(1)

Dyrektywa 2011/65/UE nakłada na państwa członkowskie obowiązek zapewnienia, aby sprzęt elektryczny i elektroniczny wprowadzany do obrotu nie zawierał substancji niebezpiecznych wymienionych w załączniku II do tej dyrektywy. Ograniczenie to nie dotyczy określonych zastosowań objętych wyłączeniem wymienionych w załączniku III do tej dyrektywy.

(2)

W załączniku I do dyrektywy 2011/65/UE wymieniono kategorie sprzętu elektrycznego i elektronicznego, którego dotyczy ta dyrektywa.

(3)

Rtęć jest substancją objętą ograniczeniami wymienioną w załączniku II do dyrektywy 2011/65/UE.

(4)

Decyzją 2010/571/UE (2) Komisja przyznała m.in. wyłączenie dotyczące stosowania rtęci w innych niskoprężnych lampach wyładowczych („wyłączenie”), które jest obecnie wymienione jako wyłączenie 4a) w załączniku III do dyrektywy 2011/65/UE. Wyłączenie to miało wygasnąć w dniu 21 lipca 2016 r., zgodnie z art. 5 ust. 2 akapit drugi lit. a) tej dyrektywy.

(5)

Rtęć jest stosowana w niskoprężnych lampach wyładowczych do wytwarzania światła ultrafioletowego wykorzystywanego do dezynfekcji lub oczyszczania powietrza, wody i powierzchni dzięki bakteriobójczemu działaniu światła ultrafioletowego.

(6)

Komisja otrzymała dwa wnioski o przedłużenie wyłączenia („wniosek o przedłużenie”) w dniach 19 grudnia 2014 r. i 15 stycznia 2015 r., czyli w terminie określonym w art. 5 ust. 5 dyrektywy 2011/65/UE; jeden z tych wniosków został zaktualizowany nowym wnioskiem dnia 20 stycznia 2020 r. Zgodnie z art. 5 ust. 5 dyrektywy 2011/65/UE wyłączenie pozostaje ważne do czasu przyjęcia decyzji w sprawie wniosku o przedłużenie.

(7)

W ocenie wniosku o przedłużenie, w której uwzględniono dostępność substytutów oraz społeczno-ekonomiczny wpływ zastąpienia, stwierdzono, że wyeliminowanie rtęci w przedmiotowych zastosowaniach lub jej zastąpienie substancją o porównywalnych parametrach jest obecnie technicznie niewykonalne. W ocenie stwierdzono ponadto, że obecny zakres wyłączenia można zawęzić do niskoprężnych lampach wyładowczych, które nie są powleczone luminoforem i które emitują światło w widmie ultrafioletowym. Ocena obejmowała konsultacje z zainteresowanymi stronami zgodnie z art. 5 ust. 7 dyrektywy 2011/65/UE. Uwagi otrzymane w ramach tych konsultacji zostały podane do wiadomości publicznej na specjalnej stronie internetowej.

(8)

Wyłączenie jest zgodne z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (3) i w związku z tym nie obniża poziomu ochrony środowiska i zdrowia przewidzianego w tym rozporządzeniu.

(9)

Należy zatem zezwolić na przedłużenie ważności wyłączenia, zmieniając jego brzmienie w celu określenia ograniczonego zakresu tego wyłączenia, na maksymalny okres pięciu lat, zgodnie z art. 5 ust. 2 akapit pierwszy dyrektywy 2011/65/UE. Zgodnie z art. 5 ust. 6 dyrektywy 2011/65/UE w odniesieniu do obecnego wyłączenia 4a) datę wygaśnięcia należy ustalić na 12 miesięcy. Biorąc pod uwagę wyniki trwających prac nad znalezieniem niezawodnego substytutu, jest mało prawdopodobne, aby czas obowiązywania wyłączenia miał negatywny wpływ na innowacyjność.

(10)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2011/65/UE,