Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32011R0420

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 420/2011 z dnia 29 kwietnia 2011 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1881/2006 ustalające najwyższe dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych Tekst mający znaczenie dla EOG

Dz.U. L 111 z 30.4.2011, p. 3–6 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

Ten dokument został opublikowany w wydaniu(-iach) specjalnym(-ych) (HR)

Legal status of the document No longer in force, Date of end of validity: 24/05/2023; Uchylona w sposób domniemany przez 32023R0915

ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2011/420/oj

30.4.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 111/3


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 420/2011

z dnia 29 kwietnia 2011 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1881/2006 ustalające najwyższe dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 315/93 z dnia 8 lutego 1993 r. ustanawiające procedury Wspólnoty w odniesieniu do substancji skażających w żywności (1), w szczególności jego art. 2 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1881/2006 z dnia 19 grudnia 2006 r. ustalające najwyższe dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych (2) określa najwyższe dopuszczalne poziomy zanieczyszczeń w szeregu środków spożywczych.

(2)

Biorąc pod uwagę różne interpretacje w odniesieniu do części krabów, które należy poddać badaniu w celu porównania z maksymalnym dopuszczalnym poziomem kadmu, należy wyjaśnić, że maksymalny poziom określony dla kadmu w skorupiakach w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 1881/2006 stosuje się do mięsa z przydatków (odnóży i szczypiec) i odwłoka. W przypadku krabów i skorupiaków miękkoodwłokowych maksymalny dopuszczalny poziom dotyczy tylko przydatków. Definicja ta wyklucza inne części skorupiaków, takie jak głowotułów krabów i części niejadalne (skorupa, ogon). Głowotułów obejmuje organy trawienne (gruczoł jelita środkowego), o których wiadomo, że zawierają wysokie poziomy kadmu. Jako że w niektórych państwach członkowskich konsumenci mogą regularnie spożywać części głowotułowia, właściwe może być pouczenie konsumentów na poziomie państw członkowskich o ograniczeniu konsumpcji tych części w celu zmniejszenia narażenia na kadm. Nota informacyjna w tej sprawie została udostępniona na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej Komisji Europejskiej ds. Zdrowia i Ochrony Konsumentów (3).

(3)

Dla zachowania spójności, części skorupiaków, do których stosują się maksymalne dopuszczalne poziomy, powinny zostać odpowiednio zmodyfikowane w odniesieniu do innych zanieczyszczeń (ołów, rtęć, dioksyny i polichlorowane bifenyle oraz wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne).

(4)

Małże, takie jak małże zielone i ostrygi, mogą akumulować kadm w podobny sposób, jak ma to miejsce w przypadku wodorostów morskich. Ponieważ proszek z małża zielonego i proszek z ostryg, podobnie jak suszone wodorosty morskie, sprzedawane są jako suplementy diety, maksymalny dopuszczalny poziom kadmu w suszonych małżach powinien być taki sam, jak poziom ustalony obecnie dla suszonych wodorostów morskich i produktów otrzymanych z tych wodorostów.

(5)

Przepisy dotyczące kapustnych liściowych powinny zostać ujednolicone z przepisami dotyczącymi innych warzyw liściastych. Kapustne liściowe powinny być zatem wyłączone z domyślnego maksymalnego dopuszczalnego poziomu kadmu w odniesieniu do „warzyw i owoców” w pkt 3.2.15 i powinny zostać ujęte w pkt 3.2.17.

(6)

Domyślne maksymalne dopuszczalne poziomy ołowiu i kadmu w owocach i warzywach nie są realistyczne w odniesieniu do wodorostów morskich, które mogą w środowisku naturalnym zawierać wyższe ich poziomy. Wodorosty morskie powinny zostać zatem wyłączone z domyślnych maksymalnych dopuszczalnych poziomów ołowiu i kadmu w owocach i warzywach (pkt 3.1.10 i 3.2.15). Należy zebrać więcej danych o występowaniu, aby zdecydować o potrzebie określenia bardziej realistycznych maksymalnych poziomów ołowiu i kadmu w wodorostach morskich.

(7)

Istnieją pewne niespójności w odniesieniu do nazw środków spożywczych/grup produktów w rozporządzeniu (WE) nr 1881/2006 oraz nazw środków spożywczych/grup produktów wyszczególnionych w rozporządzeniu (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniającym dyrektywę Rady 91/414/EWG (4). Jako że rozporządzenie (WE) nr 1881/2006 odnosi się do grup produktów wymienionych w rozporządzeniu (WE) nr 396/2005, nazwy te powinny zostać ujednolicone w stosunku do tego rozporządzenia.

(8)

Należy uaktualnić przepisy w sprawie monitoringu i sprawozdawczości, biorąc pod uwagę bieżące zalecenia dotyczące karbaminianu etylu (5), substancji perfluoroalkilowych (6) i akrylamidu (7). Ponieważ decyzja Komisji 2006/504/WE (8) została uchylona i zastąpiona rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1152/2009 (9), odniesienie do decyzji 2006/504/WE powinno zostać zastąpione odniesieniem do rozporządzenia (WE) nr 1152/2009. Ponadto należy wyjaśnić, które dane są przekazywane Komisji, a które EFSA.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły wobec nich sprzeciwu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 1881/2006 wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 9 wprowadza się następujące zmiany:

a)

ustępy 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„2.   Każdego roku państwa członkowskie i zainteresowane strony przekazują Komisji wyniki prowadzonych dochodzeń oraz postępy poczynione w zakresie zastosowania środków zapobiegawczych pozwalających uniknąć zanieczyszczenia ochratoksyną A, deoksyniwalenolem, zearalenonem, fumonizyną B1 i B2 oraz toksynami T-2 i HT-2. Komisja udostępnia te wyniki państwom członkowskim. Powiązane dane o występowaniu przekazywane są EFSA.

3.   Państwa członkowskie przedkładają Komisji sprawozdania na temat ustaleń dotyczących aflatoksyn i otrzymanych zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1152/2009 (10). Państwa członkowskie powinny przedkładać EFSA sprawozdania na temat ustaleń dotyczących furanu, karbaminianu etylu, substancji perfluoroalkilowych i akrylamidu otrzymanych zgodnie z zaleceniami Komisji 2007/196/WE (11), 2010/133/UE (12), 2010/161/UE (13) i 2010/307/UE (14).

b)

dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

„4.   Dane o występowaniu zanieczyszczeń zbierane przez państwa członkowskie powinny być w stosownych przypadkach przekazywane również do EFSA.”;

2)

w załączniku wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 29 kwietnia 2011 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 37 z 13.2.1993, s. 1.

(2)  Dz.U. L 364 z 20.12.2006, s. 5.

(3)  http://ec.europa.eu/food/food/chemicalsafety/contaminants/cadmium_en.htm

(4)  Dz.U. L 70 z 16.3.2005, s. 1.

(5)  Dz.U. L 52 z 3.3.2010, s. 53.

(6)  Dz.U. L 68 z 18.3.2010, s. 22.

(7)  Dz.U. L 137 z 3.6.2010, s. 4.

(8)  Dz.U. L 199 z 21.7.2006, s. 21.

(9)  Dz.U. L 313 z 28.11.2009, s. 40.

(10)  Dz.U. L 313 z 28.11.2009, s. 40.

(11)  Dz.U. L 88 z 29.3.2007, s. 56.

(12)  Dz.U. L 52 z 3.3.2010, s. 53.

(13)  Dz.U. L 68 z 18.3.2010, s. 22.

(14)  Dz.U. L 137 z 3.6.2010, s. 4.”;


ZAŁĄCZNIK

W załączniku do rozporządzenia (WE) nr 1881/2006 wprowadza się następujące zmiany:

1)

w sekcji 3.1 dotyczącej ołowiu pkt 3.1.6, 3.1.9, 3.1.10 i 3.1.11 otrzymują brzmienie:

Środki spożywcze (1)

Najwyższe dopuszczalne poziomy (mg/kg świeżej masy)

„3.1.6

Skorupiaki (26): mięso z przydatków i odwłoka (44). W przypadku krabów i skorupiaków miękkoodwłokowych (Brachyura i Anomura) mięso z przydatków

0,50”

„3.1.9

Warzywa strączkowe (27), zboża i nasiona roślin strączkowych

0,20”

„3.1.10

Warzywa, z wyłączeniem warzyw kapustnych, warzyw liściastych, świeżych ziół, grzybów i wodorostów morskich (27). W przypadku ziemniaków najwyższy dopuszczalny poziom stosuje się do obranych ziemniaków.

0,10”

„3.1.11

Warzywa kapustne, warzywa liściaste (43) oraz następujące grzyby (27): Agaricus bisporus (pieczarka dwuzarodnikowa), Pleurotus ostreatus (boczniak ostrygowaty), Lentinula edodes (grzyb shiitake, twardnik japoński)

0,30”

2)

w sekcji 3.2 dotyczącej kadmu pkt 3.2.9, 3.2.15, 3.2.16, 3.2.17 i 3.2.20 otrzymują brzmienie:

Środki spożywcze (1)

Najwyższe dopuszczalne poziomy (mg/kg świeżej masy)

„3.2.9

Skorupiaki (26): mięso z przydatków i odwłoka (44). W przypadku krabów i skorupiaków miękkoodwłokowych (Brachyura i Anomura) mięso z przydatków

0,50”

„3.2.15

Warzywa i owoce, z wyłączeniem warzyw liściastych, świeżych ziół, kapustnych liściowych, grzybów, warzyw łodygowych, warzyw korzeniowych i bulwiastych oraz wodorostów morskich (27)

0,050”

„3.2.16

Warzywa łodygowe, warzywa korzeniowe i bulwiaste, z wyłączeniem selera (27). W przypadku ziemniaków najwyższy dopuszczalny poziom stosuje się do obranych ziemniaków.

0,10”

„3.2.17

Warzywa liściaste, świeże zioła, kapustne liściowe, seler i następujące grzyby (27): Agaricus bisporus (pieczarka dwuzarodnikowa), Pleurotus ostreatus (boczniak ostrygowaty), Lentinula edodes (grzyb shiitake, twardnik japoński)

0,20”

„3.2.20

Suplementy diety (39) składające się wyłącznie lub głównie z suszonych wodorostów morskich, produktów otrzymanych z wodorostów morskich lub suszonych małży

3,0”

3)

w sekcji 3.3. dotyczącej rtęci pkt 3.3.1 otrzymuje brzmienie:

Środki spożywcze (1)

Najwyższe dopuszczalne poziomy (mg/kg świeżej masy)

„3.3.1

Produkty rybołówstwa (26) i mięso ryb (24) (25), z wyjątkiem gatunków wymienionych w pkt 3.3.2. Najwyższy dopuszczalny poziom w przypadku skorupiaków stosuje się do mięsa z przydatków i odwłoka (44). W przypadku krabów i skorupiaków miękkoodwłokowych (Brachyura i Anomura) dotyczy on mięsa z przydatków.

0,50”

4)

w sekcji 5 dotyczącej dioksyn i polichlorowanych bifenyli pkt 5.3 otrzymuje brzmienie:

Środki spożywcze

Maksymalne poziomy

Suma dioksyn (WHO-PCDD/F-TEQ) (32)

Suma dioksyn i polichlorowanych bifenyli o właściwościach podobnych do dioksyn (WHO-PCDD/F-PCB-TEQ) (32)

„5.3

Mięso ryb i produkty rybołówstwa oraz produkty z nich pochodzące, z wyłączeniem węgorza (25) (34). Najwyższy dopuszczalny poziom w przypadku skorupiaków stosuje się do mięsa z przydatków i odwłoka (44). W przypadku krabów i skorupiaków miękkoodwłokowych (Brachyura i Anomura) dotyczy on mięsa z przydatków.

4,0 pg/g świeżej masy

8,0 pg/g świeżej masy”

5)

w sekcji 6 dotyczącej wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych pkt 6.1.3 i 6.1.5 otrzymują brzmienie:

Środki spożywcze (1)

Najwyższe dopuszczalne poziomy (mg/kg świeżej masy)

„6.1.3

Mięso ryb wędzone i produkty rybołówstwa wędzone (25) (36) z wyłączeniem małży. Najwyższy dopuszczalny poziom w przypadku wędzonych skorupiaków stosuje się do mięsa z przydatków i odwłoka (44). W przypadku wędzonych krabów i skorupiaków miękkoodwłokowych (Brachyura i Anomura) dotyczy on mięsa z przydatków.

5,0”

„6.1.5

Skorupiaki, głowonogi, inne niż wędzone (26). Najwyższy dopuszczalny poziom w przypadku skorupiaków stosuje się do mięsa z przydatków i odwłoka (44). W przypadku krabów i skorupiaków miękkoodwłokowych (Brachyura i Anomura) dotyczy on mięsa z przydatków.

5,0”

6)

przypis końcowy (3) otrzymuje brzmienie:

„(3)

Środki spożywcze wymienione w tej kategorii są określone w dyrektywie Komisji 2006/125/WE z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie przetworzonej żywności na bazie zbóż oraz żywności dla niemowląt i małych dzieci (Dz.U. L 339 z 6.12.2006, s. 16).”;

7)

przypis końcowy (16) otrzymuje brzmienie:

„(16)

Niemowlęta i małe dzieci jak określono w dyrektywie 2006/141/WE (Dz.U. L 401 z 30.12.2006, s. 1) i dyrektywie 2006/125/WE.”;

8)

dodaje się przypisy końcowe (43) i (44) w brzmieniu:

„(43)

Maksymalny dopuszczalny poziom w przypadku warzyw liściastych nie stosuje się do świeżych ziół (objętych kodem nr 0256000 w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 396/2005).

(44)

Niniejsza definicja nie obejmuje głowotułowia.”.


Top