(-1)

Z uwagi na zależność Unii od importu surowców oraz na gwałtowne uszczuplenie znacznych ilości zasobów naturalnych w krótkiej perspektywie czasowej kluczowym wyzwaniem jest odzyskiwanie jak największych ilości zasobów na terytorium Unii oraz przyspieszenie przechodzenia na gospodarkę o obiegu zamkniętym.

(-1a)

Gospodarowanie odpadami należy przekształcić w zrównoważoną gospodarkę materiałami. Okazję ku temu stwarza przegląd dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 94/62/WE  (1a) .

(1)

Gospodarowanie odpadami w Unii należy ulepszyć w celu ochrony, zachowania i poprawy jakości środowiska naturalnego, ochrony zdrowia ludzkiego, zapewnienia ostrożnego i  racjonalnego wykorzystywania zasobów naturalnych oraz wspierania gospodarki o obiegu zamkniętym.

(1)

Gospodarowanie odpadami w Unii należy ulepszyć w celu ochrony, zachowania i poprawy jakości środowiska naturalnego, ochrony zdrowia ludzkiego, zapewnienia ostrożnego i  efektywnego wykorzystywania zasobów naturalnych , propagowania zasad gospodarki o obiegu zamkniętym , rozszerzenia skali dystrybucji energii odnawialnej, zwiększenia efektywności energetycznej oraz zmniejszenia zależności Unii od importowanych surowców, co zapewni nowe możliwości ekonomiczne i długoterminową konkurencyjność. Aby stworzyć gospodarkę o rzeczywiście zamkniętym obiegu, należy wprowadzić dodatkowe środki w zakresie zrównoważonej produkcji i konsumpcji, kładąc główny nacisk na cały cykl życia produktów w sposób pozwalający oszczędzać zasoby i zamknąć obieg. Bardziej efektywne korzystanie z zasobów przyniosłoby także znaczne oszczędności netto dla unijnych przedsiębiorstw, organów publicznych i konsumentów, zmniejszając jednocześnie całkowitą ilość rocznych emisji gazów cieplarnianych .

(1a)

Tworząc polityczne i społeczne zachęty do promowania odzysku i recyklingu jako zrównoważonej metody postępowania z surowcami naturalnymi w gospodarce o obiegu zamkniętym, należy respektować hierarchię postępowania z odpadami określoną w art. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE  (1a) i rygorystycznie stosować podejście, w którym zapobieganie ma pierwszeństwo przed recyklingiem.

(1b)

Zaśmiecanie i niewłaściwe usuwanie opakowań i odpadów opakowaniowych negatywnie wpływają zarówno na środowisko morskie, jak i na gospodarkę Unii oraz stwarzają ryzyko – którego można uniknąć – dla zdrowia publicznego. Wiele spośród przedmiotów najczęściej znajdowanych na plażach zawiera odpady opakowaniowe, co ma długoterminowe konsekwencje dla środowiska wpływające negatywnie na turystykę i korzystanie z tych obszarów naturalnych przez społeczeństwo. Ponadto fakt, że odpady opakowaniowe trafiają do środowiska morskiego, narusza kolejność priorytetów w hierarchii postępowania z odpadami, ponieważ niewłaściwego usuwania nie poprzedza przygotowanie do ponownego użycia, recykling ani innego rodzaju odzysk. Aby zmniejszyć nieproporcjonalny udział odpadów opakowaniowych wśród odpadów morskich, należy ustanowić wiążący cel poparty ukierunkowanymi środkami przyjętymi przez państwa członkowskie.

(2)

Zmiana celów określonych w dyrektywie 94/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady  (13) w zakresie odzysku i recyklingu opakowań i odpadów opakowaniowych powinna polegać na zwiększeniu celów dotyczących przygotowania do ponownego wykorzystania i recyklingu odpadów opakowaniowych, aby lepiej odzwierciedlały unijną ambicję dążenia do gospodarki o obiegu zamkniętym.

(2)

Zmiana celów określonych w dyrektywie 94/62/WE w zakresie odzysku i recyklingu opakowań i odpadów opakowaniowych powinna polegać na zwiększeniu celów dotyczących recyklingu odpadów opakowaniowych, aby lepiej odzwierciedlały unijną ambicję dążenia do gospodarki o obiegu zamkniętym.

(2a)

Aby propagować stosowanie nadających się do ponownego użycia odpadów opakowaniowych, a jednocześnie przyczyniać się do tworzenia miejsc pracy i oszczędności zasobów, należy ustanowić odrębne cele ilościowe dotyczące ponownego użycia, do których osiągnięcia powinny dążyć państwa członkowskie.

(2b)

Zwiększenie skali ponownego użycia opakowań może przyczynić się do obniżenia ogólnych kosztów w łańcuchu dostaw i do zmniejszenia wpływu odpadów opakowaniowych na środowisko. Państwa członkowskie powinny wspierać wprowadzanie do obrotu opakowań nadających się do ponownego użycia, które po zakończeniu ich cyklu życia można poddać recyklingowi.

(2c)

W niektórych sytuacjach, np. w usługach gastronomicznych, opakowanie jednorazowego użytku jest niezbędne do zagwarantowania higieny żywności oraz zdrowia i bezpieczeństwa konsumentów. Państwa członkowskie powinny brać to pod uwagę przy opracowywaniu środków zapobiegawczych oraz powinny propagować zwiększenie recyklingu takich opakowań.

(3)

Ponadto, aby zapewnić większą spójność przepisów dotyczących odpadów, definicje zawarte w dyrektywie 94/62/WE należy dostosować do przepisów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE (14), mających zastosowanie do odpadów w ogóle.

(3)

Ponadto, aby zapewnić większą spójność przepisów dotyczących odpadów, bez uszczerbku dla specyfiki opakowań i odpadów opakowaniowych, definicje zawarte w dyrektywie 94/62/WE należy w odpowiednich przypadkach dostosować do przepisów dyrektywy 2008/98/WE, mających zastosowanie do odpadów w ogóle.

(4)

Dalsze podniesienie celów określonych w dyrektywie 94/62/WE dotyczących przygotowania do ponownego wykorzystania i recyklingu odpadów opakowaniowych przyniosłoby wyraźne korzyści środowiskowe, gospodarcze i społeczne.

(4)

Dalsze podniesienie celów określonych w dyrektywie 94/62/WE dotyczących recyklingu odpadów opakowaniowych przyniosłoby wyraźne korzyści środowiskowe, gospodarcze i społeczne.

(4a)

Zapobieganie powstawaniu odpadów jest najbardziej skutecznym sposobem na poprawę efektywności wykorzystania zasobów, ograniczenie oddziaływania odpadów na środowisko naturalne oraz propagowanie wysokiej jakości materiałów pochodzących z recyklingu. Z tych powodów, aby zmniejszyć wpływ produktów na środowisko, państwa członkowskie powinny przyjąć podejście oparte na cyklu życia produktów. Państwa członkowskie powinny przedsięwziąć środki zachęcające do wprowadzania opakowań nadających się do ponownego użycia oraz środki ograniczające zużycie opakowań nienadających się do recyklingu i nadmierne opakowanie. W tym celu państwa członkowskie powinny wykorzystywać odpowiednie instrumenty ekonomiczne i inne środki stanowiące zachętę do stosowania hierarchii postępowania z odpadami. Państwa członkowskie powinny mieć możliwość stosowania środków wymienionych w załączniku IVa do dyrektywy 2008/98/WE. Ponadto działania służące zapobieganiu powstawania odpadów nie powinny umniejszać roli opakowania polegającej na utrzymaniu higieny i bezpieczeństwa konsumentów.

(4b)

Państwa członkowskie powinny wprowadzić odpowiednie zachęty do stosowania hierarchii postępowania z odpadami, w szczególności za pomocą zachęt finansowych i podatkowych służących osiągnięciu celów niniejszej dyrektywy w zakresie zapobiegania powstawaniu odpadów opakowaniowych i w zakresie ich recyklingu, takich jak podatki od składowania odpadów, opłaty za spalanie, systemy opłat proporcjonalnych do ilości wyrzucanych odpadów, systemy rozszerzonej odpowiedzialności producenta oraz zachęty dla władz lokalnych. Te środki powinny stanowić element programów zapobiegania powstawaniu odpadów opakowaniowych we wszystkich państwach członkowskich.

(4c)

W większości przypadków opakowanie nie zależy od konsumenta ani nie podlega jego decyzji, lecz jest decyzją producenta. Systemy rozszerzonej odpowiedzialności producenta to odpowiednie narzędzie, które pozwala zarówno zapobiegać powstawaniu odpadów opakowaniowych, jak i tworzyć systemy gwarantujące zwrot lub zbiórkę zużytych opakowań lub odpadów opakowaniowych od konsumenta lub innego użytkownika końcowego lub ze strumienia odpadów, oraz ponowny użytek lub odzysk, w tym recykling, zebranych opakowań lub odpadów opakowaniowych.

(4d)

Aby skuteczniej zapobiegać powstawaniu odpadów opakowaniowych i zmniejszyć ich wpływ na środowisko, a jednocześnie propagować wysokiej jakości materiały pochodzące z recyklingu, należy poddać przeglądowi podstawowe wymogi niniejszej dyrektywy i załącznik II do niej i w stosownym przypadku wprowadzić do nich zmiany w celu zaostrzenia wymogów, co przyczyni się do lepszego projektowania z myślą o ponownym użyciu i wysokiej jakości recyklingu opakowań.

(4e)

Krajowe strategie państw członkowskich powinny obejmować podnoszenie wiedzy społeczeństwa na temat różnych środków zachęty oraz korzyści wynikających z produktów wytworzonych z odpadów poddanych recyklingowi, co pobudzi inwestycje w przemyśle recyklingowym.

(4f)

Wspieranie zrównoważonej biogospodarki może przyczynić się do zmniejszenia uzależnienia Europy od importowanych surowców. Poprawa warunków rynkowych dla bioopakowań nadających się do recyklingu i ulegających biodegradacji opakowań nadających się do kompostowania oraz przegląd istniejących przepisów utrudniających stosowanie takich materiałów stwarzają okazję do pobudzenia dalszych badań naukowych i innowacji oraz zastąpienia w produkcji opakowań surowców opartych na paliwach kopalnych surowcami ze źródeł odnawialnych, jeśli jest to korzystne z punktu widzenia cyklu życia i sprzyja dalszemu recyklingowi organicznemu.

(5)

Dzięki stopniowemu podnoszeniu obowiązujących obecnie celów w zakresie przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów opakowaniowych powinien zostać zapewniony stopniowy i skuteczny odzysk wartościowych dla gospodarki materiałów odpadowych, oparty na prawidłowym gospodarowaniu odpadami zgodnym z hierarchią postępowania z odpadami. W ten sposób można zapewnić przywracanie europejskiej gospodarce wartościowych materiałów zawartych w odpadach, co oznacza postęp w realizacji unijnej inicjatywy na rzecz surowców (15) i w tworzeniu gospodarki o obiegu zamkniętym.

(5)

Dzięki stopniowemu podnoszeniu obowiązujących obecnie celów w zakresie recyklingu odpadów opakowaniowych powinien zostać zapewniony stopniowy i skuteczny odzysk wartościowych dla gospodarki materiałów odpadowych, oparty na prawidłowym gospodarowaniu odpadami zgodnym z hierarchią postępowania z odpadami. W ten sposób można zapewnić przywracanie europejskiej gospodarce wartościowych materiałów zawartych w odpadach, co oznacza postęp w realizacji unijnej inicjatywy na rzecz surowców (15) i w tworzeniu gospodarki o obiegu zamkniętym , bez uszczerbku dla przepisów w zakresie bezpieczeństwa żywności, zdrowia konsumentów i materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością .

(5a)

Gospodarka o obiegu zamkniętym powinna wdrażać wyraźne postanowienia siódmego programu działań w zakresie środowiska wzywającego do opracowania cykli życia nietoksycznych materiałów, aby odpady poddane recyklingowi mogły być wykorzystywane jako główne i pewne źródło surowców dla Unii.

(5b)

W momencie gdy materiał pochodzący z recyklingu ponownie trafia do gospodarki, gdyż utracił status odpadu dzięki spełnieniu szczególnych kryteriów znoszących status odpadu lub został zastosowany w nowym produkcie, musi on być w pełni zgodny z unijnymi przepisami dotyczącymi chemikaliów.

(5c)

Istnieją znaczne różnice między odpadami opakowaniowymi z gospodarstw domowych a przemysłowymi i handlowymi odpadami opakowaniowymi. Aby mieć jasny i dokładny obraz obu strumieni, państwa członkowskie powinny przekazywać dane dotyczące tych strumieni odrębnie.

(6)

Wiele państw członkowskich nie utworzyło jeszcze w pełni infrastruktury koniecznej do gospodarowania odpadami. Aby zapobiec zablokowaniu materiałów nadających się do recyklingu na końcu hierarchii postępowania z odpadami, należy zatem koniecznie określić jasne cele strategiczne.

(6)

Wiele państw członkowskich nie utworzyło jeszcze w pełni infrastruktury koniecznej do gospodarowania odpadami i recyklingu . Aby zapobiec zablokowaniu materiałów nadających się do recyklingu na końcu hierarchii postępowania z odpadami i określić zachęty do inwestowania w innowacyjną infrastrukturę gospodarowania odpadami i recyklingu należy zatem koniecznie określić jasne cele strategiczne dotyczące budowy zakładów przetwarzania odpadów i instalacji niezbędnych w zapobieganiu, ponownym użyciu i recyklingu .

(6a)

Aby przyczynić się do osiągnięcia celów niniejszej dyrektywy i zachęcić do przejścia na gospodarkę o obiegu zamkniętym, Komisja powinna wspierać koordynację oraz wymianę informacji i najlepszych praktyk między państwami członkowskimi oraz poszczególnymi sektorami gospodarki. Wymianę tę można ułatwić za pomocą platform komunikacyjnych, które mogą pomóc w rozpowszechnianiu wiedzy o nowych rozwiązaniach przemysłowych oraz umożliwić lepszy ogląd dostępnych zdolności, co przyczyniłoby się do powiązania przemysłu odpadowego z innymi sektorami oraz wspierałoby symbiozę przemysłową.

(7)

W wyniku połączenia celów dotyczących recyklingu i ograniczenia składowania określonych w dyrektywach 2008/98/WE i 1999/31/WE unijne cele w zakresie odzysku energii i wartości docelowe dotyczące recyklingu odpadów opakowaniowych określone w dyrektywie 94/62/WE nie są już potrzebne.

(7)

W wyniku połączenia celów dotyczących recyklingu i ograniczenia składowania określonych w dyrektywach Rady 2008/98/WE i 1999/31/WE (1bis) unijne cele w zakresie odzysku energii dotyczące odpadów opakowaniowych określone w dyrektywie 94/62/WE nie są już potrzebne.

(8)

W niniejszej dyrektywie wyznaczono długoterminowe cele dla unijnej gospodarki odpadami i przedstawiono jasne wskazówki dla przedsiębiorców i państw członkowskich dotyczące inwestycji niezbędnych do realizacji celów niniejszej dyrektywy. Przy opracowywaniu krajowych strategii gospodarowania odpadami i planowaniu inwestycji w infrastrukturę gospodarowania odpadami państwa członkowskie powinny robić dobry użytek z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych zgodnie z hierarchią odpadów, wspierając zapobiegnie wytwarzaniu odpadów, ponowne użycie i recykling.

(8)

W niniejszej dyrektywie wyznaczono długoterminowe cele dla unijnej gospodarki odpadami i przedstawiono jasne wskazówki dla przedsiębiorców i państw członkowskich dotyczące inwestycji niezbędnych do realizacji celów niniejszej dyrektywy. Przy opracowywaniu krajowych strategii gospodarowania odpadami i planowaniu inwestycji w infrastrukturę gospodarowania odpadami i w gospodarkę o obiegu zamkniętym państwa członkowskie powinny robić dobry użytek z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych zgodnie z hierarchią odpadów oraz powinny opracowywać te strategie i plany inwestycyjne tak , aby w pierwszej kolejności były ukierunkowane na zapobieganie powstawaniu odpadów i ponowne użycie , a w następnej kolejności na recykling , zgodnie z hierarchią postępowania z odpadami .

(9a)

Należy dokonać przeglądu przepisów dotyczących dalszego zwiększenia wartości docelowych dla recyklingu od roku 2030 na podstawie doświadczeń ze stosowaniem niniejszej dyrektywy.

(11)

Aby obliczać, czy cele w zakresie przygotowania do ponownego użycia i recyklingu są osiągane , państwa członkowskie powinny mieć możliwość uwzględnienia produktów i części składowych, które są przygotowywane do ponownego użycia przez uznane podmioty zajmujące się przygotowywaniem odpadów do ponownego użycia oraz w  ramach uznanych systemów zwrotu kaucji. W celu wprowadzenia ujednoliconych warunków dotyczących tych obliczeń , Komisja przyjmie szczegółowe zasady identyfikacji uznanych podmiotów zajmujących się przygotowaniem do ponownego użycia i uznanych systemów zwrotu kaucji oraz zasady zbierania, weryfikacji i zgłaszania danych .

(11)

Aby zapewnić jednolite obliczanie danych dotyczących celów w zakresie recyklingu, Komisja powinna przyjąć szczegółowe zasady identyfikacji podmiotów zajmujących się recyklingiem oraz zasady gromadzenia, identyfikowalności, weryfikacji i zgłaszania danych. Po przyjęciu tej zharmonizowanej metodyki, przy obliczaniu, czy cele w  zakresie recyklingu są osiągane, państwa członkowskie powinny mieć możliwość uwzględnienia recyklingu metali , który odbywa się w związku ze spalaniem lub współspalaniem .

(12)

W celu zapewnienia wiarygodności zbieranych danych dotyczących przygotowania do ponownego użycia konieczne jest ustanowienie wspólnych zasad dotyczących sprawozdawczości . Jednocześnie należy ustanowić bardziej precyzyjne zasady, zgodnie z którymi państwa członkowskie powinny zgłaszać to, co jest rzeczywiście poddawane recyklingowi i może być zaliczane na poczet realizacji celów w zakresie recyklingu. W związku z tym sprawozdawczość dotycząca realizacji celów recyklingu musi zasadniczo opierać się na ilościach odpadów poddawanych procesowi ostatecznego recyklingu . Aby ograniczyć obciążenia administracyjne, państwa członkowskie powinny być upoważnione, pod pewnymi ścisłymi warunkami, do zgłaszania współczynników recyklingu na podstawie wydajności sortowni odpadów . Ubytek masy materiałów lub substancji wynikający z fizycznych lub chemicznych procesów transformacji i będący nieodłącznym elementem procesu ostatecznego recyklingu, nie powinien być odejmowany od masy odpadów zgłaszanych jako poddane recyklingowi.

(12)

W celu zapewnienia wiarygodności zbieranych danych dotyczących recyklingu konieczne jest ustanowienie wspólnych zasad dotyczących gromadzenia, identyfikowalności, weryfikacji i zgłaszania danych . Jednocześnie należy ustanowić bardziej precyzyjne zasady, zgodnie z którymi państwa członkowskie powinny zgłaszać to, co jest rzeczywiście poddawane recyklingowi i może być zaliczane na poczet realizacji celów w zakresie recyklingu. Obliczenia dotyczące osiągnięcia celów powinny opierać się na jednej, zharmonizowanej metodzie zapobiegającej zgłaszaniu odpadów odrzuconych jako poddanych recyklingowi. Z myślą o tym sprawozdawczość dotycząca osiągnięcia celów w zakresie recyklingu musi opierać się na ilościach odpadów wprowadzanych do procesu ostatecznego recyklingu . Ubytek masy materiałów lub substancji wynikający z fizycznych lub chemicznych procesów transformacji i będący nieodłącznym elementem procesu ostatecznego recyklingu, nie powinien być odejmowany od masy odpadów zgłaszanych jako poddane recyklingowi.

(14)

Dane statystyczne zgłaszane przez państwa członkowskie są niezbędne dla Komisji do oceny przestrzegania przepisów dotyczących odpadów w państwach członkowskich. Należy poprawić jakość, wiarygodność i porównywalność statystyk dzięki wprowadzeniu jednego punktu wprowadzania wszystkich danych dotyczących odpadów, zlikwidowaniu przestarzałych wymogów w zakresie sprawozdawczości, przeprowadzeniu analizy porównawczej krajowych metod sprawozdawczości i wprowadzeniu sprawozdania z kontroli jakości danych.

(14)

Dane i informacje zgłaszane przez państwa członkowskie są niezbędne dla Komisji do oceny przestrzegania przepisów dotyczących odpadów w państwach członkowskich. Należy poprawić jakość, wiarygodność i porównywalność przekazywanych danych dzięki wprowadzeniu wspólnej metodyki gromadzenia i przetwarzania danych z wiarygodnych źródeł oraz dzięki ustanowieniu jednego punktu wprowadzania wszystkich danych dotyczących odpadów, zlikwidowaniu przestarzałych wymogów w zakresie sprawozdawczości, przeprowadzeniu analizy porównawczej krajowych metod sprawozdawczości i wprowadzeniu sprawozdania z kontroli jakości danych.

(16)

Przekazywanie wiarygodnych danych statystycznych dotyczących gospodarowania odpadami ma zasadnicze znaczenie dla efektywnego wdrażania przepisów i zapewnienia porównywalności danych ze wszystkich państw członkowskich. W związku z tym podczas przygotowywania sprawozdań na temat zgodności z celami określonymi w przepisach dyrektywy 94/62/WE państwa członkowskie powinny być zobowiązane do stosowania najnowszej metodyki opracowanej przez Komisję i krajowe urzędy statystyczne państw członkowskich.

(16)

Przekazywanie wiarygodnych danych statystycznych dotyczących gospodarowania odpadami ma zasadnicze znaczenie dla efektywnego wdrażania przepisów i zapewnienia porównywalności danych ze wszystkich państw członkowskich. W związku z tym podczas przygotowywania sprawozdań na temat zgodności z celami określonymi w przepisach dyrektywy 94/62/WE państwa członkowskie powinny być zobowiązane do stosowania wspólnej metodyki gromadzenia i przetwarzania danych opracowanej przez Komisję we współpracy z krajowymi urzędami statystycznymi państw członkowskich oraz krajowymi, regionalnymi i lokalnymi organami odpowiedzialnymi za gospodarowanie odpadami .

(16a)

Państwa członkowskie powinny przekazywać Komisji na żądanie i bez zwłoki wszelkie informacje niezbędne do oceny wykonywania całej niniejszej dyrektywy oraz jej wpływu na środowisko i zdrowie ludzkie.

(17)

W celu uzupełnienia lub zmiany dyrektywy 94/62/WE uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu powinny zostać przekazane Komisji w  odniesieniu do art. 6a ust. 2 , art. 6a ust. 5, art. 11 ust. 3 , art. 19 ust. 2 i  art. 20 . Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów . Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

(17)

W celu uzupełnienia dyrektywy 94/62/WE należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do zasad obliczania, w  jakim stopniu osiągnięto cele dotyczące recyklingu , niektórych wyjątków dotyczących maksymalnych poziomów stężenia metali ciężkich w niektórych materiałach poddawanych recyklingowi , ogniw produktów i rodzajów opakowania, wspólnej metodyki gromadzenia i  przetwarzania danych oraz formatu przekazywanych danych dotyczących osiągnięcia celów w zakresie recyklingu, a także zmiany wykazu przykładów ilustrujących definicję opakowań oraz wszelkich trudności technicznych napotkanych przy wykonywaniu niniejszej dyrektywy . Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów , oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa. W szczególności, aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych .

(18)

Aby zapewnić jednolite warunki wykonania dyrektywy 94/62/WE, należy przyznać Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do art. 12 ust. 3d i art. 19 . Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (16).

(18)

W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania dyrektywy 94/62/WE, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze do dostosowania do postępu naukowo-technicznego systemu identyfikacji dotyczącego charakteru stosowanych materiałów opakowaniowych . Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (16).

(21a)

Państwa członkowskie powinny zapewnić wprowadzenie wysokich wymagań w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy dla wszystkich unijnych pracowników, zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami unijnymi i szczególnymi rodzajami ryzyka, jakie napotykają pracownicy niektórych sektorów produkcji, recyklingu i gospodarki opadami.

-1)

ba)

dodaje się punkt w brzmieniu:

c)

skreśla się pkt 3–10;

c)

skreśla się pkt 3 i 4 oraz pkt 6 –10;

2a)

w art. 4 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

2b)

w art. 4 dodaje się ustęp w brzmieniu:

2c)

w art. 5 dodaje się tytuł w brzmieniu:

„Ponowne użycie”;

2d)

w art. 5 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

2e)

w art. 5 dodaje się ustęp w brzmieniu:

2f)

w art. 5 dodaje się ustęp w brzmieniu:

2 g)

w art. 5 dodaje się ustęp w brzmieniu:

a)

tytuł otrzymuje brzmienie: „Odzysk , ponowne użycie i recykling”;

a)

tytuł otrzymuje brzmienie: „Odzysk i recykling”;

aa)

w art. 6 dodaje się ust. - 1 w brzmieniu:

f)

nie później niż do dnia 31 grudnia 2025 r. co najmniej 65 % wagowo wszystkich odpadów opakowaniowych zostanie przygotowane do ponownego użycia i poddane recyklingowi;

f)

nie później niż do dnia 31 grudnia 2025 r. co najmniej 70  % wagowo wszystkich powstałych odpadów opakowaniowych zostanie poddane recyklingowi;

g)

nie później niż do dnia 31 grudnia 2025 r. następujące minimalne cele wagowe w zakresie przygotowania do ponownego użycia i recyklingu zostaną osiągnięte w odniesieniu do następujących określonych materiałów zawartych w odpadach opakowaniowych:

g)

nie później niż do dnia 31 grudnia 2025 r. następujące minimalne cele wagowe w zakresie recyklingu zostaną osiągnięte w odniesieniu do następujących określonych materiałów zawartych w odpadach opakowaniowych:

h)

nie później niż do dnia 31 grudnia 2030 r. co najmniej 75  % wagowo wszystkich odpadów opakowaniowych zostanie przygotowane do ponownego użycia i poddane recyklingowi;

h)

nie później niż do dnia 31 grudnia 2030 r. co najmniej 80  % wagowo wszystkich powstałych odpadów opakowaniowych zostanie poddane recyklingowi;

i)

nie później niż do dnia 31 grudnia 2030 r. następujące minimalne cele wagowe w zakresie przygotowania do ponownego użycia i recyklingu zostaną osiągnięte w odniesieniu do następujących określonych materiałów zawartych w odpadach opakowaniowych:

i)

nie później niż do dnia 31 grudnia 2030 r. następujące minimalne cele wagowe w zakresie recyklingu zostaną osiągnięte w odniesieniu do następujących określonych materiałów zawartych w odpadach opakowaniowych:

ca)

w art. 6 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

a)

poprawienie warunków rynkowych dla takich materiałów;

a)

poprawienie warunków rynkowych dla takich materiałów;

b)

dokonanie przeglądu istniejących rozporządzeń zapobiegających użyciu tych materiałów.

b)

dokonanie przeglądu istniejących rozporządzeń zapobiegających użyciu tych materiałów;

ba)

wykorzystanie odpowiednich instrumentów ekonomicznych, aby stworzyć zachęty do szerszego stosowania surowców wtórnych, które mogą obejmować działania promujące zawartość materiałów z recyklingu w produktach oraz stosowanie kryteriów zielonych zamówień publicznych;

bb)

promowanie materiałów, które – poddane recyklingowi – nie stanowią zagrożenia dla zdrowia ludzkiego, gdy w wyniku recyklingu powstaje materiał przeznaczony do kontaktu z żywnością.”;

d)

uchyla się ust. 5 , 8 i 9;

d)

uchyla się ust. 5 i 9;

da)

ust. 8 otrzymuje brzmienie:

a)

ocenę skuteczność, wprowadzanie w życie oraz stosowanie wymogów zasadniczych;

a)

celów dla innych strumieni odpadów opakowaniowych;

b)

dodatkowe środki zapobiegania zmniejszające wpływ na środowisko naturalne opakowań zbiorczych w najszerszym zakresie bez wpływu na ich zasadnicze funkcje;

b)

oddzielnych celów dla odpadów opakowaniowych z gospodarstw domowych i dla przemysłowych i handlowych odpadów opakowaniowych.

c)

możliwy rozwój wskaźników środowiskowych dotyczących opakowań aby uczynić zapobieganie odpadom opakowaniowym łatwiejsze oraz bardziej skuteczne;

d)

plany zapobiegania odpadom opakowaniowym;

e)

wspieranie ponownego użycia oraz, w szczególności, porównanie kosztów z korzyściami ponownego użycia oraz poddania recyklingowi;

f)

odpowiedzialność producenta, włącznie z jej aspektem finansowym;

g)

wysiłki w celu dalszego zmniejszenia oraz, w odpowiednim przypadku, ostatecznego wykluczenia metali ciężkich oraz innych niebezpiecznych substancji z opakowań do 2010 r.

a)

masę odpadów opakowaniowych poddanych recyklingowi należy rozumieć jako masę odpadów wprowadzanych w procesie ostatecznego recyklingu;

b)

masę odpadów opakowaniowych przygotowanych do ponownego użycia należy rozumieć jako masę odpadów opakowaniowych, które zostały odzyskane lub zebrane przez uznany podmiot zajmujący się przygotowaniem do ponownego użycia oraz przeszły wszystkie niezbędne czynności w zakresie kontroli, oczyszczania i naprawy umożliwiające ponowne użycie bez dalszego sortowania i wstępnej obróbki;

c)

państwa członkowskie mogą uwzględniać produkty i części składowe przygotowywane do ponownego użycia przez uznane podmioty zajmujące się przygotowaniem do ponownego użycia lub w ramach uznanych systemów zwrotu kaucji. Do obliczenia skorygowanego współczynnika odpadów opakowaniowych przygotowanych do ponownego użycia i poddanych recyklingowi z uwzględnieniem masy produktów i części składowych przygotowanych do ponownego użycia, państwa członkowskie wykorzystują zweryfikowane dane uzyskane od wspomnianych podmiotów i stosują wzór podany w załączniku IV.”

a)

takie odpady będące produktem sortowania są wprowadzane do procesu ostatecznego recyklingu;

b)

masa materiałów lub substancji, które nie są poddawane procesowi ostatecznego recyklingu i które są unieszkodliwiane lub poddawane odzyskowi energii, stanowi mniej niż 10 % całkowitej masy odpadów zgłaszanych jako poddane recyklingowi.

ba)

przykłady najlepszych praktyk stosowanych w całej Unii, mogące być wskazówką na drodze do osiągnięcia celów.

5a)

art. 7 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

a)

zwrot i/lub zbiórkę zużytych opakowań i/lub odpadów opakowaniowych od konsumenta lub innego użytkownika końcowego lub ze strumienia odpadów w celu ich doprowadzenia do najbardziej odpowiedniego sposobu w ramach gospodarowania odpadami;

a)

zwrot i/lub zbiórkę zużytych opakowań i/lub odpadów opakowaniowych od konsumenta lub innego użytkownika końcowego lub ze strumienia odpadów w celu ich doprowadzenia do najbardziej odpowiedniego sposobu w ramach gospodarowania odpadami;

b)

wielokrotny użytek lub odzysk, w tym recykling zebranych opakowań lub odpadów opakowaniowych,

b)

wielokrotny użytek lub odzysk, w tym recykling zebranych opakowań lub odpadów opakowaniowych.

5b)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

a)

selektywną zbiórkę co najmniej opakowań lub odpadów opakowaniowych z papieru, metalu, tworzyw sztucznych lub szkła;

b)

zbiórkę opakowań kompozytowych, zgodnie z definicją w dyrektywie Komisji 2005/270/WE, w ramach istniejących systemów zbierania spełniających standardy jakości wymagane w kontekście ostatecznego recyclingu.”;

5c)

art. 8 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

12a)

Załącznik II do dyrektywy 94/62/WE w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych zostaje zastąpiony zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

(14)

w załączniku IV do dyrektywy 94/62/WE w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

-1.

w załączniku II pkt 1 tiret pierwsze otrzymuje brzmienie:

—

Opakowania są projektowane, wytwarzane i wprowadzane do obrotu w sposób pozwalający na ich wielokrotne użycie i odzysk, w tym recykling, oraz na zmniejszenie ich wpływu na środowisko po usunięciu odpadów opakowaniowych lub pozostałości po działaniach prowadzonych w ramach gospodarowania nimi.

-1a.

w załączniku II pkt 1 dodaje się tiret 1a w brzmieniu:

c)

Opakowania podlegające odzyskowi przez kompostowanie

-1c)

w załączniku II pkt 3 lit. d) otrzymuje brzmienie:

d)

Opakowania ulegające biodegradacji

„d)

Opakowania ulegające biodegradacji