracza średniego rocznego poziomu połowów lub parametrów nakładów połowowych z tego okresu. Mogą one dokonywać połowów w zakresie wykraczającym poza udokumentowany poziom, tylko jeżeli SPRFMO zatwierdzi ich plany połowowe przekraczające poziom udokumentowanych połowów.

2.Państwa członkowskie bez udokumentowanych połowów lub nakładu połowowego w odniesieniu do połowów dennych w obszarze objętym konwencją SPRFMO w okresie od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 31 grudnia 2006 r. nie dokonują połowów, chyba że SPRFMO zatwierdzi ich plan połowowy bez tej dokumentacji.

Sekcja 5
Obszar objęty konwencją IATTC

Artykuł 27
Połowy okrężnicami

1.Połowy tuńczyka żółtopłetwego (Thunnus albacares), opastuna (Thunnus obesus) oraz bonito (Katsuwonus pelamis) dokonywane przez statki do połowów okrężnicą są zabronione:

a)    od dnia 29 lipca godz. 00:00 do dnia 8 października 2018 r. godz. 24:00 lub od dnia 9 listopada 2017 r. godz. 00:00 do dnia 19 stycznia 2018 r. godz. 24:00 w obszarze wyznaczonym przez następujące granice:

–linie brzegowe Ameryk od strony Oceanu Spokojnego,

–150º długości geograficznej zachodniej,

–40º szerokości geograficznej północnej,

–40º szerokości geograficznej południowej;

b)od dnia 9 października 2018 r. godz. 00:00 do dnia 8 listopada 2018 r. godz. 24:00 w obszarze wyznaczonym przez następujące granice:

–96º długości geograficznej zachodniej,

–110º długości geograficznej zachodniej,

–4º szerokości geograficznej północnej,

–3º szerokości geograficznej południowej.

2.Do dnia 1 kwietnia 2018 r. dla każdego ze swoich statków zainteresowane państwa członkowskie zgłaszają Komisji wybrany okres zamknięcia, o którym mowa w ust. 1. Wszystkie statki rybackie zainteresowanego państwa członkowskiego do połowów okrężnicą wstrzymują na wybrany okres połowy okrężnicami w obszarach, o których mowa w ust. 1.

3.Statki rybackie do połowów okrężnicą łowiące tuńczyka w obszarze objętym konwencją IATTC zatrzymują na statku, a następnie wyładowują lub przeładowują wszystkie złowione tuńczyki żółtopłetwe, opastuny i bonito.

4.Ust. 3 nie ma zastosowania w następujących przypadkach:

a)jeżeli ryby uznano za nienadające się do spożycia przez ludzi z powodów innych niż rozmiar; lub

b)podczas ostatniej części rejsu, gdy na statku może nie być już wystarczająco dużo miejsca, aby pomieścić cały połów tuńczyka złowiony podczas tej części rejsu.

Artykuł 28
Dryfujące urządzenia do sztucznej koncentracji ryb

1. W obszarze objętym konwencją IATTC statki rybackie do połowów okrężnicą mogą posiadać w danym momencie nie więcej niż 450 aktywnych urządzeń do sztucznej koncentracji ryb. Urządzenie do sztucznej koncentracji ryb uznaje się za aktywne, jeżeli jest ono zrzucone na morze, rozpoczyna transmisję swojej lokalizacji i jest monitorowane przez statek, jego właściciela lub operatora. Urządzenie do sztucznej koncentracji ryb może być uruchamiane wyłącznie na pokładzie statku rybackiego do połowów okrężnicą.

2. Statek rybacki do połowów okrężnicą nie może zrzucać urządzeń do sztucznej koncentracji ryb w ciągu 15 dni przed rozpoczęciem wybranego okresu zamknięcia określonego w art. 27 ust. 1 lit. a) i odzyskuje tę samą liczbę urządzeń, jaką początkowo zrzucono, w ciągu 15 dni przed rozpoczęciem okresu zamknięcia.

3.    Państwa członkowskie co miesiąc zgłaszają Komisji informacje dzienne dotyczące wszystkich aktywnych urządzeń do sztucznej koncentracji ryb zgodnie z wymaganiami IATTC. Sprawozdania te składane są z opóźnieniem przynajmniej 60 dni, lecz nie więcej niż 75 dni. Komisja bezzwłocznie przekazuje te informacje sekretariatowi IATTC.

Artykuł 29
Limity połowowe opastuna w przypadku połowów taklami

Łączne roczne połowy opastuna przez taklowce każdego państwa członkowskiego w obszarze objętym konwencją IATTC nie przekraczają 500 ton metrycznych lub ich rocznych połowów opastuna w 2001 r.

Artykuł 30
Zakaz połowów żarłaczy białopłetwych

1.Zabrania się połowów żarłacza białopłetwego (Carcharhinus longimanus) w obszarze objętym konwencją IATTC, a także zatrzymywania na statku, przeładunku, przechowywania, wystawiania na sprzedaż, sprzedaży lub wyładunku jakiejkolwiek części lub całej tuszy żarłaczy białopłetwych złowionych w tym obszarze.

2.Przypadkowo złowionych osobników gatunków, o których mowa w ust. 1, nie wolno okaleczać. Operatorzy statku muszą je niezwłocznie uwolnić.

3.Operatorzy statku:

a)odnotowują liczbę uwolnień z oznaczeniem stanu ryb (martwe lub żywe);

b)zgłaszają informacje określone w lit. a) państwu członkowskiemu, którego są obywatelami. Państwa członkowskie przekazują Komisji informacje zgromadzone w trakcie poprzedniego roku do dnia 31 stycznia.

Artykuł 31
Zakaz połowów mantowatych

Unijnym statkom rybackim w obszarze objętym konwencją IATTC zabrania się dokonywania połowów, zatrzymywania na statku, przeładowywania, wyładowywania, przechowywania, wystawiania na sprzedaż lub sprzedaży jakichkolwiek części lub całych tusz mantowatych (rodziny Mobulidae obejmującej rodzaje Manta i Mobula). Unijne statki rybackie uwalniają mantowate – żywe i w miarę możliwości nieokaleczone – niezwłocznie po zauważeniu, że zostały złowione.

Sekcja 6
Obszar objęty konwencją SEAFO

Artykuł 32
Zakaz połowów rekinów głębinowych

Zabrania się ukierunkowanych połowów wymienionych poniżej rekinów głębokowodnych w obszarze objętym konwencją SEAFO:

–Apristurus manis,

–kolczak (Etmopterus bigelowi),

–Etmopterus brachyurus,

–kolczak wielki (Etmopterus princeps),

–kolczak smukły (Etmopterus pusillus),

–rajowate (Rajidae),

–Scymnodon squamulosus,

–rekiny głębinowe z nadrzędu Selachimorpha.

–koleń (Squalus acanthias).

Sekcja 7
Obszar objęty konwencją WCPFC

Artykuł 33
Warunki połowów opastuna, tuńczyka żółtopłetwego i bonito oraz tuńczyka białego z południowego Pacyfiku

1.Państwa członkowskie zapewniają, aby liczba dni połowowych przydzielonych statkom do połowów okrężnicą opastuna (Thunnus obesus), tuńczyka żółtopłetwego (Thunnus albacares) i bonito (Katsuwonus pelamis) w części obszaru objętego konwencją WCPFC położonej na pełnym morzu pomiędzy 20° N a 20° S nie przekraczała 403 dni.

2.Unijne statki rybackie nie prowadzą ukierunkowanych połowów tuńczyka białego z południowego Pacyfiku (Thunnus alalunga) w obszarze objętym konwencją WCPFC na południe od 20° S.

3.Państwa członkowskie zapewniają, aby w 2017 r. połowy opastuna (Thunnus obesus) przez taklowce nie przekroczyły 2 000 ton.

4.Państwa członkowskie zapewniają, aby w 2017 r. przyłowy opastuna (Thunnus obesus) przez sejnery nie przekroczyły 2 857 ton.

Artykuł 34
Obszar zamknięty dla połowów przy użyciu urządzeń do sztucznej koncentracji ryb

1.W części obszaru objętego konwencją WCPFC położonej między 20° N a 20° S między godz. 00:00 dnia 1 lipca 2017 r. a godz. 24:00 dnia 31 października 2017 r. zabrania się działalności połowowej statkom rybackim do połowów okrężnicą, korzystającym z urządzeń do sztucznej koncentracji ryb. W tym okresie statki rybackie do połowów okrężnicą mogą prowadzić operacje połowowe w tej części obszaru objętego konwencją WCPFC, wyłącznie jeżeli na statku przebywa obserwator kontrolujący, czy dany statek w dowolnym momencie:

a)nie stosuje urządzeń do sztucznej koncentracji ryb ani powiązanych urządzeń elektronicznych, ani nie obsługuje ich,

b)nie prowadzi przy pomocy urządzeń do sztucznej koncentracji ryb połowów w ławicach.

2.Wszystkie statki rybackie do połowów okrężnicą, prowadzące połowy w części obszaru objętego konwencją WCPFC, o której mowa w ust. 1, zatrzymują na statku i wyładowują lub przeładowują wszystkie złowione opastuny, tuńczyki żółtopłetwe i bonito.

3.Ust. 2 nie ma zastosowania w następujących przypadkach:

a)podczas ostatniej części rejsu, jeżeli na statku nie ma już wystarczająco dużo miejsca, aby pomieścić wszystkie ryby;

b)jeżeli ryby nie nadają się do spożycia przez ludzi z powodów innych niż rozmiar; lub

c)gdy wystąpi poważna awaria urządzeń do zamrażania.

Artykuł 35
Ograniczenia liczby unijnych statków rybackich upoważnionych do połowów włócznika

Maksymalną liczbę unijnych statków rybackich upoważnionych do połowów włócznika (Xiphias gladius) w obszarach na południe od 20° S w obszarze objętym konwencją WCPFC określono w załączniku VII.

Artykuł 36
Żarłacze jedwabiste i żarłacze białopłetwe

1.W obszarze objętym konwencją WCPFC zabrania się zatrzymywania na statku, przeładunku, przechowywania lub wyładunku jakiejkolwiek części lub całej tuszy osobników następujących gatunków:

a)żarłacze jedwabiste (Carcharhinus falciformis),

b)żarłacze białopłetwe (Carcharhinus longimanus).

2.Przypadkowo złowionych osobników gatunków, o których mowa w ust. 1, nie wolno okaleczać. Muszą one zostać niezwłocznie uwolnione.

Artykuł 37
Obszar podlegający jednocześnie IATTC i WCPFC

1.Statki wpisane wyłącznie do rejestru WCPFC stosują środki, o których mowa w niniejszej sekcji, kiedy dokonują połowów w obszarze podlegającym jednocześnie IATTC oraz WCPFC zgodnie z definicją w art. 4 lit. s).

2.Statki wpisane jednocześnie do rejestru WCPFC i IATTC oraz statki wpisane wyłącznie do rejestru IATTC stosują środki określone w art. 27 ust. 1 lit. a), ust. 2, 3 i 4 oraz w art. 28, 29 i 30, kiedy dokonują połowów w obszarze podlegającym jednocześnie IATTC i WCPFC zgodnie z definicją w art. 4 lit. s).

Sekcja 8
Obszar objęty porozumieniem GFCM

Artykuł 38
Małe stada pelagiczne w podobszarach geograficznych 17 i 18

1.Połowy małych stad pelagicznych przez unijne statki rybackie w podobszarach geograficznych 17 i 18 nie mogą przekraczać poziomów osiągniętych w 2014 r., zgłoszonych zgodnie z art. 24 rozporządzenia (UE) nr 1343/2011, jak określono w załączniku IL do niniejszego rozporządzenia.

2.Unijne statki rybackie prowadzące połowy małych gatunków pelagicznych w podobszarach geograficznych 17 i 18 nie przekraczają 180 dni połowowych rocznie. W ramach tej łącznej liczby 180 dni połowowych podczas maksymalnie 144 dni połowowych możliwe są ukierunkowane połowy sardynek i podczas maksymalnie 144 dni połowowych możliwe są ukierunkowane połowy sardeli.

Sekcja 9
Morze Beringa

Artykuł 39
Zakaz połowów w obszarach pełnomorskich Morza Beringa

Zabrania się połowów mintaja (Theragra chalcogramma) w obszarach pełnomorskich Morza Beringa.

TYTUŁ III
UPRAWNIENIA DO POŁOWÓW
DLA STATKÓW PAŃSTW TRZECICH POŁAWIAJĄCYCH W WODACH UNII

Artykuł 40
TAC

Statkom rybackim pływającym pod banderą Norwegii oraz statkom rybackim zarejestrowanym na Wyspach Owczych zezwala się na dokonywanie połowów w wodach Unii w granicach TAC określonych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia oraz z zastrzeżeniem warunków określonych w niniejszym rozporządzeniu oraz w rozdziale III rozporządzenia (WE) nr 1006/2008.

Artykuł 41
Upoważnienia do połowów

W odniesieniu do statków rybackich pływających pod banderą Wenezueli zastosowanie mają warunki określone w niniejszym rozporządzeniu oraz w rozdziale III rozporządzenia (WE) nr 1006/2008. Maksymalną liczbę upoważnień do połowów dla statków państw trzecich poławiających w wodach Unii określono w załączniku VIII.

Artykuł 42
Warunki wyładunku połowów i przyłowów

Warunki określone w art. 7 mają zastosowanie do połowów i przyłowów statków państw trzecich poławiających na podstawie upoważnień określonych w art. 41.

Artykuł 43
Zakazy

1.Statkom państw trzecich zabrania się połowów, zatrzymywania na statku, przeładowywania lub wyładowywania następujących gatunków, jeżeli zostały one znalezione w wodach Unii:

a)węgorza europejskiego (Anguilla anguilla) o całkowitej długości 12 cm lub większej w wodach Unii obszaru ICES i w Morzu Bałtyckim;

b)rai promienistej (Amblyraja radiata) w wodach Unii rejonów ICES 2a, 3a i 7d oraz podobszaru ICES 4;

c)następujących gatunków pił w wodach Unii:

(i)Anoxypristis cuspidata;

(ii)piły karłowatej (Pristis clavata);

(iii)piły drobnozębnej (Pristis pectinata);

(iv)piły zwyczajnej (Pristis pristis);

(v)Pristis zijsron;

d)długoszpara (Cetorhinus maximus) i żarłacza białego (Carcharodon carcharias) w wodach Unii;

e)kompleksu gatunków (Dipturus cf. flossada i Dipturus cf. intermedia) rai gładkiej (Dipturus batis) w wodach Unii rejonu ICES 2a oraz podobszarów ICES 3, 4, 6, 7, 8, 9 i 10;

f)rekina szarego (Galeorhinus galeus) w przypadku połowów taklami w wodach Unii rejonu ICES 2a oraz podobszarów ICES 1, 4, 5, 6, 7, 8, 12 i 14;

g)kolczaka smukłego (Etmopterus pusillus) w wodach Unii rejonu ICES 2a oraz podobszarów 1, 4, 5, 6, 7, 8, 12 i 14;

h)liksy (Dalatias licha), kolenia kolcobrodego (Deania calcea), kolenia czerwonego (Centrophorus squamosus), kolenia długopłetwego (Etmopterus princeps) i kolenia iberyjskiego (Centroscymnus coelolepis) w wodach Unii rejonu ICES 2a oraz podobszarów ICES 1, 4 i 14;

i)żarłacza śledziowego (Lamna nasus) w wodach Unii;

j)manty z gatunku Manta alfredi w wodach Unii;

k)manty z gatunku Manta birostris w wodach Unii;

l)następujących gatunków z rodzaju Mobula w wodach Unii:

(i)mobuli śródziemnomorskiej (Mobula mobular);

(ii)Mobula rochebrunei;

(iii)Mobula japanica;

(iv)Mobula thurstoni;

(v)Mobula eregoodootenkee;

(vi)Mobula munkiana;

(vii)Mobula tarapacana;

(viii)Mobula kuhlii;

(ix)Mobula hypostoma;

m)rai nabijanej (Raja clavata) w wodach Unii rejonu ICES 3a;

n)rai czarnobrzuchej (Dipturus nidarosiensis) w wodach Unii rejonów ICES 6a, 6b, 7a, 7b, 7c, 7e, 7f, 7 g, 7h i 7k;

o)rai bruzdowanej (Raja undulata) w wodach Unii podobszarów ICES 6, 9 i 10 oraz rai siwej (Rostroraja alba) w wodach Unii podobszarów ICES 6, 7, 8, 9 i 10;

p)rochowatych (Rhinobatidae) w wodach Unii podobszarów ICES 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10 i 12;

q)kolenia (Squalus acanthias) w wodach Unii podobszarów ICES 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 i 10;

r)anioła morskiego (Squatina squatina) w wodach Unii.

2.Przypadkowo złowionych osobników gatunków, o których mowa w ust. 1, nie wolno okaleczać. Muszą one zostać niezwłocznie uwolnione.

TYTUŁ IV
PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 44
Procedura komitetowa

1.Komisję wspomaga Komitet ds. Rybołówstwa i Akwakultury ustanowiony rozporządzeniem (UE) nr 1380/2013. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2.W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł 45
Przepis przejściowy

Art. 9, art. 11 ust. 2, art. 12, 18, 19, 24, 30, 31, 32, 36, 39, i 43 stosuje się nadal odpowiednio w 2019 r. do czasu wejścia w życie rozporządzenia ustalającego uprawnienia do połowów na rok 2019.

Artykuł 46
Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2018 r.

Art. 8 stosuje się jednak od dnia 1 lutego 2018 r.

Przepisy dotyczące uprawnień do połowów określonych w art. 19, 20 oraz 21 i w załącznikach IE oraz V w odniesieniu do niektórych stad ryb w obszarze objętym konwencją CCAMLR stosuje się od dnia 1 grudnia 2017 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

(1) COM(2016) 0493.

(2) Należy w szczególności zapoznać się z dokumentem „General Context of ICES Advice” pod następującym adresem: http://www.ices.dk/sites/pub/Publication%20Reports/Advice/2016/2016/Introduction_to_advice_2016.pdf  

(3) Opinia ICES na temat uprawnień do połowów, wielkości połowów i nakładu połowowego na północno-wschodnim Atlantyku. Opinia ICES 2016, tom 9, opublikowana w dniu 28 października 2016 r.

(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).

(5) Rozporządzenie Rady (WE) nr 509/2007 z dnia 7 maja 2007 r. ustanawiające wieloletni plan zrównoważonej eksploatacji zasobów soli w zachodniej części kanału La Manche (Dz.U. L 122 z 11.5.2007, s. 7).

(6) Rozporządzenie Rady (WE) nr 676/2007 z dnia 11 czerwca 2007 r. ustanawiające wieloletni plan zarządzania połowami gładzicy i soli w Morzu Północnym (Dz.U. L 157, z 19.6.2007, s. 1).

(7) Rozporządzenie Rady (WE) nr 302/2009 z dnia 6 kwietnia 2009 r. dotyczące wieloletniego planu odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 43/2009 i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1559/2007 (Dz.U. L 96 z 15.4.2009, s. 1).

(8) Rozporządzenie Rady (WE) nr 2166/2005 z dnia 20 grudnia 2005 r. ustanawiające środki służące odnowieniu zasobów morszczuka nowozelandzkiego i homarca w Morzu Kantabryjskim i u zachodnich wybrzeży Półwyspu Iberyjskiego i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 850/98 w sprawie zachowania zasobów połowowych poprzez środki techniczne dla ochrony niedojrzałych organizmów morskich (Dz.U. L 345 z 28.12.2005, s. 5)

(9) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1300/2008 z dnia 18 grudnia 2008 r. ustanawiające wieloletni plan dotyczący zasobów śledzia występujących przy zachodnim wybrzeżu Szkocji oraz połowów tych zasobów (Dz.U. L 344, z 20.12.2008, s. 6).

(10) Rozporządzenie Rady (WE) nr 847/96 z dnia 6 maja 1996 r. wprowadzające dodatkowe, ustalane z roku na rok, warunki zarządzania ogólnym dopuszczalnym połowem (TAC) i kwotami (Dz.U. L 115 z 9.5.1996, s. 3).

(11) Rozporządzenie Rady (WE) Nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1).

(12) Umowa w sprawie rybołówstwa między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii (Dz.U. L 226 z 29.8.1980, s. 48).

(13) Umowa w sprawie rybołówstwa między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Rządem Danii i Rządem Lokalnym Wysp Owczych (Dz.U. L 226 z 29.8.1980, s. 12).

(14) Umowa partnerska w sprawie połowów między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Rządem Danii i Rządem Lokalnym Grenlandii, z drugiej strony (Dz.U. L 172 z 30.6.2007, s. 4) i Protokół ustanawiający wielkości dopuszczalne połowów oraz rekompensatę finansową, zgodnie z tą Umową (Dz.U. L 293 z 23.10.2012, s. 5).

(15) Dz.U. L 6 z 10.1.2012, s. 9.

(16) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

(17) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 517/2008 z dnia 10 czerwca 2008 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 850/98 w odniesieniu do ustalania rozmiaru oczek oraz oceny grubości przędzy sieci rybackich (Dz.U. L 151 z 11.6.2008, s. 5).

(18) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 218/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie prowadzące połowy na północno-wschodnim Atlantyku danych statystycznych dotyczących połowów nominalnych (Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 70).

(19) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie prowadzące połowy na określonych obszarach, innych niż północny Atlantyk, danych statystycznych o połowach nominalnych (Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 1).

(20) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 217/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie przekazywania danych statystycznych dotyczących połowów i działalności rybackiej przez państwa członkowskie dokonujące połowów na północno-zachodnim Atlantyku (Dz.U. L 87 z 31.3.2009, s. 42).

(21) Zawarta decyzją Rady 2002/738/WE (Dz.U. L 234 z 31.8.2002, s. 39).

(22) Unia przystąpiła do niej decyzją Rady 86/238/EWG (Dz.U. L 162 z 18.6.1986, s. 33).

(23) Rozporządzenie Rady (WE) nr 601/2004 z dnia 22 marca 2004 r. ustanawiające określone środki kontrolne stosowane wobec działalności połowowej na obszarze objętym Konwencją o zachowaniu żywych zasobów morskich Antarktyki i uchylające rozporządzenia: (EWG) Nr 3943/90, (WE) Nr 66/98 i (WE) Nr 1721/1999 (Dz.U. L 97 z 1.4.2004, s. 16).

(24) Zawarta decyzją Rady 2006/539/WE (Dz.U. L 224 z 16.8.2006, s. 22).

(25) Unia przystąpiła do niej decyzją Rady 95/399/WE (Dz.U. L 236 z 5.10.1995, s. 24).

(26) Unia przystąpiła do niej decyzją Rady 2012/130/UE (Dz.U. L 67 z 6.3.2012, s. 1).

(27) Unia przystąpiła do niej decyzją Rady 2005/75/WE (Dz.U. L 32 z 4.2.2005, s. 1).

(28) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1343/2011 z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie niektórych przepisów dotyczących połowów na obszarze objętym porozumieniem GFCM (Generalnej Komisji Rybołówstwa Morza Śródziemnego) oraz zmiany rozporządzenia Rady (WE) nr 1967/2006 w sprawie środków zarządzania zrównoważoną eksploatacją zasobów rybołówstwa Morza Śródziemnego (Dz.U. L 347 z 30.12.2011, s. 44).

(29) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1006/2008 z dnia 29 września 2008 r. dotyczące upoważnień do prowadzenia działalności połowowej przez wspólnotowe statki rybackie poza wodami terytorialnymi Wspólnoty oraz wstępu statków państw trzecich na wody terytorialne Wspólnoty, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93 i (WE) nr 1627/94 oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 3317/94 (Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 33).

KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 7.11.2017

COM(2017) 645 final

ZAŁĄCZNIK

do

wniosku w sprawie rozporządzenia Rady

ustalającego uprawnienia do połowów na 2018 rok dla pewnych stad ryb i grup stad ryb, stosowane w wodach Unii oraz dla unijnych statków rybackich w niektórych wodach nienależących do Unii

WYKAZ ZAŁĄCZNIKÓW

ZAŁĄCZNIK I

TAC OBOWIĄZUJĄCE DLA UNIJNYCH STATKÓW RYBACKICH
NA OBSZARACH, GDZIE WPROWADZONO TAC, W PODZIALE NA GATUNKI I OBSZARY

W tabelach w załącznikach IA, IB, IC, ID, IE, IF, IG, IJ, IK oraz IL określono TAC i kwoty (w tonach masy w relacji pełnej, z wyjątkiem przypadków, w których określono inaczej) w podziale na stada oraz – w stosownych przypadkach – związane z nimi funkcjonalnie warunki.

Wszystkie uprawnienia do połowów określone w niniejszym załączniku podlegają przepisom określonym w rozporządzeniu (WE) nr 1224/2009 1 , w szczególności w art. 33 oraz 34 tego rozporządzenia.

Odniesienia do obszarów połowowych oznaczają odniesienia do obszarów ICES, o ile nie określono inaczej. W granicach każdego obszaru stada ryb określa się zgodnie z kolejnością alfabetyczną łacińskich nazw gatunków. Do celów regulacyjnych tylko łacińskie nazwy służą do identyfikacji gatunków; nazwy zwyczajowe podano w celu ułatwienia odniesienia.

Na użytek niniejszego rozporządzenia podaje się poniższą tabelę porównawczą nazw łacińskich i nazw zwyczajowych:

Poniższą tabelę porównawczą nazw zwyczajowych i nazw łacińskich podaje się wyłącznie do celów informacyjnych:

ZAŁĄCZNIK IA

Cieśnina Skagerrak, cieśnina Kattegat, podobszary ICES 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 12 oraz 14, wody Unii obszarów CECAF, wody Gujany Francuskiej