EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 31996D0580

Decyzja Komisji z dnia 24 czerwca 1996 r. w sprawie procedury zaświadczania zgodności wyrobów budowlanych na podstawie art. 20 ust. 2 dyrektywy Rady 89/106/EWG w zakresie ścian osłonowychTekst mający znaczenie dla EOG.

Dz.U. L 254 z 8.10.1996, p. 56–58 (ES, DA, DE, EL, EN, FR, IT, NL, PT, FI, SV)

Ten dokument został opublikowany w wydaniu(-iach) specjalnym(-ych) (CS, ET, LV, LT, HU, MT, PL, SK, SL, BG, RO, HR)

Legal status of the document In force: This act has been changed. Current consolidated version: 02/08/2001

ELI: http://data.europa.eu/eli/dec/1996/580/oj

31996D0580



Dziennik Urzędowy L 254 , 08/10/1996 P. 0056 - 0058


Decyzja Komisji

z dnia 24 czerwca 1996 r.

w sprawie procedury zaświadczania zgodności wyrobów budowlanych na podstawie art. 20 ust. 2 dyrektywy Rady 89/106/EWG w zakresie ścian osłonowych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(96/580/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/106/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich dotyczących wyrobów budowlanych [1], zmienioną dyrektywą 93/68/EWG [2], w szczególności jej art. 13 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

Komisja jest zobowiązana wybrać między dwoma procedurami zaświadczania zgodności wyrobu przewidzianymi w art. 13 ust. 3 dyrektywy 89/106/EWG, "możliwie najmniej uciążliwą procedurę zgodną z wymaganiami dotyczącymi bezpieczeństwa"; oznacza to, że niezbędne jest podjęcie decyzji dla danego wyrobu lub rodziny wyrobów, czy obecność systemu fabrycznej kontroli produkcji, za który odpowiedzialność ponosi producent, jest koniecznym i wystarczającym warunkiem do zaświadczenia zgodności oraz, czy z przyczyn dotyczących zachowania zgodności z kryteriami wspomnianymi w art. 13 ust. 4, wymagana jest interwencja zatwierdzonej jednostki certyfikującej;

art. 13 ust. 4 wymagają, aby określona w ten sposób procedura, była wskazana w mandatach i w specyfikacjach technicznych; z tego powodu wymagane jest zdefiniowanie wyrobu lub rodziny wyrobów w sposób wykorzystywany w mandatach i specyfikacjach technicznych;

obydwie procedury przewidziane w art. 13 ust. 3 są opisane szczegółowo w załączniku III do dyrektywy 89/106/EWG; dlatego też niezbędne jest jasne zdefiniowanie metod, przy pomocy których te dwie procedury mają być wprowadzane w życie dla każdego wyrobu lub rodziny wyrobów, w odniesieniu do załącznika III, z uwagi na fakt, że załącznik III daje preferencje niektórym systemom;

procedura określona w art. 13 ust. 3 lit. a) odpowiada systemom przedstawionym w pierwszej możliwości, bez stałego nadzoru, oraz w możliwości drugiej i trzeciej przedstawionej w załączniku III sekcja 2 (ii), a procedura, określona w art. 13 ust. 3 lit. b), odpowiada systemom przedstawionym w załączniku III sekcja 2 (i) oraz w pierwszej możliwości, z nadzorem stałym, w załączniku III sekcja 2 (ii);

środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. budownictwa,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Zgodność wyrobu i rodziny wyrobów wymienionych w załączniku I zaświadcza się z zastosowaniem procedury, na mocy, której producent jako jedyna osoba odpowiedzialna za systemu fabrycznej kontroli produkcji zapewnia, że wyrób jest zgodny z odpowiednimi specyfikacjami technicznymi.

Artykuł 2

Zgodność wyrobów wymienionych w załączniku II zaświadcza się z zastosowaniem procedury, zgodnie, z którą, oprócz systemu fabrycznej kontroli produkcji przez producenta, w ocenę i nadzór nad kontrolą produkcji lub samym wyrobem zaangażowana jest zatwierdzona jednostka certyfikująca.

Artykuł 3

Procedurę zaświadczania zgodności określoną w załączniku III wskazuje się w mandatach dotyczących zharmonizowanych norm.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 24 czerwca 1996 r.

W imieniu Komisji

Martin bangemann

Członek Komisji

[1] Dz.U. nr L 40 z 11.02.1989, str. 12.

[2] Dz.U. nr L 220 z 31.08.1993, str. 1.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK I

ŚCIANY OSŁONOWE

Zestawy ścian osłonowych do stosowania zarówno jako ściany zewnętrzne nie objęte wymogami w zakresie reakcji na ogień, jak również ściany zewnętrzne podlegające wymogom w zakresie reakcji na ogień, lecz nieznajdujące się w okolicznościach wymienionych w odniesieniu do tych wyrobów w załączniku II.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK II

ŚCIANY OSŁONOWE

Zestawy ścian osłonowych do stosowania jako ściany zewnętrzne objęte wymogami w zakresie reakcji na ogień, zaliczone do jednej z Euroklas A, B lub C, gdzie właściwości reakcji elementów na ogień zmieniają się w czasie procesu produkcji (ogólnie, materiały wykonane z surowców palnych), jak również zostały zmienione poprzez dodanie pewnych czynników, takich jak środki ogniouodparniające, lecz tylko wówczas, gdy istnieje prawdopodobieństwo wystawienia tych elementów na działanie ognia w miejscu ich ostatecznego zastosowania.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK III

RODZINA WYROBÓW

ŚCIANY OSŁONOWE (1/1)

System zaświadczania zgodności

Dla wyrobu(-ów) i ich zamierzonego (-ych) zastosowania (-ań), wnosi się do Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego/Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego Elektrotechniki (CEN/CENELEC) o wyszczególnienie następujących systemów zaświadczania zgodności w stosownych normach zharmonizowanych:

Wyrób/wyroby | Zamierzone zastosowanie(-a) | Poziom(-y) lub klasa(-y) (reakcji na ogień) | System(-y) zaświadczania zgodności |

Zestawy ścian osłonowych | Jako zewnętrzne ściany osłonowe podlegające wymogom w zakresie reakcji na ogień | A, B, C | 1 |

A, B lub C D, E lub F | 3 |

Jako zewnętrzne ściany osłonowe nie objęte wymogami w zakresie reakcji na ogień | — | 3 |

--------------------------------------------------

Top