23.4.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/14

(1)

W dniu 14 października 2004 r. Wspólnota Europejska zatwierdziła Konwencję sztokholmską w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych (zwaną dalej „konwencją”) decyzją Rady 2006/507/WE (1).

(2)

Jako Strona konwencji Unia może zgłaszać wnioski dotyczące poprawek do załączników do konwencji. Załącznik A do konwencji zawiera wykaz trwałych zanieczyszczeń organicznych, które należy wyeliminować.

(3)

Zgodnie z dostępnymi informacjami naukowymi i sprawozdaniami z przeglądów oraz biorąc pod uwagę kryteria przeglądu określone w załączniku D do konwencji kwas perfluorooktanowy (PFOA), jego sole oraz substancje pochodne, które mogą zostać rozłożone do PFOA w warunkach środowiskowych (zwane dalej „PFOA i jego związki”), wykazują cechy trwałych zanieczyszczeń organicznych.

(4)

Zgodnie z art. 59 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1907/2006 (2) oraz dokumentacją przygotowaną zgodnie z załącznikiem XV do tego rozporządzenia PFOA i jego sól amonowa (APFO) zostały umieszczone na liście kandydackiej substancji wzbudzających szczególnie duże obawy wskazanych jako spełniające kryteria określone w art. 57 lit. c) tego rozporządzenia jako „działające szkodliwie na rozrodczość” kategorii 1B, a w szczególności spełniające również kryteria określone w art. 57 lit. d) tego rozporządzenia jako substancje, które są trwałe, wykazujące zdolność do bioakumulacji i toksyczne.

(5)

Zgodnie z art. 69 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 PFOA i jego związki są obecnie przedmiotem innej dokumentacji przygotowanej zgodnie z załącznikiem XV do tego rozporządzenia, przedłożonej Europejskiej Agencji Chemikaliów i mającej na celu ograniczenie produkcji, wprowadzania do obrotu lub stosowania PFOA i jego związków, w ich postaci własnej lub jako składników innych substancji, w mieszaninie lub w wyrobach.

(6)

PFOA i jego związki są substancjami o różnorodnym zastosowaniu na świecie i występują powszechnie w środowisku. Ze względu na możliwość transgranicznego przenoszenia PFOA w środowisku na dalekie odległości środki podjęte na poziomie unijnym nie są wystarczające, aby zagwarantować wysoki poziom ochrony środowiska i zdrowia ludzi, dlatego też niezbędne są szeroko zakrojone działania na poziomie międzynarodowym.

(7)

W związku z tym Unia powinna złożyć do Sekretariatu konwencji wniosek dotyczący włączenia PFOA i jego związków do załącznika A do konwencji. Wniosek ten oraz stanowisko Unii w odniesieniu do warunków umieszczenia PFOA i jego związków w załączniku A do konwencji powinny uwzględniać wszelkie istotne informacje uzyskane w toku bieżącego procesu wprowadzania ograniczeń na podstawie art. 68–73 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006,