13.10.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 270/12

(1)

Zgodnie z art. 299 ust. 2 Traktatu postanowienia tego Traktatu stosują się do francuskich departamentów zamorskich, Azorów, Madery i Wysp Kanaryjskich. Jednak biorąc pod uwagę strukturalną sytuację gospodarczą i społeczną francuskich departamentów zamorskich, Azorów, Madery i Wysp Kanaryjskich, pogorszoną ich oddaleniem, charakterem wyspiarskim, niewielkimi rozmiarami, trudną topografią i klimatem, ich zależnością gospodarczą od niewielkiej liczby produktów, podczas gdy trwałość i łączne występowanie tych czynników poważnie szkodzą ich rozwojowi, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji i po konsultacji z Parlamentem Europejskim, przyjmuje specyficzne środki zmierzające w szczególności do określenia warunków stosowania Traktatu do tych regionów, w tym wspólnych polityk. Przyjmując takie środki, Rada jest zobowiązana uwzględniać takie dziedziny jak polityka fiskalna. Przyjmując takie środki, Rada bierze pod uwagę szczególne cechy charakterystyczne i ograniczenia regionów peryferyjnych, bez podważania integralności i spójności wspólnotowego porządku prawnego, w tym rynku wewnętrznego i wspólnych polityk.

(2)

Na podstawie tych postanowień Traktatu Rada przyjęła w odniesieniu do francuskich departamentów zamorskich decyzję 2002/166/WE z dnia 18 lutego 2002 r., upoważniającą Francję do rozszerzenia stosowania obniżonej stawki podatku akcyzowego na rum „tradycyjny” produkowany we francuskich departamentach zamorskich (2). W porównaniu ze stawkami podatku stosowanymi na podobne produkty niepochodzące z francuskich departamentów zamorskich obniżona stawka może być niższa od minimalnej stawki podatku akcyzowego na alkohol wyznaczonej dyrektywą Rady 92/84/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie zbliżenia stawek podatku akcyzowego dla alkoholu i napojów alkoholowych (3), lecz nie może być niższa o ponad 50 % od normalnej krajowej stawki podatku akcyzowego na alkohol. Ta decyzja Rady miała być stosowana do dnia 31 grudnia 2009 r., przy czym najpóźniej w czerwcu 2006 r. należało sporządzić sprawozdanie śródokresowe.

(3)

W dniu 27 grudnia 2005 r. rząd francuski przedstawił sprawozdanie śródokresowe, w którym stwierdzono, że konieczne jest utrzymanie mechanizmu podatkowego stosowanego w odniesieniu do rumu tradycyjnego wprowadzanego do obrotu we Francji metropolitalnej. Ponadto biorąc pod uwagę rozwój wspólnotowego rynku rumu, który to rozwój przynosi korzyści głównie produktom pochodzącym z krajów trzecich, a także uwzględniając znaczenie gospodarcze i społeczne tego sektora oraz strukturalny charakter warunków produkcji, które osłabiają produktywność sektora w departamentach zamorskich oraz utrudniają utrzymanie produkcji na rynku wspólnotowym, Francja zwróciła się z wnioskiem o rozszerzenie zakresu – pod względem ilości i czasu obowiązywania – mechanizmu podatkowego stosowanego w odniesieniu do rumu tradycyjnego sprzedawanego we Francji metropolitalnej.

(4)

Utrzymanie sektora trzciny cukrowej, cukru i rumu w departamentach zamorskich jest niezbędne, aby zapewnić w nich równowagę ekonomiczną i społeczną. W trzech departamentach, których problem najbardziej dotyczy, tj. w Reunion, Gwadelupie i Martynice, w sektorze tym obroty sięgają ponad 250 000 000 EUR rocznie i zapewnionych jest około 40 000 miejsc pracy, w tym 22 000 bezpośrednich miejsc pracy. Należy również zwrócić uwagę na pozytywny wpływ upraw trzciny cukrowej na ochronę środowiska w departamentach zamorskich. Obok sektora bananów jest to jedyna istotna działalność eksportowa w tych regionach, w których wartość wywozu nie przekracza 7 % wartości przywozu. Dlatego też konieczne i uzasadnione jest utrzymanie przez Francję – w drodze odstępstwa od art. 90 Traktatu – obniżonej stawki podatku akcyzowego na rum „tradycyjny” produkowany w jej departamentach zamorskich, po to by rozwój tych obszarów nie został zagrożony.

(5)

Przegląd wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru, który miał miejsce w lutym 2006 r., przyczynił się częściowo do zabezpieczenia przyszłości sektora. W celu poprawy konkurencyjności sektora trzciny cukrowej, cukru i rumu w departamentach zamorskich przewiduje się zastosowanie środków wsparcia sektora w ramach systemów POSEI (rozporządzenie Rady (WE) nr 247/2006 z dnia 30 stycznia 2006 r. w sprawie szczególnych działań w dziedzinie rolnictwa na rzecz regionów peryferyjnych Unii Europejskiej (4)) zarówno w formie pomocy wspólnotowej, jak i pomocy krajowej. Jednakże środki te również nie rekompensują stopniowego znoszenia ochrony celnej i nie pozwalają na utrzymanie udziału departamentów zamorskich w rynku rumu.

(6)

Ze względu na szczupłość lokalnego rynku gorzelnie w departamentach zamorskich mogą kontynuować działalność wyłącznie wtedy, gdy dysponują dostatecznym dostępem do rynku we Francji metropolitalnej, która stanowi główny rynek zbytu dla ich produkcji rumu (dla ponad 50 % całej produkcji).

(7)

Niemożność konkurowania na rynku Wspólnoty, będąca głównie skutkiem podwyższenia cen rynkowych, wiąże się ze wzrostem kosztów wytwarzania odnotowywanym od 2001 roku. Od tego roku w departamentach zamorskich znacznie wzrosły koszty zarówno produkcji, jak i siły roboczej. Ponadto rum z departamentów zamorskich musi spełniać wspólnotowe normy regulacyjne, co wymaga znacznych inwestycji nieprodukcyjnych. Wartość inwestycji zrealizowanych w departamentach zamorskich od 2001 r. przekroczyła 45 500 000 EUR, przy czym wartość inwestycji w ochronę środowiska stanowiła 47 % tej kwoty. Jednak mimo że część tych inwestycji została sfinansowana z funduszy strukturalnych, z funduszy tych nie pokryto związanych z inwestycjami kosztów eksploatacji, które podwyższają o około 10–15 % – w zależności od gorzelni – koszt wytworzenia rumu.

(8)

Wszystkie te koszty, które znacznie wzrosły od 2001 roku, sprawiają, że przedsiębiorstwa z departamentów zamorskich znajdują się w trudnej sytuacji finansowej. Jedynym rozwiązaniem pozwalającym zapewnić długofalowy rozwój sektora jest amortyzacja tych kosztów poprzez zwiększenie produkcji.

(9)

Od roku 2002 całkowita ilość towaru wysłanego na rynek wspólnotowy spadła o 12 % z 176 791 do 155 559 hektolitrów czystego alkoholu. Sektor rumu w departamentach zamorskich utrzymał się wyłącznie dzięki rynkowi we Francji metropolitalnej, na którym jest objęty specjalnym systemem podatkowym umożliwiającym częściowe zrekompensowanie wysokich kosztów wytwarzania. Aby zabezpieczyć działalność sektora trzciny cukrowej, cukru i rumu w departamentach zamorskich, należy wspierać konkurencyjność rumu tradycyjnego z tych departamentów na rynku we Francji metropolitalnej i dlatego konieczna jest weryfikacja, jaką ilość rumu tradycyjnego pochodzącego z tych obszarów można – przy wprowadzaniu na ten rynek – objąć obniżoną stawką podatku akcyzowego.

(10)

Ulga podatkowa przyznana na mocy niniejszej decyzji nie wykracza poza to, co jest konieczne, aby producenci rumu tradycyjnego mogli sprostać wysokim kosztom produkcji.

(11)

W celu zapewnienia, że niniejsza decyzja nie będzie szkodziła rynkowi wewnętrznemu, ilość rumu pochodzącego z departamentów zamorskich kwalifikująca się do objęcia tym środkiem, nie może, jak poprzednio, być większa od wielkości wymiany handlowej zarejestrowanej w ostatnich latach według pochodzenia dostaw na rynku.

(12)

Z uwagi na konieczność zapewnienia pewności prawnej podmiotom z sektora trzciny cukrowej, cukru i rumu i z uwzględnieniem czasu amortyzacji wyposażenia i budynków, a także w trosce o spójność z pozostałymi uregulowaniami wspólnotowymi dotyczącymi tego sektora, odstępstwo powinno zostać przyznane do końca 2012 r.

(13)

Niemniej jednak warunkiem przyznania odstępstwa na taki okres jest sporządzenie sprawozdania śródokresowego, dzięki któremu Komisja będzie mogła ocenić, czy przyznanie odstępstwa podatkowego jest nadal uzasadnione, oraz w razie konieczności, rozważyć, czy konieczna jest weryfikacja okresu obowiązywania lub ilości objętych odstępstwem w zależności od zmian na wspólnotowym rynku rumu.

(14)

Należy zastąpić decyzję 2002/166/WE.

(15)

Niniejsza decyzja nie stanowi uszczerbku dla ewentualnego stosowania art. 87 i 88 Traktatu,