9.2.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 34/3

(1)

Załącznik II do rozporządzenia (UE) nr 98/2013 zawiera wykaz prekursorów materiałów wybuchowych, które podlegają zharmonizowanym przepisom dotyczącym ich dostępności dla przeciętnych użytkowników, oraz zapewniającym odpowiednie zgłaszanie podejrzanych transakcji, zniknięć i kradzieży w całym łańcuchu dostaw.

(2)

Substancje wymienione w załączniku II są dostępne dla przeciętnych użytkowników, ale podlegają obowiązkowi zgłaszania, który obejmuje zarówno użytkowników profesjonalnych w całym cyklu dostaw, jak i przeciętnych użytkowników.

(3)

Załącznik II zawiera już pewną liczbę soli azotowych ze względu na ich potencjalne nielegalne wykorzystanie jako prekursorów materiałów wybuchowych. Azotan magnezu w postaci sześciowodnej jest substancją o podobnych właściwościach, jednak niepodlegającą kontroli.

(4)

Sześciowodny azotan magnezu jest obecnie niepodlegającą kontroli alternatywą dla soli azotowych wymienionych w załączniku II. Ponadto w ostatnich latach zgłaszano jego nielegalne wykorzystanie poza Unią jako prekursora materiałów wybuchowych.

(5)

Tendencje w zakresie używania sześciowodnego azotanu magnezu nie uzasadniają obecnie ograniczenia dostępu przeciętnych użytkowników, biorąc pod uwagę poziom zagrożenia lub wielkość wymiany handlowej związane z tą substancją.

(6)

Konieczna jest zwiększona kontrola, by organy krajowe miały możliwość zapobiegania i wykrywania potencjalnego nielegalnego stosowania tej substancji jako prekursora materiałów wybuchowych, co można osiągnąć za pomocą mechanizmu sprawozdawczego ustanowionego na mocy rozporządzenia (UE) nr 98/2013.

(7)

Ze względu na zagrożenie stwarzane przez dostępność sześciowodnego azotanu magnezu, oraz biorąc pod uwagę, że obowiązek sprawozdawczy nie będzie miał znacznego wpływu na podmioty gospodarcze i konsumentów, dodanie tej substancji do załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 98/2013 jest uzasadnione i proporcjonalne,