14.6.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 153/9

(1)

Dyrektywa 2004/49/WE w sprawie bezpieczeństwa kolei wspólnotowych określa przepisy dotyczące certyfikatów bezpieczeństwa dla przedsiębiorstw kolejowych. Artykuł 10 dyrektywy stanowi, że aby uzyskać dostęp do infrastruktury kolejowej, przedsiębiorstwo kolejowe musi posiadać certyfikat bezpieczeństwa. Certyfikat bezpieczeństwa potwierdza, że w celu kontroli zagrożeń i zapewnienia bezpieczeństwa wykonywania przewozów na sieci przedsiębiorstwo kolejowe utworzyło system zarządzania bezpieczeństwem i jest w stanie spełnić wymagania określone w specyfikacjach technicznych interoperacyjności (TSI), przyjętych na mocy dyrektywy Rady 96/48/WE z dnia 23 lipca 1996 r. w sprawie interoperacyjności transeuropejskiego systemu kolei dużych prędkości (3), dyrektywy 2001/16/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 marca 2001 r. w sprawie interoperacyjności transeuropejskiego systemu kolei konwencjonalnych (4) oraz innych przepisów wspólnotowych, a także w prawie krajowym.

(2)

Państwa członkowskie powinny udzielić wszelkiej pomocy wnioskodawcom chcącym wejść na rynek jako przedsiębiorstwa kolejowe, w szczególności powinny udostępnić wszelkie informacje oraz bezzwłocznie rozpatrywać wnioski dotyczące certyfikatów bezpieczeństwa. Dla przedsiębiorstw kolejowych obsługujących trasy międzynarodowe istotne znaczenie ma, aby procedury certyfikacji w zakresie bezpieczeństwa były podobne w poszczególnych państwach członkowskich; w związku z tym wspólne części certyfikatu bezpieczeństwa powinny zostać ujednolicone w postaci wspólnego wzoru. W tym celu art. 15 dyrektywy 2004/49/WE określa zasady ujednolicenia certyfikatów bezpieczeństwa. Artykuł 7 rozporządzenia (WE) nr 881/2004 stanowi, że Agencja przygotuje i zaleci jednolity wzór certyfikatów bezpieczeństwa, łącznie z wersją elektroniczną, oraz jednolity wzór wniosków o wydanie certyfikatu bezpieczeństwa, z wykazem istotnych informacji wymaganych dla wydania certyfikatu.

(3)

Zgodnie z art. 33 dyrektywy 2004/49/WE państwa członkowskie wprowadzą w życie jej przepisy do dnia 30 kwietnia 2006 r. Zatem od tego dnia certyfikaty bezpieczeństwa wydaje się zgodnie z przepisami dyrektywy 2004/49/WE. Tym samym konieczne jest podjęcie szybkich działań mających na celu ujednolicenie procedur certyfikacji w zakresie bezpieczeństwa, tak aby państwa członkowskie mogły jak najszybciej stosować ujednolicone procedury.

(4)

Artykuł 10 dyrektywy 2004/49/WE stanowi, że certyfikat bezpieczeństwa składa się z dwóch części: jedna część potwierdza akceptację przyjętego przez przedsiębiorstwo kolejowe systemu zarządzania bezpieczeństwem i będzie uznawana w całej Wspólnocie (część A), natomiast druga potwierdza akceptację regulacji przyjętych w celu spełnienia krajowych wymagań w zakresie bezpiecznego wykonywania przewozów na danej sieci (część B). Ujednolicony wniosek o wydanie certyfikatu bezpieczeństwa i instrukcja jego wypełniania zawarte w niniejszym rozporządzeniu stanowią wytyczne dla przedsiębiorstw kolejowych oraz krajowych organów ds. bezpieczeństwa w zakresie niezbędnej zawartości każdej części wniosku o wydanie certyfikatu bezpieczeństwa.

(5)

Zgodnie z art. 10 ust. 6 dyrektywy 2004/49/WE krajowy organ ds. bezpieczeństwa informuje Agencję o certyfikatach bezpieczeństwa wydanych na podstawie art. 10 ust. 2 lit. a) powyższej dyrektywy (część A certyfikatu). Natomiast zgodnie z art. 11 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 881/2004 Agencja prowadzi powszechnie dostępną bazę danych wszystkich certyfikatów bezpieczeństwa wydanych na podstawie art. 10 dyrektywy 2004/49/WE. Powyższe zobowiązuje Agencję do publikowania zarówno części A, jak i części B certyfikatów. W związku z tym, zgodnie z art. 11 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 881/2004 państwa członkowskie informują Agencję o częściach B certyfikatów bezpieczeństwa wydanych na mocy art. 10 ust. 2 lit. b) dyrektywy 2004/49/WE, jak również o częściach A certyfikatów.

(6)

Krajowy organ ds. bezpieczeństwa może informować Agencję o wydaniu, przedłużeniu, zmianie lub unieważnieniu certyfikatów bezpieczeństwa na trzy sposoby: z wykorzystaniem aplikacji internetowej Agencji, przesyłając plik elektroniczny zawierający certyfikat bezpieczeństwa lub przekazując kopię certyfikatu bezpieczeństwa. Zaleca się krajowym organom ds. bezpieczeństwa korzystanie z formularza elektronicznego znajdującego się na stronie internetowej Agencji lub pobieranie udostępnionych tam plików albo dokumentów wzorcowych, co ułatwi stosowanie standardowego formatu i stanowi gwarancję korzystania z najnowszej wersji wzorów. Bardzo zaleca się korzystanie z internetowej wersji elektronicznej, gdyż w ten sposób można zapisać dokument bezpośrednio w bazie danych Agencji. Przesyłanie elektronicznych plików zalecane jest także ze względu na to, że Agencja może zapisać taki dokument jako plik o określonej strukturze, który można bezpośrednio przesłać do bezpiecznej bazy danych Agencji.

(7)

Każdy certyfikat bezpieczeństwa wydany przez państwo członkowskie otrzymuje niepowtarzalny numer; numer ten ułatwia także rejestrację certyfikatu bezpieczeństwa w ogólnodostępnej bazie danych utworzonej przez Agencję.

(8)

W celu uniknięcia niepotrzebnych obciążeń finansowych i administracyjnych konieczne jest doprecyzowanie, że przedsiębiorstwa kolejowe, które otrzymały certyfikat bezpieczeństwa zgodnie z dyrektywą 2001/14/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 lutego 2001 r. w sprawie alokacji zdolności przepustowej infrastruktury kolejowej i pobierania opłat za użytkowanie infrastruktury kolejowej oraz certyfikację w zakresie bezpieczeństwa (5), nie muszą występować o wydanie nowego certyfikatu bezpieczeństwa do dnia 1 stycznia 2011 r. Aktualne certyfikaty bezpieczeństwa zachowują ważność tak długo, jak długo przedsiębiorstwo kolejowe spełnia warunki ich wydania; kiedy tylko jeden z warunków nie jest spełniony (na przykład wygaśnięcie lub zmiana zakresu geograficznego), należy wystąpić o nowy certyfikat. Powyższe nie wyklucza możliwości ubiegania się przez przedsiębiorstwo kolejowe, posiadające już certyfikat wydany na podstawie dyrektywy 2001/14/WE, o certyfikat w nowym, ujednoliconym formacie. Na kwestię tę zwrócono uwagę Komisji w kontekście art. 28 ust. 1 dyrektywy 2004/49/WE.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu powołanego na mocy art. 21 dyrektywy 96/48/WE,

1.1.-1.2.

Nazwa i adres organu ds. bezpieczeństwa, do którego kierowany jest wniosek. Aktualne dane można znaleźć między innymi na stronach internetowych Europejskiej Agencji Kolejowej (www.era.eu.int) lub na stronach internetowych organu ds. bezpieczeństwa wydającego certyfikat (jeśli występuje).

2.1.

Pole to należy zaznaczyć, składając wniosek dotyczący części A certyfikatu bezpieczeństwa. W takim przypadku należy także podać dodatkowe informacje, zaznaczając odpowiednie pola poniżej w celu określenia rodzaju i zakresu działalności wykonywanej przez przedsiębiorstwo kolejowe.

2.2.

Wnioskodawca musi zaznaczyć to pole w następujących przypadkach:

2.3.

Ważność certyfikatu bezpieczeństwa przedłuża się na wniosek przedsiębiorstwa kolejowego w odstępach nieprzekraczających pięciu lat (art. 10 ust. 5).

2.4.

Każdorazowa istotna zmiana rodzaju i zakresu działalności przedsiębiorstwa kolejowego wymaga pełnej lub częściowej aktualizacji certyfikatu bezpieczeństwa, a tym samym złożenia wniosku o aktualizację lub zmianę certyfikatu; ponadto posiadacz certyfikatu bezpieczeństwa niezwłocznie informuje właściwy organ o wszelkich istotnych zmianach warunków, na podstawie których wydano stosowną część certyfikatu, a także w przypadku wprowadzenia nowych kategorii pracowników lub taboru (art. 10 ust. 5).

2.5.

Należy podać pełny numer identyfikacyjny UE ewentualnego poprzedniego certyfikatu bezpieczeństwa w części A, którego dotyczy wniosek składany do organu ds. bezpieczeństwa wskazanego w polach [1.1] i [1.2].

2.6.-2.7.

W przypadku gdy wniosek dotyczy również bądź wyłącznie przewozów pasażerskich, zaznaczając odpowiednie pole, należy podać, czy działalność taka obejmować będzie przewozy kolejami dużych prędkości. Wybrać można tylko jedną opcję. Jednak przewozy odnoszące się do wybranej opcji [2.6 lub 2.7] obejmują również wszelkie pozostałe rodzaje przewozów pasażerskich (tj. przewozy regionalne, przewozy krótko-, średnio- i dalekodystansowe itp.), jak również pozostałą działalność konieczną do wykonywania przewozów pasażerskich, których dotyczy wniosek (manewrowanie itp.). Definicje przewozów kolejami dużych prędkości podano w załączniku I do dyrektywy 96/48/WE.

2.8.-2.9.

W przypadku gdy wniosek dotyczy przewozów pasażerskich [2.6 lub 2.7], zaznaczając odpowiednie pole, należy podać szacunkową aktualną lub planowaną roczną wielkość przewozów wyrażoną w osobokilometrach. Wybrać można tylko jedną opcję. Przewidziane kategorie są zgodne z rozporządzeniem (WE) nr 1192/2003 w sprawie statystyki transportu kolejowego.

2.10.-2.11.

W przypadku gdy wniosek dotyczy również bądź wyłącznie przewozów towarowych, zaznaczając odpowiednie pole, należy podać, czy działalność taka obejmować będzie przewozy ładunków niebezpiecznych. Wybrać można tylko jedną opcję. Jednak przewozy odnoszące się do wybranej opcji [2.10 lub 2.11] obejmują również wszelkie pozostałe rodzaje przewozów towarowych, których nie określono w sposób jednoznaczny, jak również pozostałą działalność konieczną do wykonywania przewozów towarowych, których dotyczy wniosek (manewrowanie itp.). Definicje ładunków niebezpiecznych podano w dyrektywie 96/49/WE i w załącznikach do niej.

Przewoźników wykonujących przewozy kolejowe na wewnętrzne potrzeby kolei zalicza się do kategorii przewozów towarowych (np. spółki zajmujące się utrzymaniem torowisk, przewożące maszyny z miejsca na miejsce lub spółki obsługujące pociągi pomiarowe).

2.12.-2.13.

W przypadku, gdy wniosek dotyczy przewozów towarowych [2.10 lub 2.11], zaznaczając odpowiednie pole, należy podać szacunkową aktualną lub planowaną roczną wielkość przewozów wyrażoną w tonokilometrach. Wybrać można tylko jedną opcję. Przewidziane kategorie są zgodne z rozporządzeniem (WE) nr 1192/2003 w sprawie statystyki transportu kolejowego.

2.14.

Pole to należy zaznaczyć, jeśli wnioskodawca zamierza realizować tylko usługi manewrowe bez wykonywania przewozów pasażerskich lub towarowych.

2.15.

Należy podać datę planowanego uruchomienia przewozów, których dotyczy wniosek (pasażerskie, towarowe, tylko manewry), lub – w przypadku przedłużenia, aktualizacji albo zmiany certyfikatu – datę wnioskowanego początku ważności certyfikatu, zastępującego poprzedni certyfikat.

2.16.

Jeśli liczba pracowników zatrudnionych w sektorze kolejowym lub przy ruchu kolejowym i związanych z nim czynnościach, w tym podwykonawców, wynosi od 0 (a zatem pracownikiem jest jedynie przedsiębiorca) do 9 osób, należy wybrać opcję „mikroprzedsiębiorstwo”. Należy odnieść się do definicji dotyczącej wielkości przedsiębiorstwa stosowanej przez DG ENTR. Wybrać można tylko jedną opcję [2.16 – 2.17 – 2.18 – 2.19].

2.17.

Jeśli liczba pracowników zatrudnionych w sektorze kolejowym lub przy ruchu kolejowym i związanych z nim czynnościach, w tym podwykonawców, wynosi od 10 do 49 osób, należy wybrać opcję „małe przedsiębiorstwo”. Należy odnieść się do definicji dotyczącej wielkości przedsiębiorstwa stosowanej przez DG ENTR. Wybrać można tylko jedną opcję [2.16 – 2.17 – 2.18 – 2.19].

2.18.

Jeśli liczba pracowników zatrudnionych w sektorze kolejowym lub przy ruchu kolejowym i związanych z nim czynnościach, w tym podwykonawców, wynosi od 50 do 249 osób, należy wybrać opcję „średnie przedsiębiorstwo”. Należy odnieść się do definicji dotyczącej wielkości przedsiębiorstwa stosowanej przez DG ENTR. Wybrać można tylko jedną opcję [2.16 – 2.17 – 2.18 – 2.19].

2.19.

Jeśli liczba pracowników zatrudnionych w sektorze kolejowym lub przy ruchu kolejowym i związanych z nim czynnościach, w tym podwykonawców, wynosi 250 lub więcej osób, należy wybrać opcję „duże przedsiębiorstwo”. Należy odnieść się do definicji dotyczącej wielkości przedsiębiorstwa stosowanej przez DG ENTR. Wybrać można tylko jedną opcję [2.16 – 2.17 – 2.18 – 2.19].

3.1.

Pole to należy zaznaczyć, składając wniosek dotyczący części B certyfikatu bezpieczeństwa. W takim przypadku należy także podać dodatkowe informacje, zaznaczając odpowiednie pola poniżej w celu określenia rodzaju i zakresu działalności wykonywanej przez przedsiębiorstwo kolejowe.

3.2.

Wnioskodawca musi zaznaczyć to pole w następujących przypadkach:

3.3.

Ważność certyfikatu bezpieczeństwa przedłuża się na wniosek przedsiębiorstwa kolejowego w odstępach nieprzekraczających pięciu lat (art. 10 ust. 5).

3.4.

Każdorazowa istotna zmiana rodzaju i zakresu działalności przedsiębiorstwa kolejowego wymaga pełnej lub częściowej aktualizacji certyfikatu bezpieczeństwa, a tym samym złożenia wniosku o aktualizację lub zmianę certyfikatu; ponadto posiadacz certyfikatu bezpieczeństwa niezwłocznie informuje właściwy organ o wszelkich istotnych zmianach warunków, na podstawie których wydano stosowną część certyfikatu, a także w przypadku wprowadzenia nowych kategorii pracowników lub taboru (art. 10 ust. 5).

3.5.

Należy podać pełny numer identyfikacyjny UE ewentualnej poprzedniej części B certyfikatu bezpieczeństwa, której dotyczy wniosek składany do organu ds. bezpieczeństwa wskazanego w polach [1.1] i [1.2].

3.6.-3.7.

Tak jak [2.6] – [2.7] (patrz: powyżej).

3.8.-3.9.

Tak jak [2.8] – [2.9] (patrz: powyżej).

3.10.-3.11.

Tak jak [2.10] – [2.11] (patrz: powyżej).

3.12.-3.13.

Tak jak [2.12] – [2.13] (patrz: powyżej).

3.14.

Tak jak [2.14] (patrz: powyżej).

3.15.

Tak jak [2.15] (patrz: powyżej).

3.16.

Część B certyfikatu bezpieczeństwa może obejmować całą sieć kolejową państwa członkowskiego lub tylko jej wybraną część (art. 10 ust. 1), konieczne jest zatem wyraźne określenie wszystkich linii, na których planowane są przewozy (pasażerskie, towarowe lub tylko manewry). Nazwy linii podano w „sprawozdaniu o stanie sieci” (patrz: art. 3 dyrektywy 2001/14/WE i załącznik I do niej). Określając linie, przedsiębiorstwa kolejowe muszą stosować powyższe nazewnictwo. Jeśli ilość miejsca jest niewystarczająca, wnioskodawca może dołączyć załączniki do wniosku, wyszczególniając je w tym polu.

3.17.

Informację tę należy podać tylko jeśli wnioskodawca występuje o wydanie nowej części B certyfikatu bezpieczeństwa lub o jej przedłużenie, aktualizację bądź zmianę i posiada już ważną część A certyfikatu bezpieczeństwa. Numer identyfikacyjny UE nadaje każdy organ wydający certyfikaty zgodnie z ustalonymi zasadami dotyczącymi numeracji, które zostaną udostępnione przez Europejską Agencję Kolejową. Podane informacje nie zwalniają wnioskodawcy z obowiązku przedłożenia kopii części A certyfikatu bezpieczeństwa wraz ze składanym wnioskiem [8.1]. Jeśli nie ma numeru identyfikacyjnego, należy wpisać „NIE DOTYCZY”.

3.18.

W polu tym należy podać nazwę państwa, które wydało część A certyfikatu bezpieczeństwa (tj. państwo, do którego należy organ wydający certyfikat). Podanie informacji nie zwalnia wnioskodawcy z obowiązku przedłożenia kopii części A certyfikatu bezpieczeństwa wraz ze składanym wnioskiem [8.1].

4.1.

Informację tę należy podać tylko w przypadku, gdy wnioskodawca posiada co najmniej jedną ważną część B certyfikatu bezpieczeństwa. Należy podać numery identyfikacyjne UE wydanych części B certyfikatu bezpieczeństwa, oddzielając je w razie potrzeby ukośnikiem „/”. Wnioskodawca nie musi przedkładać kopii części B certyfikatu bezpieczeństwa wraz ze składanym wnioskiem.

4.2.

Informację tę należy podać, tylko występując o wydanie części A certyfikatu bezpieczeństwa i/lub części B w przypadku, gdy przedsiębiorstwo kolejowe posiada już ważną koncesję (dyrektywa Rady 95/18/WE zmieniona dyrektywą 2001/13/WE). Podanie informacji nie zwalnia wnioskodawcy z obowiązku przedłożenia kopii koncesji wraz ze składanym wnioskiem [7.2 i 8.2].

UWAGA: Przedsiębiorstwo kolejowe w rozumieniu dyrektywy 2001/14/WE musi posiadać koncesję zgodną z odpowiednimi przepisami wspólnotowymi, natomiast przedsiębiorstwo kolejowe w rozumieniu dyrektywy 2004/49/WE nie zawsze musi posiadać koncesję.

4.3.

W polu tym należy podać nazwę państwa, które wydało koncesję (tj. państwo, do którego należy organ wydający koncesje). Podanie informacji nie zwalnia wnioskodawcy z obowiązku przedłożenia kopii koncesji wraz ze składanym wnioskiem [7.2 i 8.2].

5.1.

Jeśli „nazwa prawna” różni się od „nazwy przedsiębiorstwa kolejowego”, należy podać obie nazwy.

5.2.-5.8.

Każdy wnioskodawca musi podać niezbędne informacje umożliwiające organowi wydającemu certyfikat kontakt z przedsiębiorstwem kolejowym (jeżeli to możliwe, należy podać numer telefoniczny centrali, a nie osoby odpowiedzialnej za certyfikację; numery telefonu i faksu powinny zawierać numer kierunkowy kraju; adres poczty elektronicznej powinien być centralnym adresem poczty elektronicznej przedsiębiorstwa kolejowego). Dane kontaktowe przedsiębiorstwa kolejowego powinny obejmować adres ogólny, bez wskazywania konkretnych osób, o których informacje można podać w polach [6.1]–[6.5]. Podanie adresu strony internetowej [5.8] nie jest obowiązkowe.

5.9.-5.10.

Jeśli przedsiębiorstwu kolejowemu składającemu wniosek przydzielono na podstawie prawa krajowego kilka numerów ewidencyjnych, wniosek umożliwia wpisanie zarówno numeru NIP [5.10], jak i drugiego numeru ewidencyjnego [5.9] (np. z rejestru handlowego).

5.11.

W razie konieczności można podać dodatkowe informacje, które nie były wymagane w innych polach.

6.1.-6.5.

Osoba, z którą należy się kontaktować, stanowi w trakcie całego procesu certyfikacji łącznik pomiędzy przedsiębiorstwem kolejowym składającym wniosek a organem wydającym certyfikat. W razie konieczności osoba ta służy wsparciem, pomocą, informacją, wyjaśnieniami i stanowi punkt odniesienia dla organu rozpatrującego wniosek. Numery telefonu i faksu powinny zawierać numer kierunkowy kraju. Podanie adresu poczty elektronicznej nie jest obowiązkowe.

7.1.

Dokument ten należy przedstawić tylko jeśli wnioskodawca występuje o wydanie części A certyfikatu bezpieczeństwa (nowej, przedłużonej, uaktualnionej, zmienionej). „Streszczenie instrukcji dotyczącej systemu zarządzania bezpieczeństwem (SMS)” oznacza tutaj dokument, w którym przedstawiono i omówiono najważniejsze elementy tego systemu w przedsiębiorstwie kolejowym. Musi on zawierać szczegółowe dane i informacje oraz potwierdzenie różnych procesów lub norm/przepisów wdrożonych w przedsiębiorstwie (albo będących w fazie wdrażania), a także odniesienia do elementów wskazanych w art. 9 i załączniku III lub powiązania z nimi.

7.2.

Przedsiębiorstwo kolejowe w rozumieniu dyrektywy 2001/14/WE musi posiadać koncesję zgodną z odpowiednimi przepisami wspólnotowymi. Jednak zgodnie z definicją podaną w dyrektywie 2004/49/WE przedsiębiorstwo kolejowe nie musi posiadać koncesji, zatem zobowiązane jest przedłożyć kopię ważnej koncesji, tylko jeśli takową posiada. W przypadku braku koncesji należy wybrać opcję „Nie dotyczy” [7.3 i/lub 8.3].

7.3.

Patrz: [7.2].

8.1.

Jeśli wniosek dotyczy tylko części B certyfikatu bezpieczeństwa (nowej, przedłużonej, uaktualnionej, zmienionej), a nie dotyczy części A certyfikatu bezpieczeństwa, należy przedłożyć kopię ważnej części A certyfikatu bezpieczeństwa.

8.2.

Tak jak [7.2] (patrz: powyżej).

8.3.

Tak jak [7.3] (patrz: powyżej).

8.4.

Zgodnie z art. 9 dyrektywy 95/18/WE przedsiębiorstwo kolejowe powinno posiadać odpowiednie ubezpieczenie lub równoważne porozumienie (np. poręczenie finansowe) w celu pokrycia, zgodnie z prawem międzynarodowym i krajowym, odpowiedzialności cywilnej od wypadków. Potwierdzenie, że koncesjonowane przedsiębiorstwo kolejowe spełnia krajowe wymagania dotyczące ubezpieczenia lub zawarło równoważne porozumienie w celu pokrycia odpowiedzialności cywilnej, stanowi załącznik do koncesji (zalecenie Komisji 2004/358/WE). Wraz z wnioskiem należy przedstawić kopię polisy ubezpieczeniowej OC lub zabezpieczenia finansowego w tym zakresie, stanowiących załącznik do koncesji.

8.5.

Wnioskodawca musi przedłożyć wykaz dokumentacji lub samą dokumentację dotyczącą specyfikacji TSI lub ich części oraz – w razie potrzeby – krajowych norm bezpieczeństwa i pozostałych norm dotyczących pracowników, taboru i ogólnie przewozów, które zamierza wykonywać na podstawie certyfikatu, o który występuje. Należy wyraźnie wskazać procesy i dokumentację, w odniesieniu do których stosuje się i wdraża specyfikacje TSI. W celu uniknięcia przypadków dublowania się prac i ograniczenia zakresu informacji, należy przedłożyć tylko dokumentację zbiorczą dotyczącą elementów zgodnych z TSI i z pozostałymi wymaganiami określonymi w dyrektywach 96/48/WE i 2001/16/WE.

8.6.

Wnioskodawca musi przedłożyć pełny wykaz różnych KATEGORII PRACOWNIKÓW zatrudnionych na etacie lub na podstawie kontraktu przy przewozach, które mają być wykonywane na podstawie certyfikatu, o który występuje. Wykaz KATEGORII PRACOWNIKÓW musi być zgodny z przepisami krajowymi oraz przepisami obowiązującymi na danej sieci, które odnoszą się do ich kategoryzacji.

8.7.

Wnioskodawca musi przedłożyć opis lub potwierdzenie tych procesów w ramach systemu zarządzania bezpieczeństwem, które dotyczą PRACOWNIKÓW, w tym potwierdzenie, że spełniają oni wymagania krajowych przepisów prawa i/lub odpowiednich specyfikacji TSI, oraz poświadczenie ich prawidłowej certyfikacji.

8.8.

Wnioskodawca musi przedłożyć pełną dokumentację w zakresie różnych RODZAJÓW TABORU, które zamierza wykorzystywać do przewozów wykonywanych na podstawie certyfikatu, o który występuje. RODZAJE TABORU muszą być zgodne z przepisami krajowymi oraz przepisami obowiązującymi na danej sieci, które odnoszą się do jego kategoryzacji.

8.9.

Wnioskodawca musi przedłożyć opis lub potwierdzenie tych procesów w ramach systemu zarządzania bezpieczeństwem, które dotyczą TABORU, w tym potwierdzenie, że spełnia on wymagania krajowych przepisów prawa i/lub odpowiednich specyfikacji TSI, oraz poświadczenie jego prawidłowej certyfikacji.

8.10.

W tym miejscu należy wymienić wszelkie pozostałe dokumenty dołączone do wniosku. Proszę wpisać numer i rodzaj dokumentu oraz krótki opis jego treści.

[1 1] dla części A certyfikatu bezpieczeństwa;

[1 2] dla części B certyfikatu bezpieczeństwa.