24.5.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 135/27

(1)

W dyrektywie 64/432/EWG ustanowiono zasady handlu w Unii bydłem i trzodą chlewną oraz warunki, na których państwo członkowskie lub jego region może zostać uznane za urzędowo wolne od gruźlicy lub uznane za urzędowo wolne od enzootycznej białaczki bydła w odniesieniu do stad bydła.

(2)

Decyzja Komisji 2003/467/WE (2) stanowi, że regiony państw członkowskich wymienione w rozdziale 2 załącznika I do tejże decyzji uznaje się za urzędowo wolne od gruźlicy w odniesieniu do stad bydła. Włochy przedłożyły Komisji dokumentację wykazującą, że region Umbria spełnia warunki określone w dyrektywie 64/432/EWG umożliwiające uznanie go za region urzędowo wolny od gruźlicy w odniesieniu do stad bydła. Region Umbria powinien zatem zostać wymieniony w rozdziale 2 załącznika I do decyzji 2003/467/WE. Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik I do decyzji 2003/467/WE.

(3)

Ponadto decyzja Komisji 2003/467/WE stanowi, że państwa członkowskie i ich regiony wymienione, odpowiednio, w rozdziałach 1 i 2 załącznika III do tejże decyzji uznaje się za urzędowo wolne od enzootycznej białaczki bydła w odniesieniu do stad bydła. Wszystkie regiony Polski, z wyjątkiem dziewięciu powiatów województwa zachodniopomorskiego, są obecnie wymienione w tej decyzji jako regiony uznane za urzędowo wolne od enzootycznej białaczki bydła. Polska przedłożyła niedawno Komisji dokumentację wykazującą, że te pozostałe dziewięć powiatów spełnia warunki określone w dyrektywie 64/432/EWG umożliwiające uznanie ich za regiony urzędowo wolne od enzootycznej białaczki bydła w odniesieniu do stad bydła. Polska złożyła w związku z tym wniosek o uznanie całego jej terytorium za obszar urzędowo wolny od enzootycznej białaczki bydła.

(4)

Należy zatem wymienić Polskę w rozdziale 1 załącznika III do decyzji 2003/467/WE jako państwo członkowskie uznane za urzędowo wolne od enzootycznej białaczki bydła, a wpis dotyczący tego państwa członkowskiego w rozdziale 2 tego załącznika należy skreślić. Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik III do decyzji 2003/467/WE.

(5)

Art. 9 dyrektywy 64/432/EWG stanowi, że państwo członkowskie posiadające obowiązkowy krajowy program zwalczania zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła lub choroby Aujeszkyego może przedłożyć ten program Komisji do zatwierdzenia. W artykule tym przewidziano także, że mogą być wymagane dodatkowe gwarancje w handlu wewnątrzunijnym bydłem lub trzodą chlewną.

(6)

Art. 10 dyrektywy 64/432/EWG stanowi, że jeżeli państwo członkowskie uzna, iż jego terytorium lub część jego terytorium są wolne od zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła lub choroby Aujeszkyego, przedkłada ono Komisji odpowiednią dokumentację towarzyszącą. W artykule tym przewidziano także, że mogą być wymagane dodatkowe gwarancje w handlu wewnątrzunijnym bydłem lub trzodą chlewną.

(7)

Decyzją Komisji 2004/558/WE (3) zatwierdzono programy kontroli i zwalczania zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy wywoływanego wirusem opryszczki bydła typu 1 (BHV1) przedstawione przez państwa członkowskie wymienione w załączniku I do tej decyzji w odniesieniu do regionów tych państw członkowskich wymienionych w tym załączniku, do których mają zastosowanie dodatkowe gwarancje w zakresie zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła zgodnie z art. 9 dyrektywy 64/432/EWG. Ponadto w załączniku II do decyzji 2004/558/WE wymieniono regiony państw członkowskich uznane za wolne od BHV1, do których mają zastosowanie dodatkowe gwarancje w zakresie zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła zgodnie z art. 10 dyrektywy 64/432/EWG.

(8)

W załączniku I do decyzji 2004/558/WE są obecnie wymienione rejencje Kolonia i Düsseldorf w niemieckim kraju związkowym Nadrenia Północna-Westfalia. Te dwa regiony są ostatnimi regionami niemieckimi, których nie uznano jeszcze za wolne od BHV1.

(9)

Niemcy przedłożyły niedawno Komisji dokumentację towarzyszącą w celu uznania rejencji Kolonia i Düsseldorf za wolne od BHV1. Niemcy złożyły w związku z tym wniosek o uznanie całego ich terytorium za obszar wolny od BHV1 oraz o stosowanie do niego dodatkowych gwarancji w zakresie zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła zgodnie z art. 10 dyrektywy 64/432/EWG.

(10)

Jak wynika z oceny dokumentacji towarzyszącej przedłożonej przez Niemcy, rejencje Kolonia i Düsseldorf nie powinny już figurować w załączniku I do decyzji 2004/558/WE, a wpis dotyczący Niemiec w załączniku II do tej decyzji powinien zostać zmieniony, tak aby uwzględniał wszystkie regiony tego państwa członkowskiego. Należy zatem odpowiednio zmienić załączniki I i II do decyzji 2004/558/WE.

(11)

W decyzji Komisji 2008/185/WE (4) określono dodatkowe gwarancje wymagane przy przemieszczaniu trzody chlewnej między państwami członkowskimi. Gwarancje te związane są z klasyfikacją państw członkowskich zależnie od ich statusu w odniesieniu do choroby Aujeszkyego. Załącznik I do decyzji 2008/185/WE zawiera wykaz państw członkowskich lub ich regionów, które są wolne od choroby Aujeszkyego i w których zabronione jest szczepienie, a załącznik II do tej decyzji zawiera wykaz państw członkowskich lub ich regionów, w których wprowadzono zatwierdzone krajowe programy zwalczania choroby Aujeszkyego.

(12)

Włochy przedłożyły Komisji dokumentację towarzyszącą w celu uzyskania zatwierdzenia krajowego programu zwalczania choroby Aujeszkyego dla regionu Wenecja Euganejska i w celu wpisania tego regionu do załącznika II do decyzji 2008/185/WE. Jak wynika z oceny tej dokumentacji towarzyszącej, region Wenecja Euganejska należy ująć w załączniku II do decyzji 2008/185/WE. Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik II do decyzji 2008/185/WE.

(13)

W załączniku II do decyzji 2008/185/WE jest obecnie wymienione całe terytorium Polski. Polska przedłożyła niedawno Komisji dokumentację towarzyszącą w celu uznania regionów: augustowskiego, białostockiego, Białystok, bielskiego, hajnowskiego, monieckiego, sejneńskiego, siemiatyckiego, sokólskiego, suwalskiego i Suwałki za wolne od choroby Aujeszkyego i w celu wpisania tych regionów do załącznika I do decyzji 2008/185/WE. Jak wynika z oceny tej dokumentacji towarzyszącej, regiony te nie powinny już figurować w załączniku II do decyzji 2008/185/WE, a powinny być wymienione w załączniku I do niej. Należy zatem odpowiednio zmienić załączniki I i II do decyzji 2008/185/WE.

(14)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzje 2003/467/WE, 2004/558/WE i 2008/185/WE.

(15)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,