25.2.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 55/44

(1)

Decyzja Komisji 1999/507/WE z dnia 26 lipca 1999 r. w sprawie niektórych środków ochronnych w odniesieniu do niektórych nietoperzy owocożernych, psów i kotów pochodzących z Malezji (półwysep) oraz Australii (2) została kilkakrotnie znacząco zmieniona (3). Dla zapewnienia jasności i zrozumiałości powinna zostać skodyfikowana.

(2)

Zasadnicze warunki zdrowotne zwierząt, które powinny spełniać państwa członkowskie przywożące z państw trzecich psy, koty i inne zwierzęta podatne na wściekliznę zostały ustanowione w dyrektywie Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiającej wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG (4). Jednakże świadectwa weterynaryjne nie zostały jeszcze zharmonizowane.

(3)

Śmiertelne przypadki chorób Hendra i Nipah u ludzi zostały zgłoszone odpowiednio w Australii i Malezji.

(4)

Nietoperze owocożerne należące do rodzaju Pteropus są uznawane za naturalnego nosiciela wirusa wywołującego chorobę Hendra oraz za główne źródło choroby Nipah. Jednakże ssaki te nie wykazują klinicznych objawów choroby i mogą być siedliskiem tego wirusa w obecności neutralizujących przeciwciał.

(5)

Nietoperze owocożerne są przywożone z państw trzecich sporadycznie. Do czasu ustalenia przez Wspólnotę warunków zdrowotnych zwierząt przy przywozie z państw trzecich nietoperzy owocożernych konieczne jest wprowadzenie niektórych środków ochronnych w odniesieniu do chorób Hendra i Nipah.

(6)

Choroba Hendra może być przenoszona przez koty, zaś psy i koty są narażone na chorobę Nipah. Kontakt z tymi wirusami u zwierząt chorych i przechodzących rekonwalescencję stymuluje serokonwersję, która może zostać wykryta w drodze analizy laboratoryjnej.

(7)

Obecność choroby odzwierzęcej w wyżej wymienionych krajach może stanowić we Wspólnocie zagrożenie dla osób i zwierząt należących do gatunków wrażliwych.

(8)

Konieczne jest przyjęcie środków ochronnych na poziomie Wspólnoty w odniesieniu do przywozu nietoperzy owocożernych, psów i kotów z Malezji (półwysep) oraz Australii.

(9)

Jednakże choroby Hendra, będącej zgodnie z prawem australijskim chorobą podlegającą zgłaszaniu, nie zgłaszano w Australii od 1999 r. Z tego względu nie powinny być wymagane żadne szczególne badania laboratoryjne kotów przywożonych z Australii.

(10)

Dla jasności powinny zostać ustanowione przepisy zezwalające na tranzyt psów i kotów przez międzynarodowe porty lotnicze w Malezji.

(11)

Przepisy przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt,

a)

w przypadku gdy przywożone zwierzęta pochodzą z zamkniętych kolonii;

b)

w przypadku gdy przywożone zwierzęta zostały poddane kwarantannie przez okres co najmniej 60 dni;

c)

jeżeli przywożone zwierzęta zostały poddane testowi zobojętniania surowicy lub zatwierdzonemu testowi ELISA na obecność przeciwciał wirusów chorób Hendra i Nipah, w których uzyskano negatywne wyniki, i które zostały przeprowadzone w laboratorium zatwierdzonym przez właściwe władze do wykonywania wyżej wymienionych testów, na próbkach krwi pobranych dwukrotnie w odstępie 21–30 dni, przy czym druga próbka powinna być pobrana w ciągu 10 dni przed wywozem.

a)

w przypadku gdy przywożone zwierzęta nie miały kontaktu ze świniami przez okres co najmniej 60 dni przed wywozem;

b)

w przypadku gdy przywożone zwierzęta nie przebywały w gospodarstwach, w których w czasie ostatnich 60 dni potwierdzono wystąpienie przypadków choroby Nipah;

c)

jeżeli przywożone zwierzęta zostały poddane testowi ELISA na wychwycenie IgG, w którym uzyskano negatywne wyniki, przeprowadzonemu w laboratorium zatwierdzonym przez właściwe władze weterynaryjne do wykonywania testów na obecność przeciwciał wirusów choroby Nipah, na próbce krwi pobranej w ciągu 10 dni przed wywozem.