52006DC0563

[pic] | KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH |

Bruksela, dnia 12.10.2006

KOM(2006) 563 wersja ostateczna

KOMUNIKAT KOMISJI

Sprawozdanie w sprawie Międzynarodowego Funduszu na rzecz Irlandii na mocy art. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 177/2005

{SEK(2006) 1226}

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie 3

2. Przegląd działań IFI 4

2.1. Ogólny opis IFI 4

2.1.1. Cele i priorytety 4

2.1.2. Organizacja i funkcjonowanie 4

2.1.3. Budżet 2

2.1.4. Działania 5

2.2. Zaangażowanie UE w IFI 5

3. Audyt działań IFI 5

4. Działania IFI i fundusze strukturalne WE 6

4.1. Dopasowanie celów 6

4.2. Organizacja koordynacji pomiędzy IFI a programami WE 7

4.3. „Wspólna przestrzeń" ( Sharing the Space ) – strategia na ostatnie pięć lat działalności IFI 8

5. Upowszechnianie informacji 9

6. Wnioski i propozycje 9

1. WPROWADZENIE

Niniejsze sprawozdanie z działalności Międzynarodowego Funduszu na rzecz Irlandii (International Fund for Ireland, IFI) jest wymagane na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 177/2005 (ZAŁĄCZNIK I – „Rozporządzenie w sprawie IFI”)[1], które przewiduje kontynuację finansowania IFI w latach 2005–2006. Głównym celem sprawozdania jest przegląd działań IFI zrealizowanych w tym okresie. Przegląd ten obejmuje opis IFI i jego działań, źródeł finansowania, poprzednią ocenę jego działalności, upowszechnianie informacji o nim i komplementarność z innymi programami WE. Ponadto sprawozdanie to przedstawia zarys nowej, pięcioletniej strategii IFI obejmującej okres do planowanego zakończenia działalności Funduszu w 2010 r., w dwudziestopięciolecie jego utworzenia, oraz nakreśla wniosek dotyczący zaangażowania UE w tę końcową fazę prac IFI.

Od lat 60. w Irlandii Północnej panowały podziały polityczne i niepokoje między społecznościami, które miały również wpływ na Republikę Irlandii.

W 1985 r., 13 lat przed Porozumieniem w Belfaście/Wielkopiątkowym (kwiecień 1998 r.), w Umowie Angielsko-Irlandzkiej postanowiono, iż obydwa rządy „mają współpracować ze sobą w celu wspierania postępu gospodarczego i społecznego tych obszarów obydwu części Irlandii, które najbardziej ucierpiały z powodu skutków niestabilności w ostatnich latach” oraz że „mają rozważyć możliwość uzyskania międzynarodowego wsparcia dla tych prac” .

W związku z tym w 1986 r. ustanowiono Międzynarodowy Fundusz na rzecz Irlandii, będący niezależną organizacją międzynarodową z własnym organem zarządzającym.

Wspólnota Europejska zaczęła wnosić wkład do IFI w 1989 r. Na koniec 2006 r. wsparcie Unii Europejskiej będzie stanowiło około 57 % rocznych wkładów do Funduszu oraz 39 % skumulowanych wkładów wniesionych do dnia dzisiejszego.

Rozporządzenie w sprawie IFI stanowi obecnie podstawę prawną dla wkładów Wspólnoty na lata 2005 i 2006. Zgodnie z art. 5 powyższego rozporządzenia Komisja przedłoży sprawozdanie władzy budżetowej WE (Parlament Europejski i Rada Unii Europejskiej), oceniające potrzebę wsparcia po 2006 r.

Niniejsze sprawozdanie oraz jego załączniki oparte są na sprawozdaniu w sprawie Międzynarodowego Funduszu na rzecz Irlandii z 2004 r.[2] oraz spełniają powyższe wymogi w zakresie oceny. W okresie od ostatniego sprawozdania decentralizacja w Irlandii Północnej była zawieszona, a mając na względzie ciągłą niepewność wokół procesu pokojowego, niniejsze sprawozdanie obejmuje ocenę potrzeby kontynuowania wkładów po 2006 r.

2. PRZEGLąD DZIAłAń IFI

2.1. Ogólny opis IFI

2.1.1. Cele i priorytety

IFI został ustanowiony w 1986 r. na podstawie umowy pomiędzy rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej a rządem Irlandii (ZAŁĄCZNIK II), a powstał w grudniu tegoż roku. Umowa określa podstawowe cele IFI tzn.:

- działania na rzecz rozwoju gospodarczego i społecznego oraz

- zachęcanie do kontaktów, dialogu i pojednania pomiędzy nacjonalistami a unionistami w całej Irlandii.

Około 75 % środków IFI ma być dystrybuowane w Irlandii Północnej.

2.1.2. Organizacja i funkcjonowanie

Rząd Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz rząd Irlandii wspólnie powołują Przewodniczącego oraz Radę składającą się z sześciu członków nadzorujących kierownictwo i działalność IFI. Rada jest przedstawicielem społeczności w obydwu częściach Irlandii i zbiera się średnio cztery razy w roku. W posiedzeniach Rady uczestniczą przedstawiciele krajów UE oraz krajów będących donatorami[3]. Załączniki III–V zawierają dalsze informacje na temat organizacji IFI.

Od ostatniego sprawozdania w sprawie IFI Fundusz zobowiązał się wyasygnować kolejne 103 mln EUR na 580 projektów. Listę projektów, które otrzymały wsparcie od czasu opublikowania poprzedniego sprawozdania z 2004 r., przedstawiono w ZAŁĄCZNIKU VI. IFI zobowiązał się do wyasygnowania ponad 830 mln EUR na niemalże 6 tys. projektów w ramach różnych programów wsparcia.

Rada IFI dokonuje regularnych przeglądów działań i wprowadza nowe inicjatywy w celu sprostania określonym potrzebom, kiedy takowe zaistnieją. Obecnie działania IFI są realizowane w ramach różnorodnych programów i planów , które można podzielić na trzy grupy: rewitalizacja obszarów ubogich, budowa zdolności instytucjonalnej lokalnych społeczności oraz rozwój gospodarczy.

Przez lata IFI nieustannie dostosowywał się do zmieniającego się otoczenia. Podczas gdy w pierwszych latach swojej działalności wyraźnie wspierał największe inwestycje kapitałowe, obecnie koncentruje coraz większą część swoich zasobów (około 30 %) na projektach skupiających się na ludziach. Działania związane z edukacją, należące do tej kategorii, uległy znacznemu rozpowszechnieniu i IFI ma nadzieję, iż inicjatywa obejmująca zintegrowany sektor szkolnictwa pomiędzy dwoma głównymi tradycjami regionu zostanie przedłożona do decyzji Rady.

2.1.3. Budżet

Status prawny IFI jest podobny do statusu prawnego fundacji lub funduszu powierniczego.

Od początku swego istnienia IFI otrzymał około 743 mln EUR (ceny bieżące). Największym donatorem dotychczasowej działalności IFI były Stany Zjednoczone (59,9 %), podczas gdy wkład UE wynosił około 39 % sumy wyasygnowanych środków; pozostała kwota pochodziła z Kanady, Australii i Nowej Zelandii (ZAŁĄCZNIK VII).

W 2006 r. wkład Stanów Zjednoczonych wynosi 42 % (13,8 mln USD), wkład UE – 57 % (15 mln EUR), a wkład Kanady – 0,6 % ($ 0,5 mln CAD). Brak wiarygodnych danych co do rocznych wkładów Nowej Zelandii i Australii na 2006 r.

Koszty ogólne i administracyjne, koszty organizacyjne oraz rezerwy dla Sekretariatu są finansowane przez rząd Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz rząd Irlandii.

2.1.4. Działania

Od ostatniego sprawozdania IFI wyasygnował 103 mln EUR dla 580 projektów w ramach różnorodnych programów i planów (ZAŁĄCZNIK VIII), które można podzielić na trzy grupy: rewitalizacja obszarów ubogich, budowanie zdolności instytucjonalnej lokalnych społeczności oraz rozwój gospodarczy. Spośród powyższych projektów 424 były zlokalizowane w Irlandii Północnej, przy wydatkach na poziomie 70,8 mln EUR, natomiast 156 było realizowanych w Irlandii lub stanowiło projekty wspólne z wkładem w wysokości 32,9 mln EUR.

2.2. Zaangażowanie UE w IFI

Jako niezależna organizacja międzynarodowa IFI różni się od konwencjonalnych form funduszy strukturalnych WE udzielających wsparcia (takich, jak program PEACE). Komisja Europejska (za pośrednictwem Dyrekcji Generalnej ds. Polityki Regionalnej) posiada status obserwatora Rady IFI, wraz z innymi krajami będącymi donatorami.

Od momentu podjęcia decyzji o wsparciu IFI przez UE, jej wkłady finansowe wynosiły 15 mln EUR rocznie w latach 1989-1994, 17 mln EUR rocznie w latach 1995-1999 oraz 15 mln rocznie od 2000 r. Każda wypłata jest poprzedzona analizą sprawozdania rocznego oraz rachunków i oceną potrzeb finansowych. Dalsze weryfikacje sytuacji finansowej IFI przeprowadza obserwator Komisji w ramach przygotowań do poszczególnych posiedzeń Rady.

3. AUDYT DZIAłAń IFI

Służby Wspólnoty Europejskiej (Trybunał Obrachunkowy i Dyrekcja Generalna ds. Polityki Regionalnej) przeprowadziły audyty i kontrole na miejscu IFI, zgodnie ze sprawozdaniami z 1999, 2001 i 2002 r. dla władz budżetowych WE.

Ostatni audyt przeprowadzony w listopadzie 2003 r. zwrócił uwagę na podjęte przez IFI działania mające na celu realizację zagadnień stwierdzonych w trakcie poprzednich audytów, tj. ocenę przez IFI procedur na poziomie sekretariatu i przedstawiciela oraz zbliżające się wdrożenie nowego, skomputeryzowanego systemu informacji, który zastąpi księgi prowadzone ręcznie.

Jednakże inne sprawy nadal wymagają uwagi Rady:

- Brak zunifikowanych wytycznych w zakresie zarządzania programami IFI oraz instrukcji dla Funduszu.

- W celu uniknięcia podwójnego finansowania IFI oraz organy zarządzające funduszami strukturalnymi powinny dokonywać systematycznej wymiany informacji.

- Umarzania środków należy dokonywać częściej, a szczególnie gruntownie przed zamknięciem rachunków rocznych. Procedury umarzania środków należy usprawnić.

W odpowiedzi IFI stwierdził, iż opracowanie standardowych wytycznych dla wszystkich programów byłoby niewykonalne i kosztowne oraz stwierdził, iż powyższe zagadnienie nie świadczy o słabości obecnie obowiązujących procedur anulowania wcześniej zarezerwowanych środków. Jednakże IFI przyjął potrzebę zbadania możliwej, usprawnionej współpracy pomiędzy IFI a innymi finansującymi.

Od czasu opublikowania ostatniego sprawozdania dla władzy budżetowej Komisja kontynuowała monitorowanie tych zagadnień, w szczególności potencjalne sytuacje niewykorzystanych środków wymagających anulowania. Obecnie IFI sporządza regularne sprawozdania na posiedzenia swojej Rady w sprawie możliwych przypadków anulowania wcześniej zarezerwowanych środków i zachęca przedstawicieli projektów do informowania o tym, czy będą ubiegały się o pełną kwotę oferowaną przez IFI.

Ponadto IFI podlega audytom swoich własnych biegłych rewidentów (Price Waterhouse Coopers) oraz obydwu rządów. Wyniki przedstawiane są w sprawozdaniu rocznym zatwierdzanym przez Radę.

4. DZIAłANIA IFI I FUNDUSZE STRUKTURALNE WE

4.1. Dopasowanie celów

IFI oraz wspólnotowy program PEACE dopełniają się pod względem priorytetów i celów[4]. Cel strategiczny programu PEACE – tzn. intensyfikacja postępów w tworzeniu pokojowego i stabilnego społeczeństwa oraz wspieranie pojednania – to jeden z podstawowych celów IFI, a obydwie inicjatywy obejmują liczne, dopełniające się obszary na których skupiają swoją działalność.

Zgodnie z rozporządzeniem w sprawie IFI przy rozdysponowywaniu wkładu WE należy nadawać priorytet projektom o charakterze ponadgranicznym lub obejmującym różne społeczności tak, aby dopełniać działania lub finansowanie z programu PEACE II. Chociaż wszystkie programy ubiegające się o wsparcie PEACE muszą wykazać, w jaki sposób zamierzają przyczyniać się do procesu pojednania między różnymi społecznościami oraz ich wzajemnego zrozumienia, wymiar ten to wyraźny wymóg jedynie niektórych programów IFI.

IFI zawsze kładł szczególny nacisk na wspieranie najuboższych obszarów w Irlandii Północnej i Południowych Hrabstwach Granicznych Irlandii. Dokonuje tego poprzez liczne programy zaliczane do grupy „rewitalizacji obszarów ubogich”, gdzie priorytet nadaje się projektom objętym kluczowymi programami wsparcia Funduszu oraz specjalnymi inicjatywami. Od 2003 r. ponad 85 % zarezerwowanych środków Funduszu było przeznaczonych dla projektów w tych obszarach. Program PEACE stosuje natomiast wskaźniki skutków w oparciu o „obszary najmniej uprzywilejowane”[5] w Irlandii Północnej oraz wskaźnik „zwalczania ubóstwa” w Regionie Granicznym.

Jeżeli chodzi o beneficjentów, IFI wspiera zasadniczo te same kategorie ludzi co program PEACE II[6]. W przypadku, gdy projekty mogą być finansowane zarówno przez IFI, jak i programy WE, polityka IFI przewiduje „wykładanie pieniędzy w pierwszej kolejności”, chociaż może oferować mniejszy wkład finansowy[7]. W porównaniu z programami WE, IFI rozpatruje wnioski szybko, wykorzystując uporządkowane procedury selekcji, i jest bardziej elastyczny w reagowaniu na pojawiające się potrzeby i szanse, ponieważ jego budżet jest ustalany rocznie.

4.2. Organizacja koordynacji pomiędzy IFI a programami WE

Zgodnie z rozporządzeniem w sprawie IFI wkład WE powinien być wykorzystywany w taki sposób, aby „ stanowić dopełnienie działań finansowanych z funduszy strukturalnych, w szczególności działań w ramach Specjalnego Programu na rzecz Pokoju i Pojednania w Irlandii Północnej i na Obszarach Graniczących z Irlandią ”. Ważna jest koordynacja pomiędzy dwoma inicjatywami w celu wymiany najlepszych praktyk oraz uniknięcia przekroczenia 75 % maksymalnego progu wsparcia WE dla wszelkich projektów finansowanych zarówno przez IFI, jak i programy UE[8].

Bieżące uzgodnienia w zakresie koordynacji obejmują uczestnictwo Komisji Europejskiej w posiedzeniach Rady IFI i otrzymywanie dokumentów z posiedzeń Komitetu Doradczego IFI[9] oraz udział przedstawicieli IFI jako obserwatorów w posiedzeniach Komitetów Monitorujących dla Wspólnotowych Ram Wsparcia dla Irlandii Północnej; programu PEACE II; programu operacyjnego Budowanie Trwałego Rozwoju ( Building Sustainable Development Operational Programme ); oraz INTERREG III-A dla Irlandii Północnej i Inicjatywy Wspólnotowej dla Irlandii.

SEUPB[10] został poproszony o wyznaczenie personelu, który będzie wchodził w skład zespołów programowych IFI w celu zagwarantowania większej harmonizacji w selekcji projektów i dzieleniu się informacjami.

Na poziomie operacyjnym w wielu przypadkach IFI i SEUPB mają tych samych przedstawicieli. W uzasadnionych przypadkach obydwa organy korzystają z tych samych ocen ekonomicznych. Zasada 75 % jest stosowana do projektów współfinansowanych.

Ponadto IFI i SEUPB były zaangażowane w projekty wytyczania obszarów pojednania, mające na celu ustalenie luk w sektorze pojednania w Irlandii Północnej i sześciu Granicznych Hrabstwach.

Komisja stwierdza, iż obydwie organizacje powinny w większym stopniu wspólnie prowadzić procedury selekcji projektów oraz informacje. Jest to istotne wówczas, gdy ci sami sponsorzy projektu ubiegają się o finansowanie z obydwu źródeł – IFI i programu WE. Wymiana wniosków z danymi (np. korzystanie z tych samych biznesplanów lub analiz kosztów i zysków) przyspieszyłaby procedurę selekcji oraz prowadziła do opracowania skoordynowanej odpowiedzi, tak aby wnioskodawcy nie napotykali na pokrywające się kryteria selekcji i wymogi.

Bieżące programy WE opracowały obszerne systemy fizycznego i finansowego monitoringu i sprawozdawczości, a regularny dostęp do powyższych danych w zakresie monitorowania mógłby przynieść IFI korzyści dla finansowanych projektów. To rozwiązałoby problem ryzyka podwójnego wyliczenia skutków programu, które osłabia wszelkie próby przeprowadzenia gruntownych i dokładnych badań oceniających.

4.3. „Wspólna przestrzeń” ( Sharing the Space ) – strategia na ostatnie pięć lat działalności IFI

W 2003 r. IFI rozpoczął gruntowny przegląd strategiczny swoich programów, z wyraźnym celem przestawienia się na działania bardziej środowiskowe. W ślad za tym przeglądem na początku 2006 r. rozpoczęto realizację strategii |"Wspólna przestrzeń" ( Sharing the Space ) wspierającej pojednanie w Irlandii w końcowej fazie działalności IFI. Bieżące programy wspólnotowe IFI zostały przedłużone w celu budowy trwałej infrastruktury dla pojednania, działającej również po zakończeniu działalności IFI. W konsekwencji zakończono wiele tradycyjnych działań gospodarczych IFI na rzecz rozwoju wspólnoty u podstaw.

Cele IFI na ostatnie pięć lat będą obejmowały:

- budowanie i realizację wizji wspólnej przyszłości dla Irlandii Północnej i obydwu części wyspy;

- działanie na rzecz zrozumienia pomiędzy różnymi społecznościami w Irlandii;

- umożliwienie integracji pomiędzy społecznościami;

- budowanie sojuszów z innymi agencjami dla zapewnienia długoterminowej pracy IFI po 2010 r. oraz dzielenie się fachową wiedzą z budującymi pokój w innych regionach.

Programy wspierane przez IFI będą w przyszłości skupiały się na czterech głównych obszarach tematycznych: "tworzenie fundamentów", "budowanie pomostów", "integracja" oraz "pozostawienie dziedzictwa". Te obszary tematyczne będą wspierały cele określone powyżej.

Mając na względzie to, iż IFI zakończy działalność w 2010 r. lub krótko po tym terminie, jakiekolwiek przyszłe rozporządzenie w sprawie wkładu WE będzie musiało zagwarantować, iż podjęto odpowiednie kroki w zakresie zamknięcia IFI, uwzględniając zasady należytego i efektywnego zarządzania finansowego. Rozporządzenie takie powinno w możliwie najlepszy objąć okres czterech lat: od 2007 do 2010 r., w celu zagwarantowania pewności finansowania dla IFI.

5. UPOWSZECHNIANIE INFORMACJI

IFI docenia wsparcie wszystkich swoich donatorów (bez względu na poziom ich wkładu czy regularność wpłat) poprzez zwyczajowe wzmianki w informacjach prasowych, publikacjach (sprawozdanie roczne, broszury informacyjne i publikowane raporty) oraz na swoich stronach internetowych. Wzmianki o donatorach znajdują się również w tekstach wystąpień wygłaszanych przez Przewodniczącego lub członków Rady oraz w trakcie odpraw dla odwiedzających projekty IFI. Biura przedstawicielskie Komisji w Belfaście i Dublinie utrzymują regularne kontakty z IFI i są zapraszane na inauguracje wszystkich projektów IFI.

Niemniej jednak, ponieważ IFI został zapoczątkowany w Stanach Zjednoczonych w połowie lat 80., w społeczeństwie zarówno Północy, jak i Południa pozostaje odczucie, iż Fundusz jest organizacją wspieraną przez Stany Zjednoczone, pomimo hojnego wsparcia UE od 1989 r. oraz ciągłych nalegań Funduszu, aby wszystkie projekty uznawały i reklamowały wkład Wspólnoty. Komisja znacznie zwiększy obecność UE w działaniach IFI, przede wszystkim w przypadkach gdzie pojawia się współfinansowanie przez WE i IFI.

6. WNIOSKI I PROPOZYCJE

Unia Europejska udziela długofalowego wsparcia dla procesu pokojowego w Irlandii Północnej, czego najlepszym przykładem jest jej wsparcie dla IFI od 1989 r. i program PEACE realizowany od 1995 r. Wsparcie to opiera się na uznaniu długoterminowego charakteru celów procesu pokojowego i od lat cieszy się szerokim poparciem Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji.

Sytuacja polityczna i społeczna regionu jest nadal niestabilna, a utrzymujący się poziom niepokojów społecznych i podziałów wymaga od UE podtrzymywania swoich działań na rzecz wspierania pokoju i pojednania w tej części Unii Europejskiej. Na swoim posiedzeniu w dniach 15 i 16 grudnia 2005 r. Rada Europejska przyjęła następujące wnioski Prezydencji w odniesieniu do Międzynarodowego Funduszu na rzecz Irlandii[11]:

Rada Europejska stwierdziła ważność działań realizowanych przez Międzynarodowy Fundusz na rzecz Irlandii w zakresie wspierania pokoju i pojednania. Zwróciła się do Komisji o podjęcie niezbędnych kroków w zakresie dalszego wsparcia UE dla Funduszu w momencie jego wejścia w istotną, ostatnią fazę swojej działalności do 2010 r.

Ponadto w perspektywach finansowych[12] zagwarantowano kontynuację programu PEACE w Irlandii Północnej oraz Granicznych Hrabstwach Irlandii:

W uznaniu szczególnych działań na rzecz procesu pokojowego w Irlandii Północnej, dla programu PEACE na lata 2007-2013 wyasygnowana zostanie całkowita kwota w wysokości 200 mln EUR. Program ten będzie realizowany zgodnie z zasadą dodatkowości interwencji funduszy strukturalnych.

Sprawozdania Komisji Europejskiej jednomyślnie potwierdziły cenny wkład działań IFI na rzecz pokoju i pojednania w Irlandii Północnej i Regionie Granicznym Irlandii, przez co Fundusz osiągnął swoje cele, tj. wspieranie rozwoju gospodarczego i społecznego oraz zachęcanie do kontaktów, dialogu i pojednania pomiędzy nacjonalistami a unionistami w całej Irlandii.

Obecna runda programów funduszy strukturalnych WE (w szczególności program PEACE II), stanowiących główne narzędzia wspierania rozwoju gospodarczego i społecznego w regionie, daje nowe szanse dla IFI. Priorytety ustalone zarówno przez IFI, jak i programy WE dopełniają się i ten wysoki potencjał dla synergii należy dodatkowo wykorzystać. Kontynuacja programu PEACE oraz nowa strategia dla IFI – „Wspólna przestrzeń” – umożliwią dalszą realizację powyższych synergii.

Komisja z zadowoleniem przyjęła strategię „Wspólnej przestrzeni”. Jest to strategia realistyczna, która zagwarantuje postęp w kierunku wspólnej przyszłości, wspierania integracji i porozumienia oraz zapewni kontynuację i trwałość działań IFI również po zakończeniu okresu działalności Funduszu.

***

Jako że zwiększenie solidarności pomiędzy państwami członkowskimi oraz ich społeczeństwami to podstawowy cel UE, ważne jest dalsze wspieranie tych celów, wraz z innymi donatorami z różnych krajów, oraz odnowienie wkładu UE dla IFI.

W tym kontekście Komisja stwierdza, iż finansowanie po 2006 r. powinno być nadal dostarczane w oparciu o spostrzeżenia poczynione w niniejszym sprawozdaniu, co może znaleźć odzwierciedlenie w przyszłym rozporządzeniu Rady w sprawie wkładu finansowego WE do IFI lub poprzez inne stosowne środki współpracy pomiędzy Komisją a IFI.

[1] Dz.U. L 30 z 3.2.2005, str. 1.

[2] Komunikat Komisji: Sprawozdanie w sprawie Międzynarodowego Funduszu na rzecz Irlandii zgodnie z art. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 214/2000 - KOM(2001) 548 oraz SEK(2001) 1579 z 1 października 2001 r.

[3] Stany Zjednoczone, Kanada, Nowa Zelandia i Australia.

[4] Program PEACE II został sklasyfikowany jako program operacyjny w ramach celu 1 w okresie pomiędzy 2000 a 2006 r., o całkowitej kwocie 609 mln EUR. Na okres programowy 2007/2013 przewiduje się nowy program PEACE z wkładem Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego o wartości 200 mln EUR. Program ten będzie realizowany w ramach celu współpracy terytorialnej nowych ram regulacyjnych.

[5] Zdefiniowany jako przemieszane ze sobą obszary styczne, obszary dotknięte zamieszkami oraz obszarów ubogie.

[6] Program PEACE II jest wyraźnie ukierunkowany na podmioty należące do obszarów, sektorów, grup lub społeczności, które są najbardziej „dotknięte konfliktem” i które niekoniecznie odpowiadają obszarom, sektorom, grupom lub społecznościom najuboższym w kategoriach ekonomicznych i społecznych.

[7] Patrz maksymalne kursy interwencyjne w ZAŁĄCZNIKU VIII.

[8] Art. 29 rozporządzenia (WE) 1260/1999.

[9] Korespondencja IFI/Komisja: pismo do p. C. Trojan z dnia 28 czerwca 1994 r.

[10] Organ ds. specjalnych programów UE – instytucja zarządzająca programu PEACE II.

[11] Dokument 15914/05.

[12] Dokument 15915/05.