21.12.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 336/1

(1)

Zgodnie z art. 43 ust. 3 Traktatu Rada, na wniosek Komisji, ma przyjąć środki dotyczące ustalania i przydziału uprawnień do połowów.

(2)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (1) nakłada wymóg ustanowienia – biorąc pod uwagę dostępne opinie naukowe, techniczne i ekonomiczne, a w szczególności sprawozdania przygotowane przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF) – środków regulujących dostęp do wód i zasobów oraz prowadzenia działalności połowowej w sposób zrównoważony.

(3)

Obowiązkiem Rady jest przyjęcie środków dotyczących ustalania i przydziału uprawnień do połowów w podziale na łowiska lub grupy łowisk, w tym, w stosownych przypadkach, pewnych warunków funkcjonalnie z nimi związanych. Uprawnienia do połowów należy rozdzielić między państwa członkowskie w taki sposób, żeby zapewnić każdemu z państw członkowskich względną stabilność działalności połowowej w odniesieniu do każdego stada lub łowiska i należycie uwzględnić cele wspólnej polityki rybołówstwa ustanowione w rozporządzeniu (WE) nr 2371/2002.

(4)

Całkowite dopuszczalne połowy (TAC) należy ustalać na podstawie dostępnych opinii naukowych – z uwzględnieniem aspektów biologicznych i społeczno-ekonomicznych oraz przy jednoczesnym zapewnieniu sprawiedliwego traktowania sektorów rybołówstwa – jak również w świetle opinii wyrażanych podczas konsultacji z zainteresowanymi stronami, w szczególności opinii Komitetu Doradczego ds. Rybołówstwa i Akwakultury oraz właściwych regionalnych komitetów doradczych.

(5)

Uprawnienia do połowów powinny być zgodne z międzynarodowymi umowami i zasadami, takimi jak porozumienie Organizacji Narodów Zjednoczonych w sprawie ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących i zarządzania nimi z 1995 roku (2) oraz szczegółowe zasady zarządzania określone w międzynarodowych wytycznych Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) dotyczących zarządzania połowami dalekomorskimi z 2008 roku, zgodnie z którymi, w szczególności, organ regulacyjny powinien zachować większą ostrożność w przypadkach, gdy informacje są niepewne, nierzetelne lub niepełne. Brak odpowiednich informacji naukowych nie powinien być wykorzystywany jako powód odroczenia lub zaniechania podjęcia środków ochrony i zarządzania.

(6)

Najnowsze opinie naukowe Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES) (3) oraz STECF (4) wskazują, że większość stad głębinowych poławia się w sposób niezrównoważony i że w celu zapewnienia zrównoważonych połowów należy ograniczyć uprawnienia do połowów dotyczące tych stad aż do chwili, gdy ich liczebność wykaże tendencję wzrostową. Ponadto ICES stwierdziła również, że nie należy zezwalać na ukierunkowane połowy gardłosza atlantyckiego.

(7)

Jeżeli chodzi o rekiny głębinowe, główne gatunki handlowe uznaje się za przetrzebione, w związku z czym nie należy prowadzić ukierunkowanych połowów tych gatunków. Do chwili ustalenia – za pomocą projektów w zakresie selektywności i innych środków technicznych – ilości nieuniknionych przyłowów, nie należy zezwalać na wyładunki przyłowów.

(8)

Uprawnienia do połowów dotyczące gatunków głębinowych, wymienionych w załączniku I do rozporządzenia Rady (WE) nr 2347/2002 z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającego szczególne wymagania dostępu oraz warunki z tym związane mające zastosowanie do połowów zasobów głębokowodnych (5) są ustalane co dwa lata. Wyjątek stanowią jednak stada argentyny wielkiej i główne łowisko molwy niebieskiej, w przypadku których uprawnienia do połowów zależą od wyniku corocznych negocjacji z Norwegią. Uprawnienia do połowów dotyczące tych stad ustala się zatem w innym właściwym corocznym rozporządzeniu ustalającym uprawnienia do połowów.

(9)

Zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 847/96 z dnia 6 maja 1996 r. wprowadzającego dodatkowe, ustalane z roku na rok, warunki zarządzania ogólnym dopuszczalnym połowem (TAC) i kwotami (6), muszą zostać określone stada podlegające różnym środkom, o których mowa w tym rozporządzeniu.

(10)

Aby rybakom unijnym zapewnić środki utrzymania należy otworzyć te łowiska w dniu 1 stycznia 2011 r.,

a)

„statek UE” oznacza statek rybacki pływający pod banderą państwa członkowskiego i zarejestrowany w Unii;

b)

„wody UE” oznaczają wody podlegające suwerenności lub jurysdykcji państw członkowskich, z wyjątkiem wód sąsiadujących z terytoriami wymienionymi w załączniku II do Traktatu;

c)

„całkowity dopuszczalny połów” (TAC) oznacza ilość ryb, która może zostać odłowiona i wyładowana co roku w ramach każdego stada;

d)

„kwota” oznacza część TAC przydzieloną Unii, państwu członkowskiemu lub państwu trzeciemu;

e)

„wody międzynarodowe” oznaczają wody niepodlegające suwerenności lub jurysdykcji żadnego z państw.

a)

obszary ICES określono w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 218/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie prowadzące połowy na północno-wschodnim Atlantyku danych statystycznych dotyczących połowów nominalnych (7);

b)

obszary CECAF (środkowo-wschodni Atlantyk lub główny obszar połowowy FAO 34) określono w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2009 w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie prowadzące połowy na określonych obszarach, innych niż północny Atlantyk, danych statystycznych o połowach nominalnych (8).

a)

wymian dokonywanych na mocy art. 20 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002;

b)

odliczeń i ponownych przydziałów dokonywanych na mocy art. 37 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (9) lub na mocy art. 10 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1006/2008 z dnia 29 września 2008 r. dotyczącego upoważnień do prowadzenia działalności połowowej przez wspólnotowe statki rybackie poza wodami terytorialnymi Wspólnoty oraz wstępu statków państw trzecich na wody terytorialne Wspólnoty (10);

c)

dodatkowych wyładunków dozwolonych na mocy art. 3 rozporządzenia (WE) nr 847/96;

d)

ilości zatrzymanych na mocy art. 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96;

e)

odliczeń dokonywanych na mocy art. 105 i 107 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.