Access to European Union law
<a href="https://eur-lex.europa.eu/content/help/eurlex-content/experimental-features.html" target="_blank">More about the experimental features corner</a>
Choose the experimental features you want to try
EUR-Lex
Access to European Union law

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

You are here
Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search

Document 32006L0033

Dyrektywa Komisji 2006/33/WE z dnia 20 marca 2006 r. zmieniająca dyrektywę 95/45/WE w zakresie żółcieni pomarańczowej FCF (E 110) i ditlenku tytanu (E 171) (Tekst mający znaczenie dla EOG)

Dz.U. L 82 z 21.3.2006, p. 10–13 (ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)
Dz.U. L 330M z 28.11.2006, p. 285–288 (MT)

⏵Ten dokument został opublikowany w wydaniu(-iach) specjalnym(-ych) (BG, RO, HR)

Legal status of the document No longer in force, Date of end of validity: 29/01/2009; Uchylony przez 32008L0128

ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2006/33/oj

Date of document:
20/03/2006
Date of effect:
10/04/2006; Wejście w życie Data publikacji + 20 Patrz Art. 3
Deadline:
10/04/2007; Najpóźniej
Date of transposition:
10/04/2007; Najpóźniej
Date of end of validity:
29/01/2009; Uchylony przez 32008L0128
Author:
Komisja Europejska
Form:
Dyrektywa
Addressee:
Dwadzieścia pięć państw członkowskich: Belgia, Republika Czeska, Dania, Niemcy, Estonia, Irlandia, Grecja, Hiszpania, Francja, Włochy, Cypr, Łotwa, Litwa, Luksemburg, Węgry, Malta, Niderlandy, Austria, Polska, Portugalia, Słowenia, Słowacja, Finlandia, Szwecja, Zjednoczone Królestwo
Additional information:
Znaczenie dla EOG, Rozszerzony na EOG na mocy 22006D0112(01)
Authentic language:
hiszpański, czeski, duński, niemiecki, estoński, grecki, angielski, francuski, włoski, łotewski, litewski, węgierski, maltański, niderlandzki, polski, portugalski, słowacki, słoweński, fiński, szwedzki, islandzki, norweski
Treaty:
Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską
Legal basis:
Link
Link
Link
Select all documents mentioning this document
Modifies:
Relation Act Comment Subdivision concerned From To
Modifies 31995L0045 Zmiana załącznik 1 10/04/2006
Modified by:
Relation Act Comment Subdivision concerned From To
Repealed by 32008L0128 30/01/2009
Instruments cited:
Link
Link

21.3.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 82/10

DYREKTYWA KOMISJI 2006/33/WE

z dnia 20 marca 2006 r.

zmieniająca dyrektywę 95/45/WE w zakresie żółcieni pomarańczowej FCF (E 110) i ditlenku tytanu (E 171)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/107/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących dodatków do środków spożywczych dopuszczonych do użycia w środkach spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi (1), w szczególności jej art. 3 ust. 3 lit. a),

po konsultacji z Europejskim Urzędem ds. Bezpieczeństwa Żywności,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dyrektywa Komisji 95/45/WE z dnia 26 lipca 1995 r. ustanawiająca szczególne kryteria czystości dotyczące barwników stosowanych w środkach spożywczych (2) określa kryteria czystości dla barwników wymienionych w dyrektywie 94/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 czerwca 1994 r. w sprawie barwników używanych w środkach spożywczych (3).

(2)

Żółcień pomarańczowa FCF (E 110) została dopuszczona na mocy dyrektywy 94/36/WE jako barwnik przeznaczony do stosowania w niektórych środkach spożywczych. Istnieją dowody naukowe świadczące, że w pewnych warunkach podczas produkcji żółcieni pomarańczowej może powstawać zanieczyszczenie substancją Sudan I (1-(fenylazo)-2-naftol). Sudan I nie jest dopuszczonym barwnikiem, a jego obecność w żywności jest niepożądana. Z tego względu jego zawartość w żółcieni pomarańczowej należy ograniczać do poziomu poniżej granicy wykrywalności, tj. 0,5 mg/kg. Należy zatem odpowiednio zmienić kryteria czystości dla żółcieni pomarańczowej FCF (E 110).

(3)

Należy uwzględnić specyfikacje i techniki analityczne w zakresie substancji dodatkowych wymienionych w Kodeksie Żywnościowym opracowanym przez Połączony Komitet Ekspertów FAO/WHO ds. Substancji Dodatkowych do Żywności (JECFA). JECFA rozpoczął wdrażanie programu systemowego celem zastąpienia badania na obecność metali ciężkich (w przeliczeniu na ołów) we wszystkich istniejących specyfikacjach substancji dodatkowych do żywności właściwymi limitami poziomu poszczególnych metali budzących obawy. Należy zatem odpowiednio zmienić limity dotyczące żółcieni pomarańczowej FCF (E 110).

(4)

Ditlenek tytanu (E 171) został dopuszczony na mocy dyrektywy 94/36/WE jako barwnik przeznaczony do stosowania w niektórych środkach spożywczych. Wytwarzając ditlenek tytanu, można otrzymywać kryształy w postaci anatazu lub rutylu. Płytki rutylu ditlenku tytanu różnią się od anatazu pod względem struktury i właściwości optycznych (perłowość). Istnieje technologiczna potrzeba stosowania płytek rutylu ditlenku tytanu jako barwnika w środkach spożywczych i powłokach tabletek suplementów diety. Dnia 7 grudnia 2004 r. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności stwierdził, że stosowanie rutylu ditlenku tytanu w postaci płytek lub w postaci amorficznej nie budzi żadnych obaw dotyczących bezpieczeństwa. Należy zatem zmienić kryteria czystości ditlenku tytanu (E 171) w celu uwzględnienia tej substancji zarówno w postaci anatazu, jak i rutylu.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 95/45/WE.

(6)

Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W Załączniku do dyrektywy 95/45/WE wprowadza się zmiany zgodnie z Załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

1.   Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy w terminie najpóźniej do dnia 10 kwietnia 2007 r. Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują Komisji teksty wymienionych przepisów i tabelę korelacji pomiędzy wymienionymi przepisami a niniejszą dyrektywą.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odesłanie do niniejszej dyrektywy lub odesłanie to towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odesłania określane są przez państwa członkowskie.

2.   Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 marca 2006 r.

W imieniu Komisji

Markos KYPRIANOU

Członek Komisji

(1)  Dz.U. L 40 z 11.2.1989, str. 27. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

(2)  Dz.U. L 226 z 22.9.1995, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2004/47/WE (Dz.U. L 113 z 20.4.2004, str. 24).

(3)  Dz.U. L 237 z 10.9.1994, str. 13. Dyrektywa zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003.

ZAŁĄCZNIK

W części B Załącznika do dyrektywy 95/45/WE wprowadza się następujące zmiany:

1)

tekst dotyczący żółcieni pomarańczowej FCF (E 110) zastępuje się tekstem w następującym brzmieniu:

„E 110 ŻÓŁCIEŃ POMARAŃCZOWA FCF

Synonimy

CI Żółcień spożywcza 3, Żółcień pomarańczowa S

Definicja

Żółcień pomarańczowa FCF składa się głównie z 2-hydroksy-1-(4-sulfonianofenylazo) naftaleno-6-sulfonianu disodowego i dodatkowych substancji barwiących łącznie z chlorkiem sodu i/lub siarczanem sodu jako głównymi składnikami niebarwnymi.

Żółcień pomarańczowa FCF jest opisana jako sól sodowa. Dozwolone są również sole wapniowa i potasowa.

Klasa

Monoazo

Numer wg Colour Index

15985

Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych

220-491-7

Nazwy chemiczne

2-Hydroksy-1-(4-sulfonianofenylazo) naftaleno-6-sulfonian disodowy

Wzór chemiczny

C16H10N2Na2O7S2

Masa cząsteczkowa

452,37

Analiza

Zawiera nie mniej niż 85 % substancji barwiących ogółem w przeliczeniu na sól sodową.

E1 % 1 cm przy około 485 nm w roztworze wodnym o pH 7

Opis

Pomarańczowo-czerwony proszek lub granulki

Identyfikacja

A.

Spektrometria

Maksimum w wodzie przy około 485 nm dla pH 7

B.

Pomarańczowy roztwór wodny

 

Czystość

Substancja nierozpuszczalna w wodzie

Nie więcej niż 0,2 %

Dodatkowe substancje barwiące

Nie więcej niż 5,0 %

1-(fenylazo)-2-naftol (Sudan I)

Nie więcej niż 0,5 mg/kg

Związki organiczne inne niż substancje barwiące:

 

kwas 4-aminobenzeno-1-sulfonowy

kwas 3-hydroksynaftaleno-2,7-disulfonowy

kwas 6-hydroksynaftaleno-2-sulfonowy

kwas 7-hydroksynaftaleno-1,3-disulfonowy

4,4'-diazoaminodi(kwas benzenosulfonowy)

6,6'-oksydi(kwas naftaleno-2-sulfonowy)

Łącznie nie więcej niż 0,5 %

Niesulfonowane pierwszorzędowe aminy aromatyczne

Nie więcej niż 0,01 % (w przeliczeniu na anilinę)

Substancje ulegające wyekstrahowaniu eterem

Nie więcej niż 0,2 % w warunkach neutralnych

Arsen

Nie więcej niż 3 mg/kg

Ołów

Nie więcej niż 2 mg/kg

Rtęć

Nie więcej niż 1 mg/kg

Kadm

Nie więcej niż 1 mg/kg”;

2)

tekst dotyczący ditlenku tytanu (E 171) zastępuje się tekstem w następującym brzmieniu:

„E 171 DITLENEK TYTANU

Synonimy

CI pigment biały 6

Definicja

Ditlenek tytanu składa się głównie z czystego anatazu i/lub rutylu ditlenku tytanu, który może być pokryty małymi ilościami glinu i/lub krzemu w celu poprawy właściwości technologicznych produktu.

Klasa

Nieorganiczne

Numer wg Colour Index

77891

Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych

236-675-5

Nazwy chemiczne

Ditlenek tytanu

Wzór chemiczny

TiO2

Masa cząsteczkowa

79,88

Analiza

Zawiera nie mniej niż 99 % w przeliczeniu na masę wolną od glinu i krzemu

Opis

Biały lub lekko zabarwiony proszek

Identyfikacja

Rozpuszczalność

Nierozpuszczalne w wodzie i rozpuszczalnikach organicznych. Rozpuszcza się wolno w kwasie fluorowodorowym i w gorącym stężonym kwasie siarkowym.

Czystość

Ubytek po suszeniu

Nie więcej niż 0,5 % (105 °C, 3 godziny)

Ubytek po prażeniu

Nie więcej niż 1,0 % w przeliczeniu na masę wolną od substancji lotnych (800 °C)

Tlenek glinu i/lub ditlenek krzemu

Łącznie nie więcej niż 2,0 %

Substancje rozpuszczalne w 0,5 N HCl

Nie więcej niż 0,5 % w przeliczeniu na masę wolną od glinu i krzemu, dodatkowo dla produktów zawierających glin lub krzem, nie więcej niż 1,5 % w przeliczeniu na masę produktu handlowego.

Substancje rozpuszczalne w wodzie

Nie więcej niż 0,5 %

Kadm

Nie więcej niż 1 mg/kg

Antymon

Nie więcej niż 50 mg/kg przy całkowitym roztworzeniu

Arsen

Nie więcej niż 3 mg/kg przy całkowitym roztworzeniu

Ołów

Nie więcej niż 10 mg/kg przy całkowitym roztworzeniu

Rtęć

Nie więcej niż 1 mg/kg przy całkowitym rozpuszczeniu

Cynk

Nie więcej niż 50 mg/kg przy całkowitym roztworzeniu.”.
Top