UZASADNIENIE

1.           KONTEKST WNIOSKU

1.1.        Kontekst ogólny

Unia Europejska postawiła sobie za cel, aby do 2020 r. stać się inteligentną i zrównoważoną gospodarką sprzyjającą włączeniu społecznemu. Sektory gospodarki morskiej stanowią obszary innowacji, zrównoważonego wzrostu i zatrudnienia, które powinny przyczynić się do osiągnięcia tego celu. W październiku 2012 r. ministrowie do spraw gospodarki morskiej przyjęli deklarację z Limassol, której celem jest oparcie strategii „Europa 2020”[1] na silnym morskim filarze. Zgodnie ze stwierdzeniem Komisji zawartym w komunikacie „»Niebieski wzrost« szanse dla zrównoważonego wzrostu w sektorach morskich”[2] niniejszy wniosek ustawodawczy jest kluczowym elementem tego ambitnego dążenia do rozwoju europejskiej „niebieskiej gospodarki”.

Jednak zwiększone wykorzystanie obszarów przybrzeżnych i morskich, a także skutki zmiany klimatu, zagrożenia naturalne i erozja, również wywierają presję na zasoby przybrzeżne i morskie. Wymagają one zintegrowanego i spójnego zarządzania w celu zapewnienia zrównoważonego wzrostu i zachowania ekosystemów przybrzeżnych i morskich dla przyszłych pokoleń.

Planowanie przestrzenne obszarów morskich jest powszechnie rozumiane jako otwarty proces analizy oraz planowania przestrzennego i czasowego rozłożenia składników działalności człowieka w obszarach morskich prowadzący do osiągnięcia celów gospodarczych, społecznych i ochrony środowiska. Ostatecznym celem planowania przestrzennego obszarów morskich jest sporządzenie planów służących do określenia wykorzystania przestrzeni morskiej przez różnych użytkowników morza. W 2008 r. Komisja ogłosiła komunikat „Mapa drogowa na rzecz planowania przestrzennego obszarów morskich: Opracowanie wspólnych zasad w UE”[3], po którym w 2010 r. nastąpiło opublikowanie komunikatu „Planowanie przestrzenne obszarów morskich w EU – osiągnięcia i perspektywy na przyszłość”[4] torującego drogę niniejszemu wnioskowi.

Zintegrowane zarządzanie strefą przybrzeżną jest narzędziem zintegrowanego zarządzania wszystkimi procesami mającymi wpływ na strefę przybrzeżną, zajmującym się w sposób skoordynowany interakcjami między lądem i morzem w ramach działalności przybrzeżnej w celu zapewnienia zrównoważonego rozwoju obszarów przybrzeżnych i morskich. Dzięki temu narzędziu decyzje dotyczące zarządzania lub rozwoju są podejmowane w sposób spójny we wszystkich sektorach. Zalecenie w sprawie zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną z 2002 r. określa zasady należytego planowania strefy przybrzeżnej i zarządzania nią oraz najlepszych sposobów ich wdrożenia. UE jest także umawiającą się stroną konwencji barcelońskiej ustanawiającej protokół dotyczący zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną, który wszedł w życie w marcu 2011 r. Protokół ten stanowi, że zintegrowane zarządzanie strefą przybrzeżną jest obowiązkowe dla państw członkowskich położonych nad Morzem Śródziemnym.

Planowanie przestrzenne obszarów morskich i zintegrowane zarządzanie strefą przybrzeżną są narzędziami komplementarnymi. Ich zasięg geograficzny nakłada się na siebie w wodach przybrzeżnych i terytorialnych państw członkowskich, gdzie plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich dokumentują działalność człowieka i określają najwydajniejsze kierunki przyszłego rozwoju przestrzennego, a strategie zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną zapewniają zintegrowane zarządzanie tymi formami działalności. Stosowane łącznie służą poprawie planowania i zarządzania na styku lądu i morza.

1.2.        Podstawa i cele wniosku

Głównym celem proponowanej dyrektywy jest propagowanie zrównoważonego wzrostu działalności morskiej i przybrzeżnej oraz zrównoważone wykorzystanie zasobów przybrzeżnych i morskich poprzez ustanowienie ram skutecznego wdrażania planowania przestrzennego obszarów morskich w wodach UE oraz zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną w obszarach przybrzeżnych państw członkowskich.

Rosnące i nieskoordynowane wykorzystanie obszarów przybrzeżnych i morskich prowadzi do konkurowania o przestrzeń morską i przybrzeżną oraz nieefektywnego i niezrównoważonego wykorzystania zasobów morskich i przybrzeżnych. Niepewność i brak przewidywalności co do odpowiedniego dostępu do przestrzeni morskiej doprowadziły do wytworzenia gorszych niż optymalne warunków prowadzenia działalności gospodarczej przez inwestorów z perspektywą utraty miejsc pracy.

Zapewnienie optymalnego rozdziału przestrzeni morskiej między zainteresowane strony oraz koordynacja zarządzania strefą przybrzeżną są niezbędne, by umożliwić jednocześnie prowadzonym formom działalności pełne wykorzystanie potencjału. Okazało się, że umożliwia ono obniżenie kosztów badań rozpoznawczych, kosztów transakcyjnych, administracyjnych i operacyjnych, a także zwiększenie pewności prawa w szczególności dla MŚP.

W celu zagwarantowania trwałości i zdrowia środowiskowego tych różnych form wykorzystania w planowaniu przestrzennym obszarów morskich oraz zintegrowanym zarządzaniu strefą przybrzeżną niezbędne będzie stosowanie podejścia ekosystemowego, zapewniającego ochronę zasobów naturalnych, które stanowią podstawę realizacji poszczególnych działań.

Proponowane działanie nie jest zatem powiązane z poszczególnymi sektorami, lecz obejmuje wszystkie określone w Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) obszary polityki, które wywierają wpływ na wybrzeża, morza i oceany. Poprzez skuteczniejszą koordynację i większą przejrzystość wspiera ono będące w toku wdrażanie pakietu polityki morskiej w państwach członkowskich. Plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategie zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną mogą również, na wczesnym etapie, podnieść poziom zgodności i ograniczyć rozdźwięki między celami gospodarczymi i prawodawstwem w dziedzinie ochrony środowiska.

Cele operacyjne dyrektywy mają charakter proceduralny. Państwa członkowskie będą zobowiązane do opracowania i wdrożenia spójnych procesów planowania wykorzystania przestrzeni morskiej i zapewnienia zrównoważonego zarządzania obszarami przybrzeżnymi oraz ustanowienia odpowiedniej współpracy transgranicznej. Podstawową wartością dodaną wniosku jest wsparcie powiązań między lądem a morzem poprzez wymóg spójności między planowaniem przestrzennym obszarów morskich oraz zintegrowanym zarządzaniem strefą przybrzeżną.

Szczegółowe rozwiązania w zakresie planowania i określenie celów zarządzania pozostają w gestii państw członkowskich. UE nie będzie uczestniczyć w tych procesach. Wniosek nie koliduje z prerogatywami państw członkowskich w zakresie planowania przestrzennego i urbanistyki (lądowego planowania przestrzennego).

1.3.        Spójność z pozostałymi obszarami polityki

Europejscy prawodawcy przyjęli ambitne inicjatywy polityczne o istotnym znaczeniu dla oceanów, mórz i wybrzeży, które będą wdrażane w ciągu najbliższych 10–20 lat. Inicjatywy te obejmują dyrektywę ramową w sprawie strategii morskiej[5], dyrektywę w sprawie odnawialnych źródeł energii[6] oraz inicjatywę dotyczącą autostrad morskich[7] i dyrektywę siedliskową[8]. Oczekuje się, że w 2013 r. UE przyjmie zreformowaną wspólną politykę rybołówstwa i – w ramach nowej perspektywy finansowej – skorygowane fundusze strukturalne (wspólne ramy strategiczne). Głównym celem niniejszego wniosku jest ułatwienie spójnego i trwałego wdrożenia tych inicjatyw w drodze zintegrowanego procesu lub procesów. Niniejszy wniosek nie zmienia ani nie modyfikuje dorobku prawnego UE w ramach któregokolwiek obszaru polityki na mocy TFUE.

W szczególności państwa członkowskie mają możliwość podnoszenia skuteczności wdrażania oraz zmniejszenia obciążeń administracyjnych przy wdrażaniu planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną poprzez zastosowanie wspólnotowego dorobku prawnego w sposób zintegrowany.

Oceny oddziaływania na środowisko planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną należy przeprowadzać zgodnie z przepisami dyrektywy 2001/42/WE[9]. Taka strategiczna ocena oddziaływania na środowisko zapewni na wczesnym etapie całościowe uwzględnienie skutków, w tym skumulowanych, różnych typów działalności człowieka i w związku z tym ułatwi realizację przyszłych projektów. Jeżeli następnie niezbędne staną się oceny oddziaływania na środowisko projektów indywidualnych, przy sporządzaniu szczegółowej oceny będzie można korzystać z analiz przeprowadzonych już w ramach strategicznego planowania środowiskowego i w ten sposób unikać powielania oceny oraz związanych z nią obciążeń administracyjnych.

2.           WYNIKI KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI ORAZ OCENY SKUTKÓW

2.1.        Konsultacje społeczne

Komisja Europejska zorganizowała publiczne konsultacje w okresie od marca do maja 2011 r. w celu zebrania opinii zainteresowanych stron na temat stanu i przyszłości planowania przestrzennego obszarów morskich oraz zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną w Unii Europejskiej.

Wyniki potwierdziły, że coraz częściej dochodzi do konfliktów w zakresie wykorzystania przestrzeni morskiej i wsparły wspólne podejście do wdrażania planowania przestrzennego obszarów morskich w wodach UE przy uwzględnieniu specyfiki każdego regionu. Zapewnienie odpowiedniej koordynacji procesów planowania przestrzennego obszarów morskich i strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną zostało uznane za ważne. Mimo że działania UE w zakresie zagadnień transgranicznych uznano za szczególnie przydatne, nie było wyraźnej odpowiedzi dotyczącej najlepszego wyboru instrumentu.

2.2.        Ocena skutków

W ocenie skutków poddano ocenie skuteczność oraz skutki gospodarcze, środowiskowe i społeczne następujących trzech wariantów: 1) wytyczne i wypracowanie najlepszych praktyk, 2) środki niewiążące oraz 3) środki wiążące prawnie, w tym dyrektywa typu ramowego lub stosowne rozporządzenie.

W ocenie skutków stwierdzono, że chociaż niewiążące opcje są pod pewnymi względami korzystne, prawnie wiążące podejście za pomocą dyrektywy jest najodpowiedniejszym instrumentem zapewnienia przewidywalności, stabilności i przejrzystości planowania przestrzennego obszarów morskich oraz zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną przy jednoczesnym zachowaniu zasady proporcjonalności i pomocniczości poprzez pozostawienie państwom członkowskim elastyczności w zakresie wdrażania i nieingerowanie w ich kompetencje. Dyrektywa jest również najodpowiedniejszą metodą, by zagwarantować, że harmonogramy wdrażania są spójne z ramami czasowymi innych odnośnych przepisów UE i inicjatyw politycznych (np. dyrektywą w sprawie odnawialnych źródeł energii, dyrektywą ramową w sprawie strategii morskiej, celami określonymi w strategii „Europa 2020” itp.), oraz wspierać wzrost działalności gospodarczej na morzu w kontekście zwiększonej rywalizacji o przestrzeń.

Rada ds. Ocen Skutków wydała opinię końcową w sprawie oceny skutków w dniu 30 kwietnia 2012 r. Sprawozdanie z oceny skutków i streszczenie zostają opublikowane łącznie z niniejszym wnioskiem wraz z opinią przedstawioną przez Radę ds. Ocen Skutków.

3.           ASPEKTY PRAWNE WNIOSKU

3.1.        Krótki opis proponowanych działań

We wniosku ustanowiono ramy planowania przestrzennego obszarów morskich oraz zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną w formie systematycznego, skoordynowanego, sprzyjającego integracji i ponadgranicznego podejścia do zintegrowanego zarządzania w sektorach morskich. Wniosek zobowiązuje państwa członkowskie do planowania przestrzennego obszarów morskich oraz zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną zgodnie z prawem krajowym i międzynarodowym. Celem działania jest ustanowienie przez państwa członkowskie procesu lub procesów, które obejmują pełny cykl identyfikacji problemu, zbierania informacji, planowania, podejmowania decyzji, zarządzania i monitorowania wdrażania z uwzględnieniem uczestnictwa zainteresowanych podmiotów.

Plany przestrzenne obszarów morskich oraz strategie zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną nie ustanawiają nowych sektorowych celów politycznych. Mają one na celu odzwierciedlenie, integrowanie i połączenie celów określonych przez krajowe lub regionalne polityki sektorowe, zdefiniowanie kroków prowadzących do zapobiegania konfliktom między różnymi sektorami lub łagodzenia ich oraz przyczynienie się do osiągnięcia celów Unii w dziedzinie morskich i przybrzeżnych powiązanych polityk sektorowych. Co najważniejsze, wniosek zobowiązuje państwa członkowskie do dążenia do spójności zarządzania w basenach morskich poprzez współpracę transgraniczną w tym samym regionie lub podregionie morskim i związanej z nim strefie przybrzeżnej oraz odpowiednie zbieranie i wymianę danych.

Za pomocą aktów wykonawczych zapewnione zostanie spójne stosowanie dyrektywy w całej UE i ułatwione przekazywanie informacji z państw członkowskich do Komisji oraz, w stosownych przypadkach, wymiana danych pomiędzy państwami członkowskimi oraz z Komisją.

3.2.        Podstawa prawna

Wniosek przyczynia się do wdrażania zintegrowanej polityki morskiej Unii Europejskiej, w tym dyrektywy ramowej w sprawie strategii morskiej jako jej filara związanego ze środowiskiem naturalnym. Celem zintegrowanej polityki morskiej jest zapewnienie, że polityki sektorowe Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), które mają wpływ na przestrzeń morską, są wdrażane w sposób spójny, tak aby osiągnąć wiele równoległych celów gospodarczych, społecznych i środowiskowych.

Wniosek oparty jest na art. 43 ust. 2, art. 100 ust. 2, art. 192 ust. 1 oraz art. 194 ust. 2 TFUE. Formy działalności objęte tymi politykami konkurują o dostęp do przestrzeni morskiej i wykorzystanie zasobów przybrzeżnych. Ustanawiane procesy powinny zmierzać do tego, by działania planowane w każdym sektorze mogły być wdrażane bez szkody dla pozostałych, tak by ich indywidualne cele zostały osiągnięte i by wspólnie przyczyniały się one do zrównoważonego wzrostu gospodarki morskiej i nadbrzeżnej oraz zrównoważonego wykorzystania zasobów morskich i przybrzeżnych.

3.3.        Zasada pomocniczości i wartość dodana

Wniosek jest zgodny z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE). Kwestie takie jak wybór rzeczywistych dróg rozwoju, lokalizacja inwestycji, określanie priorytetów i wskazywanie rozwiązań są regulowane na szczeblu krajowym lub lokalnym. Sam proces planowania powinien być prowadzony przez organy państwa członkowskiego w zgodzie z krajowymi strukturami administracyjnymi i konstytucyjnymi, priorytetami krajowych polityk sektorowych oraz – w możliwie jak najszerszym zakresie – opierać się na istniejących mechanizmach i strategiach.

Działanie UE wnosi wartość dodaną do: 1) zapewnienia i usprawnienia działań państw członkowskich dotyczących planowania przestrzennego obszarów morskich oraz zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną w celu zapewnienia konsekwentnego i spójnego wdrażania w całej UE oraz: 2) zapewnienia ram współpracy między państwami członkowskimi w zakresie planowania przestrzennego obszarów morskich oraz zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną dzieloną przez regiony i podregiony morskie. Współpraca transgraniczna w dziedzinie planowania przestrzennego obszarów morskich oraz zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną w regionach i podregionach morskich UE ma zasadnicze znaczenie, gdyż ekosystemy morskie, obszary połowowe, morskie obszary chronione, a także infrastruktura morska, taka jak kable, rurociągi, szlaki żeglugowe, instalacje do wydobywania ropy naftowej i gazu ziemnego oraz wytwarzania energii wiatrowej itp., przekraczają granice państwowe.

3.4.        Zasada proporcjonalności

Wniosek jest zgodny z zasadą proporcjonalności określoną w art. 5 ust. 4 TUE.

Wniosek ogranicza się do zobowiązania państw członkowskich do ustanowienia lub utrzymania procesu lub procesów planowania przestrzennego obszarów morskich oraz zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną. W oparciu o dotychczasowe doświadczenia państw członkowskich ustanowiono w nim zestaw minimalnych wymagań w odniesieniu do tych procesów i umożliwiono ich wprowadzenie oraz utrzymanie w ramach wspólnych ram na szczeblu UE.

Wymagania dotyczące sprawozdawczości są ograniczone do minimum niezbędnego do dokonania oceny wdrażania. Komisja zapewni, że istniejące wymagania dotyczące sprawozdawczości zostaną wykorzystane w maksymalnym stopniu. W celu informowania Parlamentu Europejskiego i Rady o postępach dokonanych we wdrażaniu niniejszej dyrektywy Komisja będzie korzystać z informacji przekazanych przez państwa członkowskie oraz wszelkich innych istotnych informacji dostępnych na mocy przepisów prawa UE, w tym art. 19 ust. 3 dyrektywy 2008/56/WE.

Zgodnie ze wspólną deklaracją polityczną państw członkowskich i Komisji dotyczącą dokumentów wyjaśniających[10] Komisja zbadała, czy dokumenty wyjaśniające będą potrzebne do realizacji zadania nadzorowania przez nią transpozycji niniejszej dyrektywy. Wzięto przy tum pod uwagę charakter dyrektywy, zasadę proporcjonalności i ewentualne dodatkowe obciążenia administracyjne. Ze względu na ograniczoną liczbę zobowiązań prawnych w niniejszej dyrektywie Komisja uważa, że nie będzie miała trudności z nadzorowaniem jej prawidłowej transpozycji. Dlatego Komisja nie wymaga od państw członkowskich dołączenia do zgłoszenia środków transpozycji dokumentów wyjaśniających relację między elementami składowymi dyrektywy a odpowiednimi częściami krajowych środków transpozycji.

3.5.        Wybór instrumentów

Komisja proponuje dyrektywę zobowiązującą państwa członkowskie do utworzenia morskich planów zagospodarowania przestrzennego oraz strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną, przy jednoczesnym poszanowaniu prerogatyw państw członkowskich do dopasowywania ich treści do konkretnych priorytetów gospodarczych, społecznych i środowiskowych oraz do celów krajowych polityk sektorowych i tradycji prawnych. Uwzględnienie zasad pomocniczości i proporcjonalności skłoniło do wniosku, że rozporządzenie nie byłoby właściwym instrumentem. Również proceduralny i oparty na procesie charakter tego instrumentu znajduje najlepsze odzwierciedlenie w dyrektywie typu ramowego. Odwrotnie zaś, niewiążący instrument nie byłby właściwy, ponieważ nie pozwoliłby osiągnąć niektórych celów polityki, a mianowicie stosowania przez wszystkie nadbrzeżne państwa członkowskie planowania przestrzennego obszarów morskich oraz zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną, a także zapewnienia współpracy transgranicznej. Wreszcie podejście legislacyjne zapewnia również realizację wyżej wymienionych procesów zgodnie z uzgodnionym harmonogramem.

3.6.        Szczegółowe wyjaśnienie wniosku

Wniosek składa się z dwóch części: dyrektywy i załącznika.

3.6.1.     Dyrektywa

Artykuł 1 określa przedmiot dyrektywy.

Artykuł 2 określa zakres dyrektywy.

Artykuł 3 zawiera definicje terminów użytych w dyrektywie.

Artykuł 4 dotyczy opracowywania planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną na poziomie państw członkowskich.

Artykuł 5 dotyczy celów planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną na poziomie państw członkowskich.

Artykuł 6 określa minimalne wspólne wymagania dotyczące planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną.

Artykuł 7 określa minimalne wymagania dotyczące planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich.

Artykuł 8 określa minimalne wymagania dotyczące strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną.

Artykuł 9 określa udział społeczeństwa w opracowywaniu planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną.

Artykuł 10 dotyczy gromadzenia danych i wymiany informacji w celu wspierania planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną.

Artykuł 11 dotyczy oceny oddziaływania na środowisko planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną.

Artykuł 12 zajmuje się dwustronną i wielostronną współpracą państw członkowskich w celu zapewnienia spójnego wdrażania w całej strefie przybrzeżnej oraz regionach lub podregionach morskich.

Artykuł 13 dotyczy współpracy z państwami trzecimi.

Artykuł 14 zawiera zapisy dotyczące wyznaczenia organów właściwych do wdrożenia dyrektywy.

Artykuł 15 określa obowiązki państw członkowskich w zakresie składania Komisji sprawozdań na temat wdrażania oraz obowiązki Komisji do składania Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdania z postępów we wdrażaniu niniejszej dyrektywy.

Artykuł 16 określa specyfikacje operacyjne oraz kroki niezbędne do wdrożenia niniejszej dyrektywy, w odniesieniu do których Komisja może przyjąć akty wykonawcze.

Artykuł 17 ustanawia mechanizmy kontroli przez państwa członkowskie wykonywania przez Komisję jej uprawnień wykonawczych.

Artykuł 18 ustanawia przepisy dotyczące transpozycji tej dyrektywy przez państwa członkowskie.

Artykuł 19 stanowi, że dyrektywa wejdzie w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 20 wymienia państwa członkowskie jako adresatów dyrektywy.

3.6.2.     Załącznik

W załączniku I wymieniono informacje dotyczące właściwych organów, które państwa członkowskie muszą przekazać Komisji.

2013/0074 (COD)

Wniosek

DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

ustanawiająca ramy planowania przestrzennego obszarów morskich oraz zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 2, art. 100 ust. 2, art. 192 ust. 1 i art. 194 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego[11],

uwzględniając opinię Komitetu Regionów[12],

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)       Wysoki i szybko rosnący popyt na przestrzeń morską do wykorzystania w różnych celach, takich jak instalacje w celu eksploatowania odnawialnych źródeł energii, transport morski i działalność połowowa, ochrona ekosystemu i turystyka oraz urządzenia akwakultury, jak również występowanie licznych presji na zasoby przybrzeżne, wymagają zintegrowanego podejścia w zakresie planowania i zarządzania.

(2)       Takie podejście do zarządzania oceanami zostało opracowane w Zintegrowanej polityce morskiej Unii Europejskiej[13], obejmującej – jako filar środowiskowy – dyrektywę 2008/56/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiającą ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego[14]. Celem zintegrowanej polityki morskiej jest wspieranie zrównoważonego rozwoju mórz i oceanów oraz rozwijanie skoordynowanego, spójnego i przejrzystego procesu decyzyjnego w odniesieniu do unijnych polityk sektorowych dotyczących oceanów, mórz, wysp, obszarów przybrzeżnych i regionów najbardziej oddalonych oraz sektorów morskich, w tym poprzez strategie dotyczące basenów morskich lub strategie makroregionalne.

(3)       W zintegrowanej polityce morskiej wskazano planowanie przestrzenne obszarów morskich oraz zintegrowane zarządzanie strefą przybrzeżną jako przekrojowy instrument polityczny, adresowany do władz publicznych i zainteresowanych stron, który należy stosować w sposób skoordynowany i zintegrowany. Stosowanie podejścia ekosystemowego przyczyni się do propagowania zrównoważonego wzrostu gospodarki morskiej i przybrzeżnej oraz zrównoważonego wykorzystania zasobów morskich i przybrzeżnych.

(4)       Planowanie przestrzenne obszarów morskich oraz zintegrowane zarządzanie strefą przybrzeżną wspiera i ułatwia realizację strategii „Europa 2020” na rzecz inteligentnego, trwałego i sprzyjającego włączeniu społecznemu wzrostu gospodarczego[15], przyjętej przez Radę Europejską w czerwcu 2010 r.[16], która ma na celu zapewnienie wysokiego poziomu zatrudnienia, wydajności i spójności społecznej, w tym promowanie gospodarki bardziej konkurencyjnej, efektywnie korzystającej z zasobów i bardziej przyjaznej dla środowiska. Przybrzeżne i morskie sektory dysponują znacznym potencjałem w dziedzinie zrównoważonego rozwoju i mają kluczowe znaczenie dla wdrażania strategii.

(5)       W swoim niedawnym komunikacie „»Niebieski wzrost« szanse dla zrównoważonego wzrostu w sektorach morskich”[17] Komisja wskazała liczne realizowane inicjatywy UE, które służą realizacji strategii „Europa 2020” na rzecz inteligentnego, trwałego i sprzyjającego włączeniu społecznemu wzrostu gospodarczego. W komunikacie określono również pewną liczbę działań sektorowych, na których inicjatywy „niebieskiego wzrostu” powinny się koncentrować w przyszłości i które należy odpowiednio wspierać za pomocą planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną.

(6)       Rozporządzenie (UE) nr 1255/2011 ustanawiające Program na rzecz dalszego rozwoju zintegrowanej polityki morskiej wspiera i ułatwia wdrażanie planowania przestrzennego obszarów morskich oraz zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną. W niniejszym rozporządzeniu określono odpowiednie finansowanie projektów z zakresu planowania przestrzennego obszarów morskich oraz zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną na lata 2011–2013. Rozporządzenie (UE) nr XXXX/XX Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego ustanawia odpowiednie finansowanie takich projektów na lata 2014–2020[18].

(7)       Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawie morza (UNCLOS) stanowi w preambule, że kwestie odnoszące się do wykorzystania obszarów morskich są ściśle ze sobą powiązane i wymagają rozpatrywania jako całość. Planowanie obszarów morskich stanowi logiczny postęp i element porządkujący korzystanie z praw przyznanych na mocy konwencji UNCLOS i jest praktycznym narzędziem wspierania państw członkowskich w wypełnianiu ich obowiązków.

(8)       W celu zapewnienia odpowiedniego rozdziału przestrzeni morskiej między odnośne sposoby wykorzystania oraz zapewnienia skoordynowanego zarządzania strefą przybrzeżną należy wprowadzić ramy składające się co najmniej z tworzenia i wdrażania przez państwa członkowskie planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną.

(9)       Planowanie przestrzenne obszarów morskich oraz zintegrowane zarządzanie strefą przybrzeżną doprowadzi do lepszej koordynacji działań morskich i nadbrzeżnych, która może przynieść znaczne korzyści gospodarcze poprzez zapewnienie inwestorom przejrzystości, przewidywalności i stabilności, a także zmniejszenie kosztów koordynacji i kosztów transakcyjnych.

(10)     W celu zapewnienia spójności i jasności prawnej należy określić zasięg geograficzny planowania przestrzennego obszarów morskich oraz strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną zgodnie z istniejącymi instrumentami prawnymi Unii oraz międzynarodowym prawem morskim.

(11)     Zasięg geograficzny wód morskich i stref przybrzeżnych nakłada się na siebie w wodach przybrzeżnych i terytorialnych państw członkowskich. Narzędzia planowania przestrzennego obszarów morskich i zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną są komplementarne, gdyż odpowiednio koncentrują się na dokumentowaniu aktualnie prowadzonej i potencjalnej działalności człowieka w celu opracowania planów zagospodarowania przestrzennego wód morskich oraz wskazania środków zintegrowaniego zarządzania tych form działalności w strefach przybrzeżnych. Łączne wspólne stosowanie planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną poprawi planowanie i zarządzanie na styku lądu i morza

(12)     O ile zadaniem Unii jest ustanowienie przepisów dotyczących planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną, o tyle państwa członkowskie i ich właściwe organy są nadal odpowiedzialne za wytworzenie i określenie, w granicach swoich wód morskich i w strefach przybrzeżnych, zawartości takich planów i strategii, w tym rozdziału przestrzeni morskiej między różne działania sektorowe.

(13)     W celu poszanowania zasady proporcjonalności i pomocniczości, jak również zminimalizowania dodatkowych obciążeń administracyjnych, transpozycja i wdrożenie niniejszej dyrektywy powinny w jak największym stopniu opierać się na istniejących przepisach i mechanizmach krajowych. Strategie zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną powinny opierać się na zasadach i elementach określonych w zaleceniu Rady 2002/413/WE oraz decyzji Rady 2010/631/UE.

(14)     Ekosystemy oraz zasoby morskie i przybrzeżne w wodach morskich i strefie przybrzeżnej podlegają znacznym presjom. Działalność człowieka, ale także skutki zmiany klimatu, zagrożenia naturalne i zjawiska dynamiki linii brzegowej, takie jak erozja i przyrastanie, mogą mieć zasadniczy wpływ na rozwój i wzrost gospodarczy w strefie przybrzeżnej, jak również na ekosystemy przybrzeżne i morskie, prowadząc do pogorszenia się stanu środowiska, utraty różnorodności biologicznej i degradacji funkcji ekosystemu. Przy opracowywaniu planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną należy poświęcić tym różnym typom presji należytą uwagę. Ponadto zdrowe ekosystemy przybrzeżne i morskie oraz ich liczne usługi, o ile zostaną uwzględnione w decyzjach planistycznych, mogą przynieść znaczne korzyści w zakresie produkcji żywności, rekreacji i turystyki, łagodzenia skutków zmiany klimatu i dostosowania do niej, kontroli dynamiki linii brzegowej oraz zapobiegania klęskom żywiołowym.

(15)     W planowaniu przestrzennym obszarów morskich oraz zintegrowanym zarządzaniu strefą przybrzeżną należy stosować podejście ekosystemowe, o którym mowa w art. 1 ust. 3 dyrektywy 2008/56/WE, w celu zapewnienia, że zbiorowa presja wszystkich działań utrzymuje się w granicach poziomów odpowiadających osiągnięciu dobrego stanu środowiska oraz że zdolność adaptacyjna ekosystemów morskich do reagowania na zmiany antropogeniczne nie ulega osłabieniu, przy jednoczesnym umożliwieniu zrównoważonego użytkowania zasobów i usług morskich przez obecne i przyszłe pokolenia.

(16)     Planowanie przestrzenne obszarów morskich oraz zintegrowane zarządzanie strefą przybrzeżną będzie się między innymi przyczyniać do osiągnięcia celów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych[19], rozporządzenia Rady nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa[20], decyzji nr 884/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej decyzję nr 1692/96/WE w sprawie wspólnotowych wytycznych dotyczących rozwoju transeuropejskiej sieci transportowej[21], dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiającej ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej, dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiającej ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego, strategii UE w zakresie różnorodności biologicznej na 2020 r.[22], planu działania na rzecz zasobooszczędnej Europy[23], strategii UE dotyczącej dostosowania się do zmiany klimatu[24] oraz, w stosownych przypadkach, również polityki regionalnej UE, w tym strategii dotyczących basenów morskich oraz strategii makroregionalnych.

(17)     Działalność morska i przybrzeżna są często ściśle ze sobą powiązane. Wymaga to koordynacji lub połączenia planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną w celu zagwarantowania zrównoważonego wykorzystania przestrzeni morskiej oraz zarządzania obszarami przybrzeżnymi z uwzględnieniem czynników społecznych, gospodarczych i środowiskowych.

(18)     W celu osiągnięcia celów niniejszej dyrektywy plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategie zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną powinny obejmować cały cykl identyfikacji problemu, zbierania informacji, planowania, podejmowania decyzji, wdrażania oraz monitorowania wdrażania i opierać się na najlepszej dostępnej wiedzy naukowej. Należy jak najlepiej wykorzystać mechanizmy określone w aktualnych i przyszłych przepisach prawnych, w tym w decyzji 2010/477/UE w sprawie kryteriów i standardów metodologicznych dotyczących dobrego stanu środowiska wód morskich lub inicjatywy Komisji „Wiedza o morzu 2020”[25].

(19)     Głównym celem planowania przestrzennego obszarów morskich jest zdefiniowanie form wykorzystania przestrzeni oraz konfliktów w obszarach morskich i zarządzanie nimi. Aby osiągnąć ten cel, państwa członkowskie powinny przynajmniej zapewnić, że wynikiem procesu lub procesów planowania jest kompleksowa mapa przedstawiająca różne sposoby wykorzystania przestrzeni morskiej, uwzględniające długotrwałe zmiany spowodowane zmianą klimatyczną.

(20)     Państwa członkowskie powinny konsultować i koordynować swoje plany i strategie z właściwymi organami państw członkowskich lub państw trzecich w regionie lub podregionie morskim bądź odnośnej strefie przybrzeżnej zgodnie z prawami i zobowiązaniami tych państw członkowskich oraz państw trzecich wynikającymi z prawa europejskiego i międzynarodowego. Skuteczna współpraca transgraniczna między państwami członkowskimi oraz z sąsiadującymi państwami trzecimi wymaga wskazania właściwych organów w każdym państwie członkowskim. Państwa członkowskie wyznaczają w tym celu właściwy organ lub właściwe organy odpowiedzialne za współpracę z innymi państwami członkowskimi lub państwami trzecimi. Ze względu na różnice pomiędzy poszczególnymi regionami lub podregionami morskimi i strefami przybrzeżnymi nie jest właściwe szczegółowe ustanawianie w niniejszej dyrektywie mechanizmów współpracy.

(21)     W strefie przybrzeżnej znajdują zastosowanie różne środki w ramach różnych obszarów polityki. Aby zapewnić osiągnięcie celów niniejszej dyrektywy, państwa członkowskie powinny przygotować wykaz tych środków i analizę zapotrzebowania na dodatkowe działania, takie jak działania mające na celu zapobieganie erozji i radzenie sobie z przyrastaniem, dostosowanie się do skutków zmiany klimatu, zwalczanie zanieczyszczeń strefy przybrzeżnej i morza, rozwój zielonej infrastruktury i pomoc w zapobieganiu klęskom żywiołowym. Środki te należy stosować w sposób skoordynowany i zintegrowany. Postępując tak, państwa członkowskie powinny uwzględniać wszystkie istotne formy działalności przybrzeżnej oraz zwracać szczególną uwagę na występujące między nimi oddziaływania międzysektorowe oraz interakcje na styku morze–ląd.

(22)     Zarządzanie obszarami morskimi i przybrzeżnymi jest złożone i angażuje na różnych poziomach organy, podmioty gospodarcze i inne zainteresowane strony. W celu skutecznego zagwarantowania zrównoważonego rozwoju istotne są konsultacje z zainteresowanymi stronami, organami i społeczeństwem na odpowiednim etapie opracowywania planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną w ramach niniejszej dyrektywy, zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa UE. Dobry przykład przepisów dotyczących konsultacji publicznych można znaleźć w art. 2 ust. 2 dyrektywy 2003/35/WE.

(23)     Poprzez plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategie zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną państwa członkowskie mogą zmniejszyć obciążenie administracyjne i koszty wspierania swoich działań na rzecz wdrożenia innych stosownych aktów prawnych Unii. Harmonogramy dotyczące planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną powinny zatem być spójne z harmonogramami określonymi w innych odnośnych przepisach prawa, a w szczególności: dyrektywie 2009/28/WE, która wymaga od państwa członkowskiego zapewnienia, aby jego udział energii ze źródeł odnawialnych w końcowym zużyciu energii brutto w 2020 r., wyniósł co najmniej 20 % i która określa procedury koordynacji zatwierdzenia, certyfikacji i planowania, w tym planowania przestrzennego, jako ważny wkład w osiągnięcie celów UE w zakresie energii odnawialnej; dyrektywie 2008/56/WE i załączniku A ust. 6 do decyzji 2010/477/UE, który wymaga od państw członkowskich podjęcia niezbędnych środków na rzecz osiągnięcia lub utrzymania dobrego stanu ekologicznego środowiska morskiego do 2020 r. i które określają morskie planowanie przestrzenne jako narzędzie wspierania podejścia ekosystemowego do zarządzania działalnością człowieka w celu osiągnięcia dobrego stanu środowiska; decyzji nr 884/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej decyzję nr 1692/96/WE w sprawie wspólnotowych wytycznych dotyczących rozwoju transeuropejskiej sieci transportowej, która nakłada obowiązek ustanowienia do 2020 r. transeuropejskiej sieci transportowej poprzez integrację europejskich sieci infrastruktury transportu lądowego, morskiego i lotniczego.

(24)     Ocena oddziaływania na środowisko jest ważnym i od dawna funkcjonującym narzędziem służącym włączaniu względów ochrony środowiska w trakcie opracowywania i przyjmowania planów oraz programów. Ponieważ plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategie zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną mogą mieć znaczący wpływ na środowisko, powinny one podlegać przepisom dyrektywy 2001/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko[26]. W przypadku gdy plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategie zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną obejmują obszary Natura 2000, w celu uniknięcia powielania działań ocena oddziaływania na środowisko może zostać połączona z wymaganiami zawartymi w art. 6 dyrektywy 92/43/EWG.

(25)     W celu zapewnienia, że ustanowienie planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną opiera się na wiarygodnych danych, oraz uniknięcia dodatkowych obciążeń administracyjnych konieczne jest gromadzenie przez państwa członkowskie najlepszych dostępnych danych i informacji poprzez wykorzystanie istniejących instrumentów i narzędzi gromadzenia danych, takich jak normy opracowane w ramach inicjatywy „Wiedza o morzu 2020”.

(26)     W celu zapewnienia monitorowania przez Komisję wykonania niniejszej dyrektywy państwa członkowskie powinny przedstawiać jej sprawozdania krajowe. Aby zminimalizować obciążenia administracyjne, należy umożliwić państwom członkowskim korzystanie ze sprawozdawczości w ramach stosownych przepisów, w tym sprawozdań składanych zgodnie z dyrektywą 2008/56/WE. Komisja będzie korzystać z informacji przekazanych przez państwa członkowskie oraz wszelkich innych istotnych informacji dostępnych na mocy przepisów prawa UE w celu poinformowania Parlamentu Europejskiego i Rady o postępach dokonanych we wdrażaniu niniejszej dyrektywy.

(27)     W celu zapewnienia jednolitego wykonania niniejszej dyrektywy, w szczególności w odniesieniu do zarządzania danymi oraz kroków operacyjnych zmierzających do utworzenia planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną, ich wdrażania i sprawozdawczości w tym zakresie, w tym formatów technicznych do wymiany danych, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję[27].

(28)     Terminowa transpozycja przepisów niniejszej dyrektywy ma podstawowe znaczenie, gdyż UE przyjęła liczne inicjatywy polityczne, które winny być zrealizowane do roku 2020 i których wsparcie jest celem niniejszej dyrektywy. Dlatego należy przyjąć możliwie najkrótszy termin transpozycji niniejszej dyrektywy,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot

1.           Niniejsza dyrektywa ustanawia ramy planowania przestrzennego obszarów morskich oraz zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną mające na celu propagowanie zrównoważonego rozwoju gospodarki morskiej i nadbrzeżnej oraz zrównoważonego wykorzystania zasobów morskich i przybrzeżnych.

2.           W ramach zintegrowanej polityki morskiej Unii Europejskiej niniejsze zasady ramowe przewidują ustanowienie i wdrożenie przez państwa członkowskie planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną z zamiarem osiągnięcia celów określonych w art. 5.

Artykuł 2

Zakres

1.           Przepisy niniejszej dyrektywy stosuje się do wód morskich i strefy przybrzeżnej.

2.           Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do działań, których wyłącznym celem jest obrona lub bezpieczeństwo narodowe. Każde państwo członkowskie dąży jednak do zapewnienia, że takie działania są prowadzone w sposób zgodny z celami niniejszej dyrektywy.

3.           Przepisy niniejszej dyrektywy pozostają bez uszczerbku dla kompetencji państw członkowskich w odniesieniu do planowania przestrzennego i urbanistyki.

Artykuł 3

Definicje

Do celów niniejszej dyrektywy stosuje się następujące definicje:

1.           „strefa przybrzeżna” oznacza geomorfologiczny obszar po obu stronach brzegu morskiego, ograniczony od strony morza morską granicą zewnętrzną mórz terytorialnych państw członkowskich, a od strony lądu granicą określoną przez państwa członkowskie w ich strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną;

2.           „zintegrowana polityka morska” (Integrated Maritime Policy, zwana dalej IMP) oznacza politykę Unii ukierunkowaną na wspieranie skoordynowanego i spójnego procesu podejmowania decyzji w celu osiągnięcia maksymalnego zrównoważonego rozwoju, wzrostu gospodarczego i spójności społecznej państw członkowskich, w szczególności w odniesieniu do przybrzeżnych, wyspiarskich i najbardziej oddalonych regionów Unii, a także sektorów morskich, poprzez spójne strategie polityczne związane z sektorem morskim oraz odpowiednią współpracę międzynarodową;

3.           „region lub podregion morski” oznacza regiony i podregiony morskie, o których mowa w art. 4 dyrektywy 2008/56/WE;

4.           „wody morskie” oznaczają wody, dno morskie i skałę macierzystą jak określono w art. 3 ust. 1 dyrektywy 2008/56/WE;

5.           „społeczny” oznacza angażujący jedną osobę fizyczną lub prawną lub więcej takich osób oraz, zgodnie z przepisami prawa krajowego lub praktyką, ich stowarzyszenia, organizacje lub grupy;

6.           „działalność sektorowa” oznacza takie działania objęte polityką Unii, o których mowa w części trzeciej Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, mające wpływ na wody morskie i strefę przybrzeżną;

7.           „dobry stan środowiska” oznacza stan środowiska, o którym mowa w art. 3 ust. 5 dyrektywy 2008/56/WE.

ROZDZIAŁ II Plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategie zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną

Artykuł 4

Opracowanie i wdrożenie planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną

1.           Każde państwo członkowskie ustanawia i wprowadza w życie plan lub plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategię lub strategie zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną. Mogą one zostać przygotowane w postaci odrębnych dokumentów.

2.           Plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategie zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną zmierzają do osiągnięcia celów wymienionych w art. 5 oraz spełniają minimalne wymagania, o których mowa w art. 6, 7 i 8.

3.           Przy sporządzaniu planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną państwa członkowskie powinny uwzględniać w należyty sposób specyfikę regionów i podregionów, odnośną działalność sektorową, wody morskie i strefy przybrzeżne, których dotyczą dokumenty, oraz potencjalne skutki zmiany klimatu.

4.           Plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategie zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną mogą zawierać mechanizmy, które zostały lub zostaną ustanowione przed wejściem w życie niniejszej dyrektywy, lub opierać się nich, pod warunkiem że ich treść jest zgodna z minimalnymi wymaganiami określonymi w art. 6, 7 i 8.

Artykuł 5

Cele planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną

W planach zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategiach zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną stosuje się podejście ekosystemowe w celu ułatwienia współistnienia konkurujących ze sobą działalności sektorowych w wodach morskich i w strefach przybrzeżnych oraz zapobiegania konfliktom między nimi; ich celem jest przyczyniać się do:

a)           zapewnienia Unii dostaw energii poprzez propagowanie rozwoju morskich źródeł energii, rozwoju nowych i odnawialnych form energii oraz łączenia sieci energetycznych, a także efektywności energetycznej;

b)           propagowania rozwoju transportu morskiego i wytyczenia wydajnych i opłacalnych szlaków żeglugowych w całej Europie, w tym zapewnienia dostępności portu i bezpieczeństwa transportu;

c)           wspierania zrównoważonego rozwoju i wzrostu sektora rybołówstwa i akwakultury, w tym zatrudnienia w rybołówstwie i związanych z nim sektorach;

d)           zapewnienia zachowania, ochrony i poprawy stanu środowiska naturalnego oraz rozważnego i racjonalnego wykorzystania zasobów naturalnych, zwłaszcza w celu osiągnięcia dobrego stanu środowiska, powstrzymania utraty różnorodności biologicznej i degradacji funkcji ekosystemu oraz zmniejszenia zagrożeń związanych z zanieczyszczeniem mórz;

e)           zapewnienia obszarom przybrzeżnym i morskim odporności na skutki zmiany klimatu.

Artykuł 6

Wspólne minimalne wymagania dotyczące planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną

1.           Plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategie zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną ustanawiają działania operacyjne zmierzające do osiągnięcia celów określonych w art. 5, z uwzględnieniem wszystkich istotnych działań i środków, które mają do nich zastosowanie.

2.           Czyniąc to, plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategie zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną przynajmniej:

a)      są ze sobą skoordynowane, o ile nie są zintegrowane;

b)      zapewniają skuteczną współpracę transgraniczną między państwami członkowskimi, a także między organami krajowymi i zainteresowanymi stronami odpowiednich polityk sektorowych;

c)      określają transgraniczne skutki planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną w odniesieniu do wód morskich i stref przybrzeżnych będących pod władzą lub jurysdykcją państw trzecich tego samego regionu lub podregionu morskiego i związanych z nim stref przybrzeżnych oraz podejmują te kwestie we współpracy z właściwymi organami tych państw zgodnie z art. 12 i 13.

3.           Plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategie zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną podlegają przeglądowi co najmniej raz na sześć lat.

Artykuł 7

Szczegółowe wymagania minimalne dotyczące planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich

1.           Aby zapewnić osiągnięcie celów określonych w art. 5, plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich zawierają przynajmniej zmapowane przedstawienie wód morskich, które określa rzeczywiste i potencjalne rozłożenie czasowe i przestrzenne wszystkich odnośnych działań sektora morskiego.

2.           Przy opracowywaniu planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich państwa członkowskie uwzględniają przynajmniej wymienione poniżej formy działalności:

a)      instalacje do pozyskiwania energii i produkcji energii ze źródeł odnawialnych,

b)      urządzenia i infrastruktury do wydobywania ropy naftowej i gazu,

c)      morskie szlaki transportowe,

d)      przebieg podwodnych kabli i rurociągów,

e)      łowiska,

f)       miejsca hodowli ryb,

g)      obszary chronione.

Artykuł 8

Szczegółowe wymagania minimalne dotyczące strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną

1.           Aby zapewnić osiągnięcie celów określonych w art. 5, strategie zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną zawierają przynajmniej wykaz istniejących środków stosowanych w strefie przybrzeżnej oraz analizę potrzeb w zakresie dodatkowych działań. Strategie zapewniają zintegrowane i międzysektorowe wdrażanie polityki oraz uwzględniają interakcje między działaniami lądowymi i morskimi.

2.           Przy opracowywaniu strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną państwa członkowskie uwzględniają przynajmniej wymienione poniżej formy działalności:

a)      wykorzystanie konkretnych zasobów naturalnych, w tym instalacji do pozyskiwania energii i produkcji energii ze źródeł odnawialnych,

b)      rozwój infrastruktury, zakładów energetycznych, transportu, portów, zakładów i obiektów morskich oraz innych obiektów, w tym także zielonej infrastruktury,

c)      rolnictwo i przemysł,

d)      rybołówstwo i akwakulturę,

e)      ochronę i odtworzenie ekosystemów przybrzeżnych i zarządzanie nimi, usługi ekosystemowe i przyrodę, krajobraz przybrzeżny i wyspy,

f)       łagodzenie skutków zmiany klimatu i dostosowanie się do niej.

Artykuł 9

Udział społeczeństwa

1.           Państwa członkowskie ustanawiają środki zapewniające udział wszystkich zainteresowanych stron na wczesnym etapie opracowywania planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną.

2.           Udział społeczeństwa zapewni odpowiednim zainteresowanym stronom i organom, a także zainteresowanej społeczności, wgląd do projektu planów i strategii oraz dostęp do wyników, w momencie gdy staną się one dostępne.

3.           Przy ustalaniu sposobów konsultacji społecznych państwa członkowskie działają zgodnie z odpowiednimi regulacjami zawartymi w innych przepisach prawa UE.

Artykuł 10 Gromadzenie danych i wymiana informacji

1.           Państwa członkowskie organizują gromadzenie najlepszych dostępnych danych oraz wymianę informacji niezbędnych do sporządzenia planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną.

2.           Dane, o których mowa w ust. 1, obejmują:

a)      dane środowiskowe, społeczne i gospodarcze zbierane zgodnie z przepisami prawa unijnego odnoszące się do form działalności, o których mowa w art. 7 i art. 8,

b)      morskie dane fizyczne w odniesieniu do wód morskich i dane geomorfologiczne w odniesieniu do strefy przybrzeżnej.

3.           Przy organizacji gromadzenia i wymiany danych, o których mowa w ust. 1, państwa członkowskie wykorzystują, w miarę możliwości, instrumenty i narzędzia opracowane w ramach zintegrowanej polityki morskiej.

Artykuł 11

Ocena oddziaływania na środowisko naturalne

Plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich oraz strategie zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną podlegają przepisom dyrektywy 2001/42/WE.

Artykuł 12

Współpraca z innymi państwami członkowskimi

1.           Każde państwo członkowskie, do którego przylega strefa przybrzeżna lub obszar morski innego państwa członkowskiego współpracuje z tym państwem w celu zagwarantowania, że plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategie zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną są spójne i skoordynowane w całej odnośnej strefie przybrzeżnej lub regionie bądź podregionie morskim. Współpraca ta uwzględnia w szczególności kwestie ponadnarodowe, takie jak infrastruktura transgraniczna.

2.           Współpraca, o której mowa w ust. 1, jest realizowana poprzez:

a)      regionalne struktury współpracy instytucjonalnej obejmujące strefę przybrzeżną lub dany region bądź podregion morski; lub

b)      sieci dedykowane właściwych organów państw członkowskich obejmujące dany region lub podregion morski.

Artykuł 13

Współpraca z państwami trzecimi

Państwa członkowskie, do którego przylega strefa przybrzeżna lub obszar morski państwa trzeciego powinny dołożyć wszelkich starań, aby uzgodnić swoje plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategie zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną z tym państwem trzecim w danym regionie lub podregionie morskim i związanej z nim strefie przybrzeżnej.

ROZDZIAŁ III

WYKONANIE

Artykuł 14

Właściwe organy

1.           Każde państwo członkowskie wyznacza w odniesieniu do każdej strefy przybrzeżnej oraz każdego regionu lub podregionu morskiego organ lub organy właściwe w sprawach dotyczących wdrożenia niniejszej dyrektywy, także w celu zapewnienia współpracy z innymi państwami członkowskimi, jak określono w art. 12, i współpracy z państwami trzecimi, jak określono w art. 13.

2.           Każde państwo członkowskie przekazuje Komisji wykaz właściwych organów wraz z informacjami wymienionymi w załączniku I do niniejszej dyrektywy.

3.           Jednocześnie państwa członkowskie przesyłają do Komisji wykaz swoich właściwych organów przy tych organach międzynarodowych, w których pracach uczestniczą i które są właściwe do spraw wdrażania niniejszej dyrektywy.

4.           Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich zmianach dotyczących informacji przekazanych zgodnie z ust. 1 w ciągu sześciu miesięcy od daty wprowadzenia w życie takiej zmiany.

Artykuł 15

Monitorowanie i sprawozdawczość

1.           Każde państwo członkowskie dostarcza Komisji sprawozdanie w sprawie wykonania niniejszej dyrektywy, czyniąc w stosownych przypadkach odniesienie do sprawozdań, informacji i danych dostępnych na mocy innych aktów prawnych UE.

2.           Sprawozdanie to musi zawierać przynajmniej informacje o wykonaniu art. 6–13.

3.           Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat postępów we wdrażaniu niniejszej dyrektywy.

Artykuł 16

Akty wykonawcze

1.           Komisja może – w drodze aktów wykonawczych – przyjąć przepisy dotyczące:

a)      specyfikacji eksploatacyjnych w zakresie zarządzania danymi, o których mowa w art. 10, pod warunkiem że nie zostały ustanowione za pomocą innych aktów prawnych UE, takich jak dyrektywy 2007/2/WE i 2008/56/WE,

– w sprawie udostępniania danych oraz łączenia z istniejącymi procesami zarządzania i gromadzenia danych; oraz

b)      etapów operacyjnych prowadzących do ustanowienia planów zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną oraz sprawodawczości odnoszące się do

– spójności obowiązków sprawozdawczych wynikających z niniejszej dyrektywy z innymi odnośnymi przepisami unijnymi;

– cykli monitorowania i przeglądu;

– współpracy transgranicznej;

– konsultacji społecznych.

2.         Akty wykonawcze, o których mowa w ust.1, przyjmuje się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 17 ust. 2.

Artykuł 17

Procedura komitetowa

1.           Komisję wspomaga Komitet. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011[28].

2.           W przypadku odesłania do ustępu 1 stosuje się art. 5 rozporządzenia nr 182/2011.

ROZDZIAŁ IV PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 18

Transpozycja

1.           Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej w terminie 18 miesięcy od momentu jej wejścia w życie. Tekst tych przepisów niezwłocznie przekazują Komisji.

2.           Przepisy, o których mowa w ust. 1, przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

3.           Organ lub organy, o których mowa w art. 14 ust. 1, należy wyznaczyć w ciągu 18 miesięcy od wejścia w życie niniejszej dyrektywy.

4.           Plany zagospodarowania przestrzennego obszarów morskich i strategie zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną, o których mowa w art. 4 ust. 1, należy opracować w ciągu 36 miesięcy od wejścia w życie niniejszej dyrektywy.

5.           Sprawozdanie, o którym mowa w art. 15 ust. 1, przedkłada się najpóźniej po upływie 42 miesięcy od wejścia w życie niniejszej dyrektywy, a następnie co sześć lat.

6.           Sprawozdanie na temat postępów we wdrażaniu dyrektywy, o którym mowa w art. 15 ust. 3, przedkłada się najpóźniej po upływie sześciu miesięcy od daty, o której mowa w ust. 5, a następnie co sześć lat.

Artykuł 19

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 20

Adresaci

Niniejsza dyrektywa jest skierowana do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego           W imieniu Rady

Przewodniczący                                             Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK I

Właściwe organy

(1)          Nazwa i adres właściwego organu lub organów – oficjalna nazwa i adres wskazanego właściwego organu lub właściwych organów.

(2)          Status prawny właściwego organu lub właściwych organów – krótki opis statusu prawnego właściwego organu lub właściwych organów.

(3)          Zakres odpowiedzialności – krótki opis obowiązków prawnych i administracyjnych właściwego organu lub organów i ich rola w odniesieniu do przedmiotowych wód morskich.

(4)          Członkostwo – w przypadku gdy właściwy organ lub organy działają jako organy koordynujące w stosunku do innych właściwych organów, wymagany jest wykaz tych organów wraz z krótkim opisem relacji instytucjonalnych ustanowionych w celu zapewnienia koordynacji.

(5)          Koordynacja regionalna lub na szczeblu podregionu – wymagany jest opis mechanizmów ustanowionych w celu zapewnienia koordynacji pomiędzy państwami członkowskimi, których wody są objęte niniejszą dyrektywą i należą do tego samego regionu lub podregionu morskiego.

OCENA SKUTKÓW FINANSOWYCH REGULACJI

1.           STRUKTURA WNIOSKU/INICJATYWY

1.1.        Tytuł wniosku/inicjatywy

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiająca ramy planowania przestrzennego obszarów morskich oraz zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną.

1.2.        Dziedzina(y) polityki w strukturze ABM/ABB, których dotyczy wniosek/inicjatywa[29]

Gospodarka morska i rybołówstwo;

Środowisko.

1.3.        Charakter wniosku/inicjatywy

x Wniosek/inicjatywa dotyczy nowego działania.

¨ Wniosek/inicjatywa dotyczy nowego działania będącego następstwem projektu pilotażowego/działania przygotowawczego[30]

¨ Wniosek/inicjatywa wiąże się z przedłużeniem bieżącego działania.

¨ Wniosek/inicjatywa dotyczy działania, które zostało przekształcone pod kątem nowego działania.

1.4.        Cele

1.4.1.     Wieloletni(e) cel(e) strategiczny(-e) Komisji wskazany(-e) we wniosku/inicjatywie

Wspieranie zrównoważonego wzrostu gospodarczego w wodach morskich i strefach przybrzeżnych UE.

1.4.2.     Cel(e) szczegółowy(-e) i działanie(-a) ABM/ABB, których dotyczy wniosek/inicjatywa

Cel szczegółowy:

Działanie MARE 11.09: propagowanie zrównoważonego wzrostu poprzez inicjatywy polityczne, które stanowią siłę napędową „niebieskiej gospodarki”, rozwój skutecznej współpracy i wymiany informacji między organami regulacyjnymi i zainteresowanymi podmiotami oraz zapewnienie skutecznego zarządzania morzami, oceanami i wybrzeżami.

Wskaźnik rezultatu: poziom współpracy transgranicznej w zakresie planowania przestrzennego obszarów morskich (maritime spatial planning, MSP); wymierne ograniczenie czasu i kosztów planowania projektów w basenach morskich UE. Cel: ustanowienie przejrzystych, przewidywalnych i trwałych ram planowania i zarządzania sposobów wykorzystywania morza w całej UE, którego efektem jest znaczące zwiększenie wydajności.

Działanie ENV 587-D2: wspieranie i dalszy rozwój polityki UE w zakresie zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną (integrated coastal zone management, ICZM) w celu propagowania racjonalnego i właściwego wykorzystywania zasobów przybrzeżnych oraz zwiększenia odporności stref przybrzeżnych na zagrożenia i skutki zmiany klimatu.

Wskaźnik rezultatu: poziom wdrożenia krajowych strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną rozwijanych zgodnie z zaleceniem dotyczącym ICZM UE (wskaźnik postępu ICZM). Cel: w 2012 r. wniosek Komisji dotyczący skutecznych długoterminowych ram wspierania wdrażania ICZM w UE.

1.4.3.     Oczekiwany(-e) wynik(i) i wpływ

Należy wskazać, jakie efekty przyniesie wniosek/inicjatywa beneficjentom/grupie docelowej.

Ostatecznym celem wniosku jest zapewnienie trwałego wzrostu gospodarczego gospodarki morskiej i przybrzeżnej przy jednoczesnym umożliwieniu zróżnicowanego i zrównoważonego wykorzystania zasobów morskich i przybrzeżnych z uwzględnieniem gospodarczego, społecznego i środowiskowego filara zrównoważonego rozwoju zgodnie z podejściem ekosystemowym.

Powinno to zapewnić (między innymi): – zrównoważony, zasobooszczędny i zintegrowany rozwój działalności morskiej i przybrzeżnej;

– poprawę klimatu inwestycyjnego;

– lepsze dostosowanie do zagrożeń dla środowiska, takich jak zmiana klimatu, oraz zapobieganie zagrożeniom naturalnym lub zmniejszenie ich skutków.

1.4.4.     Wskaźniki wyników i wpływu

Należy określić wskaźniki, które umożliwią monitorowanie realizacji wniosku/inicjatywy.

– Wskaźniki produktu: dostępność ram zarządzania w zakresie planowania przestrzennego obszarów morskich oraz strategii zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną; poziom współpracy transgranicznej.

– Wskaźniki rezultatu: wzorce rozwoju przestrzennego, zmniejszenie konfliktów i sporów dotyczących rozwoju infrastruktury, zrównoważone wykorzystanie zasobów morskich i przybrzeżnych, skoordynowane planowanie przestrzenne obszarów morskich oraz zintegrowane zarządzanie strefą przybrzeżną, a także współpraca transgraniczna.

– Wskaźniki wpływu: utrzymana lub przywrócona różnorodność biologiczna lub potencjał usług ekosystemu w strefie przybrzeżnej i wodach morskich, zwiększona wartość dodana i ograniczona sezonowość w gospodarce morskiej i przybrzeżnej, zwiększenie odporności na zmianę klimatu, wzrost w kluczowych sektorach gospodarki, współistnienie różnych form działalności gospodarczej.

1.5.        Uzasadnienie wniosku/inicjatywy

1.5.1.     Potrzeba(-y), która(-e) ma(-ją) zostać zaspokojona(-e) w perspektywie krótko- lub długoterminowej

– Ukształtowanie zintegrowanego procesu planowania w zakresie działalności morskiej i zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną poprzez współpracę krajowych organów i zainteresowanych stron w ramach odpowiednich polityk sektorowych.

– Zapewnienie skutecznej współpracy transgranicznej między państwami członkowskimi w podejmowaniu środków na rzecz planowania przestrzennego obszarów morskich oraz zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną.

– Zapewnienie koordynacji i integracji procesów planowania przestrzennego obszarów morskich oraz zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną.

1.5.2.     Wartość dodana z tytułu zaangażowania Unii Europejskiej

Wykorzystanie zasobów przybrzeżnych i morskich oraz ekosystemów przkracza granice krajowe. Proponowane działanie mogłoby wnieść wartość dodaną poprzez zapewnienie spójności środków dotyczących tego aspektu. W szczególności działanie UE pozwoli uniknąć rozbieżnych podejść i różnych poziomów postępów.

1.5.3.     Główne wnioski wyciągnięte z podobnych działań

W ocenie sprawozdania z postępów państw członkowskich w zakresie zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną w następstwie zalecenia ICZM (2002/413/WE) stwierdzono, że podejście takie wykazuje wyraźną wartość dodaną w integracji polityki w różnych sektorach w strefach przybrzeżnych w celu zapewnienia zrównoważonego wykorzystania zasobów przybrzeżnych. Planowanie przestrzenne obszarów morskich jest powszechnie uznanym narzędziem zapewnienia spójnego planowania przestrzeni morskiej.

1.5.4.     Spójność z innymi właściwymi instrumentami oraz możliwa synergia

Planowanie przestrzenne obszarów morskich oraz zintegrowane zarządzanie strefą przybrzeżną zostały zidentyfikowane jako narzędzia zintegrowanego zarządzania w ramach zintegrowanej polityki morskiej (niebieska księga z 2007 r.). Są one narzędziami wsparcia bardziej zintegrowanego procesu decyzyjnego, służącymi do koordynacji potencjalnie konkurujących ze sobą polityk sektorowych. Dlatego też planowanie przestrzenne obszarów morskich oraz strategie zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną będą sprzyjać osiągnięciu oraz spójności celów i środków w ramach innych odnośnych polityk, w tym w dziedzinie energii, ochrony środowiska, transportu morskiego i rybołówstwa.

1.6.        Czas trwania działania i jego wpływ finansowy

¨ Wniosek/inicjatywa o określonym czasie trwania

– ¨  Czas trwania wniosku/inicjatywy: od [DD/MM]RRRR r. do [DD/MM]RRRR r.

– ¨  Czas trwania wpływu finansowego: od RRRR r. do RRRR r.

x Wniosek/inicjatywa o nieokreślonym czasie trwania

– Wprowadzenie w życie z okresem rozruchu od RRRR r. do RRRR r.,

– po którym następuje faza operacyjna.

1.7.        Przewidywany(-e) tryb(y) zarządzania[31]

¨ Bezpośrednie zarządzanie scentralizowane przez Komisję

¨ Pośrednie zarządzanie scentralizowane poprzez przekazanie zadań wykonawczych:

– ¨  agencjom wykonawczym

– ¨  organom utworzonym przez Wspólnoty[32]

– ¨  krajowym organom publicznym/organom mającym obowiązek świadczenia usługi publicznej

– ¨  osobom odpowiedzialnym za wykonanie określonych działań na mocy tytułu V Traktatu o Unii Europejskiej, określonym we właściwym prawnym akcie podstawowym w rozumieniu art. 49 rozporządzenia finansowego

x Zarządzanie dzielone z państwami członkowskimi

¨ Zarządzanie zdecentralizowane z państwami trzecimi

¨ Zarządzanie wspólne z organizacjami międzynarodowymi (należy wyszczególnić)

W przypadku wskazania więcej niż jednego trybu należy podać dodatkowe informacje w części „Uwagi”.

Uwagi

2.           ŚRODKI ZARZĄDZANIA

2.1.        Zasady nadzoru i sprawozdawczości

Należy określić częstotliwość i warunki.

Do dnia 31 marca 2016 r., a następnie co sześć lat, państwa członkowskie przekazują Komisji sprawozdanie krajowe w sprawie wdrażania przepisów niniejszej dyrektywy. Sprawozdania te będą oparte na krajowym monitorowaniu wdrażania.

2.2.        System zarządzania i kontroli

2.2.1.     Zidentyfikowane ryzyko

Nie dotyczy – wniosek nie obejmuje wykorzystania środków operacyjnych

2.2.2.     Przewidywane metody kontroli

Nie dotyczy – wniosek nie obejmuje wykorzystania środków operacyjnych

2.3.        Środki zapobiegania nadużyciom finansowym i nieprawidłowościom – podobnie jak w przypadku ppkt 2.2

Określić istniejące lub przewidywane środki zapobiegania i ochrony

Nie dotyczy – wniosek nie obejmuje wykorzystania środków operacyjnych

3.           SZACUNKOWY WPŁYW FINANSOWY WNIOSKU/INICJATYWY

3.1.        Dział(y) wieloletnich ram finansowych i pozycja(pozycje) wydatków w budżecie, na które wniosek/inicjatywa ma wpływ

Istniejące pozycje w budżecie

Według działów wieloletnich ram finansowych i pozycji w budżecie.

Dział wieloletnich ram finansowych || Pozycja w budżecie || Rodzaj środków || Wkład

Liczba [treść …...….] || Zróżnicowane /niezróżnicowane ([33]) || państw EFTA[34] || krajów kandydujących[35] || państw trzecich || w rozumieniu art. 18 ust. 1 lit. aa) rozporządzenia finansowego

5 || 11.0101 – Wydatki związane z personelem czynnie zatrudnionym w obszarze polityki „Sprawy morskie i rybołówstwo” 07 01 01 — Wydatki związane z personelem czynnie zatrudnionym w obszarze polityki „Środowisko i działania w dziedzinie klimatu” || Środki niezróżnicowane || Nie || Nie || Nie || Nie

Nowe pozycje w budżecie, o których utworzenie się wnioskuje

Według działów wieloletnich ram finansowych i pozycji w budżecie.

Dział wieloletnich ram finansowych || Pozycja w budżecie || Rodzaj środków || Wkład

Liczba [pozycja ……………………………………..] || Zróżnicowane /niezróżnicowane || państw EFTA || krajów kandydujących || państw trzecich || w rozumieniu art. 18 ust. 1 lit. aa) rozporządzenia finansowego

|| || || || || ||

3.2.        Szacunkowy wpływ na wydatki

3.2.1.     Synteza szacunkowego wpływu na wydatki

w mln EUR (do 3 miejsc po przecinku)

Dział wieloletnich ram finansowych: || Liczba ||

Dyrekcja Generalna: <…….> || || || Rok N[36] || Rok N+1 || Rok N+2 || Rok N+3 || wprowadzić taką liczbę kolumn dla poszczególnych lat, jaka jest niezbędna, by odzwierciedlić cały okres wpływu (por. pkt 1.6) || OGÓŁEM

Ÿ Środki operacyjne || || || || || || || ||

Numer pozycji w budżecie || Środki na zobowiązania || (1) || || || || || || || ||

Środki na płatności || (2) || || || || || || || ||

Numer pozycji w budżecie || Środki na zobowiązania || (1a) || || || || || || || ||

Środki na płatności || (2a) || || || || || || || ||

Środki administracyjne finansowane ze środków przydzielonych  z puli na określone programy operacyjne[37] || || || || || || || ||

Numer pozycji w budżecie || || (3) || || || || || || || ||

OGÓŁEM środki dla Dyrekcji Generalnej <…….> || Środki na zobowiązania || =1+1a +3 || || || || || || || ||

Środki na płatności || =2+2a +3 || || || || || || || ||

Ÿ OGÓŁEM środki operacyjne || Środki na zobowiązania || (4) || || || || || || || ||

Środki na płatności || (5) || || || || || || || ||

Ÿ OGÓŁEM środki administracyjne finansowane ze środków przydzielonych na określone programy || (6) || || || || || || || ||

OGÓŁEM środki na DZIAŁ <…> wieloletnich ram finansowych || Środki na zobowiązania || =4+ 6 || || || || || || || ||

Środki na płatności || =5+ 6 || || || || || || || ||

Jeżeli wpływ wniosku/inicjatywy nie ogranicza się do jednego działu:

Ÿ OGÓŁEM środki operacyjne || Środki na zobowiązania || (4) || || || || || || || ||

Środki na płatności || (5) || || || || || || || ||

Ÿ OGÓŁEM środki administracyjne finansowane ze środków przydzielonych na określone programy || (6) || || || || || || || ||

OGÓŁEM środki na DZIAŁY 1 do 4 wieloletnich ram finansowych (kwota referencyjna) || Środki na zobowiązania || =4+ 6 || || || || || || || ||

Środki na płatności || =5+ 6 || || || || || || || ||

Dział wieloletnich ram finansowych: || 5 || Wydatki administracyjne

w mln EUR (do 3 miejsc po przecinku)

|| || || Rok 2014 i kolejne || || || || NIEOKREŚLONY CZAS TRWANIA || OGÓŁEM

Dyrekcja Generalna: <ENV/MARE> ||

Ÿ Zasoby ludzkie || 0.508 || || || || || || ||

Ÿ Pozostałe wydatki administracyjne || 0.054 0.022 || || || || || || ||

OGÓŁEM Dyrekcja Generalna ENV/MARE || Środki || 0.584 || || || || || || ||

OGÓŁEM środki na DZIAŁ 5 wieloletnich ram finansowych || (Środki na zobowiązania ogółem = środki na płatności ogółem || 0.584 || || || || || || ||

w mln EUR (do 3 miejsc po przecinku)

|| || || Rok 2014 i kolejne || || || || wprowadzić taką liczbę kolumn dla poszczególnych lat, jaka jest niezbędna, by odzwierciedlić cały okres wpływu (por. pkt 1.6) || OGÓŁEM

OGÓŁEM środki na DZIAŁY 1 do 5 wieloletnich ram finansowych || Środki na zobowiązania || 0.584 || || || || || || ||

Środki na płatności || 0.584 || || || || || || ||

3.2.2.     Szacunkowy wpływ na środki operacyjne

– x Wniosek/inicjatywa nie wiąże się z koniecznością wykorzystania środków operacyjnych

– ¨  Wniosek/inicjatywa wiąże się z koniecznością wykorzystania środków operacyjnych, jak określono poniżej:

Środki na zobowiązania w mln EUR (do 3 miejsc po przecinku)

Określić cele i realizacje ò || || || Rok N || Rok N+1 || Rok N+2 || Rok N+3 || wprowadzić taką liczbę kolumn dla poszczególnych lat, jaka jest niezbędna, by odzwierciedlić cały okres wpływu (por. pkt 1.6) || OGÓŁEM

REALIZACJA

Rodzaj[38] || Średni koszt || Liczba realizacji || Koszt || Liczba realizacji || Koszt || Liczba realizacji || Koszt || Liczba realizacji || Koszt || Liczba realizacji || Koszt || Liczba realizacji || Koszt || Liczba realizacji || Koszt || Liczba całkowita || Koszt całkowity

CEL SZCZEGÓŁOWY nr 1[39] || || || || || || || || || || || || || || || ||

Realizacja || || || || || || || || || || || || || || || || || ||

Realizacja || || || || || || || || || || || || || || || || || ||

Realizacja || || || || || || || || || || || || || || || || || ||

Cel szczegółowy nr 1 – suma cząstkowa || || || || || || || || || || || || || || || ||

CEL SZCZEGÓŁOWY nr 2 || || || || || || || || || || || || || || || ||

Realizacja || || || || || || || || || || || || || || || || || ||

Cel szczegółowy nr 2 – suma cząstkowa || || || || || || || || || || || || || || || ||

KOSZT OGÓŁEM || || || || || || || || || || || || || || || ||

3.2.3.     Szacunkowy wpływ na środki administracyjne

3.2.3.1.  Podsumowanie

– ¨  Wniosek/inicjatywa nie wiąże się z koniecznością wykorzystania środków administracyjnych

– x Wniosek/inicjatywa wiąże się z koniecznością wykorzystania środków administracyjnych, jak określono poniżej:

w mln EUR (do 3 miejsc po przecinku)

|| Rok 2014 i kolejne || Rok N+1 || Rok N+2 || Rok N+3 || wprowadzić taką liczbę kolumn dla poszczególnych lat, jaka jest niezbędna, by odzwierciedlić cały okres wpływu (por. pkt 1.6) || OGÓŁEM

DZIAŁ 5 wieloletnich ram finansowych || || || || || || || ||

Zasoby ludzkie || 0.508 || || || || || || ||

Pozostałe wydatki administracyjne || 0.076 || || || || || || ||

DZIAŁ 5 – suma cząstkowa wieloletnich ram finansowych || || || || || || || ||

Poza DZIAŁEM 5[40] wieloletnich ram finansowych || || || || || || || ||

Zasoby ludzkie || || || || || || || ||

Inne wydatki administracyjne || || || || || || || ||

Poza DZIAŁEM 5 – suma cząstkowa wieloletnich ram finansowych || || || || || || || ||

OGÓŁEM || 0.584 || || || || || || ||

3.2.3.2.  Szacowane zapotrzebowanie na zasoby ludzkie

– ¨  Wniosek/inicjatywa nie wiąże się z koniecznością wykorzystania zasobów ludzkich

– ¨  Wniosek/inicjatywa wiąże się z koniecznością wykorzystania zasobów ludzkich, jak określono poniżej:

Wartości szacunkowe należy wyrazić w liczbach całkowitych (lub przynajmniej z dokładnością do jednego miejsca po przecinku)

|| Rok 2014 i kolejne || Rok N+1 || Rok N+2 || Rok N+3 || wprowadzić taką liczbę kolumn dla poszczególnych lat, jaka jest niezbędna, by odzwierciedlić cały okres wpływu (por. pkt 1.6)

Ÿ Stanowiska przewidziane w planie zatrudnienia (stanowiska urzędników i pracowników zatrudnionych na czas określony)

11 01 01 01 + 07 01 01 01 (w centrali i w biurach przedstawicielstw Komisji) || 4 || || || || || ||

XX 01 01 02 (w delegaturach) || || || || || || ||

XX 01 05 01 (pośrednie badania naukowe) || || || || || || ||

10 01 05 01 (bezpośrednie badania naukowe) || || || || || || ||

Ÿ Personel zewnętrzny (w ekwiwalentach pełnego czasu pracy: EPC)[41]

11 01 02 01 (AC, END, INT z globalnej koperty finansowej) || || || || || || ||

XX 01 02 02 (AC, INT, JED, AL i END w delegaturach) || || || || || || ||

XX 01 04 rr [42] || – w centrali[43] || || || || || || ||

– w delegaturach || || || || || || ||

XX 01 05 02 (AC, INT, END – pośrednie badania naukowe) || || || || || || ||

10 01 05 02 (AC, INT, END – bezpośrednie badania naukowe) || || || || || || ||

Inne pozycje w budżecie (należy określić) || || || || || || ||

OGÓŁEM || 4 || || || || || ||

XX oznacza odpowiednią dziedzinę polityki lub odpowiedni tytuł w budżecie

Potrzeby w zakresie zasobów ludzkich zostaną pokryte z zasobów DG pracowników już przydzielonych na zarządzanie tym działaniem lub przesuniętych w ramach dyrekcji generalnej, uzupełnionych w razie potrzeby wszelkimi dodatkowymi zasobami, które mogą zostać przydzielone zarządzającej dyrekcji generalnej w ramach procedury rocznego przydziału środków oraz w świetle istniejących ograniczeń budżetowych.

Opis zadań do wykonania:

Urzędnicy i pracownicy zatrudnieni na czas określony || Monitorowanie wdrażania dyrektywy na poziomie krajowym

Personel zewnętrzny ||

3.2.4.     Zgodność z obowiązującymi wieloletnimi ramami finansowymi

– x¨         Wniosek/inicjatywa jest zgodny(-a) z obowiązującymi wieloletnimi ramami finansowymi.

– ¨  Wniosek/inicjatywa wymaga przeprogramowania odpowiedniego działu w wieloletnich ramach finansowych.

Należy wyjaśnić, na czym ma polegać przeprogramowanie, określając pozycje w budżecie, których ma ono dotyczyć, oraz podając odpowiednie kwoty.

– ¨  Wniosek/inicjatywa wymaga zastosowania instrumentu elastyczności lub zmiany wieloletnich ram finansowych[44].

Należy wyjaśnić, który wariant jest konieczny, określając pozycje w budżecie, których ma on dotyczyć, oraz podając odpowiednie kwoty.

3.2.5.     Udział osób trzecich w finansowaniu

– xWniosek/inicjatywa nie przewiduje współfinansowania ze strony osób trzecich

– Wniosek/inicjatywa przewiduje współfinansowanie szacowane zgodnie z poniższym:

Środki w mln EUR (do 3 miejsc po przecinku)

|| Rok N || Rok N+1 || Rok N+2 || Rok N+3 || wprowadzić taką liczbę kolumn dla poszczególnych lat, jaka jest niezbędna, by odzwierciedlić cały okres wpływu (por. pkt 1.6) || Ogółem

określić organ współfinansujący || || || || || || || ||

OGÓŁEM środki objęte współfinansowaniem || || || || || || || ||

3.3.        Szacunkowy wpływ na dochody

– x Wniosek/inicjatywa nie ma wpływu finansowego na dochody.

– ¨  Wniosek/inicjatywa ma wpływ finansowy określony poniżej:

– ¨         wpływ na zasoby własne

– ¨         wpływ na dochody różne

w mln EUR (do 3 miejsc po przecinku)

Pozycja w budżecie dotycząca dochodów: || Środki zapisane w budżecie na bieżący rok budżetowy || Wpływ wniosku/inicjatywy[45]

Rok N || Rok N+1 || Rok N+2 || Rok N+3 || wprowadzić taką liczbę kolumn dla poszczególnych lat, jaka jest niezbędna, by odzwierciedlić cały okres wpływu (por. pkt 1.6)

Artykuł …. || || || || || || || ||

W przypadku wpływu na dochody różne należy wskazać pozycję(-e) wydatków w budżecie, którą(-e) ten wpływ obejmie.

Należy określić metodę obliczania wpływu na dochody.

[1]               COM(2010) 2020 final.

[2]               COM(2012) 494 final.

[3]               COM(2008) 791 final.

[4]               COM(2010) 771 final.

[5]           Dyrektywa 2008/56/WE, Dz.U. L 164 z 25.6.2008, s. 19.

[6]           Dyrektywa 2009/28/WE, Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 16.

[7]               Decyzja 884/2004/WE, Dz.U. L 167 z 30.4.2004, s. 1.

[8]               Dyrektywa Rady 92/43/EWG, Dz.U. L 206 z 22.7.1992, s. 7.

[9]               Dz.U. L 197 z 21.7.2001, s. 30.

[10]             Dz.U. C 369 z 17. 12. 2011, s. 14.

[11]             Dz.U. C […] z [...], s. [...].

[12]             Dz. U. C […] z […], s. […].

[13]             COM(2007) 575 final.

[14]             Dz.U. L 164 z 25.6.2008.

[15]             COM(2010) 2020 final.

[16]             Konkluzje Rady z dnia 17 czerwca 2010 r.

[17]             COM(2012) 494 final.

[18]             Wniosek COM (2011) 804 final.

[19]             Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 16.

[20]             Dz.U. L 358 z 31.12.2002, s. 59.

[21]          Dz.U. L 167 z 30.4.2004, s. 1.

[22]             COM(2011) 244 final.

[23]             COM(2011) 571 final.

[24]             COM(2013) XXX.

[25]             COM(2010) 461 final.

[26]             Dz.U. L 197 z 21.7.2001.

[27]             Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13.

[28]             Dz.U. L 55 z 28.2.2011.

[29]             ABM: Activity Based Management: zarządzanie kosztami działań – ABB: budżet zadaniowy.

[30]             O którym mowa w art. 49 ust. 6 lit. a) lub b) rozporządzenia finansowego.

[31]             Wyjaśnienia dotyczące trybów zarządzania oraz odniesienia do rozporządzenia finansowego znajdują się na następującej stronie: http://www.cc.cec/budg/man/budgmanag/budgmanag_en.html

[32]             O których mowa w art. 185 rozporządzenia finansowego.

[33]             Środki zróżnicowane/ środki niezróżnicowane.

[34]             EFTA: Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu.

[35]             Kraje kandydujące oraz w stosownych przypadkach potencjalne kraje kandydujące Bałkanów Zachodnich.

[36]             Rok N jest rokiem, w którym rozpoczyna się wprowadzanie w życie wniosku/inicjatywy.

[37]             Wsparcie techniczne lub wsparcie administracyjne oraz wydatki na wsparcie w zakresie wprowadzania w życie programów lub działań UE (dawne pozycje „BA”), pośrednie badania naukowe, bezpośrednie badania naukowe.

[38]             Realizacje odnoszą się do produktów i usług (np.: liczba sfinansowanych wymian studentów, liczba kilometrów wybudowanych dróg itp.).

[39]             Zgodnie z opisem w punkcie 1.4.2. „Cel(e) szczegółowy(-e)…”.

[40]             Wsparcie techniczne lub wsparcie administracyjne oraz wydatki na wsparcie w zakresie wprowadzania w życie programów lub działań UE (dawne pozycje „BA”), pośrednie badania naukowe, bezpośrednie badania naukowe.

[41]             AC = pracownik kontraktowy; INT = pracownik tymczasowy; JED = młodszy oddelegowany ekspert; AL = członek personelu miejscowego; END = oddelegowany ekspert krajowy.

[42]             W ramach pułapu na personel zewnętrzny ze środków operacyjnych (dawne pozycje „BA”).

[43]             Przede wszystkim fundusze strukturalne, Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) oraz Europejski Fundusz Rybacki.

[44]             Zob. pkt 19 i 24 porozumienia międzyinstytucjonalnego.

[45]             W przypadku tradycyjnych zasobów własnych (opłaty celne, opłaty wyrównawcze od cukru) należy wskazać kwoty netto, tzn. kwoty brutto po odliczeniu 25 % na poczet kosztów poboru.