(1)

Rozporządzenie (UE) nr 649/2012, które zostało przyjęte dnia 4 lipca 2012 r., wdraża konwencję rotterdamską w sprawie procedury zgody po uprzednim poinformowaniu w międzynarodowym handlu niektórymi niebezpiecznymi substancjami chemicznymi i pestycydami (2) (zwaną dalej „konwencją rotterdamską”). Rozporządzenie to jest wersją przekształconą rozporządzenia (WE) nr 689/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady (3) i zastąpiło to rozporządzenie ze skutkiem od dnia 1 marca 2014 r. Rozporządzenie (WE) nr 689/2008 zostało zmienione rozporządzeniem Komisji (UE) nr 73/2013 (4), które zostało przyjęte dnia 25 stycznia 2013 r., ale zaczęło być stosowane dopiero z dniem 1 kwietnia 2013 r. Zmiany określone w rozporządzeniu (UE) nr 73/2013 nie zostały należycie odzwierciedlone w rozporządzeniu (UE) nr 649/2012. W związku z tym, w celu zapewnienia jasności prawa i jego spójności, w załącznikach do rozporządzenia (UE) nr 649/2012 należy formalnie uwzględnić zmiany określone w rozporządzeniu (UE) nr 73/2013.

(2)

Decyzją 2008/934/WE (5) Komisja postanowiła nie włączać substancji acetochlor, asulam, chloropikryna i propargit jako substancji czynnych do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG (6), skutkiem czego zakazano stosowania tych substancji jako pestycydów, a zatem substancje te należy dodać do wykazów chemikaliów w częściach 1 i 2 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 649/2012. Dodanie acetochloru, asulamu, chloropikryny i propargitu do załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 649/2012 zostało jednak zawieszone ze względu na nowy wniosek o włączenie tych substancji do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG, złożony na podstawie art. 13 rozporządzenia Komisji (WE) nr 33/2008 (7). W związku z tym nowym wnioskiem przyjęto rozporządzenia wykonawcze (UE) nr 1372/2011 (8), (UE) nr 1045/2011 (9), (UE) nr 1381/2011 (10) i (UE) nr 943/2011 (11), w drodze których Komisja postanowiła nie zatwierdzać substancji, odpowiednio, acetochlor, asulam, chloropikryna i propargit jako substancji czynnych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 (12), skutkiem czego nadal obowiązuje zakaz ich stosowania jako pestycydów. Substancje acetochlor, asulam, chloropikryna i propargit należy zatem dodać do wykazów chemikaliów w częściach 1 i 2 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 649/2012.

(3)

Decyzją 2008/934/WE Komisja postanowiła nie włączać substancji flufenoksuron jako substancji czynnej do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG, a decyzją 2012/77/UE (13) postanowiła nie włączać tej substancji jako substancji czynnej do załącznika I, IA ani IB do dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (14) do celów jej stosowania w produktach typu 18. W związku z tym stosowanie flufenoksuronu jako pestycydu zostało objęte surowym ograniczeniem i substancję tę należy dodać do wykazów chemikaliów w częściach 1 i 2 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 649/2012. Dodanie flufenoksuronu do załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 649/2012 zostało jednak zawieszone ze względu na nowy wniosek o włączenie tej substancji do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG, złożony na podstawie art. 13 rozporządzenia (WE) nr 33/2008. W wyniku tego nowego wniosku przyjęto rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 942/2011 (15), w drodze którego Komisja postanowiła nie zatwierdzać flufenoksuronu jako substancji czynnej zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1107/2009. Substancję flufenoksuron należy zatem dodać do wykazów chemikaliów w częściach 1 i 2 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 649/2012.

(4)

Decyzją 2012/257/UE (16) Komisja postanowiła nie włączać substancji naled do celów jej stosowania w produktach typu 18 do załącznika I, IA ani IB do dyrektywy 98/8/WE, a decyzją 2005/788/WE (17) postanowiła nie włączać tej substancji do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. W związku z tym stosowanie naledu jako pestycydu zostało zakazane i substancję tę należy dodać do wykazów chemikaliów w częściach 1 i 2 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 649/2012.

(5)

W drodze decyzji 2009/65/WE (18), 2009/859/WE (19) i 2008/769/WE (20) Komisja postanowiła nie włączać odpowiednio kwasu 2-naftylooksyoctowego, difenyloaminy i propanilu jako substancji czynnych do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. W związku z tym stosowanie tych substancji jako pestycydów zostało zakazane i substancje te należy dodać do wykazów chemikaliów w częściach 1 i 2 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 649/2012. Dodanie kwasu 2-naftylooksyoctowego, difenyloaminy i propanilu do części 2 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 649/2012 jednak zawieszono z powodu nowego wniosku o ich włączenie do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG, złożonego na podstawie art. 13 rozporządzenia (WE) nr 33/2008. W związku z tym nowym wnioskiem przyjęto rozporządzenia wykonawcze (UE) nr 1127/2011 (21), (UE) nr 578/2012 (22) i (UE) nr 1078/2011 (23), w drodze których Komisja postanowiła nie zatwierdzać substancji, odpowiednio, kwas 2-naftylooksyoctowy, difenyloamina i propanil jako substancji czynnych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1107/2009, skutkiem czego nadal obowiązuje zakaz ich stosowania jako pestycydów. Substancje kwas 2-naftylooksyoctowy, difenyloamina i propanil należy zatem dodać do wykazu chemikaliów w części 2 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 649/2012.

(6)

Pozycja dotycząca dichlorfosu w wykazach chemikaliów zawartych w częściach 1 i 2 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 649/2012 powinna zostać zmieniona w celu uwzględnienia decyzji Komisji 2012/254/UE (24) dotyczącej niewłączania dichlorfosu do załącznika I, IA ani IB do dyrektywy 98/8/WE, czego skutkiem jest zakaz stosowania dichlorfosu jako pestycydu.

(7)

W drodze rozporządzeń wykonawczych (UE) nr 582/2012 (25) i (UE) nr 359/2012 (26) Komisja zatwierdziła odpowiednio substancje bifentryna i metam, skutkiem czego substancje te nie są już objęte zakazem stosowania jako pestycydów. Należy zatem skreślić substancje bifentrynę i metam z części 1 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 649/2012.

(8)

Podczas piątego posiedzenia Konferencji Stron konwencji rotterdamskiej w czerwcu 2011 r. do załącznika III do tej konwencji postanowiono włączyć substancje alachlor, aldikarb i endosulfan, skutkiem czego substancje te zostały objęte procedurą zgody po uprzednim poinformowaniu zgodnie z konwencją. Należy je zatem usunąć z wykazu chemikaliów w części 2 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 649/2012 i dodać do wykazu chemikaliów w części 3 tego załącznika.

(9)

Substancję cyjanoamid należy usunąć z części 2 załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 649/2012, ponieważ przedstawiono dowody, że decyzja Komisji 2008/745/WE (27) o niewłączeniu cyjanoamidu do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG nie stanowi surowego ograniczenia stosowania tej substancji na poziomie kategorii „pestycydy”, zważywszy, że cyjanoamid ma istotne zastosowania w podkategorii „pozostałe pestycydy, w tym produkty biobójcze”. Cyjanoamid został zidentyfikowany i zgłoszony do oceny na podstawie dyrektywy 98/8/WE. Produkty biobójcze zawierające cyjanoamid mogą być zatem w dalszym ciągu dopuszczone przez państwa członkowskie zgodnie z ich przepisami krajowymi, do czasu podjęcia decyzji na podstawie wspomnianej dyrektywy.

(10)

W następstwie decyzji podjętej zgodnie z Konwencją sztokholmską w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych dotyczącej ujęcia substancji endosulfan w części 1 załącznika A do tej konwencji substancję tę włączono do części A załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (28). Należy zatem dodać substancję endosulfan do części 1 załącznika V do rozporządzenia (UE) nr 649/2012.

(11)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 649/2012.

(12)

Ponieważ w praktyce zmiany określone w niniejszym rozporządzeniu zostały już wdrożone przez właściwe organy i podmioty gospodarcze zgodnie z założeniem, że rozporządzenie (UE) nr 649/2012 zostało zmienione rozporządzeniem Komisji (UE) nr 73/2013, powinny one obowiązywać z mocą wsteczną od dnia 1 marca 2014 r., tj. od dnia, w którym zaczęto stosować rozporządzenie (UE) nr 649/2012,