Access to European Union law
<a href="https://eur-lex.europa.eu/content/help/eurlex-content/experimental-features.html" target="_blank">More about the experimental features corner</a>
Choose the experimental features you want to try
EUR-Lex
Access to European Union law

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

You are here
Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search

Document 32012D0168

Decyzja Rady 2012/168/WPZiB z dnia 23 marca 2012 r. zmieniająca decyzję 2011/235/WPZiB dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom w związku z sytuacją w Iranie

Dz.U. L 87 z 24.3.2012, p. 85–89 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

⏵Ten dokument został opublikowany w wydaniu(-iach) specjalnym(-ych) (HR)

Legal status of the document In force

ELI: http://data.europa.eu/eli/dec/2012/168(1)/oj

Date of document:
23/03/2012
Date of effect:
23/03/2012; Wejście w życie Data dokumentu Patrz Art. 3
Date of end of validity:
13/04/2025; Związany z 32011D0235
Author:
Rada Unii Europejskiej
Form:
Decyzja
Treaty:
Traktat o Unii Europejskiej
Legal basis:
Link
Select all documents based on this document
Link
Link
Link
Link
Select all documents mentioning this document
Modifies:
Relation Act Comment Subdivision concerned From To
Extended validity 32011D0235 13/04/2013
Modifies 32011D0235 Zastąpienie artykuł 6 23/03/2012
Modifies 32011D0235 Zmiana załącznik 23/03/2012
Modifies 32011D0235 Dodatek artykuł 4 BI 23/03/2012
Modifies 32011D0235 Dodatek artykuł 2 TR 23/03/2012
Modifies 32011D0235 Dodatek artykuł 2 BI 23/03/2012
Instruments cited:
Link

24.3.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 87/85

DECYZJA RADY 2012/168/WPZiB

z dnia 23 marca 2012 r.

zmieniająca decyzję 2011/235/WPZiB dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom w związku z sytuacją w Iranie

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 12 kwietnia 2011 r. Rada przyjęła decyzję 2011/235/WPZiB (1).

(2)

Jak wynika z przeglądu decyzji 2011/235/WPZiB, obowiązywanie środków ograniczających należy przedłużyć do dnia 13 kwietnia 2013 r.

(3)

Ponadto, zważywszy na powagę sytuacji praw człowieka w Iranie, do wykazu osób i podmiotów objętych środkami ograniczającymi zamieszczonego w załączniku do decyzji 2011/235/WPZiB należy dodać kolejne osoby.

(4)

W tym kontekście należy zauważyć, że zgodnie z motywem 4 decyzji 2011/235/WPZiB osobami, przeciwko którym wymierzone są środki ograniczające, mogą być również członkowie Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej, bojówek Basij oraz Ansar-e Hezbollah.

(5)

Ponadto należy zakazać sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu sprzętu lub oprogramowania przeznaczonego głównie do wykorzystania przez reżim irański przy monitorowaniu lub przechwytywaniu komunikacji prowadzonej przez internet lub za pomocą sieci telefonii komórkowej lub stacjonarnej w Iranie.

(6)

Ponadto, biorąc pod uwagę cele decyzji 2011/235/WPZiB, należy w niej zawrzeć zakaz dostaw, sprzedaży lub przekazywania sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych. Jednocześnie decyzja 2010/413/WPZiB z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (2) powinna zostać zmieniona tak, aby zawierała już tego zakazu.

(7)

W decyzji 2011/235/WPZiB należy wprowadzić odpowiednie zmiany,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W decyzji 2011/235/WPZiB wprowadza się następujące zmiany:

1)

dodaje się artykuły w brzmieniu:

„Artykuł 2a

Zakazuje się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu sprzętu lub oprogramowania przeznaczonego głównie do wykorzystania przez reżim irański przy monitorowaniu lub przechwytywaniu komunikacji prowadzonej przez internet lub za pomocą telefonii komórkowej lub stacjonarnej w Iranie, a także świadczenia pomocy przy instalowaniu, obsługi lub unowocześnianiu takiego sprzętu lub aktualizacji takiego oprogramowania.

Unia podejmuje środki niezbędne do określenia stosownych produktów, które należy objąć niniejszym artykułem.

Artykuł 2b

1.   Zakazuje się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu do Iranu – przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy użyciu statków pływających pod ich banderą lub ich statków powietrznych, niezależnie od tego, czy operacje te rozpoczęły się na terytoriach państw członkowskich, czy też nie – sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych.

2.   Zakazuje się również:

a)

świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług związanych z przedmiotami, o których mowa w ust. 1, lub związanych z dostarczaniem, produkcją, konserwacją i używaniem takich przedmiotów, na rzecz jakiejkolwiek osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu w Iranie lub do użytku w Iranie;

b)

zapewniania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, dotyczącej przedmiotów, o których mowa w ust. 1, w tym w szczególności dotacji, pożyczek i ubezpieczeń kredytów eksportowych, do celów jakiejkolwiek sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu takich przedmiotów, lub w celu świadczenia związanej z tym pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi w Iranie lub do użytku w Iranie.”;

2)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 4a

Zakazuje się świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków, o których mowa w art. 2a i 2b.”;

3)

art. 6 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 6

1.   Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

2.   Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 13 kwietnia 2013 r. Jest ona przedmiotem ciągłego przeglądu. Jest ona odpowiednio przedłużana lub zmieniana, jeżeli Rada uzna, że jej cele nie zostały osiągnięte.”.

Artykuł 2

Do wykazu zamieszczonego w załączniku do decyzji 2011/235/WPZiB dodaje się osoby wymienione w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 marca 2012 r.

W imieniu Rady

C. ASHTON

Przewodniczący

(1)  Dz.U. L 100 z 14.4.2011, s. 51.

(2)  Dz.U. L 195 z 27.7.2010, s. 39.

ZAŁĄCZNIK

Wykaz osób, o którym mowa w art. 2

 

Imię i nazwisko

Dane identyfikacyjne

Powody

Data umieszczenia w wykazie

1.

ZARGHAMI Ezzatollah

 

Jako szef radia i telewizji Islamskiej Republiki Iranu (IRIB) odpowiada za wszystkie decyzje programowe. IRIB transmitowała wymuszone przyznanie się do winy osób zatrzymanych oraz szereg „procesów pokazowych” w sierpniu 2009 r. i grudniu 2011 r. Stanowi to jawne pogwałcenie międzynarodowych przepisów dotyczących rzetelnego procesu sądowego oraz prawa do właściwej procedury prawnej.

23.3.2012

2.

TAGHIPOUR Reza

Miejsce ur.: Maragheh (Iran)

Data ur.: 1957 r.

Minister Informacji i Łączności. Jako minister informacji jest jednym z najwyższych rangą urzędników odpowiedzialnych za cenzurę i kontrolę działalności w internecie, a także wszelkich rodzajów łączności (w tym telefonii komórkowej). Podczas przesłuchań osób zatrzymanych z powodów politycznych prowadzący przesłuchania wykorzystują dane osobowe, prywatne mejle i wiadomości.

Kilkakrotnie od ostatnich wyborów prezydenckich oraz podczas ulicznych demonstracji blokowano rozmowy oraz wysyłanie wiadomości tekstowych przez telefony komórkowe, zagłuszano sygnały telewizji satelitarnej, a miejscami uniemożliwiano lub przynajmniej spowalniano łączność internetową.

23.3.2012

3.

KAZEMI Toraj

 

Pułkownik policji ds. technologii i łączności; zapowiedział ostatnio kampanię werbowania hakerów rządowych, po to by lepiej kontrolować informacje w internecie i usuwać „szkodliwe” strony internetowe.

23.3.2012

4.

LARIJANI Sadeq

Miejsce ur. Najaf (An-Nadżaf) (Irak)

Data ur.: 1960 r. lub sierpień 1961 r.

Szef sądownictwa. Zgoda i podpis szefa sądownictwa wymagane są w przypadku każdej kary qisas (polegającej na odwecie), hodoud (za przestępstwa przeciwko Bogu) oraz ta'zirat (za przestępstwa przeciwko państwu). Obejmuje to wyroki pociągające za sobą karę śmierci, chłosty oraz amputacji. W związku z tym Sadeq Larijani osobiście podpisał liczne wyroki śmierci stojące w sprzeczności z normami międzynarodowymi, w tym wyroki śmierci przez ukamienowanie (obecnie na ukamienowanie skazanych jest 16 osób), egzekucje przez powieszenie, egzekucje nieletnich oraz publiczne egzekucje, np. przez powieszenie więźniów na moście w obecności wielotysięcznego tłumu. Ponadto wyrażał zgodę na kary cielesne, takie jak amputacje czy wypalenie skazanym oczu kwasem. Od czasu objęcia urzędu przez Sadeqa Larijaniego wyraźnie wzrosła liczba arbitralnych aresztowań politycznych, aresztowań obrońców praw człowieka i przedstawicieli mniejszości. Od 2009 r. gwałtownie wzrosła także liczba egzekucji. Sadeq Larijani ponosi również odpowiedzialność za to, że podczas postępowania sądowego w Iranie systemowo łamane jest prawo do rzetelnego procesu sądowego.

23.3.2012

5.

MIRHEJAZI Ali

 

Zastępca szefa biura naczelnego przywódcy oraz szef ochrony. Należy do najbliższych współpracowników naczelnego przywódcy, odpowiada za opracowanie sposobu tłumienia protestów stosowanego od 2009 r.

23.3.2012

6.

SAEEDI Ali

 

Od 1995 r. przedstawiciel naczelnego przywódcy w Korpusie Strażników Rewolucji Islamskiej (Pasdaran); wcześniej cała jego kariera związana była z instytucjami wojskowymi, a dokładnie z wywiadem Pasdaranu. Ta oficjalna funkcja sprawia, że jest on ważnym pośrednikiem – przekazuje aparatowi represji Pasdaranu rozkazy z biura naczelnego przywódcy.

23.3.2012

7.

RAMIN Mohammad-Ali

Miejsce ur.: Dezful (Iran)

Data ur.: 1954 r.

Do grudnia 2010 r. jako wiceminister ds. prasy był główną osobą odpowiedzialną za cenzurę; bezpośrednio odpowiada za zamknięcie licznych organów prasy reformatorskiej (Etemad, Etemad-e Melli, Shargh, itd), zamknięcie niezależnego związku zawodowego dziennikarzy oraz zastraszanie lub aresztowanie dziennikarzy.

23.3.2012

8.

MORTAZAVI Seyyed Solat

Miejsce ur.: Meibod (Iran)

Data ur.: 1967 r.

Wiceminister spraw wewnętrznych odpowiedzialny za sprawy polityczne. Odpowiada za kierowanie represjami w stosunku do osób wypowiadających się w obronie swoich praw, w tym wolności słowa.

23.3.2012

9.

REZVANI Gholomani

 

Z-ca gubernatora Rasht (Rasztu). Odpowiada za poważne pogwałcenia prawa do właściwej procedury prawnej.

23.3.2012

10.

SHARIFI Malek Ajdar

 

Szef sądownictwa w Azerbejdżanie Wschodnim. Odpowiada za poważne pogwałcenia prawa do właściwej procedury prawnej.

23.3.2012

11.

ELAHI Mousa Khalil

 

Prokurator w Tebrizie. Odpowiedzialny za kierowanie przypadkami poważnych pogwałceń praw człowieka w odniesieniu do prawa do właściwej procedury prawnej.

23.3.2012

12.

FAHRADI Ali

 

Prokurator w (Karaj) Karadżu. Odpowiedzialny za przypadki poważnych pogwałceń praw człowieka – domagał się kary śmierci dla osoby nieletniej.

23.3.2012

13.

REZVANMANESH Ali

 

Prokurator. Odpowiedzialny za przypadki poważnych pogwałceń praw człowieka – domagał się kary śmierci dla osoby nieletniej.

23.3.2012

14.

RAMEZANI Gholamhosein

 

Szef wywiadu Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej (IRGC). Odpowiada za poważne pogwałcenia praw człowieka w przypadku osób wypowiadających się w obronie swoich praw, w tym wolności słowa. Kieruje wydziałem odpowiedzialnym za aresztowanie i torturowanie blogerów/dziennikarzy.

23.3.2012

15.

SADEGHI Mohamed

 

Pułkownik i wiceszef wywiadu technicznego i internetowego IRGC. Odpowiedzialny za aresztowanie i torturowanie blogerów/dziennikarzy.

23.3.2012

16.

JAFARI Reza

 

Szef specjalnej prokuratury zajmującej się cyberprzestępczością. Odpowiedzialny za aresztowania, zatrzymania i prowadzenie spraw przeciwko blogerom i dziennikarzom.

23.3.2012

17.

RESHTE-AHMADI Bahram

 

Zastępca prokuratora w Teheranie. Kieruje więzieniem w Evin. Odpowiedzialny za odmowę uznania praw obrońców praw człowieka i więźniów politycznych, w tym prawa do odwiedzin i innych praw przysługujących więźniom.

23.3.2012
Top