This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52013DC0253
COMMUNICATION FROM THE COMMISSION TO THE EUROPEAN PARLIAMENT, THE COUNCIL, THE EUROPEAN ECONOMIC AND SOCIAL COMMITTEE AND THE COMMITTEE OF THE REGIONS Energy Technologies and Innovation
KOMUNIKAT KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY, EUROPEJSKIEGO KOMITETU EKONOMICZNO-SPOŁECZNEGO I KOMITETU REGIONÓW Technologie i innowacje w dziedzinie energii
KOMUNIKAT KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY, EUROPEJSKIEGO KOMITETU EKONOMICZNO-SPOŁECZNEGO I KOMITETU REGIONÓW Technologie i innowacje w dziedzinie energii
/* COM/2013/0253 final */
KOMUNIKAT KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY, EUROPEJSKIEGO KOMITETU EKONOMICZNO-SPOŁECZNEGO I KOMITETU REGIONÓW Technologie i innowacje w dziedzinie energii /* COM/2013/0253 final */
KOMUNIKAT KOMISJI DO PARLAMENTU
EUROPEJSKIEGO, RADY, EUROPEJSKIEGO KOMITETU EKONOMICZNO-SPOŁECZNEGO I
KOMITETU REGIONÓW Technologie i innowacje w dziedzinie energii 1. WPROWADZENIE Technologie i innowacje mają kluczowe
znaczenie dla wszystkich wyzwań w dziedzinie energii, przed którymi stoimy
... UE musi zwiększyć starania, aby
wprowadzić na rynek nowe, wysokowydajne, niskokosztowe i niskoemisyjne
technologie w dziedzinie energii sprzyjające zrównoważonemu
rozwojowi. Nowe technologie są nieodzowne w celu osiągnięcia
wszystkich celów UE na 2020 r.[1]
w zakresie energii, zmiany klimatu, polityki gospodarczej i społecznej, a
także celów na rok 2030 i rok 2050. UE musi posiadać solidną i
dynamiczną strategię na rzecz technologii i innowacji, aby
realizować cele strategiczne, zwiększać
konkurencyjność i usprawniać koordynację projektów
inwestycyjnych. … oraz uzupełniają unijne
prawodawstwo dotyczące energii Polityka EU w dziedzinach wewnętrznego
rynku energii, efektywności energetycznej i odnawialnych źródeł
energii wspiera wprowadzanie technologii na rynek, począwszy od paneli
fotowoltaicznych, poprzez wysokosprawne urządzenia i inteligentne
liczniki, aż po automatykę domową. UE musi kontynuować
wzmacnianie roli techniki i innowacji w ramach polityki energetycznej, nie
tylko odnośnie do poszczególnych technologii, ale również poprzez
wprowadzanie w życie nowych modeli, dostosowanie rynkowe i społeczne
oraz usprawnienia systemów energetycznych, które zapewniają
długoterminową perspektywę strategiczną na potrzeby projektów
inwestycyjnych. … w nieustannie się zmieniającym
krajobrazie energetycznym. Wynikiem polityki UE jest stały wzrost
globalnych inwestycji w odnawialne źródła energii wymagający
większej elastyczności i zarządzania energią. Stopniowe
wycofywanie energii jądrowej w niektórych państwach oraz
gwałtowna ekspansja niekonwencjonalnego wydobycia gazu ziemnego
powodują na całym świecie zmiany dotyczące ekonomiki rynku
energii. W celu wspierania konkurencyjności unijnego przemysłu
polityka UE w zakresie technologii i innowacji energetycznych musi
zapewniać natychmiastowe zmniejszanie kosztów i przyspieszenie procesu
wprowadzania nowych technologii na rynek. Ma to szczególnie duże znaczenie
w okresie spowolnienia gospodarczego mającego bezpośredni wpływ
na inwestycje prywatne i budżety poszczególnych państw. 2. CO UDAŁO SIĘ
OSIĄGNĄĆ W UE? 2.1. Prawodawstwo zapewniło
dostęp technologii i innowacji do rynku Wewnętrzny rynek energii UE wspiera
tworzenie otwartych i konkurencyjnych rynków, w ramach których podmioty z
branży przemysłu inwestują w nowe i innowacyjne technologie i
usługi. Skala wewnętrznego rynku energii zapewnia siłom rynkowym
wystarczającą przestrzeń, aby umożliwić im
stymulowanie rozwoju technicznego i innowacji. Działania takie są
wspierane staraniami mającymi na celu modernizację, integrację i
ekspansję infrastruktury sieciowej do roku 2020 i w dalszych latach, ze
szczególnym uwzględnieniem energii elektrycznej. UE określiła 12
korytarzy priorytetowych, m.in. w celu zintegrowania większych ilości
energii elektrycznej z instalacji wiatrowych i słonecznych, przy
jednoczesnym zapewnieniu ciągłych dostaw. Przepisy techniczne
opracowywane na potrzeby rynku wewnętrznego (tzn. kodeksy sieci)
koncentrują się na kwestii integracji sieci w odpowiedzi na zmiany
systemu energetycznego. W ramach takich działań operatorzy systemów
przesyłowych (OSP) opracowują nowe metody tworzenia modeli i bardziej
inteligentne narzędzia do eksploatacji sieci. Aktywizacja konsumentów na
zintegrowanym rynku energii oznacza, że polityka UE stanowi również
motor rozwoju inteligentnych technologii powiązanych z technologiami
informatycznymi, takich jak inteligentne liczniki, samochody elektryczne,
mechanizmy kształtujące efektywne wykorzystanie energii elektrycznej
przez konsumentów, mikrogeneracja i lokalne przechowywanie energii w celu
uwzględnienia zmiennego popytu i lepszej kontroli zużycia. Aby osiągnąć cele wyznaczone na
rok 2020, w ramach unijnej polityki energetycznej udziela się wsparcia dla
technologii niskoemisyjnych. Nastąpił intensywny wzrost energii
pozyskiwanej z odnawialnych źródeł i znaczne obniżenie kosztów
do czego przyczyniły się dyrektywa w sprawie odnawialnych
źródeł energii i wsparcie ze strony państw członkowskich. W
ramach przechodzenia na technologie niskoemisyjne w polityce UE silnie
propagowano technologie wychwytywania i składowania dwutlenku węgla
(CCS) i bardziej bezpieczne wytwarzanie energii elektrycznej w elektrowniach
jądrowych. Na skutek działań w ramach unijnej
polityki na rzecz efektywności energetycznej i odnośnego
prawodawstwa, w tym dyrektyw w sprawie efektywności energetycznej i
ekoprojektu, na rynek wprowadzane są kolejne technologie.
Jednocześnie sektorowe prawodawstwo dotyczące efektywności
energetycznej w odniesieniu do ekoprojektu wymusza opracowywanie i wprowadzanie
urządzeń o wysokiej efektywności energetycznej (np. kotłów,
pralek, telewizorów, komputerów) i zapewnia konsumentom oszczędności
energii. W sektorze budownictwa prawodawstwo UE wspiera remonty budynków
zwiększające ich efektywność energetyczną oraz
budowanie budynków o niemal zerowym zużyciu energii. W sektorze transportu
udziela się wsparcia dla pojazdów niskoemisyjnych i elektrycznych. Unijny system handlu emisjami i decyzja w
sprawie wspólnego wysiłku redukcyjnego spowodowały, że cena
emisji gazów cieplarnianych stała się częścią
bieżących działań biznesowych i decyzji inwestycyjnych w
UE, przyczyniając się do znacznego zmniejszenia emisji; nie stanowi
ona jeszcze jednak podstawowego czynnika stymulującego długoterminowe
inwestycje w technologie niskoemisyjne ze względu na niskie i zmienne ceny
emisji, które obowiązują jako reakcja na kryzys. 2.2. Poprawa warunków ramowych
regulujących badania i innowacje W projekcie Unia innowacji określono
zintegrowaną strategię na rzecz badań i innowacji
zakładającą poprawę finansowania publicznego i
likwidację barier utrudniających inwestycje prywatne. Uzyskano
znaczne postępy w celu poprawy warunków ramowych, m.in. w zakresie
jednolitego systemu ochrony patentowej (zdecydowane obniżenie kosztów
dotyczących patentów), efektywnego ogólnounijnego systemu kapitału
wysokiego ryzyka i unowocześnienia przepisów w zakresie zamówień
publicznych. Europejska przestrzeń badawcza powoduje wzmocnienie efektów,
jakie przynoszą dla naukowców środki przeznaczane na badania przez
państwa europejskie i warunki ramowe, między innymi poprzez
ukierunkowanie środków pochodzących z różnych państw
członkowskich, poprawę możliwości prowadzenia kariery
zawodowej oraz zapewnienie naukowcom większej mobilności i
dostępu do zaplecza badawczego spełniającego najwyższe
światowe normy. 2.3. Plan EPSTE – siła
napędowa siódmego programu ramowego UE w zakresie badań i rozwoju Unijny strategiczny plan w dziedzinie
technologii energetycznych (plan EPSTE) został ustanowiony w roku 2008
jako ramy stymulujące rozwój technologii będące
częścią unijnej polityki energetycznej i przeciwdziałania
zmianie klimatu.. Jego podstawę stanowi trójfilarowa struktura wykonawcza
( grupa sterująca, europejskie inicjatywy przemysłowe i europejskie stowarzyszenie
badań nad energią), a wsparcie zapewnia mu system informacyjny
(SETIS))[2].
Zespół kierujący ds. strategicznych technologii energetycznych
umożliwia uporządkowany dialog z państwami członkowskimi
skutkujący większym dostosowaniem polityki poszczególnych krajów w
zakresie badań i innowacji w dziedzinie energii i wspiera przechodzenie na
wspólne działania mające na celu szybsze i bardziej efektywne
osiąganie wspólnych celów. W planie EPSTE dokonano kategoryzacji
technologii najbardziej istotnych pod kątem celów na rok 2020 w zakresie
polityki energetycznej i przeciwdziałania zmianie klimatu: energia
wiatrowa, słoneczna, sieci elektroenergetyczne, CCS, bioenergia, energia
jądrowa, ogniwa paliwowe i wodór, efektywność energetyczna.
Europejskie inicjatywy przemysłowe ustanowione dla wszystkich
powyższych sektorów określają priorytetowe obszary badań i
innowacji w ramach planów działania na rzecz rozwoju technologii z
uwzględnieniem planów działań dotyczących materiałów[3] i skoncentrowały
działania na dużych projektach mających znaczenie dla Europy.
Dzięki europejskiemu stowarzyszeniu badań nad energią kumulowany
jest potencjał badawczy poszczególnych państw w celu opracowywania
nowych rozwiązań, których skutki będą odczuwalne
również po roku 2020. Unijne środki finansowe na
realizację tych inicjatyw udostępniono przede wszystkim za
pośrednictwem siódmego programu ramowego w zakresie badań (7PR),
łącząc jego różne części, takie jak energia i
kluczowe technologie wspomagające (np. ICT i materiały). W latach 2007-2012
w ramach tematu „energia” FP7 udzielono wsparcia dla około 350 projektów
opiewającego na kwotę 1,8 mld EUR. Z 7PR udzielano również
znacznego wsparcia w ramach partnerstw publiczno-prywatnych i instrumentów
finansowych (zob. informacje w dalszej części dokumentu). Wsparcia na
poziomie UE udzielono także za pośrednictwem Europejskiego Instytutu
Innowacji i Technologii (EIT) i jego wspólnoty wiedzy i innowacji „InnoEnergy”.
Znaczne dodatkowe środki finansowe zostały przekazane z Europejskiego
programu energetycznego na rzecz naprawy gospodarczej (EPENG) i programu NER300.
Publiczne i prywatne inwestycje w rozwój techniczny dla sektorów objętych
planem EPSTE wzrosły z kwoty 3,2 mld EUR w 2007 r. do 5,4 mld EUR w 2010
r.[4] (wykres 1). Obecnie podmioty z
branży energetycznej zapewniają około 70 % całkowitych
środków na inwestycje w badania i innowacje stanowiących priorytet w
planie EPSTE, natomiast udziały państw członkowskich i Komisji
Europejskiej wynoszą odpowiednio 20 % i 10 %. Wykres 1 Szacunkowe
dane dotyczące inwestycji publicznych i korporacyjnych w zakresie
badań i rozwoju z podziałem na technologie i źródła w 2010
r. (JRC/SETIS)[5] W wyniku powyższych starań w
zakresie technologii objętych planem EPSTE odnotowano znaczące
osiągnięcia dotyczące rozwoju technicznego i zmniejszania
kosztów. W ciągu ostatnich dwóch
dziesięcioleci ceny systemów fotowoltaicznych uległy zmniejszeniu na
całym świecie w skutek rozwoju technologii i rynków. Ceny
modułów fotowoltaicznych zmniejszyły się gwałtownie (trzykrotny
spadek w ciągu ostatnich dwóch lat)[6]. Cel
wyznaczony dla planu EPSTE wynoszący 1 EUR/kW[7] do roku 2030 może
zostać osiągnięty do roku 2020, tym samym pozwalając
znacznie ograniczyć koszty dla społeczeństwa. Energia wiatrowa (wytwarzana głównie na
lądzie) ma znaczny udział w wytwarzanej energii elektrycznej: 106 GW
mocy instalacji wiatrowych wprowadzonych do eksploatacji do końca 2012 r.
wytworzyło 210 TWh, co stanowi 7 % energii elektrycznej wytworzonej w
Europie[8].
Roczne obroty największych dostawców urządzeń do wytwarzania
energii wiatrowej osiągnęły 20 mld EUR w 2012 r. Rynek energii
wiatrowej ma charakter globalny, jednak podlega lokalnym wpływom:
ogólnoświatowy udział producentów turbin zależy w znacznym
stopniu od wyników osiąganych na ich rynkach lokalnych. UE
kontynuuje również starania w zakresie zastosowań rozwiązań
służących wytwarzaniu energii wiatrowej na morzu; technologia w
tym obszarze jest wciąż doskonalona, a koszty maleją. W sektorze transportowym działania UE
koncentrują się na osiągnięciu celu przewidującego 10-proc.
udział energii pochodzącej z odnawialnych źródeł energii w
ogólnym zużyciu energii, dzięki wykorzystaniu paliw alternatywnych. W
celu rozwiązania problemu pośredniej zmiany użytkowania gruntów,
Komisja zaproponowała, aby nie więcej niż połowa 10 % celu
obejmowała konwencjonalne biopaliwa, tym samym zwiększając
zapotrzebowanie na zaawansowane biopaliwa do 6 Mtoe lub 15 gatunków roślin
- każdy w ilości rocznej wynoszącej 100 Ktoe. Inicjatywa ta
miała udany debiut, w ramach którego ze środków 7PR sfinansowano 9
dużych projektów demonstracyjnych dotyczących lignocelulozy o mocach
wytwórczych wynoszących 40-80 tysięcy ton rocznie. 2.4. Program Inteligentna Energia
dla Europy Od roku 2007 program na rzecz innowacji -
Inteligentna Energia dla Europ - wspiera absorpcję przez rynek technologii
i usuwanie barier niezwiązanych z kwestiami technicznymi (finansowych,
regulacyjnych i administracyjnych). Program koncentrował się na
efektywności energetycznej i energii odnawialnej. Za pośrednictwem
ponad 300 projektów umożliwił powiązane inwestycje o
wartości przekraczającej 4 mld EUR we wszystkich sektorach, w których
następuje ostateczne zużycie, w tym w transporcie. Program Inteligentna Energia dla Europy
spowodował upowszechnienie się nowych modeli biznesowych, które
wykorzystują finansowanie ze źródeł prywatnych. Przykładem
takiego modelu biznesowego są umowy o poprawę efektywności
energetycznej, w ramach których początkowe inwestycje w środki
powodujące oszczędność energii są rekompensowane przez
oszczędności uzyskiwane dzięki wyższej efektywności
energetycznej. Dotychczas w ramach programu Inteligentna Energia dla Europy
zastosowano ten model biznesowy w 10 państwach członkowskich, przy
czym w kilku z nich koncepcja ta była dotychczas niemal nieznana. Dzięki programowi Inteligentna Energia
dla Europy nawiązano współpracę z instytucjami finansowymi
dzięki czemu udało się zdobyć środki na inwestycje o
wartości około 2 mld EUR (przy środkach UE wynoszących 38
mln EUR) w zrównoważoną energię za pomocą narzędzi
pomocy w rozwijaniu projektów (ELENA[9]
i inicjatywa na rzecz pozyskiwania lokalnych środków na inwestycji w
energię). Program jako pierwszy zapewnił wsparcie dla podmiotów
mających istotny udział w transformacji energetycznej, takich jak
władze lokalne i regionalne, szkoły, szpitale i podmioty
zajmujące się budownictwem socjalnym, a także zaspokoił
potrzeby osób zajmujących się aspektami praktycznymi takich
działań poprzez szkolenia i informacje. Oczekuje się, że
inwestycje przyniosą oszczędności energii przekraczające 2000
GWh/rok. Poprzez inicjatywę „Build-up Skills”,
program zaspokaja potrzeby praktyków w celu budowania w całej UE budynków
o niemal zerowym zużyciu energii. Jeśli chodzi o gałęzie
przemysłu o wysokim zużyciu energii projekt CARE+ zmotywował
MŚP w przemyśle chemicznym do osiągnięcia
oszczędności energii rzędu 10-20 %. 2.5. Partnerstwo
publiczno-prywatne i wspólne przedsiębiorstwo Wspierane ze środków 7PR wspólne
przedsiębiorstwo na rzecz technologii ogniw paliwowych i technologii
wodorowych umożliwiło wdrożenie prowadzonego przez przemysł
programu działań badawczo-demonstracyjnych obejmujących
zastosowania energii elektrycznej w transporcie, jak i jej zastosowania
stacjonarne. Przyznane do tej pory dotacje o wartości 380 mln EUR
pozwoliły spopularyzować na rynku wiele zastosowań (np. pojazdy
transportujące materiały, awaryjne systemy zasilania), a
jednocześnie spowodowały zmniejszenie kosztów i zwiększenie
sprawności oraz okresu działania takich rozwiązań. Partnerstwo publiczno-prywatne ukierunkowane
na badania dotyczące efektywności energetycznej budynków i fabryk
przyszłości oraz ekologicznych samochodów skupiło podmioty w
każdym z wymienionych sektorów w celu wypracowania wspólnego planu i
skierowania środków unijnych na finansowanie zawartych w nim celów. W
latach 2009-2012 UE przeznaczyła na ten cel 1,6 mld EUR, a inwestycje
sektora prywatnego były na podobnym poziomie. Projekty realizowane w
ramach partnerstwa publiczno-prywatnego okazały się skuteczne pod
względem powszechnego uczestnictwa MŚP. 2.6. Poprawa dostępu do
finansowania dłużnego – mechanizm finansowania oparty na podziale
ryzyka W ramach 7PR mechanizm finansowania oparty na
podziale ryzyka zapewnia wsparcie Europejskiemu Bankowi Inwestycyjnemu (EBI),
pozwalając mu stawiać do dyspozycji kredyty o wartości
zbliżonej do 10 mld EUR (przy czym wkład UE ma wartość 1
mld EUR) w celu pozyskania inwestycji w badania i innowacje o wartości
przekraczającej 20 mld EUR, głównie ze strony dużych i
średnich przedsiębiorstw. Za pomocą mechanizmu finansowania
opartego na podziale ryzyka zachęca się promotorów projektów do
podejmowania działań w zakresie badań i innowacji
obciążonych wysokim poziomem ryzyka. W latach 2009-2012 sektor
energetyczny stanowił 14-18 % portfela mechanizmu finansowania opartego na
podziale ryzyka i obejmował inwestycje w duże projekty prototypowe
dotyczące energii słonecznej i wiatrowej oraz inwestycje mające
na celu zwiększenie efektywności energetycznej ze szczególnym
uwzględnieniem przemysłu samochodowego. 2.7. Perspektywa regionalna –
wsparcie ze środków polityki spójności W budżecie polityki spójności na
zrównoważoną energię przeznaczono znaczne środki, przy czym
w okresie programowania 2007-2013 zaplanowano przekazanie ponad 10 mld EUR na
inwestycje w zakresie efektywności energetycznej i odnawialnych
źródeł energii. Przykładem działania w tej dziedzinie jest
projekt Wave Hub w południowo-zachodniej Anglii mający na celu
stworzenie największej na świecie instalacji badawczej dla
urządzeń wytwarzających energię elektryczną z energii
fal. Kolejny przykład to projekt Green Buildings Cluster w Dolnej Austrii,
który łączy osoby z sektora budownictwa z naukowcami w celu
podjęcia wyzwań, takich jaki zmiana klimatu i umożliwia
innowacje poprzez współpracę. 2.8 Ocena unijnych ram
związanych z technologiami i innowacjami w dziedzinie energii Europa znajduje się na
właściwej drodze do stymulowania rozwoju technologii w dziedzinie
energii i stworzenia właściwych warunków na potrzeby innowacji,
jednak należy podjąć jeszcze wiele działań. Gwałtownie zmieniający się
krajobraz energetyczny wymaga systemowego podejścia i możliwości
reagowania na rozwój sytuacji. Zarówno ocena wdrożenia planu EPSTE[10], jak i konsultacje
społeczne[11]
przeprowadzone na potrzeby niniejszego komunikatu potwierdzają, że
plan EPSTE wymaga lepszego ukierunkowania na integrację systemu
energetycznego, integrację działań w ramach łańcucha
innowacji i wzmocnionej koordynacji pomiędzy europejskimi inicjatywami
przemysłowymi oraz europejskim stowarzyszeniem badań nad energią
w celu wspierania powyższych działań. Konieczny jest dalszy,
jeszcze bardziej intensywny rozwój przemysłowego łańcucha
dostaw, a wzmożona koordynacja pomiędzy zainteresowanymi stronami i
inwestycje w ramach łańcucha badań i innowacji są konieczne
w celu przyspieszenia rozwoju nowych rozwiązań i ich absorpcji przez
rynek. Oprócz tego, pomimo faktu, że
państwa członkowskie rzeczywiście podzielają wspólne cele w
zakresie przemysłu i badań, ich zaangażowania w plan EPSTE nie
jest obecnie optymalne. Skoordynowane lub wspólne inwestycje państw
członkowskich i UE należy wspierać w celu wykorzystania
potencjału inwestycji sektora prywatnego wspomagających plany
działania na rzecz rozwoju technologii europejskich inicjatyw
przemysłowych i wspólne programy europejskiego stowarzyszenia badań
nad energią. Analogicznie należy zapewnić jednoznaczne
zaangażowanie partnerów przemysłowych, m.in. w partnerstwo
publiczno-prywatne w oparciu o wspólną wizję i jasno określone
cele, natomiast potencjał badawczy w ramach europejskiego stowarzyszenia
badań nad energią musi być bardziej zintegrowany w celu
przyspieszenia osiągania wyników przy silniejszym powiązaniu z
przemysłem. W zewnętrznej ocenie programu
Inteligentna Energia dla Europy z 2011 r.[12]
stwierdzono, że odgrywa on kluczową rolę w rozwijaniu innowacji
w zakresie usług, wiedzy i tworzeniu zdolności oraz nowych modeli
biznesowych, które wykorzystują prywatne finansowanie na potrzeby
wprowadzania na rynek technologii na rzecz efektywności energetycznej i
odnawialnych źródeł energii. W oparciu o ten przykład udanej
inicjatywy należy rozszerzać środki wspierające
upowszechnianie się na rynku innowacji w dziedzinie energii na inne
obszary polityki w dziedzinie energii, przy czym środki te powinny być
mocniej powiązane z funduszami strukturalnymi i funduszami spójności.
W podobnym tonie w okresowej ocenie wspólnego
przedsiębiorstwa na rzecz technologii ogniw paliwowych i technologii
wodorowych[13]
zalecono silniejsze skupienie się na stosowanych badaniach i
wielkoskalowych działaniach demonstracyjnych powiązanych z potrzebami
systemu energetycznego, takich jak wykorzystanie wodoru do celów przechowywania
energii elektrycznej pochodzącej z odnawialnych źródeł energii. Powyższe sygnalizuje
konieczność istnienia zintegrowanego łańcucha badań i
innowacji na poziomie UE od podstawowych badań aż po etap
wprowadzenia na rynek. 3. STRATEGIA NA RZECZ TECHNOLOGII I
INNOWACJI W DZIEDZINIE ENERGII DO ROKU 2020 I NA DALSZE LATA Europejska strategia na rzecz technologii i
innowacji w dziedzinie energii musi zwiększyć tempo innowacji w
ramach najbardziej progresywnych technologii niskoemisyjnych i nowatorskich
rozwiązań oraz wypełnić lukę pomiędzy badaniami i
rynkiem. Powyższe zostało jednoznacznie odzwierciedlone w propozycjach
Komisji dotyczących programu „Horyzont 2020”, łączących
wsparcie UE dla badań i innowacji (w tym inicjatywy stanowiące
kontynuację 7PR i programu „Inteligentna Energia dla Europy II”, a
także dalsze wsparcie dla programu „Inteligentna Energia dla Europy”) w
ramach uproszczonego systemu. Środki finansowe UE nadal stanowią
jednak ograniczoną część puli środków finansowych w
Europie ogółem, zatem podstawowe zasady i postępy muszą
odpowiadać w równym stopniu inwestycjom państw członkowskich i
sektora prywatnego. Wdrożenie musi się w coraz większym stopniu
opierać na partnerstwie zapewniającym niezbędną skalę
i zakres, a także zapewniać większe skutki przy wykorzystaniu
ograniczonych zasobów publicznych i prywatnych. 3.1. Zasady podstawowe Zwiększanie wartości na
szczeblu UE Interwencja UE musi się koncentrować
tam, gdzie naprawdę stanowi wartość dodaną. Powinna
się ona skupiać na zakrojonych na szeroką skalę
działaniach wykraczających poza to co państwa członkowskie
są w stanie osiągnąć, działając samodzielnie lub
ramach inicjatyw dwustronnych przy promowaniu innowacji poprzez regulację
i finansowanie. Powinna wspierać budowanie potencjału w zakresie
badań i innowacji w celu przyspieszenia rozwoju i uzyskania efektu skali. Przy wyznaczaniu priorytetów należy
brać pod uwagę cały system energetyczny Rozwój technologii w dziedzinie energii
należy postrzegać z perspektywy świadczenia klientom efektywnych
pod względem kosztów usług energetycznych ( oświetlenia,
ogrzewania, chłodzenia, ekologicznej transportu itp.). Rozwój techniczny w
poszczególnych dziedzinach należy oceniać pod kątem jego
integracji i wpływu, jaki wywiera na cały system energetyczny
(produkcję, przesył, dystrybucję i zużycie energii). Podejście
systemowe oznacza przekraczanie istniejących podziałów pomiędzy
źródłami energii a ich wykorzystaniem, i należy w nim zatem
wykorzystywać synergię pomiędzy sektorami (np. sektory
energetyczny, ICT, transportu, rolnictwa), wykorzystując uzupełnianie
się różnych sektorów i efekty wykraczające poza granice
poszczególnych sektorów, a także poszukiwanie rozwiązań
obejmujących cały cykl życia, które zmniejszają
całościowe zapotrzebowanie na energię poprzez zmniejszenie
ilości odpadów i recykling materiałów. Integrowanie działań w ramach
łańcucha innowacji w dziedzinie energii i wzmacnianie
połączeń z polityką energetyczną Wspieranie cyklu innowacji, począwszy od
podstawowych badań aż po akceptację nowych rozwiązań
na rynku oznacza wspieranie środków zmierzających do upowszechnienia
na rynku w celu budowania potencjału, sprawdzania koncepcji
dotyczących technologii następnych generacji, usuwanie barier
regulacyjnych, analizowanie warunków na rynku dla konkretnych technologii i
tworzenie klimatu dla inwestycji oraz perspektywy sprzyjającej dalszym
inwestycjom w innowacje. Kumulowanie zasobów i wykorzystanie
portfela instrumentów finansowych Wyzwanie dotyczące energii wymaga
inwestycji w badania i innowacje przekraczających możliwości
pojedynczego państwa członkowskiego lub przedsiębiorstwa
prywatnego. W okresie, gdy rozwiązania na bazie badań są pilnie
konieczne, a zasoby publiczne są pod dużą presją,
występuje konieczność wykorzystania poszczególnych inwestycji
państw członkowskich w celu wspierania przemysłu poprzez programy
umożliwiające ambitny i kompleksowy rozwój przemysłu, a
także w celu wspierania pośredniego poprzez wzmożoną
integrację krajowych środków instytucjonalnych i ośrodków
badawczych. Poszczególne etapy innowacji i wdrażania wymagają
odpowiednich mechanizmów finansowania. Należy wzmocnić wykorzystanie
efektów synergii z unijnymi funduszami strukturalnymi i inwestycyjnymi, w
szczególności poprzez krajowe lub regionalne strategiczne ramy polityki
dotyczące badań i innowacji na rzecz inteligentnej specjalizacji[14]. Na potrzeby finansowania
innowacji można również wykorzystać inne programy, np.
instrument „Łącząc Europę” (inteligentne sieci i autostrady
elektroenergetyczne) lub instrumenty finansowania, takie jak instrumenty proponowane
w elemencie programu „Horyzont 2020” – dostęp do finansowania
kapitałem wysokiego ryzyka lub programy wprowadzane bezpośrednio
przez Europejski Bank Inwestycyjny. Można ponadto przewidywać
powstanie w przyszłości mechanizmów finansowania w oparciu o system
handlu emisjami podobny do programu NER 300. Stosowanie otwartego podejścia przy
koncentrowaniu się na najbardziej obiecujących technologiach w
okresie po roku 2020 Większość technologii w
dziedzinie energii charakteryzuje się długimi terminami
wdrożenia, zatem decyzje w sprawie inwestycji będą miały
skutki w okresie wykraczającym znacznie poza rok 2020. W związku z
tym UE musi wspierać rozwój szerokiego wachlarza technologii, które
mogą zostać wprowadzone do eksploatacji po 2020 r. Strategia na rzecz
technologii i innowacji w dziedzinie energii tworzy ramy do celów zapewnienia
efektów ekonomicznych oraz możliwych do wprowadzenia technologii i
rozwiązań krótko- i długoterminowych dla UE i rynku
światowego. Jej podstawę stanowi wniosek Komisji dotyczący
programu „Horyzont 2020”, który oczekuje obecnie na decyzje w ramach procesu
legislacyjnego. Będzie ona również uwzględniać wyniki
debaty na temat zielonej księgi w sprawie ram polityki w zakresie klimatu
i energii na rok 2030. 3.2 Kluczowe niezbędne zmiany Uwolnienie całego potencjału
efektywności energetycznej, koncentracja na końcowym zużyciu Inwestowanie w efektywność
energetyczną zapewnia oszczędności dla konsumentów i
umożliwia przemysłowi UE uzyskanie większej
niezależności od cen energii, ograniczenie kosztów i zwiększenie
konkurencyjności. Budynki,
zużywając niemal 40 % energii końcowej, stanowią priorytet
w zakresie zwiększania wskaźnika renowacji obecnych budynków w celu
uzyskania wysokiej efektywności energetycznej i budowania nowych budynków
o niemal zerowym zużyciu energii. Nowe materiały budowlane, projekty
integrujące w ramach budynków zużycie energii ze źródeł
odnawialnych oraz nowe koncepcje i modele biznesowe dotyczące remontów
budynków w celu uzyskania wysokiej efektywności energetycznej muszą
być opracowywane i demonstrowane. Inicjatywy takie muszą być
wspierane dzięki zbieżności krajowych i regionalnych
podejść regulacyjnych w celu zmniejszenia obciążeń
administracyjnych, ustanowienia znormalizowanych metodyk na potrzeby pomiaru
efektywności energetycznej budynków i ułatwiać powstanie
wspólnego rynku. Opracowywanie i wprowadzanie innowacji, które
w znacznym zakresie zmniejszają koszty energii dla przemysłu, musi
być traktowane priorytetowo, w szczególności w przypadku
gałęzi przemysłu o dużym zużyciu energii i MŚP
(np. użycie przemysłowych materiałów izolacyjnych w całej
Europie spowodowałoby zmniejszenie rocznego zużycia energii o 4 %).
Powyższe obejmuje wsparcie w zakresie rozwijania umiejętności
pozwalające dostrzec oszczędności z tytułu
efektywności energetycznej w przemyśle poprzez szkolenia audytorów
energetycznych i osób zarządzających energią. Zapewnianie konkurencyjnych
rozwiązań na rzecz ekologicznego, trwałego, bezpiecznego i
efektywnego systemu energetycznego Innowacje, które zapewniają
elastyczność i bezpieczeństwo europejskiego systemu
energetycznego, spowodują obniżenie kosztów całej
infrastruktury energetycznej i przygotują ją na przyjęcie
znacznie większych ilości energii ze źródeł odnawialnych.
Technologie magazynowania energii elektrycznej będą istotne na
poziomie przesyłu i dystrybucji. Innowacje są konieczne w celu zapewniania
ciągłości dostaw energii elektrycznej i racjonalizacji
zapotrzebowania na infrastrukturę poprzez efektywne kosztowo
zrównoważenie energii elektrycznej wytwarzanej ze źródeł odnawialnych,
na poziomie lokalnym poprzez mechanizmy kształtujące efektywne
wykorzystanie energii elektrycznej przez konsumentów i elastyczność,
a na poziomie przesyłu poprzez innowacje w zakresie przesyłu energii
elektrycznej na duże odległości w celu umożliwienia
bilansowania pomiędzy lokalizacjami zasilanymi energią
pochodzącą z różnych odnawialnych źródeł energii, np.
na potrzeby przyłączania wiatrowej energii morskiej. Technologie, które umożliwiają aktywne
uczestnictwo konsumentów pozwolą na poprawę efektywności
energetycznej w sieciach poprzez szersze wykorzystanie ICT. Innowacje w
zakresie sieci dystrybucji i rozwój rynku, które zapewnią konsumentom
większą samodzielność przy jednoczesnym zagwarantowaniu
właściwej ochrony konsumentów wrażliwych w celu korzystania z
najlepszych cen i parametrów energii oraz wytwarzania i sprzedaży
własnej energii. Chociaż dzięki wsparciu
wdrażania w skuteczny sposób opracowano i wprowadzono na rynek szereg
technologii (lądowa energia wiatrowa i słoneczna energia fotowoltaiczna),
to konieczne jest otwarte i elastyczne podejście do dalszego
opracowywania wachlarza efektywnych pod względem kosztowym i trwałych
alternatywnych rozwiązań z zakresu wytwarzania energii. Inne
dające możliwości obszary energetyki obejmują urządzenia
pływające przetwarzające energię fal i inne
pełnomorskie urządzenia przetwarzające energię
wiatrową, energię oceanów, postępy w zakresie skoncentrowanej
energii słonecznej i nowatorskie zastosowania energii fotowoltaicznej.
Konieczna jest dalsza koncentracja na badaniach poświęconych
technologiom ogrzewania i chłodzenia, technologiom wodorowym i ogniw
paliwowych. Innowacje są również konieczne w dziedzinach nowych
materiałów, kluczowych technologii wspomagających, np. ICT,
nanotechnologii, mikro- i nanoelektroniki, fotoniki, biotechnologii i
zaawansowanych procesów wytwarzania. Projekt dotyczący
międzynarodowego eksperymentalnego reaktora termojądrowego (ITER)[15] jest kluczowym elementem
długoterminowych unijnych badań w zakresie energii
termojądrowej. Rozwój techniczny jest konieczny w celu wspierania
bezpiecznej eksploatacji instalacji jądrowych, opracowywania
zrównoważonych rozwiązań na potrzeby gospodarki odpadami
promieniotwórczymi i kompetencji w dziedzinie jądrowej. Powinien
się on koncentrować na bezpieczeństwie istniejących
elektrowni jądrowych, szczególnie pod względem przedłużania
okresów eksploatacji, oraz zapewnieniu bezpieczeństwa instalacji
jądrowych w przyszłości. Należy kontynuować badania w
dziedzinie długoterminowych rozwiązań na rzecz gospodarki
odpadami promieniotwórczymi w Europie poprzez rozwój składowisk
geologicznych. Działaniom tym powinny towarzyszyć obejmujące
różnorodne dziedziny badania dotyczące zagrożeń
związanych z niewielkimi dawkami promieniowania. Nowa generacja reaktorów
rozszczepieniowych, takich jak systemy Generacji IV stanowią potencjalne
długoterminowe rozwiązania w dziedzinie energii jądrowej. Zapewnienie zrównoważonych paliw
alternatywnych dla koszyka paliw na potrzeby transportu europejskiego zgodnie ze strategią na rzecz paliw alternatywnych[16] w celu długoterminowego
zastąpienia ropy naftowej jako źródła energii dla wszystkich
rodzajów transportu. Powyższe wymaga ukierunkowanego rozwoju i redukcji
kosztów paliw (w szczególności zaawansowanych biopaliw, biometanu i wodoru)
i technologii dotyczących zastosowań w transporcie. Wspieranie innowacji w rzeczywistych
warunkach i przy pomocy ram rynkowych Konieczne jest szczególne skupienie na
miastach zużywających znacznie więcej energii niż są w
stanie wytworzyć. Dalsza integracja i optymalizacja przepływów
energii, informacji i transportu na poziomie dzielnic, miast i
społeczności jest konieczna. Przesłanka dotycząca
europejskiego partnerstwa innowacyjnego „Inteligentne miasta i wspólnoty”[17]brzmi: demonstrowanie na
skalę komercyjną inteligentnych rozwiązań miejskich,
których podstawę stanowią ICT, w sektorach energii i transportu,
które to technologie mogą zapewnić efektywne pod względem
kosztów rozwiązania dla europejskich terenów miejskich. Środki dotyczące przyjęcia technologii
na rynku są konieczne do wdrożenia wszystkich innowacyjnych
technologii w dziedzinie energii w celu umożliwienia rozszerzenia
inwestycji w łańcuchy dostaw i w celu wspierania wdrażania
polityki dotyczącej sieci, energii odnawialnej i efektywności energetycznej,
likwidujące bariery inne niż bariery techniczne, z
uwzględnieniem: ·
budowania zdolności uczestników rynku i
władz publicznych do wprowadzania efektywnej polityki i efektywnych
środków umożliwiających dostęp technologii do rynku.
Powyższe obejmuje ustawiczny rozwój specjalistów (np. rozwój
umiejętności techników i inżynierów); ·
wspierania rozwoju i akceptacji innowacyjnych
rozwiązań w zakresie finansowania dla energii odnawialnej i
efektywności energetycznej, w tym finansowania ich wprowadzania. Krajowe i regionalne strategie na rzecz
innowacji muszą odgrywać kluczową rolę w zakresie
wspierania innowacji w warunkach rzeczywistego działania. Powinny one
być mobilizowane do kumulowania zdolności do prowadzenia badań i
innowacji i przyspieszania wykorzystywania i rozpowszechniania wyników
badań i innowacji na rynku, ze szczególnym uwzględnieniem tworzenia
sprzyjającego innowacjom otoczenia biznesowego dla MŚP oraz
regionalnego i lokalnego przemysłu, w tym poprawy dostępu do
finansowania kapitałem wysokiego ryzyka. 4. WDRAŻANIE STRATEGII NA RZECZ
TECHNOLOGII I INNOWACJI W DZIEDZINIE ENERGII Plan EPSTE pozostaje kluczowym instrumentem na
potrzeby sprostania powyższym wyzwaniom. Zapewnia punkt odniesienia dla
unijnych, krajowych, regionalnych i prywatnych inwestycji w badania i innowacje
w dziedzinie energii. Plan EPSTE wymaga jednak wzmocnienia w celu
podjęcia nowych wyzwań i lepszej konsolidacji potencjału w
zakresie badań i innowacji oraz zasobów w całej Europie. W tym celu
proponuje się następujące zmiany: ·
W celu podjęcia kwestii integracji systemu
energetycznego i łańcucha innowacji należy opracować zintegrowany
plan działania, pod kierunkiem grupy sterującej programu EPSTE,
obejmujący kluczowe zasady i środki określone w niniejszym
komunikacie. Zintegrowany plan działania powinien konsolidować
(zaktualizowane) plany działania na rzecz rozwoju technologii przy
jednoczesnym zachowaniu specyfiki poszczególnych technologii; powinien on
obejmować cały łańcuch badań i innowacji,
począwszy od badań podstawowych po demonstrację i wsparcie
wprowadzenia na rynek; powinien on również określać jednoznaczne
role i zadania różnych zainteresowanych stron, takich jak europejskie
stowarzyszenia badań nad energią, europejskie inicjatywy
przemysłowe, Europejski Instytut Innowacji i Technologii, odpowiednie
europejskie inicjatywy realizowane w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego
oraz inne zainteresowane strony, takie jak uniwersytety, inwestorzy i
instytucje finansowe, przy jednoczesnym wspieraniu efektów synergii i interakcji
pomiędzy nimi. Pierwszy zintegrowany plan działania powinien
powstać do końca 2013 r. ·
Na podstawie zintegrowanego planu działania
państwa członkowskie i Komisja powinny opracować plan
działania określający skoordynowane lub wspólne inwestycje poszczególnych
państw członkowskich, pomiędzy państwami członkowskimi
i prowadzone z udziałem UE. Takie inwestycje powinny wykraczać poza
programy dopłat i obejmować instrumenty inżynierii finansowej i
zamówienia. Plan działania będzie wykorzystywał elastyczne
podejście i zawierał różne sposoby wdrożenia, takie jak
zsynchronizowanie finansowania państw członkowskich i Unii w ramach
priorytetów określonych w zintegrowanym planie działania i wspólne
inwestycje z udziałem państw członkowskich lub Unii Europejskiej.
Powinien on obejmować instytucjonalne środki finansowe i
zdolności w zakresie badań europejskiego stowarzyszenia badań
nad energią. Należy go opracować do połowy 2014 r. i
regularnie aktualizować oraz udzielać mu wsparcia za pomocą
sieci podmiotów finansujących. ·
Solidny system sprawozdawczy, którego podstawę
stanowi System Informacji ds. Strategicznych Technologii Energetycznych
(SETIS) programu EPSTE zapewni monitorowanie wdrażania zintegrowanego
planu działania i planu działania w zakresie wspólnych inwestycji. W
oparciu o dane przekazywane przez państwa członkowskie sprawozdania
dotyczące postępów powinny być sporządzane corocznie w celu
oceny wpływu celów polityki energetycznej i lepszego ukierunkowania
wsparcia unijnego i krajowego. ·
Należy ustanowić strukturę
koordynacyjną w ramach grupy sterującej programu EPSTE w celu
wspierania inwestycji w badania i innowacje w zakresie efektywności
energetycznej. Powinna ona obejmować odpowiednie unijne partnerstwo
publiczno-prywatne w tym obszarze, europejskie partnerstwo innowacyjne
„Inteligentne miasta i wspólnoty” oraz inne inicjatywy mające na celu
wprowadzenie nowych rozwiązań na rynek. W skład takiej struktury
powinny wchodzić: społeczność naukowców, przedstawiciele
przemysłu i rynku, instytucji publicznych i finansowych. Członkostwo, działanie i uprawnienia
grupy sterującej programu EPSTE mogą zatem wymagać wzmocnienia w
celu sprostania wyzwaniu, jakim jest opracowanie zintegrowanego planu
działania. Analogicznie, europejskie inicjatywy
przemysłowe i związane z nimi europejskie platformy
technologiczne muszą zmodyfikować swoje uprawnienia, strukturę i
udział również poprzez większy wkład przemysłu w celu
aktualizacji planów działania na rzecz rozwoju technologii i wnoszenia
wkładu w zintegrowany plan działania. Powstające technologie i
nowe postępy powinny w szczególności dotyczyć inicjatyw w
zakresie przechowywania energii i energii oceanicznej związanych ze
strategią na rzecz błękitnego wzrostu. Jednocześnie europejskie
stowarzyszenie badań nad energią musi prowadzić dalszą
integrację swojego potencjału badawczego i zwiększać
wpływ rynkowy/komercyjny jego rezultatów w ścisłej
współpracy z europejskimi inicjatywami przemysłowymi. We wszystkie powyższe struktury
należy angażować nowe zainteresowane strony w celu podjęcia
innowacji innych niż związane z aspektami technicznymi i
usunięcia barier regulacyjnych, finansowych, rynkowych i behawioralnych,
tym samym przyczyniając się do zwiększania gotowości do
przyjęcia nowych technologii. Powyższe obejmuje lokalne
zainteresowane strony, MŚP, ICT, organy regulacyjne, operatorów sieci,
instytucje finansowe i konsumentów. Wymiar zewnętrzny powinien wzmacniać doskonałość i atrakcyjność UE
jako partnera w zakresie badań. Międzynarodowa współpraca w
zakresie badań i rozwoju zgodnie z międzynarodową strategią
współpracy[18]
w ramach programu „Horyzont 2020” powinna się koncentrować na takich
kluczowych wyzwaniach w zakresie badań i innowacji w dziedzinie energii, w
ramach których można zwiększyć wartość i korzyści
dla UE. Wymiar zewnętrzny polityki energetycznej, w tym dwustronne dialogi
energetyczne[19]
i umowy o współpracy w zakresie nauki i techniki zawarte przez
Komisję z partnerskimi państwami trzecimi, powinien być
wdrożony w skoordynowany sposób wzmacniający potencjał każdej
ze stron. Ramowa konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu
(UNFCCC), która zapewnia międzynarodowe ramy dla technologii w dziedzinie
zmiany klimatu i energii, jest również ważnym elementem. Na skutek
działania mechanizmu technologicznego spodziewany jest rozwój globalnego
rynku transferu technologii do państw wschodzących i
rozwijających się. Państwa takie jak Stany Zjednoczone,
Japonia i Chiny inicjują i wdrażają ambitne programy na rzecz
technologii niskoemisyjnych, które stanowią bardzo dobrą okazję
do współpracy na rzecz badań i innowacji dla europejskiego sektora
badań i możliwości rynkowe dla przemysłu, np. w zakresie
inteligentnych sieci, ogniw paliwowych i wodoru, energii odnawialnej lub bezpieczeństwa
jądrowego i syntezy jądrowej. Konieczna jest kontynuacja
wielostronnej współpracy pomiędzy UE, Stanami Zjednoczonymi i
Japonią w zakresie kluczowych surowców w dziedzinie energii. Należy
dalej wykorzystywać potencjał energii słonecznej we współpracy
ze śródziemnomorskimi krajami partnerskimi. 5. WNIOSKI Unijna strategia na rzecz technologii i
innowacji w dziedzinie energii stanowi integralną część
unijnej polityki energetycznej. Musi ona uzupełniać mające
zastosowanie środki regulacyjne, zapewniać wiodącą
pozycję UE pod względem innowacji na międzynarodowych rynkach
energii, a także pozwolić sprostać wyzwaniom związanym z
obecną sytuacja gospodarczą. Musi się ona przyczyniać do
wzmacniania konkurencyjności energetyki pod względem kosztów i
niezawodności dostaw. W niniejszym komunikacie Komisja określiła
swoją strategię w celu zapewnienia technologii klasy światowej
dla UE i sektora innowacji w celu podjęcia wyzwań do roku 2020 i w
okresie późniejszym. W celu wspierania takiego podejścia ·
Komisja: ·
zapewni opracowanie - do końca 2013 r. - wraz
z uczestnikami programu EPSTE, zintegrowanego planu działania w oparciu o
priorytety określone w unijnej strategii na rzecz technologii i innowacji
w dziedzinie energii; ·
zdefiniuje - do połowy 2014 r. - wraz z
państwami członkowskimi, plan działania dotyczący wspólnych
i indywidualnych inwestycji wspierający zintegrowany plan działania; ·
wzmocni, wraz z państwami członkowskimi,
system sprawozdawczości na potrzeby monitorowania zintegrowanego planu
działania i planu działania dotyczącego wspólnych i indywidualnych
inwestycji, w oparciu o System Informacji ds. Strategicznych Technologii
Energetycznych (SETIS) programu EPSTE; ·
wezwie, wraz z państwami członkowskimi w
kontekście grupy sterującej, europejskie inicjatywy przemysłowe
i powiązane z nimi europejskie platformy technologiczne do dostosowania
swoich uprawnień, struktury i uczestnictwa w celu aktualizacji planów
działania na rzecz rozwoju technologii i wniesienia wkładu do
zintegrowanego planu działania; ·
ustanowi strukturę koordynacyjną w ramach
grupy sterującej programu EPSTE w celu wspierania inwestycji w badania i
innowacje w zakresie efektywności energetycznej, ·
wzywa na Parlament Europejski i Radę do: –
ponownego potwierdzenia wsparcia dla programu EPSTE
jako części europejskiej polityki dotyczącej energii i zmiany
klimatu i jego wzmocnienia odnośnie do rozwoju technologii i innowacji w
dziedzinie energii zgodnie z niniejszym komunikatem; –
zatwierdzenia proponowanych kluczowych zasad i
zmian koniecznych dla technologii i innowacji w dziedzinie energii w całej
UE; –
wsparcia wykorzystywania unijnych, krajowych,
regionalnych i prywatnych zasobów w sposób ukierunkowany na realizację
zintegrowanego podejścia do badań i innowacji; ·
wzywa państwa członkowskie do wspierania
wdrożenia zintegrowanego planu działania i planu działania
dotyczącego wspólnych i indywidualnych inwestycji poprzez: –
zintensyfikowaną koordynację programów
dotyczących badań i innowacji w dziedzinie energii, a także
poprzez wykorzystanie unijnych funduszy strukturalnych i inwestycyjnych oraz
przychodów z aukcji w ramach unijnego systemu handlu emisjami; –
wzmocnioną współpracę w ramach
działań wspólnych i klastrów projektów dających dodatkową
wartość dla Europy; –
dalszą integrację krajowego finansowania
instytucjonalnego i potencjału badawczego poprzez europejskie
stowarzyszenie badań nad energią; –
wprowadzenie wsparcie dla szybszego wprowadzenia na
rynek zrównoważonych technologii w dziedzinie energii. [1] Zgodnie z komunikatem dotyczącym planu EPSTE z 2007
r. (COM(2007) 723) i komunikatem pt. „Inwestowanie w rozwój technologii
niskoemisyjnych” z 2009 r. (COM(2009) 519). [2] Grupie sterującej planu EPSTE, w skład której
wchodzą przedstawiciele państw członkowskich, powierzono zadanie
polegające na inicjowaniu wspólnych działań i udostępnianiu
zasobów na potrzeby wdrożenia planu EPSTE. Europejskie inicjatywy
przemysłowe, których podstawę stanowią europejskie platformy
technologiczne, przedstawiają propozycje planów działania na rzecz
rozwoju technologii w celu ukierunkowania starań UE, państw
członkowskich i przemysłu, tak aby osiągać wspólne cele.
Grupy europejskiego stowarzyszenia badań nad energią, w skład
których wchodzą wiodące europejskie instytucje zajmujące
się badaniami na rzecz energii, otrzymały zadanie polegające na
wdrożeniu wspólnych programów w drodze dzielenia się potencjałem
poszczególnych państw europejskich. Europejskie partnerstwo innowacyjne
„Inteligentne miasta i wspólnoty” zostało uruchomione jako inicjatywa na
rzecz efektywności energetycznej w ramach planu EPSTE, a obecnie integruje
rzeczywiste zastosowania dotyczące energii, transportu i nowatorskich
rozwiązań z zakresu TIK na poziomie miast i wspólnot. Prowadzeniem i
koordynowaniem Komisyjnego Systemu Informacji ds. Strategicznych Technologii
Energetycznych zajmuje się Wspólne Centrum Badawcze Komisji Europejskiej
(JRC). [3] SEC(2011) 1609 – dokument roboczy służ Komisji
„Materials Roadmap Enabling Low Carbon Energy Technologies” (plan
działania dotyczący materiałów umożliwiający
wprowadzenie technologii niskoemisyjnych). [4] W dokumencie COM(2009) 519 oszacowano, że do
skutecznego realizowania zadań objętych planem EPSTE konieczna jest
kwota 8 mld EUR rocznie. [5] W przypadku sektora jądrowego nakłady
dotyczą Euratom. [6] Dokument roboczy służb Komisji, ocena
technologii – rys. 3.2. [7] 1 EUR/kW dla oddawanych pod klucz systemów o mocy 100 kW
do roku 2030 (w cenach z 2011 r., nie uwzględniając podatku VAT). [8] Obliczenia JRC w oparciu o 23 % współczynnik mocy
stanowiący średnią wartość dla Europy w roku 2011. [9] Instrument ELENA służący zastosowaniom w
warunkach rynkowych został uruchomiony przez Komisję i Europejski
Bank Inwestycyjny (EBI) w grudniu 2009 r. w celu wspierania projektów na rzecz
efektywności energetycznej i odnawialnych źródeł energii.
Instrumentem ELENA zarządzają EBI,. KfW, Bank Rozwoju Rady Europy i
EBOiR, a jego finansowanie odbywa się za pośrednictwem programu
Komisji Europejskiej - Inteligentna Energia dla Europy. [10] Przegląd planu EPSTE wykonany przez JRC/SETIS
znajduje się na stronie internetowej: http://setis.ec.europa.eu/set-plan-implementation/set-plan-review-2010-2012. [11] Pełne sprawozdanie z konsultacji publicznych znajduje
się na stronie internetowej: http://ec.europa.eu/energy/technology/consultations/20130315_technology_innovation_en.htm. [12] „Ocena ex-ante programu następującego po
programie Inteligentna Energia dla Europy II (2007-2013)” jest dostępna na
stronie internetowej: http://ec.europa.eu/energy/intelligent/files/doc/2011_iee2_programme_ex_ante_en.pdf. [13] Dostępne
na stronie internetowej:
http://ec.europa.eu/research/evaluations/pdf/archive/other_reports_studies_and_documents/eval_fuel_cell_hydro_report_2011.pdf. [14] W propozycji dotyczącej polityki regionalnej na lata 2014-2020
obowiązek opracowania takich strategii nakłada się na
państwa członkowskie lub regiony. [15] Opracowywany wspólnie przez Japonię, Chiny, Indie,
Koreę Południową, Rosję, Stany Zjednoczone i UE. [16] COM(2013) 17 final. [17] COM(2012) 4701 final. [18] COM(2012) 497 final. [19] COM(2011) 539 final.