(1)

W dniu 17 lutego 2005 r. decyzją Rady 2005/370/WE (1) zatwierdzono w imieniu Wspólnoty Europejskiej Konwencję Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ (EKG ONZ) o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska (2) (zwaną dalej „konwencją z Aarhus”).

(2)

Na podstawie art. 15 konwencji z Aarhus powołano Komitet ds. Przestrzegania Konwencji z Aarhus (zwany dalej „Komitetem ds. Przestrzegania Konwencji”). Zadaniem Komitetu ds. Przestrzegania Konwencji jest badanie przestrzegania zobowiązań wynikających z konwencji z Aarhus przez jej Strony.

(3)

Spotkanie Stron konwencji z Aarhus (zwane dalej „Spotkaniem Stron”) podczas jego ósmej sesji oraz Wspólny Segment Wysokiego Szczebla w ramach Spotkania Stron, odbywające się w dniach 17–20 listopada 2025 r., mają przyjąć decyzję VIII/8e dotyczącą przestrzegania przez Unię jej zobowiązań wynikających z konwencji z Aarhus, w tym ustaleń Komitetu ds. Przestrzegania Konwencji dotyczących komunikatu ACCC/C/2015/128 w odniesieniu do dostępu do wymiaru sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska w odniesieniu do ostatecznych decyzji w sprawie pomocy państwa i zaleceń zawartych w decyzji VII/8f w odniesieniu do krajowych planów w dziedzinie energii i klimatu, projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE (3). W przypadku gdy ustalenia Komitetu ds. Przestrzegania Konwencji zostaną przyjęte przez Spotkanie Stron jako decyzje, staną się wiążące dla Stron konwencji z Aarhus.

(4)

Po jej przyjęciu decyzja VIII/8e będzie miała skutki prawne. Należy zatem ustalić stanowisko, które powinno zostać przyjęte w imieniu Unii na ósmej sesji Spotkania Stron,

a)

w odniesieniu do krajowych planów w dziedzinie energii i klimatu w decyzji VIII/8e uznano i z zadowoleniem przyjęto fakt, że Unia poczyniła znaczące postępy w zapewnianiu zgodności z ustaleniami i zaleceniami Komitetu ds. Przestrzegania Konwencji wynikającymi z komunikatu ACCC/C/2010/54 w odniesieniu do art. 6 ust. 4 i art. 7 konwencji z Aarhus, oraz że Unia zapewniła zgodność z częścią tych ustaleń w odniesieniu do przyjmowania instrukcji do celów lit. a) pkt 2 decyzji VII/8f;

b)

w odniesieniu do projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania w decyzji VIII/8e uznano usprawnienia wprowadzone przez Unię w drodze praktycznych ustaleń w celu spełnienia wymogów lit. a) i b) pkt 8 decyzji VII/8f oraz w celu zapewnienia zgodności z art. 3 ust. 9, art. 6 ust. 8 i art. 7 konwencji z Aarhus.