(1)

Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony (1) (zwaną dalej „umową o partnerstwie AKP–UE”) podpisano w Kotonu w dniu 23 czerwca 2000 r. Umowa o partnerstwie AKP–UE weszła w życie w dniu 1 kwietnia 2003 r. i ma być stosowana do dnia 29 lutego 2020 r.

(2)

Zgodnie z art. 95 ust. 4 akapit pierwszy umowy o partnerstwie AKP–UE, we wrześniu 2018 r. rozpoczęto negocjacje w sprawie nowej umowy o partnerstwie AKP–UE. W razie gdyby nowa umowa nie była gotowa do stosowania przed upływem okresu obowiązywania obecnych ram prawnych, konieczne jest przyjęcie środków przejściowych.

(3)

Art. 95 ust. 4 akapit drugi umowy o partnerstwie AKP–UE stanowi, że Rada Ministrów przyjmuje wszelkie środki przejściowe, które mogą być niezbędne do momentu wejścia w życie nowej umowy.

(4)

Zgodnie z art. 15 ust. 4 umowy o partnerstwie AKP–UE Rada Ministrów AKP–UE może przyjąć decyzję o przekazaniu uprawnień Komitetowi Ambasadorów AKP–UE, w tym uprawnień do przyjęcia decyzji w sprawie środków przejściowych.

(5)

Rada Ministrów AKP–UE ma odbyć coroczne posiedzenie zwyczajne w dniach 23-24 maja 2019 r. w Brukseli. Środki przejściowe nie zostały uzgodnione i w związku z tym nie mogą zostać przyjęte przez Radę Ministrów AKP–UE podczas posiedzenia zwyczajnego. Ponieważ przed wygaśnięciem umowy o partnerstwie AKP–UE nie odbędą się żadne inne posiedzenia Rady Ministrów AKP–UE oraz aby zapewnić terminowe przyjęcie decyzji w sprawie środków przejściowych, konieczne jest przekazanie Komitetowi Ambasadorów AKP–UE uprawnień w zakresie decyzji o przyjęciu środków przejściowych zgodnie z art. 95 ust. 4 umowy o partnerstwie AKP–UE.

(6)

Podczas 44. sesji Rada Ministrów AKP–UE ma przyjąć decyzję o przekazaniu Komitetowi Ambasadorów AKP–UE uprawnień do przyjęcia środków przejściowych (zwaną dalej „planowanym aktem”).

(7)

Należy ustalić stanowisko, jakie powinno zostać zajęte w imieniu Unii w ramach Rady Ministrów AKP–UE, ponieważ planowany akt jest wiążący dla Unii.

(8)

Stanowisko Unii w odniesieniu do zatwierdzenia planowanego aktu w ramach Rady Ministrów AKP–UE powinno zostać określone w niniejszej decyzji,