KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 17.10.2017

COM(2017) 595 final

2017/0259(NLE)

Wniosek

DECYZJA RADY

w sprawie zawarcia Porozumienia w formie wymiany listów między Unią Europejską a Królestwem Norwegii w sprawie dodatkowych preferencji w handlu produktami rolnymi

UZASADNIENIE

1.KONTEKST WNIOSKU

•Przyczyny i cele wniosku

UE i Norwegia są sygnatariuszami Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym („porozumienie EOG”), które przewiduje swobodny przepływ towarów, z wyjątkiem produktów rolnych i produktów rybołówstwa. W odniesieniu do rolnictwa art. 19 Porozumienia EOG przewiduje, że Strony będą co dwa lata przeprowadzać przeglądy warunków handlu produktami rolnymi i podejmą decyzję na zasadach wzajemności i obopólnych korzyści, w odniesieniu do dalszych redukcji wszelkiego rodzaju barier handlowych w sektorze rolnym.

Negocjacje były prowadzone od dnia 3 lutego 2015 r. do dnia 5 kwietnia 2017 r. Porozumienie zostało parafowane przez Strony dnia 5 kwietnia 2017 r. i przewiduje ono dodatkowe preferencje handlowe w handlu produktami rolnymi, w tym dodatkowe pozycje taryfowe podlegające pełnej liberalizacji. W odniesieniu do produktów bardziej wrażliwych, takich jak mięso, przetwory mleczne, warzywa i rośliny ozdobne, uzgodniono dodatkowe lub nowe kontyngenty taryfowe.

Wolą obu Stron jest, by niniejsze porozumienie weszło w życie w trzecim miesiącu następującym po dacie złożenia ostatniego instrumentu zatwierdzenia.

•Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki

Poprzednie porozumienie przyjęło formę wymiany listów i dotyczyło liberalizacji handlu produktami rolnymi między Norwegią a Unią Europejską na podstawie art. 19 Porozumienia EOG. Porozumienie to zostało podpisane dnia 15 kwietnia 2011 r. Przewidywało ono wzajemne kontyngenty taryfowe i obniżki stawek celnych. Zawierało również zobowiązanie Stron do wznowienia w ciągu dwóch lat negocjacji dwustronnych na podstawie art. 19 Porozumienia EOG.

Dzięki porozumieniu UE-Norwegia z 2011 r. w sprawie dwustronnego handlu produktami rolnymi bezcłowy dostęp unijnych produktów rolnych do rynku norweskiego osiągnął poziom około 60 % wymiany handlowej. Liczba ta wskazuje na to, że istnieje szerokie pole do dalszych koncesji handlowych. W związku z tym ostatnia runda negocjacji miała na celu:

·zwiększenie stopnia liberalizacji po obu stronach;

·zwiększenie obecnych kontyngentów taryfowych oraz

·otwarcie nowych kontyngentów taryfowych dla dodatkowych produktów rolnych;

·rozwiązanie pewnych nierozstrzygniętych kwestii dotyczących barier w handlu.

•Spójność z polityką UE w innych obszarach

Pogłębienie stosunków handlowych z Norwegią jest zgodne z ogólnym kontekstem polityki handlowej UE i jest korzystne dla UE, ponieważ jest ona eksporterem netto podstawowych produktów rolnych do Norwegii. Bilans handlowy w 2016 r. był niesłychanie korzystny dla UE: wywóz z UE wyniósł 2 495 mln EUR, zaś przywóz z Norwegii do UE – 307 mln EUR. Główne produkty wywożone z UE to wino i ocet, pasze dla zwierząt, olej sojowy i rzepikowy, żywe rośliny i ser. Produkty przywożone do UE z Norwegii obejmują głównie nasiona soi, oleje zwierzęce i roślinne oraz ich pozostałości, skóry futerkowe i nieskażony alkohol etylowy.

2.PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ

W listopadzie 2014 r. Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia nowej rundy negocjacji z Norwegią w celu uzyskania dodatkowych preferencji w handlu produktami rolnymi na podstawie art. 19 Porozumienia EOG.

3.WPŁYW NA BUDŻET

Porozumienie nie ma wpływu na środki przeznaczone na wydatki w budżecie UE. Nowe koncesje na przywóz z Norwegii prawdopodobnie spowodują zmniejszenie zasobów własnych poprzez mniejszy pobór należności celnych.

2017/0259 (NLE)

Wniosek

DECYZJA RADY

w sprawie zawarcia Porozumienia w formie wymiany listów między Unią Europejską a Królestwem Norwegii w sprawie dodatkowych preferencji w handlu produktami rolnymi

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 4 akapit pierwszy w związku z jego art. 218 ust. 6 lit. a) ppkt (v),

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)Art. 19 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym przewiduje, że umawiające się Strony zobowiązują się kontynuować wysiłki w celu osiągnięcia stopniowej liberalizacji handlu produktami rolnymi.

(2)Zgodnie z decyzją Rady (UE) 2017/... 1 Porozumienie w formie wymiany listów między Unią Europejską a Królestwem Norwegii w sprawie dodatkowych preferencji w handlu produktami rolnymi („porozumienie”) zostało podpisane w dniu […] r., z zastrzeżeniem jego zawarcia.

(3)Porozumienie należy zatwierdzić w imieniu Unii Europejskiej,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym zatwierdza się w imieniu Unii Europejskiej Porozumienie w formie wymiany listów między Unią Europejską a Królestwem Norwegii w sprawie dodatkowych preferencji w handlu produktami rolnymi.

Tekst porozumienia jest dołączony do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Przewodniczący Rady wyznacza osobę umocowaną do złożenia instrumentu zatwierdzenia w imieniu Unii Europejskiej, o którym mowa w porozumieniu, w celu wyrażenia zgody Unii Europejskiej na to, aby wspomniane porozumienie 2 stało się dla niej wiążące.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem […].

Sporządzono w Brukseli dnia r.

(1) Decyzja Rady (UE) 2017/… w sprawie podpisania w imieniu Unii Europejskiej Porozumienia w formie wymiany listów między Unią Europejską a Królestwem Norwegii w sprawie dodatkowych preferencji w handlu produktami rolnymi (Dz.U. […] z […], s.[…]).

(2) Data wejścia w życie porozumienia zostanie opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej przez Sekretariat Generalny Rady.

KOMISJA EUROPEJSKA

Bruksela, dnia 17.10.2017

COM(2017) 595 final

ZAŁĄCZNIK

do

Wniosku dotyczącego
DECYZJI RADY

w sprawie zawarcia Porozumienia w formie wymiany listów między Unią Europejską a Królestwem Norwegii w sprawie dodatkowych preferencji w handlu produktami rolnymi

Porozumienie w formie wymiany listów między Unią Europejską a Królestwem Norwegii w sprawie dodatkowych preferencji w handlu produktami rolnymi, osiągnięte na podstawie art. 19 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym

Porozumienie w formie wymiany listów między Unią Europejską a Królestwem Norwegii w sprawie dodatkowych preferencji w handlu produktami rolnymi,

A. Pismo Unii Europejskiej

Szanowny Panie Ministrze,

Mam zaszczyt odnieść się do negocjacji między Unią Europejską a Królestwem Norwegii („Strony”) w sprawie dwustronnego handlu produktami rolnymi, które zakończono dnia 5 kwietnia 2017 r.

Nową rundę negocjacji w sprawie handlu produktami rolnymi między Komisją Europejską a rządem Norwegii rozpoczęto na podstawie art. 19 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym („Porozumienie EOG”) w celu dalszej stopniowej liberalizacji handlu produktami rolnymi między Stronami na zasadzie preferencji, wzajemności i obopólnych korzyści. Negocjacje prowadzono w sposób uporządkowany, należycie uwzględniając rozwój polityki rolnej obu Stron i okoliczności, w tym zmiany w handlu dwustronnym oraz warunki wymiany handlowej z innymi partnerami.

Niniejszym potwierdzam następujący wynik negocjacji:

1.Norwegia zobowiązuje się przyznać bezcłowy dostęp dla produktów pochodzących z Unii Europejskiej wymienionych w załączniku I do niniejszego porozumienia.

2.Norwegia zobowiązuje się ustanowić kontyngenty taryfowe dla produktów pochodzących z Unii Europejskiej wymienionych w załączniku II do niniejszego porozumienia.

3.Unia Europejska zobowiązuje się przyznać bezcłowy dostęp dla produktów pochodzących z Norwegii wymienionych w załączniku III do niniejszego porozumienia.

4.Unia Europejska zobowiązuje się ustanowić kontyngenty taryfowe dla produktów pochodzących z Norwegii wymienionych w załączniku IV do niniejszego porozumienia.

5.Kody taryfowe określone w załącznikach I do IV do niniejszego porozumienia są kodami, które miały zastosowanie do Stron w dniu 1 stycznia 2017 r.

6.Istniejące kontyngenty taryfowe na przywóz do Norwegii 600 ton wieprzowiny, 800 ton mięsa drobiowego i 900 ton mięsa wołowego, zgodnie z wykazem w załączniku II do Porozumienia w formie wymiany listów między Unią Europejską a Królestwem Norwegii podpisanym w dniu 15 kwietnia 2011 r. („porozumienie z 2011 r.”), nie zostaną naruszone w wyniku wdrożenia ewentualnego przyszłego porozumienia WTO w sprawie rolnictwa. Uchyla się zatem punkt 7 porozumienia z 2011 r.

7.W odniesieniu do dodatkowego kontyngentu taryfowego na przywóz do Norwegii 1 200 ton sera i twarogu, Strony zgadzają się, że 700 ton zostanie rozdzielonych w drodze licytacji a 500 ton w ramach systemu pozwoleń.

8.Strony będą kontynuować działania mające na celu konsolidację wszystkich dwustronnych koncesji (zarówno już obowiązujących, jak i tych określonych w niniejszym porozumieniu) w ramach nowej wymiany listów, która zastąpi istniejące dwustronne porozumienia w sprawie rolnictwa.

9.Reguły pochodzenia do celów wdrożenia koncesji, o których mowa w załącznikach I do IV do niniejszego porozumienia, są określone w załączniku IV do Porozumienia w formie wymiany listów z dnia 2 maja 1992 r. („porozumienie z 1992 r.”). Jednak zamiast dodatku do załącznika IV do porozumienia z 1992 r. stosuje się załącznik II do protokołu 4 do Porozumienia EOG.

10.Strony zapewniają nienaruszalność koncesji, które sobie nawzajem przyznają.

11.Strony zobowiązują się do zapewnienia takiego sposobu zarządzania kontyngentami taryfowymi, który umożliwi prowadzenie regularnego przywozu oraz rzeczywisty przywóz uzgodnionych ilości.

12.Strony zgadzają się wymieniać w regularnych odstępach czasu informacje dotyczące produktów będących przedmiotem handlu, zarządzania kontyngentem taryfowym, notowań cenowych oraz wszelkie inne przydatne informacje dotyczące rynków krajowych obu Stron i wdrażania wyników przedmiotowych negocjacji.

13.Na wniosek każdej ze Stron przeprowadzone będą konsultacje dotyczące wszelkich kwestii związanych z wdrażaniem wyników przedmiotowych negocjacji. W przypadku trudności związanych z wdrażaniem takie konsultacje zostaną zorganizowane tak szybko, jak to możliwe, w celu przyjęcia właściwych środków zaradczych.

14.Strony jeszcze raz potwierdzają swoje zobowiązanie zgodnie z art. 19 Porozumienia EOG, aby kontynuować wysiłki na rzecz osiągnięcia stopniowej liberalizacji handlu produktami rolnymi. W tym celu Strony zgadzają się przeprowadzić za dwa lata kolejny przegląd warunków handlu produktami rolnymi w celu zbadania możliwości wprowadzenia nowych koncesji.

15.W przypadku dalszego rozszerzenia Unii Europejskiej Strony ocenią jego wpływ na handel dwustronny celem dostosowania dwustronnych preferencji tak, aby istniejący uprzednio preferencyjny handel między Norwegią a krajami przystępującymi mógł być kontynuowany.

Niniejsze Porozumienie wchodzi w życie pierwszego dnia trzeciego miesiąca następującego po dniu, w którym złożono ostatni instrument zatwierdzenia.

Byłbym wdzięczny, gdyby zechciał Pan potwierdzić zgodę Pańskiego Rządu na powyższe ustalenia.

Proszę o przyjęcie wyrazów najwyższego szacunku.

Sporządzono w Brukseli dnia [...] r.

W imieniu Unii Europejskiej

B. Pismo Królestwa Norwegii

Szanowny Panie Ministrze,

Mam zaszczyt potwierdzić otrzymanie Pańskiego pisma z dnia [podać datę pisma], które brzmi następująco:

„Mam zaszczyt odnieść się do negocjacji między Unią Europejską a Królestwem Norwegii (»Strony«) w sprawie dwustronnego handlu produktami rolnymi, które zakończono dnia 5 kwietnia 2017 r.

Nową rundę negocjacji w sprawie handlu produktami rolnymi między Komisją Europejską a rządem Norwegii rozpoczęto na podstawie art. 19 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (»Porozumienie EOG«) w celu dalszej stopniowej liberalizacji handlu produktami rolnymi między Stronami na zasadzie preferencji, wzajemności i obopólnych korzyści. Negocjacje prowadzono w sposób uporządkowany, należycie uwzględniając rozwój polityki rolnej obu Stron i okoliczności, w tym zmiany w handlu dwustronnym oraz warunki wymiany handlowej z innymi partnerami.

Niniejszym potwierdzam następujący wynik negocjacji:

1.Norwegia zobowiązuje się przyznać bezcłowy dostęp dla produktów pochodzących z Unii Europejskiej wymienionych w załączniku I do niniejszego porozumienia.

2.Norwegia zobowiązuje się ustanowić kontyngenty taryfowe dla produktów pochodzących z Unii Europejskiej wymienionych w załączniku II do niniejszego porozumienia.

3.Unia Europejska zobowiązuje się przyznać bezcłowy dostęp dla produktów pochodzących z Norwegii wymienionych w załączniku III do niniejszego porozumienia.

4.Unia Europejska zobowiązuje się ustanowić kontyngenty taryfowe dla produktów pochodzących z Norwegii wymienionych w załączniku IV do niniejszego porozumienia.

5.Kody taryfowe określone w załącznikach I do IV do niniejszego porozumienia są kodami, które miały zastosowanie do Stron w dniu 1 stycznia 2017 r.

6.Istniejące kontyngenty taryfowe na przywóz do Norwegii 600 ton wieprzowiny, 800 ton mięsa drobiowego i 900 ton mięsa wołowego, zgodnie z wykazem w załączniku II do Porozumienia w formie wymiany listów między Unią Europejską a Królestwem Norwegii podpisanym w dniu 15 kwietnia 2011 r. (»porozumienie z 2011 r.«), nie zostaną naruszone w wyniku wdrożenia ewentualnego przyszłego porozumienia WTO w sprawie rolnictwa. Uchyla się zatem punkt 7 porozumienia z 2011 r.

7.W odniesieniu do dodatkowego kontyngentu taryfowego na przywóz do Norwegii 1 200 ton sera i twarogu, Strony zgadzają się, że 700 ton zostanie rozdzielonych w drodze licytacji a 500 ton w ramach systemu pozwoleń.

8.Strony będą kontynuować działania mające na celu konsolidację wszystkich dwustronnych koncesji (zarówno już obowiązujących, jak i tych określonych w niniejszym porozumieniu) w ramach nowej wymiany listów, która zastąpi istniejące dwustronne porozumienia w sprawie rolnictwa.

9.Reguły pochodzenia do celów wdrożenia koncesji, o których mowa w załącznikach I do IV do niniejszego porozumienia, są określone w załączniku IV do Porozumienia w formie wymiany listów z dnia 2 maja 1992 r. (»porozumienie z 1992 r.«). Jednak zamiast dodatku do załącznika IV do porozumienia z 1992 r. stosuje się załącznik II do protokołu 4 do Porozumienia EOG.

10.Strony zapewniają nienaruszalność koncesji, które sobie nawzajem przyznają.

11.Strony zobowiązują się do zapewnienia takiego sposobu zarządzania kontyngentami taryfowymi, który umożliwi prowadzenie regularnego przywozu oraz rzeczywisty przywóz uzgodnionych ilości.

12.Strony zgadzają się wymieniać w regularnych odstępach czasu informacje dotyczące produktów będących przedmiotem handlu, zarządzania kontyngentem taryfowym, notowań cenowych oraz wszelkie inne przydatne informacje dotyczące rynków krajowych obu Stron i wdrażania wyników przedmiotowych negocjacji.

13.Na wniosek każdej ze Stron przeprowadzone będą konsultacje dotyczące wszelkich kwestii związanych z wdrażaniem wyników przedmiotowych negocjacji. W przypadku trudności związanych z wdrażaniem takie konsultacje zostaną zorganizowane tak szybko, jak to możliwe, w celu przyjęcia właściwych środków zaradczych.

14.Strony jeszcze raz potwierdzają swoje zobowiązanie zgodnie z art. 19 Porozumienia EOG, aby kontynuować wysiłki na rzecz osiągnięcia stopniowej liberalizacji handlu produktami rolnymi. W tym celu Strony zgadzają się przeprowadzić za dwa lata kolejny przegląd warunków handlu produktami rolnymi w celu zbadania możliwości wprowadzenia nowych koncesji.

15.W przypadku dalszego rozszerzenia Unii Europejskiej Strony ocenią jego wpływ na handel dwustronny celem dostosowania dwustronnych preferencji tak, aby istniejący uprzednio preferencyjny handel między Norwegią a krajami przystępującymi mógł być kontynuowany.

Niniejsze Porozumienie wchodzi w życie pierwszego dnia trzeciego miesiąca następującego po dniu, w którym złożono ostatni instrument zatwierdzenia.”

Mam zaszczyt potwierdzić, że rząd Królestwa Norwegii zgadza się z treścią Pańskiego pisma.

Proszę o przyjęcie wyrazów najwyższego szacunku.

Sporządzono w Oslo, dnia […] r.

W imieniu Królestwa Norwegii