(1)

Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1925/2006 Komisja może z własnej inicjatywy podjąć decyzję o włączeniu substancji innej niż witamina lub składnik mineralny albo składnika zawierającego taką substancję do załącznika III do tego rozporządzenia, zawierającego wykaz substancji, których stosowanie w żywności jest zakazane, ograniczone lub podlega kontroli Unii, jeżeli substancja ta jest powiązana z potencjalnym zagrożeniem dla konsumentów, jak przewidziano w art. 8 ust. 1 tego rozporządzenia.

(2)

W dniu 4 grudnia 2009 r. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (zwany dalej „Urzędem”) przyjął opinię naukową (2), w której stwierdził, że spożycie izomerów trans kwasów tłuszczowych powinno być tak niskie, jak to jest możliwe do osiągnięcia w diecie zapewniającej właściwą wartość odżywczą.

(3)

W dniu 3 grudnia 2015 r. Komisja przyjęła sprawozdanie w sprawie izomerów trans kwasów tłuszczowych w żywności i w ogólnej diecie populacji Unii (3). W sprawozdaniu tym przypomniano, że główną przyczyną zgonów w Unii jest choroba niedokrwienna serca, a wysokie spożycie izomerów trans kwasów tłuszczowych znacznie zwiększa ryzyko wystąpienia chorób układu krążenia, bardziej niż jakikolwiek inny składnik odżywczy w przeliczeniu na kalorie.

(4)

W sprawozdaniu stwierdzono, że ustanowienie limitu prawnego dla przemysłowo produkowanych izomerów trans kwasów tłuszczowych w żywności wydaje się najskuteczniejszym środkiem pod względem zdrowia publicznego, ochrony konsumentów i zgodności z rynkiem wewnętrznym.

(5)

W dniu 30 kwietnia 2018 r. Komisja zwróciła się do Urzędu o zestawienie wyników wcześniej przedstawionej przez Urząd opinii naukowej w sprawie wpływu izomerów trans kwasów tłuszczowych na zdrowie, w szczególności w odniesieniu do oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych, referencyjnych wartości żywieniowych i dodatków do żywności, oraz o poinformowanie Komisji, w jaki sposób taka opinia naukowa odnosi się do aktualnych celów i zaleceń w sprawie spożycia izomerów trans kwasów tłuszczowych w celu zachowania zdrowia.

(6)

W dniu 19 czerwca 2018 r. Urząd przedstawił swoje wnioski w formie pomocy naukowej i technicznej. Na podstawie przeglądu dostępnych dowodów naukowych Urząd stwierdził (4), że zgodnie z najnowszymi zaleceniami krajowymi i międzynarodowymi spożycie izomerów trans kwasów tłuszczowych powinno być jak najniższe.

(7)

W dniu 15 maja 2018 r. Światowa Organizacja Zdrowia wezwała do wyeliminowania z globalnego łańcucha dostaw żywności izomerów trans kwasów tłuszczowych produkowanych przemysłowo (5).

(8)

Izomery trans kwasów tłuszczowych są substancją inną niż witaminy i składniki mineralne, w odniesieniu do której stwierdzono szkodliwy wpływ na zdrowie. W związku z tym substancja ta powinna zostać umieszczona w części B załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 1925/2006, a jej dodawanie do żywności lub jej stosowanie w produkcji żywności powinno być dozwolone wyłącznie na warunkach określonych w tym załączniku, w świetle obecnego stanu wiedzy naukowej i technicznej.

(9)

Do odpowiednich terminów w części B załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 1925/2006 zastosowanie powinny mieć definicje „tłuszczu” i „izomerów trans kwasów tłuszczowych” określone w załączniku I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 (6) oraz definicja „handlu detalicznego” określona w art. 3 pkt 7 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady (7).

(10)

Aby ułatwić stosowanie niniejszego rozporządzenia, należy wprowadzić wymóg, zgodnie z którym podmioty działające na rynku spożywczym zaopatrujące inne podmioty działające na rynku spożywczym z wyjątkiem sprzedawców detalicznych muszą przekazywać im informacje na temat ilości izomerów trans kwasów tłuszczowych, innych niż izomery trans kwasów tłuszczowych naturalnie występujące w tłuszczu pochodzenia zwierzęcego, jeżeli ilość ta przekracza 2 g na 100 g tłuszczu.

(11)

Aby umożliwić podmiotom prowadzącym przedsiębiorstwa spożywcze dostosowanie się do nowych wymogów wynikających z niniejszego rozporządzenia, należy przyjąć odpowiednie środki przejściowe.

(12)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1925/2006.

(13)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,