14.11.2017

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 295/60

---

DECYZJA RADY (WPZiB) 2017/2074

z dnia 13 listopada 2017 r.

w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Wenezueli

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Unia jest nadal głęboko zaniepokojona ciągłym pogarszaniem się stanu demokracji, praworządności i praw człowieka w Wenezueli.

(2)

15 maja 2017 r. Rada przyjęła konkluzje, w których wezwała wszystkie wenezuelskie podmioty i instytucje polityczne do konstruktywnej pracy na rzecz rozwiązania kryzysu w kraju, przy pełnym poszanowaniu praworządności i praw człowieka, demokratycznych instytucji oraz podziału władz. Stwierdzono w nich również, że uwolnienie więzionych przeciwników politycznych oraz poszanowanie zagwarantowanych w konstytucji praw są kluczowymi krokami w budowaniu zaufania i wspieraniu kraju na drodze do odzyskania stabilności politycznej.

(3)	Unia wielokrotnie wyrażała swoje pełne poparcie dla wysiłków podejmowanych w Wenezueli na rzecz pobudzenia pilnego, konstruktywnego i skutecznego dialogu między rządem a większością parlamentarną, by stworzyć warunki do pokojowego rozwiązania wielowymiarowych wyzwań, przed którymi stoi to państwo.

(4)

Unia zdecydowanie zachęca do ułatwiania współpracy zewnętrznej w celu zaspokojenia najpilniejszych potrzeb ludności, i w pełni zaangażowana jest we wspieranie Wenezueli w dochodzeniu do pokojowych i demokratycznych rozwiązań, także poprzez wspieranie regionalnych i międzynarodowych działań podejmowanych w tym celu.

(5)

26 lipca 2017 r. Unia wyraziła zaniepokojenie w związku z licznymi doniesieniami o łamaniu praw człowieka i nadmiernym użyciu siły, a także wezwała władze Wenezueli do przestrzegania konstytucji Wenezueli (zwanej dalej „konstytucją”) i praworządności oraz do zagwarantowania przestrzegania podstawowych praw i wolności, w tym prawa do pokojowych demonstracji.

(6)

2 sierpnia 2017 r. Unia wyraziła głębokie ubolewanie z powodu decyzji władz Wenezueli o kontynuowaniu wyborów do Zgromadzenia Konstytucyjnego, decyzji, która pogłębiła w trwały sposób kryzys w Wenezueli i groziła naruszeniem uprawnień innych prawomocnych instytucji przewidzianych w konstytucji, takich jak Zgromadzenie Narodowe. Wzywając wszystkie strony do powstrzymania się od przemocy i wzywając władze do zapewnienia pełnego poszanowania wszystkich praw człowieka, oraz wyrażając gotowość do udzielenia pomocy we wszystkich kwestiach, które mogłyby złagodzić bieżącą sytuację obywateli Wenezueli, Unia zadeklarowała również gotowość do stopniowego intensyfikowania reakcji, jeżeli zasady demokratyczne będą nadal odrzucane, a konstytucja nie będzie przestrzegana.

(7)

W tym kontekście i zgodnie z deklaracją Unii z dnia 2 sierpnia 2017 r. należy zastosować ukierunkowane środki ograniczające wobec pewnych osób fizycznych i prawnych odpowiedzialnych za poważne naruszenia lub pogwałcenia praw człowieka lub represje wobec społeczeństwa obywatelskiego i opozycji demokratycznej oraz osoby, podmioty i organy, których działania lub polityki podważają demokrację lub praworządność w Wenezueli, a także przez osoby, podmioty i organy z nimi powiązane.

(8)

Ponadto w związku z ryzykiem dalszej eskalacji przemocy, nadmiernego użycia siły i pogwałceń lub naruszeń praw człowieka, należy nałożyć środki ograniczające w postaci embarga na broń, jak również konkretne środki dotyczące ograniczeń nakładanych na sprzęt, który może być używany do wewnętrznych represji, a także środki zapobiegające niewłaściwemu użyciu urządzeń telekomunikacyjnych.

(9)	Środki ograniczające powinny być stopniowe, celowe, elastyczne i odwracalne, nie dotykające ogółu społeczeństwa i powinny zmierzać do umocnienia wiarygodnego i merytorycznego procesu, który może prowadzić do wynegocjowanych pokojowo rozwiązań.

(10)	Unia powinna podjąć dalsze działania, aby wprowadzić w życie niektóre środki,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

ROZDZIAŁ I

OGRANICZENIA WYWOZU

Artykuł 1

1.   Zakazuje się sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu broni oraz materiałów pokrewnych wszelkiego rodzaju, łącznie z bronią i amunicją, pojazdami i sprzętem wojskowym, sprzętem paramilitarnym oraz częściami zamiennymi do nich do Wenezueli przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy wykorzystaniu statków pływających pod banderą państw członkowskich lub statków powietrznych państw członkowskich bez względu na to, czy pochodzą z terytoriów państw członkowskich.

2.   Zakazuje się:

a)

świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług związanych z działaniami wojskowymi oraz z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użyciem broni i materiałów pokrewnych wszelkiego rodzaju (w tym broni i amunicji, pojazdów i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zapasowych do wyżej wymienionego sprzętu) bezpośrednio lub pośrednio, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi w Wenezueli, lub do wykorzystania w tym kraju;

b)

zapewniania finansowania lub pomocy finansowej związanej z działaniami wojskowymi, w tym w szczególności dotacji, pożyczek i ubezpieczenia kredytów eksportowych oraz ubezpieczenia i reasekuracji, na wszelkiego rodzaju sprzedaż, dostawy, przekazywanie lub wywóz broni i materiałów pokrewnych lub też na potrzeby zapewniania związanej z tym pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz jakiejkolwiek osoby, podmiotu lub organu w Wenezueli lub do wykorzystania w tym kraju.

Artykuł 2

Zakazy przewidziane w artykule 1 nie wpływają na wykonanie umowy zawartej przed dniem 13 listopada 2017 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do wykonania takich umów, pod warunkiem, że zakazy te są zgodne ze Wspólnym Stanowiskiem Rady 2008/944/WPZiB (1), w szczególności z kryteriami określonymi w jego art. 2 oraz gdy osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ zmierzający wykonać umowę zgłosiła umowę do właściwego organu państwa członkowskiego – w którym mają siedzibę – w ciągu 5 dni roboczych od dnia wejścia w życie niniejszej decyzji.

Artykuł 3

1.   Zakazuje się sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu sprzętu, który mógłby być używany do wewnętrznych represji, do Wenezueli przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy wykorzystaniu statków pływających pod banderą państw członkowskich lub statków powietrznych państw członkowskich bez względu na to, czy pochodzą z terytoriów państw członkowskich.

2.   Zakazuje się:

a)

świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług związanych ze sprzętem, który mógłby być używany do wewnętrznych represji, oraz z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użyciem takiego sprzętu, bezpośrednio lub pośrednio, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi w Wenezueli, lub do wykorzystania w tym kraju;

b)

zapewniania finansowania lub pomocy finansowej związanej ze sprzętem, który mógłby być używany do wewnętrznych represji, w tym w szczególności dotacji, pożyczek i ubezpieczenia kredytów eksportowych oraz ubezpieczenia i reasekuracji, na wszelkiego rodzaju sprzedaż, dostawy, przekazywanie lub wywóz takiego sprzętu lub też na potrzeby zapewniania związanej z tym pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz jakiejkolwiek osoby, podmiotu lub organu w Wenezueli lub do wykorzystania w tym kraju.

3.   Unia przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych produktów, które mają zostać objęte niniejszym artykułem.

Artykuł 4

1.   Art. 1 i 3 nie mają zastosowania do:

a)

sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu nieśmiercionośnego sprzętu wojskowego lub sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do wewnętrznych represji, przeznaczonego wyłącznie do użytku w celach humanitarnych lub ochronnych, lub do wykorzystania w ramach programów rozwoju instytucjonalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ), Unii, państw członkowskich lub organizacji regionalnych i subregionalnych, ani do materiałów przeznaczonych do prowadzonych przez ONZ i Unię operacji zarządzania kryzysowego lub dla organizacji regionalnych i subregionalnych;

b)	sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu sprzętu i materiałów przeznaczonego do wykorzystania w ramach operacji rozminowywania;

c)	utrzymania nieśmiercionośnego sprzętu, który mógłby być użyty przez marynarkę wojenną lub straż przybrzeżną Wenezueli wyłącznie celem ochrony granic, stabilności regionu czy przechwytywania narkotyków;

d)	udzielania finansowania i pomocy finansowej dotyczących sprzętu lub materiałów, o których mowa w lit. a), b) i c);

e)	świadczenia pomocy technicznej dotyczącej sprzętu lub materiałów, o których mowa w lit. a), b) i c);

pod warunkiem że taki wywóz zostanie z góry zatwierdzony przez właściwy organ.

2.   Art. 1 i 3 nie stosuje się do odzieży ochronnej, w tym kamizelek kuloodpornych i hełmów wojskowych, czasowo wywożonych do Wenezueli przez personel ONZ, personel Unii lub jej państw członkowskich, przedstawicieli środków masowego przekazu oraz pracowników organizacji humanitarnych i organizacji działających na rzecz rozwoju oraz personel powiązany, wyłącznie na ich własny użytek.

Artykuł 5

1.   Zakazuje się sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu sprzętu, technologii lub oprogramowania przeznaczonych głównie do wykorzystania przy monitorowaniu lub przechwytywaniu przez reżim wenezuelski lub w jego imieniu, połączeń internetowych i telefonicznych w sieciach telefonii ruchomej lub stacjonarnej w Wenezueli, włącznie z usługami monitorowania lub przechwytywania wszelkiego rodzaju usług telekomunikacyjnych lub internetu oraz udzielania pomocy finansowej i technicznej w instalowaniu, obsługiwaniu czy aktualizowaniu takiego sprzętu, technologii lub oprogramowania, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich.

2.   W drodze odstępstwa od ust. 1, państwa członkowskie mogą zezwolić na sprzedaż, dostawę, przekazywanie lub wywóz sprzętu, technologii lub oprogramowania, włącznie z usługami monitorowania lub przechwytywania wszelkiego rodzaju usług telekomunikacyjnych lub internetu oraz udzielania pomocy finansowej i technicznej, o których mowa w ust.1, jeżeli mają uzasadnione powody, aby stwierdzić, że odnośny sprzęt, technologia lub oprogramowanie nie zostaną zastosowane celem wewnętrznych represji – przez rząd, organy publiczne, przedsiębiorstwa lub urzędy Wenezueli, lub jakiekolwiek osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub na ich zlecenie.

Odnośne państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na mocy niniejszego ustępu w terminie czterech tygodni od wydania zezwolenia.

3.   Unia przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych produktów, które mają zostać objęte niniejszym artykułem.

ROZDZIAŁ II

OGRANICZENIA WJAZDU

Artykuł 6

1.   Państwa członkowskie przyjmują środki niezbędne do tego, by zapobiec wjazdowi na ich terytorium lub przejazdowi przez nie:

a)	osób fizycznych odpowiedzialnych za poważne pogwałcenia lub naruszenia praw człowieka oraz represje wobec społeczeństwa obywatelskiego i demokratycznej opozycji w Wenezueli; lub

b)	osób fizycznych, których działania lub polityki w inny sposób zagrażają demokracji lub praworządności w Wenezueli;

zgodnie z wykazem w załączniku I.

2.   Ust. 1 nie zobowiązuje państwa członkowskiego do odmowy swoim obywatelom wjazdu na swoje terytorium.

3.   Ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla przypadków, w których państwo członkowskie jest związane zobowiązaniami z zakresu prawa międzynarodowego, a mianowicie:

a)	jest państwem przyjmującym międzynarodową organizację międzyrządową;

b)	jest państwem przyjmującym międzynarodową konferencję zwołaną przez ONZ lub pod jej auspicjami;

c)	na mocy umowy wielostronnej przyznającej przywileje i immunitety; lub

d)	na podstawie Traktatu pojednawczego (Traktat laterański) z 1929 r. zawartego między Stolicą Apostolską (Państwem Watykańskim) a Włochami.

4.   Ust. 3 uznaje się za mający zastosowanie również w przypadkach, w których państwo członkowskie jest krajem goszczącym Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).

5.   Rada jest należycie informowana o wszystkich przypadkach przyznania przez państwo członkowskie zwolnienia na mocy ust. 3 lub 4.

6.   Państwa członkowskie mogą przyznawać zwolnienia ze środków nałożonych na mocy ust. 1, w przypadkach gdy podróż jest uzasadniona pilnymi względami humanitarnymi lub koniecznością wzięcia udziału w posiedzeniach międzyrządowych i posiedzeniach wspieranych przez Unię lub posiedzeniach, których gospodarzem jest państwo członkowskie przewodniczące pracom OBWE, podczas których prowadzony jest dialog polityczny propagujący w sposób bezpośredni demokrację, prawa człowieka i praworządność w Wenezueli.

7.   Państwo członkowskie zamierzające przyznać zwolnienia, o których mowa w ust. 6, powiadamia o tym Radę na piśmie. Zwolnienie uznaje się za przyznane, o ile jeden lub większa liczba członków Rady nie wniesie pisemnego sprzeciwu w terminie dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia o proponowanym zwolnieniu. W przypadku gdy jeden lub większa liczba członków Rady wnosi sprzeciw, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może postanowić o przyznaniu proponowanego zwolnienia.

8.   W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3, 4, 6 i 7 państwo członkowskie zezwala na wjazd lub przejazd przez jego terytorium osobom wymienionym w załączniku I, zezwolenie jest ograniczone do celu, dla którego zostało wydane oraz do wymienionych w nim osób.

ROZDZIAŁ III

ZAMROŻENIE ŚRODKÓW FINANSOWYCH I ZASOBÓW GOSPODARCZYCH

Artykuł 7

1.   Zamrożone zostają wszelkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do następujących osób i podmiotów lub przez nie posiadane, przechowywane lub kontrolowane:

a)	osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów odpowiedzialnych za poważne pogwałcenia lub naruszenia praw człowieka oraz represje wobec społeczeństwa obywatelskiego i demokratycznej opozycji w Wenezueli;

b)	osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, których działania lub polityki w inny sposób zagrażają demokracji lub praworządności w Wenezueli;

zgodnie z wykazem zamieszczonym w załączniku I.

2.   Zamrożone zostają wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze będące własnością, w posiadaniu, władaniu lub pod kontrolą osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów powiązanych z tymi osobami, podmiotami lub organami wskazanymi w ust. 1, a wymienionymi w załączniku II.

3.   Nie udostępnia się – bezpośrednio ani pośrednio – wymienionym w załącznikach I lub II, osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom, ani na ich rzecz, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych.

4.   Właściwy organ państwa członkowskiego może zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych bądź na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych na warunkach, jakie uznaje za stosowne, po ustaleniu, że dane środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

a)

niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załącznikach I lub II oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym opłat za żywność, z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

b)	przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrotów poniesionych wydatków związanych z usługami prawniczymi;

c)	przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu lub utrzymywaniu zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych;

d)	niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, pod warunkiem że odnośny właściwy organ powiadomił właściwe organy pozostałych państw członkowskich oraz Komisję o powodach, dla których uważa, że należy udzielić szczególnego zezwolenia, co najmniej dwa tygodnie przed jego udzieleniem; lub

e)

zostaną one wpłacone na rachunek lub wypłacone z rachunku misji dyplomatycznej lub misji konsularnej lub organizacji międzynarodowej posiadającej immunitet na mocy prawa międzynarodowego, o ile wpłaty te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznej lub misji konsularnej lub organizacji międzynarodowej.

Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na podstawie niniejszego ustępu.

5.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 i 2, właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeśli spełnione są następujące warunki:

a)

środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem orzeczenia arbitrażowego wydanego przed datą umieszczenia w wykazie w załącznikach I lub II osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w ust. 1 lub 2, lub orzeczenia sądowego lub decyzji administracyjnej wydanych w Unii, lub orzeczenia sądowego wykonalnego w danym państwie członkowskim, przed tą datą lub po tej dacie;

b)

środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim orzeczeniem lub decyzją lub uznanych za zasadne w takim orzeczeniu lub decyzji, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób, którym takie roszczenia przysługują;

c)	orzeczenie lub decyzja nie zostały wydane na korzyść osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załącznikach I lub II; oraz

d)	uznanie orzeczenia lub decyzji nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na podstawie niniejszego ustępu.

6.   Ust. 1 i 2 nie uniemożliwiają osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi, umieszczonym w załącznikach I lub II, dokonywania płatności należnej z tytułu umowy lub porozumienia (lub na mocy zobowiązania) zawartych przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, przed dniem umieszczenia tych osób fizycznych, prawnych, podmiotów lub organów w wykazie znajdującym się w załączniku, pod warunkiem że dane państwo członkowskie ustaliło, że płatność nie narusza ust. 3.

7.   Ust. 3 nie ma zastosowania do księgowania na zamrożonych rachunkach:

a)	odsetek ani innych dochodów z tych rachunków;

b)	płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą objęcia tych rachunków środkami przewidzianymi w ust. 1, 2 i 3; lub

c)	płatności należnych z tytułu orzeczeń sądowych, decyzji administracyjnych lub orzeczeń arbitrażowych wydanych w Unii lub wykonalnych w danym państwie członkowskim,

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają środkom przewidzianym w ust. 1 lub 2.

ROZDZIAŁ IV

POSTANOWIENIA OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł 8

1.   Rada, stanowiąc jednogłośnie na wniosek państwa członkowskiego lub Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, sporządza i zmienia wykaz znajdujący się w załącznikach I i II.

2.   Rada przekazuje decyzję, o której mowa w ust. 1, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, danej osobie fizycznej lub prawnej, danemu podmiotowi lub danemu organowi bezpośrednio — jeżeli adres jest znany — albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie, takiemu podmiotowi lub takiemu organowi przedstawienie uwag.

3.   W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje przeglądu decyzji, o której mowa w ust. 1, i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, dany podmiot lub dany organ.

Artykuł 9

1.   Załączniki I i II zawierają uzasadnienie umieszczenia w wykazie osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, o których mowa odpowiednio w art. 6 ust. 1 i w art. 7 ust. 2.

2.   W załącznikach I i II podaje się również ewentualnie dostępne informacje konieczne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W przypadku osób fizycznych informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów, informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 10

Zakazuje się świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków ustanowionych w niniejszej decyzji.

Artykuł 11

Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszą decyzją, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o zapłatę obligacji, gwarancji lub zabezpieczeń, w szczególności gwarancji finansowych lub finansowych listów gwarancyjnych w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:

a)	wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy ujęte w załącznikach I lub II;

b)	jakiekolwiek osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

Artykuł 12

W celu maksymalizacji oddziaływania środków przewidzianych w niniejszej decyzji, Unia zachęca państwa trzecie do przyjmowania środków ograniczających podobnych do tych przewidzianych w niniejszej decyzji.

Artykuł 13

Niniejsza decyzja obowiązuje do dnia 14 listopada 2018 r.

Niniejsza decyzja jest poddawana stałemu przeglądowi. Może ona być przedłużana lub zmieniana, w stosownych przypadkach, jeżeli Rada uzna, że cele niniejszej decyzji nie zostały osiągnięte.

Artykuł 14

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Wspólne Stanowisko Rady 2008/944/WPZiB z dnia 8 grudnia 2008 r. określające wspólne zasady kontroli wywozu technologii wojskowych i sprzętu wojskowego (Dz.U. L 335 z 13.12.2008, s. 99).

---

---

---